ก็คนมันรักทำไงได้ @@@13

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“เหรอ เหมือนมึงสองคนเลยเน๊าะ เข้ากันดีเป็นอัปรีย์และสถุล”ผมแสยะยิ้มบอกพวกมัน
“ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`”พร้อมเพรียงโดยมิได้นัดหมายก่อนจะหยุดเมื่อไอ้สองคนเดินมาอย่างสงบไม่มีงุ๊งิ๊ๆๆอย่างที่พวกมันบอกก่อนสายตาผมจะสบกับไอ้เด็กตัวขาวนั่นมันหันหน้ากลับไปแต่ไม่ได้สะบัดหรือเชิดใส่อย่างทุกที ยั่วกูดีจริงๆ เดี๋ยวให้กูว่างก่อนจะตามไปสอยมาสั่งสอนซะหน่อยโทษฐานหมางเมินและอายได้น่ารักถูกใจกูเมื่อวานว่าจะเข้าไปแหย่เสือกขึ้นออดี้ไปกับไอ้ตี๋ที่ไหนวะดูสนิทสนมกันดีตามไปดูนึกว่าพากันไปกินตับตั้งแต่ร้านถึงห้างยันมันกลับบ้าน แม่งยังไม่ลงจากรถเลยซุ่มดูต่อจนมันเข้าบ้าน ผมก็กลับไปอย่างสบายใจ หึหึ
“อีกแล้วครับท่าน มองจนเขาเหาะไปถึงไหนแล้ว”ไอ้หวายพูดข้างหูผม
“จะหอนตามไหมครับ”ไอ้เจย์พูดอีกข้าง ผมมองมันก่อนจะดึงหัวพวกมันมาชนกัน
“โอ๊ย”เสียงพวกมันครับ ไอ้บลูกับไอ้พายขำคิก
“สมน้ำหน้า”มันพูดพร้อมกันเลยครับ
“พวกมึงนั่นแหละเตรียมตัวไว้”ไอ้หวายชี้หน้าทันที
“หึหึ”ไอ้เจย์หัวเราะทำหน้าโรคจิตสุดๆ ไอ้พายมองหน้าไอ้บลูประมาณว่าจะเอาไงดีวะ เย็นนี้ตัดสินชี้ชะตานัดชิง เชิญติดตามต่อไป
ตอนนี้อยู่กันครบที่บ้านแล้วครับ ไอ้พาย ไอ้บลู นั่งตรงข้ามกับพวกผม ดูไปเหมือนไปได้เสียกันแล้วพ่อแม่จับได้เลยพากันมาขอขมา ผมว่าจะไปดูไอ้เด็กนั่นซะหน่อย แต่ไอ้หวายกับไอ้เจย์ลากให้มานั่งเป็นประธานกลางบ้าน งั้นพักไว้ก่อน เอาเรื่องไอ้คู่นี้ให้จบเป็นตอนๆไป
“เออ”
“อืม”
“อา”
“เฮ้ย กูให้พูดไม่ใช่ให้คราง”ไอ้หวายพูดอย่างนึกรำคาญ
“จะให้กูพูดอะไรล่ะ”ไอ้พายถามเสียงอ่อยๆ ตอนนี้มันโคตรเป็นคนรักสงบมาก
“ก็พวกมึงน่ะยังไง”ไอ้เจย์แม่งสงสัยเรียนภาคสมทบด้วยตามมาติดๆ
“กูไม่รู้จะพูดยังไง มันเป็นเรื่องของพวกกู”ไอ้บลูพูดเสียงหงอยๆแต่ตอนท้ายเหมือนจะด่า
“ไอ้`ตัวเงินตัวทอง`บลู มึงด่าเสือกออกมาเลยก็ได้ สันดานทำพูดดูดี”ไอ้หวายทำงานถอดรหัสข้อความได้ดีมาก
“พวกกูไม่ได้อยากจะเสือกเรื่องพวกมึงหรอก แต่เพื่อนกันฟันกันเองมันชอบกลนะโว้ย”ไอ้เจย์ถอดรหัสอันดับสอง
“กูยังไม่ได้ฟันมันเลย”ไอ้บลูโพร่งออกมา ไอ้พายเอาหมอนตีพร้อมกับเอาตีนถีบไปด้วย หน้าก็แดงไม่รู้โกรธหรืออาย
“อ๋อ ที่มึงรับมันไปนอนด้วยเพื่อหวังฟันมันใช่ไหม”ไอ้หวายปรี๊ดออกมา
“ไม่ใช่ ถ้ากูคิดอย่างนั้นมันไม่รอดมานั่งสบายก้นอย่างนี้หรอก จริงมั้ยพาย”เสียงแข็งในตอนแรกก่อนจะตบท้ายเสียงหวาน
“ไอ้สัด”เน้นๆแต่เต็มคำ
“สรุปมึงชอบไอ้พาย”ไอ้เจย์สานต่อ
“ใช่ กูชอบพาย ชอบมานานแล้ว เคยบอกพายด้วยแต่มันไม่มั่นใจในตัวกูสักอย่าง แม่ง”ไอ้บลูจำเลยที่หนึ่งอดไม่ได้ยอมรับออกมา
“ก็มึงเจ้าชู้ฟันไม่เลือก และอีกอย่างมึงกับกูเป็นเพื่อนกัน”ไอ้พายจำเลยที่สองเริ่มเปิดปาก
“แล้วไง เพื่อนกันจะรักกันและฟันกันไม่ได้”ไอ้บลูไม่สนใจใครแล้ว หันไปหาไอ้พาย
“มึงคิดแค่นี้”ไอ้พายก็หน้าตึง เสียงเหมือนจะร้องไห้
“บอกแล้วไงถ้าคิดแค่นั้น ฟันไปนานแล้ว”ไอ้บลูยืนยันเจตนารมณ์เดิม
“กูกลัว มึงคิดดูเราเป็นเพื่อนกันแต่วันนึงมันเปลี่ยนไปแรกๆก็ดี ต่อไปเริ่มไปกันไม่ได้ สุดท้ายเลิกแล้วจะมองหน้ากันติดไหม กูไม่อยากเสียเพื่อนที่ดีอย่างมึงไป ฮึก มึงเข้าใจไหม กูต้องอดทนอดกลั้นแค่ไหนที่จะไม่คิดอย่างนั้น แต่ยิ่งนานไปกูเริ่มคุมตัวเองไม่ได้ เวลาเห็นมึงอยู่กับใครทำอะไร ฮือๆๆๆ ไอ้`ตัวเงินตัวทอง` เอากูไปนั่งดูทำไม ไอ้สัด ไอ้`สวย` ฮือออๆๆๆๆ”ตอนนี้กลายเป็นพวกผมที่นั่งเงียบ ไอ้พายเหมือนจะอัดอั้นตันใจมานานปล่อยออกมาทั้งคำพูดทั้งน้ำตา ไอ้สองตัวเริ่มไม่สนุกแล้วครับ ชักจะดราม่า
“พาย พายครับ บลูขอโทษ”ไอ้บลูดึงมันมากอด มันดิ้นหนีมองหน้าไอ้บลูที่ไม่ยอมปล่อย
“ฮึก กูเจ็บ มึงรู้ไหม มันด่ากู อีพวกนั้นน่ะ ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงกูจะถีบหน้ามัน ฮือออๆๆๆๆ สันดาน”ไอ้พายยังฟูมฟายต่อ
“บลูขอโทษ นี่ไงบลูเลิกหมดแล้วด้วยก็เพราะเขาว่าพายนั่นแหละ เงียบนะคนดี”ไอ้บลูยังปลอบต่อ
“ถ้ามันไม่ด่ากู มึงก็ไม่เลิกใช่ไหม `คุณ`หอย”เหมือนจะดีในตอนแรกแต่สุดท้ายก็ยังโดน ซวยไปมึงไอ้บลู ตอนนี้สามคนกูอย่างกับแอบดูผัวเมียข้างห้องเขาทะเลาะแล้วก็ง้อกันเลย
“คิดมาก ก็บอกแล้วว่าชอบพายคนเดียว จริงๆ”ไอ้บลูยังเล้าโลมต่อ
“ไม่เชื่อ”ว่าแล้ว
“เชื่อเถอะ มาขนาดนี้แล้ว”ไอ้บลูเริ่มคลุกวงใน
“เออ กูว่าพวกมึงเข้าห้องเลยไหมเดี๋ยวพวกกูส่งตัวให้”ไอ้เจย์ขัดขึ้นมา จนมันสองคนนึกได้ว่าไม่ได้อยู่กันสองคน
“ไอ้สัดเจย์”โดนอีกดอก
“เอาล่ะๆๆ ก็แค่เนี้ยะ ทำให้เป็นเรื่องไปได้ ชอบกันก็จบ ไอ้บลูมึงจะทำเล่นๆกับไอ้พายไม่ได้นะมึง ถึงเป็นเพื่อน กูก็กล้ากระทืบมึงถ้าทำน้องกูเสียใจมึงจำไว้ แต่ถ้าวันไหนมึงไปกันไม่ได้จากกันด้วยดีก็แล้วไป”ไอ้หวายสรุปรวบยอด หันมามองหน้าผม
“มึงจะไม่กล่าวอวยพรบ่าวสาวเลยเหรอ”ไอ้หวายตอนแรกยังขึงขัง หันมาแซวพวกมันให้ผมอวยต่อ
“ไอ้เชี้ยหวาย กูยังไม่ตกลงเลย”ไอ้พายโวยทันที
“โอ๊ย ไอ้พาย ฉิบหาย ประกาศความในใจซะขนาดนั้น ควายที่ไม่สนอะไรนอกจากหญ้ายังรู้เลย ใครไม่รู้กูก็ไม่รู้จะเปรียบกับอะไรแล้ว”ไอ้หวายหันไปโวยใส่มันที่หน้างอไม่เลิก
“ไอ้บลูมึงยอมรับใช่ไหม”ไอ้เจย์ถามไอ้บลูที่นั่งยิ้ม สงสัยไอ้เจย์มันนึกว่าตัวเองเป็นบาทหลวงประกอบพิธีอยู่
“เออสิวะ กูรักของกูมาตั้งนาน คราวนี้กูไม่ปล่อยแล้ว”มันยอมรับหันไปมองไอ้พายที่นั่งหน้าแดงด้วย หน้าหงิกด้วย
“แล้วมึงละ ไอ้พาย ผู้ชายเขายอมแล้วนะโว้ย”ไอ้เจย์หันไปเสียบไอ้พายต่อ
“ไอ้สัด กูก็ผู้ชายถึงจะไม่เต็มร้อยก็เถอะ”ด่าแต่ก็ยอมรับว่าเป็นเกย์
“จะรับไอ้บลูเป็นผัวไหมล่ะ”ไอ้เจย์ถามขำๆ
“มันง่ายไป กูขอดูความประพฤติก่อน”ไอ้พายแทงกั๊ก
“โห นานป่ะพาย”ไอ้บลูโวยออกมาแบบอ้อนๆ
“ก็เท่ากับมึงทำร้ายจิตใจกูนั่นแหละ”ไอ้พายเน้นทุกคำพูดแบบแค้นฝังอยู่ในเมโมรี่สติ๊กของมัน
“นานวะ ลดหย่อนหน่อยดิ ความดีบลูก็มีนะ นึกสินึก”ไอ้บลูยังต่อรอง
“กูไม่นึกอะไรทั้งนั้น ไม่รอก็ไปเลย”ไอ้พายไม่ฟังตอนนี้มันเป็นต่อ
“กูกลับล่ะ”ผมเอ่ยออกมา ทำท่าจะลุก
“เฮ้ย อยู่กินเลี้ยงก่อนค่อยกลับ”ไอ้เจย์ยังแซวพวกมันต่อ
“มันอาจจะอยากเข้าหอแล้วก็ได้”ผมเลยต้องเล่นกับมันด้วย
“ไอ้ไผ่ มึงไม่ต้องพูดก็ได้ เงียบอย่างเดิมนะดีแล้ว ปากอย่างนี้ถึงได้จีบไม่ติดสักที”ไอ้พายที่เริ่มดีขึ้น หันมาเล่นผมแทน จี๊ดมากมึง
“กูแค่ห่างกันสักพัก”ยืมเพลงน้องหวายที่น่ารักกว่าไอ้หวายมาบอกมันก่อน
“โห ไอ้สัด คำคม มึงเป็นผัวเขาตั้งแต่เมื่อไรถึงได้ห่างกันสักพัก”ไอ้หวายเบะปาก ไอ้สามคนที่เหลือโห่ใส่ผมเต็มๆ กูพูดอะไรผิด
“เมื่อวานกูเห็นมีหนุ่มขับออดี้มารับไปกินข้าว สงสัยมึงจะได้ห่างยาวแน่”ไอ้เจย์ยักคิ้วใส่ผม
“ก็เรื่องของเขา”ผมบอกมันอย่างไม่สนใจ แต่ที่จริงสนใจว่าใครวะ
“เรื่องของเขาแต่มองอย่างกับจะเข้าไปฟันเขา หื่นนะมึง”ไอ้หวายพูดล้อเลียนเสียงเล็กเสียงน้อย ผมเลยยกตีนถีบไปทีมันกลิ้งไปถึงไอ้พายที่รอซ้ำเติมอยู่แล้ว โชคสองชั้นเลยมึงเจอสองตีน
“มึงเอาจริงเหรอวะ”ไอ้บลูถามผมบ้างหลังจากออเซาะว่าที่เมียมันเสร็จ
“ไม่รู้ ต้องให้ได้ก่อนถึงจะเอา”ผมบอกมันก่อนจะเดินออกไป
“ไอ้`เสี้ยน` ไอ้หื่น”เสียงพวกมันตามมาติดๆ มึงจะด่ากูทำไม กูก็มนุษย์มีกิเลสในตัวเป็นธรรมดา กูเงียบไม่ได้หมายความว่าเอาใครไม่เป็นสักหน่อย หนังเอ็กส์ไม่ว่าประเภทไหนผมก็ดูเหมือนคนทั่วๆไป ไม่ได้ตีลังกาดูให้ปวดหัว ทั้งผู้หญิงผู้ชายแม้แต่มือตัวเองก็ผ่านมาแล้วไม่รู้พวกมันจะตื่นเต้นหรือเห็นผมแปลกประหลาดตรงไหน แค่หน้าตาหล่อเกินไปแค่นั้นเอง หุหุ ไม่ผิดครับอวยตัวเองเป็นเรื่องปกติ
ตอนที่ 12
หลังจากวันนั้นมันก็เงียบไปเกือบสองอาทิตย์ มันไม่มองไม่เข้ามาแหย่เดินสวนกันก็ไม่สนใจมันดูปกติเหมือนเมื่อก่อนที่ไม่เคยรู้จักกัน อีโมนิค ก็ทวงเบอร์กับอีออยทุกวัน จนบางครั้งหงุดหงิดอยากถีบตุ๊ดกับเกย์ ยกเว้นเกย์อย่างผม
“อีออย มึงทำเชี่ยไรอยู่ไม่รีบเอาเบอร์พี่เขาให้กูสักที”อีโมนิคทวงทันที ตอนนี้อยู่กันที่ผับ ไอ้แฝดกับนังนีไม่ได้มาด้วย มันบอกปล่อยพวกปกติเหมือนกันให้ไปเที่ยวด้วยกัน ฟังเหมือนจะเข้าใจแต่งงวะ รู้สึกมันอาการดีมากขึ้นแล้วหลังจากได้กระทืบไอ้กานต์ไป
“ใจเย็นสิมึง กูก็อยากขอให้แต่พี่ไผ่แม่งหน้านิ่งเป็นตอหม้อ กูไม่อยากโดนตีนให้หน้าเสียโฉม”อีออยพูดจบก็เอามือจับหน้ามัน
“อีฝิ่น มึงคนเดียวเลยทำกูอดมีผัวใหม่ เสือกไปกวนตีนเขา”มันหันมาแขวะผม
“ไม่เกี่ยวกับกู”ผมบอกพวกมันก่อนจะยกแก้วดื่มรวดเดียวหมด
“เกี่ยวเต็มๆ เออว่าแต่เขามาแหย่มึงอีกไหม”มันกระแทกเสียงใส่ ก่อนจะถามอย่างนึกขึ้นได้
“อุ้ย หน้ามันเขายังไม่มองเลย มีแต่มันนั่นแหละทำตัวเป็นเกย์ษณีย์ส่งของให้เขา”อีออยตอบแทน ทำเอาผมหน้าเหวอ
“ยังไงวะ เกย์ษณีย์ อีออยกูงง”อีโมนิคทำหน้างง
“อ้าว ตุ๊ดงง ก็อีฝิ่นมันเป็นเกย์ไม่ใช่บุรุษแท้มันก็ไม่ใช่บุรุษไปรษณีย์คอยเอาของไปให้เขานะสิ”อีออยไขข้อสงสัย
“อีเวร เล่นกูซะงง มุกมึงฝังลึกมากทำเอาตุ๊ดอย่างกูไม่เก็ท อ้าว อีนี่ตีท้ายครัวกูเหรอ”มันด่าอีออยก่อนจะหันมากัดผม
“อะไร ใครไปตีท้ายทอยมึง”ผมย้อนมัน
“ท้ายครัว อีห่า ไม่ใช่ท้ายทอย เดี๋ยวมึงได้เจอท้ายทอยแน่ ยังไง มึงเล่ามาเลย”มันด่าผมก่อนจะเค้นให้เปิดปาก ผมก็เลยเล่าให้พวกมันฟังไม่รู้จะปิดไปทำไม เกือบอาทิตย์แล้วที่มันห่างผม ๆ ก็เอาของไปแขวนที่รถมันแล้วทำเนียนดูว่ามันจะทำยังไง มันดีใจ ยิ้มอย่างยินดีเล่าให้เพื่อนมันฟัง กินอย่างเอร็ดอร่อยและรอคอยทุกวัน ไม่มีตัดออกให้หมดความคิดนี้ แม่งไม่แดกสักวันโยนให้เพื่อนมันที่กินอย่างไม่เอะใจว่าใครจะใส่ยาเบื่อ ยาสั่ง ยาปลุก อะไรหรือเปล่า ทำเอากูหมดความสำนึกเลยไม่เอาไปให้อีก แต่ก็ยังมองโลกในแง่ดีตามประสากุลเกย์ว่าดีแล้วที่เขาไม่ทิ้งใส่ถังขยะไม่งั้นคงได้จุกเสียดไปอีกนาน
“ฮ่าๆๆ กูอยากให้พี่เขาเห็นจริงๆว่ามึงต้องตื่นเช้าแค่ไหนถ่อสังขารไปหามาให้”อีโมนิคหัวเราะเอาเป็นเอาตาย
“เสียดายไง พอเขาไม่สนก็อยากเข้าหา”อีออยซ้ำเติมเข้าไปอีก
“ก็มึงบอกกูเองอ่ะ ว่าให้รับผิดชอบคำพูดตัวเอง”ผมก็เถียงมันอย่างไม่ยอม
“กูหมายถึงที่มึงรับปากพี่เจตน์ อีห่า ที่อย่างนี้เสือกคิดลึกไปโน่น มึงคิดได้ไงวะ”มันลอยหน้าลอยตาด่าผมแต่มันกลั้นหัวเราะไว้
“ต๊าย มีสามัญสำนึกกับคนก่อนที่มึงด่าเขาไว้ทำแบบนี้ป่ะ”อีโมนิคอุทานแสยะยิ้มหน้าเริ่ดใส่ผม
“ตอบแทนได้เลยคะ ไม่มี กูเพิ่งเคยเห็นมันเต้นกับคนนี้แหละ คริคริ”มันชิงผมเกิดพูดแทนเสร็จสรรพ พากันชอบใจ
“เออ ขำเข้าไป กูทำอะไรก็ผิดหมด”ผมเริ่มน้อยใจพวกมันแล้ว มันเงียบเลยครับ เห็นผมกัดปากรีบลุกมานั่งข้างๆ
“อีฝิ่น อีห่ากูล้อเล่น”อีออยกอดไหล่ผม
“เฮ้ย มึงอย่าบอกนะว่า”อีโมนิคจับหน้าผมไปมอง ใช่ครับผมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แต่ไม่ร้องหรอก จิ๊บๆ แกล้งอีพวกนี้มัน
“ใช่ กูแค่อยากขอโทษที่ไปพูดดูถูกมัน กูไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้นสักหน่อย”ผมก็เลยทำการแสดงต่อแต่เหมือนจริงมาก แม่ง ขนาดยังไม่ได้เป็นแฟนกันยังทำกูรนได้เลยนะมึง
“มันไม่แดกสักวัน ช่างมันเถอะกูเลิกแล้ว”ผมพูดเบาๆ ยกดื่มอีก
“ก็มึงไม่ให้เขาต่อหน้าแล้วเขาจะรู้ไหมล่ะว่าของใคร”อีออยเสนอความคิดเห็นให้
“นั่นสิ เป็นกูก็ไม่กิน”อีโมนิคช่วยเสริม
“กูอาย กลัวมันด่า”ผมสารภาพอย่างหมดสภาพเลย
“ฮ่าๆๆ”อีสองตัวประสานเสียงกันก่อนจะมองหน้าผมที่เริ่มนอยด์อีกแล้ว
“เออๆๆ กูว่าจะไม่ขำก็อดไม่ได้ด่าก็ต้องให้ด่าก็มึงด่าเขาก่อนนี่หว่า”อีออยยังขำนิดหน่อย
“แต่ก่อนไม่เห็นมึงกลัวใครเลย นอกจากปู่มึง”อีโมนิคเอาความจริงมาพูดอีก

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

adan

ขอบคุณมากๆครับ

hottha

ขอบคุนมากมาย

llMAGz

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

Klong

ขอบคุนครับ

1712

ขอบคุณครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆค่ะ น่ารักอ่า

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ

dung

ขอบคุณครับผม

GBOMK

ขอบคุนคับผม

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนนะคราฟผม

4_NAY

นึกแล้วของฝิ่น

OoPoomoO

ขอบคุณครับ

krittamm

ขอบคุณครับ

Golfgg

ว่าวน้องฝิ่น ผู้กลัวปู่