|
34464| 1249
|
ครูโคดมัน. จากเวบแห่งหนื่ง
[คัดลอกลิงก์]
|
 ผมได้ระเบียบการสมัครเรียนตลอดจนค่าใช้จ่ายต่าง ๆ มาศึกษาจนแน่ใจแล้วว่าดี ผมจึงตัดสินใจไปสมัครเข้าเรียน โดยหวังว่าจะสามารถขับรถยนต์ จะเป็นอีกหนึ่งความสามารถพิเศษในการนำไปกรอกข้อความในการสมัครงาน หรือไม่ก็ได้ใบขับขี่ง่ายขึ้น แม้ว่าผมจะยังไม่มีรถเป็นของตนเองก็มา วันแรกก็อยู่แต่ในห้องเรียน ได้เรียนรู้เกี่ยวกับกฏจราจร ความรู้เรื่องเครื่องยนต์เบื้องต้นจะได้รู้หรือแก้ไขปัญหาได้หากเกิดรถเสียขึ้นมากลางคัน เช่นเครื่องดับ ใบพัดติด แบตเตอรี่หมด การแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้เป็นต้น นอกจากนี้ระบบต่าง ๆ ของเครื่องยนต์แต่ละชนิดก็แตกต่างกัน แต่ถ้ามองกว้าง ๆ แล้วจะเหมือนกันในจุดใหญ่ ๆ สองวันแรกที่อยู่ในห้องเรียนค่อนข้างน่าเบื่อมาก พวกครูสอนไม่มีเทคนิคการจูงใจนักเรียนแล้วคงจะแย่เหมือนกัน แกเป็นเจ้าของโรงเรียนสอนขับรถแห่งนี้เอง อายุอานามเกือบ 65 ปีแล้ว วันที่สี่ของการเรียนเป็นวันที่ผมได้หัดขับรถจริง ๆ ผมตื่นเต้นมาก มาคอยตั้งแต่หัววัน (ผมเลิกงาน 17:00 น.) พอมาถึงเฮียเจ้าของโรงเรียนก็แนะนำให้รู้จักกับครูสอนขับรถ (รถจริง) อีกคน นี่...เล็กครับ...เขาจะเป็นคนสอนให้คุณขับรถจริง ๆ วันนี้ครับ" เฮียพาผมเดินมาที่โซฟาพักคอย ซึ่งครูเล็กนั่งอ่านหนังสือพิมพ์คอยอยู่แล้ว "สวัสดีครับ..." ครูเล็กยื่นมือออกมา Check Hand จับมือทักทายกับผมเมื่อเฮียพามาแนะนำให้รู้จัก ครูเล็กใส่กางเกงขายาวลายทหาร คาดเข็มขัดหนังสีน้ำตาลเส้นใหญ่ สวมเสื้อยืดรัดรูปสีดำ สวมสร้อยคอสแตนเลส รองเท้าผ้าใบหรือหนังไม่ค่อยแน่ใจ ครูเล็กตัวค่อนข้างใหญ่แต่ไม่ใช่อ้วน เสื้อยืดสีดำรัดรูปทำให้กล้ามหน้าอกดูเด่นถนัดตา แม้กระทั่งหัวนมเล็ก ๆ คู่นั้น กล้ามแขนดูแข็งแกร่ง อบอุ่น ในขณะที่หน้าท้องนั้นแบนราบ ผมถึงบอกว่าแกไม่ใช่คนอ้วนแต่มีโครงร่างที่ใหญ่ "วันนี้ผมจะพาไปสนามขับรถแถวชานเมืองก่อนนะครับ พอเก่งแล้วค่อยวาดลวดลายกันในเมือง ในกรุงเทพฯ" ครูเล็กจัดแจงข้าวของและตัวเองเรียบร้อยแล้วก็พาผมไปที่รถปิคอัพ (กระบะโล่ง) สีขาวที่จอดอยู่ข้าง ๆ ผมเองไม่มีคำพูดเจรจาใด ๆ เพราะมัวแต่มองหุ่นงามของครูเล็กอยู่ ได้แต่เออออตามตลอดทาง ครูเล็กชวนคุยสัพเพเหระ ตลกบ้าง ซีเรียสบ้าง ลามกนิดหน่อยก็มี ทำให้การเดินทางไม่น่าเบื่อเลย ไม่นานก็ถึงที่หมาย "ถึงแล้วครับสนามขับรถ" ครูเล็กเลี้ยวซ้ายเข้าลานดินที่ใครถมเอาไว้ก็ไม่รู้กว้างมาก ผมคะเนดูน่าจะประมาณ 10 ไร่เห็นจะได้ ดูโล่งตาไปหมดเพราะแทบจะไม่มีต้นไม้ ผมคิดว่าน่าจะมีใครมาซื้อไว้ทำอะไรสักอย่าง โรงงาน ปั๊มน้ำมัน ศูนย์การค้า ตลาด หมู่บ้าน อะไรทำนองนี้ "เดี๋ยวคุณย้ายมานั่งที่เบาะคนขับ ผมจะไปนั่งที่ที่คุณแทน" ครูเล็กเปิดประตูให้ผมย้ายที่ หลังจากนั้นก็ไปยืนยิงกระต่ายแล้วกลับเข้ามา พอเราทั้งสองคนได้ที่เรียบร้อยแล้ว ครูเล็กก็เริ่มบทเรียนตั้งแต่เท้าต้องวางอย่างไร มือควรจะอยู่ตรงไหนบ้าง และอื่น ๆ สุดท้ายไม่ลืมที่จะเตือนให้คาดเข็มขัดนิรภัย ผมตื่นเต้นมากแค่สตาร์ทรถและปล่อยให้รถค่อย ๆ ออกตัวก็ทำไม่ได้ ลองแล้วถึงสามครั้ง เครื่องก็กระตุกและดับทุกทีเพราะจังหวะการเหยียบคันเร่ง การปล่อยครัชไม่สัมพันธ์กัน ทำเอาครูเล็กหัวเราะเอา "สงสัยผมต้องสอนแบบเร่งรัดซะแล้ว" ครูเล็กให้ผมลงจากรถก่อน แล้วแกก็ปรับเบาะคนขับให้เอนมากหน่อย แล้วหย่อนตัวลงไปนั่งและเรียกผมเข้าไปนั่งด้วย กลายเป็นว่าตอนนี้เบาะคนขับนั่งกันสองคน ผมโดนครูเล็กโอบไว้ในตอนนี้โดยเหตุการณ์บังคับ ครูเล็กใช้ความพยายามมากอยู่เหมือนกัน ถือว่าแกเป็นคนใจเย็นมากคนหนึ่งที่ผมพบมา เวลาจะเข้าเกียร์...เปลี่ยนเกียร์ ครูเล็กก็จะกุมมือซ้ายผมไปโยกหน้าโยกหลังตามจังหวะ ในขณะที่จะเบรก...จะเร่งเครื่องหรือปล่อยครัช แกจะเอามือที่โอบและควงพวงมาัลัยรถอยู่นั้นมาตีที่หน้าขาผมเพื่อให้สัญญาณ "จะเบรกจะเร่งแต่ละทีค่อย ๆ หน่อยก็ได้นะครับ เดี๋ยวไข่ของผมบวมหมดแล้วจะทำการบ้านไม่ได้" ครูเล็กละมือจากพวงมาลัยมาจัดแจงอะไรของแกใหม่เพราะโดนก้นผมกระแทกโดยเจตนาบ้างและไม่เจตนาบ้าง อันเนื่องมาจากสนามขับรถไม่ค่อยจะราบเรียบเท่าไหร่ "ถ้าอย่างนั้น วันนี้พอแค่นี้ก่อนก็ได้ เดี๋ยวครูจะไม่ได้ทำการบ้านคืนนี้" ผมหยุดรถเพราะรู้สึกว่าเกียร์รถของครูเล็กดันก้นผมอยู่เนือง ๆ "ผมไม่ได้ทำการบ้านมาหลายวันแล้วครับ" มือทั้งสองยังกุมอยู่ที่พวงมาลัยรถ จึงดูเหมือนว่าผมยังอยู่ในอ้อมกอดของครูเล็กอยู่ ขณะที่ด้านหลังผมครูเล็กยังดันเกียร์เข้าหาก้นผมอยู่อย่างแนบแน่น ทำให้ผมรับรู้ถึงความตื่นเต้นของมันได้โดยไม่ยาก "นี่แสดงว่าครูเล็กอดอยากปากแห้งมาหลายวันแล้วซิท่า" เป็นไงเป็นกันในตอนนี้ ไฟราคะผมกรุ่นขึ้นแล้ว จึงลดมือจากพวงมาลัยรถมาที่เกียร์รถครูเล็กแทน "แฟนผมเขากลับบ้านนอกได้สิบกว่าวันแล้ว เพราะโกรธอะไรผมไม่รู้" ครูเล็กขยับตัวเข้ามาชิดเบียดผมมากขึ้น เชยคางมาคลอเคลียอยู่ตามซอกคอ ใบหูผมอยู่ ในขณะที่มือของแกจับมือผมให้เข้าเกียร์รถแกได้ถนัดมือยิ่งขึ้น โดยการแ้ก้เข็ดขัดออกและรูดซิปลง จากนั้นก็กอดเอวผมแทนที่จะจับพวงมาลัยรถ (รถเราจอดอยู่กับที่แ้ล้วใต้ต้นมะพร้าวคู่หนึ่ง
จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
มี 4 ซื้อ
คุณต้องจ่าย 30 Zenny เพื่อเข้าชมกระทู้นี้
| |
|
|
|
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
|
การรอคอย เป็นสิ่งที่ช่างแสนยาวนาน
 |
||
| ||
รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ
©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก
GMT+7, 2024-4-29 03:04 , Processed in 0.224535 second(s), 30 queries .
Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31
© 2001-2013 Comsenz Inc.
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2012-6-27 15:43:37
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2012-7-29 19:36:07
โพสต์ 2012-6-27 20:02:35
โพสต์ 2012-6-29 00:16:47
โพสต์ 2012-6-29 18:06:15
โพสต์ 2012-6-30 01:52:17