Boys' Expo รักอยู่ที่ใด ( 5 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
“เอานี้ดื่มซะแล้วจะได้รู้สึกดีขึ้น” ด้นถือแก้วน้ำมีหูออกมาจากห้องครัวสองใบมีควันลอยฉุยออกมาจากแก้ว ยศได้กลิ่นมะนาวโชยมาจากแก้วสองใบนั้นด้นวางมันลงที่หน้ากระจกแล้วก็เดินไปปิดแอร์แล้วค่อยเปิดประตูออกไปยืนนอกระเบียงที่ถูกเงาตึกใหญ่ของคอโดอื่นๆพาดผ่านกำบังแสงแดดร้อนจัดย่ามบ่ายในช่วงวันสุดท้ายของฤดูร้อนยศคว้าแก้วที่ด้นวางไว้ให้แล้วตามด้นออกไปที่ระเบียงรู้สึกได้ถึงความอุ่นกำลังดีที่ฝ่ามือเมื่อจับแก้วใบนั้น
“วันนี้จะไปไหน” ยศนั่งลงข้างด้นลืมไปว่าสภาพเธอยังดูไม่ได้อยู่
   “กลับบ้านสิค่ะคุณนาย” ด้นว่าพลางเป่าลงไปในแก้ว คงหวังจะให้เครื่องดื่มอุ่นๆ นั่นเย็นลง
   “งั้นออกไปพร้อมกัน เด๋วชั้นต้องออกไปหาพายที่สตาร์บักส์อีกหวะแก” ยศว่าพร้อมมองด้นและรู้ทันทีว่าด้นกำลังจะร้องถาม เธอจึงแย่งร้องออกมาก่อนว่า “อย่าถาม มีธุระนิดหน่อย”
   “รู้ดีจริงนะ” ด้นร้องและค้อนหน้าหนี ยศยิ้มชอบใจพร้อมทั้งซดเครื่องดื่มอุ่นๆ ที่อยู่ในมือ มันคือน้ำอุ่นใส่น้ำผึ้งและมะนาว รสเข้มมาก ยศนึกไปว่าด้นมันใส่มะนาวหมดสวนและน้ำผึ้งหมดป่าลงไปในแล้วนี้หรือเป่า
   “เจสันเปนไงบ้าง”
   “ก็เรื่อยๆ หวะแก” ด้นถอนหายใจทำให้ยศรู้ทันทีว่ามันไม่โอเค ยศวางแก้วอุ่นๆ นั่นลงข้างตัว
   “ด้น มึงฟังกูนะ” เธอเอนตัวพิงกำแพงแล้วเอื้อมมือไปโอบไหลด้นให้ชิดเข้ามา เธอรู้สึกได้ว่าด้นค่อยๆ โน้มคอลงมาซบที่บ่าเธอ “มึงควรจะทำตามความรู้สึกของมึงนะว่อย กูรู้ว่ามึงรู้สึกให้เข็มอย่างมาก กูอาจจะไม่แน่ใจว่ามึงรักมันหรือแค่ชอบมัน แต่กูรู้ได้ว่ามึงรู้สึกให้มันมากๆ จริงๆ แล้วกูก็รู้ด้วยว่าเข็มก็รู้สึกอย่างเดียวกันกับมึง ทำอย่างที่มันควรเถอะ”   
“แล้วเจสันล่ะ” ด้นยกมือขึ้นมาปาดที่ตา ยศไม่แน่ใจว่าด้นจะร้องไห้หรือว่าอะไร “ตอนสงกรานต์ ตอนที่อยู่ในซอยสี่ที่คนเบียดๆ กัน มันกระซิบบอกกูว่ามันรักกู แต่กูก็รู้ว่าเข็มก็พร้อมที่บอกกูอย่างนั้นเหมือนกัน”
   “แล้วอย่างนั้นอันไหนที่ทำให้มึงดีใจมากกว่ากัน”
   “เข็ม”
   “เห็นมั้ย มึงตอบว่าเข็มออกมาได้โดยที่ไม่ต้องใช้เวลาตัดสินใจนานเลย เข็มอยู่ในใจมึงตลอดเวลา”
   “อียศ” ด้นโอบยศแน่นขึ้นแล้วเอาหน้าถูๆ ที่บ่าเธอ
   “ว่าไง”
   “กูรักเข็มหวะ”
   “ไปบอกเข็มสิวะ” เธอยิ้มหัวเราะ
   “กูจะรีบไปบอกมันเด๋วนี้เลย” เธอเห็นด้นว่าพร้อมกอดเธอแน่นแล้วหลับตายิ้ม
   “ดีมาก” เธอลูปหัวลูปไหล่ด้นเบาๆ
   “อียศ”
   “หืม”
   “มึงเหม็นมากค่ะ” ด้นตัวสั่นหัวเราะคิกคิก ยศถีบด้นออกไปโดยอัตโนมัติแล้วก็หัวเราะออกมา
หก
   ปูนยศ ภุชพันธน์นั่งกัดเล็บอย่างเป็นกังวลอยู่บนโซฟาหนานุ่นนั่งสบายตัวโปรดในห้องนั่งเล่นของห้องชุดในอพาร์ทเมนท์ราคาแพงระยับของครอบครัวย่านเอกมัย ทีวีสีจอแอลซีดีขนาด 52 นิ้ว กำลังฉายช่อง M TV Chinese อยู่ ปานวาดน้องสาวผู้ดูสวยอ่อนหวานนิ่มนวลดุจนางเอกนิยายจีนโบราณกำลังม่อยหลับคาโซฟาอยู่ที่อีกฝั่งหนึ่ง บ่ายสามโมงครึ่งแล้ว ป๊ากับม๊ายังไม่กลับบ้าน ไม่รู้ว่าจะกลับดึกหรือเป่า แต่นั้นไม่ใช่เรื่องที่ปูนกังวลใจถึง เมื่อคืนตอนที่ปูนเมามากๆ ปูนไม่แน่ใจว่าปูนทำอะไรไปบ้าง แต่ปูนรู้สึกตงิดๆ ว่าปูนได้เผลอบอกบางสิ่งกับคนที่ไม่ควรบอกไป ปูนเริ่มนั่งนึกถึงเรื่องราว เมื่อคืนพลอยบอกว่ากำลังออกควงกับดัตช์ แล้วยังไงต่อนะ อ๋อ เรื่องของดัตช์ เรื่องที่ดัตช์ให้ด้นดูดให้จนเข็มมาจับได้แล้วก็เลิกกัน เมื่อพลอยรู้ว่าดัตช์อาจจะเป็นเกย์หรือไบพลอยก็มีทีท่าว่าจะไม่ชอบดัตช์ แต่ว่าแค่อยากจะควงเอาไว้อวดและพระแม่เจ้า ปูนแทบอยากจะเอามือกุมหัวแล้วกรีดร้องออกมา ปูนจำได้ว่าปูนบอกพลอยไปว่าปูนจูบปากเข็มในห้องน้ำห้อง Master Suite ที่บ้านพายในคืนวันปาร์ตี้หลังสอบเสร็จเมื่อเทอมที่แล้ว แถมยังบอกอีกว่าปูนเองก็ไม่แน่ใจว่าด้นรู้เรื่องนี้หรือเป่า พระแม่เจ้าช่วยลูกด้วย ปูนร้องภาวนาในใจ
   “แอร๊ย” นังปานวาดมันกรีดร้องออกมาพร้อมกับกระเด้งตัวผึ่งคว้ารีโมตมาเร่งเสียทีวีให้ดังขึ้น “เพลงนี้พี่ดัตช์เล่นเป็นพระเอกนะ”
นังน้องสาวร้องออกมาพร้อมๆ กับภาพหน้าจอเป็นสวนหลังบ้านสีเขียวที่มีสระยางว่ายน้ำของเด็กสีฟ้าวางอยู่ ในนั้นมีตุ๊กตาเป็ดสีเหลืองน่ารักตัวเท่าลูกฮิปโปลอยตุบป่องอยู่หนึ่งตัว มีตัวอักษรจีนปรากฏที่บนจออ่านได้ความว่า 爱你: Love You [Feat.Dutch] – Cyndi 王心凌แล้วด้นตรีก็เริ่มขึ้นพร้อมกับเสียงร้องแรพภาษาจีนของหนุ่มตี๋หน้าตาดีแต่งตัวฮิปฮอปด้วยเสื้อผ้าโทนสีฟ้ากับหมวกไหมพรมลายสายรุ้งที่ปิดหน้าไปเกือบครึ่ง ถึงจะปิดไปเกือบครึ่งแต่หน้าส่วนที่ถูกเปิดเผยนั้นก็แสดงได้ถึงความหล่อเหลาที่แค่หมวกไหมพรมลายสายรุ้งมิอาจปิดบังได้ ดนตรีและทำนองเพลงน่ารักทีเดียว แล้วนังนักร้องสาวชาวไต้หวันที่ชื่อ ซินดี้ หวัง ซินหลิง ก็โผลหน้าออกมาร้องเพลง เธอนอนอยู่บนเตียง เธอทำท่าทำทางน่ารักทีเดียว เสียงก็น่ารักด้วย แต่อีกไม่กี่วิต่อมาซินดี้ก็กระโดดลงสระว่ายน้ำยางสีฟ้าแล้วตุ๊กตาเป็ดน้อยน่ารักก็กลายสภาพไปเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี หน้าตาหล่อมาก มองผ่านๆ เหมือนโดม ปกรณ์ ลัม แต่ดูจะน่ารักกว่า แต่พอมองดูชัดๆ ก็ แอร๊ย นั่นมันดัตช์นี่น่าไอ้หนุ่มตี๋เมื่อกี้ที่ใส่หมวกไหมพรมนั่นก็ดัตช์ แต่ดัตช์ตอนนี้ในสระว่ายน้ำยางกำลังใส่แค่กางเกงกีฬาขาสั้นสีเหลืองเปลือยช่วงบนใส่หมวกรูปเป็ดน้อย นังซินดี้กำลังเข้าไปกอดดัตช์แล้วนางก็ดึงดัตช์ออกมาจากสระน้ำ นางถอดหมวกดัตช์ออกแล้วใส่แว่นกันแดดสีเหลืองให้ดัตช์แทนแล้วภาพถัดมาก็คือดัตช์นั่งอยู่บนรถเปิดประทุนที่นังซินดี้มันขับรับลมเล่นริมทะเล มองดูเหมือนเมืองพัทยามากๆ มันขับไปร้องเพลงไป ดัตช์นั่งโยกอยู่ข้างๆ บางทีนังซินดี้ก็เอนตัวลงมาซบดัตช์ด้วย ภาพต่อมาคือภาพทางเดินริมทะเล ดัตช์เต้นบีบอยในชุดกางเกงวอร์มสีเหลืองเสื้อกล้ามสีขาวและเสื้อวอร์มแขนยาวสีเหลือง ดัตช์เต้นเก่งมาก หกคะเมนตีลังกาพร้อมกับกระเด้งยืนยิ้มกระชากใจให้กล้อง แล้วนังซินดี้ก็วิ่งเข้ามากระโดดขี้หลัง ดัตช์พานังซินดี้วิ่งลงทะเล และภาพต่อมาคือภาพดัตช์นอนอยู่บนหาดทรายในชุดเปลือยท่อนบนและมีกางเกงขาสั้นสีเหลืองที่ท่อนล่างอีกครั้ง ดัตช์มีเม็ดทราบติดตามตัว นังซินดี้ใส่กางเกงยีสน์ขาสั้นและก็เสื้อยืดสีขาวนอนร้องเพลงอยู่ข้างๆ ก่อนจะจบเพลงอยู่ๆ ดัตช์ก็กลายกลับไปเป็นตุ๊กตาเป็ดสีเหลืองอีกครั้งแล้วนังซินดี้ก็อุ้มตุ๊กตาเป็ดขึ้นรถกลับบ้านและจบ ปูนรีบคว้ามือถือแล้ววิ่งเข้าห้องทันที กดเบอร์โทรด่วนหาดัตช์และ
   “ดัตช์ช่วยฆ่าปูนให้ตายทีเถอะ” ปูนร้องอย่างออดอ้อนใส่โทรศัพท์เมื่อดัตช์รับสาย
   “หืมอะไรกันครับ” เสียงดัตช์ที่อยู่ปลายสายฟังดูเหมือนจะหัวเราะ
   “เมื่อกี้ปูนดูเอ็มวีของซินดี้ที่ดัตช์เล่น ดัตช์หล่อแบบนั้นในเอ็มวีแล้วปูนจะละลาย ความหล่อของดัตช์มันทำให้ปูนทุรนทุลาย” ปูนล้มตัวลงที่เตียงมุดหน้าลึกลงไปในหมอบใบโปรด
   “ห้าห้าห้า ทำไมต้องทุรนทุลายด้วย ทุรนทุลายเพราะไม่ได้ครอบครองผมอะดิ” เสียงของดัตช์ที่ปลายสายฟังดูเหมือนจะเยิ้มไปด้วยท่าทีเย้ยหยันชวนเชิน และอาจจะเยิ้มไปด้วยน้ำใสๆ ที่หลั่งออกมาจากปลายองคชาติเมื่อตอนที่มีอารมณ์ด้วยก็ได้
   “โหย เจอไปแบบนี้จุกเลยหวะดัตช์ แต่มันก็จริง ทุรนทุลายเพราะว่าไม่ได้ครอบครองดัตช์” ปูนหัวเราะและดิ้นไปมาบนเตียง
   “งั้นมานี่มา ผมจะทำให้ปูนไม่ต้องทนทุรนทุลายอีกต่อไป” เสียงของดัตช์ฟังดูกระหายเซ็กสุดๆ และมันก็กำลังทำให้ปูนรู้สึกร้อน บางคนอาจจะว่าร้อนรุ่มแต่สำหรับดัตช์ปูนว่าคงต้องใช้คำว่าร้อนสวาท ดัตช์ทำให้ปูนรู้สึกร้อนสวาท
   “ซีเรียสนะเนี่ย ตอนนี้กะลังเซ็ง อยากออกไปหาดัตช์พอดี” ปูนหัวเราะคิกคัก
   “งั้นออกมาสิ ผมจะรออยู่ที่สตาร์บั๊กส์เอกมัยนะ”
   “งั้นรอให้ปูนอาบน้ำแปปนะ”
   “ครับ ผมก็จะไปอาบน้ำด้วย”
   “อื้อ เดี๋ยวเจอกัน”
   “ครับ บายครับ” แล้วดัตช์ก็กดวางสาย
   ปูนรีบแล่นไปที่คอมพ์เปิดโหลดเพลงอัยหนีและค้นหาเนื้อร้อง ด้วยความรู้ทางภาษาจีนทำให้ปูนไม่มีปัญหากับเพลงและเนื้อร้อง ปูนรีบสั่งพิมพ์เนื้อร้องและโหลดเพลงลงเครื่องเล่นเอ็มพีตรีของซัมซุง YP-K5 แล้วกระโดดโลดเต้นไปเข้าห้องน้ำ เปิดเพลงอัยหนีดังลั่นห้องและเริ่มอาบน้ำ แล้วปูนก็ลืมเรื่องความเหลวไหลของความเมาเมื่อคืนไปเสียสนิทเลย
เจ็ด
   จ้อน จิระ สมุทรอัศดงนั่งอยู่ที่โรงอาหารในช่วงเวลาเก้าโมงกว่าๆ ของเช้าวันพฤหัส
   วันเปิดเทอมวันแรกไม่ได้มีการเรียนการสอน นักเรียนส่วนใหญ่จะพับแขนเสื้อวิ่งเท้าเปล่าถือถังน้ำหรือผ้าขี้ริ้วร่อนไปทั่วโรงเรียน เมื่อเจอตรงไหนที่ดูไม่สะอาดหรือไม่เรียบร้อยพวกนักเรียนหนุ่มเหล่านั้นจะช่วยกันทำความสะอาด อันที่จริงมันเริ่มจากการทำความสะอาดห้องโฮมรูมก่อนแล้วหนุ่มๆ จึงแยกกันไปทำความสะอาดโต๊ะกลุ่มหรือที่อาณาบริเวณที่พวกเค้าและเพื่อนๆ จะจับจองเป็นที่ประจำกลุ่ม ตอนนี้อาจจะพูดได้ว่าจ้อนเข้ากลุ่มแด้แล้วอย่างเป็นทางการก็ได้ เพราะตอนนี้จ้อนนั่งที่โต๊ะแถวริมสุดตัวที่สามติดสนามบาสฯ
   โรงอาหารและสนามบาสฯ ห่างกันแค่ทางเดินเท้าเล็กๆ กั้นอยู่ ที่อีกฝั่งของสนามคือเวทีใหญ่ไล่ระดับที่มีต้นชมพูพันทิพย์ต้นใหญ่ค่อยให้เงาบังแดดร่ม บนเวทีมีนักเรียนหน้าตาดีสองคนถือไม้กวาดเต้นไปเต้นมา มีเพื่อนๆ อีกเจ็ดหรือแปดคนนั่งและยืนหัวเราะ
อยู่รอบๆ     สองคนนั้นดูดีทีเดียว ขาว สูง ตี๋ สกินเฮด หน้าใสมาก ยิ่งมองก็ยิ่งดูเหมือนกัน ดูเหมือนกันมากซะจนเหมือนฝาแฝด อ่อ นี้นี่เองฝาแฝดที่เค้าว่ากัน ในที่สุดจ้อนก็ได้เจอฝาแฝดที่คนพูดถึงกันมาที่สุดเสียที ที่เค้าว่ากันมามันไม่ผิดเลยซักนิดเดียว ฝาแฝดน่ารักมาก พวกเค้าเต้นเท้าเปล่า แขนเสื้อพับขึ้นเหมือนนักเรียนคนอื่นๆ กระโดดกระเต้นยิ้มหัวเราะหมุนตัวได้น่ารักสุดๆ มีเด็กนักเรียนอีกคนหนึ่งยืนขึ้นแล้วแย่งเอาไม้กวาดที่หนึ่งในฝาแฝดถืออยู่มาวิ่งไล่ตี พอนักเรียนคนนั้นหันมาจ้อนก็แทบละลาย เพราะเค้าคือด้นนั้นเอง

ด้นใส่บ๊อกเซอตัวจิ๋วกับเสื้อนักเรียนที่พับแขนวิ่งไล่จับฝาแฝดเท้าเปลือยด้นร้องตะโกนบอกให้ฝาแฝดหยุด ด้นวิ่งกระโดนลงเวทีไล่ตามฝาแฝดด้นหัวเราะแล้วร้องตะโกนดูน่าสนุกไปทั่วสนามบาสฯ แล้วจู่ๆก็มีนักเรียนอีกกลุ่มหนึ่งวิ่งกรูลงมาจากเวทีนำโดยเด็กลูกครึ่งหัวสกินเฮดที่ดูเหมือนมาริโอ้นายแบบเธอกับฉันเค้ารวบตะครุบด้นไว้ในอ้อมแขนแล้วล้มตัวนอนลงด้นก็ล้มตัวนอนลงด้วย แล้วเพื่อนๆก็รุมกันขึงด้น พวกเค้าจักจี๋ด้น ด้นหัวเราะร้องและดิ้นไปมา   

pongsakron01

ขอบคุณครับ

mind19mindPSU

อ่านต่อนะครับ

bastoww

ตอนนี้คราบขอบคุนคราบ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

pearl9845

ขอบคุณมากนะครับ