พ่อคุณน้ำตาลอาย.....

เหล้า

ผมไม่มีอะไรที่บ่งบอกตัวผมได้ดีที่สุดเท่ากับเรื่องความหมกมุ่นในเรื่องเซ็กส์อีกแล้ว^^

มันไม่ใช่เรื่องที่น่าภาคภูมิใจหรือโอ้อวดใครๆทั้งนั้น.....กรอบสังคมไม่ต้องการคนที่ใช้สัญชาตญาณดิบของตนเองในการดำรงชีวิต!ผมเองคนนึงหละที่ทะลุกรอบออกมาอย่างเนียนๆ....

ผมมีบุคลิกสุขุม พูดจาแผ่วเบาและสุภาพ...แม้กระทั่งตอนเมาก็ยังอยู่ดี....แต่ทัศนคติค่อนข้างโผงผางและอัตตามากไปหน่อย...ออกจะรั้นและเผด็จการด้วยซ้ำไป.............สิ่งที่ผมเกลียดที่สุดคือความเมินเฉย!การถูกปฏิเสธมันเป็นอะไรที่เลวร้าย....ผมไม่ยอมรับ!

ผมคบหากับหนุ่มน้อยขี้อายคนหนึ่ง เขาไม่ใช่ใครอื่นไกล เป็นเพื่อนสนิทของน้องรหัสผมเอง!

เด็กคนนี้มีเชื้อจีน-เวียดนาม แต่ถือสัญชาติเป็นคนเวียดนาม นักเรียนร่วมโครงการของวิทยาลัยนานาชาติ เขาตัวเล็ก ผิวซีด แววตาฝันๆ และเป็นคนอดทนสูงซึ่งผมก็ชอบแกล้งบ่อยๆ....ผมมักจะเรียกชื่อเขาแบบอังกฤษ ว่า ชูก้าร์ และเขาก็ไม่ค่อยชอบชื่อที่ผมเรียกนัก....เขาขี้อายน่าแกล้งที่สุด

"ชูก้าร์......"ผมเรียกชื่อเขาดังๆท่ามกลางฝูงชนในย่านห้างสรรพสินค้าชื่อดัง เขาก็จะหูแดงและทำหน้ากังวลใจก่อนจะรีบวิ่งมาหาผมเพื่อยุติการเรียกชื่อนั้น

"ดีมาก...เด็กดี..."ผมโอบไหล่เขาก่อนจะไล้มือลงไปขยำก้นเขาเบาๆ

"ไม่เอาแล้วนะครับ...อย่าเล่นแบบนี้"เขาไม่กล้าโวยแต่ก็ไม่ได้ยอมเรื่อยไป นั่นทำให้ผมรู้สึกท้าทายดี

"ไว้ไปเล่นกันที่ห้องใช่ไหม?...รับปากแล้วนะ..."ผมกระซิบให้เขาอายจนทำอะไรไม่ถูกซึ่งมันก็ได้ผลตามนั้นทุกครั้ง

ผมกับ ชูก้าร์ ยังไม่ถึงขั้นลึกซึ้งกันครับ แต่ผมก็จับทางได้ว่าพ่อน้ำตาลของผมเป็นเอามากกับคำกำกวมชวนคิดที่ผมขยันป้อนส่งให้ฟัง บางครั้งการถึงเนื้อถึงตัวมันก็เกิดขึ้นเสมอ การที่ได้พักห้องนอนเดียวกันมันทำให้ผมได้สนุกสนานอีกเยอะ เขามักจะไม่กล้ามองตอนที่ผมเปลือย...นั่นแหละที่ยุให้ผมชอบโชว์บ่อยๆสำราญใจจริงแท้....อา...ผมโรคจิตเข้าไส้- -

"วันนี้พี่จะอยู่ที่ห้องหรอครับ?"ชูก้าร์ถามหยั่งเชิงอีกแล้ว...เขาคงสนใจเรื่องที่ผมไปค้างข้างนอกบ่อยๆ....แล้วทำไมถึงเปลี่ยนใจไม่ค่อยอยากจะไปนัก...หรือว่าใจเขาอยากจะให้ผมไปค้างข้างนอก- -เขาจะได้หายใจโล่งๆ.....

"อือ....แล้วทำไมหรอ?อยากรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นงั้นหรอ?"ผมเหยียดยิ้มให้มีลับลมคมนัยทั้งๆที่แค่อยากจะแกล้งเท่านั้น

"เปล่าครับ...."ชูก้าร์ก้มหน้าหลบต่ำ...ครนี้เขากังวลกว่าทุกๆวัน สีหน้าของเขาไม่ใช่ความกังวลในการรับมือกับผมเหมือนแต่ก่อน แต่มันเป็นสีหน้าแห่งความผิดหวัง สิ้นหวังจนผมรู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูก...........สรุปว่าผมมีอาการกับท่าทีจริงจังพรรค์นั้นด้วย???

ผมเข้าใจว่าชูก้าร์ผิดหวังกับการที่ผมนอนที่ห้องไม่ออกไปค้างที่ไหน.....ชูก้าร์ไม่ต้องการผมขนาดนี้เลยอย่างนั้นหรือ??

ความเงียบงันปกคลุมสองเรา.....ผมนิ่งเงียบด้วยหัวใจที่อึดอัดเต็มทน มันร้อนอยู่ในอก...ผมไม่พอใจ! ชูก้าร์เองก็เหมือนจะรู้ว่าผมอารมณ์ไม่ดี...เพราะหากว่าผมอารมณ์ดีผมคงพูดจาให้เขาเสียกระบวนแล้ว....

เรากลับห้องพร้อมกันเสมอ...เหมือนแฟนกัน.....ซึ่งแม้แต่น้องรหัสผมเธอก็คิดอย่างนั้นและเชียร์เพื่อนของเธอให้จับคู่กับผม.....น้องรหัสผมเป็นสาววายครับ- -บ้าคู่รักเกย์.....บังเอิญผมเป็นเกย์และชูการ์เป็นผู้ชายเรียบร้อยเสร็จเลย!ถูกจับคู่ไปเลย......

"จะบ้าหรอเมติน?ชูก้าร์เป็นผู้ชายเต็มร้อยเลยนะ....ถึงจะอ้อนแอ้นตรงสเปกก็เถอะ....พี่ไม่มีทางขืนใจคนที่ไม่พร้อมหรอก^^"ผมมักพูดกระทบชูก้าร์ต่อหน้าน้องรหัสเสมอๆ
"ชะ..ใช่แล้วครับ.....ยังไงผมก็จะไม่ยอมให้มันเป็นอย่างนั้น....."ชูก้าร์มักเออออไปกับผมนั่นเป็นการฉีกหน้าผม!ผมอยากจะจับปล้ำซะเลย!

"พี่อาบน้ำก่อนเลยครับ.....ผมจะไปหาเมติสักหน่อย...."ชูก้าร์หาเรื่องที่จะออกจากห้องทันทีที่กลับมาถึง.....เขาต้องการจะหนีหน้าผม

"ไม่ต้องไปหรอก....ยัยเมตินไปดูหนังกะแฟน....นี่ก็มืดแล้วอาบน้ำแล้วมากินข้าวกัน"ผมออกคำสั่ง

"กินข้าว??...."เขาทำหน้าหราเมื่อผมตั้งใจที่จะรั้งให้เขาอยู่อย่างเห็นได้ชัด

"อือ....ไปกินข้าวกันที่ร้านใกล้หอเรา..."ผมบอกก่อนแต่สีหน้าของเขามีแต่ความสงสัย...เขาคงสงสัยว่าทำไมผมไม่มีนัด ไม่มีธุระ ไม่มีอะไรสักอย่าง.....เพราะผมไม่อยากมียังไงล่ะ......คืนนี้.....!!

"ไปอาบน้ำก่อนไป...."ผมไล่เขาไปจนถึงหน้าห้องน้ำ...ส่วนหนึ่งมาจากที่เขาเอาแต่ถอยหลังห่างจากผม...ซึ่งมันเย้ายวนใจผมเต็มที่!...อยากจะถอดให้ด้วยซ้ำ....
"เอ่อ......ผมยังไม่พร้อม...."เขาฮึดเดินผ่านตัวผมออกไปยืนกลางห้อง....ทำเอาผมกัดริมฝีปาก...แต่ก็ถอนหายใจก่อนจะเดินปลดเข็มขัด
"..........."เขาทำหน้าลุ้นตัวโก่งจนก้าวขาไม่ออก...ผมจ้องตาเขาสะกดให้นิ่ง.....แต่ก็แค่นิดหน่อยเท่านั้น พอขยับได้เขาก็รีบถอยกรูด
ผมถอดกางเกงอย่างรวดเร็วก่อนจะโยนให้เขา
"ไม่เอาครับ!...พี่ชอบแกล้งผมอย่างนี้อยู่เรื่อยเลย....ผมไม่ชอบ...."เขาเบือนหน้าหนีไปก่อนแล้ว
"ใส่กางเกงในอยู่เว้ย..."ผมบอกเขาด้วยความพอใจแต่เขาก็ไม่ยอมหันมา....
"ผมไม่ไว้ใจหรอกนะครับ....ถึงจะใส่จริงๆผมก็จะไม่มอง....เพราะปกติแล้วพี่ไม่เคยใส่ให้ผมเห็นสักครั้ง- -"เขาหันหลังให้ผมด้วยซ้ำ
"ชิชะ...."ผมสบถก่อนจะเดินเย็นสบายเข้าห้องน้ำ.....ผมยิ้มได้เหมือนทุกวัน....
ผมอาบน้ำเสร็จแล้วก็พบว่าชูก้าร์นั่งกอดกางเกงผม....เขาก็คงช็อคเหมือนคราวก่อนนั่นแหละ
"เฮ้ย!....ไหนบอกว่าไม่ได้เป็นเกย์ไม่ได้ชอบผู้ชายไงวะ?กอดกางเกงฉันไม่ปล่อยหมายความว่าไง?"ผมแซวเข้าให้ เขารีบทิ้งกางเกงผมราวกับเพิ่งได้สติแล้วก็รีบไปอาบน้ำ...ผมพิถีพิถันเรื่องการแต่งตัว...น้ำหอม....ฟุ้ง....แต่ชูก้าร์กลับง่ายๆ...เขาสวมเสื้อกล้ามตัวหลวมๆกับกางเกงขาก๊วย...ไม่ใช้น้ำหอม..เวลาเดินผ่านได้กลิ่นสบู่หอมชื่นใจ.....
"พร้อมนะ...."ผมถามให้ชัวร์ผมกับส่งรอยยิ้มและสายตาที่จับจ้องอย่างลึกซึ้ง
"ครับ..."แต่เขากลับไม่ได้มอง....หรือสนใจที่จะมองผมเลย!
ผมพาเขาไปกินโจ๊ก...อาหารง่ายๆอุ่นๆตอนค่ำในหน้าหนาว.....ผมจามรับพริกไทยที่เขาเขย่าอย่างเมามัน!เขาห่อไหล่แล้วยิ้มแก้ความผิดก่อนจะวางขวดพริกไทยป่นลงบนที่เก็บ  ผมไม่ได้อยากถือสา.....นั่นเพราะผมอมยิ้มกับท่าทางน่ารักๆของเขามากกว่า!
ตลอดการกิน...มีสายตาอิจฉาหลายคู่ส่งมาให้.....นี่.....เราเหมือนแฟนกันขนาดนั้นเลย??

กลับถึงห้องก็ทำกิจกรรมตามความสนใจจนดึก.....ชูก้าร์อ่านหนังสือ.....ส่วนผมเช็คงานในอินเตอร์เน็ต....ดึกแล้วชูก้าร์ไม่ไหว....เขาวางหังสือบนหัวนอนก่อนละล้มตัวลงนอนห่มผ้า.....ผมรีบลุกทันที....เดินไปที่เตียงก่อนจะดึงผ้าห่มประจำตัวไปนอนกับชูก้าร์ด้วย

"พี่ครับ!..."ชูก้าร์ลุกพรวดพราดแต่ผมก็ใช้แรงกดเขาลงไปนอนเหมือนเดิม
"ไม่ได้นะครับ..!"เขาขยับห่างจากผมแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะผมกอดเขาแนบกับตัวผมแล้ว...
"อุ่นดีนะ....."ผมกระซิบข้างหูเขาอย่างใจเย็น แต่เขายิ่งออกแรงดิ้นเพราะตื่นกลัว ผมไม่เคยเล่นอย่างนี้กับเขามาก่อน
"ไม่ครับ!..."เขาไม่ฟังอะไรผมแล้ว...ทั้งๆที่ผมไม่ได้ทำอะไรเขามากกว่ากอด
"ปล้ำเลยดีมั๊ย?..."ผมขู่....ผมเองก็รู้ว่าส่วนที่อยู่เหนือการควบคุมของผมมันพร้อมแล้วและจ่ออยู่ด้านหลังของเขา
"ว้ากกก!!"เขาร้องออกมาสุดเสียงเพราะไอ้นั่นมันทำให้เขาร้อนรนไม่เป็นท่า
"ชูก้าร์!ฟัง!..."ผมเอามือปิดปากเขาซึ่งเขาก็ตื่นกลัวจนลืมว่าที่เขากัดนั้นเป็นมือผม!....เขามีปฏิกิริยาต่อต้านผมจนเกินคาด....ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เขากลัวขนาดนี้...ทั้งๆที่เขารับเอาความทะลึ่งตึงตังของผมมาโดยตลอดเขายังรับไม่ทันอีก!
"ชูก้าร์!"ผมเพิ่มระดับเสียงพร้อมๆกับเขย่าตัวของเขาให้ได้สติ เขาหายใจแรงจนผมรู้สึกได้ชัดเจน...
"อือ....."เขาคลายอาการเกร็งตัวลง น้ำตาหยดเผลาะแผละ...ผมก็ได้เห็นแล้วว่า.....ไม่ใช่เรื่องสนุกเลย
"ฉันจะไม่ทำอะไรเธอ....ได้ยินชัดเจนไหม?ฉันจะไม่ขืนใจคนที่ไม่ได้รักฉันเด็ดขาด..สัญญาชูก้าร์....แค่นอนด้วยกัน...โอเค๊?"
"..."ชูก้าร์ส่ายหัว ไม่ยอม!
ผมเม้มปากแน่น...หน้าชาเหมือนโดนตบ....เขาไม่ยอมเล่นด้วย!...ผมปล่อยมือจากเขาก่อนจะแยกออกมา.....หนาวเย็นเป็นสองเท่า!!
"จะให้ผมโอเคได้ยังไง....พี่เล่นมีอารมณ์กับผมซะขนาดนั้น...."ชูก้าร์คลุมโปงหลบหน้าผมไป
"ชูก้าร์!.....ฉันก็มีอารมณ์ได้กะทุกคนแหละน่า!อยากให้ฉันปล้ำจริงๆหรือไงวะ?เงียบไปเลย!"ผมออกคำสั่ง
"......."เงียบ........
"ผมไม่ใช่ตุ๊กตานะครับ..."ชูก้าร์โผล่หน้ามาค้อนผม......สถานการณ์ตึงเครียดก็กลับมาสู่ภาวะปกติอีกครั้ง
"ระวังเถอะ....จะปล้ำจริงๆ"ผมแยกเขี้ยวใส่
"......."เขารีบคลุมโปง
ผมลากผ้าห่มกลับไปนอนเตียงตัวเอง
"ขอบคุณนะครับ...พี่..."เขาเอ่ยขึ้นมา
"เออ....พรุ่งนี้โดนเหมือนเดิม!"ผมชี้หน้าเขาแล้วล้มตัวลงนอน......ผม.....สนุกกับการแกล้งเขาจริงๆหรือ?.......อะไรนะที่เป็นแรงบันดาลใจผมขนาดนี้....ได้......บางที......

อาจจะเป็น"ความรัก"ก็เป็นได้^^

asoda123

ขอบคุณครับผม

AcEz

ขอเป็นแฟนคลับติดตามอ่านด้วยคนครับ

เหล้า

พ่อคุณน้ำตาลอาย...............ก๊อกที่สอง

"เอ่อ....วันนี้....เอ่อ.....พี่ไม่มีนัดที่ไหนเลยหรอครับ?"คำพูดแรกที่พ่อหนุ่มน้อยสุดเอ็กซ์ของผมเอ่ยถามขึ้นมา...การที่ผมไม่มีธุระไปนอนค้างที่อื่นมักเป็นที่ข้องใจของรูมเมทเสมอๆ....แล้วถ้าผมอยากจะนอนที่ห้องพักของตัวเองเนี่ยยย...มันน่าแปลกใจนักหรือ??

"อือ...ถามทำไม?..."ผมหันไปส่งยิ้มหวานให้เขา

"เปล่านะครับ!"เขารีบส่ายหน้าแล้วเอากระเป๋าหนังสือไปวางบนโต๊ะแล้วผลัดชุดนักศึกษาออก

เขามักหลบไปผลัดผ้าในห้องน้ำตลอดซึ่งมันยิ่งยั่วให้ผมอยากจะแกล้ง

"ถอดช่วยเอาไหม?"ผมเดินไปยืนค้ำประตูห้องน้ำ

"เหวออ..."เขาร้องก่อนจะรีบดุนประตูปิดแต่ก็ช้ากว่าผมทุกเมื่อเชื่อวัน

"ผมเข้าห้องน้ำอยู่...ถ้าพี่จะเข้าก็รอเดี๋ยวซี่"เขาบอกผมอย่างนั้นพร้อมๆกับออกแรงผลักประตูให้มันปิดสนิท

"จะเข้าตอนนี้..."ผมหัวเราะเล็กๆก่อนจะใช้แรงต้านเขาเหมือนกัน

"งั้นก็ได้ครับ!"เขารีบปล่อยมือแล้วกระโดดแผล็วออกมาข้างนอกเปิดทางให้ผมเข้าไปในห้องน้ำ

"เข้าไปสิ..."เขายักไหล่ก่อนจะเดินลอยชายไป

ผมเบ้ปากก่อนจะออกมาตามหลังเขา

"วันนี้ไปเดตด้วยกันหน่อยนะ...ให้เวลาเตรียมตัวสิบนาที..."ผมบอกเขาโต้งๆ

"ครับ...เอ๊ะ!อะไรนะ??"เขาหูเพี้ยนไปแหงๆ

"สิบนาที..."ผมย้ำ

"เปล่าๆผมไม่ได้ถามเรื่องเวลาแต่งงๆอยู่ว่าพี่จะพาผมไปไหน?.."

"ได้ยินไม่ผิดหรอก....ไปเดต..."

"เดต??ยังไง?"

"ไปกินข้าว ไปดูหนัง ไปร้านเหล้า แล้วก็เข้าโรงแรม..."ผมแกล้งตอบให้เขาคิด

"ผมไม่ไป!"เขาตอบดื้อๆ

"แสดงว่าจะไม่ไปกินข้าว ไปดูหนัง ไปร้านเหล้าใช่ไหม?"ผมเอาเรื่อง

"ครับ...ผมไม่อยากรบกวน.."

"แต่เข้าโรงแรมไม่ปฏิเสธใช่ไหม?"ผมคว้าแขนเขามาจับไว้แน่น

"บ้าแล้ว..."เขาหน้าหราก่อนส่ายหัวพัลวัน

"น่านะ..."ผมเปลี่ยนมาทำหน้าจริงจังแทน

"อะไรของพี่เนี่ย?ผมว่าจะต้องมีปัญหาอะไรแน่ๆ..."เขาพูดเข้าทางผมพอดี!

"ไม่มี..."ผมตีหน้าเศร้าในใจกลับอมยิ้ม...ไอ้เด็กบ้าจี้คนนี้คิดไปได้ต่างๆนานาเหมือนกันแฮะ!

"ไม่ไปก็ไม่ไปสิ..."ผมรีบพาหน้าหงอยๆไปมุดซอกจั๊กแร้ของตัวเองที่มุมห้องเดี๋ยวจะหลุดออกมาหัวเราะให้แผนแตก

"ผม...เป็นห่วงพี่นะเนี่ยย..."เขายังอุตส่าห์เดินมาลูบหลังผม....จะน่ารักไปไหนเนี่ย??

"ดีกว่าอุดอู้อยู่ในห้องเปล่าๆให้เศร้าคนเดียวไปเตะบอลกะผมเหอะ..."เขาเอ่ยปากชวนผมแทน

"ไปได้หรอ?..."ผมเงยหน้าตายๆมาย้ำถามเพื่อความแน่ใจ

"แต่อย่าไปทำให้เพื่อนผมเข้าใจผมผิดอีกล่ะ..."เขาทำหน้าเข้มนิดหน่อยแต่ก็ทำใจดีให้ตัวป่วนอย่างผมตามไปด้วย

"เข้าใจอะไร?..."ผมแสร้งถามไป...ในใจก็รู้อยู่ว่าเขาไม่อยากให้ผมเข้าไปวุ่นวายกับกลุ่มเพื่อนของเขานัก เพราะหนก่อนผมไปทำหลายอย่างให้เพื่อนๆของเขาเข้าใจว่า เรา.....มีอะไรที่ลึกซึ้งกว่าพี่น้องเมท

"ช่างเหอะ..."เขายิ้มใจกว้างแววตากังวลแต่ก็ไม่คิดอะไรมาก....ผมเองก็รู้ดีอยู่หรอกว่าการมีผมอยู่ด้วยมันทำให้เขาวางตัวลำบากแค่ไหน..........แต่ถ้าเขาไม่ได้คิดอะไรกับผมจริงๆ...เขาก็คงต่อยหน้าผมสักครั้งไปแล้ว....^^

เป็นอย่างที่คาดคิด....เพื่อนๆของเขามองผมตาไม่กระพริบ

ตัวป่วนกวนบาทามาอีกแล้ว....- -"

เพื่อนของเขามองผมอยู่ผมเองก็รู้อยู่แล้ว...ก็เลยเล่นบทน่ารักๆให้ดูสักหน่อย

"ตั้งใจเตะล่ะ...ยิงประตูให้ฉันหนึ่ง..."ผมใช้มือยีหัวเขาให้เพื่อนๆของเขาดู......ดูสวีทหวานใช่ไหมล่ะ?ฮ่าๆๆ

ผมเชียร์อยู่ข้างสนาม และเสิร์ฟน้ำไม่ขาด ....ท้าทายสายตาของเพื่อนๆของเขาที่มองผมแปลกๆ

"ชูก้าร์...ส่งต่อ!"ผมตะโกนบอกเขา

"มองข้างหลัง!"

"วิ่ง!วิ่งขึ้นไป!"

หนนี้....ผมรู้สึกว่า....มีคนมองผมแบบเหม็นขี้หน้า!!

เขามีโอกาสยิงประตูหลายครั้งแต่ก็แห้วกินทุกทีเพราะกำลังของเขายังไม่พอและแต่ละฝีก้าวของเขาก็เริ่มล้าลงไปทุกทีๆ

เขาทำหน้าแหยส่งมาให้ผมเป็นเชิงบอกว่าท่าจะหมดหวังยิงประตูซะเเล้ว

"เอาน่า..."ผมส่งยิ้มปลอบใจจริงๆแล้วก็ดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่เห็นเขาพยายามเพื่อผม แต่สิ่งที่ผมพอใจมากกว่ากลับไม่ใช่การยิงประตูของเขา.....ความสัมพันธ์ที่มันบวกเพิ่มมากขึ้นต่างหาก!

"ชูก้าร์ระวัง!..."ผมเตือนเขาไม่ให้ปะทะแต่เขาไม่ได้ฟังผมเลย- -

ตัวเล็กๆออกแบบนั้นปะทะกันก็มีแต่เจ็บเปล่าๆแล้วมันก็จริง....เขาล้มนอนตัวงอในสนาม เพื่อนๆช่วยกันพยุงอยู่แล้วแต่ผมก็เข้าไปอย่างพละการ

"ไหวๆ...."เขาบอกเพื่อนๆของเขาพลางเดินเขยกๆ

"ไม่ไหว!"ผมบอกเพื่อนๆของเขาแทนเขาก่อนจะอุ้ม

"หยุดเลยครับ!"เขาปรามผมเสียงแข็งแต่ผมไม่ฟังอุ้มเขาท่ามกลางสายตาเพื่อนๆของเขา

"ผมอาย!เดี๋ยวเพื่อนผมก็ถามอีกหรอก!ผมไม่อยากตามแก้ข่าวนะครับ!"เขาดิ้น

"ข่าวอะไร?...สนใจด้วยหรอ?..."ผมหน้าซื่อก่อนจะวางเขาลง

"เพราะงี้แหละผมไม่อยากให้พี่มาด้วย....นี่ถ้าไม่ติดว่าวันนี้พี่อกหักล่ะก็..."เขาหน้าเง้า

"ใครอกหัก?..."

"อ้าว..."

"น่ารักนี่หว่า!"ผมขยำก้นของเขา

"เว้ย!"เขาอุทานก่อนถอยหลัง

"ขอบใจนะที่อุตส่าห์เป็นห่วงความรู้สึกฉัน...แต่คนอย่างฉัน...ไม่เคยอกหักกะใครเขาร้อก"ผมส่งยิ้มให้เขาก่อนจะหันไปหัวเราะร่าอย่างพอใจ

"ผั๊วะ!"ผมโดนเขาถีบจังๆ!

"เฮ้ย..."ผมมองหน้าเขาเอาเรื่อง

"ถือว่าเจ๊ากันนะครับ..."เขายกมือไหว้ผมก่อนจะวิ่งออกห่างๆ

"หน็อย...."ผมพูดไม่ออก

"ทีพี่ยังชอบแกล้งผมเลย...ผมแค่ถีบแค่นี้...."เขาเม้มปากแน่นเหมือนเตรียมใจ

"จับได้จะโดนมิใช่น้อย..."ผมรีบวิ่งตะครุบตัวเขาแต่เขาระวังอยู่แล้วก็เลยรอดไป

"ผมแฟร์แล้วนะครับ...ถ้าพี่แกล้งผมผมก็จะขอเอาคืนมั่ง...แบร้!"เขาวิ่งเข้ากลุ่มเพื่อนๆ

ผมหัวเราะออกมาเบาๆ....นี่เขาจะรู้ตัวบ้างหรือเปล่านะว่า...ยั่วผมมากกว่าเดิมแค่ไหน!

คอยดูเถอะ!..........เจอกันที่ห้องก็แล้วกัน!!

anuponm

ขอบคุณครับ

Tedap

ขอบคุณครับ

obchoeitoh

ขอบคุณมากๆ นะครับ

sakdi

ขอบคุณครับ

who

ขอบคุณครับ

Tedap

ขอบคุณครับ

meng2533

ขอบคุณครับ

risingmoons

สนุกมากครับ

guyinbkk2510

ขอบคุณครับ

Tedap

ขอบคุณครับ

tajarak

ขอบคุณครับ

speedboy

ขอบคุณครับ

athens7244

ขอบคุณ

athens7244

ขอบคุณครับ

hunwei

ขอบคุณครับ

waterboy

ขอบคุณครับ