จีโฟกาย.คอม

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
 
ดู: 1191|ตอบกลับ: 7
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป
ซ่อนแถบด้านข้าง

ผมแอบชอบเพื่อนตัวเองง่ะ... (2)

[คัดลอกลิงก์]
 นักศึกษาภาคพิเศษ (M.D.A)
ปริญญากิตติมศักดิ์
ป.ล.ก่อนอ่านนะครับ นี่เป็นเรื่องผสมระหว่างความจริงและจินตนาการเป็นบทความเขียนเล่าประสบการณ์เชิงนิยายก็ว่าได้ผมแต่งตามความรู้สึกและตามอารมณ์ที่พุ่งพล่านจากสมองผ่านปลายนิ้วให้บรรเจิดเป็นความคิดบนหน้าจอนะคร๊าบ~
อย่ามองผมแบบในเรื่องนะคับ ผมว่าความจริงกับเรื่องแต่งต่างกันนา
~ผมอาจจะเขียนวกวนมากเกินไป แบบไร้แบบแผน หรืออารัมภบทยาวยืด ต่างๆนานาติชมได้นะคับ อย่าหักคะแนนป๋มเลยนะคร๊าบบ~ ผมเขียนเพลินๆไหลไปเรื่อยๆไม่รู้ว่าอ่านแล้วจะเป็นยังไงน้อ?
***(ต่อจากตอนที่แล้ว)***
ผมเตรียมตัวไปเรียนพิเศษ แล้วรีบบึ่งออกจากบ้านเพราะเหลือเวลาเดินทางไม่มากนัก คงเพราะหลับฝันดี(รึเปล่า?)เกินไปเคลิบเคลิ้มกับฝันจนตื่นสายนับว่าโชคดีที่ฝันนี้ยังแค่หอมแก้ม ถ้าถึงขั้นนั้นแล้วฝันหวานคงพัฒนาเป็นฝันเปียกแน่แท้ถึงตอนนั้นผมก็คงต้องเสียเวลากำจัดหลักฐานก่อนไปเรียน ผมอาจจะออกจากบ้านช้ากว่านี้เพราะต้องซักกางเกงนอนก่อนก็ได้หรือผมอาจจะออกมาเวลาเดียวกันกับตอนนี้ เพราะถอดมันทิ้งเอาไว้โดยคิดว่ากลับมาค่อยซักก็ได้ โอ๊ะ! แต่นั่นมันไม่ใช่ผมนี่ขืนปล่อยไว้มันก็คงจะส่งกลิ่นคาวๆออกมาแหงแซะ ไม่เอาๆ!!เลิกคิดก่อนน่า! ตอนนี้ผมควรกินขนมปังที่หยิบติดมือมารองท้องก่อนดีกว่าท้องผมเริ่มร้องโหยหวนโอดครวญเต็มทีแล้ว
นี่ยังดีที่พ่อผมอาสาพาไปส่งที่ป้ายรถเมล์ให้ไม่งั้นผมก็คงต้องระหกระเห็จบากหน้าขึ้นรถต่อนึงเพื่อไปลงป้ายรถเมล์เพื่อต่อรถอีกต่อโอย..มันลำบากมากเลยง่ะ กว่าจะได้ไปเรียนพิเศษ พ่อผมยังบ่นตลอดทางว่าทำไมผมถึงได้ขี้เซานอนตื่นสายขนาดนี้มัวทำอะไรอยู่ ผมก็จำเป็นต้องเปิดหูฟังเขาซักหน่อยน่า ผมก็ต้องตอบ ครับไปเรื่อยๆตลอดทางถึงจะน่าเบื่อก็เหอะนะ แต่ผมก็โดนตัวเองบังคับให้ตกลงกะพ่อแล้วว่า ผมจะไม่ตื่นสายจนพ่อต้องลำบากไปส่งอีกแล้วคับ!!”แหะๆจะเป็นไปได้มั้ยน๊อ?
ผมเคี้ยวขนมปังในปากตุ้ยๆ ลงจากรถเพื่อรอต่อรถเมล์ พ่อรีบซิ่งรถไปทำงานผมยังไม่ทันได้สวัสดีเลยง่ะ
.. วันนี้ฟ้าค่อนข้างเปิดไอแดดตอนเช้าระอุแสบร้อนผิวหน้าผมเสียจริง ผมยืนรอรถเมล์อยู่ตั้งนานจนผมทนแดดไม่ไหว จึงไปหาที่ร่มพักพิงใกล้ๆ แต่มันไม่มีว่างเลยมีแต่ป้าแก่จองเต็มไปหมดเลยผมนึกขึ้นได้ว่าร้านสะดวกซื้ออยู่ใกล้แค่ไม่กี่ก้าวเองนะ...
โว๊ะ!! ทำไมเราง่าวยังงี้ฟะ!!” ผมนึกโมโหตัวเองในใจ
ผมร้อนมาก กะจะมาหาที่พัก และหาน้ำดื่มด้วยนั่นแหละผมเดินตรงดิ่งไปยังตู้แช่เครื่องดื่ม หยิบน้ำดื่มขวดนึงขึ้นมา จะเดินไปจ่ายเงินอ่านะแต่ว่า...
ผมเหลือบหันหลังไป รถเมล์สายที่เราจะไป จะมาเทียบท่าพอดี เอาไงล่ะทีนี้ผมก็ต้องรีบเก็บมันเข้าที่เดิมแล้วรีบออกไปขึ้นรถเมล์ให้ทัน ผมรีบวิ่งออกไปเคราะห์ดีที่ยังทัน ผมนั่งอยู่ข้างหนุ่มนักศึกษาหน้าตาก็โอเคทีเดียวแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าไรหรอกนะ สนใจแต่ผมจะไปเรียนทันรึเปล่า?
ผมนั่งรถเมล์ไปได้สักพักหนึ่ง จึงเริ่มรู้สึกง่วง คงเพราะอิทธิพลจากฝันล่ะมั้งจึงเผลองีบหลับไป
หนังตาค่อยๆหย่อนๆ จนปิดในที่สุด ผมเริ่มเข้าสู่ในจิตภวังค์ผมมองไม่เห็นอะไรนอกจากหนังตาตัวเอง และไม่เห็นอะไรนอกจาก...
พื้นไม้....?
เสียงคิดของผมสะท้อนก้องกังวานอยู่ในสมอง ผมกำลังพยายามประมวลผลอยู่ว่าผมอยู่ที่ไหน?
เสียงจ้อกแจ้กจอแจดุจตลาดสด แต่เป็นเสียงที่คุ้นเคยทั้งสิ้น ใช่แล้ว
!! นี่เสียงเพื่อนๆของผมนั่นเองผมพอจะนึกออกแล้ว ผมเผลองีบหลับบนโต๊ะเรียนนี่เอง ตาพร่ามัวที่เริ่มปรับสภาพให้มองเห็นชัดขึ้นๆผมมองเห็นกลุ่มของเหลวบนโต๊ะ คงเป็นอะไรไม่ได้นอกจากน้ำลายของผมเอง ง่า~เราหลับน้ำลายหกขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย??
ไง...ตื่นแล้วเหรอ?
เสียงใครน่ะ ผมร้สึกคุ้นหูจังเลย ผมเงยหน้าขึ้นดูเห็นเบ๊บนั่งหันหลังส่งยิ้มให้ผมเต็มๆ ใจผมเต้นตึกตักๆ
ผม
: “อ...อือ..
หมับ!”มือข้างหนึ่งของใครบางคนจับที่ไหล่ผมจาด้านหลังไม่..ไม่ใช่มือเบ๊บ เขายังอยู่บ้างหน้าเรานะ
ว่าไง เพื่อน ตื่นแล้วเหรอ?เพื่อนผมอีกคนนั่นเอง ชื่อทอง
ดีนะที่วันนี้คาบเช้าไม่มีเรียนทองพูด
ผม
: “อ้าว ทำไมอะ?
ทอง: “อ้าว ก็วันนี้ครูต้องไปดูงานนี่แกก็รู้แล้วไม่ใช่เรอะ?
ผม: “เอ๋???
ทอง: “อย่าไขสือเลยเพื่อน หลับต่อไปเถอะ ฮะๆ
ผมก็ยังมึนๆงงๆอยู่เลยว่าผมระลึกเหตุการณ์ตอนไหนกัน เอ๊ะ! หรือว่านี้เป็นแค่ความฝันนั่นแหละแต่ไหงมันเหมือนชีวิตจริงจังเลยง่ะ...
หมับ!”
มืออุ่นๆของเบ๊บจับที่มือของผม ผมสะดุ้งโหยง..
เบ๊บ : “เอ็มๆ ไปห้องน้ำกันมะ?”
ผม: “เอ๋??”
เบ๊บ: “ไปเถอะนะ! น่านะๆ!” เบ๊บรบเร้าขอให้ผมไปให้ได้
ผม : “อ..อือ ไปก็ไป ไปก็ด้ะ”
เบ๊บ: “ ปะ ไปกันเลย!” เบ๊บจับมือผม พลางลุกขึ้น รีบจะไปห้องน้ำ
ผม : “เด๋วๆ จะรีบไปไหนอ่า?”
เบ๊บ: “เอ๊ะ! ก็ไปห้องน้ำน่ะสิ ถามได้ ไปกันเถอะนะๆ”
ผม: “ไปๆ เด๋วขอเช็ดน้ำลายบนโต๊ะก่อนนะ เด๋วมีคนเห็นงะ”
เบ๊บ: “ไม่ต้องหรอก~! เด๋วก็แห้งไปเองน่า~ รีบไปเถอน๊าๆ”
คราวนี้เบ๊บมาอยู่หลังผมและดันตัวผมไปให้ได้ผมยอมแล้วๆ ก็เลยปล่อยให้เบ๊บพาผมไป โดยทิ้งกองน้ำลายไว้เป็นของต่างหน้าบนโต๊ะง่ะ..เอ๊ะ!  ไปห้องน้ำแท้ๆทำไมต้องรบเร้ากันขนาดนี้ด้วยอะ?
ถึงหน้าห้องน้ำแล้ว วันนี้ห้องน้ำดูเงียบๆ ปราศจากคน เบ๊บดันตัวผมเข้าไปในห้องน้ำแล้วก็พาผมเข้าไปในห้องส้วมห้องนึง ด้านในสุดของห้องน้ำ..
“แกร๊ก!!”
เบ๊บรีบลงกลอนประตูทันใดตอนนี้พวกเราอยู่ในห้องส้วมกันลำพังพียงสองต่อสองเท่านั้นผมสงสัยจึงต้องเอ่ยปากถาม
ผม: “เอ่อ..เบ๊บไม่ได้มาฉี่หรอกเหรอ?” ผมถามแบบเด็กๆ
เบ๊บ : “เปล่า.. ก็กึ่งๆอ่านะ”
ผม: “เอ๋?”
เบ๊บ: “น่าๆ เรามีเรื่องอยากจะคุยกะนายอะ เลยพานายมาที่นี่”
เบ๊บ: “ขอโทษนะ ที่รุนแรงกะนายแบบนี้อะ..” เบ๊บตาละห้อยแบบสำนึกผิด
ผม : “เปล่าๆ ไม่ๆ! ไม่เป็นไรหรอกนะ ว่าแต่มีอะไรเหรอ?”
เบ๊บ: “อะ..เปล่า.. ไม่มีอะไรหรอก..” เบ๊บหลบสายตา ไม่ยอมมองตาผมเลย มัวแต่มองพื้นห้องส้วมอยู่ยังงั้น
ผม: “เหรอ? นายโกรธอะไรเรารึเปล่าอะ”
เบ๊บ: “เปล่าโกรธซักหน่อยนะ!”
เบ๊บเริ่มมือสั่นและไม่ยอมมองตาผมสักที เขามัวแต่มองพื้นอยู่เหมือนเดิม แต่ เอ๊ะ! อะไรน่ะ?
ไม่รู้นะว่าผมตาฝาดรึเปล่า แต่ผมเริ่มสังเกตเห็น “ตรงนั้น”ของเบ๊บมันตุงๆนูนขึ้นมาหน่อยนะ อะเฮ้ย! O_o
ไม่ทันไรเบ๊บก็โผเข้ามากอดผมซะแล้ว ตัวของเขาประชิดตัวผมแบบใกล้สุดๆผมรู้สึกว่ามีอะไรแข็งๆนูนๆตรงนั้นของเบ๊บ กำลังดัน “ตรงนั้น”ของผมอยู่ผมชักจะมีอารมณ์แล้วสิ ลมหายใจเบ๊บ อุ่นและถี่มากขึ้นผมรู้สึกว่ามือของเบ๊บชักจะไม่อยู่สุขซะแล้ว จับตรงโน้นตรงนี้ไปทั่ว ขยำก้นผมบ้างลูบหลังผมบ้าง และก็มาจับตรงนั้นของผม... O_O
อา… ผมเริ่มมีอารมณ์มากขึ้นเรื่อยๆแล้วเจ้าตัวซนของผมเพิ่งพองโตขึ้นมาเรื่อยๆแล้ว เหมือนชีพจรกำลังลง เต้นตุบๆใหญ่เลยเบ๊บจับๆลูบๆคลำๆของผมของในขณะที่มือนึงก็กำลังโอบกอดผมอยู่...
เจ้าตัวซนของผมแข็งเต็มที่แล้วอ่า ผมว่าของเบ๊บก็คงเหมือนกันนั่นแหละนะ
เบ๊บ : “เอ็ม.. เราว่านายคงจะเข้าใจความรู้สึกของเราดีนะ”
ผม: “อ..อือ .. งือ...” ผมพูดอะไรไม่เป็นประโยคซะแล้ว
ผมตื่นเต้นเหลือเกิน อารมณ์หื่นผมเริ่มพุ่งพล่านอีกแล้วสมองผมสั่งการให้ผมต้องโอบแขนไปกอดเบ๊บจนได้..
เบ๊บ : “อ..เอ็ม..”
เรือนร่างของสองเราที่มีชุดนักเรียนขวางกั้นแนบชิดกันอย่างกลมเกลียว ตอนนี้เราสองคนต่างคนต่างกอดกันอยู่ กลิ่นเหงื่อของเบ๊บระอุอุ่นไอจากร่างกายช่างร้อนเร่า เจ้าตัวซนของผมและเบ๊บต่างก็ผลักดันกันอยู่อา..ความอบอุ่นนี้ผมเพิ่งจะลิ้มรสสัมผัสเป็นครั้งแรก ยอดไปเลย..เรากอดกันอยู่อย่างนี้ ผมจะทำยังไงดี...
และแล้ว ผมก็รู้สึกถึงสิ่งลื่นๆเปียกๆที่ตวัดกระทบซอกคอของผม ลิ้นน่ะเองลิ้นของเบ๊บ ... เขากำลังทำอะไรน่ะ!?
“อา....”ผมครางออกมาพร้อมใจที่เต้นรัวแบบไม่เป็นจังหวะ ผมรู้สึกตื่นเต้นมากเหลือเกิน
อ๊ะ! ปากเขาเริ่มประกบกับซอกคอของผม ผมเริ่มรู้สึกว่าเขาจะเริ่มดูดคอผมซะแล้ว!!ไม่ได้นะๆเดี๋ยวมีใครเห็นรอยเข้าจะสงสัยเข้าแน่!! ผมต้องรีบห้ามเขาซะแล้ว...
“บ..เบ๊บ อย่านะ..อย่าดูดนะ เด๋วจะเป็นรอย.. อา...”
เบ๊บ: “งั้นขอตรงอื่นได้มะ? นะๆ”
ผม: “อือ..งือ...” ผมถูกเร้าอารมณ์ร่วม จนรู้สึกดีจนบอกไม่ถูก ตอนนี้ผมแข็งใจปฏิเสธไม่ลงแล้วสิ..
เบ๊บ ไม่รีรอ ประกบริมฝีปากที่อ่อนนุ่มลงบนริมฝีปากของผมจมูกพ่นลมหายใจร้อนเป็นระยะๆ ปากที่ส่งไออุ่นลงมาที่ปากของผมทันใดนั้นลิ้นจอมซนของเขาก็ทะลวงเข้ามาในปากผมซะแล้ว...
ผมรู้สึกจั๊กจี้ที่ปลายลิ้น แต่รู้สึกดีจัง ผมส่งลิ้นไปบ้าง พร้อมไออุ่นจากปากผมเบ๊บตวัดลิ้นวนซ้าย ผมตวัดลิ้นวนขวา เป็นระบบจังหวะที่แม้ไม่ได้นัดหมายกันแต่ก็ลงรอยกันได้อย่างพร้อมเพรียงกัน ผมและเบ๊บยังไม่เคยมีจูบแต่เฟิร์สคิสนี้ช่างวิเศษจริงๆ
ไอร้อนที่ปะทะกัน ส่งน้ำลายแลกกัน จูบกันอย่างดูดดื่ม บางครั้งลิ้นของเบ๊บตวัดโดนเพดานปากทำให้ผมรู้สึกจั๊กจี้บ้าง ตอนนี้ผมไม่สนแล้วว่าจูบแรกจะจูบกับใคร จะจูบแบบดีฟคิสเฟรนซ์คิส เลมอนคิสหรืออะไร ขอเพียงแค่จูบกับเขาคนนี้ก็พอ...
เอ๊ะ! อ๊ะ! ใครเขย่าตัวผมน่ะ? ใครสะกิดผมน่ะ? ง่ะ!
ตาผมเริ่มเปิดขึ้นภาพที่พร่ามัวเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งอยู่ข้างหน้า ปรากฏชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ...
อ๋อ! พี่นักศึกษาคนที่นั่งข้างๆนี่เอง เอ๋? เค้าปลุกเราทำไมง่ะ?
“น้องๆจะถึงป้ายที่น้องจะลงแล้วนะ!”
“เอ๋??”ผมกำลังงงๆอยู่.
“น้องหลับมาตลอดทางเลย หัวโขกกระจกบ้าง ซบพี่บ้าง”
“อะ..ขอโทษฮับ!! O..O”
“ไม่เป็นไรน้องอ่ะ! เอาทิชชู่นี่ไปสิ” พลางเปิดกระเป๋าเป้ หยิบทิชชู่ขึ้นมา
“เอ๋?”
“เช็ดน้ำลายนั่นซะนะ”นักศึกษาคนนั้นยิ้มอย่างใจดี
“อ๊า~!! ขอโทษด้วยค๊าบบ!!” ผมรู้สึกอายสุดขีด
“มะเป็นไรคับ” พลางส่งยิ้มให้และแอบขำเล็กๆ
“พี่เค้าขำทำไมอ่า??อือ...ฝันอีกแล้วเหรอเนี่ย?... อือ...” ผมคิดในใจ.
ผมรู้สึกแปลกๆ เพราะคนที่ผมเดินผ่านมองผม และแอบขำกันใหญ่เลย...
พอผมลงรถเมล์นั่นแหล่ะ ผมมองเป้าผม ถึงได้รู้ว่าเจ้าตัวซนตื่นอยู่ที่เองตุงเลยอ่า...
ง่า.. ผมนั่งหลับแล้วเจ้าตัวซนตื่นยังงี้ แถมเดินลงจากรถทั้งๆที่มันยังโด่อยู่เลยผมรู้แล้วว่าทำไมเข้าถึงขำกัน...
ผมรีบเอากระเป๋าถือของผมปิดไว้ไม่รอช้า ผมอายชะมัดเลยง่ะ...
***(อ่านต่อ ตอนหน้า)***


นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2265
พลังน้ำใจ
10873
Zenny
62298
ออนไลน์
438 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2265
พลังน้ำใจ
10873
Zenny
62298
ออนไลน์
438 ชั่วโมง
ขอบคุนที่แบ่งปัน
เสียวๆๆคับ

ลูกน้องหัวหน้าห้อง

โพสต์
501
พลังน้ำใจ
938
Zenny
926
ออนไลน์
156 ชั่วโมง
ขอบคุณมากมาก

หัวหน้าห้อง

โพสต์
412
พลังน้ำใจ
1414
Zenny
912
ออนไลน์
963 ชั่วโมง
ขอบคุนมากครัฟ

หัวหน้าห้อง

โพสต์
1727
พลังน้ำใจ
2695
Zenny
4175
ออนไลน์
780 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
4533
พลังน้ำใจ
21758
Zenny
7002
ออนไลน์
935 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1322
พลังน้ำใจ
12674
Zenny
2052
ออนไลน์
549 ชั่วโมง
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-5-10 12:33 , Processed in 0.099026 second(s), 25 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้