ลิขิตรักสองแผ่นดิน ตอนที่ 1

Maximam

นิยายซีรีย์นี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้นไม่มีเจตนาอื่นใด

หากใครยังไม่เคยอ่านตอนเกริ่นเริ่มให้ย้อนไปอ่านเรื่อ
คืนความสุขกับหนุ่มเร่ร่อน ก่อนนะจะได้ไม่งง

เช้าวันรุ่งขึ้น ปาร์ค(นายเอก)ตื่นขึ้นนมาก็พบว่าวัฒ(พระเอก)ไม่ได้นอน
อยู่ด้วยบนเตียง ปาร์คจึงลุกไปดูที่ห้องน้ำก็ไม่เจอ เขาจึงออกมาที่โซนครัวก็
พบว่า วัฒกำลังอุ่นอาหารแช่แข็งให้ปาร์คได้กิน
"นี่นายใช้พวกเครื่องใช้ไฟฟ้าได้ด้วยเหรอ เรายังไม่เคยสอนนายเลยนะ"
วัฒถึงกับสะดุ้งไม่คิดว่าปาร์คจะตื่นมาเจอ เขาจึงแถไปว่า...
"ผมก็เดาเอาสิครับ"
"นายจะเดาเก่งไปไหม ทั้งๆที่รู้แค่ภาษาแขมร์ แต่นี่ไมโครเวฟมีแต่ภาษาอังกฤษ
เราว่านายกำลังปกปิดอะไรเราอยู่หรือเปล่า"
"โหคุณ ตื่นเช้ามาจับผิดผมทำไมเนี่ย หืออาหารอุ่นเสร็จพอดีเดี๋ยวผมใส่จาน
ให้นะ"
วัฒตีเนียนทำอาหารใส่จานและทานมื้อเช้าด้วยกัน ก่อนที่ปาร์คจะไปอาบน้ำ
และเเเต่งตัวไปทำงาน โดยที่กำชับให้วัฒอยู่แต่ในห้องห้ามออกไปไหน วัฒก็
ฟังและทำตามที่ปาร์คสั่ง

ช่วงปาร์คออกไปทำงาน วัฒก็ทำงานบ้านทำความสะอาดห้องให้ปาร์ครวมถึง
ซักเสื้อผ้ารวมถึงกางเกงในให้ปาร์คด้วย ปาร์คแอบดูทุกอย่างผ่านกล้องวงจรปิด
และเชื่อมั่นเต็มร้อยว่าวัฒ ต้องไม่ใช่แค่ผู้ลี้ภัยธรรรมดาแน่นอนมันต้องมีอะไร
มากกว่านี้
"ทำไรว่ะปาร์ค"
ไบร์ท ครูหนุ่มหล่อวิชาคณิตเดินเข้ามาหาปาร์คที่โต๊ะม้าหิน
"ตรวจข้อสอบสอบนักเรียนอยู่หนะ"
"เราไปหาที่ทำอะไรกันดีไหมเตงอมให้เขาได้เสียวมากเลย"
ปาร์คกับไบร์ทเป็นครูLGBTQ+ที่ดูเป็นคู่จิ้นจจนหลายคนเชียร์ให้คบกัน และ
เขาทั้งสองก็แอบเสียวกันมาหลายครั้งและทุกครั้งก็เเค่ภายนอกเท่านั้น แต่ด้วย
นิสัยเจ้าชู้ของไบร์ท ปาร์คจึงขออยู่แค่เพื่อนที่สนุกด้วยแค่นั้นดีกว่า
"ไบร์ท เราเป็นแค่เพื่อนกันดีกว่าไหม"
"ทำไมอ่ะ หรือเราไม่เด็ด หรือว่าปาร์คเจอที่เด็ดกว่าเรา"
"ไบร์ท ถ้านายคิดแบบนี้ก็อย่าคุยกันอีก ก่อนที่จะไม่เหลือเเม้เเต่ความเป็นเพื่อน"

ไบร์ทลุกออกจากโต๊ะไปด้วยความหงุดหงิดเขาเดินไปที่ห้องน้ำหลังอาคารเรียน
ซึ่งไบร์ทก็เจอกับนิค นักเรียนหนุ่มหล่อกล้ามแน่นที่ตอนนี้กำลังติด ร วิชา
คณิตที่ครูไบร์ทสอน
"อ้าว นิค เฮ้ยเธอติด ร วิชาครูอยู่นี่"
"ใช่ครับ ครูจะให้ผมแก้ได้ไหม"
"ถ้าพร้อมแก้ ก็แก้สิ"
นิคเริ่มปลดกระดุมเสื้อและแก้ผ้าออกจนเหลือเเค่รองเท้ากับถุงเท้าเท่านั้น ควย
ของนิคเริ่มเเข็งตัวจากนั้นนิคก็เเข้ามากอดจูบครูไบร์ท โดยที่ครูุไบร์ทก็พร้อม
เล่นด้วย
"ครูครับ ผมขออมควยครูได้ไหมครับ"
"ได้สิอยากทำอะไรก็ตามใจ ถ้าถูกใจ ร หาย ได้ 4"
ว่าแล้ว นิคคก็รูดซิปกาางเกงออกพร้อมกับงัดควยของครูออกมาซึ่งมันก็ลำอวบ
สั้นไม่ได้ใหญ่ยาวเหมือนของนิค นิคบรรจงครอบปากลงไปที่ควยของครูจนมัน
แข็งตัวขึ้นมา นิคนั่งคร่อมหย่อนก้นลงไปที่ควยของครูไบร์ท
"โอ๊วววนิค นิคครับ โอ๊ยยยยสุดยอดเลย"
นิคขย่มควยครูไบร์ทจนครูไบร์ทเสร็จคารู ทั้งคู่ก็เเยกย้ายเหมือนไม่มีอะไรเเกิดขึ้น

เย็นวันนี้หลังจากที่ปาร์คเลิกงานก็รีบกลับมาที่คอนโด
"หิวไหมนาย กินอะไรยัง"
ปาร์คเอ่ยถามวัฒที่นอนอยู่บนโซฟาด้วยผ้าโสร่ง วัฒจึงตอบว่า...
"กินเเล้วครับ วันนี้ผมทำงานบ้านให้คุณด้วย"
"นายทำเป็นไง"
ปาร์คแกล้งถามทั้งที่รู้จากกล้องวงจรปิดแล้ว วัฒเลยตอบไปว่า...
"ก็พอทำได้"
"วัฒ นายพูดความจริงกับเราได้ไหมว่านายเป็นใครกันแน่ นายไม่ใช่คนเร่รอน
หรือผู้ลี้ภัยธรรมดาใช่ไหม"
"ผมบอกไม่ได้ แต่ผมไม่ได้ประสงค์ร้ายกับคุณ และประเทศของคุณแน่นอน"
"แล้วทำไมนายถึงบอกเราไม่ได้"
"มันยังไม่พร้อมไงครับ แต่ผมมีสิ่งหนึ่งที่อยากบอกคุณนะปาร์ค บองสลันเนียง"
ปาร์คถึงกับเขินอายเพราะมันหมายความว่า ฉันรักเธอ แต่ด้วยความจริงที่
ปาร์คอยากรู้ยังไม่ปารกฎ ปาร์คจึงบอกไปว่า.....
"ถ้าความเป็นนายยังไม่ปรากฎเราคงเป็นได้แค่ คะเนียกัน"
"ให้เป็นเพื่อนเองเหรอ
"ก็ความหมายตามตัว แล้วเย็นนี้อยากกินอะไร บอกก่อนนะทำเป็นแต่อาหาร
ไทยภาคกลาง อาหารทางบ้านนายเราทำไม่เป็น"
"แล้วอาหารพื้นบ้านทางสุรินทร์หละ"
"ไม่เคยทำแต่เคยกิน คุณย่าเคยทำให้กิน"
"นั้นขอเป็นอาหารไทยที่ปาร์คทำได้ก็เเล้วกัน"
"ดี นั้นก็กินไข่ต้มนี่แหละ"

ในขณะที่ปาร์คเตรียมทำอาหาร วัฒก็เห็นในห้องมีรูปนางอัปสราวัฒจึงถาม
กับปาร์คว่า....
"รูปอัปสรานี่แฟนปาร์คเหรอ สวยดีนะ"
"จะบ้าไง เราเป็นเกย์ รูปเราเอง ตอนนั้นสมัยเรียนมันมีกิจกรรมที่ต้องแสดง
โชว์อัปสรา แต่เพื่อนที่เป็นตัวเอกดันมีอุบัติเหตุ อาจารย์ก็เลยจับเรราแต่ง
หญิงเป็นอัปสราแสดงแทน"
"สวยสมดังอัปสรา นางคงเลือกคนที่ควรคู่แก่การเป็นตัวเอก อัปสราคือ
ความงามแห่งสรวงสวรรค์ ผมอยากเห็นปาร์ครำให้ดูแล้วสิ"
"เสียใจ ถ้านายไม่พูดความจริงกับเราก็อด"
ทั้งคู่ทานมื้อค่ำด้วยกันในห้องและใช้ชีวิตร่วมกันในแบบคู่รัก

ในยามค่ำคืนที่ทั้งคู่หลับสนิทภายยใต้อ้อมกอดของวัฒที่กอดปาร์คไว้ ปาร์ค
ก็ฝันแปลกเห็นภาพในอดีตเมื่อหลายพันปีก่อนแห่งยุคศรีเทพเป็นใหญ่แห่งขอม
"เจ้าทรยศข้า"
"องค์หญิงเมธาวี ฟังข้าก่อน"
"ไม่ฟัง เจ้าเป็นองครักษ์ข้าแต่กลับแย่งเจ้าพี่ศรีหวัฒคนรักของข้าไป"
"ข้าไม่ได้คิดเยี่ยงนั้นองค์หญิง"
"แล้วนี้หละคืออะไรเจ้ากับเจ้าพี่นอนกอดกันราวชายกับหญิงบนเตียงเดียวกันนี้
ชั่ว ชั่วที่สุด เจ้าพี่... ข้ารักและภัคดีต่อเจ้าพี่ขนาดนี้เจ้าพี่ทำกับข้าเยี่งนี้ได้
ฉันใด ข้าขอบสาปให้ความรักของเจ้าพี่กับปุณณเรศจงพังพินาศและอย่าได้
ครองคู่กันตราปเท่าอสงไขยปี"
องค์หญิงพูดจบก็ใช้ปิ่นปักลงที่อกด้านซ้ายของตนและสิ้นใจต่อหน้าเจ้าชาย
ศรีหวัฒและองครักษ์ปุณณเรศ"

"ไม่องค์หญิง ไม่......................................."
ปาร์คร้องขึ้นด้วยความตกใจและลุกขึ้นนั่ง วัฒจึงลุกขึ้นมาปลอบ...
"เป็นอะไรไป ฝันร้ายหรือ"
"นิดหน่อย ขอโทษนะที่ทำนายตื่น"
"ไม่เป็นไร ความฝันมันก็เเค่ความฝัน คุณอย่าคิดมากนะปาร์ค"
วัฒหยิบกระดาษทิชชูมาซับเหงื่อที่หน้าของปาร์ค แล้วถามปาร์คว่า...
"เอาน้ำไหม ผมไปหยิบให้"
"ไม่เป็นไรครับ นอนเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะพานายไปบ้านคุณพ่อ ไปอยู่ช่่วย
งานสวนที่นั้น ว่าเเต่นาย ทำงานหนักได้ใช่ไหม"
"ได้สิ หนักแค่ไหนก็ไหวขอแค่มีปาร์คอยู่ใกล้"
"เหรอครับพี่....วัฒ"
ทั้งคู่ยื่นหน้าเข้าหากันเพื่อจะจูบแต่ก็มีเสียงก้องในหูของทั้งคู่ว่า....
"รักของเจ้าจะพังพินาศและไม่สมหวัง"
วัฒไม่สนใจในเสียงนั้นจึงดึงตัวปาร์คมาจูบและโน้มตัวลงนอนด้วยกัน

"จะผ่านมากี่พันปีที่ภพกี่ชาติเจ้าพี่ก็ไม่มีข้าอยู่ในหัวใจ ข้ามันไม่ดีอย่างไรฤๅ
ทำไมข้าจึงสู้บุรุษเพศอย่างเจ้าไม่ได้ปุณณเรศ"
ดวงจิตแห่งความอาฆาตของเจ้าหญิงเมธาาวีรับรู้ได้ว่าเจ้าชายศรีหวัฒและเจ้า
ปุณณเรศได้เจอกันในภพปัจจุบัน ความอาฆาตนี้จึงส่งผลให้กรรมเก่าเริ่มทำงาน
เมธาวี(นางร้าย)ลูกสาวของนายพลมัชธา ผู้ซึ่งเป็นคู่หมั้นของวัฒหรือพันโท
ศรีหวัฒ ได้ฝันเห็นภาพเก่าในอดีตอีกครั้งเหมือนเป็นลางบอกเหตุว่าทั้งคู่ได้
พบเจอกันเเล้ว ตื่นเช้าขึ้นมาคุณหนูเมจึงอาละวาดลั่นบ้าน.....
"นี่มันอะไรกัน ผ่านมาสามเดือนกว่ายังตามตัวผู้พันศรีหวัฒกลับแขมร์ไม่ได้
อีกเหรอพ่อ ไหนพ่อบอกว่าสนิทกับทางการไทยแล้วทำไมถึงยังไม่มีวี่แวว"
"เมธาวีใจเย็นสิลูก ตระกูลศรีหะมันได้แยกกันหนีไปตามทางของแต่ละคนไม่
ได้ไปกันแบบรวมกลุ่ม ลูกต้องใจเย็น"
"เป็นเพราะพ่อ ถ้าไม่รีบประกาศยึดอำนาจการปกครองจากพ่อของพี่วัฒหนู
ก็คงไม่รอขันหมากเก้อ"
"ยายเม แกอย่ามาพูดอย่างนี้นะ ถ้าพ่อไม่ยึดอำนาจแกกับพ่อคงตายแน่นอน"
"แค่ผลประโยชน์เท่านั้นเหรอพ่อที่พ่อต้องการ"
"ยายเม โลกใบนี้มันหมุนด้วยเงินความรักของแกมันกินไม่ได้เลิกรักมันได้แล้ว
ตั้งแต่แกคบกับมันมาพ่อไม่เคยเห็นควาามรักที่มันจะมีให้แกเลย"
"หยุดพูดนะพ่อ ถ้าคนของพ่อไม่มีน้ำยาหนูจะจัดการเอง"
"แกจะไปไหน"
"อังกอร์วัด หนูจะไปให้แม่เจ้าอัปสราช่วย"
"แม่เจ้าท่านละทางโลก ลูกจะไปยุ่งย่ามกับท่านทำไม"
"ก็ถ้าพ่อทำไม่ได้ หนูนี่แหละจะพาแม่เจ้ามาทรมาณดูสิพี่วัฒจะทนไม่รู้ไม่เห็น
กับการที่ย่าของตนถูกทรมาณได้ไหม"
เอาหละสิครับ ความสนุกเริ่มต้นขึ้นแล้วอย่างไรฝากติดตามนิยายซีรีย์เรื่องนี้
ด้วยนะครับ (อ่านเพื่อความบันเทิงงดดราม่านะครับ)

hanami1

ขอบคุณครับ

newwatt

ขอบคุณมากครับ

anuponm

ขอบคุณมากครับ

thanadkit41

ขอบคุณมากครับ

Trawan

ขอบคุณ

view99

ดีๆๆๆๆ

Jokers

สนุกครับ

Nukinho

สนุกครับ รอติดตามตอนต่อไปนะครับ

qqqqqppppp

ขอบคุณครับ

P4jung

ดีเลยคับ

ต้นIM

ขอบคุณครับ

eg1

ขอบคุณ​ครับ.

kookkoo

ขอบคุณครับ

Jaysong

ดีมากครับ

Anavin

newza.33

ตอนสอง ต้องรีบ มาแล้วครับ

jor686868

หนุกดี

Gamexyue

ขอบคุณ​

lekthai

ขอบคุณ