|
1383| 59
|
บันทึกลับ (รัก) ฉบับไอติม EP.25 ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง Part 4 : ไฟราคะที่ก่อตัวขึ้นท่ามกลางแมตซ์เดือดในสนาม ความสัมพันธ์ที่คาดไม่ถึงกับเด็กชายต่างถิ่น |
|
อ่านเรื่องราวก่อนหน้า : ** เพื่อความอรรถรสในการอ่านเพราะเรื่องราวจะร้อยเรียงเป็นไทม์ไลน์ อาจจะมีการพูดถึงบุคคลใน EP ก่อนหน้า และ อาจมีเรื่องราวใน EP นี้ / ** เรื่องราวจะเรียงตาม EP ไม่ต้องสนใจ Part ข้างหลังครับ**
EP.1 : ครั้งแรกของผม...เกิดจากความแค้นต่อเด็กป.4 / น้องตั๋น EP.2 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 1 : เล่นกับลูกอาในห้องน้ำจนเป็นเรื่อง / น้องเซน EP.3 : มัธยมหรรษา Part 1 : ร้อนรักห้องคหกรรม กับ เด็กชายนายลูกครึ่ง / เพื่อนหรั่ง (เดนนิส) EP.4 : มัธยมหรรษา Part 2 : ร้อนรักห้องน้ำชาย กับ เด็กชายนายก้นงอน / เพื่อนนัท EP.5 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 1 : ความทรงจำดีๆ กับ เด็กชายที่เราไม่คอยมอง / น้องป๋อง EP.6 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 2 : ทริปธุดงค์หื่น 2 รุม 1 ถ้ำสะเทือน / น้องเจี๊ยบและน้องไผ่ EP.7 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 1 : เด็กม.3ขี้เหงา กับ เด็กป.5ข้างบ้านขี้เงี่ยน / น้องต้น EP.8 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 2 : ตูดฉีกในคืนที่พายุโหมกระหน่ำ เสียซิงครั้งแรกให้กับญาติผู้พี่ม.5 / พี่ก้อง EP.9 : ม.ปลายตัวหื่นแสนเจ้าเล่ห์ VS เด็กอนุบาลใสซื่อไร้เดียงสากับตุ๊กตาจระเข้ยางของน้อง / น้องเต้ EP.10 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 2 : ซื้อคอหมูย่างแถมลูกชายคนขาย / น้องปัน EP.11 : มัธยมหรรษา Part 3 : " ผมเห็นพี่เป็นไอดอล " คำพูดของรุ่นน้องม.1ตัวท็อป ที่มีต่อรุ่นพี่ตัวท็อปม.5 / น้องคิม EP.12 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 3 : ส่งข้าวกล่องให้เด็กน้อย คิดค่าจ้าง 2 น้ำ / น้องเจมส์ EP.13 : 2 เดือนแห่งความสุข กับ 1 วันที่ทุกข์ระทม ตกหลุมรักเด็กชายข้างบ้านย่า / น้องทอม EP.14 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 4 : ส่งข้าวกล่องให้เด็กหื่น แถม น้ำซุปขาวข้นกลืนลื่นคอ / น้องแจ็ค EP.15 : มัธยมหรรษา Part 4 : น้องลูกครึ่งม.ต้นสายขอ กับ พี่ม.ปลายลุคป๋าสายเปย์ / น้องจิมมี่ EP.16 : มัธยมหรรษา Part 5 : รุ่นพี่ตัวแสบเพื่อนพี่สาว กับ เด็กเก็บกดน้องชายเพื่อน / น้องหนุ่ม EP.17 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 5 : น้องป.6ดาวยั่วขี้อ่อย กับ พี่ชายข้างบ้านช่างยุขี้เอา / น้องเต้ย EP.18 : มัธยมหรรษา Part 6 : เพื่อนรักนักบาส กับ ภารกิจสอน Sex ในสถานที่หลบภัย / เพื่อนโอม EP.19 : มัธยมหรรษา Part 7 : My Brother My Hero ความรู้สึกที่ซับซ้อนและสับสนของเด็กชายม.1 / น้องไฉ้ EP.20 : มัธยมหรรษา Part 8 (จบภาค) : มนต์รักรถสองแถว ความสัมพันธ์แบบงงๆ กับ เด็กม.2ทรงติ๋ม / น้องเจ EP.21 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 6 (จบภาค) : หลังบ้านอลวน กับ เด็กแฝดแสบซนอลเวง / น้องบี EP.22 : ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง Part 1 (เปิดภาค) : นี่เด็กหรือปลาฉลาม การจู่โจมที่คาดไม่ถึงในทะเล / น้องโฟล์ค EP.23 : ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง Part 2 : ครั้งเดียวเกินพอกับเด็กพารานอยด์ ความรู้สึกและความต้องการของเด็กชายคนหนึ่งที่ผมหยั่งไม่ถึง / น้องตั้ม EP.24 : ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง Part 3 : ไก่หยอกหมา เจอ หมาหยอกไก่คืนแบบจุกๆ กับ ปฎิบัติการมังกรปิดปากถ้ำต้านวายุ / น้องจา ==================================== ** บทนำ (ปฐมบท) ของภาคใหม่ ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง จะอยู่ตอนท้ายของ EP21 <---- คลิกอ่าน ** EP.25 ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง Part 4 : ไฟราคะที่ก่อตัวขึ้นท่ามกลางแมตซ์เดือดในสนาม ความสัมพันธ์ที่คาดไม่ถึงกับเด็กชายต่างถิ่น <<---------------------------------------------------->> อย่างที่ผมบิ้วอัพไว้เมื่อท้ายตอนที่แล้วว่า เด็กของผมในEPนี้ เป็นเด็กประเภทลมเพลมพัดผีจับยัดให้ผม ซึ่งการที่ผมกล่าวอ้างแบบนั้น เพราะบ้านของน้องคนนี้ไม่ได้อยู่ในละแวกบ้านของผมและน้องก็ไม่ได้มาเตะบอลที่สนามนี้เป็นหลัก สำหรับคนที่เคยเตะบอลกันมาบ้าง เราคงจะรู้แล้วว่า..นอกจากการเตะบอลเรียกเหงื่อหรือเล่นเพื่อให้เกิดความสนุกสนาน เราก็ยังมีการแข่งขันชิงรางวัลเดินสายไปเตะบอลตามที่ต่างๆ แล้วแต่ชุมชนไหนจะตั้งตัวเป็นเจ้าภาพ ซึ่งเงินรางวัลกับถ้วยเกียรติยศมันก็มาจากสปอนเซอร์ผู้ใหญ่ใจดีของชุมชนนั้นๆซึ่งบางทีก็อาจเป็นนักการเมืองท้องถิ่นก็มี และแน่นอนเงินรางวัลของรายการนั้นๆส่วนนึงมันก็มาจากเงินค่าสมัครของแต่ละทีมที่ลงทะเบียนไว้ก่อนหน้าที่จะเริ่มแข่งขันกัน ซึ่งแน่นอนทีมของก๊วนน้องสนามบอลเราก็มีไปแข่งเดินสายกับเขาด้วย แต่ส่วนใหญ่ที่ไปแข่งก็จะเป็นในประเภทฟุตบอล 7 คนในรุ่นเล็ก ก็จะมีสองฝาแฝดมหาประลัยน้องเอกับน้องบี น้องหนึ่ง น้องจา น้องนิค น้องตั้ม น้องโฟล์ค น้องโบ้ท น้องไม้และน้องชล โดยมีน้าอ๊อดอดีตนักฟุตบอลอาชีพมาเป็นโค้ชให้ ซึ่งการไปแข่งนั้นก็มีแพ้บ้างชนะบ้างซึ่งเป็นสัจธรรมของการแข่งกีฬา แต่มันก็มีการแข่งขันแบบอีกประเภท นั่นก็คือ..การเดินสายเตะบอลเดิมพันกินตังค์ ซึ่งก็จะมีรูปแบบคือการจัดทีมไปท้าแข่งกับเจ้าของสนามหรือคนท้องถิ่นนั้นๆ โดยการเอาเงินเดิมพันของแต่ละฝั่งมารวมกัน แล้วลงแข่งขันเตะบอลกันตามเวลาที่กำหนด ใครชนะก็ได้เงินเดิมพันก้อนนั้นไป ซึ่งก็อาจจะมีเจียดเงินเดิมพันบางส่วนมาจ้างกรรมการหรือคนที่รู้กฏกติกาฟุตบอลเป็นอย่างดีให้มาเป็นกรรมการตัดสินในแมตซ์นั้นๆ แต่อย่างว่า..การแข่งขันแบบนี้มันจะมีข้อเสียอยู่อย่างนึง นั่นก็คือ..ต่อให้มีกรรมการก็จริง แต่มันก็จะเลี่ยงไม่ได้เลยกับการทะเลาะเบาะแว้งรวมไปถึงการกระทบกระทั่งกันของผู้เล่นทั้งสองฝ่าย ซึ่งมันจะต่างจากการแข่งขันแบบทางการที่นักเตะแต่ละทีมยังพอที่จะมีความเกรงใจผู้หลักผู้ใหญ่ที่มานั่งดูเกมการแข่งขันในวันนั้นๆ ซึ่งแน่นอนพวกผมและก๊วนน้องๆในสนามบอลนี้ พวกเราทั้งหมดก็ต้องมารับศึกในบางครั้งกับการมาเยี่ยมเยือนของเหล่าบรรดานักเตะต่างถิ่น ที่พวกเขามักจะเข้ามาติดต่อขอเตะบอลด้วย แต่สนามเราก็ยังถือว่ามีน้อยทีมที่จะมาขอเตะเดิมพันหรือแค่มาแข่งลับฝีตีนด้วยเฉยๆ นั่นก็เป็นเพราะว่าสนามของเราสมาชิกส่วนมากจะเป็นเด็กน้อยจนไปถึงวัยเด็กใหญ่ซึ่งในสนามจะมีผู้ใหญ่เพียงไม่กี่คน ทำให้พวกทีมที่ส่วนมากมีแต่พวกผู้ใหญ่มักจะเลยไปท้าแข่งกับพวกคนโตๆที่สนามข้างๆถัดไปอีก 2-3 สนามแทน ทำให้สนามของเราก็จะเหลือเพียงแค่ไม่กี่ทีมที่มีเด็กในวัยไล่เลี่ยกันมาขอแข่งกันเล่นๆรวมไปถึงการแข่งเดิมพันกินเงินกัน ซึ่งทีมหลักๆที่มักแวะเวียนมาเตะบอลที่สนามนี้บ่อยๆก็จะมี...ทีมแรกก็คือทีมเด็กหน้าตลาด ซึ่งส่วนมากจะเป็นเด็กบ้านรวยมีฐานะที่อาศัยอยู่ตามอาคารพาณิชย์ติดกับริมถนนทั้งสองฝั่ง ( ซึ่งก๊วนนี้จะมีเด็กบางคนที่จะมีเนื้อเรื่องในภาคต่อไปในภาคร้านเกม ) ซึ่งทีมน้องๆหน้าตลาดมักจะขอมาแข่งเพื่อเรียกเหงื่อเฉยๆและไม่แข่งเดิมพันกินเงินกัน แต่พวกน้องๆก๊วนหน้าตลาดไม่ค่อยจะมาเตะบอลที่สนามบ่อยมากนักซึ่งจะมาทีเดือนละครั้งสองครั้ง ส่วนฝีมือฝีเท่านั้นสู้ทีมพวกน้องๆผมไม่ได้เลย ส่วนทีมที่สอง..ทีมนี้ก็นานๆทีจะมีมาขอแข่งที่สนามเหมือนกับทีมแรก แต่ก็จะมีมาแข่งกินเงินบ้างรวมไปถึงมาขอแข่งเฉยๆ ซึ่งเป็นทีมพวกน้องๆของหมู่บ้านอีกฝั่งของถนน ( ซึ่งก็จะเป็นหมู่บ้านเก่าที่ผมจากมาก่อนที่จะมาอยู่กับอาคัง ) ซึ่งก็จะเป็นก๊วนของพวกน้องๆเพื่อนเจ้าชัยมัน (น้องที่มีบทเล็กๆในEP20 ตอนของน้องเจ ) ส่วนทีมสุดท้าย..ก็จะเป็นทีมของหมู่บ้านที่อยู่ลึกไปถึงท้ายซอยที่อยู่ถัดไปจากหมู่บ้านของน้องโฟล์คลึกไปอีก แต่ทีมนี้จะพิเศษหน่อยก็ตรงที่มักจะขอมาแข่งเดิมพันมากกว่าที่จะมาเตะเรียกเหงื่อเฉยๆ ซึ่งเป็นทีมน้องๆเพื่อนๆของพี่ชายน้องแจ็คEP14 ซึ่งการแข่งขันในแต่ละรอบมักจะจบด้วยความพ่ายแพ้ของพวกเด็กท้ายหมู่บ้านที่มีต่อทีมของพวกผม แต่อย่างว่าแหละ..ในสมัยนั้นเด็กๆก็ไม่ได้พกเงินถุงเงินถังอะไรมากเหมือนกับเด็กสมัยนี้ เงินเดิมพันที่พวกนั้นเสียมันก็แค่หลักร้อยเพียงเท่านั้น ซึ่งถือว่าเป็นค่าติดปลายนวมปลายสตั้ดให้มันพอดูมีสีสันคึกคักขึ้นมาบ้างในการเตะบอล และด้วยทีมนี้ที่หมู่บ้านไม่ไกลจากสนามนี้มากนัก ซึ่งน้องๆแต่ละคนเลือกที่จะปั่นจักรยานมาหรือบางคนก็แว้นมอเตอร์ไซด์กันมา ทำให้ทีมจากหมู่บ้านท้ายซอยเป็นทีมที่มาเตะบอลกับพวกก๊วนน้องสนามบอลของเราบ่อยที่สุดแล้วในช่วงนั้น และแน่นอนยิ่งถ้ามาเตะบอลกันบ่อยมากเท่าไหร่ มันก็มักจะมีปัญหาและการทะเลาะบ่อยตามมามากขึ้นเท่านั้น ซึ่งปัญหาหลักๆของการกระทบกระทั่งกัน มันมีเพียงไม่กี่คนจากทั้งสองฝั่งที่คอยจุดเชื้อไฟแห่งการทะเลาะวิวาท และแน่นอนหนึ่งในเหตุการณ์เหล่านั้น..ก็จะมีเด็กของผมในEPนี้อยู่ในเหตุการณ์ด้วย เรื่องราวในวันนั้นมันจะต่อเนื่องมาจากวันที่ผมได้เปิดซิงยืนกระแทกเย็ดปล่อยน้ำเงี่ยนใส่รูตูดน้องจาEP24มาได้เดือนกว่าๆเกือบสองเดือน วันนั้นตรงกับวันเสาร์ซึ่งตามปกติผมมักไม่ค่อยได้มาเตะบอลในวันเสาร์มากเท่าใดนัก เพราะส่วนใหญ่ในวันเสาร์ผมมักจะมีไปทำธุระไม่ว่าจะเป็นที่มหาลัยหรือการไปเรียนเสริมสกิลพิเศษต่างๆ ทำให้ในวันนั้นผมมักจะเลยไปเดินห้างดูหนังพักผ่อนหย่อนใจ กว่าผมจะกลับคอนโดก็ปาไปเกือบหัวค่ำ แต่ในวันนั้น..ผมไม่ได้ออกไปทำธุระที่ไหน ทำให้ผมมาเตะบอลที่สนามตามปกติ ซึ่งในวันนั้นทีมของพวกเด็กท้ายหมู่บ้านก็มาขอเตะเดิมพันกินเงินกับทีมพวกผมพอดี ซึ่งทีมเด็กท้ายหมู่บ้านหลักๆก็มักจะพากันมาวันเสาร์ แต่ก็จะมาทั้งเสาร์และอาทิตย์บ้างเป็นบางสัปดาห์ ซึ่งตัวผมก็เคยมีเตะบอลกับพวกนี้มาบ้างแล้ว 3 - 4 ครั้ง เอาจริงๆช่วงที่ผมไม่ได้มาเตะบอลในวันเสาร์ ผมก็พอจะทราบข่าวคราวและผลการแข่งขันอยู่เสมอ ซึ่งส่วนมากและส่วนใหญ่จะเป็นทีมของพวกก๊วนน้องสนามบอลที่ชนะเดิมพันแทบทุกรอบ แต่ก็จะมีแพ้เดิมพันบ้างในวันที่พวกเด็กท้ายหมู่บ้านเล่นเกมอุดแบบน่าเกลียดจนผลการแข่งขันเสมอกัน และไปวัดฏีกากันตอนช่วงเตะจุดโทษ และแน่นอนการเตะจุดโทษมันก็เหมือนๆกึ่งวัดดวง ถ้าวันนั้นพวกก๊วนน้องสนามบอลดวงไม่ดีก็จะแพ้ไป ในวันนี้เราทั้งสองทีมก็ได้จัดทีมหาคนลงเตะให้อัตราเฉลี่ยเด็กเล็กเด็กโตลงในจำนวนเท่ากัน ซึ่งฝั่งผมก็จะมีน้องนิคเป็นผู้รักษาประตู น้องโบ้ทกับน้องบีเป็นฟูลแบ็คทั้งสองข้าง โดยมีเจ้าเบญกับน้องโจ้เป็นกองหลัง กองกลาง 3 คนก็จะมีผมกับน้องหนึ่งเป็นตัวเชื่อมเกมโดยที่มีเพื่อนเฟิร์สเป็นกองกลางตัวรุก ส่วนปีกที่งสองข้างก็จะเป็นน้องตั้มกับน้องเอ ส่วนศูนย์หน้าจะเป็นเจ้าบอสเพื่อนของผมอีกคนที่บ้านอยู่ต้นซอยบ้านอาคัง อย่างที่ผมเคยบอกไปว่า.. มันจะมีเด็กที่เป็นตัวจุดชนวนให้เกมปะทุในทุกๆครั้ง ซึ่งคนแรกเลยคือเจ้าน้องเอแฝดพี่ตัวแสบของน้องบี อย่างที่ผมเคยเขียนถึงในตอนของน้องบีEP21เอาไว้ว่า.. น้องเอมักจะมีนิสัยเสียนิดๆตรงที่เห็นใครในสนามเล่นดีเกินหน้าเกินตาไม่ได้ น้องมักจะเข้าบอลค่อนข้างแรงแบบติดปลายดาบอยู่บ่อยครั้ง มันเลยทำให้ฝั่งตรงข้ามไม่ค่อยพอใจ ส่วนคนที่ 2 ก็คือน้องหนึ่ง น้องหนึ่งมีสไตล์การเล่นบอลที่ดุดัน ถึงน้องหนึ่งเล่นบอลหนักก็จริงในแดนกลาง แต่มันก็เป็นความแรงในเกมการแข่งขัน แต่ที่จะทำให้น้องหนึ่งฟิวส์ขาดได้ก็คือการเล่นแรงจากฝั่งตรงข้ามแบบตามมาเอาคืนน้อง ซึ่งน้องหนึ่งก็ไม่ได้สนหน้าอินทร์หน้าพรหมมากสักเท่าไหร่ น้องชนดะมีเรื่องตั้งแต่รุ่นเล็กจนไปถึงรุ่นใหญ่ คนที่3.. ก็จะเป็นใครไปไม่ได้ นั่นก็คือเพื่อนเฟิร์สของผม แต่เฟิร์สไม่ได้มีสไตล์เล่นแรงเหมือนกับน้องเอหรือฟิวส์ขาดง่ายเหมือนกับน้องหนึ่ง แต่ตัวเฟิร์สมันเหมือนมีกรรมอย่างนึง เพราะว่าตัวมันเหมือนจะมีแม่เหล็กในการดูดตีนฝั่งตรงข้ามเสมอ เฟิร์สเป็นจำพวกเล่นบอลติดแอ็คชอบเตะลอดดากและยกบอลข้ามหัวฝั่งตรงข้ามอยู่เสมอ บวกกับหน้าตาอันหล่อเหลาแบบเจ้าเล่ห์กับรอยยิ้มที่กวนตีนหน่อยๆ มันเลยยิ่งไปกระตุ้นต่อมโมโหฝั่งตรงข้ามได้เป็นอย่างดี ส่วนคนสุดท้ายนั้นก็คือเพื่อนบอสของผม บอสเป็นเด็กบ้านรวยมีฐานะ ครอบครัวของบอสเปิดร้านทองอยู่หน้าปากซอยหมู่บ้านอาคัง ถึงเราจะอยู่ซอยเดียวกันมานาน แต่ผมก็ไม่เคยคุยและไม่ได้รู้จักกับบอสเลย เราทั้งคู่มารู้จักกันในตอนที่ผมใส่ชุดนักศึกษามานั่งกินโจ๊กที่หน้าตลาด แล้วพ่อแม่บอสรวมไปถึงบอสก็เข้ามาทักทายสอบถามผม ที่พ่อแม่บอสเข้ามาทักทายผม นั่นก็คงเป็นเพราะเห็นว่าผมเรียนอยู่มหาลัยเดียวกันกับลูกชายของเขา พ่อแม่บอสเลยจับผมกับบอสคลุมถุงชนในการเป็นบัดดี้ไปมหาลัยด้วยกันท่ามกลางความงุนงงของผมที่รับโชคชะตานั้นแบบไม่ทันตั้งตัว (แต่ก็ดีนะ เพราะหลังจากนั้นพ่อบอสซื้อรถให้บอสขับไปมหาลัย ผมเลยสบายได้รับอานิสงส์นั้นนั่งติดรถไปด้วย ) ถึงผมกับบอสจะเรียนมหาลัยเดียวกันแต่ก็อยู่กันคนละคณะ บอสนิสัยดีมากใจดีและมีความเป็นห่วงเพื่อนสูง มันเลยทำให้ผมกับบอสสนิทกันอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นเพื่อนซี้ปึ้กอีกคน ( แต่ก็แค่เพื่อนนะ ไม่มีอะไรมากกว่านั้นถึงบอสจะหน้าตาดีก็เถอะ ดักคอไว้ก่อนเดี๋ยวคนอ่านจับจิ้น 55 ) แต่ในความเป็นเทพบุตรของบอสนั้น บอสก็มีซาตานด้านมืดในจิตใจเหมือนกัน เวลาที่บอสลงเตะบอลในสนามตัวตนของบอสจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน นอกจากบอสจะหน้าตีและเรียนเก่งแล้ว เรื่องการเตะบอลบอสก็ไม่เป็นสองรองใคร บอสเป็นนักกีฬาตัวความหวังของโรงเรียนสมัยที่เรียนอยู่มัธยม จนมีมหาลัยชื่อดังต่างๆมาจับจ้องตัวเพื่อให้ไปเล่นบอลโดยแลกกับสวัสดิการต่างๆ แต่พ่อแม่บอสหวังจะให้ลูกเอาดีในด้านวิชาการ ทำให้บอสตัดสินใจเลือกที่จะทุ่มเทให้การเรียนมากกว่าการเตะบอล บอสเป็นศูนย์หน้าที่มีสถิติยิงประตูแบบถล่มทลาย ทั้งยิงแรงและยิงหนักแถมสกิลเลี้ยงบอลก็ไม่ธรรมดา ผลการแข่งขันที่สนามเราชนะมาตลอด ก็พูดได้แบบไม่อายปากเลยว่า ส่วนหนึ่งมันก็มาจากความสามารถของบอส และด้วยความเก่งนี้ มันเลยไปหล่อหลอมตัวตนที่ไม่ดีอีกด้านนึงของบอส จนมันแสดงออกมาให้เพื่อนร่วมทีมรวมไปถึงฝั่งตรงข้ามถึงกับเอือมระอา ด้วยความอีโก้จัดของบอส ทำให้ตัวเขาชอบเหวี่ยงอารมณ์ใส่ทุกคนยามที่ทีมตัวเองเล่นไม่ดี ไม่ว่าจะเป็นรุ่นเล็กลามไปถึงรุ่นน้าๆ แม้กระทั่งในตอนที่ตัวของบอสนั้นพลาดเอง เขาก็ไม่วายที่จะหันมาโทษคนอื่นโดยที่ไม่ดูตัวเองเลยว่าความผิดมาจากตัวของเขา ซึ่งมีเพียงแค่ผมเพียงคนเดียวในสนามที่ไม่เคยโดนบอสเหวี่ยงใส่ และเป็นผมเองนี่แหละที่คอยเหวี่ยงกลับใส่บอสยามที่บอสแสดงด้านไม่ดีออกมา ส่วนในทีมฝั่งตรงข้ามบอสก็จะมีนิสัยคล้ายๆน้องเอ แต่น้องเอมันนิสัยไม่ดีที่มีบ่อเกิดจากความขี้อิจฉา ที่เห็นใครเล่นดีก็ไปไล่หวดเขา แต่ในส่วนของบอสมันจะออกเป็นแนวในทำนองที่ว่า..มองตัวเองว่าเล่นดีเล่นเก่งกว่าใคร แต่พอโดนใครแย่งบอลได้หรือเลี้ยงหลบ บอสจะเกิดอาการหมั่นไส้เชิงดูถูกและคิดว่าทำไมถึงโดนไอ้กระจอกคนนี้ลูบคม และสุดท้ายก็ไปไล่หวดเขาจนเสียฟาล์วและลามไปจนถึงการทะเลาะกระทบกระทั่งกัน และก็เป็นผมนี่แหละที่มักจะเป็นพระเอกไปห้ามทัพห้ามศึกที่ไร้สาระพรรค์นั้นอยู่บ่อยครั้ง และแน่นอน..มาในวันนี้ก็มีเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นเช่นกัน [ พลั่ก ] " ผมฟาล์วครับ " บอสพูดทำหน้านิ่งแล้วยกสองมือ หลังจากที่ไปหวดข้อเท้าไอ้โบ้เด็กช่างกลกองหลังฝั่งตรงข้าม " บอส อันนี้น้าต้องให้ใบเหลืองเรานะ ถ้าฟาล์วอีกครั้งคงจะรู้นะว่าจะเกิดอะไร " น้าอ๊อดกรรมการจำเป็นเดินมาตักเตือนบอส " เฮ้ย น้า มันต้องใบแดงแล้วป่ะ เข้าข้างหลังแบบนี้ " โบ้ลุกขึ้นมาแล้วเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงมาถามหาความเป็นธรรมกับน้าอ๊อด " เดี๋ยวโบ้ คือมันฟาล์วน่าเกลียดก็จริง แต่ก็แค่เตะเลาะข้อเท้าเฉยๆไม่ได้เสียบสกัดจากข้างหลังแรงๆอะไรแบบนั้น ถ้าบอสเขาฟาล์วแรงๆอีกรอบก็อาจเป็นเหลืองแดงหรือแดงโดยตรงไง เชื่อน้า ให้ใบเหลืองอ่ะถูกแล้ว " น้าอ๊อดอธิบายแบบเสียงนุ่มลึกใบแบบฉบับผู้ใหญ่ที่เจนโลกมานาน " เฮ้ย..นาย มันจะใบแดงได้ไง เราก็แค่สะกิดข้อเท้านายเฉยๆ ไม่ได้พุ่งสไลด์เสียบแรงอะไรทำนองนั้นซะหน่อย อีกอย่าง..กรรมการตัดสินแล้วคือจบ ไม่งอแงดิ " บอสพูดอธิบายให้โบ้ฟัง แต่สายตามีเหยียดนิดๆกับคำพูดทิ้งท้ายเหน็บแหนมหน่อยๆ " งอแงพ่อมึงสิไอ้สัตว์ มึงอ่ะหลายรอบแล้วนะ กูก็ปล่อยผ่านตลอด เพราะกูมาขอพวกมึงแข่ง แต่รอบนี้กูไม่ไหวแล้ววะไอ้เฮี้ย " โบ้เดินเขามาถีบที่ท้องของบอส แต่ก็โดนแค่ถากๆเพราะบอสไหวตัวทัน จังหวะนั้นทั้งสองฝ่ายก็เฮโลเข้าไปกันโดยที่ไม่นัดหมาย ซึ่งก็มีทั้งไปห้าม รวมไปถึงตามเขาไปนัวสมทบ ภาพที่ผมเห็นในตอนนั้นเป็นภาพของบอสกับโบ้กำลังดึงเสื้อกันไปมา ทั้งสองคนกึ่งต่อยกึ่งกอดรัดล็อคคอกันโดยที่มีน้าอ๊อดพยายามจะแยกทั้งสองออกจากกัน ถึงในตอนนั้นทั้งคู่จะยังไม่ได้ออกหมัดต่อยกันแบบเต็มที่ แต่จากสถานการณ์ถ้าไม่มีใครไปช่วยห้าม อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าคงต้องมีศึกนองเลือดกันแน่นอน ระหว่างที่ผมกำลังเดินไปหาคู่มวยเอก แต่สายตาผมก็เหลือบไปเห็นคู่มวยรองใกล้ๆกัน ซึ่งเป็นคู่แฝดตัวแสบเอและบีกำลังนัวกับเด็กต่างถิ่นอีกคนแบบสองรุมหนึ่ง โดยที่มีเจ้าหนึ่งคอยดึงตัวเจ้าบีออกมา ซึ่งทำให้ผมเดาสถานการณ์ได้ว่าคู่ปัญหากันจริงๆคือเจ้าเอกับเด็กต่างถิ่นคนนั้น " วันนี้มึงต้องโดนตีนกูไอ้นก ไอ้หน้าส้นตีน " น้องเอดึงฉุดกระชากเสื้อรวมไปถึงเอามือตบไปที่หัวของอีกฝ่าย " นึกว่ากูกลัวมึงเหรอไอ้สัตว์เอ ไอ้ห่าอยู่ดีๆมาผลักกู มึงต้องโดนกูทิ่มหน้า " เด็กชายต่างถิ่นก็ไม่ยอม พยายามดึงเสื้อของน้องเอฉุดให้เสียหลัก พร้อมกับระดมทุบไปที่หัวเจ้าเอเหมือนกัน ถึงความสูงจะเท่ากันแต่ด้วยตัวของน้องคนนั้นออกจะหนาๆหน่อย มันเลยทำให้เจ้าเอที่รูปร่างผอมบางถึงกับเซไปมายามที่ถูกน้องคนนั้นเหวี่ยง " ก็มึงปรี่จะมารุมพี่บอส กูต้องมาช่วยป่ะ " น้องเอพูดไปหลบหมัดฝ่ายตรงข้ามไป ( อ่อ ลืมบอกไปว่า เจ้าเอนั้นหลงใหลได้ปลื้มในตัวของบอสมาก หลักๆคือเอมันชอบการเล่นบอลที่เก่งกาจของบอส อย่างที่สอง น้องเอชอบยกบอสมาคานอำนาจในเวลาที่น้องๆบางคนในสนามชื่นชมในตัวผม และสุดท้ายเจ้าเอก็มักจะโดนน้องชายตัวเองอย่างเจ้าบีเดินมาตบหัวเอาทุกรอบ ) " ก็พี่โบ้เป็นพี่ของกู กูก็ต้องมาช่วยป่ะไอ้สัตว์ " น้องต่างถิ่นพูดพร้อมกับยังคงดึงทึ้งร่างของเจ้าเอ พยายามที่จะทำให้เจ้าเอล้มลงให้ได้ ซึ่งเอาจริงๆดูรูปเกมน้องเอกำลังเสียเปรียบ " พอเลยทั้งคู่แยกๆ มาทะเลาะกันในเรื่องไม่เป็นเรื่องของคนอื่นนี่นะ ไร้สาระสิ้นดี " ผมพูดพร้อมกับออกแรงในการแยกน้องทั้งสอง " อย่ามาห้าม อย่ามายุ่งเรื่องของผม พี่ไอติมถอยไป " น้องเอยังคงเลือดขึ้นหน้าพร้อมกับจะปรี่เข้ามาหาคู่กรณีอีกรอบ " กู..บอก..ให้มึงหยุดไง " ผมพูดโดยใส่น้ำเสียงเข้มๆพร้อมกับจ้องมองตาน้องเอเขม็งเถ่งตึง ส่วนเจ้าบีคงรับรู้ได้ถึงแรงอำมหิตของผม เลยมารีบดึงแฝดพี่ของตัวเองออกไป ซึ่งแน่นอนการที่น้องบีมีสัญชาตญาณในการรับรู้อารมณ์ในตอนนั้นของผม ก็เป็นเพราะว่าในช่วงเวลาที่ผมได้เย็ดน้องบีมาเกือบปี มันก็มีหลายครั้งที่น้องบีมันดื้อและซนตามสไตล์ของน้องมัน และในบางครั้งผมก็มีหมดความอดทนบ้างกับตัวน้องเลยโมโหและดุออกไป พอผมห้ามมวยคู่รองได้ ผมก็รีบเดินไปยังมวยคู่เอกโดยทันที ผมออกแรงแบบเต็มเหนี่ยวในการแยกคนทั้งสองออกจากกัน จนสุดท้ายผมก็ทำได้สำเร็จ และแน่นอนคู่ของบอสกับโบ้มันก็มีปฏิกิริยาฟิวชั่นคล้ายๆกับคู่ของเจ้าบีกับน้องชายของโบ้ พอทั้งคู่แยกออกจากกันได้แปบเดียว ทั้งสองก็ปรี่เข้ามาหากันใหม่เหมือนกับแม่เหล็ก ในตอนนั้นผมเลยทำอะไรบางอย่างที่มันดูพระเอ๊กพระเอกมากๆ ( พยายามอย่าเพิ่งอ้วกกันนะผู้อ่าน ขนาดผมนึกภาพกลับไปตอนนั้น ยังรู้สึกอายๆเขินๆชอบกล 55 ) ผมรีบเดินแทรกเข้าไปตรงกลางระหว่างสองคนก่อนที่ทั้งคู่จะเข้าถึงกัน ผมเอามือผลักอกทั้งคู่อย่างเต็มแรงจนทั้งสองคนถอยร่นไปตามแรงที่ผมผลัก แล้วผมก็พูดเสียงดังออกมาว่า... " พวกมึงสองคนจะหยุดได้ยัง ถ้ายังไม่หยุด กูจะเล่นแม่งทั้งคู่นี่แหละ " พอผมพูดจบ คนทั้งสนามถึงกับเงียบอย่างกับป่าช้า ปฏิกิริยาของบอสกับโบ้สงบลงอย่างเห็นได้ชัด ในกรณีของบอสผมพอจะเข้าใจได้อยู่ เพราะบอสรับรู้ได้ว่าหลังๆผมไม่ค่อยพอใจในนิสัยเสียกับอีโก้ที่เกินงามของตัวเขาอยู่บ่อยครั้งและโดนผมเหวี่ยงใส่ไปหลายรอบแล้วด้วย ถึงบอสจะเคยขอโทษผมและสัญญาว่าจะปรับปรุงตัว แต่บอสมันก็ยังอยู่ในช่วงที่คล้ายกับพวกที่กำลังค่อยๆเลิกยา และการที่ผมตะโกนว่าบอสไป มันเลยไปกระตุ้นและทำให้บอสสงบลงและทบทวนตัวเอง แต่ในส่วนของเจ้าโบ้นั้น ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมโบ้ถึงสงบลงตามไปด้วย เพราะเอาจริงๆโบ้ก็เป็นเด็กช่างกลปวช.ปี3 ที่เฮี้ยวและแสบใช่เล่น ตัวตนของโบ้ก็เหมือนกันเด็กช่างทรงแบดทั่วไป แต่ในตอนนั้นปฏิกิริยาของโบ้ก็ไม่ได้ฮึดฮัดอะไรกับคำพูดของผม ซึ่งส่วนนึงผมก็คิดในใจว่า โบ้อาจจะกำลังตกใจในตัวผมที่ก่อนหน้านั้นคงเห็นตัวผมว่ามีหน้าตาท่าทางที่เป็นเฟรนด์ลี่ไม่ค่อยติดแอ็ค แต่วันนี้ผมกลับมาในโหมดที่ดูจริงจังและดุเดือด " คือบอส..กูคงไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะ เพราะกูเคยพูดกับมึงไปหมดแล้ว ( เรื่องนิสัยของมัน ) จริงๆมึงปล่อยผ่านไปก็ได้ทีมเรายังมีกองกลางกองหลังคอยสกัดให้ ส่วนเราโบ้..น้าอ๊อดเขาเคยเป็นนักฟุตบอลอาชีพมา เขามีวุฒิภาวะดีพอในการตัดสิน เวลากรรมการตัดสินอะไรก็ต้องยอมรับ อย่าทำตัวเหมือนเด็ก เวลาน้องๆเราเห็นมันจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี " ผมพูดร่ายยาว หันไปมองทั้งบอสและโบ้ ทั้งสองคนไม่มีปฏิกิริยาใดๆทั้งนั้น ทั้งสองคนดูสงบลงแล้วเดินไปยังจุดตำแหน่งของตัวเอง น้าอ๊อดเอามือมาตบหลังผมเบาๆแล้วก็ทำสัญญาณมือให้ทุกคนเริ่มเล่นต่อ หลังจากที่หยุดเกมไปจากเหตุการณ์กระทบกระทั่งกันของทั้งสองทีม ตลอดเกมหลังจากนั้นก็ไม่มีเหตุการณ์ปะทะนอกเกมใดๆเลย แถมเวลาคู่ไหนทำฟาลว์ใส่กันก็ยกมือขอโทษกัน ซึ่งผมไม่เคยเห็นมาก่อนเลยในก่อนหน้านั้นที่เคยแข่งกันมา เกมวันนั้นจบลงด้วยชัยชนะของทีมผม บอสรีบเดินกลับบ้านทันทีหลังจากที่จบเกม ส่วนโบ้ก็กลับบ้านเลยเช่นกันหลังเกมจบ ส่วนน้องๆทีมนั้นก็พากันทยอยขี่จักรยานและมอเตอร์ไซด์กลับบ้านเช่นเดียวกันกับน้องๆฝั่งผม ในเย็นวันนั้นมีแต่ความเงียบงัน ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจเลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผมเดินออกจากสนามแล้วเดินกลับคอนโดไปทางหน้าตลาด ระหว่างที่ผมกำลังเดินอยู่ ผมก็ต้องสะดุ้งตกใจเล็กๆ เพราะในตอนนั้นมีจักรยานปริศนาคันหนึ่งมาปั่นข้างๆชะลอเทียบกับตัวผม " กลับกับผมไหม พี่ไอติม " เสียงเด็กเล็กๆที่พูดกับผมไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเด็กชายต่างถิ่นที่ชกกับน้องเอในสนามนั่นเอง " ไม่ดีกว่าจักรยานเราเป็น BMX น่าจะไม่สะดวก บ้านพี่อยู่คอนโดหน้าตลาดนี่เองไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่..เราชื่อนกใช่ไหม " ผมหันไปพูดกับน้อง โดยที่สายตาของผมกำลังจ้องมองผิวกายอันขาวเนียนของน้อง ที่ในตอนนี้น้องถอดเสื้อที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อแล้วเอามาพาดไว้บนบ่าของตัวเอง " ใช่พี่ ผมจะไปซื้อของให้แม่พอดีที่หน้าตลาด มาๆพี่ไอติม เดี๋ยวผมนั่งเบี่ยงข้างซ้อนตรงโครงรถก็ได้ พี่เป็นคนขี่ " น้องนกพูดพร้อมกับลงมาจากรถเปิดทางให้ผมไปนั่งบนเบาะ ระหว่างที่ผมกำลังปั่นจักรยานโดยที่มีน้องนกเด็กชายต่างถิ่นเป็นคนซ้อน ผมก็คิดไปมาในหัวแบบต่างๆนาๆว่า.. ทำไมน้องถึงมาทักคนอย่างผม คนอย่างผมที่เป็นรุ่นพี่ที่ไม่ได้รู้จักมักจี่กัน ผมกับน้องนกเคยมีปฎิสัมพันธ์แค่ชั่วแว่บเดียว แว่บเดียวจริงๆในตอนที่น้องเสียหลักเซมาชนผมในสนามบอลตอนที่เราแข่งบอลเดิมพันกัน น้องนกเอาแขนทั้งสองข้างมาโอบตัวผมไว้ เพื่อไม่ให้ตัวเองล้มลงไปคลุกกับพื้นดิน พอน้องตั้งตัวได้ก็ปล่อยแขนจากตัวผมแล้วกล่าวสั้นๆเพียวแค่คำว่า " ขอโทษครับพี่ " ซึ่งเหตุการณ์ในวันนั้นมันก็ผ่านมาเดือนกว่าๆแล้ว ฉะนั้นมาในวันนี้ผมเลยรู้สึกแปลกใจและงุนงงกับพฤติกรรมของน้อง ที่อยู่ดีๆมาเอ่ยปากชวนผมซ้อนจักรยานกลับบ้านด้วยกัน ระหว่างที่ผมกำลังครุ่นคิดในตัวของน้องนก ลมอ่อนๆก็พัดมาปะทะด้านหน้าของผม กลิ่นกายของน้องนกรวมไปถึงกลิ่นหัวของน้องมันโชยมาเตะจมูกของผม ทันทีที่กลิ่นหัวของน้องมุดเข้ามาในจมูก ผมก็รู้สึกซาบซ่านหัวใจ เพราะกลิ่นหัวรวมไปถึงกลิ่นตัวของน้องนกนั้นหอมเอามากๆผสานกับกลิ่นแชมพูอ่อนๆที่มันยังคงหลงเหลืออยู่บนหัวจากการสระผมของน้อง แถมแผ่นหลัง หัวไหล่ ต้นแขนของน้องก็ขาวเนียนน่าเลีย หัวนมของน้องออกสีชมพูนิดๆน่าดูด ผมสูดกลิ่นกายของน้องเพลินจนผมปั่นมาถึงหน้าคอนโดของผม " ขอบใจมากนะนก จริงๆส่งพี่แค่หน้าตลาดก็ได้ เราจะได้ไปซื้อของให้แม่ " ผมพูดพร้อมกับลงจากรถจักรยาน " ไม่เป็นไรพี่ ผมไม่รีบหรอก จะมาส่งทั้งทีต้องส่งให้ถึงที่ " น้องนกพูดพร้อมกับหวาดขาขึ้นไปนั่งบนเบาะ " ไม่ใช่มาแอบส่องบ้านพี่ว่าอยู่ที่ไหน จะได้พาพวกมากระทืบพี่ใช่ม่ะ " ผมพูดพร้อมกับเชิดหน้าเล็กๆหยอกน้อง " โหยพี่ ผมจะทำแบบนั้นทำไมกัน ว่า..แต่ ผมขอถามอะไรพี่ไอติมอย่างนึงได้ม่ะ " น้องนกดูเหมือนจะตั้งอกตั้งใจกับคำถามที่กำลังจะเอ่ยปากถามผม โดยน้องเน้นเสียงให้ดูหนักแน่น " ว่า... ถามมาสิ " ผมพูดกับน้องและทำตัวให้ดูสบายเพื่อให้น้องรู้ว่า ผมไม่กดดันกับคำถามอะไรทั้งนั้น " ถ้าพี่ไอติมกับพี่โบ้ต่อยกัน พี่ว่าใครจะขนะ " พอน้องเห็นผมทำตัวสบายๆ น้องก็เลยผ่อนคลายที่จะถามคำถามผมแบบกึ่งเล่นกึ่งจริงจัง " งั้นพี่ถามเรากลับ ก่อนที่พี่จะตอบ แล้วนกคิดว่าใครจะชนะละ " ผมถามน้องพร้อมกับยิ้มมุมปากเล็กๆ " อืมมม คงเป็นพี่ไอติมมั้ง เพราะพี่ตัวสูงกว่าพี่โบ้ " น้องทำหน้าครุ่นคิดนิดนึงแล้วค่อยตอบ " จริงเหรอ โบ้เป็นพี่ชายเราหนิ ไม่รู้เลยเหรอว่าพี่ชายเราต่อยเก่งแค่ไหน โบ้เขาอาจจะชนะพี่ก็ได้ ความสูงความเตี้ยไม่มีผลหรอกนะ ถ้าคนเตี้ยกว่าเป็นมวย คนตัวสูงก็แพ้ได้นะ " ผมพูดแล้วลงไปนั่งที่บันไดหน้าคอนโด เพราะเริ่มรู้สึกเมื่อยขา " ก็ไม่รู้อ่ะ ผมก็เดาว่าพี่คงจะต่อยชนะพี่โบ้ และอีกอย่างพี่โบ้เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับผม ไม่ใช่พี่แท้ๆ " น้องวนรถมาใกล้ๆเพื่อคุยกับผม " ก็ว่าอยู่โบ้ตัวดำเมี่ยม ต่างกันกับนกที่ขาวอย่างกับคนเหนือ " ผมพูดแล้วจ้องไปที่เรือนร่างของน้องนกอีกรอบ " พี่เดาถูกด้วย พ่อผมเป็นคนจังหวัดน่าน " น้องพูดแล้วทำหน้าอึ้งนิดๆที่ผมเดาถูกว่าครอบครัวของน้องมีพื้นเพมาจากที่ไหน " แหม..เอาจริงๆคนน่านก็มีคนผิวดำผิวแทนด้วยป่ะ แต่ที่เราถามมา..ถ้าจะให้พี่ตอบ พี่ก็คงตอบไม่ได้ แต่ที่แน่ๆไม่ว่าใครจะแพ้หรือจะชนะมันก็เจ็บตัวด้วยกันทั้งคู่ ขึ้นอยู่ว่าใครจะเจ็บมากเจ็บน้อย แต่ทางที่ดีเราอย่าใช้ชีวิตแบบประมาทเลย ไม่มีเรื่องต่อยตีกันมันดีที่สุดแล้ว พี่ถึงบอกเรากับเจ้าเอในสนามไปไงว่า มีแต่คนโง่เท่านั้นที่ไปทะเลาะกันในเรื่องไร้สาระของคนอื่น มิตรภาพเพื่อนพี่น้องอ่ะพี่พอเข้าใจอยู่ แต่ถ้าเพื่อนพี่น้องเราทำผิดก็ต้องช่วยกันห้าม ไม่ใช่ไปผสมโรงราดน้ำมันเข้ากองไฟ มันจะมีแต่เสียกับเสีย " ผมพูดร่ายยาวแบบต่อยหอย ตามที่ใจผมคิดได้ในตอนนั้น ในตอนนั้น..น้องนกก็ฟังผมแบบตั้งอกตั้งใจพร้อมกับพยักหน้าเห็นด้วยตามที่ผมพูดในแต่ละประโยคที่ผมเอ่ยออกมา น้องนิ่งไปได้สักพัก แล้วน้องก็หันมามองผมแล้วยิ้มหวานแฉ่งให้กับผมแล้วพูดว่า.. " พี่ไอติมแม่งโคตรเท่เลย พี่รู้ตัวบ้างไหม ว่าพี่แม่งทั้งหล่อทั้งเท่แบบสุดๆ " ทันทีที่ผมได้ยินน้องนกพูดชมผมด้วยสีหน้าแววตาที่ดูปลื้มปริ่ม รัฐธรรมโนฉบับไอติม ที่ผมร่างเอาไว้ในใจมันก็ผุดขึ้นมาในหัวผมโดยทันที ซาตานตัวดีของผมในคราบท่านผู้พิพากษาก็ขึ้นมานั่งบนบังลังก์ในหัวของผม แล้วเปิดรัฐธรรมโนฉบับล่าสุด มาตรา69 แล้วพูดร่างในมาตรานั้นให้ผมฟังว่า.. " มาตรา69 เด็กคนใดที่กล่าวชมคุณไอติม ไม่ว่าจะเป็นต่อหน้าหรือลับหลัง ให้ตีความว่าเด็กคนนั้นมีความรู้สึกชอบพอและสมยอมพร้อมใจที่จะทอดเรือนร่างให้เชยชม ตามกฏปฎิบัติในมาตรา..ท่านไอติมสามารถอายัดตัวเด็กคนนั้นเข้าสู่คุกฮาเร็มได้เลยอย่างไม่มีเงื่อนใขใดๆทั้งสิ้น "
จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
มี 130 ซื้อ
คุณต้องจ่าย 5 Zenny เพื่อเข้าชมกระทู้นี้
| |
|
|
|
| ||
| ||
 |
||
| ||
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
55 คือผมพิมพ์เรื่องที่ผมมโนแบบเข้าข้างตัวเองมาหลายตอนแล้ว เลยอยากจะเปลี่ยนคำบ้าง คำนี้แว่บเข้ามาในหัวพอดี /ส่วนเรื่องกิจกรรมไม่เป็นไรครับ ผมแค่อยากคืนกำไร แต่อยากคืนในแบบมีเงื่อนไขนิดนึง / ขอบคุณครับ
| ||
|
ฝากติดตามผลงานครับ หาไม่เจอก็พิมพ์ "จากอดีตสู่ปัจจุบัน" ในช่องค้นหาของเว็บเลยครับ
 |
||
แสดงความคิดเห็น
555 ดีใจครับที่คุณชอบคำประดิษฐ์ของผม / ขอบคุณมากๆครับที่ติดตามกัน *-*
| ||
|
|
||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับ ดีใจที่ชอบผลงานครับ *-*
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับ ดีใจครับที่ชอบผลงาน *-*
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณครับ *-*
| ||
| ||
| ||
รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ
©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก
GMT+7, 2024-4-28 15:08 , Processed in 0.222712 second(s), 30 queries .
Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31
© 2001-2013 Comsenz Inc.
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-8-11 07:55:31
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2023-8-12 11:50:36
โพสต์ 2023-8-12 01:41:28
โพสต์ 2023-8-11 08:45:01
เจ้าของ