หยุดเวลาเล่นเสียว ตอนพิเศษ "ภีม-ป้อง P.2"

topm1147

หยุดเวลาเล่นเสียว ตอนพิเศษ "ภีม-ป้อง P.2"

***เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเพียงเหตุการณ์สมมุติ ทั้งสถานที่ ตัวละคร***

   **ตอนนี้ไม่มีหยุดเวลานะครับแค่เพิ่มเรื่องราวของคู่น้อง พอดีเห็นมีคนบอกชอบคู่น้องครับ**

  -ป้อง-

          ผมเป็นลูกคนเดียว พ่อกับแม่ของผมมักต้องไปทำงานต่างจังหวัด ทำให้เราไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยกันแต่ก็เพราะแบบนี้ก็เลยทำให้ผมรู้สึกชินกับการอยู่คนเดียว ถึงที่โรงเรียนผมจะมีเพื่อนมากมาย ด้วยความที่ว่าผมเองก็หน้าตาดีทำให้มีคนอยากเข้าหาผมเยอะ ผมอยู่โรงเรียนนี้มาตั้งแต่ ม.ต้น จนตอนนี้ขึ้น ม.4 แล้ว มีทั้งเด็กเก่าและเด็กใหม่เข้ามาในตอน ม.ปลาย เพื่อนสนิทจากห้องเดียวกันตอน ม.ต้นที่ได้มาอยู่ห้อบเดียวกับผมก็มีอยู่สองคน คือไอ"ปอ" กับไอ"เต้" วันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอม แน่นอนว่าผมมาสายเลยทำให้ไอปอกับไอเต้นั่งคู่กันไปแล้วส่วนผมนั่งอยู่ข้างหลังพวกมัน โชคดีว่าครูยังไม่มา แต่ไม่ถึง5นาทีครูวิภาก็มา เจ๊แกขึ้นชื่อเรื่องความเฮี๊ยบ เอะอะก็บ่นเอะอะก็ด่า เจ้าระเบียบแถมยังกดเกรดแบบสุดๆ นับเป็นความซวยที่ห้องผมได้เรียนกับแกแถมยังได้แกเป็นครูที่ปรึกษา ผมนั่งอยู่ติดประตูดหลังห้องก่อนที่อยู่ๆจะมีเด็กคนหนึ่งวิ่งหน้าตั้งผ่านห้องไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะวิ่งย้อนกลับมาแล้วเข้ามาในห้องเรียน "ขอโทษครับ!!! นี่ใช่ม.4/7รึเปล่าครับ" "ใช่! นี่เธอมาสายตั้งแต่วันแรกเลยหรอ" "ขอโทษครับ ผมเป็นนักเรียนใหม่ เลยหาตึกไม่เจอครับ" "เอ้าๆเจอแล้วก็รีบเข้ามาแล้วไปนั่ง" เด็กคนนั้นรีบวิ่งไปหาที่ว่างนั่ง ซึ่งมันก็เหลืออยู่ที่เดียวก็คือข้างๆผม แว๊บแรกที่ผมเห็นมันผมก็รู้สึกว่ามันน่ารักจัง แต่มันคงเป็นแค่ความรู้สึกถูกชะตาอยากเป็นเพื่อนมอบากรู้จักอะไรทำนองนี้มั้ง ต้องบอกก่อนเลยว่าผมไม่ใช่เกย์ ผมไม่เคยรู้สึกชอบผู้ชาย แต่ผมเองก็ไม่เคยมีแฟนซักคน จนไอปอกับไอเต้ยังแซวๆผมเลยว่าผมเป็นเกย์หรือเปล่า ระหว่างที่เจ๊วิภาสอน อยู่ๆผมก็ไม่มีสมาธิ หางตาผมมันเอาแต่เหล่มองคนข้างๆ ใจผมรู้สึกอยากทำความรู้จักกับมันมากแต่พยายามข่มใจไว้รอให้อีกฝ่ายเป็นคนเปิดบทสนทนา แต่จนจะถึงคาบพักกลางวันมันก็ไม่พูดอะไรเลย เรียกได้ว่าเป็น 3ชั่วโมงที่เงียบกริบ จนสุดท้ายผมทนไม่ไหวก็เลยเป็นฝ่ายเริ่มก่อน "หวัดดี เราป้องนะ นายชื่ออะไรอ่ะ" "เอ่อ...เราชื่อภีม เราทำให้อึดอัดหรือเปล่า.." "เอ่อ...ก็นิดนึงอ่ะ นายเล่นเงียบไม่คุยกับเราเลย" "ขอโทษนะที่ทำให้อึดอัด เราพึ่งย้ายมาใหม่เลยยังไม่ค่อยกล้าคุยกับใครอ่ะ เห็นนายดูเงียบๆด้วยก็เลย.." "ขอโทษด้วยละกัน ต่อไปมีอะไรก็พูดได้เลย ไม่ต้องเกร็ง แมนๆคุยกัน5555" ผมเผลอหัวเราะออกมาให้กับท่าทางที่ซื่อๆของภีมทั้งๆที่ปกติผมเป็นคนไม่ค่อยหัวเราะ "ว่าแต่ภีมมาจากไหนอ่ะ" "เรามาจากเชียงใหม่อ่ะ" "โหห มาไกลนะเรา งั้นนี่อยู่หอปะ" "เราอยู่คอนโดแถวราชเทวีกับพี่ชายเราสองคนอ่ะ" "อืมม ก็ไม่ไกลนะ เอ้อ นี่ไอปอ แล้วก็ไอเต้" "ว่าไงครับเพื่อนน ยินดีที่ได้รู้จักนะ" "ฮ่าๆฝากตัวด้วยนะทั้งสามคน" แล้วผมกับมันก็คุยกันเรื่อยเปื่อยจนหมดคาบแล้วก็ไปกินข้างเที่ยงด้วยกัน ไม่นานไอภีมก็เริ่มปรับตัวเข้ากับคนที่นี่ได้ หลังจากนั้นผมกับมันก็ตัวติดกันมาก ถึงม.ต้นผมจะมีเพื่อนสนิทแต่ก็ไม่ได้สนิทกับใครเป็นพิเศษ ทำให้ผมมักจะเดินคนเดียว แต่ผมก็ไม่ได้อะไรเพราะผมชอบอยู่คนเดียวอยู่แล้ว ผมกับมันตัวติดกันชนิดที่ว่าไปกินข้าวฟปเล่นเกมไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด แม้แต่บ้านผมที่ไอปอกับเต้ไม่เคยมาไอภีมก็เป็นคนแรกที่มา มันมักจะชอบมาปรึกษาเรื่องผู้หญิงกับผมตลอด หลังสนิทกันจริงๆผมก็รู้เลยว่าไอภีมเนี่ยเป็นเสือตัวท๊อปเลย ด้วยความที่มันหล่อแถมยังเป็นนักบอลโรงเรียนอีก มีสาวๆต่อแถวรอคุยกับมันเป็นขบวน แต่ถึงมันจะติดหญิงยังไลมันก็ยังให้ความสำคัญกับผมและเพื่อนเป็นอันดับหนึ่งตลอด จนเวลาก็ล่วงเลยมาจนถึง ม.5 จากที่ในตอนแรกมันแค่ความรู้สึกอยากรู้จัก อยากสนิท ในตอนนี้ผมกลับไม่เข้าใจแล้วว่าผมเป็นอะไรกันแน่ ถึงขั้นที่ผมต้องบากฟน้ามาปรึกษาไอปอกับไอเต้ "มึงชอบมัน กุบอกเลย" "เห้ย แต่กุไม่ได้เป็นเกย์นะเว่ย" "มึงรู้ได้ไง มึงไม่เคยมีเเฟนนะเว่ยย" "ก็กูยังไม่เจอใครที่ถูกใจนี่หว่า ไม่ได้แปลว่ากุเป็นเกย์ปะ" "ไม่เห็นเกี่ยวเลย ชอบก็คือชอบ มึงก็เป็นผู้ชายปกติในสายตาพวกกูนี่แหละ แต่แค่มึงชอบไอภีม" "หรอวะ?" "ถ้ามึงอยากชัวร์นะ มึงลองสังเกตุตัวเองดู เวลาไอภีมมันคุยกับหญิงแล้วมึงรู้สึกหึงหรือหวงมันมั้ย" ผมลองเก็บคำแนะนำขอบไอปอกับไอเต้มาคิดดู วันนี้ไอภีมมาทำงานที่บ้านผม แล้วอยู่ๆหญิงไอภีมก็โทรมาแล้วมันก็ลุกออกไปคุยกับหญิงที่ระเบียงปล่อยให้ผมนั่งเล่นเกมบนเตียงคนเดียว อยู่ๆใจผมมันก็เต้นรัวๆ รู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก อันที่จริงผมก็เคยรู้สึกแบบนี้แต่ก็ไม่ได้สนใจ จนมาครั้งนี้นี่แหละ "นี่กูชอบไอภีมหรอวะ" ผมนึกในใจ แล้วเวลาก็ผ่านมาจนถึง ม.6 ตอนนี้ผมมั่นใจแล้วว่าผมชอบไอภีม เวลาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันผมก็คิดถึงมันตลอดมอยากเจออยากเห็นหน้า เวลาอยู่ด้วยกันบางครั้งผมก็ทำตัวไม่ถูก ใจเต้นแรงแปลกๆ แต่ผมเองก็ไม่เคยบอกมันไปเพราะกลัวเสียเพื่อน แล้ววันหนึ่งผมกับไอภีมก็มากินข้าวที่ห้างกันสองคน ตอนที่กำลังจะกลับก็บังเอิญเจอคนๆนึง "อ้าวพี่ภัทร มาทำไรอ่ะ" "กูก็มาหาข้าวกินของกูว่าแต่มึงอ่ะมากับใคร" "เพื่อนผมเอง นี่ไอป้องไง ที่ผมเคยเล่าให้พี่ฟังอ่ะ" ผมรู้สึกงุนงงว่าคนตรงหน้าเป็นใครแต่พอนึกขึ้นได้ว่าภีมมันเคยบอกว่ามีพี่ชายชื่อภัทร ผมก็รีบยกมือไหว้คนตรงหน้า ซึ่งพี่เขาก็ก้มรับ แล้วไอภีมก็ขอพี่ชายมันให้มันไปนอนค้างที่บ้านผม เนื่องจากวันนี้มีงานคู่ที่ต้องทำ และก็เป็นครั้งแรกด้วยที่ไอภีมจะมาค้างบ้านผม ผมกะว่าจะบอกความในใจกับมันวันนี้นี่แหละ ภีมกับพี่ภัทรคุยกเลันอยู่ซักครู่ก่อนจะแยกกัน ผมกับไอภีมเดินไปที่ลานจอดรถมอเตอร์ไซ ผมเดินไปขึ้นบิ๊กไบค์คู่ใจของผมก่อนจะขี่ออกมารับไอภีมที่ยืนรออยู่ ไอภีมก็เป็นคนแรกที่ได้ซ้อนท้ายบิ๊กไบค์คู่ใจขอลผม ผมขับออกมาจากห้างแล้วตรงดิ่งไปที่บ้านของผม "มึงขับช้าๆดิ๊ รถมึงเเรงจนกุจะปลิวแล้วเนี่ยยย" "โทษทีว่ะน้องรถพี่มันแรง555 ถ้ากลัวตกก็กอดเอวพี่ไว้นะไอน้อง" แล้วมันก็กอดเอวผมจริงๆ ใจผมเต้นแรงตุบตับ ภายใต้หมวกกันน๊อคมีใบหน้าของผมที่แดงก่ำซ่อนอยู่ ผมพยายามข่มใจไว้แล้วขับรถต่อจนมาถึงบ้าน วันนี้พ่อกับแม่ผมก็ไม่อยู่บ้าน พวกท่านไปทำธุระที่ต่างจังหวะดเหมือนเคย ผมพาไอภีมเข้าบ้านแล้วเข้าครัวไปทำกับข้าวกิน "หือออ อร่อยอ่ะ อร่อยพอๆกับแม่กุทำเลย" คนข้างๆตาลุกวาวขณะที่ตักข้าวเข้าปาก" "งี้แหละมึง กุอยู่คนเดียวบ่อยเลยต้องมีสกิลเฉพาะตัว" ผมกับมันกินข้าวจนเสร็จก็เดินขึ้นห้อง ผมรู้สึกแปลกๆเหมือนกับว่ามีใครเข้ามาในห้องของผมก่อนหน้าผม แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรแล้วเดินไปเปิดคอม ส่วนไอภีมก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงของผม "เห้ยอจ่าพึ่งนอนเว่ย มาช่วยกุทำงานก่อน" "รู้แล้วน่าา ขอนอนบิดแปปนึง" ไม่นานมันก็ลุกมาช่วยผมทำงานจนเสร็จ ก็เตรียมตัวจะอาบน้ำกัน เนื่องจากมันใาค้างบ้านผมแบบกระทันหัน ทำให้มันไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาด้วย ผมเลยต้องเอาเสื้อผ้าของผมให้มันใส่ ผมหยิบเสื้อบอลสีน้ำเงินกับกางเกงบอลสีขาวออกมาและผ้าเช็ดตัวให้มัน "เอ้าไม่เห็นมีกางเกงในเลยอ่ะ" "มึงจะใส่กางเกงในกุด้วยรึไงวะห๊ะ" "ล้อเล่นนน กุใส่ซ้ำได้ไม่เป็นไร เดี๋ยวกุไปอาบน้ำก่อน" ใจผมเต้นแรงมากกก ถึงจะเป็นเพื่อนสนิทกันแต่ให้เห็นกางเกงในกันมันก็คงแปลกๆ ยิ่งเป็นไอภีมแล้วด้วยผมยิ่งเขินจนหน้าแดงก่ำ มันเดินไปหน้าห้องน้ำก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อนักเรียนทีละเม็ดแล้วถอดออก แผ่นหลังขาวเนียนกับหุ่นลีนๆที่มีเอวบางทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ พอมันเข้าห้องน้ำไปผมก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าควยผมแข็ง ผมพยายามเก็บกดอารมณ์ไว้แต่ก็ไม่ไหวเลยไปนอนชักว่าวอน,ยู่บนเตียง แต่ยังไม่ทันเสร็จไอภีมก็ดันเสือกอาบน้ำไวก่อนจะเปิดประตูพรวดออกมาเล่นเอาซะผมที่กำลังชักว่าอยู่สะดุ้งโหยง โชคดีว่ามันคงไม่เห็น ผมเข้าไปอาบน้ำต่อก็เจอกางเกงนักเรียนสีน้ำเงินขอลไอภีมที่วางอยู่บนพื้น จิตใจด้านมืดของผมสั่งให้หยิบมันขึ้นใาแล้วดมมันซะ ผมทนไม่ไหวและเอาหน้าเข้าไปซุกและดมโดยที่มือของผมก็สาวลำควยไปด้วย ผมกำลังจะถึงฝั่งฝันแต่ก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงตะโกนของไอภีม "ไอป้องง นานจังวะกุปวดฉี่" ควยของผมถึงกับหดคามือ แต่มันก็ยังรู้สึกเงี่ยนอยู่ แต่ผมพยายามยังไงมันก็ไม่แข็งแล้วจนผมถอดใจแล้วเปิดประตูออกมา เห้ยย นานจังวะมึงอ่ะ ชักว่าวหรอ ฮ่าๆ" "ชักว่าวพ่อง กุอาบน้ำนานยุละไม่ได้วิ่งผ่านน้ำเหมือนมึงหนิ" ผมแต่งตัวด้วยเสื้อบอลสีแดงกางเกงบอลสีดำแล้วขึ้นไปนอนบนเตียงข้างมัน ผมก็นอนเล่นเกมมือถือส่วนมันก็คงเเชทกับสาวตามปกติ แต่อยู่ๆไอภีมก็สะกิดผม "มึงกุเงี่ยนว่ะ ขอชักว่าวได้ปะ" ผมถึงกับอึ้งจนอ้าปากหวอแต่ก็ตั้งสติได้ก็ตอบมันไปว่า  "ห๊ะ...เออกุก็เงี่ยนเหมือนกัน" ผมอยากจะตบปากตัวเอง สมองของผมสั่งให้พูดอีกอย่างแต่ใจและความเงี่ยนมันทำให้ผมคล้อยตามไอภีม ก่อนที่มันจะเดินไปเปิดคอมของผมแล้วเปิดเว็บโป๊ขึ้นมาดูแล้วเรียกผมมาดูด้วย ไม่นานผมกับมันก็ควักควยออกมาแล้วเริ่มสาวมือ ใจผมเต้นแรงมากก แต่ไม่ใช่เพราะหนังโป๊ตรงหน้า แต่เป็นความขาวสวยของควยไอภีมต่างหาก ก่อนที่อยู่ดีๆมันจะมองหน้าผมแล้วพูดว่า "มึง....ชักให้กูด้วยได้ปะ" "เออๆมึงก็ชักให้กุมั่งดิ" ผมเผลอใจไปกับมันอีกแล้ว มันยื่นมือมาจับควยผมแล้วสาวในขณะที่ผมก็จับควยมันเเล้วสาวเช่นกัน น่าแปลกที่ควยของเราทั้งคู่ที่ตอนแรกอยู่ในสภาพกึงแข็บกึ่งอ่แน ในตอนนี้มันกลับตั้งฟูสู้มือของอีกฝ่าย เราชักว่าวให้กันไปสักพัก มีแต่เสียงครางจากหนังบนจอปละพวกเราสองคน เสียงหอวแฮกแสดงถึงความเสียวดังขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่หนังจะเข้าสู่ฉากจูบ ผมกับไอภีมหันมามองหน้าแล้วสบตากันโดยที่มือก็ยังสาวควยให้กันไม่หยุด ผมไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรรึเปล่า แต่อารมณ์ของผมมันพาไป ผมไม่สนอะไรแล้วทั้งนั้น ผมสนใจแค่ภีมที่นั่งอยู่ตรงหน้า ผมค่อยๆยื่นหน้ามาใกล้ๆไอภีมจนตอนนึ้แทบจะหายใจรดกันแล้ว แต่อยู่ดีๆไอภีมก็เบือนหน้าหลบผม "มึ...มึงจะทำอะไรอ่ะ" "ภีม...กุขอโทษ คือกุชอบมึงว่ะ" ผมรู้ได้ในทันทีว่าการหลบนั่นคือคำตอบแล้ว ผมเงียบไปซักครู่ก่อนจะเอาหน้าผากไปพิงไหล่ไอภีม ก่อนที่มันจะถามขึ้นมา "ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ..." "ก็...ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอมึงอ่ะ" แล้วผมก็รู้สึกเหมือนทุกอย่างหยุดนิ่งลง พอผมรู้สึกตัวอีกทีก็รู้สึกถึงความเจ็บและเสียวจากข้างหน้าและหลัง  "อืม...โอ๊ะ...โอ้ยยย...ใครเย็ดตูดกูวะ!!!"ผมหันไปมองก็ต้องตกใจอย่างมามีผู้ชายคนหนึ่งกำลังกระเเทกเย็ดผม และผมก็ต้องตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเพราะผมกำลังเย็ดตูดไอภีมอยู่ "อึก...อื้อ...โอ้ยย...ไอป้องอย่าเย็ดตูดกู ฮืออ" พอผมตั้งสติได้ผมก็พยายามจะดันตัวเองถอยออกมา แต่ชายคนข้างหลังก็กระแทกเข้ามาอย่างแรงจนควยผมเสียบเข้าไปในรูขอบไอภีมอีกครั้งซึ่งแรงกระแทกนั้นก็ทำให้ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บ "โอ้ยย...กูเจ็บบ...มึงช่วยหยุดทีกุขอร้องง" "มึงแน่ใจหรอว่าอยากให้กูหยุด ถ้ากูหยุดมึงก็จะอดเย็ดไอหนุ่มตรงหน้านะ คนที่มึงชอบไง" อยู่ๆจิตใจด้านมือของผมมันก็บอกว่าอย่าหยุด ความเงี่ยนและอารมณ์ที่สะสมทำให้ผมถอนตัวไม่ขึ้นอีกแล้ว ผมไม่สามารถหยุดตัวเองได้ผมจับก้นไอภีมก่อนจะเริ่มขยับสะโพกจนควยของผมดันเข้าไปในรูของไอภีมและควยของชายปริศนาก็ดันเข้ามาในตูดผม "โอ๊ะ...โอ้ยย...ภีมทนหน่อยนะกูจะแตกแล้วว" "ฮืออ...ไม่เอานะป้องงง...อย่าเเตกในกูนะ ฮืออ" ไอภีมขอร้องทั้งน้ำตาแต่ก็ไม่ทัน ผมแตกในใส่ไอภีม ส่วนชายนิรนามก็แตกในใส่ผม ผมปล่อยตัวนอนนาบไปกับแผ่นหลังของไอภีมด้วยความเหนื่อย เสียงหอบของเราประสานกันเป็นจังหวะ ผมนอนพักซักครู่ก็ค่อยๆพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นแล้วถามคนข้างล่างด้วยความเป็นห่วง ในตอนนี้ความเงี่ยนได้หายหมดไปแล้วกลับกลายเป็นความรู้สึกผิด "มึงลุกไหวไหมวะภีม เจ็บมากไหม กูขอโทษนะ" "ปล่อยกู มึงไม่ต้องมายุ่งกับกู ทำกูขนาดนี้มึงไม่ต้องมาทำเป็นห่วงกุเลย !! ไอ้เหี้ยป้อง กูเกลียดมึง!!! ฮือออ" ไอภีมร้องไห้ออกมาจนน้ำตานอง มันพยายามจะลุกขึ้นมาต่อยผมแต่คงจะไม่ไหว เป็นภาพที่ผมเห็นแล้วใจแทบสลาย ผู้สึกผิดและเกลียดตัวเองมากเกลียดที่ทำให้ไอภีมต้องเป็นแบบนี้ แต่ก็พยายามพยุงตัวไอภีมขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ ผมอาบน้ำแล้วก็ล้างตัวให้มันจนเราทั้งคู่สะอาด ผมค่อยๆอุ้มมันอย่างเบามือมาที่เตียง แล้วมันก็นอนหันหลังให้ผมโดยไม่พูดอะไรซักคำ ผมพยายามง้อด้วยการเอามือไปโอบที่เอวของมันแล้วขยับตัวเข้าไปจนแนบมัน "กุขอโทษนะ กุขอโทษจริงๆ" ผมร้องไห้ออกมาพลางขอโทษไปด้วยจากใจ ต่อจากนี้คงไม่มีคำว่าเราอีกแล้ว ก่อนที่อยู่ดีๆไอภีมจะหันหน้ากลับมาสบตากับผม แล้วมันก็เบียดตัวเองเข้ามาในอ้อมกอดของผมโดยไม่พูดอะไร แล้วเราสองคนก็หลับโดยไม่รู้ตัวในสภาพนอนกอดกันทั้งคืน เช้ามาผมตื่นขึ้นเราก็ยังคงนอนอยู่ในท่ากอดกัน แต่ไอภีมน่าจะตื่นก่อนผมนานแล้ว "ตะ...ตื่นนานหรือยัง?" ผมถามด้วยเสียงสั่นๆ "นานแล้ว"มันตอบ "เรื่องเมื่อคืน..." "ชั่งมันเถอะ...มึงได้กุแล้วหนิ ต่อจากนี้รับผิดชอบกุด้วย" มันพูดเสียงเรียบๆแต่กลับมุดเข้ามาซุกที่อกของผมแล้วหลับตาลงโดยที่แก้มของมันเริ่มแดง ใจผมเต้นรัวอีกครั้งหน้าผมแดงก่ำโดยไม่รู้ตัว "ขอจุ๊บเหม่งหน่อยได้ป่าว" "อืออ" ผมจุ๊บไปที่หน้าผากของมันเบาๆแล้วเราก็นอนกอดกันต่อจนสาย ผมลุกขึ้นมาทำกับข้าวให้มันกิน มันน่าจะยังเจ็บอยู่แต่คงดีขึ้นบ้างแล้ว "มึงเป็นแฟนกูนะ" ผมถามด้วยใจที่คาดหวัง "ไม่..." ใจที่ตื่นตัวของผมห่อเหี่ยวเหมือนลูกหมาโดนเจ้านายขังไว้ในบ้านในทันที "แต่ต่อไปไม่แน่" มันตอบแล้วหัวเราะคิกๆ "นี่!! มึงอย่ามาเล่นกับใจกุนะ" ผมพูดตัดพ้อด้วยน้ำเสียงนอยๆ "ก็คุยๆกันไปก่อน แค่ได้กันแล้วก็ไม่ใช่ว่าจะคบกันได้นะ" ผมก็ตอบตกลง ตอนนี้เราเลื่อนสถานะจากเพื่อนมาเป็นคนคุย เรากินข้าวเสร็จผมก็พามันไปส่งที่คอนโดของมัน

Gamexyue

ขอบคุณ​มาก​ครับ​

jua

งุ้ยยย เขิน

Oaktaku

ขอบคุณครับ

terabesia

ขอบคุณครับ

lovedekchai

ขอบคุณครับ

tuaphar

ขอบคุณครับ

sangsom

ขอบคุณครับ

mookk

ขอบคุณครับ

haohan

ดีจังเลยครับ อยากอ่านความเสียวของภีมกับป้องต่อจากนี้มากกกก

mewwell159

ขอบคุณครับ

Thepthepthep

ขอบคุณ

Baikhaow

ขอบคุณครับ

qqqqqppppp

ขอบคุณครับ

princo78

ขอบคุณครับ

WIGGIN

งง สรุปชายแปลกหน้าคือใคร ?

Saradui

ชอบมากๆขอบคุณครับ

llakatsukill

เอ้า​ มัดรวม555

ShangHai

ขอบคุณครับ

sundat

ขอบคุณครับ