ไพรอำพราง ตอนที่ 1 สอนรัก

Maximam

ที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งผมชอบมาเดินเล่นบ่อย ๆ บรรยากาศที่นี่ร่มรื่นและเงียบสงบดีโดยเฉพาะอีกฝั่ง
ของสวนที่เป็นป่าไม้มีบึงน้ำอยู่กลางสวนและมีต้นไทรต้นใหญ่ ที่ในยามกลางคืนจะดูหลอน ๆ แต่ผมนั้น
ก็ชอบมาซะด้วยสิยิ่งดึก ยิ่งค่ำ คนไม่มีมาทางแทบนี้ ผมเองก็จัดเลยครับแก้ผ้าเอ้าดอ ชักว่าวเสียว ๆ
โดยไม่มีใครแอบดูหรือมาก่อกวน

จนกระทั้งวันหนึ่ง เป็นคืนที่พระจันทร์เต็มดวงและก็เป็นวันที่ผมเลิกงานดึกด้วย ผมรู้สึกเหนื่อยและยังไม่
อยากกลับคอนโด จึงมาแวะเล่นเสียวที่สวนแห่งนี้ก่อน ผมเปลี่ยนชุดในรถจากชุดทำงานเป็นกางเกงบ็อกเซอร์
เสื้อกล้าม รองเท้าแตะ เก็บของมีค่าไว้ในรถทั้งหมด จากนั้นผมก็เดินไปที่อีกฝั่งขของส่วนซึ่งมันเงียบและ
ดูวังเวงมาก แต่เงี่ยนอะเนอะจะกลัวอะไร

ผมเริ่มถอดเสื้อ ถอดกางเกงโยนทิ้งตามทาง จนเหลือแค่เกงในสีดำตัวเดียวที่ใส่ติดตัว จากนั้นผมก็เอนตัว
ลงพิงกับต้นไทร
"ขออนุญาตเล่นสนุก ๆ อย่าโกรธกันนะครับ ผมไม่ได้มาลบหลู่อะไรนะ"
ก่อนจะเเล่นก็ขอมูสักหน่อยเพื่อความสบายใจ ผมเริ่มขยำเป้าขยำนมตัวเองจนเกิดอารมย์ฟุ้งซ่านจนควย
เริ่มแข็ง น้ำเมือกใสๆเเริ่มไหลซึม ผมก็ถอดกางเกงในออก แต่ว่ายังไม่ทันจะได้ถอดผมก็รู้สึกว่ามีคนแอบซุ่ม
มองดูผมอยู่ แทนที่ผมจะกลัว กลับกลายเป็นออกเดินดูรอบ ๆ จนพบกับเด็กหนุ่มอายุน่าจะไม่เกิน 15
16 ปี เข้านุ่ง เพียงผ้าเตี่ยวธรรมดาผืนเดียว พร้อมเครื่องประดับราวเทพบุตรจุติ
"ไอ้น้อง มาทำไรในนี้ ไม่กลับบบ้านเหรอ"
"พี่เป็นใครมาทำอะไรในนี้"
"ก็มา.....เออ เรื่องของพี่เหอะ แต่เอ็งยังไม่ตอบพี่เลย แล้วแต่งตัวแบบนี้มีกิจกรรมที่โรงเรียนหรือไง"
"พี่ไม่รู้อะดีแล้ว เอ่อ.....ว่าแต่ทำไมของพี่ดูแน่นจังครับ"
"555 ก็พี่โตเป็นหนุ่มแล้วนี่ อายุจะ 30 แล้วมันก็ต้องขยายบ้างแหละว่าแต่เอ็งเหอะไม่กลัวไง"
"กลัวทำไมพี่ ไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวเลย"
"ว่าแต่เอ็งชื่อไร พี่ชื่อไม้"
"ผมชื่อไพร ที่แปลว่าป่า"
"อือ น่ารักดี แล้วนี่แต่งตัวแบบนี้ ผ้าเตี่ยวสีเขียวลายปักดิ้นทอง แถมมีเครื่องประดับอีก ถ้าคนขี้กลัว
นี่คงหัวใจวาย"
"555 ผมรู้ว่าพี่มาดี ไม่ต้องมีอะไรให้น่ากลัว เอ่อพี่ครับ พี่สอยอะไรผมหน่อยสิ"
"สอนไรว่ะ"
"คือผมได้ยินคนชอบพูดกันว่าชักว่าว ชักว่าวมันคืออะไรครับ แบบที่ว่าเล่นว่าจุฬาไหม"

ไพรพพูดออกมากผมนี่ก็ถึงกับหลุดขำ
"555 อะไรว่ะโตป่านนี้ไม่รู้เหรอว่าชักว่าวในเรื่อวเพศคือการช่วยตัวเองตอนมีอารมย์ ทำด้วยการรูดหนัง
หุ้มท่อนลำขึ้นลงตามอารมย์ที่เกิด เมื่อถึงจุดที่ทนไม่ไหวจะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเรียกวว่าอสุจิหรือ
น้ำเชื้อ"
"พี่สอนผมได้ป่ะ"
ผมยังไม่ทันตอบอะไร ไพรก็ดึงผ้าเตี่ยวที่นุ่งอยู่ออกเผยเรื่องร่างที่ขาวเนียนและละเอียดมาเหมือนไม่ใช่
ผิวกายของมนุษย์อย่างเรา ๆ

ไพรดูหนุ่นดีลีน ๆ ต่างจากเด็กทั่วไปแถมตามตัวและเนินไม่มีขนสักเส้น มันเกลี้ยงมาก
"มองอะไผมครับพี่ ผมแก้แล้วเนี่ย"
"ทำไมขาวเนียนและไม่มีหมอยเลยอะ"
"อะไรครับหมอย"
"เฮ้ย ไม่รู้จักเหรอแบบของพี่นี่ไง"
ผมถอดกางเกงในออก เผยร่างกายและลำควยโชว์เด็กมัน ไพรก็มองตาค้างและรู้สึกว่าลำควยของไพรจะเริ่มตื่นตัวขึ้นแล้ว ผมจึงเริ่มสอนวิชากาม
"ไพรลองจับของพี่สิครับ"
"ครับ โห ใหญ่กว่าของผมอีก มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ด้วย"
"พี่ใช้เจลล้างอะครับ ไหนเราลองรูดหนังของพี่ขึ้นลงสิ"
"ได้ครับพี่"
"โอ๊วววโอ๊วววไพร ไพรเบา เบาครับ พี่จะเเตก"
"อะไรแตกหรือครับ"
"น้ำเชื้อไง"

ไพรดูสนใจและสนุกกับลำควยผมมากเขาจับผมชักว่าวจนผมน้ำแตกออกมาเต็มมือเขา
"โหน้ำพี่เยอะจัง"
"มาครับพี่ทำให้ไพรบ้าง อ่ะเอาเกงในพี่เช็ดมือก่อน"
ผมเอาเกงในตัวเองมาเช็ดน้ำว่าวที่เลอะมือไพร จากนั้นก็นอนพิงที่โคนต้นไทรพร้อมกับตัวเจ้าไพรที่อิง
ทับตัวผม มันรู้สึกเย็นแบบเเปลก ๆ หือ....คงไม่ใช่หรอกมั้ง

ผมพยายามไม่คิดเป็นอื่นนอกจากจะจับเด็กคนนี้ชักว่าวแล้วค่อยกลับคอนโด ผมเอามือข้างขวาจับลำควย
ของไพร ถึงจะเด็กแต่ก็ไม่เล็กนะครับ แข็งเต็มที่เกือบเจ็ดนิ้วเท่ากับผม ในขณะที่มือขวาชักว่าว มือซ้าย
ผมก็บียหัวนมชมพูของไพรที่เป็นเต้าเต็งตึงน่าขยำ ไพรเริ่มครางออกมาด้วยความเสียว
"โอ๊ยยยพี่ พี่ครับ มันเสียวเหลือเกิน โอ๊ยยยย...."
"เสียวมากไหมไพร"
"มาก ๆ ครับ"
"หันหน้ามาหาพี่สิ"
"ครับ"
ทันทีที่ไพรหันมา ผมก็ประกบปากจูกกับปากของไพรทันที ไพรสะดุ้งแต่ก็ไม่ขัดขืนและยอมแลกลิ้นกับผม
มันประหลาดมาก เด็นคนนี้มันไม่เหมือนคนทั่วไป กินกาย กลิ่นปาก ไม่มีออกมาเลย แถมเนื้อตัวก็ละเอียด
เนียนสวยแถมมีความเย็นที่น่าสัมผัส อารมย์ของเราทั้งคู่เกินเลยจนไพรน้ำแตกตอนไหนก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีคือ
ผมกับไพรนอนกอดกันอยู่ที่โคนต้นไทรต้นนี้
"พี่ไม้ครับ"
"ครับมีอะไร"
"ผมรู้สึกรักพี่อย่างไงไม่รู้อะครับ พี่ไม้มีเจ้าของหรือยังครับ"
"ยังครับ พี่โสดไม่มีแฟน แล้วไพรหละ"
"ถ้ามีผมจะมานอนกอดพี่เหรอครับ"
"555 เออเนอะ ไพรครับ"
"ครับพี่ไม้"
"พี่เองก็รักไพรเหมือนกันนะครับ ไพรรังเกลียดพี่ไหม"
"ไม่ครับ แต่ไพรกลัวว่าพี่จะเกลียดไพรมากกว่า เออพี่ไพรรีบกลับเถอะครับใกล้จะเช้าเเล้ว"
"เออ จริงด้วยจะตี 4 ครึ่งแล้วนี้ เวรละเช้าต้องทำงานอีก นั้นพี่ไปก่อนนะ เออแล้วเรากลับอย่างไรพี่ไปส่งไหม"
"ไม่เป็นไรผมอยู่แถวนี้ พี่ไม้รีบออกไปเดี๋ยวมีคนเห็นพี่แก้ผ้า ผมหวง"
"555 ครับ เออ เกงในพี่ พี่ให้"
"ครับพี่ ไพรขอ...."
ไพรยังพูดไม่ทันจบก็หอมแก้มผมมา 1 ฟอดพร้อมบอกว่า "ออกไปแล้วอย่าหันหลังกลับมา ถ้าอยากเจอ
ให้รอวันพระจันทร์เต็มดวง"

เมื่อไพรพูดจบผมก็เดินออกมาจากป่าใส่เพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียว แต่ด้วยความอยากรู้ผมจึงหันไปดูก็พบว่า
ไพรหายตัวไปแล้ว หายไปอย่างไร้ร่องรอย ผมรีบขึ้นรถและขับกลับคอนโดทันที

ในระหว่างที่ผมอาบน้ำก็อดคิดไม่ได้ว่าไพรอาจไม่ใช่คน เขาอาจเป็นเทพารักษ์ที่สถิตอยู่ที่ต้นไทร เหี้ย....
นี่กูทำอะไรลงไปเนี่ย กู.....โอ๊ยยยยยยยยย

วันนี้ผมถึงกับลางานเพราะอดคิดเรื่องนี้ไม่ได้ มันเป็นไปได้เหรอว่ะที่โลกต่างมิติมันมีอยู่จริง แล้วยิ่งไปกว่านั้น
คือผมกับไพรเรามีอะไรกันได้ เย็นวันนี้ผมไปที่สวนแห่งนั้นอีกครั้ง และแอบลอบไปที่ป่าแห่งเดิมและผมก็ต้อง
ตะลึงเมื่อผ้าที่ผูกต้นไทรเป็นผ้าแบบเดียวกับที่ไพรนุ่วเตี่ยวเมื่อคืน แถมยังมีพวกเรื่องประดับและก็เกงในของผม
ที่ให้ไพรไว้ ไม่ไม่จริง ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้ ผมพูดขึ้นพร้อมวิ่งหนีออกมาจากป่าแห่งนั้น บรรยากาศของป่าดู
โศกเศร้าราวกับว่ามีคนกำลังผิดหวัง และผมก็ไม่มาที่สวนแห่งนี้อีก.............

เรื่องราวยังไม่จบเดี๋ยวมาเขียนต่อให้ในตอนที่ 2 นะครับ เนื้อเรื่องดูเว่อร์ไปหรือไม่ถึงใจต้องขออภัยด้วยนะครับ

lx69l

เสียวแต่แอบเศร้า

jackkrab

ขอบคุณครับ

ronram

ขอบคุณครับ

Oic

ขอบคุณครับ

jor686868

โหหหหหหหหหหหหหหหหหหห

kai009

ขอบคุณครับ

th3t0y

ใจร้ายจัง

watkrub

ขอบคุณมากครับผม ชอบอะ

BIKBIK6969

ครับ

jor686868

งุย

Akeoutdoor

สนุกดีครับ ชอบๆๆๆ

jackkrab

ขอบคุณมากครับ

s_ideagroo

ขอบคุณมากครับ

ccchanelboy

สนุก

Feen

ขอบคุณคับ

taoubon

ขอบคุณ​ครับ​

taoubon

ขอบคุณ​ครับ​

taoubon

ขอบคุณ​ครับ​

takeshi

ขอบคุณครับ