บันทึกลับ ผมกับน้องข้างบ้าน EP.29 ตอนจบของน้องปืน / ภารกิจพิชิตน้องพู [จบ]

marwinnn

            หลังจากหายไปนานมากๆๆไม่มีอัพเดตใดๆผมก็ตัดสินใจมาเล่าตอนจบของเรื่องนี้ไว้แค่อีพีนี้เป็นอีพีสุดท้ายจริงๆคือเรื่องของผมกับน้องปืนหลังจากวันเกิดน้องก็ไม่มีไร ก็เรื่อยๆเนือยๆเหมือนเดิมแน่นอนเพราะน้องไม่ได้อยากอยู่กับผมเหมือนแต่ก่อนแล้ว น้องโตขึ้นแล้วและน้องเลือกทางเดินของตัวเองแล้ว ปล.อีพีนี้ไม่มีเรื่อง 18+นะครับหากใครหวังไว้คงผิดหวังหากใครไม่อยากอ่านต่อปิดไปได้เลยครับอีพีนี้จะเป็นการเล่าเรื่องราวว่าทำไมมันถึงจบลงจริงๆและก็จะมีการพูดถึงน้องคนใหม่ที่ผมก็พยายามจะจีบให้มาแทนน้องปืนมาเกริ่นเล่าให้นิดหน่อย

          มีเรื่องราวเกิดขึ้นเยอะมากมายแต่ผมคงต้องขอเล่าเท่าที่คิดออกในตอนนี้แล้วกันนะครับ เลยอยากขอเล่าถึงในตอนแรกๆๆที่ผมรู้ว่าน้องปืนอยากไปเรียนต่อบ้านปู่ย่าอีกจังหวัดนึงสุดท้ายแล้วแม่น้องก็เหมือนไม่อยากให้ไปพอน้องขอแม่น้องจะขอย้ายไปอยู่กับแม่กับพ่อใหม่ แม่น้องก็อ้างเหตุผลสาระพัดและแม่น้องก็บอกให้น้องอยู่บ้านตายายเรียนต่อที่นี่ซึ่งตอนแรกผมไม่รู้น้องปิดเงียบว่าแม่บอกให้เรียนต่อที่นี่คงเพราะน้องยังคิดอยากจะเปลี่ยนใจแม่และไม่อยากให้ผมดีใจเก้อแต่สุดท้ายพอผมถามน้องก็ไม่ได้โกหกบอกมาตรงๆว่าแม่ให้เรียนต่อที่นี่กับปิงน้องก็ทำหน้าเศร้าๆผมก็รู้ทันทีว่าน้องไม่อยากอยู่ที่นี่จริงๆ ผมไม่รู้ว่าเพราะผมเพราะตายายที่ทำท่าไม่ชอบน้องมาแต่ไหนแต่ไรหรือเพราะอะไรกันแน่น้องไม่เคยพูดถึงเลยแต่พอแม่น้องยืนยันหนักแน่นมาแบบนั้นในใจผมก็แอบดีใจแหละสุดๆๆด้วยแต่น้องก็คงไม่อยากอยู่มากๆ จากตอนแรกผมทำใจว่าน้องจะไปเรียนต่อที่อื่นแล้วมาตอนนี้ดีใจที่แม่น้องให้อยู่ จนสุดท้ายผมกับน้องก็อยู่กันปกติ มีอมให้น้องบ้างน้องชักจนแตกใส่ปากผมบ้างเป็นปกติที่ทำๆกันมาตลอดสองสามปี แต่วันท้ายๆที่โรงเรียนน้องใกล้จะปิดเทอม น้องก็ขอแม่ไปเที่ยวบ้านพ่อใหม่จนถึงสิ้นเดือนมีนาน้องบอกจะกลับมาจนถึงวันปัจฉิมนิเทศแม่น้องก็มางานชื่นมื่นกันปกติ และมันก็เหมือนเป็นวันปกติๆวันนึงเพราผมรู้ว่าน้องจะไปแล้วน้องก็จะมาตอนสิ้นเดือนนี้เองรอได้พอตอนน้องจะไป น้องมาห้องผมแปปนึง เอาเฟรนชิพที่ให้เพื่อนเขียนมาทิ้งไว้ให้ผมดูแลแล้วตอนน้องออกบ้านผมไปแม่น้องมายืนรออยู่ น้องหันกลับมาบ๊ายบายผมยอมรับว่าตอนนั้นผมไม่ได้สนใจอะไรมากแต่ก็หันไปมองแล้วยิ้มให้โดยไม่รู้เลยว่ามันเหมือนจะเป็นลางมากๆ เพราะน้องไม่เคยลาผมด้วยการบ๊าบบายมากสุดก็บอก ไปละเจอกันสุดท้ายพอน้องไปผ่านไปหลายๆวันผมก็มีทักเฟสน้องไปบ้างแต่น้องก็ตอบน้อยตามนิสัยอยู่แล้วจนถึงวันใกล้สิ้นเดือนผมทักน้องไปว่าจะมาเมื่อไหร่ และคำตอบที่ทำผมช็อคจนชาไปทั้งวันคือจะไม่มาแล้ว จะเรียนต่อที่นู้น ทำเอาผมสตั้นไปทั้งวันเหมือนโดนน้องแกล้งเหมือนโดนฟ้าแกล้ง คิดดูสิ จากตอนแรกรู้ว่าน้องจะไป ทำใจพอจะได้แล้วก็มากลับคำว่าน้องจะอยู่และทุกอย่างมันดูน่ามั่นใจมากๆว่าน้องอยู่แน่ๆเพราะแม่น้องพาน้องมาคุยกับตายายเหมือนเคลียร์ใจห้ามดื้อกับตายายอีก และไปคุยกับทางโรงเรียนไว้บ้างแล้ว แถมครู รรเก่าน้องถามว่าจะต่อไหนจะเอาชื่อ รร ไปลงข้อมูลอะไรสักอย่าง น้องก็ตอบชื่อ รรที่นี่ ทุกอย่างมันดูชัดเจนและหนักแน่นว่าอยู่แน่ๆ แต่ไปๆมาๆน้องไปอ้อนแม่ท่าไหนไม่รู้ แม่ยอมให้น้องอยู่ที่นู้นด้วยแล้วน้องก็ไปแบบไม่คิดอะไรเลยทิ้งให้ผม งง กับเหตุการณ์และปรับอารมณ์ไม่ทันเลย คือถ้าน้องไปดีๆตอนผมเริ่มทำใจได้แล้วว่าน้องจะไป มันก็คงไมได้รู้สึกเหมือนคนอกหักซ้ำๆแบบนี้หรอกนี่เหมือนโดนรถชนแล้วโดนวนกลับมาซ้ำอีกสองสามรอบ อาการหนักเลยปรับความคิดไม่ทันจริงๆทำผมเฮิร์ทหนักเลย เป็นอาทิตย์กับการที่ผมแหลกเละเป็นชิ้นๆ โง่จริงๆแต่ผมไม่เคยโกรธน้องลงเลยจริงๆ จนกระทั้งเข้าสู่เดือนเมษา ผมไปได้เจอกับน้องพูน้องที่ผมเคยเล่าถึงบ้างแล้วในตอนก่อนๆว่าผมไปเจอน้องที่ รร ของน้องปืน จะเป็นไงต่อเดี๋ยวผมขอไปเล่าตอนท้าย ตอนนี้ขอสรุปเรื่องน้องปืนก่อนก็คือเอาง่ายๆว่าการที่ผมเจอน้องพูทำให้ผมพอจะอาการดีขึ้นมาได้เยอะเลยเพราผมคิดว่าการที่ผมจะตัดน้องปืนทิ้งได้ง่ายและไวที่สุดคือผมต้องมีคนมาแทนให้ผมค่อยๆลืมน้องปืนไปโดยไม่รู้ตัวนั่นแหละสุดท้ายผมก็อยุ่มาจนถถึงวันที่สิบ พ.ค.ที่ผ่านมาน้องปืนทักมาบอกจะเปลี่ยนเฟสนะพี่ไม่ชอบชื่อเฟสเดิมผมเลยบอกมันเปลี่ยนชื่อได้ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนเฟสน้องเลยบอกวันที่ 13 เปลี่ยนให้ด้วยจะมาเที่ยวหาผมแล้วน้องก็มาจริงๆๆสายๆเมื่อวานน้องมาถึงน้องทำตัวปกติมาโดดนั่งคอมผมก่อนเลย(เพราะผมเคยบอกให้น้องก่อนหน้านี้นานแล้วว่าถ้าไปแล้วมาหาผมทำตัวปกติเลยนะเพราะพี่ยังคงเป็นคนเดิมไม่ต้องมาเกรงใจอะไรนะเดี๋ยวความสนิทจะหายไป555+)น้องก็จัดเต็มเลยเหมือนน้องไม่เคยไปไหนเหมือนพึ่งเจอกันล่าสุกเมื่อวานแล้ววันนี้ก็แค่มาหาผมตามปกติทั้งที่จริงน้องไปเดือนกว่าๆแล้วพึ่งมาหา ผมชอบนะที่น้องมาถึงก็ทำตัวให้เหมือนเดิมจนผมเองก็ปรับอารมณ์ตามได้ด้วย ไม่ต้องใช้เวลาอะไรมากมีแค่เนื้อตัวที่ผมไม่ค่อยกล้าแตะไม่รู้น้องจะเป็นเหมือนรอบก่อนไหมที่หายไปแล้วพอมาก็หวงตัวไม่ให้ผมจับนู้นนี่รอบนี้ผมเลยไม่กล้าแตะน้องเท่าไหร่ ไม่อยากให้น้องอึดอัดจนไม่อยากมาหาอีกในรอบหน้าแต่ผมก็แอบอยากอมให้น้องนะไม่รู้น้องจะยอมไหมแค่นั้นแหละอยู่ด้วยกันสักพักน้องเล่นแรงเหมือนเดิม ชอบทำผมเจ็บตัวโตแล้วแท้ๆโตแต่อายุจริงๆ555+ ตัวก้เท่าๆเดิม น้องเล่นเกมคอมจนน้องบ่นเบื่อๆเหมือนน้องอยากเล่นเกม Farcry 6 ที่น้องอยากเล่นมากๆแล้วผมก็คิดจะซื้อให้ด้วยกะจะซื้อให้เซอร์ไพร์สตอนน้องกลับจากบ้านพ่อใหม่ แต่น้องไม่มาในวันที่ผมทักน้องไปถามคือวันสุดท้ายที่เกมนี้ลดราคามั้งก็เลยไมได้ซื้อเพราะน้องจะไม่มาแล้ว พอน้องมาน้องก็อยากเล่นไมได้อ้อนขอเหมือนแต่ก่อนแต่คนเราอยู่ด้วยกันมา 3 ปี อ้าปาก ดูจากสายตาด้วยก็รู้แล้วว่าน้องอยากพูดว่าอะไรแต่น้องคงคิดว่าไม่มีอะไรต่อลองให้ซื้อผมไม่ยอมแน่ๆ ถึงแม้ตอนนั้นผมจะอยากควักเงินซื้อให้ทันทีแค่ไหนผมก็ต้องห้ามใจไว้เพราะน้องมาหาแค่แปปเดียวเดี๋ยวก็ไปแล้ว ตอนนั้นน้องเล่นเกมไปก็ทำตัวเป็นปกติจนผมตกใจเพราะน้องก็เอนตัวเอาหลังมาพิงหน้าอกผมด้วยความเคยชินในบรรยากาศเดิมๆเหมือนแต่ก่อนมั้งผมก็เลยโอบกอดน้องไปเลยตอนนั้น แต่ก็ไม่ดีมาก เพราะผมอยากกอดแน่นๆมากกว่าและผมคิดว่าน้องก็ให้กอดแน่ๆขอแค่ผมอ้อน แต่ตอนนั้นแน่นอนพอปืนมา ปิงก็รีบตามมาเลยแถมน้องพูก็อยู่แถวนี้ด้วย ผมเลยไม่ได้ขอแล้วน้องพูก็เข้ามาหาผมที่ห้องมานั่งดูหนังด้วยกัน แต่น้องปืนนะเล่นแต่เกมที่คอมน้องปืนเกือบเผลอนอนตักผมต่อหน้าน้องพู แต่กลับตัวทัน555+ ผมกับน้องปืนก็อยู่ด้วยกันแบบที่ไม่มีการพูดถึงเรื่องของเราสองคนเลยไม่มีช่องว่างจังหวะเลยเพราะน้องพูก็มาๆไปๆ จนถึงตอนเย็นก็ชวนกันออกไปเตะบอลหลายคนก็ตกใจที่เห็นน้องปืนมาเพราะหายเดือนกว่าๆ ตอนไปนี่น้องเล่นไม่บอกใครเลยว่าจะไปอยู่ที่อื่นตกเย็นๆน้องทำท่าจะนอนที่บ้านตายาย จนมืดผมก็คิดว่าน้องคงนอนนี่แน่ๆแต่สุดท้ายแม่น้องมารับแล้วบอกให้กลับบ้านแม่น้องอารมณ์เสียจัดๆเลยตอนนั้นแต่ก็ยอมไปโดยดีสุดท้ายผมก็อดทั้งคุย อดทั้งอมให้น้องเลย แถมอดนอนกอดด้วย เพราะปกติถ้าน้องนอนบ้านตายายน้องชอบตื่นเช้าๆแล้วรีบมาหาผมที่ห้องแล้วเข้ามานอนต่อที่ห้องผมนอนกอดกันจนสายตลอด รอบนี้ก็ยังแอบหวังแต่สุดท้าย แม่น้องพรากมันไปซะหมดเลยพอถึงตอนเช้าน้องปืนก็ไม่มา ทักไปหาตอนเที่ยงๆ บ่ายๆน้องตอบกลับมาว่าถึงบ้านพ่อใหม่แล้ว

          สรุปการเจอกันครั้งนี้น่าจะเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะไม่เจอกันอีกหลายเดือนหรือเป็นปีเรื่องของผมกับน้องปืนจึงคิดว่าน่าจะจบลงแค่นี้ หลังจากนี้ถ้าได้เจอกันแล้วมีอะไรยังไงหรือไม่ถ้ามีก็อาจจะมีตอนแยกออกไปแต่คงนานและไม่มีรายละเอียดเยอะมาก เพราะถ้าเจอกันอีกมากสุดที่น้องจะยอมคงแค่ให้ผมอมและชักให้จนแตกซึ่งไม่รู้พอผ่านไปหลายเดือนน้องจะยอมไหมด้วย ก็ขอบคุณทุกคนที่ตามติดน้องปปืนกับผมมาเป็นเวลา2-3 ปีเลยทีเดียวหลังจากนี้ รอลุ้นว่าจะมีน้องคนใหม่หรือไม่

น้องพู

          ในส่วนเรื่องของน้องพูผมคงเกริ่นไว้แค่ประมานว่าหลังจากที่น้องปืนไปป น้องพูดโผล่เข้ามาผมก็พยายามเข้าไปอยู่ในสายตาน้องเค้าแบบเนียนๆทั้งเดินผ่านให้เห็น ไปหาไรทำใกล้ๆที่น้องเล่นอยู่ จนเริ่มพัฒนามาจนได้เจอกันจริงจังและได้คุยถามว่าน้องรู้จักผมมาก่อนไหม แน่นอนว่ารู้อยู่แล้วเพราะผมเคยไปหาน้องปืนที่ รรอยู่แล้ว ทุกคนรู้จักผมดีแต่แค่ไม่สนิทโดยเฉพาะน้องพูที่ค่อนข้างเป็นคนที่พูดน้อยแถมตอนผมถามน้องว่า ผมน่ากลัวหรอ น้องก็ตอบว่า ใช่ๆๆๆทำเอาผมต้องมาหาเลยว่าตรงไหนที่น่ากลัวจนเด็กไม่กล้า555+ คงคิดว่าเป็นที่นิสียผมที่ก็พูดน้อยหน้านิ่ง แถมตอนน้องเจอผมที่ รร ผมก็ไปดุน้องปืนด้วย น่าจะเป้นภาพติดตา5555+ ผมกับน้องพูเรียกว่าผ่อนคลายกันมากขึ้นดีกว่าไม่อยากใช้คำว่าสนิทเพราะน้องดูไม่ได้อยากสนิทด้วย(มั้ง)นะ ที่สำคัญนิสัยน้องก็แอบเป็นปัญหาต่อการสานสัมพันธ์เพราะน้องขี้เกร็งใจเอามากๆๆๆๆๆๆๆแบบ ก.ไก่ล้านตัว น้องพูเป็นเด็กที่ผมไม่คิดว่าจะหลงเหลืออยู่ในโลกใบนี้เพราะน้องเป็นคนเรียบน้อย นิสัยคือผมให้เต็ม 100 เลยดีมากๆ สำคัยคือไม่พูดคำหยาบเพื่อนน้องทุกคนการันตีว่าแทบไม่เห็นน้องพูคำหยาบแล้วผมก็เจอเองด้วยตอนน้องมานั่งเล่นที่บ้านผม น้องเล่นเกมแพ้น้องไม่มีหัวร้อน แพ้แล้วแพ้อีกก็ไม่มีร้อน ไม่มีสบถคำหยาบตอนแพ้น้องมักจะพูดแค่ว่าโถเอ้ยแพ้ แค่นี้ แต่ตอนชนะนี่ดีใจออกนอกหน้าคืออย่างที่ผมบอกน้องพูดูเป็นเด็กที่แทบจะเรียกว่าเป็นของหายากได้ไหมในเด็กสมัยนี้น้องจะขึ้น ป.6 ปีนี้แล้ว ตอนเตะบอลกันที่น้องปืนมาเมื่อวาน ตอนแรกผมแอบคิดว่าน้องปืนน่าจะสูงกว่านิดนึงแต่พอเตะบอลด้วยกันเห็นชัดเลย น้องพูดูสูงกว่าเฉยเลยทำผมคิดหนักเลยว่าปีหน้าน้องจะสูงขึ้นขนาดไหน (เพราะผมชอบคนตัวเล็ก อิอิ)กลับมาที่เรื่องที่น้องขี้เกร็งใจ มันเป็นปัญหาเพราะเวลาผมจะเลี้ยงน้องน้องก็จะไม่ค่อยเอา ยกเว้นจับยัดซื้อมาให้เลยต้องกินต้องเอา น้องก็เอา ขนาดล่าสุดจะเลี้ยงน้ำน้องกดสั่งในแอพมา น้องยังอุดส่าเอาเงินที่มีในกระเป๋า 1บาทมาให้ผมบอกจ่ายค่าน้ำครับพี่ ผมหันไปยิ้มแต่ก็ทำหน้า งงๆด้วยว่า หืมมมมนี่จะกวนตีนหรือจะอะไรเนี๊ยะเอามาให้ทำไม 1 บาท น้องบอกมันเหลือเศษแค่นี้ ผมก็เอามานะเผื่อน้องมันไมได้กวนตีนถ้าน้องมันจริงจังก็อย่างน้อยจะได้สบายใจที่ได้จ่ายตังให้ผมแล้ว5555+แม้แต่เกมคอมผมชวนน้องเล่นอยู่นานมาก น้องส่ายหัวอย่างเดียวและแล้วผมก็ได้ปิงมาช่วยอีกแล้ว ปิงจับยัดให้น้องพูยอมเล่นจนได้ น้องทำหน้าเขินอะไรก็ไม่รู้กล้าๆกลัวๆถามซ้ำๆว่า ได้หรอ เล่นได้หรอเหมือนน้องเกร็งและกลัวผมเลยมองหน้าน้องแล้วยิ้มบอกว่า ได้สิเล่นได้สิทำไมจะไมได้ น้องถึงยอมลองเล่นผมเจอน้องทุกครั้งผมจะยิ้มให้ทุกครั้ง อยากให้น้องผ่อนคลายกับผมให้มากขึ้น โดยรวมคือน้องนิสัยน่ารักมากๆนะแต่ปัยหาที่นิสัยเราสองคนตรงกันที่ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยเข้าหาอีกคน ไม่เป็นธรรมชาติทำให้ค่อนข้างทำให้การสานสัมพันธ์นั้นช้ามากๆต่างจากตอนน้องปืนนี่น้องเข้าหาผมแบบไม่ต้องให้ผมพยายามเข้าหาเลยน้องทำเองชงเองทุกอย่าง555+แต่รอบนี้กับน้องพูผมต้องเพิ่มความกล้าความพยายามในการทำให้น้องสนิทด้วยให้ได้เวลามีน้อยด้วยเพราะ น้องมาเล่นแถวนี้แค่ตอนปิดเทอมเปิดเทอมไม่รู้น้องจะยังมาไหมเป้าหมายแรกของผมคือ อยากให้น้องมาหาบ้างนะตอนเปิดเทอม ถึงจะยากมากก็ตามเพราะไม่รู้บ้านน้องอยู่ไกลแค่ไหนแต่คงไม่ใช่ใกล้ๆแน่เพราะก่อนหน้านี้ไม่เห็นน้องเลยถ้าอยู่ใกล้ๆแถวนี้ยังไงก็ต้องเห็นน้องแล้วก่อนหน้านี้

          พูดมาถึงขนาดนี้ลืมอธิบายรูปร่างหน้าตาน้องพูไปเลย555+น้องพูเป็นคนขาวนะขาวมากๆ แต่ก็ตามประสาเด็กบ้านๆโดนแดจนผิวออกแทนนิดๆย้ำว่าแค่นิสสสจริงๆ แค่ตรงส่วนที่อย่นอกร่มผ้านะพูดก่อน ตอนน้องถอดเสื้อคือโอโม่จัดๆแต่ผมก็แน่นอนแอบสืบว่าน้องเป็นใครที่ไหนอย่างไร จนได้เรื่องคิดว่าน้องอาจจะมีพ่อแม่เป็นชาวเขาอาจจะเป้นชาวเขาทั้ง๕หรือแค่ 1 คนเพราะๆๆๆ ชื่อนามสกุลของน้องดูไม่เหมือนชาวเขาเลยน้องคงเป็นชาวเขาที่เกิดและอยู่ในเมืองมาตลอดเพราะน้องไม่มีสำเนียงชาวเขฟาในการพูดเลยเสียงน้องคือเด็กพื้นราบทั่วไปเลยไม่มีพูดไม่ชัดพูดชัดทุกคำและสำเนียงคือชัดไม่มีผิดเพี้ยนทำให้ตอนแรกมองแทบไม่ออกเลยว่าน้องมีเชื้อชาวเขาด้วยความที่น้องเป็นคนขาวและดูสะอาดมากๆกว่าเด็กชาวเขาที่ควรเป็น ในสายตาผมตอนนี้ไมได้มองน้องเป็นเด็กชาวเขาเลยจริงๆตอนรุ่นพี่คนนึงคุยภาษาชาวเขากับน้อง น้องยังห๊ะๆๆๆๆอยู่เลยเหมือนน้องฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง5555+ น้องหาจนรุ่นพี่คนนั้นต้องพูดภาษากลางแทนไม่งั้นน้องคงหาไม่หยุดพูดถึงหน้าตาน้องนะ เหมือนมีเชื้อจียนะแต่แค่ตาไม่ได้ตี๋ๆๆขนาดนั้นเอาเป็นว่าหน้าตาน้องดีจนผมที่ตอนนั้นหลงแต่น้องปืนยังโดนน้องพูตกตั้งแต่เจอกันครั้งแรกที่ รร เลย555+ ตอนยิ้มคือยิ่งกว่าคำว่าตกเหมือนโดนดูดลงไปเลย555รูปร่างน้องก็เหมือนจะตัวเล็กนะแต่ดูสูงกว่าน้องปืน(เพราน้องปืนเป็นคนตัวเล็กมากอยู่แล้วแต่ไหนแต่ไรไม่งั้นคงไม่ได้ฉายาไอ้เตี้ยหรอก)

          หลักๆแล้วเรื่องราวผมกับน้องพูน่าจะจบลงแค่วันนี้ตอนที่เขียนเพราะโรงเรียนจะเปิดแล้วน้องน่าจะไมได้มาแถวนี้แล้วผมก็คงจะไปหาไมได้(ไม่รู้น้องอยู่ไหนด้วยแหละบ้านอ่า)ทำให้ผมคิดว่าถ้าไม่มีโชคอะไรช่วย คงได้สานสัมพันธ์กันต่อในปีหน้านู้นแหละเพราะน้องบอกว่าจะมาเรียนต่อที่รร นี้ที่อยู่ใกล้บ้านผมที่ๆ ปิงเรียนอยู่และเป็นที่ๆน้องปืนเคยจะเรียนก่อนจะเปลี่ยนใจถ้าน้องพูหรือพ่อแม่น้องไม่เปลี่ยนใจซะก่อนนะ ปีหน้าเจอกัน ถ้าน้องเรียนที่นี่ยังไง๊ยังไงก็เจอกันตลอดทุกวันแน่ๆเผลอๆแอบหวังให้พ่อแม่น้องย้ายมาเช่าบ้านใกล้ๆโรงเรียนด้วยน้องจะได้เดินไปไม่ต้องคอยรับส่งตลอดเรื่องของผมกับน้องพูจะได้ไปต่อหรือไม่ คงอีกนานถึงจะมีอัพเดท ถ้าเห็น EP.1ก็ให้ทุกคนรู้ไว้เลยว่ามีเรื่อง 18+ เกิดขึ้นเหมือนตอนน้องปืนที่ผมรอมีเรื่องอย่างว่าก่อนถึงเอามาเปิดเรื่องเล่าแต่ถ้าอยู่ๆหายไปเลย หลายเดือนหรือหายไปเป็นปีก็มี่เรื่องเล่าอันนี้ก็ทำใจไว้ก่อนว่าน้องไม่เล่นด้วยเลยไม่มีเรื่องเล่า5555+ ยังไงก็เอาใจช่วยให้น้องพูทะลายกำแพงความขี้เกร็งใจลงจะได้ตีสนิทง่ายขึ้นกับภารกิจพิชิตน้องพู หวังว่าจะสำเร็จ (ล่าสุดเมื่อคืนคุยกันหลายเรื่องจนมาถึงวิชาที่น้องชอบตอนแรกบอกไม่มีก่อนจะเปลี่ยนคำตอบมาว่าชอบวิชาคอม นี่อาจจะเป็นอีกช่องทางที่จะทำให้น้องติดใจห้องผมก็เป็นได้เพราะก่อนหน้านี้น้องไม่กล้าแตะคอมผมเลย)สุดท้ายผมจะมีเรื่องมาเล่าต่อไหม ต้องรอลุ้นเลยครับ อีพีนี้จะเป็นอีพีที่ยาวมากๆเพราะเหมือนเอาสองเรื่องมารวมกัน แต่ผมก็จะไม่เก็บเงินนะครับถือเป็นการจบเรื่องราวให้ทุกคนได้อ่านกันครบๆ

        ***ต้องขอย้ำว่านี่จะเป็น EP สุดท้ายของ  บันทึกลับ ผมกับน้องข้างบ้าน  แล้วนะครับ เรื่องน้องพูถ้ามีต่อคงใช้่ชื่ออื่นแล้วนะครับ

ปล.หากผมหายไปนาน ใครอยู่ๆคิดถึงน้องปืนขึ้นมา ติดตามในคอมเม้นหรือเม้นถามได้ในโพสนี้เลยนะครับ เพราะอย่างที่บอกผมตัดจบเรื่องน้องแค่นี้แล้วอาจจะไม่มีมาเล่าแล้ว แต่ผมกับน้องก็มีติดต่อกันและอาจจะเจอกันบ้างนานๆที สำหรับใครที่รักน้องปืนไปแล้วแบบผม นานๆทีมาถามไถ่กันได้ครับ มาตอบให้เรื่อยๆ

marwinnn

                      มีคนอยากเห็นว่าหน้าน้องพูเป็นยังไง ผมก็คงให้ดูภาพจริงไม่ได้ เลยหาภาพที่มีความคล้ายมาให้ดูได้แทน  โดยที่เด็กในรูปผมว่ามีความคล้ายน้องพูอยู่ที่ 75-80% ได้เลย (น้องพูอาจจะหล่อน้อยกว่าเด็กในรูปนะ อิอิ)ส่วนรูปโปรไฟล์ผมที่บอกว่าคล้ายน้องปืนมากๆ อันนั้นนี่คล้ายจริงอยู่ที่ 90-95% ได้เลย5555   

marwinnn

Titleboy ตอบกลับเมื่อ 2023-11-22 15:38
คิดถึงน้องปืนเลยครับ

คิดถึงน้องเหมือนกันครับ 5555+

พลเอก

จบลงด้วยดี

akezaza

อย่างน้อยก็ยังจบแบบเป็นพี่น้องนะครับ ตอนแรกคิดว่าจะหายไปเลยเฉยๆ

marwinnn

akezaza ตอบกลับเมื่อ 2023-5-15 10:12
อย่างน้อยก็ยังจบแบบเป็นพี่น้องนะครับ ตอนแรกคิดว่าจะหายไปเลยเฉยๆ

เพราะผมรักน้องมากจนพยายามให้มันจบด้วยดีที่สุดเลยครับ หนึ่งคำที่ยังตราตรึงผมให้รักน้องคือ ตอนที่ผในอนกอดน้องโดยที่ผมซบอกน้องนะ น้องเอามือลูบหหัวผมแล้วบอกว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะไม่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ คงหมายถึงจะไม่ทำให้ผมรักน้องจนอาการหนักแบบนี้แหละมั้ง เป็นโมเม้นที่ผมไม่ลืมแถมเป็นโมเม้นสำคัญที่ทำให้ผมยิ่งรักน้องมากๆไปเลย

marwinnn

พลเอก ตอบกลับเมื่อ 2023-5-15 10:44
จบลงด้วยดี

เกือบไม่ดีเลย เอาจริงผมยังไมไ่ด้เล่านะว่า ก่อนหน้านี้ แม่น้องนะกลับมาหาปิงหลายรอบมากแล้ว แต่น้องไม่ยอมมาด้วย ทำให้ผมใจเสียมากๆในตอนแรกเพราะการที่น้องไม่ยอมมา มันทำให้ผมคิดว่าน้องไม่อยากเจอ แต่การที่น้องมาจนได้แล้วพอได้เจอกันผมก็พยายามอีกที่จะทำตัวปกติเพื่อให้น้องเห็นว่า เรามาเจอกันแบบปกติได้ ไม่ต้องกลัวว่าจะมีอะไรที่ทำให้หนักใจหรืออึดอัด หวังว่าน้องจะรู้สึกดีและคราวหน้าแม่น้องมาหาปิงอีก น้องจะมาด้วยนะ อย่างน้อยก็ให้ผมหายคิดถึง5555+

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

nuangnut1996

สนุกมากครับ

FrostZ

ขอบคุณครับ ep นี้แอบเศร้าไม่น้อยครับ

2936

ขอบคุณครับ

lekthai

ขอขอบคุณครับ

marwinnn

FrostZ ตอบกลับเมื่อ 2023-5-15 13:59
ขอบคุณครับ ep นี้แอบเศร้าไม่น้อยครับ

จริงๆตอนเขียนอีพีนี้ไมไ่ด้เศร้ามากนะ เพราะเพราะน้องพูเลยทำให้ผมยังพอมีเป้าหมาย แล้วตั้งใจรีบพิมตอนนี้ขึ้นมาก่อนน้องพูจะไป เพราะรู้เลยว่า ตัวเองจะโคตรเหงาแค่ไหน เศร้าแค่ไหนตอนไม่มีน้องคนไหนอยู่ด้วยแล้วในตอนนี้ แล้วมันก็จะเศร้าจริงๆขึ้นมาทันทีเลย ตลอด 3 ปีที่มีน้องปืนอยู่ด้วย พอไม่มี บ้านนี่เงียบไปหมดเลย ก็หวังว่าน้องปืนมันจะยังหาเวลามาหาพี่มันคนนี้บ้างนะ หรือหวังมากที่สุดก็คงจะหวังให้น้องพู มาหาซึ่งเอาตรงๆว่าหวังให้น้องปืนมาน่าจะง่ายกว่า จากอาการของน้องพูที่ยังดูไม่สนใจผมเท่าไหร่ เวลา 1 เดือนที่ได้ทำความรู้จักน้องมันน้อยไปจริงๆ ที่จะทำให้น้องติดใจเรา แต่กลับกันกลายเป็นเราที่ตกหลุมน้องไปจนมิดหัวเลย555+

ถ้าให้เลือกว่าผมรักใครผมก็คงต้องบอกว่าน้องปืน แต่ถ้าตักทุกเรื่องออกเอาแค่ว่า ใครน่าจะดีต่อเรามากกว่ากัน คงต้องยอมรับตรงๆว่าน้องพูดูดีมากกว่าด้วยนิสัยที่น่ารัก ไม่เอาแต่ใจของน้อง ทั้งที่เอาตรงๆๆผมก็แอบอยากให้น้องลองเอาแต่ใจตัวเองบ้าง ไม่งั้นเราไม่มีทางรู้เลยว่าน้องรู้สึกหรืออยากได้อะไร เพราะน้องจะไม่บอกอะไรเลย555+

marwinnn

nuangnut1996 ตอบกลับเมื่อ 2023-5-15 13:14
สนุกมากครับ

หวังว่าจะมีเรื่องสนุกๆมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ เอาใจช่วยผมด้วย อีก 1 ปีเจอกัน555+ (แอบหวังให้ไม่ถึง)

Killua

ขอบคุณครับ ชอบมากครับ

First6399

ขอบคุณครับ ยอมรับว่าน้องโตแล้วจริงๆ

sawatsri

วันเวลาเปลี่ยน นิสัยของเด็กก็เปลี่ยนไปเช่นกันครับ อย่าหายไปนานๆอีกนะครับ

marwinnn

First6399 ตอบกลับเมื่อ 2023-5-15 21:13
ขอบคุณครับ ยอมรับว่าน้องโตแล้วจริงๆ

น้องดูเหมือนจะโตแต่ก็ไม่โต ล่าสุดน้องทิ้งแฟนไปอีกคนแล้ว ตอนนี้ก็ได้รู้ชัดแล้วว่าผมไม่ใช่ผู้ประสบภัยแต่เพียงผู้เดียว555 แล้วน้องก็ทำเหมือนเดิมด้วยจากการแอบส่งแชทน้อง น้องไม่รู้ว่าทำไมถึงเลิกด้วยซ้ำ อยู่ๆน้องก็ไม่ยอมตอบแชทแฟนตัวเองนานมากๆ หลายวัน จนวันนี้ผมเห็นแชทแฟนน้องหายไป รู้เลยว่าน้องบล็อคแน่ๆ ไม่รู้ว่าก่อนจะบล้อคได้บอกเลิกไหมหรือแค่บล็อคไปเลยเฉยๆ น้องยังคงแก้ปัญหาเหมือนเดิมด้วยการนิ่งเฉย และหนีไปเลย ไม่รู้น้องไปเจอเพื่อนใหม่หรือเพราะเจอสาวใหม่ที่นู้นเลยอยากทิ้งแฟนก็ไม่รู้555 สรุปแล้วน้องปืนก็ยังเป็นเด็กขี้เอาแต่ใจเหมือนเดิม อยากได้อะไร อยากทำอะไรก็ทำไม่สนคนอื่นเท่าไหร่ หวังว่าสักวันน้องจะแก้นิสัยนี้ได้นะ ไม่งั้นน้องจะกลายเป็นคนเลวมากๆในสายตาคนอื่นแน่นอน แต่ในสายตาผม น้องยังคงเป็นคนเดิมจริงๆโกรธไม่เคยลง คิดลบกับน้องไม่เคยลงเลยจริงๆ

marwinnn

sawatsri ตอบกลับเมื่อ 2023-5-15 21:30
วันเวลาเปลี่ยน นิสัยของเด็กก็เปลี่ยนไปเช่นกันครับ อย่าหายไปนานๆอีกนะครับ

รอบนี้คงหายไปนานแน่ๆครับ ถ้าไม่มีปฏิหารอะไรมาทำให้น้องพูมาหาผมจนมีเรื่องเล่านะครับ555+ จากสถานะการรืและความเป็นไปปได้ในตอนนี้ คงปีหน้านู้นแหละที่จะได้สานสัมพันธ์กับน้องพู คะแนนผมกับน้องพูในปัจจุบัน ถ้าให้คะแนนตัวเองคงได้ไม่ถึง 10 จาก 100 ถ้าดูจากอาการน้องนะ แทบไม่สนใจผมเลย5555+ มาหาแค่ตอนเบื่อจริงๆ บางทีก็มาหาอยู่ด้วยนานๆเลย จนเราคิดว่าน้องคงอยากอยู่เล่นด้วยกันยาวๆ พอคิดแบบนี้ น้องก็หายไปอีกเป็นวันๆ คาดการอะไรไม่ได้เลย555

being2be

ขอบคุณมากครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ

qkoneoq1992

ในที่สุดก็กลับมา

marwinnn

being2be ตอบกลับเมื่อ 2023-5-15 23:19
ขอบคุณมากครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ

ขอบคุณครับ