ลูกชายขัดดอก EP.1

Maximam

เป็นเรื่องราวที่ผมรู้สึกผิดกับลูกชายของผมมาโดยตลอด ที่ผมทำกับเขาแบบที่ว่าคนเป็นพ่อไม่ควรที่จะได้รับคำว่าให้อภัยจากลูกเลย...

ผมชื่อตั๋งครับอายุตอนนี้ก็ 50 แล้วครับแต่ก็ยังดูดีอยู่นะผมเป็นช่างรับเหมางานก่อนสร้าง ต่อเติม รวมทั้ง
งานเขียนแบบ วางระบบ ก่อนหน้านี้ผมก็เป็นแค่ลูกจ้เางรายวันจน ๆ คนนึง มีเมียมีลูกแต่ด้วยชีวิตที่จน
และมองอนาคตไม่เห็นทาง เมียผมจึงตัดสินใจหย่าขาดกับผมและไปแต่งงานใหม่กับกับเจ้าของร้านทอง
และทิ้งลูกไว้กับผม ผมก็เลยเป็นพ่อหม้ายเลี้ยงเดี่ยวมาโดยตลอดจนตอนนี้ ต้อม ลูกชายของผมอายุก็ 19 ปี
เรียนจบ ม.6 แล้วครับและกำลังจะเรียนต่อมหาลัยเขาอยากเรียนหมอ แต่ผมก็ได้ทำความฝันของเขาพัง
ด้วยพิษเศรษฐกิจและโรคระบาด จึงทำให้ผมโดนโกงค่างาน เงินเก็บที่มีก็ต้องมาจ่ายค่าแรงให้ลูกน้องจาก
เงินเก็บหลักแสนเกือบล้าน เหลือเงินเก็บเพียง 30,000 กว่าบาท
"ต้อมลูก"
"ครับ พ่อมีอะไรหรือเปล่าครับ ช่วงนี้ดูพ่อเครียด ๆ นะ"
"ลูก พ่อไม่สามารถส่งลูกให้เรียนต่อได้ ลูก...."
"ชั่งมันเถอะครับพ่อ ต้อมพอรู้อยู่ครับว่าพ่อเจอปัญหาอะไรบ้างตอนนี้ จบ ม.6 ก็ทำงานโรงงานได้นี่ครับ"

ผมได้ยินลูกพูดแบบนี้ ผมนี่ถึงกับพูดไม่ออกน้ำตาร่วงเดินเข้าไปกอดลูกชายตัวเองสัมผัสแรกในรอบหลาย
สิบปีที่ผมได้กอดเจ้าต้อมลูกชาย ผมรู้สึกว่าลูกชายผมโตขึ้นมาก มีกล้ามเนื้อที่แน่น ก้นก็อวบงอน แถม
หน้าตาก็หล่อคมเข้ม ผิวก็ขาวเนียนได้แม่เขามา บางทีผมก็คิดว่าถ้าต้อมไม่ใช่ลูกผมก็คงจะ......

สามเดือนผ่านไป ลูกชายผมก็ได้ทำงานหาเงินมาช่วยพยุงครอบครัว โดยเขาได้งานทำเป็นธุรการของ
โรงงานแถวบ้าน แต่ก็ทำได้ไม่นาน ผมก็ให้เขาออกมาช่วยงานผมเพราะตอนนี้ผมมีงานจ้างเข้ามาใหม่
หลายงานเลยให้ลูกมาทำเอกสารและตรวจดูสัญญาต่าง ๆ ให้รัดกุมและรอบคอบโดยมีน้องสาวของผม
คอยสอนงานให้ เพราะน้องสาวผมเขาทำงานบัญชี
"ต้อม ถ้ามีอะไรไม่เข้าใจก็ทักถามอาตาลได้ตลอดนะ ไม่ต้องเกรงใจ"
"ครับอา แล้วอาไม่เหนื่อยเหรอครับที่ต้องมาสอนผม ทั้งๆที่ผมได้มีความรู้ด้านนี้เลย"
"เหนื่อยพ่อเธอมากกว่า แทนที่จะให้ลูกเรียนอาชีวะสายบัญชีแต่ก็ดันให้เรียน ม.ปลาย"
"ต้อมอยากเรียนเองแหละครับอา"
"เออเนอะ เธอเองก็อยากเป็นหมอนี่ ฟังอานะต้อม ชีวิตคนเรามักมีเรื่องตลดในชีวิตเข้ามาเยอะแยะ ถ้ามัน
ไม่ได้ดั่งฝัน เราก็ห้ามท้อนะ เดินต่อไปให้ได้"
"ครับอา"

หลังจากนั้นไม่นานนัก ธุรกิจของผมก็เดินหน้าไปได้ด้วยดีต้อมก็ลงเรียนต่อ ปวส.ภาควันอาทิตย์สาขาบัญชี
เพื่อมาช่วยงานผม แต่แล้วผมก็เดินเข้าวงจรเงินกู้นอกระบบจนได้ เมื่อผมอยากได้เงินทุนหมุนเวียนและผมก็
พอรู้จักกับเสี่ยนนท์เจ้าของ เงินกู้นอนกระบบที่มีอิทธิพลมากในย่านนี้และที่สำคัญ เสี่ยนนท์เป็นลูกชายเพียง
คนเดียวของเถ่าแกนุเจ้าของโรงสีรายใหญ่ในอำเภอนี้
"อ้าว อาตั๋งมาหาผมถึงโรงสีมีอะไรหรือเปล่าครับ"
"เสี่ยนนท์ ผมมีเรื่องอยากขอให้เสี่่ยช่วย"
"เรื่องเงินหรือไงครับ"
"เสี่ย...."
"อาตั๋งต้องการเท่าไหร่ 500,000 พอไหม สำหรับอาผมให้จ่ายรายเดือน ดอกร้อยละ 10 ลดจาก 20"
เสี่ยนนท์เสนอมาแบบนี้ผมก็เลย.....
"ตกลงครับเสี่ย ผมยอมรับเงื่อนไข"
"หือ เดี๋ยวครับอาตั๋ง เเล้วอามีอะไรเป็นหลักประกัน"
"ที่ดิน บ้าน แล้วก็......."
"ผมไม่เอาครับ ผมรวย บ้านผมก็มีหลายหลัง ที่ดินก็แทบจะทั้งจังหวัดที่คนเอามาค้ำไว้...."
"นั้นธุรกิจผม"
"หือ ไม่อะครับ ผมไม่ชอบ แค่โรงสี ปล่อยกู้ ขายเคมีภัณฑ์และอุปกรณ์การเกษตรผมก็ไม่มีเวลาแล้วครับ"
ผมนึกในใจ ..แหม....รวยจริงนะไอ้เด็กเหี้ย ถ้าพ่อมึงไม่โกงขูดดอกรีดยึดหลักทรัพย์ พวกมึงจะรวยไหม....
"แล้วเสี่ยนนท์....."
"ผมอยากได้ของที่เสี่ยรักมากที่สุด"
"สิ่งที่ผมรักมากที่สุดเจ้าต้อมลูกชายผมนะสิครับ เสี่ยนนท์เป็นเกย์เหรอครับ"
"ใช่ครับ อาตั๋งโลกนี้เขาเปิดกว้างแล้ว อีกอย่างผมเองก็ชอบลูกชายอามาตั้งแต่เรียน อาลองคิดดูดีดีบางที
อาอาจไม่ต้องจ่ายเงิน 500,000 นี้เเถมยังจะได้สินสอดรวมๆ100ล้านอีกก็ได้"
"เสี่ยครับ ผมไม่ได้ต้องการขายลูกกิน นั้นผมกลับแล้วครับ"
"คิดให้ดี บางทีอาตั๋งอาจไม่ได้เจอหน้าน้องต้อมอีกเลยก็ได้ถ้าขัดใจ ผมจะพาน้องต้อมหนีไปให้ไกล อาก็น่า
จะรู้นะครับว่าผมทำได้"

ในสมองของผมตอนนั้นผมพลาดมากที่เข้ามากู้เงินเสี่ยนนท์ หลายคนเคยบอกว่าเสี่ยนนท์ชอบลูกชายผม
ผมก็เคยเห็นอยู่เวลาเจ่าต้อมเลิกเรียนมักโดนเสี่ยนนท์รับกลับมาด้วยเสมอ แม้กระทั้งตอนเรียนเสี่ยอยู่ ม.6
ต้อมเรียน ม.3 เสี่ยนนท์ ยังเอาการบ้าน ม.6 มาให้ลูกชายผมทำให้เลย แต่ลูกชายผมเท่าที่ดูก็ไม่ได้อยาก
เล่นด้วยเท่าไหร่ เพราะนิสัยต้อมไม่ชอบให้ใครมาบังคับหรือข่มขู่ แต่ที่ต้อมยอมก็เพราะเขากลัวจะมีปัญหา
ตามมาถึงงานของผมด้วยอำนาจมืดของเสี่ยนุพ่อเสี่ยนนท์ ต้อมอายุน้อยกว่าเสี่ยนนท์ 4 ปี ตอนนี้ลูกชาย
ผม 19 เสี่ยนนท์ก็อายุ 23 ผมเลือกอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับเงิน 500,000 ของเสี่ยนนท์มาพร้อมกับ
ที่ผมต้องยอมเสี่ยลูกชายให้เป็นเด็กของเสี่ยนนท์

เมื่อมาถึงบ้าน ผมก็ต้องคุยกับต้อมทุกอย่างเเละทุกเรื่องจนต้อม....
"พ่อ...ทำไมพ่อไม่ถามผมก่อน ผม "
"พ่อขอโทษต้อม พ่อขอโทษจริงๆ ลูก จะเกลียดจะโกรธพ่อก็ได้ลูกพ่อขอโทษ"
"ผมเกลียดพ่อได้เหรอครับ นี่ก็คงเป็นแผนการของไอ้พี่นนท์ ถ้าพ่อไม่ไปเรื่องกู้เงิน ไอ้พี่นนท์มันก็ต้อง
คิดเรื่องชั่ววิธีอื่นอีกแน่นอน"
"ต้อมชอบเขาไหมลูก"
"ไม่ ไม่ชอบครับพ่อ อิทธิพลล้นมือขนาดนั้นใครจะชอบ"
"นั้นลูกก็หนีไป เดี๋ยวทางนี้พ่อจะจัดการเอง"
"ไม่ครับ ผมมีแค่พ่อ จะให้ผมทิ้งพ่อได้ไง ผม... ผมยอมทำเพื่อพ่อกับธุรกิจของครอบครัวเรา"

ตอนนี้ผมเริ่มมองออกเเล้วหละครับว่าลูกชายผมคิดอย่างไร ความลังเลในใจเขานี่แหละครับคือตัวแปรที่
สำคัญปากบอกไม่ชอบ แต่ใจเขานี่สิ.....

และแล้ววันที่ต้อมต้องไปอยู่กับเสี่ยนนท์ก็มาถึง เมื่อผมต้องผ่อนเงินคืนเสี่ยงวดแรก แต่เสี่ยไม่ต้องการเงิน
แต่กลับต้องการตัวเจ้าต้อมลูกชายของผมแทน เสี่ยส่งคนมารับลูกชายผม ผมนี่ถึงกับเข่าอ่อนเมื่อเห็น
ลูกชายผมเดินหน้านิ่งขึ้นรถคันหรูไป หน้านิ่งๆที่ผมคาดการณืไม่ได้เลยว่าต้อมคิดอะไรในใจ ผมรู้อย่าง
เดียวคือ ผมเป็นพ่อที่แย่มาก ๆ แม้แต่ลูกผมก็ยังปกป้องเข้าไม่ได้

ที่บ้านเสี่ยนนท์ บ้านสวนในเขตพื้นที่ส่วนตัวเมื่อลูกน้องเสี่ยนนท์พาต้อมมาถึงบ้านเสี่ย
"คุณต้อมมาเเล้วครับเสี่ย "
"อืม พวกนายก็ออกไปพัก กันได้และ เออ ห้าให้ใครเข้ามารบกวน"
"ครับเสี่ย"
ทันทีที่ประตูบ้านปิดลง
"ยิ้มให้พี่สักหน่อยสิครับคนดี หรือไม่ก็...ทักทายพี่สักคำสองคำ"
"ไอ้ชั่ว ไอ้เลว"
"ทักทายแบบนี้ได้ พี่จะเลวให้ถึงใจเลย"

เสี่ยนนท์ดึงแขนต้อมเข้ามากอดเเละจูบเข้าที่ปากนุ่ม ๆ ของหนุ่มต้อม พร้อมกับบดขยี้ให้ต้อมยอมเปิดปาก
แต่ต้อมก็กลับออกแรงสู้ขัดขืนและชกเข้าไปที่ปากของเสี่ย
"ไอ้เลว มึงนี่แม่งเลวไม่ยอมเปลี่ยนแปลงจริงๆ กูเกลียดมึงไอ้นนท์"
"เกลียดพี่เหรอ ได้พี่จะทำให้มันมากกว่านี้"
"ปล่อย ปล่อยกู ปล่อยยยยยยย"

เสี่ยนนท์จู่โจมเข้าไปปลุกปล้ำพร้อมกับฉีกเสื้อโปโลที่ต้อมใส่มาจนขาดเห็นเนื้อตัวแผงออก เต้านมที่
อวบอิ่มหัวนมชมพู ต้อมเองก็ยิ่งขัดขืนและดิ้นหนีเสี่ยจึงคว้าและจับเข้าไปที่เป้าของต้อม
"เหี้ย....."
ตุบ...ต้อมถีบเสี่ยนนท์จนหงายเพราะความตกใจ ต้อมไม่เคยโดนใครมาลวนลามขนาดนี้พร้อมกับชกเสี่ย
เข้าไปอีก 1 หมัดจนเสี่ยโมโหและหยิบปืนขึ้นมาจ่อที่หน้าต้อม....
"อยากตายนักไงมึง....."

เสี่ยนนท์คุมสติไว้เพราะรักต้อมมาก หากเป็นเด็กเอ็นหรือพวกเด็กขายคงสิ้นลมหายใจไปแล้ว
"ยิงเลยดิ รอเหี้ยไรหละ"
ต้อมพูดพร้อมจับปลายกระบอกมาที่หน้าผากด้วยความใจกล้าและไม่กลัวตาย น้ำตาที่ไหลนองหน้าทำให้
เสี่ยนนท์อ่อนระทวย
"อยากตายนักใช่ไหม ได้ "
เสี่ยนนท์ตอบแบบกวน ๆ เพราะปืนกระบอกนี้ไม่มีลูก ต้อมที่คิดว่าไม่รอดแน่จึงมองหน้าเสี่ยนนท์และหลับ
ตาลง เสี่ยนนท์จึงยิ้มและจูลงไปที่หน้าผาก
"อย่างต้อมมันต้องปืนของพี่นี่ครับ พี่รักของพี่มาตั้งนาน จะฆ่าทิ้งได้ไง"
"ปล่อยผม และก็เอาเงินที่ให้พ่อผมคืนไป"
"เงินนั้นพี่อยากให้"
"นั้นไม่ทำกับผมแบบนี้ได้ไหม ผม...กลัว"
"ไม่ต้องกลัว พี่สัญญาจะไม่รุนแรง"
ต้อมใช้คารมให้เสี่่ยตายใจก่อนจะเอื้อมไปหยิบกระบอกมาตบเข้าที่ขมับเสี่ยและผลักเสี่ยออก

"โอ๊ยย ต้อม"
"อย่าเข้ามานะไม่งั้นผมยิง"
"ยิงดิ ยิงเลย ยิง....."
แกร๊ก.....
"555 คนดีดีอย่างพี่ทำอะไรพี่ไม่ได้หรอก"
"ไอ้หน้าด้าน แกเอาลูกปืนออกแล้วนี่"
"ใช่ไงครับ โอ๊ะ เลือด นี่ทำพี่ขมับแตกเลยเหรอ"
"เออไง ออกไปนะเว้ย"
"สรุปน้องต้อมชอบแบบรุนแรงใช่ไหม ได้พี่จัดให้"
ตุบ....เสี่ยนนท์ชกเข้าที่ท้องของต้อมจนต้อมสิ้นฤทธิ์สลบไปเสี่ยนนท์จึงจัดการอุ้มต้อมขึ้นบ่านแล้วพา
เข้าไปในห้องนอนของเสี่ยนนท์ที่เป็นห้องเฉพาะและส่วนตัวของเสี่ยยังไม่เคยมีเด็กของเสี่ยคนไหนได้เข้ามา
และต้อมก็คือคนแรกเเละคนเดียวที่ได้เข้า

เอาหละสิครับงานนี้ต้อมจะโดนปืนใหญ่จัดการให้สาสมกับการที่ทำเสี่ยนนท์หัวแตกหรือไม่ ติดตามต่อใน
EP.2 นะครับ......(สัญญาครับว่าจะกลับมาเขียนต่อให้จบ)

เขียด1

ให้จริง

Jokerk69

windy1980

guwin001

ขอบคุณครับ

mmnnpp

FrostZ

ขอบคุณครับ

pppoi

ขอบคุณครับ

sirisa

ขอบคุณมากครับ

Boyzx

ขอบคุณครับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

Kyun_Ava

kai009

ขอบคุณครับ

antibodyT

ขอบคุณ

antibodyT

ขอบคุณ

jor686868

เขารักเนอะ

Baikhaow

ขอบคุณครับ

padyse

สนุกครับ

bokko.hiso

ขอบคุณครับ

Homealone

ขอบคุณมากๆครับ