ร่านกว่าเมีย ก็ผมนี่แหละครับ ตอนที่ 46 ตอบแทน

chokond

     "วันนี้สะดวกใช่ไหมครับ โอเคครับ แล้วเจอกันนะครับ ได้เลย"
     "ใครโทรมาหรอ"


     ปุนถามบอสหลังจากที่เดินกลับมาจากระเบียงห้องเนื่องจากก่อนหน้านี้พวกเขากำลังคอลกันอยู่แล้วมีคนโทรมาหาบอส
     
     "อ๋อ น้องที่รู้จักน่ะ"
     "เรารู้จักไหม"
     "ไม่น่า เพราะผมก็พึ่งรู้จักเมื่อวานก่อนเอง"
     "คนที่ได้รางวัลหรอ"
     "ใช่ ปุนรู้ด้วยหรอ"
     "แค่เดาๆน่ะ"
     "เห้ย ไม่ใช่อย่างนั้นนะ ฮ่าๆ นี่ปุนหึงผมหรอ"
     บอสรีบแก้ตัวหลังจากฟังน้ำเสียงของปุนที่ดูหงอยขึ้นมานิดหน่อย
     "เปล่าซะหน่อย เราบอกแล้วไง ว่าเราไม่ได้ห้าม แต่ถ้าไปมีอะไรกับใครก็...ป้องกันด้วย"
     บอสสะอึก ก่อนที่จะนึกถึงช่วงเวลาก่อนหน้านี้
     
     "อะ อืม น้องคนนี้เป็นคนที่ได้รางวัล แต่ว่าเรากับน้องไม่ได้เกินเลยนะ จริงๆ น้องเขาเป็นแฟนคลับผม เลยนั่งคุยกันจนหมดเวลา ผมเลยจะตอบแทนด้วยการเลี้ยงข้าวน้องมื้อนึง เมื่อกี้น้องเลยโทรมาคอนเฟิร์ม"
     "กะ ก็ไม่ได้ว่าอะไร -3-"
     " แหมๆๆ ปากว่าไม่แต่หน้านี่ไปหมดแล้วนะ"
     "เปล๊าาา"
     "เอ่อ แต่ว่า ก่อนหน้านี้ คือ ผมยังไม่ได้บอกอะ คือ ก่อนหน้านี้"
     บอสคิดว่าจะสารภาพกับปุนเลยอึกอักไม่กล้าพูด
     "มีอะไรหรือเปล่า"
     "คือว่า ก่อนหน้านี้เรา...ไปมีอะไรกับพี่โรมมาน่ะ!!!"
     
     "ห๊ะ พะ  พะ พี่โรม"
     ปุนหน้าช็อคไปแปบนึง ก่อนจะตะกุกตะกักพูดชื่อโรมออกมา
     "พี่โรมที่เคย ..หมู่กับพวกเราอะหรอ ทะ ที่หุ่นล่ำทำฟิตเนสอะหรอ"
     "ใช่ แหะๆ ขอโทษทีนะ ตอนแรกไม่กล้าบอก"


     ตอนนี้ใบหน้าของปุนนั้นเปลี่ยนไป จากที่หงอยๆ อึ้งๆ แล้วกลับมาเรียบนิ่ง สุดท้ายกลับหน้าขึ้นสีแล้วยิ้มออกมา
     
     "ละ แล้ว ใครรุกใครรับอะ"
     "เอ่อ ตอนนั้นพี่โรมรับอะ"
     "หรอ จริงดิ โหย เป็นไงบ้าง"
     "กะ ก็เสียวดี ถามไมอะ"
     "หรอ ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้จัดเลยอะ ยิ่งต้องอยู่ห่างกันอีก โอ๊ยยย"
     "อย่าบอกนะ ว่าที่ผ่านมาปุนไม่ได้ไปมีอะไรกับใครเลยอะ"
     "อืม รู้ได้ไง"
     บอสอึ้งกับคำตอบ ไม่คิดว่าปุนจะพูดแบบนี้ ถึงแม้จะไม่รู้ว่าปุนโกหกหรือไม่ แต่คำตอบของปุนก็ยังทำเขาตกใจไม่น้อย เพราะที่ผ่านมาเขานั้นนอนกับคนมากหน้าหลายตา และบอกปุนเพียงแค่โรมคนเดียว


     ตอนนั้นเองที่บอสเริ่มรู้สึกบางอย่างแปลกๆในใจ แบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน มันเหมือนมีก้อนเนื้อแข็งๆบีบรัดหัวใจ ความรู้สึกแปลกๆ ที่เดาว่าน่าจะเป็น 'ความรู้สึกผิด'
     
     "งะ งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ ผมไปเตรียมตัวก่อน"
     "อ๋อ โอเค ว่างๆมาเล่าให้ฟังด้วยนะ จะได้ไปล้อพี่มัน ฮ่าๆๆๆ"


     หลังจากวางสาย บอสนั่งคิดถึงอาการที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ก่อนจะสลัดความคิดฟุ้งซ่านออกไปแล้วไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะไปตามนัดกับเอ


     "เออยากกินไรอะ กินเต็มที่เลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ"
     "ผมกินอะไรก็ได้ครับ ผมเป็นคนกินง่าย"
     "งั้นชาบูไหม"
     "ได้ครับ"


     พอคุยกันเสร็จก็พากันไปยังร้านชาบูชื่อดังในห้างใกล้ๆ เอที่ว่ากินง่ายก็ไม่ผิดคำพูด สั่งทุกอย่างมาเต็มโต๊ะไปหมด
     
     "สั่งมาเยอะขนาดนี้กินหมดไหมเนี่ยเรา ตัวนิดเดียวเอง"
     "เอ้า ก็สั่งมาเผื่อพี่ด้วยไง"
     "แหน่ะ"
     "เออ ลืมไปเลย พี่เป็นนายแบบคงต้องรักาารูปร่าง มากินแบบนี้ได้หรอครับ"
     "หึ ไม่เป็นไร พี่กินได้หมดแหละ แค่หลังจากนี้ต้องเบิร์นออก"
     "อ๋อ เคครับ จะได้ไม่รู้สึกผิด ฮ่าๆๆ"


     ทั้งสองก็กินไปพูดคุยกันเรื่อย จนกระทั่งกินเสร็จ ก่อนจะกลับ เอขอเป็นฝ่ายเลี้ยงไอสครีมตอบแทน แม้บอสจะปฏิเสธแต่เจ้าตัวก็ไม่ยอม ใจจริงเอคงอยากกินเองมากกว่า


     ตอนที่กำลังกินอยู่ จู่ๆปุนก็เดินเข้ามาในร้าน
     
     "อ้าว บอส มากินไอติมหรอ"
     "อะ อ้อ อืม"บอสตกใจที่จู่ๆปุนก็โผล่มา
     "อืม บังเอิญจังเราก็มาหาไอติมกินเหมือนกัน"บอสแปลกใจที่เจอปุน แต่ไม่เท่าเอที่นั่งมองทั้งคู่สลับกันไปมา
     
     "คนรู้จักพี่บอสหรอครับ นั่งด้วยกันไหมครับ"
     "จะดีหรอครับ ไม่รบกวนน้องหรอ"
     "อ๋อ ไม่เป็นไรครับ"เอบอกปุนพร้อมขยับตัวกระเถิบให้ปุนนั่งข้างๆ แต่ปุนกลับเลื่อนเก้าอี้นั่งข้างบอสแทน พร้อมสั่งไอติมทันที
     
     "เอ่อ ปุนนี่น้องเอ ที่ผมเล่าให้ฟัง ส่วนน้องเอครับ นี่..."
     "พี่ชื่อปุนครับ เป็นเพื่อนร่วมงานบอส"
     บอสหันควับไปมองหน้าปุน สงสัยทำไมถึงแนะนำตัวไปแบบนั้น
     "อ๋อ สวัสดีครับ"
     "กินข้าวกันมาหรือยังครับ"
     "เรียบร้อยแล้วครับพี่ พี่บอสเลี้ยงชาบูผมมาครับ ผมเลยเลี้ยงไอติมตอบแทน"
     "อ๋อ"
     ปุนพยักหน้าเข้าใจแล้วหันไปมองบอส บอสที่ได้แต่นั่งฟังสองคนคุยกัน และกินไอติมของตัวเองไปเงียบๆ
     
     "เห็นบอสบอกว่าน้องเป็นแฟนคลับ น้องเป็นแฟนคลับบอสได้ยังไงหรอครับ"
     ปุนถามออกมาก่อนจะตักไอติมเข้าปาก
     
     "อืม ผมไม่รู้ว่าพี่บอสจำได้ไหม แต่มันนานมากแล้วครับ"
     "หรอ เล่าให้ฟังหน่อยสิ พี่อยากรู้ เอ้ยพี่ว่าพี่บอสก็คงอยากรู้" ปุนพูดบอกเอ และหันไปพยักพเยิดกับบอส บอสก็พยักหน้าเห็นด้วยกับปุนเพราะปุนส่งสัญญาณมา
     
     "ตอนนั้นผมกำลังเรียนอยู่ครับ แล้วพี่บอสมาเป็นแบบลองชุดที่คณะผม ตอนนั้นนะ พี่บอสเท่มากเลยครับ ใส่ชุดไหนก็เท่ เข้ากันไปหมด..."
     "..."
     "..."
     "..."
     ปุนและบอสที่ตั้งใจฟัง เห็นเอพูดจบก็ตักไอติมเข้าปาก ทั้งคู่เลยรอให้เอพูดต่อ แต่พอเอกินหมดคำก็ตักอีกคำเข้าปาก
     "เอ่อ จบแล้วหรอครับ"
     อันนี้บอสที่สงสัยส่วนตัวเลยถามออกมา
     "ใช่ครับ"
     "แค่นี้หรอครับ"ปุนถามต่อเพราะค่อนข้างแปลกใจกับคำตอบ
     "ครับ หลังจากวันนั้น ผมก็มีพี่บอสเป็นไอดอลเลย จนตอนนี้ผมมีแบรนด์เสื้อผ้าเป็นของตัวเองด้วยครับ เพราะพี่บอสเลย"


     แม้ปุนกับบอสจะงงๆหน่อย แต่ดูท่าเอก็ไม่ได้มีท่าทีจะโกหกอะไร ปุนเลยชวนเอคุยเรื่องทั่วไปต่างกับบอสที่รู้สึกเฟลๆที่เหตุผลของแฟนคลับมัน เอ่อ จะบอกว่าไงดี ที่มีเอฟซีเพราะเท่


     ก่อนที่จะแยกย้ายกัน เอก็ขอถ่ายรูปกับบอส โดยให้ปุนถ่ายให้ ปุนก็ไม่ได้อิดออดอะไร จนกระทั่งถ่ายเสร็จ ปุนกับบอสเดินออกจากห้างด้วยกัน เอที่เดินตามหลังมองทั้งสองคนอยู่ก็อุทานเสียงดังออกมา
     
     "เห้ย!!!"
     "น้องเอ เป็นไรครับ"
     เอร้องดังจนบอสกับปุนต้องหันมาถาม เอมีท่าทางอึ้งๆ และตะกุกตะกักเล็กน้อย
     
     "พะ พะ พี่ปุน พี่ปุนที่มีข่าวกับพี่บอสใช่ไหมครับ พวกพี่คบกันจริงๆใช่ป่ะ"
     "ชู่วววว เบาก่อนครับ"บอสปรามเอที่พูดเสียงดัง ปุนเลยดึงทั้งสองคนไปยังที่ที่ไม่ค่อยมีคน
     
     "พี่ปุน ผมเองพี่"
     "ห๊ะ?"
     "ผมเป็นคนที่บอกพี่บอสในไลฟ์ให้ขอพี่คบ ผมเองครับพี่"
     "จริงหรอครับ ฮ่าๆ"
     "โหพี่ ไม่คิดว่าพี่จะคบกันจริงๆ น่ารักมากเลยครับ ผมขอถ่ายรูปด้วยหน่อยได้ไหมครับ"
     "ดะ ได้ครับ"
     เอและปุนพากันถ่ายเซลฟี่จนลืมบอสไปเลย พอพอใจแล้ว เอก็ขอถ่ายพร้อมกันสามคนและขอถ่ายปุนคู่กับบอสอีกสองสามรูปก่อนจะขอตัวกลับ
     
     "หึงผมเลยตามมาดูหรอครับ"
     "บ้า แค่มากินไอติมเถอะ"
     "นี่ถึงกับโดดงานมากินไอติมเลยหรอ"
     "กะ ก็ใช่น่ะสิ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้กินเลยแวะมาซื้อ บังเอิญเจอพอดี แค่นั้น"
     "ฮ่าๆ โอเคครับ แล้วให้ไปส่งไหม"
     "ไม่ต้องอะ เอารถมา งั้นเราไปแล้วนะ"
     "ครับ ขับรถดีๆนะ"


     ปุนแวะซื้อของกินระหว่างกลับไปให้ลูกน้องที่แผนกด้วย ถ้าไปมือเปล่าจะโดนแซว เลยหาข้ออ้างเสียหน่อย


     บอสเองมีความสุขได้ไม่นาน เพราะหลังจากแยกกัน จู่ๆ ก็มีสายเจ้าปัญหาเข้ามา
     
     "มาเจอกันหน่อยสิครับ คุณบอส"


     หลังจากวางสายบอสก็ขับรถไปหาอีกฝ่ายทันที
     
     "มีอะไรหรอครับ"
     "แหม คุณนี่เก่งไม่เบาเลยนะครับ ลูกค้ามาใช้บริการเพิ่มขึ้นเยอะเลย"
     อีกฝ่ายกล่าวชื่นชม แต่แววตาแข็งกร้าว ปุนจ้องตาอีกฝ่ายกลับ
     "คุณก็พูดเกินไปครับ แต่ลูกค้าเยอะขึ้น ทำไมถึงไม่ดีใจเลยล่ะครับ"
     "จะดีใจได้ยังไงล่ะครับ ลูกค้าเยอะขึ้นจริงแต่ยังไม่ถึงเป้าที่ตั้งไว้"
     "ใจร้อนจังนะครับ นี่พึ่งไม่กี่วันเอง อ้อ แล้วถ้าจะออกแคมเปญอะไรใหม่ๆออกมา รบกวนแจ้งผมก่อนนะครับ ถ้าผมไม่บังเอิญรู้มาก่อน จะมองว่าคุณทำงานไม่มืออาชีพ"
     ปุนจ้องอีกฝ่ายเขม็ง และยิ้มมุมปาก ก่อนจะยกน้ำขึ้นมาดื่ม อีกฝ่ายนิ่งเงียบไปนานกว่าจะพูด
     
     "คุณคงลืมไปแล้ว ว่าผมทำอะไรได้บ้าง แต่ไม่เป็นไรครับ คนเรามักผิดพลาดกันได้ งั้นผมบอกก่อนเลยแล้วกันนะครับ ว่าแคมเปยต่อไป คุณจะต้องใช้ซาวน่าของเรา แล้วรอบนี้คุณไม่ต้องเตรียมตัวอะไรเลยครับ เพราะทางเราได้เตรียมไว้ให้..เรียบ..ร้อย..แล้ว"


     อีกฝ่ายว่าจบก็ลุกแล้วเดินหัวเราะชอบใจออกไปทำให้บอสรู้สึกกังวล เลยยกมือถือขึ้นมากดโทรออกหาใครบางคน


     ตกเย็น วันนี้มีรถจากสปามารับถึงที่ พอติดต่อกับพนักงาน พนักงานได้ยื่นตะกร้าให้บอส ในตะกร้ามีการ์ดเล็กๆใบหนึ่งพร้อมข้อความว่าให้สวมชุดนี้เพื่อทำกิจกรรม ในนั้นประกอบไปด้วยเสื้อกล้ามสีขาวเว้าลึก กับกางเกงขาสั้นเนื้อบาง บอสขอบคุณพนักงานแล้วเดินไปเปลี่ยนชุด ซึ่งก็มีเพียงแค่สองชิ้น แต่บอสขัดไม่ได้


     บอสเดินไปยังโซนฟิตเนสและวอร์มอัพ ตามด้วยออกกำลังกายตามปกติ มือก็คอยเช็คฟีดของเพจว่าจะโพสแคมเปญอะไร แต่ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ จนกระทั่งร่างกายของบอสเคลือบไปด้วยเหงื่อ


     ตอนนั้นเองที่บอสเริ่มสังเกตุเห็นว่าชุดที่ตนใส่นั้น มันแนบชิดติดเรือนกาย จนมองเห็นมัดกล้ามเนื้อและเอ็นเนื้อในกางเกง บอสตกใจรีบเดินออกจากจุดนั้นไปยังที่ลับตาคน


     แต่เหมือนพนักงานจะรู้ตำแหน่งเลยเดินตรงเข้ามาพร้อมยื่นการ์ดใบเล็กๆอีกใบให้ บอสเลยหยิบมาอ่าน


     'วันนี้ต้องไปซาวน่านะครับ โซนนี้ช่วงนี้เงียบมาก'


     พอบอสอ่านจบก็รีบส่งข้อความไปบอกคนที่โทรหาก่อนหน้า และเดินไปยังซาวน่าที่อยู่ชั้นสอง
     
     บอสเดินเข้าไปห้องอบซาวน่า ค่อนข้างโล่งใจเพราะคนน้อยจริงๆ ตอนบอสเข้าไปมีเพียงชายหุ่นผอมนั่งอยู่ก่อนแล้วเพียงคนเดียว บอสเข้าไปนั่งมุมห้องตรงข้ามไม่นานชายผอมคนนั้นก็ลุกออกไป


     ไม่นานก็มีชายหนุ่มอีกคนเดินเข้ามา ชายคนนี้คือ'โรม'นั่นเอง
     
     "คิดถึงพี่หรอครับ ถึงกับนัดมาเองเลย"
     "เปล่าพี่ ผมมีอะไรให้ช่วยหน่อย"
     "หืม อะไรหรอครับ"
     "ผมไม่รู้จะพูดยังไง  แต่พี่คอยอยู่ช่วยผมหน่อยนะ"


     โรมฟังงงๆแต่ก็พยักหน้ารับคำแล้วนั่งใกล้ๆกับบอส
     
     "แหม ชุดเซ็กซี่แบบนี้ มันยั่วกันชัดๆเลย"
     "อย่าพึ่งหื่นครับ เอาไว้เสร็จจากตรงนี้ผมจะจัดให้พี่หนักๆเลย"
     "ว้าว ตกใจนะที่ได้ยิน แต่ก็ยินดีครับฮ่าๆ"
     โรมพูดทะเล้นกับบอส ทั้งสองก็พากันคุยเรื่อยเปื่อยเรื่องงาน เรื่องเที่ยวบ้าง ไม่วายโรมยังชวนบอสให้ไปฟิตเนสของเขาบ่อยๆ แถมไม่คิดเงินด้วย
     
     "แล้วนี่มาแบบนี้ ปุนไม่ว่าหรอ"
     "ไม่ครับ ปุนเข้าใจผมมาทำงาน"
     "เอ้าหรอ งานอะไรอะ"
     "ผมถูกจ้างให้มารีวิวซาวน่านี้อะ แต่ผมว่ามันแปลกๆเพราะชุดที่ลูกค้าให้มาเป็นแบบนี้"
     "โห น้องปุนนี่ก็ใจกว้างเหมือนกันนะ ถ้าพี่มีแฟนหล่อแบบบอสพี่เอาไว้นอนกกคนเดียวไม่แบ่งใครหรอก"
     บอสไม่ตอบแต่ยิ้มเจื่อนๆไปแทน


     ตอนนั้นเองจู่ๆก็มีผู้ชายสองคนเดินเข้ามาในซาวน่า ทั้งสองคนเดินมานั่งติดบอสจนเนื้อแนบ แถมอีกคนยังพยายามแทรกระหว่างบอสกับโรมอีกด้วย โรมก็เลยเอ็ดไปจนชายคนนั้นลุกไปนั่งชั้นบน


     มือของชายทั้งสองค่อยๆเลื่อนมาแตะตัวบอส พอแตะเสร็จก็นวดคลึงพร้อมลูบไล้ไปทั่วจนบอสและโรมแปลกใจ แต่บอสเข้าใจแล้วว่าสิ่งที่ทางทีมงานเตรียมไว้คืออะไร ไม่นานเสื้อของบอสถูกเลิกขึ้นไปสอดพาดไว้หลังคอ มือจากชายด้านบนสอดเอื้อมลอดมาบดบี้หน้าอก ชายที่นั่งติดกันล้วงมือผ่านขากางเกงเอื้อมไปนวดคลึงบอสน้อย


     บอสส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากโรม แต่โรมไม่ได้มองหน้าบอส เพราะจ้องต่ำลงไปเบื้องล่างเลยไม่รู้ถึงสายตาอ้อนวอนของบอส


     ไม่นานชายทั้งสองคนนั้นก็จับบอสแก้ผ้าจนสำเร็จ บอสถูกคลึงเนื้อตัวจนแก่นกายแข็งชูชันอวดโชว์คนทั้งสาม ร่างกายที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีอวดโฉมให้ผู้คนที่มองดูหลงไหล จนกระทั่งมีคนเดินเข้ามาในห้อง โรมได้สติเลยดึงเอาผ้าเช็ดตัวผืนน้อยที่ปิดเป้าตัวเองออกมาแล้วเอาไปพาดไว้บนหน้าของบอสเพื่อกันไม่ให้คนที่มาใหม่เห็นหน้าของบอส


     บอสครางออกมาพร้อมขอบคุณโรม แขนที่ปัดป่ายของบอสถูกคนด้านหลังจับล็อค ขาก็ถูกคนที่นั่งข้างๆเกี่ยวเอาไว้จนแทบขยับไม่ได้ คนนั่งข้างๆพยายามจะดึงผ้าที่ปิดหน้าบอสออก มือนึงคลึงแท่งเนื้อ มือนึงดึงผ้า แต่โรมไม่ยอมเลยขัดด้วยการยื้อแย่งผ้ากัน


     จนในที่สุดชายที่นั่งข้างๆก็ยอมแล้วหันไปเล่นกับแก่นกายของบอสต่อ ตอนนี้โรมเข้าใจแล้วว่าหน้าที่ของเขาคืออะไร โรมเลยใจจดใจจ่ออยู่กับผ้าบนหน้าบอสแม้มีอย่างอื่นดึงความสนใจมากกว่าก็ตาม
     
     "พี่โรม อ๊ะ ถ้าพี่ช่วยผม อืมม ผมจะยอมให้พี่เอา อ่าาาาา เลย เพราะงั้น ตอนนี้หยุดจ้องมันได้แล้วครับ อืมมม"


     บอสที่เห็นว่าโรมสติหลุดจ้องแต่เป้าเขา เลยกลัวว่าจะรักษาภาพของเขาไม่ได้ จึงยื่นหน้าไปกระซิบข้างหูของโรมและงับติ่งหู พอโรมได้ฟังแบบนั้นก็ฮึดขึ้นมาทันที เลยจับตัวบอสที่ถูกล็อคแขนล็อคขาออกมาจากชายปริศนาแล้วดึงมานั่งบนตักของเขาแทน


     ตอนนั้นคนที่เดินผ่านไปผ่านมาก็สนใจเลยเข้ามาในซาวน่ามากขึ้น การที่เห็นผู้ชายรูปร่างดีสี่คนกำลังนัวเนียโดยคนที่อยู่ตรงกลางนั่งตักผู้ชายหุ่นล่ำถูกผ้าขนหนูคลุมหัวอยู่ ก็พากันมุงดู


     ชายที่นั่งด้านบนยังคงป้วนเปี้ยนกับนมของบอส ส่วนคนด้านข้างที่ตอนนี้ได้ลงไปนั่งคุกเข่าใช้ปากกับบอสโดยไม่อายสายตาคนที่มุงดูเลยแม้แต่น้อย


     บอสที่ถูกคนยืนดูมากมายขนาดนี้ ก็เสียวเป็นอย่างมาก แม้จะกลัวคนรู้ว่าเขาเป็นใคร แต่อีกใจก็เสียวเกินจะรับไว้ ท่อนลำที่ผงาดถูกลงลิ้นรัวๆ แถมทั้งสองคนยังร่วมมือกัน คนนั่งข้างๆใช้มือถอกหนังลงจนสุดโคนแล้วคนที่คุกเข่าลงลิ้นตรงหัวเน้นๆ จนบอสจะแตกชายคนนั้นเลยเอาหน้าหลบแล้วไปเล่นกับบอลแฝดจนชายที่นั่งข้างๆชักให้บอสอย่างแรงจนน้ำแตกพุ่งใส่คนดูที่อยู่อีกฝั่ง


     พอน้ำเงี่ยนกระเด็นไปกลางวงก็มีเสียงฮือฮากัน คนที่เลอะน้ำแทนที่จะโวยวายกลับต่างดีใจ ส่วนคนที่อยู่ใกล้ๆก็รีบใช้มือโกยเอาน้ำเงี่ยนหนุ่มรูปงามมาเป็นของตน จังหวะที่ชุลมุนโรมพาบอสเดินออกจากซาวน่าทั้งที่แก้ผ้ากันอยู่ แม้ขณะออกร่างกายและเอ็นเนื้อที่อ่อนแล้วก็ถูกผู้คนที่มุงดูสัมผัสปัดป่ายไม่รู้กี่มือต่อกี่มือ


     จนท้ายที่สุดทั้งคู่ก็เดินออกมาจากโซนนั้นได้อย่างปกติสุข โรมได้ดึงผ้าขนหนูผืนเล็กออกจากหน้าบอสแล้วมาพันไว้แทน บอสจึงหันไปหาโรม
   
     "ขอบคุณนะครับพี่ ว่าแต่พี่ล่ะครับ"
     "ฮ่าๆๆ ไม่ต้องห่วง กูแก้ผ้าอวดคนจนชินแล้ว"
     "อะ ขอบคุณครับ"
     "ไม่เป็นไร ว่าแต่ ทำตามที่พูดด้วยล่ะ"


     บอสที่พอนึกถึงคำพูดก่อนหน้านี้ เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าพูดแบบนั้นออกไปได้ไง แต่ในใจตอนนั้นคือทำยังไงก็ได้ให้หลุดไปจากตรงนั้น


     ขณะที่ทั้งสองเปลี่ยนเสื้อผ้ากันอยู่นั้น บอสได้ขอติดรถโรมกลับเพราะวันนี้ไม่ได้เอารถมา โรมก็ไม่อิดออดแถมยังคิดว่าบอสให้ท่าจะจัดวันนี้เลย แต่พอทั้งคู่เดินออกมากำลังจะขึ้นรถ ก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาและอาสาจะไปส่งบอสเอง โรมนั้นปฏิเสธเพราะคุยกับบอสแล้ว แต่บอสบอกกับโรมว่าไม่เป็นไร โรมที่เห็นแบบนั้นเลยยอมถอย
     
     "หึหึ ผมทำอะไรคุณไม่ได้เลยสินะ ยอมใจคุณเลย"
     ชายเจ้าของสปากล่าวกับบอสขณะที่ขับรถไปยังคอนโดของบอส
     
     "ผมทำงานให้คุณ แต่ทำไมคุณถึงจ้องจะเล่นงานผมล่ะครับ"
     บอสถามเพราะสงสัยจริงๆ ไม่เข้าใจอีกฝ่ายว่ามีเหตุจูงใจอะไร อยู่ๆมาขู่ อยู่ๆจะให้เขาเสียชื่อ


     อีกฝ่ายไม่ตอบ แต่ยิ้มออกมาท่ามกลางความประหลาดใจของบอส หลังจากมาถึงคอนโดของบอส บอสก็ลงจากรถแล้วกำลังจะเดินขึ้นคอนโด แต่ชายคนนั้นรีบลงจากรถแล้วเดินไปหาบอส
   
     "อ้อ ผมลืมบอกไป พรุ่งนี้ให้มาเร็วหน่อยนะครับ ประมาณบ่ายสอง เสร็จแล้วกลับได้เลย"
     บอสพยักหน้ารับและเดินต่อ ชายคนนั้นก็ขับรถออกไป


     ทางฝั่งของปุนเองนั้นที่วันนี้เขาเลิกงานก็อดใจไม่ไหว คิดถึงบอสที่พึ่งแยกกันตอนกลางวัน เลยจะแอบมาเซอร์ไพรส์เจ้าตัว แต่ขณะที่เขามาถึงลานจอดรถ ก็เห็นรถคันหนึ่งขับมาจอดพร้อมเห็นคนที่ลงจากรถนั้นคือบอส ปุนตงิดๆเพราะรถที่พึ่งจอดนั้นไม่ใช่รถบอส แถมยังลงจากฝั่งข้างคนขับเลยแอบดูอยู่ห่างๆ


     พอบอสเดินขึ้นคอนโดปุนก็จะเดินตามขึ้นไป แต่ทันใดนั้น คนที่ขับรถมาส่งบอสลงจากรถทำเอาปุนผงะกับภาพที่เห็น เพราะคนที่มาส่งเขา ก็คือ 'เต้ย!'

iiupkoop

ขอบคุณครับ

wat_

ขอบคุณครับ

boath

ชอบครับ กำลังตามอ่านเลย

wat_

ขอบคุณครับ

ShangHai

ตัวการปรากฏแล้ว

ponudlove

DreamLiner

ขอบคุณครับ

Feen

ขอบคุณมากครับ

witeak

ติดตามครับ

pt200

ขอบคุณครับ

keng859

ขอบคุณ

xman76

ขอบคุณครับ

kenjikung1101

ขอบคุณครับ

waterboy

ขอบคุณ​ครับ

sirsar

ขอบคุณครับ

ggetzu

ขอบคุณครับ

Tam88

ขอบคุณครับ

lovelovena

ขอบคุณครับ

joryu

ขอบคุณครับ