“นายเป็นไรมากไหม?” ไกรที่พาร่างกายบอบช้ำของตัวเองลุกขึ้นนั่งได้ไม่นาน คำถามที่ถามมาด้วยความเป็นห่วงก็ดังขึ้นมาพร้อมกับหนุ่มต่างชาติหัวทองเดินมาหยุดตรงหน้า
หนุ่มต่างชาติ..?
แต่ว่าทำไมพูดไทยได้ชัดขนาดนั้น?
“นายไม่ควรสงสัยตัวฉัน นายควรดูตัวเองในตอนนี้มากกว่า” เหมือนกับว่าความสงสัยในตาเขาจะแสดงออกไปชัดเจน หนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าวซ้ำยังมีรูปร่างสูงใหญ่ ดูแล้วตัวน่าจะพอๆ กับเขาก็เอ่ยมาหยุดความอยากรู้อยากเห็น
อีกทั้งยังยื่นมือมาตรงหน้า ไกรเลยพูด “ขอบคุณ” ไปเสียงแผ่วและคว้ามือคนข้างหน้าเอาไว้ ก่อนอีกฝ่ายจะดึงพาร่างบอบซ้ำของเขาลุกขึ้นยืน
เมื่อยืนประจันหน้ากัน ไกรถือโอกาสสำรวจฝรั่งตาน้ำข้าวคนนี้อย่างใคร่รู้ ในใจก็อดชมฝรั่งคนนี้ไม่ได้เพราะหน้าตาอีกคนค่อนข้างหล่อเหลาเลยทีเดียว
ซึ่งมันแตกต่างจากฝรั่งที่ชอบมาเดินเที่ยวถนนสีลมเป็นอย่างมาก
หากให้เปรียบเทียบ ก็เปรียบเสมือนว่าคนตรงหน้าของเขาเป็นเทพกรีกโรมัน ส่วนฝรั่งเหล่านั้นเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดาที่หน้าตาไม่โดดเด่นอะไรเป็นพิเศษ
ถ้าให้เขาพูดตรงๆ อย่างไม่อ้อมค้อม ฝรั่งพวกนั้นสำหรับเขาหน้าตาเหมือนกันหมดนั่นเอง ซึ่งคนพวกนั้นห่างไกลจากฝรั่งที่ยืนตรงหน้าเขาในตอนนี้
ด้วยใบหน้าที่เห็นโหนกแก้มและสันกรามได้ชัด กับสัดส่วนประกอบบนหน้าที่มันเข้ากันได้อย่างลงตัวเช่นจมูกโด่งเป็นสันที่มันรับริมฝีปากหนาสีอ่อนได้รูป
ไหนจะเรียวคิ้วสีน้ำตาลประกายทองอ่อนๆ ตอนมันถูกแสงแดดตกกระทบ และดวงตาสองชั้นที่มีนัยน์ตาสีฟ้าอ่อนเหมือนท้องนภาที่กำลังจ้องมองเขา
มันทำให้ไกรเผลอมองคนมีหน้าตาราวกับรูปปั้นของเทพกรีกอย่างเผลอตัว
ก่อนมันจะถูกขัดด้วยคำพูดคำจาน่าหมั่นไส้ “เฮ้ ฉันรู้ว่าฉันน่ะหล่อ แต่นายไม่เห็นมองด้วยสายตาปานกลืนกินแบบนั้นก็ได้!”
ไกร “กูไม่ได้มองมึงด้วยสายตาแบบนั้น” เพราะเขามั่นใจเลยว่า เขายังชายแท้และชอบผู้หญิง
“เหรอ?” หนุ่มหัวทองที่ถามมาอย่างยิ้มๆ ทั้งยังขยับใบหน้าชวนให้ผู้หญิงใจเต้นแรงหรือใครได้สบตาที่มันกำลังเปล่งแสงประกายเข้ามาใกล้ “แต่ฉันเห็นว่านายมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นนะ..”
"เห้ย!" ขณะไกรจ้องมองนัยน์ตาคู่งามเหมือนท้องฟ้าสดใสคู่นั้นอย่างคนสติหลุดลอย เขาต้องร้องมาด้วยความตกใจทันทีที่ก้นของเขาถูกฝ่ามือของมันฟาดลงมา แม้มันไม่แรงนัก แต่สำหรับชายแท้อย่างเขาที่ห่วงก้นยิ่งกว่าอะไรดี
มันไม่แปลกเลยที่จะสะดุ้งโหยงเหมือนกับถูกไฟช็อตแบบนั้น
"มึงคิดทำอะไรวะ ไอ้เหี้ย!" ฟาดลงมาไม่พอ ไอ้ฝรั่งตาน้ำข้าวหัวทองคนนี้ยังบีบก้นของเขา ไกรเลยกระโดดออกห่างมาตั้งหลักพร้อมแยกเขี้ยวขู่ "ถ้ามึงจับอีกที กูกระทืบมึงแน่!"
ทว่าเหมือนกับไอ้ฝรั่งข้างหน้าไม่สะทกสะท้านกับคำขู่ของเขา มันยิ้มยียวนมาให้แถมยังยักคิ้ว "ก้นแน่นดี ฉันชอบนะ"
เวลานี้เขาควรจะ 'ขอบคุณ' ที่มันชมหรืออะไรดีล่ะ?
ไกรที่ไม่รู้จะตอบอะไร เขาถลึงตามองค้อนไปให้ ก่อนจะถามเสียงเข้ม "มึงเป็นเกย์เหรอวะ?" สิ้นเสียงของเขา นอกจากไอ้ฝรั่งมันไม่ตอบกลับมา มันยังถามย้อน "ว่าแต่ทำไมนายถึงโดนพวกนั้นรุมยำได้?"
ไกรเลยหรี่ตามองมัน "มึงตอบกูมาก่อนดิ"
"ไม่ได้เป็น ฉันแค่ชอบผู้ชายแล้วก็หญิงสาวตัวเล็กน่ารักๆ แต่สเปคผู้ชายฉันไม่ได้ชอบคนตัวเล็กนะ ฉันชอบแบบนายน่ะ เร้าใจดี" ตอนนี้ไกรเตรียมวิ่งหนีมันเรียบร้อย ยิ่งเห็นมันแลบลิ้นเลียริมฝีปากราวกับปอบแบบนั้น
ขาทั้งสองข้างของเขาก็เตรียมหมุนไปข้างหลัง สายตาก็จ้องมันเขม็ง เพราะเขาต้องการสังเกตอาการของมันอีก ถ้าหากมันกระโจนเข้ามา
เขาจะได้วิ่งหนีมันไปเลย
เพราะว่าเอกราชของชายชาตรีน่ะเสียไปไม่ได้เด็ดขาด!
“ทีนี้นายบอกฉันได้ยังว่าทำไมถึงโดนรุมแบบนั้น แล้วก็อย่าคิดจะหนีด้วย” สิ้นคำพูดห้ามปรามนั่น ไกรถึงกับต้องร้อง ‘เหอะๆ’ ออกมา
“เร็วสิ ฉันอุสส่าบอกไปแล้วนะ ใจแลกใจอะ!” เร่งเร้าไม่พอ ยังใช้คำศัพท์เฉพาะวัยรุ่นไทยมาด้วย
ไกรรู้ว่าเลี่ยงไม่ได้ เขาจึงเล่าเรื่องที่มันเกิดกับเขาและไอ้ชัยอย่างปลงตก “กูกับมันเคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนตอนสมัยเด็กๆ แต่มาวันหนึ่งมันก็หายไป โรงเรียนก็ไม่มา กูเลยไปตามมันดูที่บ้าน แต่ก็ไม่เจอใครเลย มารู้ทีหลังว่ามันย้ายหนีหนี้ไปกับพ่อมัน”
พอพูดถึงตรงนี้ เขาก็เหลือบมองไอ้ฝรั่งตาน้ำข้าวนั่น แล้วเมื่อมันรู้ว่าเขากำลังมองมันอยู่ มันก็ส่งเสียงมาว่า “ต่อสิ..” ไกรเลยเล่าต่อ
“ตั้งแต่วันนั้นมา กูก็ไม่เจอมันกับพ่ออีกเลย แต่ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันถึงพึ่งมาเจอกันตอนนี้ ตอนที่เมียมันหนีมันมาหาพี่ของมันที่อยู่ค่ายมวยกู” ตอนไกรกำลังพูดย้อนหลังความทรงจำตัวเอง ภาพจำต่างๆ ก็ผุดขึ้นมาราวกับดอกเห็ด
ภาพหญิงสาวที่วิ่งเข้ามาในค่ายด้วยตัวโชกเลือด
ภาพที่ไอ้ชัยตามมาเอาเมียมันคืน แต่พี่ชายของเมียมันไม่ยอมยกน้องให้ไปเหมือนเดิมเพราะกลัวน้องสาวเพียงคนเดียวจะถูกศัตรูที่ไอ้ชัยไปหาเรื่องทำร้ายอีกโดยการใช้ชื่อของเขาว่าเป็นผัวใหม่ของเมียมัน
แล้วนั่นเลยทำให้ความสัมพันธ์เพื่อนที่เคยมีมาด้วยกันตอนเป็นเด็กชายแตกสลาย
“งี้นี่เอง..” ไกรเล่าจบ เสียงของฝรั่งตาน้ำข้าวก็ดังขึ้น “พวกนายอยากกลับไปคืนดีกันไหม?”
ถ้าถามว่าอยากกลับไปคืนดีหรือคุยกับมันไหม..?
เขาขออยากตอบกลับไปว่า 'อยาก' ทว่าตอนนี้มันคงยากจะกลับไปคุยกันดีเหมือนเดิมแล้ว เพราะพวกเขาสองคนน่ะ เวลาเจอหน้ากันทีไรก็มักจะจบลงด้วยการต่อยตีทุกที
ยิ่งคิดมันยิ่งทำให้ไกรนักมวยหนุ่มเชื่องซึมจนต้องก้มหน้างุด
"ฉันมีวิธีนะ" เหมือนกับว่าถูกนางฟ้าแสนสวยให้พรแสนวิเศษ ไกรเงยหน้าไปสบตากับนัยน์ตาน้ำเงินสดใสนั่นด้วยแววตาวาววับและรอคอยคำพูดของอีกฝ่ายอย่างคาดหวัง "แต่.."
การที่อีกคนเล่นลิ้นกับเขา มันทำให้เรียวคิ้วของไกรขมวดเข้าหากัน สายตาคมก็จ้องคนที่ยืนตรงเขม็ง
"แต่นายต้องตอบรับสิ่งแลกเปลี่ยนให้ได้" พอได้ยินมันพูดมาแบบนี้ ไกรก็ชะงักไป ก่อนจะตอบไปในเวลาไล่เลี่ยกัน "มึงต้องการอะไร?"
ฝรั่งตาน้ำข้าวตรงหน้าก็ส่งยิ้มกว้างมาให้ ในนัยน์ตาอีกฝ่ายก็เปล่งแสงประกายดูเจ้าเล่ห์จนทำให้ไกรก้าวถอยหลังไปอย่างไม่รู้ตัว "ฉันไม่ขออะไรมาก ขอแค่นายนอนกับฉัน แล้วนายก็ต้องยอมรับในสิ่งที่จะทำให้ความสัมพันธ์พวกนายเปลี่ยนไปด้วย"
ไกรที่ตกใจจนไม่รู้จะตกใจไง แต่ความอยากกลับไปคุยกับไอ้ชัยได้เหมือนเดิม เขายอมทำเป็นไม่ได้ยินประโยคแรกของไอ้ฝรั่งหัวทองพลางหรี่ตามองอีกคน "แล้วกูต้องทำไง?"
"ง่ายมาก!" ไม่รู้ว่าทำไมรอยยิ้มของไอ้ฝรั่งเหี้ยนี่มันยิ่งดูเจ้าเล่ห์ขึ้นวะ? ไหนจะเลียปากของมันอีก ปอบไทยมันแพร่เชื้อใส่ไอ้ฝรั่งนี่เหรอ?
Talk : เอ้อ ไอ้นี่มันตัวกินรูนะไกร เอ็งระวังมันดีๆ 555