|
1592| 54
|
บันทึกลับ (รัก) ฉบับไอติม EP 15 มัธยมหรรษา Part 4 : น้องลูกครึ่งม.ต้น สายขอ กับ พี่ม.ปลายลุคป๋า สายเปย์ |
|
อ่านเรื่องราวก่อนหน้า : ** เพื่อความอรรถรสในการอ่านเพราะเรื่องราวจะร้อยเรียงเป็นไทม์ไลน์ อาจจะมีการพูดถึงบุคคลใน EP ก่อนหน้า และ อาจมีเรื่องราวใน EP นี้ / **เรื่องจะเรียงตาม EP ไม่ต้องสนใจ Part ข้างหลังครับ**
EP 1 : ครั้งแรกของผม...เกิดจากความแค้นต่อเด็กป.4 EP 5 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 1 ความทรงจำดีๆ กับ เด็กชายที่เราไม่เคยมอง EP 6 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 2 ทริปธุดงค์หื่น 2 รุม 1 ถ้ำสะเทือน EP 7 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 1 เด็ก ม.3 ขี้เหงา กับ เด็ก ป.5 ข้างบ้าน ขี้เงี่ยน EP 8 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 2 ตูดฉีกในคืนที่พายุโหมกระหน่ำ เสียซิงครั้งแรกให้กับญาติผู้พี่ ม.5 EP 9 : ม.ปลายตัวหื่นแสนเจ้าเล่ห์ VS เด็กอนุบาลใสซื่อไร้เดียงสา กับ ตุ๊กตาจระเข้ยางของน้อง EP 10 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 2 ซื้อคอหมูย่าง แถม ลูกชายคนขาย EP 11 : มัธยมหรรษา Part 3 " ผมเห็นพี่เป็นไอดอล " คำพูดของรุ่นน้อง ม.1 ตัวท็อป ที่มีต่อ รุ่นพี่ตัวท็อป ม.5 EP 12 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 3 ส่งข้าวกล่องให้เด็กน้อย คิดค่าจ้าง 2 น้ำ EP 13 : 2 เดือนแห่งความสุข กับ 1 วันที่ทุกข์ระทม ตกหลุมรักเด็กชายข้างบ้านย่า EP 14 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 4 ส่งข้าวกล่องให้เด็กหื่น แถม น้ำซุปขาวข้นกลืนลื่นคอ ================================== EP 15 ตอน : มัธยมหรรษา น้องลูกครึ่งม.ต้น สายขอ กับ พี่ม.ปลายลุคป๋า สายเปย์ <<----------------------------------------------------->> ผมขอย้อนอดีตไปเมื่อตอนที่ผมได้ไปเข้าค่ายปฐมนิเทศก่อนที่ผมจะเข้าเรียนในระดับชั้นม.4 โรงเรียนของผมได้ไปจัดเข้าค่ายปฐมนิเทศที่ค่ายลูกเสือชื่อดังแห่งหนึ่งในภาคตะวันออก ผมได้ร่วมเดินทางไปเข้าค่ายพร้อมกับเพื่อนๆใหม่ของผม รวมไปถึงเพื่อนเก่าของผมบางคนที่เคยเรียนอยู่ห้องเดียวกันเมื่อตอนที่เรียนอยู่ชั้นม.ต้น ตัวผมในตอนนั้นมีความรู้สึกชิลล์ๆและไม่ได้กดดันอะไร นั่นก็คงเป็นเพราะพวกเราทั้งหมดอยู่ในช่วงวัยรุ่นที่กำลังโต เลยไม่ต้องมาเสแสร้งแกล้งทำคอยใส่หน้ากากหรือประหม่าเวลาที่ต้องมาคุยกับมิตรสหายใหม่ๆ เหล่าบรรดาเพื่อนๆทั้งหมดในห้องผม..พวกเราคุยกันแปบเดียวก็สนิทชิดเชื้อเฮฮาแทบจะในทันที ความรู้สึกของผมในตอนนั้นมันโอเคเอามากๆ เพราะถ้าพวกเราทั้งหมดในห้องสามารถที่จะสตาร์ทความเป็นมิตรภาพและความเป็นเพื่อนได้อย่างไหลลื่นไม่ติดขัด มันก็จะส่งผลที่ดีต่อไปในอนาคตอีก 3 ปีข้างหน้า ที่พวกเราทั้งหมดต้องมาอยู่ในห้องเรียนร่วมหอลงโลงฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน พอพวกนักเรียนระดับชั้นม.1 กับ ม.4 มาถึงที่ค่าย.. นักเรียนทั้งหมดก็ต้องมาทำกิจกรรมร่วมกัน ซึ่งผมก็คงคิดว่าในแต่ละโรงเรียนก็คงมีกิจกรรมเข้าค่ายปฐมนิเทศนักเรียนใหม่คล้ายๆกัน ไม่ว่าจะเป็นการแนะนำประวัติของโรงเรียน กฏระเบียบต่างๆของโรงเรียน รวมไปถึงการแนะนำเหล่าบุคลากรคุณครูทั้งหลาย และท้ายที่สุดก็คงหนีไม่พ้นกิจกรรมการเชื่อมสัมพันธไมตรีที่นักเรียนทุกคนต้องเข้าร่วมกิจกรรมด้วยกันในการสานสัมพันธ์มิตรภาพกับเพื่อนใหม่ ในตอนนั้นทางโรงเรียนได้ถือโอกาสในการจับฉลากเลือกคณะสีให้กับห้องเรียนในทุกระดับชั้นม.1 และ ม.4 ซึ่งการจับฉลากเข้าคณะสีมันมีผลระยะยาวผูกพันไปตลอด 3 ปีภาคการศึกษา ในตอนนั้นห้องใหม่ของผมในระดับชั้นม.4 ทางโรงเรียนได้จับฉลากให้ห้องของผมเป็นอยู่คณะสีฟ้า รวมไปถึงม.1 อีก 3 ห้อง พอทางโรงเรียนได้จับสลากแยกคณะสีเสร็จสิ้น ทางคุณครูก็ได้เริ่มแบ่งห้องเรียนของระดับชั้นม.1 และ ม.4 แยกออกมาเป็นคณะสี เพื่อที่จะได้ทำกิจกรรมกันโดยยึดตามคณะสีของตัวเอง ตอนที่ครูประจำห้องของทั้ง 4 ห้อง ( ม.1 3 ห้อง / ม.4 1 ห้อง ) ได้เรียกระดมพลมานั่งเป็นกลุ่มคณะสี... ระหว่างที่ผมกำลังนั่งมองอะไรอยู่เพลินๆ สายตาของผมก็ต้องมาสะดุดกับเด็กชายม.1 คนหนึ่งที่อยู่คณะสีเดียวกันกับผม น้องคนนั้นกำลังเดินต่อแถวมาสมทบกับเพื่อนๆคณะสีเดียวกันที่ส่วนใหญ่มานั่งคอยอยู่ก่อนหน้า น้องคนที่ผมกำลังจ้องมองอยู่เป็นเด็กชายลูกครึ่งฝรั่งหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักคนหนึ่ง ( หน้าของน้องจะคล้ายๆกับน้องคนนึงที่แข่งมาสเตอร์เชฟจูเนียร์ SS2 ) ตัวของน้องจะเล็กๆ ผิวขาว ที่โหนกแก้มมีกระบางๆ ผมสีน้ำตาลอ่อน ( มารู้ภายหลังว่า ดวงตาของน้องมีสีน้ำตาล ) ผมจ้องมองเด็กชายคนนั้นโดยที่ไม่ละสายตา น้องดูลนๆและประหม่าเหมือนกับลูกกวางตัวน้อยๆที่อยู่ท่ามกลางฝูงหมาป่าที่หิวกระหาย ซึ่งผมก็ยอมรับเลยว่าในตอนนั้นผมก็เป็นหนึ่งในหมาป่าเหล่านั้น หมาป่าที่นั่งน้ำลายไหลอยู่ในพงหญ้ารกทึบ อยากที่จะกระโจนออกจากพงหญ้าเข้าไปรุมทึ้งชิมรสผิวกายหวานๆของลูกกวางตัวน้อยที่น่าสงสารตัวนี้ ในตอนนั้นคุณครูที่ปรึกษาประจำห้องผม..อยากที่จะแต่งตั้งหัวหน้าห้องกับรองหัวหน้าห้องในตอนนั้นเลย ซึ่งการแต่งตั้งมันจะมีผลต่อเนื่องไปจนถึงการเป็นประธานคณะสีในอนาคต..ยามที่พวกผมขึ้นชั้นม.6 และอาจจะรวมไปถึงการเข้าแข่งขันเลือกตั้งชิงตำแหน่งประธานนักเรียนในอนาคต ในตอนนั้นครูที่ปรึกษาทั้ง 4 คนก็ลงความเห็นกันว่า ตัวของครูจะใช้ระบอบเผด็จการแต่งตั้งกันเองเลย โดยที่ไม่ต้องถามความเห็นจากพวกผมหรือยกมือโหวตเลือกกันเองภายในห้อง ระหว่างที่ครูทั้ง 4 คน กำลังล้อมวงปรึกษากัน คุณครูก็มีเรียกเพื่อนๆในห้องของผมบางคนเข้าไปร่วมปรึกษากับพวกครูด้วย และอยู่ดีๆครูที่ปรึกษาของผมก็ตะโกนเรียกผมให้เข้าไปร่วมวงด้วยเช่นกัน... " ไอติม ครูอยากให้เธอรับตำแหน่งหัวหน้าห้อง " ครูประจำห้องพูดกับผมด้วยสีหน้าที่ดูมั่นใจมาก..ว่าตัวเองนั้นคิดถูกแล้ว " เดี๋ยวนะครู ถ้าผมเป็น..แปลว่าตอนม.6 ผมก็จะต้องเป็นประธานสี โอย ผมไม่เอาหรอกครับครู " ผมพูดส่ายหัวไม่เห็นด้วย " ทำไมละ..ผลการเรียนเธอก็ดี กิจกรรมของเธอก็เด่น และที่สำคัญการที่ครูเลือกเธอ ก็เพราะว่าเธอเคยเรียนม.ต้นที่นี่ เธอนั่นแหละเหมาะสมที่สุดแล้ว " ครูประจำห้องของผมยังยืนกรานคำพูดเดิม " แล้วครูให้ใครเป็นรองหัวหน้าห้องละครับ " ผมถามกลับครูประจำห้อง " อ่อ..ครูให้ นุ่น เบญจมาศ เป็นรองหัวหน้าห้อง นุ่นมาจากโรงเรียนอื่น แต่ประวัติของเขาทั้งเกรดและกิจกรรมก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยนะ " ครูประจำชั้นพูดกับผม ในขณะที่ผมหันไปมองเพื่อนที่ชื่อนุ่น นุ่นจ้องกลับมาที่ผมด้วยสายตาที่ดุดันอาฆาตมาดร้าย เหมือนกับว่าผมไปแย่งของรักของหวงของเธอมา แล้วเอามากระทืบจนเละไม่มีชิ้นดีและยืนฉี่ราดไปบนของรักของหวงอันนั้นซ้ำ ในตอนนั้น..ผมเดาไม่ออกเลยว่าในใจของนุ่นกำลังคิดอะไรอยู่ ระหว่างผมกับนุ่น..ในตอนที่นั่งรถทัวร์กันมาก่อนที่จะมาถึงที่ค่าย ถึงผมจะคุยและทักทายนุ่นเพียงไม่กี่คำ แต่อารมณ์กับความรู้สึกในตอนนั้นระหว่างผมกับเธอก็เป็นไปในทิศทางที่ดี ซึ่งการที่เธอแสดงออกด้วยทีท่าที่ไม่สบอารมณ์แบบไม่กั๊กความรู้สึกแบบนี้ ผมก็พอจะเดาได้เลยว่า..นุ่นน่าจะอยากได้ตำแหน่งหัวหน้าห้องอันทรงเกียรติ ตำแหน่งที่ผมกำลังจะโดนครูที่ปรึกษายัดเยียดและประเคนให้ผมอยู่ในตอนนี้ " ครูครับ.. ผมว่าให้นุ่นเป็นหัวหน้าห้องเถอะครับ ผมว่าเด็กเก่าเด็กใหม่ มันคงไม่ส่งผลอะไรมากนักหรอกครับในตำแหน่งหัวหน้าห้อง " ผมพูดกับครูประจำห้องของผม โดยที่ครูทำหน้าแบบเบื่อหน่ายให้กับผม " และอีกอย่าง..ในอนาคตข้างหน้าผมอาจจะเล่นกีฬา เป็นนักกีฬาตัวแทนของโรงเรียนออกไปแข่งขัน และไหนจะต้องมีเรียน ร.ด. อีก ผมไม่มีเวลาที่ต้องมาคุมอะไรแบบนี้หรอกครับ " ผมพูดย้ำเจตนารมณ์อันแน่วแน่ของผมกับครูไป ( ในส่วนของ รด. ผมยอมรับว่าโกหกครู เพราะตัวผมไม่มีแพลนที่จะเข้าเรียน รด.อยู่แล้ว ) " โอเคๆตามนั้น เรื่องเยอะจริงเราเนี่ย งั้นครูให้นุ่นเป็นหัวหน้าห้องละกัน ส่วนเรา..ไอติม เราเป็นรองหัวหน้าห้องไปก่อน เดี๋ยวในอนาคตถ้ามีอะไรที่เหมาะสมค่อยทำการเปลี่ยนแปลงอีกที ตามนี้นะ.. " ครูประจำห้องรีบจบสรุปในทันที ในขณะที่นุ่นกลั้นยิ้มเอาไว้ไม่อยู่ ในตอนนั้นเธอแสดงความรู้สึกออกมาว่า..ตัวของเธอนั้นกำลัง Happy สุดๆ " ติม..นายไม่อยากเป็นหัวหน้าห้องเหรอ ส่วนเรายังไงก็ได้นะ " นุ่นพูดกับผมแบบเป็นห่วง ( สตรอมาก ปลอมสุดๆอีดอก ) " ไม่อ่ะ..เธอเป็นอ่ะดีแล้ว เธอเหมาะกับตำแหน่งนั้นมากกว่าเรา " ผมพูดและยิ้มให้อย่างจริงใจ ( ผมสตรอกลับ ) ตอนช่วงบ่าย..ผมก็ทำกิจกรรมเชื่อมสัมพันธไมตรีกับพวกเพื่อนๆ พอมาถึงช่วงพักเบรค.. ผมกับเพื่อนอีกสองคน ( เพื่อนสนิทของผมที่มีซีนเล็กๆ ตอนไปแข่งตีปิงปองกับน้องคิมในEP11 ) ก็พากันเดินไปกินน้ำหวานน้ำอัดลมตรงจุดบริการน้ำดื่มที่โรงเรียนเตรียมไว้ให้ ระหว่างที่ผมกับเพื่อนกำลังเดินไปกดน้ำที่คูลเลอร์น้ำ ผมก็เห็นน้องลูกครึ่งคนนั้นที่อยู่คณะสีเดียวกัน..วิ่งกระหืดกระหอบมาถึงตรงจุดบริการน้ำดื่มพอดี ผมเหลือบไปเห็นว่าตัวน้องถือแก้วน้ำพลาสติกไว้ในมือ 3 ใบ ผมจ้องมองไปที่ใบหน้าของน้อง จังหวะนั้น..น้องก็เหลือบมามองหน้าผมพอดีก่อนที่น้องจะหลบตาผมแทบจะในทันทีที่สบตาผม ผมมองใบหน้าของน้องอยู้แปบนึง แล้วกวาดสายตาไล่ลงจนมาถึงป้ายชื่อของน้องแล้วพูดว่า... " น้องจิมมี่ มากดก่อนสิ " ผมพูดและถอยตัวออกมาเล็กน้อยเพื่อเปิดทางให้น้องได้กดน้ำก่อน " อ่าา ขอบคุณ..ครับ " น้องดูตกใจนิดๆกับมิตรภาพที่ผมเพิ่งหยิบยื่นให้ แล้วกุลีกุจอรีบมากดน้ำหวานเฮลลูบอยในถังคูลเลอร์น้ำ " แก้วที่กดที่เสร็จแล้ว เอามานี่ เดี๋ยวพี่ช่วยถือ " ผมพูดกับน้อง ในขณะที่เห็นน้องกำลังลนและทำตัวงกๆเงิ่นๆ ไม่รู้ว่าจะเอาแก้วที่มีน้ำหวานอยู่เต็มแก้วไปวางไว้ตรงจุดไหน ซึ่งอาการแบบนั้นที่น้องจิมมี่กำลังเป็นอยู่.. ผมก็เดาไม่ออกว่าน้องกำลังเป็นอะไร หรือว่าน้องกำลังประหม่าพวกผมอยู่ แต่ตัวน้องก็ยังคงยื่นแก้วมาให้ผมถือตามที่ผมบอก ในระหว่างที่น้องกำลังกดน้ำหวานใส่แก้วใบที่สาม อยู่ดีๆ..ก็มีเสียงดังขึ้นใกล้ๆพวกผม... " เพี๊ยะะะ " " นี่แน่ะ..ไอ้จิม ทำไมมึงถึงมากดน้ำนานนักวะ กูรอแดกน้ำจนคอแห้ง " เด็กม.1คนหนึ่งพูดเสียงดังหลังจากที่เอามือตบกบาลน้องจิมมี่แบบเต็มแรง ส่วนเด็กม.1อีกคนที่เดินมาด้วยกัน..ยืนหัวเราะชอบใจและเห็นดีเห็นงามให้กับการกระทำของเพื่อนที่ดูป่าเถื่อนไร้อารยะ เด็กม.1ทั้งสองคนที่เพิ่งเดินมา..ผมเดาได้ว่า..น่าจะเป็นเพื่อนในห้องเดียวกันกับน้องจิมมี่ ท่าทางทั้งสองคนดูแสบใช่ย่อยและมีตัวสูงกว่าน้องจิมมี่มากพอตัว " พี่ครับ ผมขอแก้วคืนด้วยครับ ขอบคุณที่ช่วยถือ " น้องพูดกับผมด้วยสีหน้าเจื่อนๆเหมือนมีน้ำตาคลอนิดๆ น้องพูดหลังจากที่น้องยื่นแก้วทั้งสองใบในมือให้กับเพื่อนของเขาทั้งสองคน ซึ่งแน่นอนแก้วที่ผมถืออยู่ในมือก็คงเป็นแก้วของน้องไปโดยปริยาย " อ่ะ เอาไป ถ้าไม่อิ่มก็กดกินอีกได้นะ ครูเค้าคงไม่ว่าหรอก " ผมพูดและยิ้มปลอบใจให้น้อง ผมเห็นหน้าของน้องจิมมี่ในตอนนั้น ตัวของผมเองก็อยากจะเข้าไปยืนหยัดทวงความยุติธรรมให้กับน้อง แต่ผมก็มาคิดอีกทีว่า..สิ่งที่ผมกำลังจะทำ มันน่าจะไม่เป็นผลดีกับตัวน้อง ในเมื่อตัวน้องต้องอยู่ห้องเดียวกันกับ 2 คนนี้ไปอีกถึง 3 ปีการศึกษา " อ้าวพี่..ม.4 ทำไมเหรอ พี่อยากจะอัดตูดเพื่อนผมเหรอ ผมเข้าใจนะก็ไอ้จิมมันออกจะขาวน่าเย็ดแบบนี้ " เพื่อนของน้องคนนึงพูดกับผมพร้อมกับเอามือไปขยำที่ก้นน้องจิมมี่เล่น ในขณะที่ผมตกใจนิดๆไม่คิดว่าคำพูดแบบนี้จะออกมาจากปากของเด็ก ม.1 " ไม่อ่ะ..กูอยากจะเย็ดตูดมึงมากกว่า เอายังงี้กูให้ค่าตัวมึง 300 บวกกับอีก 200 ค่าเปิดซิงตูดมึง เอาไหม..? " ผมพูดด้วยสีหน้าที่ดูจริงจัง และควักแบงค์ 500 ออกมาจากกระเป๋าสตางค์ที่ผมเพิ่งล้วงออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วยื่นให้กับน้องม.1ปากแจ๋ว การที่ผมทำแบบนั้นก็เพื่อให้น้องปากแจ๋วคนนั้นเห็นว่าตัวผมนั้นกำลังเอาจริง " โหยย..พี่ เอา..จริง..ดิ " น้องม.1ปากแจ๋วพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นนิดๆ พร้อมกับมองมาที่หน้าผม " เอ้า..กูพูดเล่นที่ไหน กูเอาจริง ถ้ามึงตกลง คืนนี้ตอน 5 ทุ่ม มึงมาเจอกูที่ห้องน้ำ ถ้ามึงมาก่อนก็ล้างตูดรอควยกูได้เลย " ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมาก ในขณะที่สายตาของผมก็จ้องข่มขู่น้องปากแจ๋วคนนั้นแบบไม่กระพริบตา " พี่บ้า..หรือป่าวเนี่ย " น้องปากแจ๋วทำหน้าลนๆ ส่วนเพื่อนอีกคนนึงหน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด " เอ้า..กูก็เห็นมึงพูดเย็ดตงเย็ดตูด คิดว่าเคยผ่านประสบการณ์โดนเย็ดมา ดูไปดูมา..ตูดปอดๆดำๆอย่างมึง 500 น่าจะแพงไป กูให้แค่ 200 ละกัน ว่าไง...จะเอาหรือไม่เอา " ผมพูดกับน้องปากแจ๋วแล้วทำสายตาเย้ยหยันตอนมองไปที่ตูดน้อง " ผมไม่คุยด้วยละ ขอตัว " น้องปากแจ๋วมองผมด้วยสายตาที่ขุ่นเคืองนิดๆ แล้วไปยืนแทรกตรงกลางระหว่างน้องจิมมี่กับเพื่อนอีกคนนึง แล้วเดินโอบไหล่เพื่อนทั้งคู่แล้วพากันเดินจากพวกผมไป.. " นี่แหละน่า.. มึงชอบไปใจดีกับพวกเด็กๆมัน ระวังมันจะปีนเกลียวมึงในอนาคต " เพื่อนผมคนที่หนึ่งพูดกับผมพร้อมกับจับไหล่ " เล่นแม่งเลยป่ะ เด็กๆแบบนี้กูถนัด " เพื่อนผมคนที่สองพูดพร้อมกับทำท่าทางยึกๆยักๆจะเดินไปจัดการเด็กปากแจ๋วคนนั้น " มึงนี่นะ.. กับเด็กเนี่ยถนัดดีนัก ไอ้สัตว์ 55 " เพื่อนผมคนที่หนึ่งแซวเพื่อนผมคนที่สองและหัวเราะเยาะล้อเลียน ส่วนเพื่อนผมคนที่สองก็หันมาหยอกบีบคอกลับคืน ในขณะที่เพื่อนของผมกำลังหยอกล้อเล่นกันอยู่ข้างหลังผม ผมก็ยังคงจ้องมองแผ่นหลังของพวกน้องม.1ที่กำลังเดินจากผมไป น้องจิมมี่เด็กลูกครึ่งคนนั้นหันมามองผมด้วยสายตาที่ดูเศร้าและน่าสงสาร ในตอนนั้นผมก็สงสารไปกับตัวของน้องด้วย ซึ่ง 3 ปีต่อจากนี้ไปน้องจะโดนเพื่อนๆแกล้งอะไรบ้างผมก็ไม่อาจที่จะทราบได้ ในขณะที่ผมกำลังมองไปที่สายตาที่น่าสงสารคู่นั้นของน้องลูกครึ่ง ใครจะไปรู้เล่าว่า..ในอนาคตอีกสองสามปีข้างหน้า น้องคนที่ดูน่าสงสารต่อหน้าผมในตอนนี้..จะกร้านโลกและใช้เล่ห์เหลี่ยมมารยาสารพัดในการช่วงชิงดูดเงินในกระเป๋าสตางค์ของผม น้องลูกครึ่งคนนั้นจะกลายมาเป็นเด็กชายคนแรกที่ทำให้ผมต้องใช้เงินมาเป็นเครื่องมือต่อรองเพื่อแลกกับเรือนร่างของน้อง เป็นน้องคนแรกที่ผมต้องใช้เงินมาเป็นปัจจัยส่วนหนึ่งในการซื้อความสุข
จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
มี 189 ซื้อ
คุณต้องจ่าย 5 Zenny เพื่อเข้าชมกระทู้นี้
| |
|
|
|
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากครับ / ดีใจที่ชอบครับ
| ||
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ดีใจที่คุณชอบครับ / ขอบคุณมากๆครับสำหรับการติดตาม *-*
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับสำหรับการติดตามและคำชม *-*
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับ ดีใจครับที่ชอบ / แต่ละตอนสั้นยาวอยู่ที่เรื่องราวของเด็กแต่ละคนครับ เด็กคนไหนมีปมก็จะเยอะหน่อย / เด็กคนไหนอยู่ดีๆผีจับยัดเรื่องราวก็อาจจะสั้นบ้าง คละเคล้ากันไป 55 /ขอขอบคุณอีกทีครับ ^0^
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับที่ติดตามกัน *-*
| ||
| ||
| ||
| ||
แสดงความคิดเห็น
ดีใจครับที่ชอบ ขอบคุณครับที่ติดตามกัน *-*
| ||
แสดงความคิดเห็น
ลึกๆน้องน่าจะอยากลอง แต่แค่น้องกลัวว่าผมจะเอาเรื่องไปบอกต่อ แค่น้องโดนเพื่อนแกล้งก็หนักละ ถ้าคนอื่นมารู้ว่าน้องมีอะไรกับผม มันจะหนักมากเกินไปสำหรับน้อง / ตอนต่อไป คันปากยิบๆ อยากสปอย 55 / ขอบคุณครับ
| ||
แสดงความคิดเห็น
ดีใจมากครับที่ชอบตรงจุดนั้น ตอนแรกที่เริ่มเขียน ลังเลอยู่ว่าจะลงดีไหมของเรื่องราวในปัจจุบันของเด็กแต่ละคนที่จะไปในทิศทางไหน ทำอะไรกันอยู่ เห็นว่าคุณชอบทำให้ใจฟูเลย 555 / ขอบคุณมากๆครับ *-*
| ||
แสดงความคิดเห็น
ขอบคุณมากๆครับที่ติดตาม *-*
| ||
รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ
©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก
GMT+7, 2024-5-1 00:51 , Processed in 0.185201 second(s), 28 queries .
Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31
© 2001-2013 Comsenz Inc.
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-12-6 14:45:49
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2022-12-6 15:47:01
โพสต์ 2022-12-6 16:14:03
โพสต์ 2022-12-6 18:19:14
โพสต์ 2022-12-6 22:59:49
โพสต์ 2022-12-7 01:03:48