ให้อ้ายเป็นพี่ชายเจ้าส่ำนั่น

Lool08

สวัสดีครับ ผมมาต่อนะ คือพี่เขาก็ให้ผมไปดูเขาซ้อม เขาดูสดใสขึ้นนะ แบบผมอาจจะหลงเขา แต่ไม่รู้ว่ายังไง ตอนผมไปกับพี่เขา ที่สนามก็มีพลอีกแล้ว แต่คราวนี้พลมาคนเดียว
พล"กะแล้ว่าต้องมา"
ผม"มีไรหรอ"
ฟิวส์"มันสิอยากได้เจ้าอ่ะดิ"
พล"ปากดี กูแค่มาเล่น"
ฟิวส์"ไอ้คนแบบมึงที่บอกกูว่าเบื่อเตะบอลส่ำนั่น ใช่หรอวะ"
พล"งั้นกูมาดู"
ผม"พลลงเล่นดิ อยากเห็นเหมือนกันนะเนี่ย"
ฟิวส์"อ่อ"
เขาเริ่มออกอาการและ ผมไปจิ้มตัวเขา หยอกไรเงี้ย เขาดูก็รู้ว่าเข้าโหมดดราม่า ทำไมผมถึงพูดกับแบบนี้น่ะหรอ เพราะพี่เขาอ่ะ ไม่ใช่คนที่จะไม่ปล่อยความคิดเล็กๆน้อยๆทิ้งไปเลย เท่าที่ผมสังเกต แต่ผมชอบนะ เขาชอบพูดอะไรจริงจังขึ้นมาระดับนึง
แต่ก็อย่างที่ว่า ตอนนี้เขาเริ่ม/ม่พอใจผมแล้ว ผมก็เลยไล่ๆพวกเขาไปเล่น แต่พลบอกไม่เล่น จะนั่งคุย แต่ฟิวส์เขาก็เดินไปเล่นนะ แต่ทำหน้าบึ้งตลอดเว555
พลนั่งคุยกับผมจริง แต่ผมคุยแบบไม่ได้สนใจเขามาก เขาเลยพูดมา
พล"เอาเป็นว่าพลขอโทษดิวได้ไหม ที่ผ่านมาพลจริงจังมาตลอด ตอนนี้เป็นไปได้ป่าวอ่ะ จะมาลองคุยกันดีๆอีก"
ผม"พูดแบบนี้มาสักพักและนะ แสดงว่าเลิกกับแฟนแล้วอ่ะดิ"
พล"ถ้าที่หมายถึง เราถูกหลอกว่ะดิว"
ผม"เฮ้อ ไม่เป็นไรนะพล แต่เรื่องแบบนั้นจะมาลงที่เราก็ไม่ได้เนอะ เราเป็นเพื่อนกันได้หนิ"
พล"ถ้าเอาจริงเป็นเพื่อนกันไม่ได้หรอก เชื่อดิ เพราะกูรักมึง"
ผม"ทำไมไม่บอกกันเร็วกว่านี้อ่ะ แต่ถ้าเร็วกว่านี้เราอาจจะไม่ดีแบบนี้ก็ได้มั้ง"
พล"หมายถึงไอ้ฟิวส์ใช่ไหม"
ผม"เรากลับไปหาคนเก่าตลอดเชื่อป่าว แต่ที่เราไม่กลับไปหาพล เพราะพลมีใหม่เร็วมาก"
พล"งั้นเราขอโทษแล้วกัน แต่บอกมาก่อนรักเราอยู่ไหม"
ผม"รักดิ อาจจะไม่เท่าเมื่อก่อน แต่ก็รักเน้อ"
พล"แค่นี้ก็พอใจและ กอดดิมา"
ผมก็เข้าไปกอด มันโล่งใจนะ ได้พูดไปแบบนี้ ผมก็หลังจากคุยกับพล ผมมองไปฟิวส์เขาก็ยืนพักอยู่ แล้วมองผมอยู่เรื่อยๆ ผมเลยเดินไปหา
ผม"พี่ฟิวส์เลิกยัง"
เขาพยักหน้าเว่ย แต่แบบเขาหลบสายตาผม ทำไรให้นางโกรธอีกเนี่ย เอาใจยากจัง เขาก็ลาเพื่อน แล้วเดินไปคุยกับพลแป๊ปนึงก็เดินมา ก็เห็นชัดว่าหน้าบึ้งนะ แต่ไม่ได้มาพูดกับผมว่าเกิดไร ผมเลยไม่ได้ถาม ค่อยถามทีหลังดีกว่า ก่อนจะไปผมถามเขาว่าหิวข้าวไหม ไปกินข้าวร้านข้างทางกันไหมไรเงี้ย เขาก็ตอบเฉยๆแบบอืมเอาดิ ผมงงตาแตก เขาก็จอดหาร้านแล้วไปสั่งกัน เขาตักน้ำให้ผมก็ยิ้มแล้วอ่ะ แต่หน้าเขานิ่งแล้วมองไปทางอื่น ผมก็เลยไปจับมือพี่เขา เขามาจับมือผมแบบกุมไว้
ผม"ทำไมอ่ะ ทำไมพี่เป็นไรไม่บอก"
ฟิวส์"อ้ายก็เป็นได้ส่ำนี่แหละ จะเฮ็ดไรกับอ้ายมากมาย"
ผม"อ๋อ คือจะไม่บอกกัน งั้นมะรืนไม่ไป"
ฟิวส์"ตามใจ"
ผม"อ้าย ถ้าหนูทำไรให้อ้ายไม่สบายใจ อ้ายบอกหนูได้ไหม"
ฟิวส์"อ้ายแค่ย่านเจ้าไปกับมัน"
ผม"ไม่เห็นต้องกลัวเลย หนูกับพลเราเลิกรากันไปแล้ว มันก็บอกหนูเองว่าคงให้เป็นเพื่อนกันคงไม่ได้"
ฟิวส์"อยู่กับอ้ายนะ"
ผม"อย่ากลัวนะ หนูจะอยู่กับพี่"
เขาโคตรจะแบบน่ารัก ผมขอให้เขาส่งบ้าน แต่เขายึกยักนิดหน่อย
ผม"แล้วจะไม่ไปส่งหนูรึไง"
ฟิวส์"อ้ายอยากสิพาเจ้าลักกลับบ้านตอนนี้เลย"
ผม"ที่จริงกลับดึกได้แม่ไม่ว่าหรอก แล้วเลิกเรียกว่าลูกคุณหนูด้วย"
ฟิวส์"ก็เจ้ามันลูกคุณหนูซำนั่น"
ผม"แล้วชอบป่ะล่ะอ้าย"
ฟิวส์"อยากสิฟัดแก้มหลาย"
ผม"งั้นโกโกบ้านอ้าย"
เขาลงรถมาจับหน้าผมหอมหลายฟอดเลย ใจฟูบลิ๊งๆ พอใจเขาล่ะ ก็ไปบ้านเขา แม่พี่เขาไม่ได้เตรียมกับข้าวเพราะฟิวส์บอกแล้วว่ากินข้าวข้างนอก แม่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ก็คุยกับผมเรื่อยเปื่อย จนพี่เขาลักผมเข้าห้อง เขาถอดเสื้อ เห็นบ็อกเซอร์แลบๆ หุ่นดีนา เขาเดินมาจับหน้าผมจูบ ตกใจดิ เคยแต่หอมนี่ตาทึ่ม มาบีบปากผม จูบผมซะ เขาดีมากเลยอ่า ชอบกลิ่นอ่อนๆที่มาจากเขา เขากอดผมชิดตัวเขาเลย แล้วจูบแบบไม่เหนื่อยนะ ไม่ได้ดูดแรงๆ แต่แบบชิมปาก เขิน
ผม"อือส์"
ฟิวส์"อ้ายไม่เคยพูดเล่น"
ผม"ไหนอ้ายบอกแค่ฟัดแก้ม"
เขาก็ทำตามที่ผมพูดทันที ฟัดแก้มผม
ฟิวส์"นี่ไง"
ผม"แต่เมื่อกี๊ อ้ายจูบเรานะ"
ดขาก็จูบผมเลย อ๊ายยย
ฟิวส์"แล้วมันบ่แม่นตามที่เจ้าบอกติ"
ผม"แม่น ยอมอ้ายก็ได้"
ฟิวส์"ซำนั่นแหละ"
ผม"ไปอาบน้ำไปพี่"
เขาดึงผมไปนอนที่ฟูกเขา เรามองหน้ากันอยู่ คงจะคิดล่ะสิว่าจะเกิดไร
ผม"หื้ม"
ฟิวส์"อ้ายแค่ขอให้เจ้านอนกอดซำนั่นแหละ"
ผมก็เข้าไปกอดพี่เขา นอนบนแขนพี่เขาือฟินมาก ผมหลับตา แบบคิดๆอยู่ สักพักเอ้ยแม่งหลับจริง พอฝันๆนึกได้ขึ้นมา ก็นอนกันท่าเดิมแหละ ดูเวลา เอ้ยจะตี 1 บ้าไปแล้ววว ผมนี่หยิบโทรศัพท์ทักไลน์ไปบอกแม่ บอกว่าเผลอหลับบ้านเพื่อน 55555 แล้วคือแม่ตอบมาด้วยไงประเด็น "เออทำให้เป็นห่วงจริงเลย" ก็ฝันดีไปตามเสต็ป555 ผมหันไปมองพี่เขาหลับปุ๋ย ไปหอมแก้มเขาสัก3ที กลัวไม่คุ้ม แล้วจังหวะคือเขาพลิกตัวมาซบผมเลย แบบหน้ามาซุกผม ผมก็จับแขนเขามากอดด้วยแหละ แฮร่ ใครจะอดใจไหวว๊า ผมนอนต่อ กะจะปลุกเขาตี5กว่าๆ เพราะมันมีเรียนพรุ่งนี้แล้วก็หยุด
พอได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกก็ปลุกพ่เขาเลย แต่เขางัวเงีย ขนาดผมก็อยากนอนให้มันจบๆ แต่ไม่ได้ไง ผมปลุกเขา เขย่าตัวเลย จนเขาตื่น เขาก็มานอนกอดผม จนผมหอมแก้มเขาอ่ะ ถึงลืมตาโตๆ
ฟิวส์"หอมอ้ายอ่อ"
ผม"อ้ายไปอาบน้ำแล้วไปส่งหนูได้แล้ว"
ฟิวส์"เอ้อ เมื่อคืนเจ้าเผลอหลับบนตัวอ้าย"
ผม"แล้วไม่ปลุก"
ฟิวส์"อ้ายเลยกอดเจ้านอนไป"
ผม"โอ๊ย555 แต่ที่นี่นอนสบายจัง หรือเพราะนอนบนตัวพี่นะ"
ฟิวส์"ต้องเพราะนอนบนตัวอ้ายนี่แน่ๆ"
ผม"ไว้มานอนอีก"
ฟิวส์"แต่จะว่าซำนั่น พรุ่งนี้ก็วันเสาร์ มานอนกอดอ้ายบ่"
ผม"ดูก่อนนะ"เขามาคร่อมหอมแก้มผม ผมต้องห้ามเขาไว้อ่ะ คือตอนนี้มันรู้สึกมีอารมณ์จริงอ่ะ
ฟิวส์"ซำนั่นอ้ายขอจูบเจ้าอีก"
ผมเลยโดนเขาจูบ โคตรจะหล่อเลยเขา ผมยอมเสียตัว/ด้เลยอ่ะ แต่แค่ผมกลัว เท่านั้นเอง พี่เขาก็ไปอาบน้ำ ผมนั่งรอในห้อง เขากลับมามาแต่งตัว คือเขาเอาผ้าออกแล้วแต่งตัวเลย ผมก็ตกใจติ หุ่นทั้งตัวมันดีมาก แต่ผมเขินเลยมุดผ้าห่ม จนเขามาดึงผ้า คือเขาใส่แค่บ็อกเซอร์ แล้วมาฟัดแก้มผม
ผม"พี่ไปแต่งตัวเถอะนะ"
เขาเหมือนไม่ไหวมั้ง หายใจโคตรแรง ผมโดนแนบทั้งตัว เขาดมคอผม แล้วรู้สึกถึงของเขาที่มันแข็งอ่ะ ผมพยายามจับเขาไว้ แต่ไม่ได้ขัดขืนขนาดนั้น
ผม"พี่ฟิวส์"
ผมเรียกเขา เขาเลยหยุดมามอง แต่ก็/ม่/ด้พูดอะไร ผมรู้เลยคือเขามีอารมณ์มากๆในตอนนี้ แต่ถ้าจะให้กันตอนนี้เลย มันจะดีหรอ?
ฟิวส์"อ้ายขอทำแบบนี้พักนึง"
ผมยอมเลยจ้า แต่เขาก็แค่หอมคอ ดูดนิดหน่อย แต่เอวเขาขยับขึ้นขยับลง ให้มันถูๆ ผมตัวโยกอ่ะ เขาทำสักพักจนพี่เขาหยุดแล้วไปมองบ็อกเซอร์ตัวเองอ่ะ เฮ้ยย คือเขาแตกเว่ย แบบน้ำฉ่ำเลย นี่แค่ถูนะเนี่ย
ผม"พี่แตกหรอ"
ฟิวส์"ยังไม่ได้ขอให้หนูช่วยเลย มันแตกเองแล้ว"
ผม"เสียวอ่อ"
เขาแม่งลงมาจูบไม่หยุด ผมเลยให้เขาลุกไปล้าง แต่แบบเห็นทรงตอนแข็งอยู่ในบ็อกเซอร์แล้วอ่ะ มันโหญ่มาก ทั้งใหญ่ทั้งยาว ผมเขิน แล้วตรงที่เขาถูกับตัวผมอะ มันมีน้ำเขาด้วย หื้มม เลียดิ5555 เขินอ่า เขากลับมาพร้อมกับบ็อกเซอร์ตัวใหม่ แต่ก็ยังไม่แต่งตัว ลงมาซุกกอดผม
ผม"ไปแต่งตัวเลย ผมจะได้กลับบ้านไหมน้อ"ฟิวส์"อ้ายแค่อยากกอด"
ผม"พี่จะทำอะไรก็ได้ ขอแค่พี่มีความสุข"
ฟิวส์"ครับ อ้ายขอแค่อยู่กับคุณหนู"
ผม"5555 แต่งตัวก่อนนะ จะ6โมงแลัวอ่า เดี๋ยวไม่ทัน"
ผมจับหมับเขามาหอม เขาก็ลุกไปแต่งตัว แล้วเขาก็ออกไปส่งผมเลย เขาแต่งชุดนักเรียน แล้วก็เตรียมของมาเรียบร้อยเลย บอกจะไปส่งผมที่โรงเรียนด้วย ผมนี่ปลื้ม เขาไม่กล้าเข้าบ้านผม เลยบอกว่าจอดรถรอข้างนอก ผมก็ไม่รู้จะเอาเขาเข้ายังไงเลยรีบเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว ตอนผมเข้าไปพ่อหรือแม่ก็ยังไม่ลงมา ผมเลยรีบทำอะไรให้เรียบร้อยแล้วกะจะทิ้งไลน์ไว้ แต่พอทำไรเสร็จลงมา เจอแม่ผมที่นั่งคุยกับฟิวส์อยู่ตรงโซฟา ผมทำตัวไม่ถูก แม่ผมหันมาหาผมนี่นิ่งเกร็งเลย แต่แม่ผมก็ไม่ได้ว่า แต่บอกว่าทีหลังไปไหนกับใครก็บอกแม่ด้วย แล้วถามผมว่าทำไมไม่ให้ฟิวส์เข้ามาบ้าน ผมก็บอกพี่เขาไม่อยากเข้ามาเอง แม่ผมเลยบอกกับฟิวส์ว่าไม่ต้องกลัวคนบ้านนี้นะอะไรเงี้ย อาการเขาน่ะหรอ นิ่งๆ แล้วก็ไม่ได้กระโตกกระตากอะไรเท่าผม แม่ผมก็ถามจะไปกันตั้งแต่เช้าเลยหรอ หรือจะไปกินข้าวข้างนอกกัน ผมก็บอกคงจะไปกินข้าวข้างนอก แม่ผมเลยบอกว่าเดี๋ยวทอดไข่กับไส้กรอกให้เอาไหม มองหน้าฟิวส์แล้วเขาไม่กล้าพูดแน่ๆ ผมเลยบอกเอาก็ได้ แม่ผมลุกไปทำให้ ผมเลยเข้าไปนั่งข้างเขา
ผม"โอเครึเปล่า"
ฟิวส์"อ้ายแค่คิดว่าอ้ายเหมาะกับเจ้าแล้วจริงหรอ"
ผม"คิดไรเนี่ย หนูรักพี่นะ จะทิ้งกันง่ายๆหรอ"
ฟิวส์"เพราะเจ้าฮักพี่นี่ล่ะ อ้ายถึงย่านว่ามันสิแย่"
ผม"เราคบกันไหม"
ฟิวส์"ขอให้อ้ายได้พิสูธมากกว่านี้ได้ไหม อ้ายย่านเจ้าเสียดาย"
ผม"ตามใจนะ"
เขามาจับมือผม รู้แหละว่าเขาประหม่า แล้วก็ไปกินข้าวบลาๆ ความประหม่าของเขาไม่หายไปเลย จนเขาไปส่งผมที่โรงเรียน ผมบอกเขานะว่าถ้ายังไงทักมานะ ผมไม่รู้ชีวิตประจำวันเขาจริงๆ ก็เลยพูดไปแบบนั้น
สิ่งที่ผมกลัวก็มา ความประหม่า ความกลัว หรือการที่เขาคิดว่าเราไม่เหมาะสมกัน ทำให้เขาทักมาบอกผม ว่า"อ้ายว่าเราสองคนมันไม่เหมาะสมกันหรอก อ้ายขอโทษ" ซึ่งผมโทรไปเขาก็พูดจนผมก็ไม่รู้จะทำไง เขาบอกแบบนั้น ผมก็ตามใจ…
งั้นเอาไว้ผมมาต่อนะ มีต่อแน่ๆคับ รักทุกคนน้า TTต่อครับ คลิกเลย!!

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

auntot

วัดใจลองใจกันไปไปไป

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

pppoi

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

Pokza

ขอบคุณ

JST001

ขอบคุณครับ

hanami1

ขอบคุณครับ

พลเอก

ชอบๆ

Netnotnet

ขอบคุณครับ

view99

ดีๆๆๆ