พี่รูมเมทชวนจิต​ ตอนที่1

rionkun

เรื่องราวของผมเกิดขึ้นตอนเรียนม​ ปี 1 ผมกับเพื่อนสนิทเราสอบเข้ามหาวิทยาลั​ยเดียวกัน​ คณะเดียวกัน​ อ้อลืมแนะนำตัวไป​ ผมชื่อ​ นิก  อายุ​ 17​ ย่างเข้า​ 18 สูง​ 168  หนัก​ 55 ส่วนเพื่อนสนิทชื่อ​ เอ็ม​ อายุไล่เรี่ยกัน  แต่มันสูงกว่าผมมาก  180 น่าจะได้แถมยังดูเจ้าเนื้ออยู่หน่อย​ ๆ​ และที่เราสนิทกันถึงขั้นมาเรียนที่เดียวกันก็เพราะ  เราเป็นเด็กที่เพื่อนคนอื่นๆในห้องเรียนว่า  เนิร์ด​ ครับ​ ผมกับเอ็มไม่ค่อยชอบทำกิจกรรม​ แต่พอเป็นเรื่องงานวิชาการนี้ถึงไหนถึงกัน​
เข้าเรื่อง​กันผมกับเอ็มจองหอในห้องเดียวกัน​ แต่หอในที่ผมจองมันให้อยู่สามคน​ ดังนั้นเลยต้องสุ่มรูมเมท​อีกคน​ ซึ่งก็คือ​ พี่ลม​ พี่ปี​ 3​ เรียนวิทยาศาสตร์​การกีฬา​ เป็น​รุ่นพี่คณะแต่เรียน​คนละสาขา​ ผมกับเอ็มเรียนสาขาเคมี​ ครั้งแรกที่เจอพี่ลมบอกได้เลยว่า​ หล่อ​ ครับ​ พี่ลมสูงกว่าเอ็มนิดหน่อย​ แต่รูปร่างดีมาก​ หน้าตาที่ดูดีตาคม​ คิ้วเค้ม  แต่ผิวขาว​ รับกับทรงผมที่เข้ากับรูปหน้า​ แค่เดี่ยวก่อนครับอย่าเพิ่งหลงเรื่องรูป​ลักษณ์ภายนอก​ เพราะพี่ลมจัดได้ว่าซกมกขั้นเทพ​ พี่ลมสามารถ​กินน้ำกินขนมเสร็จแล้วทิ้งถุงหรือขวดลงข้างเตียงเลย​ เสื้อผ้าถุงเท้ารวมถุงกางเกงในใช้แล้วก็ไม่ค่อยจะอยู่ในตระกร้าจนผมสงสัยว่าแกซื้อตระกร้าผ้ามาทำไม​ ของใช้ในห้องน้ำก็เนียนใช้ของผมกับเอ็ม​  และเรื่องที่พีคสุดเห็นทีจะเป็นผ้าเช็ดตัวแกที่ใช้แล้วหมกไว้จนขึ้นรา แต่ดีที่แกรวยครับ​ ใช้แต่ของแบรนด์​เนม​ แกจะใส่เงินไว้ในเกะบนโต๊ะหนังสือของแกแล้วบอกให้ผมกับเอ็มเอาไปใช้ซื้อของใข้ได้เลย​ ซึ่งแหวกกองเสื้อไปเปิดเอาเวินทีไรก็ไม่เคยต่ำกว่าพันสักครั้ง​ แต่นอกจากความซกมกแกก็จัดว่าเป็นพี่ที่ดีเลยทีเดียวครับ​ พี่ลมเข้ากับผมและเอ็มได้ง่ายเพราะเป็นคนสบายๆ​ ชอบชวน(ใช่คำว่ายังคับ)​ผมกับเอ็มไปกินข้าวบ่อยๆ​ แต่ที่พีคสุดเลยคือ​ พี่ลมสามารถ​ชวนเอ็มไปวิ่งได้ครับ ตั้งแต่เป็นเพื่อนกับมันมานอกจากคาบพละก็ไม่เคยเห็นมันเล่นกีฬา​หรือออกกำลังกายอะไร
ผมแล้วก็รูมเมททั้งสองอยู่กันมาปรกติสุขจนช่วงก่อนสอบปลา​ยภาค​ของเทอมหนึ่ง​ ผมต้องไปเลี้ยงสายรหัสซึ่งสายอื่นเขาเลี้ยงตั้งแต่ก่อนสอบกลาง​ภาค​แล้ว​ แต่สายผมเลี้ยงช้าเพราะพี่ปีสี่ไม่ว่างซักที​ เลยบอกกับเมทว่าจะไปค้างห้องเพื่อนในสายที่เป็นหอนอกคืนหนึ่ง​ เพราะยังไงก็ไม่น่าจะกลับมาทันรถในมอ​ แล้วก็จากประตู​มอมาที่หอก็ไกลมากด้วย
แต่แล้วด็ไม่ได้เป็นไปตามที่ผมคาด​ เพราะหลังจากเลี้ยงสายเสร็จก็โชคดีที่มีพี่ในสายมีมอไซร์​ผมเลยขอซ้อนท้ายกลับมาที่หอ​ ผมโดนยึดบัตร​​นักศึกษาเอาไปตัดแต้มด้วยเพราะกลับมาหลังหอปิด​ ไขกุญแจ​เข้าห้องอย่างเบามือเพราะกลัวเกิดเสียงดังเกรงใจรูมเมท​ แต่เข้ามากลับพบว่าไฟในห้องยังไม่ปิดมีเอ็มนอนอยู่ที่เตียง​ของมัน​ ส่วนพี่ลมกำลังอายน้ำอยู่​ ทุกอย่างจะปรกติมากถ้าบนหน้าเอ็มไม่มีของเหลวสีขาวขุ่น​เปรอะหน้ามันอยู่ ดูก็รู้ว่ามันคืออะไร​ ผมประติดประต่อเรื่องราวก็พอเดาว่าน้ำว่าวบนหน้าเอ็มต้องเป็นของคนที่อาบน้ำอยู่เป็นแน่​ เพราะทั้งผมและพี่ลมต่างก็รู้ดีว่าเอ็มเป็นคนหลับลึกชนิดที่ฟ้าถล่มยังต้องมาลุ่นอีกทีว่าเอ็มจะตื่นไหม​ ผมนิ่งไปพักใหญ่เพราะไม่คิดว่าพี่ลมจะกล้าทำเรื่องอะไรแบบนี้กับเพื่อนผม​ ผมตั้งสติแล้วคิดว่าจะแกล้งทำเป็น​ไม่รู้ไม่ชี้​ จะ้เกินออกห้องไปทำเหมือนยังไม่กลับ​ แต่ไม่ทันเพราะอยู่ๆ​ พี่ลมก็เปิดประตูห้องน้ำออกมาพร้อมผ้าเช็ดตัวสีขาวที่มีราดำเกาะอยู่​ พี่ลมสีหน้าตกใจมากที่เห็นผม
"อ้าวนิก  ไหนบอกจะนอนหอนอกอ่ะ"
"พอดีมีพี่ในสายกลับหอ​ เลยขอซ่อนเขามา"
ผมเลิกลักตอบพี่ลมออกไป​ พี่ลมรีบเดินมาบังผมไว้ไม่ให้มองที่เตียงเอ็ม​ ผมเลยเดินเลี่ยงไปหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำหนีความจริง​ แต่เข้าห้องน้ำมาก็ต้องผงะเมื่อที่อ่างล้างหน้ามีกางเกงในของเอ็ม​กางอยู่แถมตรงเป้ายังมีน้ำเมือกขาวขุ่นเปื้อนอยู่​ เขี่ยยมากก​
ในหัวคิดวน​ ๆ​ ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น​ตอนที่ผมไม่อยู่​ น้ำว่าวบนหน้าเอ็มน่าจะเป็นของพี่ลมไม่ผิดแน่​ เพราะไม่น่าจะมีใครขักว่าวแล้วพุ่งไปกองบนหน้าได้แบบนั้น​ แต่น้ำว่าวอีกกองบนกางเกงในของเอ็มเป็นของใคร หรือจะเป็นของเอ็ม​ แต่สภาพเสื้อผ้าเอ็มที่นอนอยู่เมื่อกี้ก็ใส่เสื้อผ้าปรกติ​
ก๊อก​ ก๊อก​ ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องน้ำทำให้ผมเปิดประตูออกเพราะมัวแต่ช็อคกับกางเกงในเปื้อนน้ำว่าวเลยยังไม่ได้แก้ผ้าแต่อย่างใด​
"เอ่อ… โทดทีพี่ลืม"
พี่ลมแง้มประตูมาคว้าเอากางเกงในที่วางบนอ่างล้างหน้าอย่างรวดเร็ว ด้วยสีหน้าเลิกลัก ก่อนจะรีบปิดประตูห้องน้ำให้ผมคืน ผมอาบน้ำอยู่พักใหญ่ ก่อนจะออกมาเจอกับพี่ลม ที่ดูยังไงก็น่าจะรออธิบายให้ผมอยู่ปลายเตียงของแก
"นิก… คือว่าพี่​ เอ่อ"
" พี่ลมชอบเอ็มหรอครับ"
ผมตัดสินใจถามในข้อสันนิษฐานที่ผมคิดตอนอยู่ในห้องน้ำ เพราะมันคงมีเหตุผลไม่กี่อย่างที่ทำให้พี่ลมทำแบบนั้น
"เปล่า… คือแบบว่า​ จะพูดไงดี"
พี่ลมอั้มๆอึ้งๆเหมือนไม่รู้จะตอบคำถามผมยังไง ผมหันไปมองที่เอ็มซึ่งตอนนี้บนหน้าของเอ็มไม่เหลือร่องรอยน้ำว่าวอยู่แล้ว​ คาดว่าพี่ลมน่าจะเช็ดออกเรียบร้อย​แล้ว
" งั้นผมถามใหม่ พี่ลมชอบผู้ชายหรอครับ"
" เฮ้ยเปล่า พี่แค่แบบว่า​ บอกไงดีวะ​ คือพี่อัดอั้นมาหลายวัน วันนี้เลยว่าจะเอาน้ำออกสักหน่อย แต่นิกก็รู้ ว่าเพื่อนเราอ่ะมันหลับลึกขนาดไหน ด้วยอารมณ์พาไป พี่เลยทำอะไรแปลกๆไปบ้าง นิกช่วยอย่าบอกเรื่องนี้กับเอ็มได้ไหม"
พี่ลมร่ายยาวตอบคำถามผมแบบไม่ต้องคิด ทำให้ผมตัดเรื่องที่แกจะโกหกออกไป แถมยังขอร้องให้ผมช่วยปกปิดให้อีกด้วย
" ว่าแต่เอ่อ.. ในห้องน้ำกางเกงในของเอ็มใช่ไหมครับ"
พี่ลมพยักหน้ายอมรับ
"แล้วน้ำว่าวที่เปื้อนอยู่ของใคร พี่คงไม่ได้ลักหลับเพื่อนผมนะ"
" เห้ยไม่ใช่​ น้ำนั้นของพี่เอง​ พี่แค่เอ่อ… แตกใส่หน้าเอ็มตอนหลับไม่ได้แต่ตัวเอ็มเลย  ส่วนน้ำบนเกงในของเอ็มคือแบบพอนึกถึงเรื่องที่ทำเลยเกิดอารมณ์​จึ้นอีกรอบเลยเอาเกงในเอ็มมาดมแล้วชักว่าวอีกรอบ​ แค่นั้นเอง"
ห๊ะ… กมเกงในใช้แล้วของเอ็มด้วยหรอ​ ไปกันใหญ่แล้ว​ ผมเริ่มกลัวพี่ลมนิดๆแล้ว​ แต่แปลกที่ผมเองกลับเริ่มแข็งตัว​ เลยเลี่ยงไปใส่เสื้อผ้าดีกว่า
" นิครับปากได้ไหมว่าจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ"
ผมเลยได้แต่พยักหน้าส่งๆ ยอมตกลงพี่ลมไป เพราะยังไงผมกับเอ็ม ก็ต้องอยู่หอนี้ อีกอย่างน้อยเทอมนึง

1123455

สนุกดีครับ ขอบคุณมาก

Kak00321

ขอบคุณครับ

Kak00321

ขอบคุณครับ

เบญจมาศ

ใจนะ

qqqqqppppp

ขอบคุณครับ

Peace99

ขอบคุณมากครับ

poiuytrewq

สนุกครับ

muumix

ชายแท้  จะเอากางเกงในของผู้ชายมาดมตอนชักว่าวหรอ

xoman

ขอบคุณครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

nuangnut1996

สนุกมากครับ

Akeoutdoor

เรื่มสนุกแล้วสิ ลุ้นๆๆๆ

Bojaejoong

ติดตามนะครับ

guide01

ขอบคุณมากนะครับ

nnont

ขอบคุณครับ

princo78

ขอบคุณครับ

possto_01

น่าสนใจ

Vza

ขอบคุณ​

krool2ziii

ขอบคุณครับ