|
EP.2... เมื่อไฟแช็คในมือถูกจุด...เผา...พันลำ ที่เจ้าของห้องเพิ่งส่งมาให้ก่อนละเมียดสูบให้ชุ่มปอด
บอกไว้เลย...เราทั้งคู่ ไม่ได้รู้สึกกัน...เกินเพื่อนสนิท แค่ ดูหนังโป๊ แล้ว พันลำ พร้อม...ต่างคนต่างชัก...
อย่าโทษ กูครับ... ความคิด...ท่านผู้นำ...ล้วนๆ ส่วนไอ้เจย์ที่กำลังพ่นควันบุ๋ยๆๆ ทำเหมือนเซียน ...กู... ติดใจ กัญชาพันลำ ของดี ของฟรีต่างหาก
เออๆๆๆ... แม่ง...ยอมสารภาพก็ได้ว๊ะ!!! จริงๆ...ครั้งแรกที่ได้ลองสูบกัญ แล้วช่วยตัวเองไปด้วย...ยอมรับเต็มปาก...แม่ง...ทั้งไฮทั้งพีค...โลกทั้งใบวิบๆวับๆ ...เหมือน พลังสายเขียวฉุดอะไรในส่วนลึกขึ้นคลุกวงในนางเอกเอวี
กลับไปใช้แค่น้องทั้งสิบร่วมมือร่วมใจ...ไม่ได้อีกแล้ว
และตอนนี้ กู ก็กำลังยื่นบุหรี่ตัวที่เพิ่งสูดเข้าปอดให้ไอ้คนหันหลังจากภาพนางเอกผมสั้นๆทรงนักเรียนญี่ปุ่น ทำท่าเลียปาก ทำหน้าโคตรยั่วบนจอ แต่...คือ...อีก...เรื่อง...........คือว่า... จะอะไลมึงไอ้เจย์ ...เพ้อทุกทีตอนไฮ...ไม่เว๊ยคือ...คือกูจะสารภาพอีกเรื่อง...ว่า...
ตอนเริ่ม...ทำ...ด้วยกัน...แรกๆ
“หรือของมึงเล็ก...ไม่ต้องอายเพื่อน...เรื่องแค่นี้” จี๊ดเลย...หยามกันขนาดนั้นไอ้จูเนียร์ถอดกางเกงนักเรียนทิ้งทันที ...”เรื่องหล่อ...กูยอมให้...แต่เรื่องนี้..ไม่มีทาง”... “เชี่ย” อ้าปากค้าง ตาแทบหลุดเพื่อนกู “ไงมึง... อึ้งดิ” ขอไอ้เจย์ โชว์เหนือหน่อยเพราะถือว่า ครั้งแรกในชีวิต ที่แก้ผ้าต่อหน้าคนอื่น...กู ชนะ ขาดลอยรวมถึง...ไอ้นั่นด้วย... แล้ววันนั้นเหมือนกันพอนอนหอบหลังแตกเรี่ยราดออกมาผิดปกติ
ถึงจะรู้สึก... แปลกๆ...แต่พอ...ไถ ถอก จนชิน ก็กลายเป็นคาบพิเศษกับท่านผู้นำหลังเลิกเรียนเกือบทุกวันตลอดเดือนได้...เฉ๊ย!!!
ที่ว่าๆมา...นั่นน่ะแค่เดบิวต์...แปลก...สเต็ปแรก เพราะ ...แปลก...สเต็ปสอง ...
กับอาทิตย์ก่อนที่ม๊า ไอ้ที่พันลำไม่ยั้ง บินกลับไปคุยงานเมืองนอกต่อ
ในช่วงหัวค่ำแบบเดิมของวันที่นางเอกเอวีผมยาว โดนจับมือมัดแล้วโดนพระเอกกระชากหัวเป็นเป้าส่งดุ้นยักษ์กระแทกปาก หน้าตาโคตรทรมานของน้องทำเด็กแก้ผ้าล่อนจ้อนสองคนอย่าง กู กับ ไอ้คนช่างสรรหาหนังเอวีใหม่ๆนางเอกตรงสเปคมาป้ายยาเพื่อนสนิท ...เหมือนแม่ง... รู้ใจ... กู๊ดบอย ตัวซีดๆขาวๆทั้งตัว ที่ยิ่งขาวไปใหญ่ตอนโดนแสงจากหน้าจอทีวีเพราะแม่งชอบนั่งหน้าจอจะได้เห็นชัดๆ ส่วน มนุษย์แบดบอยผิวคนละสี แต่รวมๆสองคนเพื่อนสนิท ก็ติดชาร์ท ท๊อป 20 สามีประจำโรงเรียน จะทำอะไรได้นอกจาก
...ชักซิครับ...ยิ่งสูบไปด้วย ยิ่งเคลิ้มไปอีก...รออะไล
“แจ่มป่ะ ไอ้เจย์” ไม่รู้ แม่ง สรรหาคำแบบนี้มาจากไหน “โคตรแจ่มมึงเอ๊ย น้องแม่งทำกูแข็งสัด” กลายเป็น กู ผู้ได้รับอิทธิพลจากมัน
ติดทั้งคำ กับทั้ง... ที่ทำๆกันอยู่ ...หนึบเลยกู
วัยเรียนรู้อย่าง โนอาห์ หลังสูบพลังสายเขียวได้ที่ย้ายหน้าลอยๆตาปรือๆที่เคยจ้องหน้าจอทีวี หาคนซ้ายมือตัวเอง เศษเสี้ยวกลางสมองวินาทีนั้น ตาเริ่มกลมโตลุกวาวเพื่อสำรวจอวัยวะกลางลำตัว กับทุกความยาว ทุกเส้นรอบวง ทุกผิวเนื้อ ขยับลอดความมนกลมกลึงชุ่มน้ำลอดอุ้งมือถัดจากนาฬิกายี้ห้อหรูบนข้อมือ กับสองลูกย่นๆใต้ดงขนหยิกดูหยาบ ฟูๆนั่น
เค้า ... ไม่เคยสังเกตไม่เคยใส่ใจ แม้ทุกชุดอวัยวะผ่านสายตาตลอดเกือบเดือนที่ได้เริ่มปล่อยใจสนุก ลองทำอะไรด้วยกัน
กลางท่อนขาข้างหนึ่งยกงอเข่าวางเท้าบนโซฟา อีกข้างเกร็งปลายนิ้วเท้ายันพื้นพรมหัวเนื้อแดงสดบนลำสีเข้ม ผลุบหนีหนังคล้ำชัดกว่าส่วนอื่นทุกครั้งที่โดนอุ้งมือพร้อมนิ้วทั้งห้ารั้ง ครูด ขึ้น ลง ทุกความเป็น โนอาห์ ปะทุจุดเบี่ยงเบนใหม่ จนหางตาเผลอเหลือบจ้องไม่เลิกพร้อมๆจังหวะลำเนื้อสีอ่อน หัวชมพูสด ถูกอุ้งมือหนึ่งชักรูด อีกมือกลึงคลึงพวกลูกตัวเอง
...ผิดแปลก...เกินความถี่...ปกติ จนถึงจุดที่สุดเมื่อทุกพลังทรงอิทธิพลจะด้วยฮอร์โมนวัยเรียนรู้ จะด้วยหนังเอวี จะด้วยฤทธิ์ใบไม้ดอกไม้ หรือจะด้วยทุกความเป็นเพื่อนสนิทเกือบ 6 ปี พากันรุมสกรำย่ำยีกาย ส่งผลกระทบโดยตรงเข้าถึง ทำร้ายใจ อย่างที่ชีวิตไม่เคยเจอ “...เจย์...กูขอ...”ประโยคเสียงอ่อย พุ่งมือซ้ายไม่รอคำตอบ “เชี่....เชี่ยยยมึง....ทา.....มทำ”
แม้เจ้าของอวัยวะถลนตาร้องลั่นนำไปก่อนแล้ว แต่นิ้วขาวซีดทั้ง5ยังทำหน้าที่ครอบกำลำเข้มชุ่มเมือกใส ส่งกลิ่นชัดหนักกว่าทุกครั้ง เพื่อขยับจากโคนให้เนื้อหยุ่นลงตามส่งผลให้หัวแดงโผล่ออกตามแรง ตามด้วยส่งเนื้อคืน กลืนหัวแดงกลับ ...สลับ...ไปมา
...”ใช่จริงๆ...ของไอ้เจย์ ...ใหญ่กว่า ยาวกว่า”...นั่นคือในหัว “เฉยๆน่ามึง” แต่คำพูดออกมา กลับไม่ชม แต่เป็นแกมบังคับแทนและถูกจัดการต่อทันทีที่ร่างนั้น กัดกรามเอนหลังประท้วงด้วยเสียงทุ้มๆในลำคอ “ดีมั้ยมึง... มีคนทำให้” กำบ้องกลางดง แล้วซนมือต่อไม่ยั้ง “ก็...ดี...แต่...แค่” คำตอบสุดแสนตรงข้ามปฏิกิริยาตอบรับจากอีกหัวไหล่ชุ่มเหงื่อแนบกันพร้อมกดสายตาบนหน้ายาวเรียว สำรวจทุกการกระทำตามใจตัวเองของ... กู๊ดบอย ตัว แบ๊ด... “อ๊ากกก” คำไม่เป็นคำ กับแรงกัดฟันจนขึ้นกรามชัด พร้อมตัดใจหลบสายตาหนี
”ทำตัวสบายๆ ปล่อยไหลที่มึงรู้สึก” “ไม...ไม่ดีมั้งมึง”
จังหวะกลางอุ้งมือคนละสี ชะงักทักที “ให้หยุดมั้ยละ”...แต่ไม่...แล้วจัดการเหมือนที่เคยทำให้ตัวเอง ตั้งแต่เริมรู้จักการ ชักว่าว ต่อ คล้าย...หลอก...“หึ...ยังไงเจย์...จะให้หยุดหรือให้ทำต่อ”กดมือแน่นเร่งความเร็ว...ล่อ... “อึ...อ๊ากกก” ใครไหวไปก่อนเพราะเจ้าของเสียงดิ้นทั้งตัว รีบกดกรามแน่น เกร็งปิดเปลือกตา รับเม็ดเหงื่อรั่วตามไรผมก่อนถูก...ท่านผู้นำ...เข้าควบคุมทันทีด้วยประโยคกึ่ง คำสั่ง...อีกรอบ “งั้นนนน...กู...ต่อนะ” หนังเอวีบนจอเริ่มกลายเป็นแค่ฉากหลัง ปล่อยให้ทุกสัมผัสบทใหม่ตรงจุดนั้นซ่านเสียวขึ้นเรื่อยๆเข้ามานำจนที่สุด อุ้งมือสีเข้มพุ่งเข้าหา จุดเดียวกัน ฝั่งขวา “มะ...มมึงไม่ต้อง ช่วยก็ได้เจย์” “ไม่เป็นไร...กู......กูรู้สึกดีจนอยากช่วยมึงบ้าง” สำหรับ จูเนียร์...ประโยคนั้น คือทุกอย่างในใจ “ไง...เพื่อน... ดีมั้ย?” “โคตรดีดิวะ”ชัดเจนไม่มีปิดบังรับจังหวะเอนทั้งตัวบนพนักโซฟาพ่นลมหายใจชุดใหญ่หลังเอ่ยไป “มือกูล่ะ...เป็นไง” เจ้าของลำผิวสีอ่อน หัวมนชมพู ผุดน้ำวาวกลิ่นคาวหวานน้อมรับทุกสัมผัสหนากว่า อุ่นเข้มกว่า ลากเนื้อขึ้นลง “ดีสัดเจย์...แต่กู...ก...กู ......กูว่าจับของคนอื่นแม่งโคตรแปลกว่ะ” ประโยคนั้นสำหรับ โนอาห์...ไม่ใช่ทุกอย่างในใจ
พักจังหวะคำพูด คล้ายต้องการ ทดสอบความรู้สึกด้วยการกลับไปจดจ่อร่างนางเอกทรงโตโดนพระเอกย่ำยีไม่ยั้ง
“โดยเฉพาะ...ตอนรูดหนังหัว ขึ้นๆ ลงๆ” ที่สุด กลายเป็นตัวเอง ถูกอะไรบางอย่างย่ำยีให้กล้าเผย หลังเผชิญบทเรียนใหม่ๆในชีวิต ร่วมกับ เพื่อนสนิท มานับครั้งไม่ถ้วนจนถึงครั้งนี้...วินาทีนี้ “น้ำมึงเลอะมือ...ก็...โคตรแปลกวะโนอาห์”
เป็นอันว่า การทดลองใหม่ๆ ไม่ได้ย่ำยีแค่คนเริ่ม
“โทษวะเจย์...แต...แต่ตอนนี้มึงทำกูใกล้แล้ว”“เชี่ยโนอาห์ กูไม่ไหวเหมือนกัน...จะแตกแล้วมึง ...อ่าห์” คำพูดจากปากเพื่อนสนิทกระชากทุกพลังงาน มุ่งมั่น บากบั่น พากันกำบ้องชักท่องโลกกลางกลุ่มควัน ลอยขึ้นให้ถึง...จุดที่ว่า “เต็มที่เลยเพื่อน ...โชว์ให้กูดูว่ามึงสุดยอดแค่ไหน” โนอาห์ ในฐานะ ผู้เริ่ม กล้าโพล่งปากเอ่ย...คล้าย...ขอ...สลับรัวข้อมือถือถอกไม่ยั้ง จนทั้งตัวเข้มๆดิ้นพร่านแทบตกโซฟา
“โอ๊วววววแม่งเอ๊ย ...แตกแล๊!!!....ว”
ริมฝีปากหนา อ้าร้องคำรามสุดเสียงทั้งน้ำตา ก่อนภูเขาไฟยักษ์ระเบิดเมือกลาวาเดือดปุดพ่นกลิ่นคาวคลุ้งคุ้นจมูก ระลอกแล้วระลอกเล่า ลามทั่วลำเขา ลงทุ่งหญ้าเข้มๆรายรอบ ที่สุดแห่งชีวิต ส่งต่อเรี่ยวแรงถูกกระทำเดียวกันให้อวัยวะในอุ้งมือข้างขวา“แ...แตกกูแตกด้วย” พร้อมปริมาณ อาการ ความรู้สึกดูคล้ายไม่น้อยหน้าเพื่อนสนิท ทุกหยดเดือดๆที่พุ่งขึ้นเพื่อดิ่งลงตามแรงโน้มถ่วงใส่อุ้งมือที่ไม่ใช่ของตัวเอง
กับทุกกลิ่นแทรกซึมติดผิววันนั้น จน ...ทุกวัน...เกือบทั้งอาทิตย์ อุ้งมือ เริ่มมีความหมายมากกว่า แค่อวัยวะบนตัวเพื่อนสนิท และยิ่งมากขึ้นในทุกวินาทีหลังมวนสารพัดดอกกัญชาถูกผลัดกันช่วยสูบไปแต่ละตัวแต่ละรสใหม่ๆ ส่วนผสมใหม่ๆ หลังชุดพละบ้าง ชุดนักเรียนบ้าง ปลิวหายไปกองรวมพร้อมหนังเอวีสารพัดแนวเป็นตัวประกอบ
จนมาวันที่แสงยามเย็นยังเลียตามผิว ท้องน้ำเจ้าพระยาในระยะสายตายังสะท้อนเงาแดด
| 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
