กู๊ดบอย...ตัวร้าย ...บทนำ

3009

คำนำ

ชีวิตนี้...เคยมีใครสักคน...เป็น BadInfluencer หรือ คนเกินต้าน สำหรับ คุณ...มั้ย???...

สักคน...แค่เอ่ยขอ...ไม่รู้ทำไม???...ถึงได้พร้อมยอมทำตามขนาดนั้น...ไม่รู้จริงๆ

อิโรติก...ตามจินตนาการ ของ...เพื่อนสนิทผู้เป็นตัวชี้นำ อีกคนได้อย่างร้ายกาจเกินต้านทานที่สุด

...หนึ่งคือกู๊ดบอย...ดูใสซื่อ

กับอีกหนึ่ง แค่ลุคแบดบอย...แต่แสนจะหลอกล่อง่าย

มาเป็น BadInfluencerกัน

S300909

….ปี๊บปีบ ปี๊บๆๆๆๆๆ....

นาฬิกาปลุกบนโต๊ะข้างหัวเตียง ร้องลั่นรับเช้าวันจันทร์แสนน่าเบื่อ...เบื่อมาก...ถึงเบื่อที่สุด...สำหรับเด็กหนุ่มบนเตียงกลางห้องนอนที่กำลังถอนหายใจเฮือกใหญ่

มือขาวๆซีดๆ อย่างผิวคนเชื้อสายไทยจีน เสี้ยวอเมริกัน พุ่งตรงสู่จุดหมายชนิดไม่แม้จะเปิดตาเรียวกลมอย่างคุ้นชินก่อนตัดใจผลักผ้าห่มบนชุดเครื่องนอนขาวล้วนออก

บิดขยับร่างท่อนบนไปมา ...ถอนหายใจหนักรอบสุดท้าย

ผม... โนอาห์ ...เด็ก ม.6โรงเรียนมัธยมริมแม่น้ำแถวเจริญกรุง ขอไม่บอกชื่อเต็ม นามสกุลเต็ม ...หรือถ้า อยากรู้!!! อย่าลืม Add Friend แล้ว DMใน ig ...justNoah…ส่วนตัว...นะคร้าบ???

มนุษย์โนอาห์ ก็แค่เด็กธรรมดาคนหนึ่ง ที่ ม๊าบ้างานจนต้องเดินทางต่างประเทศบ่อยๆ ทำให้พอมีตังส่งเรียนโรงเรียนดีๆ

เล่นเกม อ่านการ์ตูน ดูหนัง ดูซีรีย์ มีเตะบอลเล่นบาสเข้ายิมมีเฮฮาปาร์ตี้ บุหรี่บ้าง เหล้าบ้าง ...ปุ๊นกัญชา(อย่างหลังเป็นความลับขึ้นสุดของ ผม กับ เพื่อนสนิทตั้งแต่ก่อนเปิดเสรี)

ใช้ชีวิตวัยรุ่น ...โคตรปกติ

แต่จะแปลกกว่าเด็ก คนอื่นหน่อย ตรงที่ตอนนี้ในห้องคอนโดกว้างๆใกล้ๆในระยะแค่มองจากระเบียงกว้างๆจะเจอดาดฟ้าโรงเรียนตัดแม่น้ำเจ้าพระยา ...มีแค่ เด็ก ม.6 คนนี้ใช้ชีวิตลำพัง

7 โมงนิดๆ...ได้เวลาอาบน้ำ แปรงฟันเช็ดผมรองทรงยาวหน่อยให้แห้ง  จัดการทาครีมทากันแดดทั้งตัวอย่างเคย

...มีอะไรอีกวะที่ ...ต้องรู้???

...อ๋อ!!! ...

ม๊า เลิกกับ แด๊ด ตั้งแต่ยังแบเบาะ ความรู้สึก...มีพ่อ...ไม่เคยอยู่ในเศษเสี้ยวสมอง

โอเค!!!...

เสื้อโปโลขาวขลิบแดงปักตราโรงเรียนข้างซ้ายยัดเข้าในกางเกงวอร์มดำแถบขาวแดง ถุงเท้ารองเท้านันยางขาว ที่ ป้าแม่บ้านเตรียมไว้ให้ ...ลงร่างแทนชุดนอนเรียบร้อย...

7 โมง กว่า ข้าวเช้าบนโต๊ะเกลี้ยง เป้โรงเรียนมา

“ น้องโนอ่าเย็นนี้ป้าซื้อราดหน้าทะเลหลังเซเว่นมาให้น่า” “ได้ป้า...เออ ผมฝากลูกชิ้นปลาลวกด้วยดิครับ” “จ้า”

ป้าสมพร ผู้หญิงห้าสิบนิดๆอาชีพ แม่บ้านประจำไปกลับ คุยไปด้วยก้มหน้าก้มตาปัดกวาดเช็ดถูไปด้วย เป็นงานประจำทุกวันตั้งแต่ ผม เริ่มเข้าประถม

“หนู อย่าลืมร่มนา ทีวีบอกวันนี้พายุจะเข้า”

“คร๊าบป้า ...ไม่ลืม”

อยู่กันมาจะสิบปี สำเนียงพม่า ป้าแก ...เกือบหาย

...”เชี่ย ...ลืมเลย”... ตั้งท่าจะออกห้อง ก็ต้องหันกลับ

“หลังเลิกเรียน ไอ้ ...จูเนียร์...จะมา...ป้าช่วยซื้อ คะน้าหมูกรอบมาให้ด้วย ละก็ลูกชิ้นลวกเป็นสองชุดพิเศษไปเลยไอ้ห่านี่ชอบแย่ง...เสร็จก็กลับได้เลยนะ...ไม่ต้องอยู่รอ”

...

...

...

“แกๆ ชั้นโคตรดีใจที่มาสเซอร์ตุล เกษียณซะทีแม่งครูพละเชี้ยไร ตัวโคตรเหม็น”

“เห็นเค้าบอก มาสเซอร์ใหม่แซ่บมาก”

“อินี่ ข่าวกรองรึเปล่า...ไม่ใช่มาแซ่บแย่งผู้นะคะ”

ปิดท้ายด้วยเสียงหัวเราะคิกคักแหลมๆ จริตเกินเบอร์ผู้หญิง และอย่าลืมว่า ...นี่โรงเรียนชายล้วน...แล้วอย่าไปเที่ยวหาคำจำกัดความนั่นตุ๊ด นั่นเกย์ นั่นLGBTQ+ ...สารพัดจะหามา...ตีกรอบ...

ใครจะเป็นอะไร...เรื่องของเค้าคร้าบ

“เห๊อ...ครูพละใหม่...ทำไมอิพวกแก๊งนาฟ้าต้องสนใจขนาดนั้นวะ? มึงว่ามะ โนอาห์”

“ก็เค้าจะมาสอนเรามั้ยมึง“

รีบสวนกลับ มนุษย์ความสูงเอย หุ่นเอยไม่ต่างจากผม แค่ ไอ้เจย์ หรือ จูเนียร์ ตาโต ผิวเข้ม คิ้วหนา หน้ายาวเป็นไข่ กว่ามนุษย์หน้าทู่ตาตี่เป็นแมวยิ้ม ที่มีดีแค่การันตีด้วยยอดฟอลโล่ในไอจีว่า

หล่อกว่า ฮ๊อตกว่าเพื่อนสนิทอย่าง ไอ้เจย์

รู้มะ...อะไรที่ทำให้มนุษย์ จูเนียร์ กับ โนอาห์... คลิ๊ก...ในวันที่เด็กม.1 ผ่านมาจะเทอม แถมอยู่ห้องเดียวกันต้องมานั่งทำพิธีวันพ่อ...

ม๊า มัน ...กับ... แม่ ผม โดน... ผัว ...ทิ้งไปมีครอบครัวใหม่ตั้งแต่ไอ้สองหล่อยังแบเบาะ...เหมือนกันเป๊ะ...

ความ...ไม่ครบ...ทำให้เด็ก ม.1 สองคนหันหน้ามามองกัน

ตัดกลับ ...อย่าดร่าม่ามาก ...

จู่ๆลมร้อนวูบพัดเข้าห้องระลอกใหญ่ พร้อมร่าง ผู้ชายตัวสูงน่าจะเกิน 180แต่งตัวเหมือนนักเรียนทั้งห้องแค่เสื้อขลิบแดงไม่เยอะเท่า กับกางเกงวอร์ม ดำล้วน

“โอ...เอ็ม...จี” “เชี่ย...กงยู” “มึงๆๆๆหล่อสัด” ทั้งแก๊งนางฟ้าหน้าห้องพากันส่งเสียงดัง จนไอ้ที่เพิ่งตอบคำถามผมไปทำหน้าเซ็งวันจันทร์สุดๆ

“สวัสดีทุกคน ผมมาสเตอร์รัฐภูมิ...หรือแค่ มาสเซอร์...ยู... ก็ได้อาจารย์พละคนใหม่ของพวกคุณ ...มีอะไรจะถามมั้ยครับ?“

ผม ไอ้ จูเนียร์ หรือที่เพื่อนสนิท ที่กำลังนั่งตาค้างหนัก เรียก เจย์ พอๆกับคนทั้งห้องเป็น...แต่พอ มาสเซอร์เปิดโอกาส

เท่านั้นแหละ

“มาสเซอร์แต่งงานยัง” “เดทกับใครรึเปล่า” “มีไอจีมั้ยคะ”

ปิดท้ายด้วย คำถาม ...ขนาดไอ้เจย์ ยัง...เออว่ะ!!!

“ทำไมหน้ามาสเซอร์เหมือน กงยู จัง”

ตรงๆ...ดาราเกาหลีคนนั้น ผม ไม่รู้หรอกชื่ออะไร...ตอนนี้รู้แค่ ...มาสเซอร์เชี่ยไรวะ!!! หน้าตาดีชิบหาย...ไปเป็นดารานายแบบเถอะ ไอ้เจย์ขอ ...สาวโรงเรียนข้างๆเห็นแล้วกรี๊ดแตกชัวร์

หางตา เสือก หันไปปะทะ ไอ้โนอาห์ กับสองตาเคยตี่กำลังแหก ค้างเป็นหมาปั๊ก อ้าปากน้ำลายแทบจะยึด

ตรงๆ...อีกรอบ...เพื่อนสนิทคบ กันตั้งแต่ ม.1...แม่งก็คงเห็นว่า...หล่อดี...เหมือนที่ ผม กำลังคิดอยู่แหละ

รึไงวะ???...หล่อสัดจนเพื่อน...อึ้ง...หรือะไร??กูงง

และคาบพละที่ไม่ได้เป็นแค่การเรียนพละศึกษา

“เอาเลยเอาเลยคะมาสเตอร์ยู” “กรี๊ด มาสเซอร์ยู ...มาสเตซอร์สู้ๆๆมาสเซอร์สู้ๆ”“มาสเวอร์โอปป้ายัดลงอีกแล้ว”

สัดเอ๊ย!!!...ยัดลงทุกลูกเลยว่ะ...แถมท่าแม่งโคตรเจ๋ง

“สุดยอดครับมาสเซอร์” สุดท้ายก็ ไอ้เจย์ นี่แหละทั้งโห่ ทั้งยืนตบมือดูลีลาเล่นบาสของครูพละคนใหม่ เหมือนนั่งริงไซท์เชียร์บาสNBA ยังไงอย่างงั้น

...ให้ตายเหอะ นายจูเนียร์ ภาคสิริ เมื่อกี้มึงเพิ่งบ่นอยู่เลย

“ส่งลูกมาครับ มาสเซอร์”

และก็ไอ้เจย์อีกนี่แหละที่อยากเกาะกระแสได้สปอต์ไลท์ ให้แก๊งนางฟ้าเชียร์กับเค้ามั่งในจังหวะที่ตัวท๊อปกีฬาบาสของห้องพากันแย่งลูกในมือ ขวัญใจคนใหม่

ตรงๆ...อีกซักรอบ...จะสถานะทางเพศแบบไหน...  เจย์ แค่โหยหาเสียงกรี๊ดใครก็ได้

จนจังหวะพลิกชีวิต

ภาพเคลื่อนไหวสปีด  - 0.5 ของตาตี่ๆ กำลังขยายให้โตพอกับขนาดลูกกลมๆสีส้มพุ่งเต็มสปีดฟาสแอน์ฟิวเรียส

... ตั๊น...แอนด์ ...วูบ ...หงายเงิบลงพื้นซีเมนต์

“เชี่ยยยยยย” “ไอ้โนอาห์”

แต่ถ้ากลับมาเร่งสปีด คูณ 1.0เรื่องที่เกิดทั้งหมด คือ ความเร็วเท่าเสียงที่ มาสเซอร์ กับ ผม ร้องลั่นให้เพื่อนที่หายไปไหนพักใหญ่แต่เสือกกลับมาได้จังหวะ

ม้วนเดียวจบ ล้มปุ๊บ

...เลือดกำเดาลากยาวเลอะเสื้อพละ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

sutthisan54

เริ่มเรื่องสนุกดีครับ รอติดตาม