จีโฟกาย.คอม

 ลืมรหัสผ่าน
 สมัครเข้าเรียน
ค้นหา
 
ดู: 4198|ตอบกลับ: 68
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป
ซ่อนแถบด้านข้าง

ช่วงเวลาหนุ่มวัยกลัด 3 (แอบสนุก)

  [คัดลอกลิงก์]

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
47
พลังน้ำใจ
38038
Zenny
47505
ออนไลน์
736 ชั่วโมง
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Elenai เมื่อ 2022-7-16 23:53

                ดุ๊กพาคนอื่นๆกลับขึ้นห้องในสภาพอ่อนล้าและสบายตัวไปในเวลาเดียวกัน ขณะที่ทุกคนกำลังวุ่นกับการสวมชุด ดุ๊กเดินตรงเข้าหาเติร์กพร้อมโทรศัพท์ในมือ “เติร์ก ไอ้เติร์ก เอาโทรศัพท์มึงมา” เติร์กที่เพิ่งสวมเสื้อกล้ามเสร็จพอดีหันมองดุ๊กด้วยความสงสัย “ไมวะ มึงจะเอาไปทำไร”  “จะเอาไหม 5 พันมึงอะ…..หรือจะสละสิทธิ์ให้ไอ้แวน”  “เอ้ยใจเย็นเพื่อน…แปปหนึ่งเว้ย” เติร์กไม่รอช้าเดินไปหยิบเอาโทรศัพท์ที่มันเสียบชาร์ตกับพาวเวอร์แบงค์อยู่ในกระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นมาอย่างรวดเร็ว  ไม่นานนักดุ๊กกับคนอื่นๆไปรวมตัวกันยังห้องเล่นเกมส์ที่อยู่ถัดจากห้องนอนของดุ๊กไปไม่ไกล ซึ่งเป็นเรื่องปกติของทุกปีเวลามีเพื่อนๆดุ๊กมาค้างที่บ้านหากไม่ล้อมวงดื่มเฮฮา ก็พากันเล่นเกมส์ช่วงกลางคืน  “พวกมึงรู้จักเครื่องนินเทนโด้ไหมวะ คือกูบังเอิญไปค้นเจอมันอยู่ในกล่องห้องพ่อกูน่ะ”  ดุ๊กพูดพร้อมยกเอากล่องลังกระดาษสีน้ำตาลที่ว่ามาแกะเปิดให้ทุกคนดูของที่อยู่ด้านใน  มายด์ที่เห็นเครื่องเกมส์ถึงกับตาลุกวาว “โห….นี่เครื่องเกมส์ในตำนานเลยนะ……เชี่ยยยยกูจำได้ว่าเล่นครั้งสุดท้ายตอนป.1 กับพี่กู แม่งงงโคตรคิดถึงเลยว่ะ” มายด์พูดพร้อมหยิบตลับเกมส์สี่เหลี่ยมขึ้นมาดูชื่อเกมส์ทีละอันละอัน  “เห้ยกูจำเกมส์นี่ได้…..เคยเล่นตอนอยู่ที่เกาหลีกับเพื่อนข้างบ้าน….แม่งทั้งสนุกและก็ชวนหัวร้อนไปพร้อมกันด้วย”  แวนหยิบตลับเกมส์ร็อคแมนจากมือมายด์มาพลิกให้ทุกคนดู   ทั้ง 5 นั่งล้อมดูของในกล่องได้ครู่หนึ่งดุ๊กเลยจัดแจงเอาเครื่องนินเทนโด้มาต่อกับทีวีและเริ่มด้วยเกมส์คอนทรา เกมส์แข่งรถ  เกมส์มาริโอ้  เกมส์ร็อคแมน และเกมส์สตรีทไฟเตอร์ให้ดวลกันเป็นคู่ๆ ซึ่งสร้างความสนุกและชื่นชอบต่อทุกคนโดยเฉพาะเติร์กที่เพิ่งจะเคยได้เล่นเกมส์จากเครื่องนินเทนโด้เป็นครั้งแรก เสียงโห่ร้องเฮฮาผสมกับคำสบถ ดังเล็ดลอดสู่ภายนอกจนได้ยินไปถึงชั้นล่างที่มีโดรนกับเดล่านั่งดูทีวีอยู่ด้วยกัน และมันได้ปลุกเร้าต่อมอยากรู้ของทั้งสองให้อยากไปร่วมแจมกับพองเพื่อนพี่ชายที่กำลังสนุกสนานอยู่ชั้นบนมากเสียกว่ารายการทีวีสุดโปรดตรงหน้า ทั้งสองนั่งฟังเสียงโวกเวกจากชั้นบนอยู่ครู่หนึ่ง เดล่าเลยผละตัวลงจากเบาะนั่งและตรงไปยังบันไดขึ้นชั้นสองทำเอาโดรนที่หันมองตามรีบลุกและตะโกนถาม “จะไปไหนเดล่า กลับมานั่ง”  “หนูจะไปดูพี่ดุ๊กกับเพื่อนๆเล่นกันข้างบน” เดล่าหันมาพูดและหันกลับเดินขึ้นบันไดจนโดรนต้องรีบตามขึ้นไป “เดล่าอย่าขึ้นไป  พี่ดุ๊กไม่ให้เราสองคนเข้าไปนะ เดล่า เดล่า” ทั้งสองวิ่งตามกันมาจนถึงหน้าห้องที่ว่า แต่โดรนก็คว้าตัวของเดล่าเอาไว้ทันก่อนที่เดล่าจะเอื้อมมือไปบิดลูกบิดประตู  “เดล่าไม่เอา เดี๋ยวพี่ดุ๊กก็ด่าเอาหรอก ลงไปกัน” โดรนพูดน้ำเสียงเบาๆใส่เดล่า ทำเอาเดล่าทำหน้าเคืองใส่โดรนทันที “ไมอะ ก็หนูอยากสนุกกับเพื่อนๆพี่ดุ๊กนี่น่า  หนูชอบเกมส์มากกว่าดูทีวีนะ” ทั้งคู่เถียงกันได้ไม่นาน จู่ๆประตูตรงหน้าได้เปิดออกพร้อมกับเสียงภายในดังกังวาลออกมาพร้อมกัน และก็ปรากฏร่างของชายหนุ่มสองคนคือ ก้องกับมายด์ เดินตีคู่จะไปหาของกินจากครัวด้านล่าง   โดรนกับเดล่าที่เห็นถึงกับตกใจจนยืนนิ่งเงียบมองทั้งสองด้วยใบหน้าตื่นตระหนก  
ก้อง - เอ้ยยยย โดรน! เดล่า! มายืนทำอะไรกันตรงนี้น่ะ
โดรน - ไม่มีไรจ้า เดี๋ยวตัวหนูกับน้องจะลงไปแล้ว
มายด์ - โห่…ทำเป็นพูดว่าไม่มีไร ที่แท้ก็อยากดูพวกพี่เล่นเกมส์อะดิ้
เดล่า - ใช่คับ หนูอยากดูพวกพี่เล่นเกมส์ หนูชอบเกมส์ที่พี่ดุ๊กชอบเล่น มันสนุกและก็…..(เดล่าพูดไม่ทันจบ ก็มีมือซ้ายของโดรนขึ้นมาปิดปากเดล่าไว้)
โดรน - หนูขอโทษที่มากวน เดี๋ยวหนูจะพาน้องลงล่างเดี๋ยวนี้เลย
เดล่า - แต่หนูอยากดูเกมส์ ไม่อยากดูทีวีแล้ว พี่โดรนอยากดูก็ลงไปคนเดียวเลย หนูจะอยู่นี่ (เดล่าชักมือของโดรนออกและรีบพูดสวนโดรนไป)
ด้วยความสงสารก้องกับมายด์หันมองหน้ากันก่อนมายด์จะเอามือไปจับตัวเดล่าและพาเดินเข้าในห้องโดยมีโดรนเดินตามหลังไปติดๆ ทันทีที่ดุ๊กเห็นก้อง มายด์พาน้องชายทั้งสองเข้ามา ดุ๊กถึงกับชักสีหน้าและถามทั้งสองว่าเกิดอะไรขึ้น ก้องได้อธิบายเหตุผลว่าทำไม ทีแรกดุ๊กตอบปฏิเสธเสียงแข็งแต่ด้วยความที่ถูกเพื่อนๆรบเร้าว่า สงสารน้อง ไม่เป็นไร อยู่กันหลายคนก็สนุกดี นั่นเลยทำให้ดุ๊กต้องยื่นข้อเสนอว่าหากทั้งสองทำอะไรที่เกิดความวุ่นวาย โดรนกับเดล่าจะต้องออกจากห้องไปทันที เมื่อสองพี่น้องคนเล็กรับปากสถานการณ์ก็กลับมาเป็นปกติดั่งเดิม ทุกคนในห้องหันไปสนใจเกมส์ตรงหน้ากันต่อ โดยมีสองพี่น้องคนเล็กนั่งด้วยกันแยกกลุ่มอยู่ข้างๆ  20 นาที ผ่านไปความรู้สึกเกร็ง และความอึดอัดของโดรนกับเดล่าเริ่มเปลี่ยนเป็นความสนุกคล้อยตามไปกับพี่ชายและเพื่อนๆ ทำให้เดล่าที่นั่งอยู่กับโดรนลุกเดินไปนั่งตักของมายด์ที่ยังนั่งดูก้องกับดุ๊กดวลเกมส์กันอย่างเร้าร้อน มายด์ที่เห็นเดล่าเดินมานั่งตักมันก้มมองด้วยความเอ็นดูก่อนจะเงยมองไปทีวีตรงหน้า สักพักก้องที่เล่นแพ้ดุ๊กก็ได้ผลัดให้มายด์ไปเล่นต่อ ทำให้เดล่าต้องลุกออกและเดินตรงไปนั่งตักของแวนที่นั่งห่างไปไม่ไกลจากมายด์ ทำเอาโดรนที่ได้เห็นถึงกับอิจฉาในใจนิดๆแม้ว่าใจของมันอยากจะทำตามเดล่าบ้างแต่ด้วยวัยและอายุที่ไม่เอื้ออำนวยจึงทำให้มันได้แต่คิด  เดล่านั่งตักของแวนได้ไม่นานก็ถูกมือทั้งสองของแวนเข้ามาจับอุ้มตัวลงไปนั่งข้างพร้อมกับเสียงแวนที่พูดพำๆมาให้พอได้ยิน “โทษนะเดล่าแต่พี่อึดอัดน่ะ เปลี่ยนเป็นนั่งข้างๆพี่เอานะ” เดล่าถึงกับตีหน้าเจือนด้วยความน้อยใจจนต้องหันไปมองโดรนที่ยังคงนั่งมองเดล่าพร้อมกับกวักมือเรียกให้กลับไปนั่งข้างมันเช่นเดิม  เดล่าไม่สนใจมันยังคงหันมองไปทางอื่นไปมาจนไปเจอกับเติร์กที่นั่งขัดสมาธิพร้อมหยิบขนมจากซองในมือใส่ปาก เดล่าไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปหาและย่อตัวแทรกลงไปนั่งตักเติร์กทันทีทันใด ทำเอาเติร์กที่นั่งกินขนมพร้อมดูเกมส์ตรงหน้าถึงกับตกใจนิดๆจนต้องวางซองขนมในมือพร้อมก้มมองเดล่า ส่วนเดล่าเองไม่พูดอะไรได้แต่หันมายิ้มก่อนจะหันไปสนใจเกมส์ตรงหน้า เติร์กได้แต่เอานิ้วยีหัวเบาๆสองสามทีก่อนจะเงยมองทีวีไปพร้อมเดล่า  เสียงเพลงจากเกมส์และเสียงร้องเชียร์ ด่า ต่อว่า บูลลี่ต่างๆนาๆ ยังคงดังตีกันไปมาพร้อมด้วยความสนุกสนาน และดูเหมือนว่ามายด์กับก้องฝีมือดวลกันในเกมส์สตรีทไฟเตอร์ของทั้งสองจะสูสีกันอย่างไม่ลดละ มันทั้งสร้างความระทึกความเร้าใจให้คนที่นั่งดูเอามากๆนั่นจึงทำให้บรรยากาศในห้องตอนนี้เสมือนการนั่งดูมวยคู่เอกฟัดกัน เดล่าที่นั่งดูถึงกับขย่มตัวขึ้นลงตามเสียงเชียร์ของคนรอบข้างด้วยความชอบใจ บ้างก็ขย่มเบาบ้าง แรงบ้างสลับกันไปจนทำให้ท่อนลำใต้กางเกงที่เดล่านั่งทับอยู่ถูกปลุกให้ตื่นด้วยแรงสั่นจากก้นน้อยๆที่กระแทกไปมาหลายต่อหลายที แรกๆท่อนลำเติร์กยังคงแข็งตัวไม่มากพอที่เติร์กยังควบคุมได้แต่ด้วยความสนุกเกินต้านจากเกมส์ในความคิดของเด็กน้อยคนหนึ่งจึงทำให้เดล่าขยับดิ้นตัวไปมาพร้อมทั้งลำตัวที่ขย่มขึ้นลงถี่ขึ้น นั้นจึงทำให้ท่อนลำขนาด 5 นิ้วก่อนหน้ามันขยายขนาดใหญ่ขึ้นจากเดิมแม้ว่าจะมีกางเกงในคอยรัดคอยกดท่อนลำไม่ให้ผงาดตั้งโด่จนเสียหน้า แต่มันก็ไม่อาจจะหยุดความใหญ่โตของท่อนลำขนาดไซค์บิ๊กนี้ได้เลย เติร์กในตอนนี้ไม่ได้สนใจเกมส์ตรงหน้าแต่อย่างใด มันได้แต่ละสายตามองไปทางอื่นในหัวได้แต่คิดว่าจะหาทางอุ้มเดล่าลงจากตัวให้เนียนๆอย่างไรโดยที่เดล่าไม่สงสัย ขณะที่มันคิดๆอยู่นั้นตัวของเดล่าได้ร้อง เย้ดีความดีใจ ก่อนจะกระแทกตัวขย่มขึ้นลงแรงๆหลายที และนั่นก็ทำให้เดล่ารู้สึกถึงอะไรแข็งๆเป็นดุ้นดันชนแก้มก้นน้อยๆมันอยู่  ด้วยความที่ภาพการต่อสู้ของเกมส์ตรงหน้ายังไม่รู้ผลแพ้ชนะบวกกับความสงสัยว่าไอ้แข็งๆเหมือนท่อนไม้ที่นั่งทับอยู่มันคืออะไร เดล่าเลยเอามือขวาอ้อมหลังลงไปจับคลำดูโดยที่สายตายังคงจ้องมองทีวีอย่างจดจ่อ โดยความรู้สึกแรกที่เดล่าสัมผัสได้คือท่อนยาวแข็งอุ่นๆมันใหญ่จนเต็มอุ้งมือจนเดล่าต้องหันมองมาข้างหลังอย่างสงสัย  ขณะเดียวกันเติร์กที่กำลังง่วนคิดอยู่นั้นทันทีที่รู้สึกถึงมือปริศนามาจับท่อนลำเข้าจังๆจึงทำให้มันสะดุ้งงึก 1 ที และก้มมองเดล่าที่นั่งตักจนทำให้ใบหน้าทั้งสองหันสบกันเข้าจังๆ เดล่าอมยิ้มพร้อมอุ้งมือบีบท่อนลำไปเบาๆสองที ส่วนเติร์กไม่รอช้ารีบจับมือขวาเดล่าออกจากท่อนลำ มันได้แต่ตีสีหน้ายิ้มเจื่อนด้วยความอายก่อนจะอุ้มตัวเดล่าให้ลงไปนั่งข้าง โดยมีเดล่าที่ยังหันจ้องหน้าและเป้ากางเกงสลับขึ้นลงไปมาไม่ลดละ เติร์กที่ไม่รู้จะทำไงมันเลยลุกและทำทีไปชวนก้องให้ลงไปหาไรดื่มที่ด้านล่าง ซึ่งก้องก็ตอบตกลงและทั้งคู่ก็เดินออกห้องไปทิ้งให้เดล่ามองตามหลังด้วยความสนใจก่อนที่มันจะเดินไปนั่งข้างตัวโดรนเช่นเดิม  
        เช้าวันรุ่งขึ้นเวลา 6.23 น. โดรนตกใจตื่นจากภวังค์ด้วยอาการปวดฉี่มันชันตัวลุกขึ้นในท่านั่งพร้อมกหันมองไปมาเช่นเคย แสงแดดสลัวๆเริ่มส่องทะลุม่านเข้ามาในห้องพอให้เห็นบ้างแล้ว มันได้ยินเสียงนกแข่งกันร้องจิ้บๆอยู่ด้านนอก พร้อมด้วยเสียงของตา ยาย สั่งให้คนงานข้างล่างกวาดลานปูนและถนนเข้าบ้านจนได้ยินเสียงไม้กวาดทางมะพร้าวเสียดสีกับพื้นปูนดัง เซี้ยะๆ เป็นช่วงๆ มันหันมองเดล่าที่ยังคงนอนหลับปุ๋ยอยู่ยังเตียงอีกอัน ก่อนที่มันจะพาตัวเองไปยังห้องน้ำและเมื่อทำธุระเสร็จสิ้น โดรนที่พอรู้สึกตาสว่างขึ้นมาบ้างมันเริ่มรู้สึกถึงท้องที่เริ่มโหยหาของกินยามเช้ามันถือโอกาสเดินลงล่างไปยังครัว ขณะที่มันกำลังจะเดินกลับขึ้นห้องพร้อมด้วยขนมปังแผ่นในมือกับนมกล่อง ดุ๊กที่เพิ่งเดินเข้าบ้านมาพอดีหลังจากตื่นไปวิ่งออกกำลังกายในทุกเช้า “เห้ย….ตื่นมาก็หาไรแดกเลยนะมึง ไม่คิดจะช่วยคนอื่นทำโน่นนี่นั่นหน่อยเหรอ”   “ทำไงได้ล่ะ ก็มันหิวนิพี่ดุ๊ก”   “กูก็หิวเหมือนมึงแหละ  รู้ปะว่าตื่นมานี่กูได้งาน 2 -3 งานแล้ว  มึงเองก็โตแล้ว หัดตื่นเช้ามาช่วยงานบ้านบ้างดิวะ”   โดรนถึงกับชักสีหน้าใส่ทันที “ทีพี่ดรีมโตกว่าผม  ผมยังไม่เคยเห็นพี่ดรีมช่วยงานไรเลย เสาร์ อาทิตย์ตื่นก็สาย แถมลงมาหาไรกินเสร็จก็กลับขึ้นห้อง ทีงี้ไม่เห็นจะมีใครว่าไรพี่ดรีมเลย…..พี่ดุ๊กควรบอกกับพี่ดรีมก่อนเหอะ”   “แหน้….ไอ้โดรนพักหลังนี่มึงยอกย้อนใส่กูตลอดเลยนะ ทั้งที่กูบอกเพราะหวังดี เดี้ยๆๆๆมึง”  ดุ๊กทำหน้าดุและเดินเข้ามาจะจับโดรนนั่นเลยทำให้มันรีบสาวเท้าสองข้างหนีขึ้นบันไดไปชั้นบนทันที  ในขณะโดรนกำลังเดินผ่านหน้าห้องนอนดุ๊ก จู่ๆเท้าทั้งสองก็ได้หยุดนิ่งลงหลังที่มันเห็นประตูห้องนอนพี่ชายปิดไม่สนิท แรกๆมันคิดที่จะเดินผ่านไปพอมันได้ยินเสียงกรนและเสียงละเมออือๆ 2 ครั้ง ดังออกมานั่นเลยทำให้มันนึกอยากจะเปิดเข้าไปดู โดรนถอยหลังกลับไปยังบันไดและชะโงกหัวมองลงล่าง จนมันเห็นดุ๊กกำลังเทนมใส่แก้วและยกขึ้นดื่มก่อนจะเดินออกจากบ้านไป เมื่อไม่มีอะไรน่าห่วงโดรนไม่รอช้ารีบเดินไปจับลูกบิดประตูและออกแรงผลักให้บานประตูแง้มออกช้าๆก่อนจะชะโงกหัวลอดเข้าไป มันสัมผัสได้ถึงความเย็นจากแอร์ที่ปิดไปก่อนหน้าพุ่งเข้าปะทะใบหน้าพร้อมด้วยภาพของชายหนุ่มนอนเรียงรายกันอยู่บนพื้น กลิ่นเหล้าโชยมาอ่อนๆ และเสียงกรน เสียงหายใจ ดังตีกันอลเวง โดรนยืนนิ่งกวาดสายตามองไปมาชั่วครู่ก่อนจะพาร่างของมันเองเข้าไปข้างใน  โดรนยืนหลังพิงประตูด้วยความตื่นเต้น มันหันมองซ้ายขวาและเดินย่องเบาที่สุดไม่ให้พื้นไม้สักเกิดเสียงดังเกินไป จนมันเดินไปยืนตรงหน้าก้องที่นอนตะแครงตัวงอคล้ายกุ้ง  ด้านซ้ายมือก้อง มีมายด์นอนหงายโดยมีผ้าห่มผ้าบางถูกถีบไปกองเป็นก้อนยังเท้าทั้งสอง ถัดจากมายด์ก็เป็นแวนอีกคนที่นอนหงายโดยมีผ้าห่มถูกมายด์ดึงไปกองด้านข้าง ส่วนขวามือก้อง ก็เป็นเติร์กที่นอนหันหลังให้ก้อง โดรนยืนกวาดสายตามองทุกคนได้ครู่เดียวก็ต้องสะดุด สิ่งๆหนึ่งของมายด์และแวนที่ตั้งโด่รับอรุณรุ่งอยู่ใต้กางเกงผ้ายืดขาสั้นของทั้งสอง สัญชาติญาณในตัวโดรนบอกให้มันเข้าไปเชยชมระยะประชิดทันที  โดรนค่อยย่อตัวนั่งลงข้างมายด์ก่อนจะเอามืออันสั่นเทาเอื้อมไปแตะๆท่อนลำที่ตั้งโด่ใต้กางเกงแบบกล้าๆกลัว มันเอามือแตะทีหันมองหน้ามายด์ทีและทำซ้ำกลับไปมา เมื่อมายด์ไม่มีทีท่าขยับเขยื้อนตอบสนอง จากมือแตะๆเริ่มกลายเป็นบีบกำ หัวใจโดรนเต้นตุบๆจวนจะหลุดจากทรวงอก เนื้อตัวสั่นเทาขนลุกซู่ อาจจะด้วยเป็นครั้งแรกที่มันกล้าทำอะไรแบบนี้ นั่นเลยทำให้โดรนทั้งตื่นเต้น กลัว สนุก หวาดวิตกพร้อมกัน มือของมันบีบตรงลำปล่อยจับปล่อยเล่นจนพอใจ และต่อด้วยก้มเอาจมูกลงไปดมส่วนปลายหัวที่ยังคงโด่ใต้กางเกง กลิ่นฉี่เข้มๆบวกกลิ่นสบู่จางๆและกลิ่นสาบแปลกๆ ทำเอาโดรนรีบชักหน้าออกมาอย่างรวดเร็วจนมันพูดในใจ “อี๋กลิ่นไรเนี่ย  จะเหม็นก็ไม่เชิงจะหอมก็ไม่ใช่ แต่มัน…”  โดรนเอามือสีจมูกไปมาจนเกิดเสียงฟืดฟัดฟืดฟัด ก่อนจะก้มไปดมอีกครั้ง มันดมได้ไม่นานเลยใช้มือล้วงเข้าไปยังขากางเกงเอาจับเอาท่อนลำออกมาอย่างเบามือ เลยทำให้มันเห็นปลายหัวตุ่ยๆชมพูซีดๆโผล่พ้นหนังหุ้มออกมาครึ่งเดียว โดรนเอานิ้วมือจับเหมือนคีบตะเกียบและพลิกดูไปมาด้วยความตื่นใจและสงสัย “อื้มม ได้มาดูใกล้ๆแบบนี้ ของพี่มายด์ก็ใหญ่ดีเหมือนกัน แต่ทำไมตอนแอบดูเมื่อคืนวานเหมือนว่าจะไม่ใหญ่มาก  หัวก็แห้งสีซี้ดซีด ตรงลำก็คล้ำไปหน่อย ของพี่ดุ๊กที่เคยเห็นยังขาวกว่าอีก”  โดรนพลิกไปพลิกมาพร้อมวิจารณ์ด้วยคำพูดในใจได้ครู่หนึ่งก่อนจะยัดเอาท่อนลำมายด์กลับเข้าที่เดิม  และสายตาโดรนก็ทอดไปยังแวนที่นอนถัดจากมายด์ไปไม่ไกล  โดรนชันตัวลุกยืนและเดินไปนั่งข้างแวน มันหันมองแวนที่นอนแผ่ร่างยาวเยียดไปบนผ้านวมลายดอกปูรองพื้นไว้ ใบหน้าอันขาวใส เต็มไปด้วยแก้มอวบอิ่มอันดูดีนอนหลับตาโดยมีผมยุ่งๆบนหัวยาวลงมาจนเกือบถึงตา  เสียงครืดคราดดของฟันที่ขบกันจากปากแวนดังเป็นช่วงพอให้โดรนได้ยิน “พี่แวนนี่ก็หล่อนะ ไม่ว่าจะมองกี่ครั้งก็หล่อ ถ้าได้เป็นพี่ชายนะ จะรักมากๆเลย” โดรนพูดในใจและกวาดสายตาเชยชมเรือนร่างไปพร้อมกันจนพอใจ โดรนไม่รีรอมันเอื้อมมือไปแตะๆแขนขวาแวนเพื่อเช็คการตอบสนองยังเป้าหมายตรงหน้าหลายต่อหลายที โดยที่แวนยังคงนอนสงบนิ่งไม่ไหวติง และด้วยการที่แวนสวมกางเกงผ้าร่มสีกรมขายาวนอนบวกกับที่กางเกงมีซิบตรงเป้าพอดีมันเลยทำให้สะดวกให้โดรนค่อยๆรูดซิบลงครืดดดด และแหวกเป้ากางเกงออก เผยให้เห็นดงขนเพชรสีน้ำตาลอ่อนพร้อมด้วยท่อนลำอันกึ่งแข็งพาดเอียงแนบกับผ้ากางเกงเอียงไปทางซ้าย โดรนหันมองซ้ายขวาก่อนสอดนิ้วมือควักท่อนลำภายในแหวกเป้ากางเกงให้ตั้งโด่ออกสู่ภายนอก โดรนยิ้มด้วยความพอใจกับสิ่งตรงหน้า “หูยยยย พอดูใกล้ๆ แบบนี้ก็ฟินเอาเรื่องแหะ” มันพูดและใช้นิ้วทั้งสามดึงชักขึ้นลงอย่างเบามือ จนโดรนรู้สึกถึงการพองตัวเพิ่มขนาดของท่อนลำที่แข็งสู้มือภายในระยะเวลาไม่นาน จนมันต้องเปลี่ยนเอาอุ้งมือไปกำแทน “ใหญ่กว่าของพี่มายด์แหะ ลำก็ขาวสะอาดกว่าด้วย”    โดรนร่นให้หัวเงี่ยงโผล่พ้นจากหนังหุ้ม “หัวก็ปลายไม่คล้ำเหมือนของพี่มายด์….สีชมพูอ่อนส้วยสวย….นี่อะไรเนี่ย”  โดรนสังเกตุตรงใต้หัวเงี่ยงมีเมือกลื่นเป็นเส้นๆกระจายอยู่เต็ม มันเลยเอานิ้วไปจิ้มแตะขึ้นมาดม “กลิ่นแปลกๆนะ แต่ไม่เหม็น”  โดรนเอามือจิ้มแตะจิ้มแตะมาดม 5-6 ครั้ง มันเลยก้มเอาจมูกไปแนบดมจนเงี่ยงชนเข้ากับรูจมูกทั้งสอง ฟืดดดดดด เสียงหายใจลากเข้าออกยาวๆ ยิ่งดมยิ่งชอบ ยิ่งมองยิ่งฟิน มันเลยเผลอใช้ปลายลิ้นเลียยังใต้หัวเงี่ยงชิมเมือกลื่นๆเข้าปาก “แปล่มๆ เค็มหน่อยๆ  มันคือไรเนี่ย” โดรนเอาปลายลิ้นเลียซ้ำอีกครั้ง อีกครั้งและก็อีกครั้งจนกลายเป็นเลียวนไปวนมารอบหัว ท่อนลำเองก็แข็งปั๋งสู้ลิ้นที่ยังคงเลียตวัดไปมา โดรนที่เห็นหัวท่อนลำพองตัวใหญ่จนเต่งมันเลยลองเอาปากครอบอมไปถึงลิ้นไก่และคาค้างไว้ “ตึงปากมาก ตึงปากจริงๆ ในหนังโป้เขาอมกันไปได้ไงนิ”  โดรนนึกในใจและลองออกแรงดูดเหมือนดูดแท่งไอติมด้วยอุ้งปากแต่มันก็เป็นไปด้วยความยากลำบากด้วยขนาดท่อนลำแวนมันใหญ่จนคับแน่น มันเลยถอนปากออกและก้มครอบลงไปใหม่แต่ไม่ลงลึกมาก พร้อมลองขยับลิ้นเลียไปมาแต่มันก็ยังคงเป็นไปด้วยความยากลำบากอยู่ดี  โดรนเลยลองเปลี่ยนเป็นลองเอาปากครอบหัวค้างไว้และขยับศีรษะรูดขึ้นลงเหมือนที่เคยดูในหนัง แม้ว่าจะลงไปลึกได้ไม่มากแต่ก็ทำให้มันรู้สึกฟินและชอบใจสุดๆ โดรนยังคงนั่งพับขาข้างแวนก้มผงกหัวขึ้นลงช้าๆจนน้ำลายไหลจากริมฝีปากย้อยลงตามกระบอกลำเป็นทางยาว มันทำได้ 2 นาที เลยถอนปากออกด้วยอาการปวดเมื่อยกรามจนมันต้องเอาฝ่ามือสองข้างขึ้นมาโปะแก้มแต่ละข้างไว้ และก้มมองท่อนลำที่ยังตรงแข็งตั้งโด่หัวเปลือยบานใหญ่ไร้หนังหุ้มรอใครสักคนเข้ามาจัดการต่อให้เสร็จ เมื่อความปวดเมื่อยหายไปโดรนเลยก้มลงดูดซ้ำอีกรอบ มันดูดรูดขึ้นลงได้ไม่ถึง 4 นาที จึงถอนปากออกมาและทอดสายตาไปยังเติร์กที่นอนอยู่อีกฝาก “ไม่ไหว เดี๋ยวพี่แวนค่อยมาต่อทีหลัง ตอนนี้อยากเห็นของพี่เติร์กบ้างแล้วล่ะ”  โดรนเอาชายเสื้อเช็ดท่อนลำแวนจนแห้งและยัดลงใต้กางเกงอย่างทุลักทุเล จนมันลุกเดินอ้อมแวน มายด์ ก้องที่นอนขวางทางจนตรงไปที่เติร์ก  ที่นอนตะแครงหันหลังให้กับคนอื่นๆโดยมีผ้าแพรสีเหลืองคลุมขึ้นมาครึ่งตัว โดรนอ้อมเข้าไปนั่งขัดสมาธิตรงหน้าและทอดสายตามองเติร์กนอนหลับตาจนพอได้ยินเสียงลมผ่านเข้าออกรูจมูกเบาๆ “พี่เติร์กนี่ก็ทั้งข๊าวขาว แถมหล่อมากๆ ขณะนอนหันข้างแบบนี้ก็ยังดูดีเลย  หากได้พี่เติร์กมาเป็นพี่ชายคู่กับพี่แวนอีกคนด้วย คงจะไม่ออกบ้านไปไหนแล้วล่ะ เฮ้ออออยากมีโมเม้นท์แบบนั้นบ้าง”  โดรนนั่งพึมพำๆกับตัวเองก่อนจะเริ่มเอานิ้วจิ้มแก้มซ้ายเติร์กหลายต่อหลายที เมื่อเติร์กยังนอนแน่นิ่งอยู่โดรนเลยวางใจสอดมือเลื้อยไปใต้ผ้าห่มดิ่งตรงไปยังจุดหมายที่มันเฝ้ารอ จนมือไปชนเนื้อผ้ากางเกงด้านใน มือของมันยังคงเลื้อยเลื่อนขึ้นไปตามเนื้อผ้าก่อนจะไปชนกับอะไรบางอย่างแข็งเป็นลำแต่ไม่มาก โดรนตื่นเต้นดีใจใหญ่ทันทีที่มือสัมผัสยังจุดหมายมันไม่รอช้ารีบคว้าหมับเข้าเต็มอุ้งมือก่อนจะกำบีบคลายบีบคลายเล่นอย่างเบามือ ส่วนท่อนลำเติร์กเองก็ไม่น้อยหน้ามันพองตัวขยายสู้อุ้งมือโดรนอย่างไม่รีรอ โดรนรู้สึกถึงการพองตัวเหมือนจับลูกโป่งยางแล้วมีคนเป่าลมให้มันพองขยายใหญ่ออกจนเป็นลำ โดรนถึงพึงพอใจกับความรู้สึกนี้เอาสุดๆ ขณะที่มันบีบเล่นด้วยความมันส์มือและมืออีกข้างก็ไม่รีรอรีบเปิดผ้าห่มออก ทันใดนั้นเติร์กที่นอนตะแครงได้หันพลิกตัวนอนหงายจนโดรนที่นั่งล้วงจับท่อนลำเล่นอยู่ตรงหน้าได้ผละตัวออกมาด้วยความตกใจจนหน้าซีด ในหัวของมันบอกว่า วิ่งงงง ดังก้องกังวาลซ้ำไปมา แต่ไม่รู้ด้วยเหตุอันใดเนื้อตัวของมันไม่ยอมขยับตามความคิด แขนทั้งสองที่ยันพื้นไม่ให้ก้นกระแทกลงไปจนเกิดเสียงดังถึงกับสั่นริกๆ หัวใจเต้นตึกตักด้วยอาการวาบหวิวไปถึงขั้วหัวใจ มันนิ่งค้างอยู่ท่านั้นเกือบ 3 นาที แต่เมื่อทุกอย่างยังเป็นปกติ เติร์กก็ยังคงนอนหายใจจนได้ยินเสียงกรนเบาๆออกจากลำคอเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น โดรนเลยตั้งสติอีกครั้งและขยับกลับมาอยู่ในท่านั่งขัดสมาธิพร้อมเอามือทั้งสองที่เปียกด้วยเหงื่อขึ้นมาเช็ดขากางเกงจนแห้ง แม้ว่าอากาศในห้องยังเหลือความเย็นจากแอร์ที่เพิ่งปิดไปอยู่บ้างแต่ก็ทำให้มันถึงกับเหงื่อซึมตามหน้าผากและขมับเลยทีเดียว โดรนสูดลมเข้าออกไปมาจนความตระหนกเริ่มจางหาย ทีแรกมันกะว่าคงพอแค่นี้ดีกว่าและจะลุกออกไป แต่ด้วยท่อนลำเติร์กมันแข็งตัวตั้งโด่เป็นแท่งดันผ้าห่มให้นูนจนสะดุดแก่สายตา โดรนเลยต้องชั่งใจใหม่อีกรอบและมันก็ตัดสินใจได้ว่า “ไหนๆก็ไหนแล้ว โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ จะปล่อยไปก็น่าเสียดาย” มันเลยสะกิดเติร์กอีกครั้ง เมื่อทุกอย่างยังโอเคดี โดรนเลยรุกคืบต่อแม้ว่าในใจจะกล้าๆกลัวๆไม่เหมือนกับก่อนหน้าแล้ว มือของมันตรงไปเลิกผ้าห่มออกพอยกพ้นท่อนลำที่ยังคงชี้โด่อยู่ข้างใน เผยให้เห็นกางเกงขา 3 ส่วนผืนบางสีดำที่เติร์กสวมใส่กั้นท่อนลำอยู่อีกชั้น โดรนใช้มือรูดซิบเปิดออกจนท่อนลำด้านในเด้งสวนออกมาตั้งขึ้นอย่างสง่างามจนทำเอาโดรนตกใจผงะนิดๆ ภาพลำควยสีขาวแข็งยาวเกือบ 6 นิ้ว ตั้งตระหง่านเหมือนหอคอยดอกเห็ดสีแดง เสมือนคาถาสะกดโดรนเอามือทั้งขวาไปกำตรงลำที่มีเส้นเลือดเขียวปูดกระจายแทรกตัวตามเนื้อหนังอย่างสวยงาม มันร่นหนังลงจนหัวเห็ดบานๆปรากฏแก่สายตา โดรนทำตาโตและก้มเอารูจมูกลงแนบชิดพร้อมสูดลมเข้าไปจนเต็มปอด “กลิ่นนี่มัน…เย้ายวนใจดี” โดรนอุทานขึ้นมา ก่อนจะถอนหน้าออกห่างพร้อมกับมือที่สาวขึ้นลงไปมา และหวนนึกถึงตอนมันแอบดูดเติร์กสาวว่าวแข่งกับเพื่อนๆ ณ ลานอาบน้ำ  “ควยพี่เติร์กนี่มันเหมาะมือจริงๆเลย นี่แค่กำด้วยมือนะ ถ้าได้กำของพี่แวนคู่กับของพี่เติร์กและชักเข้าออกเล่นแบบนี้มันจะสนุกขนาดไหนกันนะ” โดรนยังคงชักลเ่นอยากสนุกมือและมองใบหน้าอันหล่อเหลาเติร์กไปพราง ไม่นานนักน้ำเงี่ยนใสๆของเติร์กเริ่มเยิ้มจากปลายหัวออกมาตามจังหวะการสาวขึ้นลงจากอุ้งมือ ทีแรกโดรนนึกว่าฉี่แต่ตรงมันสังเกตุเห็นว่าน้ำที่ว่ามันมีความหนืดมากกว่าจะใช่ฉี่ และทำให้มันรีบกุ้มลงไปดมปลายหัวอีกครั้งขณะที่มือยังคงชักไปมา “กลิ่นคาวนิดๆแต่ไม่มาก คล้ายเมือกลื่นๆที่เราดมของพี่แวน”  โดรนเลยลองเอาลิ้นเลียกินไป 1 ที รสสัมผัสแรกคือความลื่นลิ้นก่อนจะตามด้วยกลิ่นคาวอ่อนและหวานตามหลังมา แม้ว่าจะเป็นรสชาติชวนให้ผะอืดผะอม แต่มันกลับเป็นรสชาติที่กระตุ้นให้เด็กป.6 คนนี้อยากลิ้มลองต่ออีกรอบ  แต่ทันใดนั้นเสียงของดุ๊กที่อยู่ด้านล่างกำลังคุยกับใครคนหนึ่งดังลอดหน้าต่างเข้ามา “ดุ๊กไปดูเพื่อนๆบนห้องซิว่าตื่นกันยัง  ถ้าตื่นแล้วลองถามดูนะว่ากินแกงผักหวานกันได้ไหม  ยายเพิ่งทำเสร็จพอดี”  โดรนที่ได้ยินถึงกับชักสีหน้าด้วยความเสียดายก่อนจะรีบเอาท่อนลำในอุ้งมือยัดคืนลงใต้กางเกง และรีบย่องออกห้องไปทันที หลังโดรนออกห้องไปไม่นานจู่ๆแวนได้ตกใจตื่นขึ้นมา มันเอามือขยี้ตาทั้งสองอย่างงัวเงียและต่อด้วยการหักนิ้วมือจนเกิดเสียงดังกร๊อบ กร็อบจากกระดูก  แวนชันตัวลุกขึ้นและเดินไปยังประตูห้องแต่ทันใดนั้นสายตามันก็ไปสะดุดกับปลายหัวเห็ดสีแดงๆโผล่ออกมา 1 เซนจากร่องซิบกางเกงเติร์กที่โดรนคงรูดปิดไม่สนิท แวนถึงกับต้องยืนมองและขำเบาๆ “แม่ง ไอ้แชมป์ชายแกร่งแม่งโชว์ควยแข็งให้ดูแต่เช้าเลยว่ะ”  แวนเลยเดินตรงเข้าไปหาพร้อมย่องตัวนั่งก่อนจะเอามือรูดซิบขึ้นปิดให้มิด แต่ด้วยการที่ปลายหัวโผล่จากร่องซิบออกมาเยอะ ซึ่งหากรูดแล้วตัวซิบดันไปหนีบเข้ากับปลายหัวแดง แวนเลยคิดว่าดีไม่ดีอาจกลายเป็นทำคุณบูชาโทษไปเลยก็ได้ มันเลยตัดสินใจรูดซิบลงมาใหม่ ก่อนที่ท่อนลำจะดีดตัวสวนขึ้นจนแวนถึงกับผงะหน้าออกด้วยความตกใจ “วะ แม่งจะแข็งใหญ่อะไรปานนั้น….นี่มึงฝันเปียกเหรอวะ น้ำเยิ้มเต็มหัวควยเลย”  แวนจับท่อนลำเติร์กตั้งขึ้นและเอียงดูซ้ายดูขวาไปมาด้วยความอิจฉาที่ว่าท่อนลำของเติร์กพอได้ดูใกล้ๆมันสวยอย่างไร้ที่ติพอๆกับหน้าตาเจ้าของ และนั่นก็ทำให้แวนต้องยอมรับด้วยความเจ็บใจว่าตัวของมันเจอคนที่เหนือกว่าแล้วถึงแม้ว่ามันจะไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้มากกว่านั้นก็ตาม  “เป็นควยผู้ชายที่ดูดีใช้ได้ แต่ถึงไงลีลาตอนกูมีไรกับสาวๆ มึงคงได้ไม่เท่ากูล่ะวะไอ้เติร์ก” พอพูดจบแวนสาวท่อนลำเติร์กขึ้นลง 2-3 ทีด้วยความหมั่นใส้ และมันก็เอาท่อนลำใหญ่ๆเก็บลงใต้กางเกงพร้อมรูดซิบคืนให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินออกห้องไปเจอเข้ากับดุ๊กที่กำลังเดินขึ้นบันไดมาพอดี
        หลังทานข้าวเช้าเสร็จดุ๊กพาทุกคนไปเดินดูสวนลำใยตามพื้นที่ต่างๆโดยมีโดรนกับเดล่าติดสอยห้อยตามทุกคนไปด้วย ดุ๊กพาเติร์กไปแนะนำให้รู้จักหัวหน้าคนงาน และตามหัวหน้าฝ่ายขายที่เข้ามาปรึกษางานกับแม่ดุ๊กถึงที่บ้าน จนหัวหน้าฝ่ายขายทันทีที่ได้เห็นเติร์กในครั้งแรกถึงกับเอ่ยปากทาบทามให้เติร์กมาเป็นนายแบบถ่ายภาพนิ่ง และภาพเคลื่อนไหวของโฆษณาสินค้าตัวใหม่ที่จะลงเพจในเดือนหน้า ทีแรกเติร์กตอบปฏิเสธเหตุผลนาๆประการซึ่งพอได้รู้ว่าเพจดังกล่าวนั้นเป็นเพจของดุ๊กกับหุ้นส่วน และบวกกับที่ผ่านมาดุ๊กเคยช่วยเหลือเติร์กไว้หลายอย่างโดยเฉพาะช่วงรับน้อง นั่นเลยทำให้เติร์กต้องคิดทบทวนใหม่อีกรอบก่อนจะตอบตกลงภายหลัง  ซึ่งพอนัดหมายวันเวลา ค่าตอบแทนอะไรกันดีแล้ว เติร์กถึงกับสงสัยว่าทำไมแวนถึงไม่โดนเรียกด้วยทั้งที่แวนเองควรจะโดนเรียกไปถ่ายแบบโฆษณาได้เหมือนกับมัน ซึ่งพอดุ๊กเปิดรูปสินค้าในเพจที่เคยลงจากโทรศัพท์ให้ดูเติร์กถึงกับเข้าใจคำตอบทันที เพราะที่ผ่านมาแวนเองก็เป็นพรีเซ็นเตอร์และนายแบบให้กับเพจของดุ๊กมาแต่ไหนแต่ไร แต่พอมาปีนี้ดุ๊กได้เพื่อนใหม่ที่มีพลังหล่ออันทรงเสน่หรุนแรงกว่ามาร่วมก้วนด้วย นั่นเลยทำให้ปีนี้พี่หัวหน้าฝ่ายขายอยากเปลี่ยนคนใหม่ดูบ้าง  แวนเองก็ถึงกับเคืองเอามากๆที่เติร์กโดนเลือกไปแทนที่มันชั่วคราว แต่แวนก็ทำไรไม่ได้เพราะเติร์กเองก็เพื่อน ส่วนดุ๊กเองก็เพื่อนเช่นกัน มันเลยได้แต่ปลงและยอมรับสภาพไป  เวลา 10.29 น. ดุ๊กชวนเพื่อนๆไปช่วยคนงานสอยลำใยจากต้น ซึ่งทุกคนถึงกับตื่นเต้นเอามากๆโดยเฉพาะกับเติร์กที่เพิ่งเคยได้ทำอะไรแบบนี้ครั้งแรก บรรยากาศงานสวนลำใยเต็มไปด้วยความอลม่านของคนงานนับ 30 คน รวมดุ๊กและเพื่อนๆด้วย “ก้อง ก้อง ไอ้ก้อง มึงบอกคนงานกลุ่มนั้นหน่อยว่าให้ทยอยขนลำใยที่ใส่กระสอบแล้วไปที่รถปิ๊กอัพเลย”   “คุณดุ๊กครับ สวนอีกฝั่งให้คนงานขึ้นเก็บเลยไหมครับ”  “เอ่อๆดีๆขึ้นเลย บอกไอ้หย๋งด้วยว่าให้เอาพวกม้งที่ว่างงานมาช่วยอีกแรง งานจะได้เสร็จไวๆ”  “ไอ้มายด์ ไอ้แวน มึงแน่ใจนะว่าขึ้นต้นไม้เป็นน่ะ ตกมาเจ็บกูไม่รู้ด้วยนะ”  “โถ่ดุ๊กระดับกูแล้วเทพนักปีนป่าย…. มึงไปบอกไอ้แวนโน่นไป่….ตกต้นลำใยหน้าเสียโฉมมาเดี๋ยวจะเป็นเรื่อง”  “โดรนพาเดล่าออกมา ยืนทำไรกันตรงนั้นน่ะ นี่ถ้าอยู่แล้ววุ่นวายแกกับน้องก็พากันกลับบ้านไป่….เห็นแล้วขัดตา…..เติร์กจะไปไหนหรอวะน่ะ”   “กูจะไปช่วยพวกพี่สินกับเพื่อนๆแกเด็ดลำใยที่สอยลงมาน่ะ…..เรื่องงานปีนป่ายต้นไม้ไรงี้กูขอผ่านว่ะ”   “ไรวะป๊อดกลัวความสูงอะดิมึงงง”  “ป่าวเว้ยไอ้ดุ๊ก….คือตอนป.4 กูเคยตกต้นไม้และแขน ขาหักต้องนอนโรงบาลใส่เฝือกเป็นเดือนๆ กูเลยย้านว่ะ”  “เออๆตามที่มึงสะดวกเพื่อน”  เติร์กเดินแยกจากดุ๊กออกมานั่งรวมกับกลุ่มคนงานชาย 4-6 คนที่นั่งปูเสื่อช่วยกันแกะลำใยที่สอยลงจากต้นมาเป็นพวงๆให้แยกออกเป็นลูกๆก่อนจะใส่ลงถุงกระสอบขาว  “พี่ครับ ผมขอลองช่วยพวกพี่แกะหน่อยนะครับ….คือผมไม่ถนัดปีนต้นไม้เหมือนไอ้พวกนั้น”   เติร์กพูดพร้อมยิ้มทักทายคนงานกลุ่มดังกล่าว  “เอาสิน้อง มาๆนั่งๆ พวกพี่เองก็ไม่ชอบงานปีนป่ายเหมือนกัน รู้ป่าวที่เดือนแล้วไอ้กัสเพื่อนพี่ต้องเข้าโรงบาลเพราะฝืนปีนขึ้นเก็บลำใยต้นใหญ่ทั้งที่มันก็กลัวความสูง”  คนงานดูมีอายุคนหนึ่งสวมผ้าคาดหัวสีน้ำเงินในกลุ่มพูดพร้อมยื่นถุงมือผ้าสีขาวให้กับเติร์ก  เติร์กนั่งคุยนั่งช่วยงานกับคนงานในกลุ่มได้ไม่นานก็คุยกันถูกคอสนุกสานกันอย่างรวดเร็ว  ได้สักพักโดรนกับเดล่าเดินตรงเข้ามานั่งร่วมพร้อมกับขอกินน้ำ ทุกคนถึงกับหันมองกันไปมาพักหนึ่งก่อนที่ คนงานผมสั้นหน้าคล้ำๆหันไปหยิบเอากระติกน้ำสีเขียวอันใหญ่ที่มีกระบวยไม้มัดห้อยคู่มาวางยังตรงหน้าของทั้งสอง จนทั้งสองรีบเปิดเอากระบวยตักน้ำเย็นๆมาซดดับกระหาย   
เติร์ก - โดรน กับน้องถ้าไม่ไหวก็เดินกลับไปเล่นที่ดีกว่าไหม ดูซิน่ะ เหงื่อออกเต็มหน้าหมดแล้ว
โดรน - ไม่เปงไรจ้า แค่นี้เอง หนูกับน้อง ทนได้
เดล่า - พี่เติร์กกินลำใยไหมคับ หวานดีนะเดล่าชอบมาก (เดล่าพูดพร้อมยืนพวงลำใยในมือให้กับเติร์ก)
เติร์ก - เอาเลยเดล่า….ตะกี้พี่ก็นั่งทานไปแล้วหลายลูกละ
เดล่า - พี่เติร์กเย็นนี้มาเล่นนั่งเกมส์กับพี่โดรนกับหนูไหม หนูมีเกมส์รถแข่งกับเกมส์ผจญภัยเยอะนะ
เติร์ก - น่าสนนะแต่เย็นนี้พวกพี่จะพากันออกไปกินเหล้าบ้านเพื่อนพี่ดุ๊กที่อยู่สันริมปิง กว่าจะกลับกันคงดึกๆ พี่ว่าไว้โอกาสอื่นดีกว่าเนาะ
เดล่า - อื้อออ  หนูอยากไปเที่ยวกันกับพวกพี่ๆบ้างอะ (เดล่าพูดพร้อมลุกเดินจะไปนั่งลงยังตักเติร์ก)
เติร์ก -เดี๋ยว เดล่า ไม่เอา ไม่นั่ง พี่ทำงานอยู่ (เติร์กรีบเอามือยกขึ้นมากั้นดันตัวเดล่าไม่ให้นั่งตัก)
โดรน - เดล่า อย่าไปกวนพี่เติร์กซิ (โดรนเอื้อมไปดึงตัวเดล่าออกมา)
ตกเที่ยงหลังงานในสวนลำใยช่วงเช้าเสร็จ ตา และยายของดุ๊กทำอาหารเหนือแบบท้องถิ่นหลายชนิดเลี้ยงสู่ดุ๊กกับเพื่อนหลายเมนูไม่ว่าจะเป็น ไข่ปาม แอ็บอ่องออ น้ำพริกแมงดา จิ้มส้มหมกไข่ จอผักกาด แกงแคกบ ยำไข่มดส้ม และอื่นๆอีก 3-4 เมนู แถมข้าวที่เอามากินด้วยก็ไม่ใช่ข้าวนึ่งหรือข้างหุงตามปกติ แต่มันคือข้าวกั๊นจิ้นที่ห่อในใบตองนึ่งวางเรียงซ้อนเป็นตั้งๆอยู่บนจาน ซึ่งสร้างความตื่นตาตื่นใจแก่ทุกคนเอามากๆเพราะบางคนเพิ่งเคยกินครั้งแรก แม้แต่เติร์กเองที่เป็นคนเหนือแต่กำเนิดยังไม่รู้จักหรือเคยลิ้มลองเมนูตรงหน้าบางเมนูเลยด้วยซ้ำ เมื่อของกินจัดแจงพร้อมเพรียงตรงหน้าทั้งคน 5 ไม่รอช้าต่างกรูเข้าไปนั่งล้อมวงกินอย่างเอร็ดอร่อย พร้อมด้วยบทสนทนาติชมเรื่องรสชาติ  งานที่เพิ่งเสร็จไปก่อนหน้า และสิ่งที่จะทำต่อไปหลังจากนี้ หลังทานเสร็จก็ตามด้วยของหวานเย็นๆจากในครัวฝีมือแม่ดุ๊ก จนทุกคนต่างไปนั่งผึ่งพุงด้วยความอิ่มท้องยังแคร่ไม้ไผ่ใต้ต้นมะขามหน้าบ้าน 10 นาทีผ่านไปขณะที่เติร์กกำลังนั่งคุยกับเพื่อนไปเพลินๆ แต่จู่ๆท้องของมันรู้สึกมวนๆขึ้นมาทีแรกก็ไม่มาก แต่พอยิ่งผ่านไปความรู้สึกมวนในท้องดังกล่าวเริ่มถี่ขึ้นจนแปรเปลี่ยนความรู้สึกอยากถ่ายท้อง มันเลยขอตัวแยกจากทุกคนไปเข้าห้องน้ำยังตัวบ้านด้วยความเร่งรีบ 20 นาทีผ่านไป ดุ๊กเดินตามมาดูเติร์กว่าทำไมถึงเข้าห้องน้ำนานเกินไปพอมันกำลังจะเดินไปเคาะประตูห้องน้ำเรียกหาก็เป็นจังหวะที่เติร์กเปิดประตูออกมาพอดี
ดุ๊ก - เติร์ก…..เข้าห้องน้ำนานจังวะ…..ขี้แตกเหรอมึงอะ
เติร์ก - เอออ ดูท่ากระเพาะกะลำใส้กูแม่งจัดรับน้องข้างเที่ยงเมนูใหม่ที่กินไปก่อนหน้าแน่เลยว่ะ…กูนี่เดินเข้าออกห้องน้ำมาสามสี่รอบล่ะ
ดุ๊ก - เอ้ยย ไหวปะมึงอะ  ให้พาไปหาหมอไหม
เติร์ก - กูยังไหวเว้ย….แค่แม่งเพลียนิดๆ ที่บ้านมึงมีเกลือแร่ชงปะ
ดุ๊ก - มีดิ มีมี….อยู่ในตู้ห้องครัว  (ดุ๊กพูดพร้อมเดินนำไปเข้าไปยังครัวโดยมีเติร์กเดินตามหลังไปติดๆ)
เติร์ก - มานี่ไอ้ดุ๊ก….เดี๋ยวกูชงเองได้ (เติร์กยื่นมือจะไปหยิบซองเกลือแร่จากมือดุ๊ก)
ดุ๊ก - เห้ยๆหยุดๆ คุณเพื่อนไปนั่งรอเลย  นี่ครัวห้องบ้านกู เดี๋ยวกูบริการให้  (ดุ๊กเบี่ยงตัวหลบและฉีกซองเกลือแร่ในมือเทลงใส่แก้วก่อนจะเดินไปกดน้ำร้อนจากกระติก)   คือตอนนี้พวกกูเปลี่ยนแผนกันนิดหน่อย ทีแรกกูกะว่าจะพามึงกับคนอื่นๆไปบ่อตกปลาแถวนี้   แต่ไอ้ก้องกับไอ้แวนดันบอกว่าอยากไปล่องแก่งแม่วางกัน…แต่พอมาเจอมึงสภาพแบบนี้….กูเลยอยากถามมึงว่า ไหวป่าววะถ้าจะไป (ดุ๊กพูดและยื่นแก้วชงเกลือแร่ให้กับเติร์กที่นั่งรออยู่)
เติร์ก - ขอบใจเพื่อนดุ๊ก……..คือออกูอยากไปนะแต่สภาพกูแม่งยังมวนๆท้องอยู่เลยวะ ขืนนั่งรถไปด้วยมีหวังต้องจอดแวะจอดแวะจนโดนไอ้พวกนั้นรมด่าแน่ว่ะ  แถมตอนนี้เริ่มครั่นเนื้อครั่นไงไม่รู้….กูว่ากูอยากนอนพักว่ะ
ดุ๊กคุยกับเติร์กได้ครู่หนึ่งเสียงเรียกหาของก้อง แวน และมายด์ดังขึ้นพร้อมด้วยฝีท้องของทั้งสามเดินเข้าบ้านมาตามทั้งสอง พอทุกคนเห็นสภาพเติร์กและได้ฟังจากที่ดุ๊กพูดทีแรกทุกคนถึงกับคิดจะล้มเลิกทริปล่องแม่วางช่วงบ่ายไป แต่ด้วยความที่เติร์กไม่ต้องการให้ตัวเองเป็นต้นเหตุหมดความสนุกของคนหมู่มาก มันเลยเอ่ยปากโน้มน้าวให้คนอื่นๆไปสนุกกับทริปที่แพลนกันไว้โดยไม่มีมัน  เติร์กพูดอยู่นานจนทุกคนคล้อยตามและตัดสินใจจะออกไปแม่วางกัน
ดุ๊ก - ไอ้เติร์ก  ระหว่างที่พวกกูไม่อยู่ดกัน หากมึงเบื่อๆมึงจะเล่นเกมในโน๊ตบุ๊คกูก็ได้นะเว้ย….ในนั้นกูลงเกมส์ไว้เพียบ หรือมึงจะไปเล่นเกมส์เครื่องที่ห้องเกมก็ได้ ส่วนของกินมึงอยากแดกไรก็เปิดตู้เย็นเอา ช่วงบ่ายบนห้องนอนกูแม่งร้อนมาก มึงจะเปิดแอร์ถึงตอนพวกกูกลับมาก็ได้กูไม่ว่า  หรือเกิดมีไรฉุกเฉินมึงเรียกตากะยายกูเลย กูบอกตากะยายไว้ล่ะ
เติร์ก - เออออ ขอบใจเว้ยยยย ขอบบบใจมึงมากกก ไปเที่ยวให้สนุกเถอะ
แวน มายด์ ก้อง - เชี่ยยยเติร์กถ้ามึงดีขึ้น เกิดมึงเปลี่ยนใจกุญแจรถมาสด้าอยู่ในกระเป๋าเป้กูนะ……ไอ้เติร์กเดี๋ยวขากลับพวกกูแวะซื้อของอร่อยๆมาให้……พักผ่อนเยอะๆเว้ย ไม่งั้นหัวค่ำมึงอดเข้าลำพูนกับพวกกูนะ (เสียงแวน มายด์ ก้อง พูดดังสวนกันไปมา)
ติร์ก - เออๆ ขอบใจ สนุกเผื่อกูเยอะด้วยว่ะ
หลังคนอื่นออกไปไม่นานเติร์กเดินขึ้นไปยังห้องดุ๊กชั้นบน ก่อนจะเปิดแอร์และล้มตัวลงนอนเตียงพร้อมเอาโทรศัพท์มาเลื่อนหาไรดูไปเพลินๆ แต่ทันใดนั้น ติ้งงงงง♪ ♫ ♩ ♬ เสียงเรียกเข้าจากไลน์พร้อมหน้าจอโทรศัพท์ที่กำลังฉายวิดีโอในTiktok ตัดขึ้นเป็นรูปน้าเอมขึ้นมาทันที เติร์กที่เห็นถึงกับสะดุ้งจนดีดตัวขึ้นมานั่งและกดรับ
เติร์ก - หวัดครับน้าเอม……คิดถึงน้านะครับ….มีเรื่องอะไรให้ผมช่วยเหรอครับ
บิว - พี่เติร์ก พี่เติร์ก เย้ เย้ เย้ พี่เติร์กจริงๆด้วย  เสียงพี่เติร์กพูดเองเลย
เติร์ก - อ้าวนี่บิวหรอ (เติร์กที่ได้ยินเสียงอันคุ้นเคยถึงกับคลายสีหน้าตื่นตกใจเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มแทน)
บิว - พี่เติร์กนี่บิวเองนะ  พี่เติร์กเปิดกล้องได้ไหมบิวคุยแบบเห็นหน้าพี่เติร์กง่า
เติร์ก - แปปนะ อะบิวเห็นพี่ยังครับ (เติร์กกดเปิดกล้องเผยให้บิวได้เห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของเติร์กที่เปลี่ยนจากเดิมเป็นอย่างมาก)
บิว - พี่เติร์ก….นี่ใช่พี่เติร์กจริงๆใช่ไหมง่า
เติร์ก - ครับ ก็พี่เองไงบิว….แหมไม่ได้เจอกันไม่กี่เดือนทำมาเป็นจำกันไม่ได้นะ
บิว - ทำไมพี่เติร์กดูหล่อเหมือนดาราในทีวีเลยง่า ทั้งขาวแถมผมก็ยาวกว่าเดิมด้วยง่า
เติร์ก - ก็พี่เรียนมหาลัยแล้วนะบิว จะให้มาลุคเหมือนม.6 แบบจืดๆ พี่คงได้อายเพื่อนๆแย่……แล้วนี่เอาแอบโทรศัพท์แม่มาใช้ แม่ไม่ว่าบิวหรอกเหรอ
บิว - ก็บิวคิดถึงพี่เติร์กง่า  บิวคิดถึงพี่จริงๆนะ พี่เติร์กรู้ไหม ทุกวันนี้หากไม่มีไรทำบิวชอบไปนั่งเล่นที่ห้องนอนพี่เติร์กตลอดเลยนะ
เติร์ก - งั้นพี่ว่าบิวน่าจะขอแม่ย้ายไปนอนห้องนั่นเลยดีไหม จะได้ฝึกนอนคนเดียวได้ด้วย
บิว - ไม่เอาง่า บิวอยากรอให้พี่เติร์กมาแล้วค่อยมานอนด้วยกัน  พี่เติร์กกจะกลับมาหาบิวอีกเมื่อไหร่ง่า บิวอยากเจออยากเล่นกับพี่เติร์กนะ
เติร์ก - คงต้องรอพี่มีโอกาสว่างยาวๆเนาะบิว อืมแล้วบอลล่ะ พี่ไม่เห็นเลย ปกติบิวกับน้องไปไหนไปกันตลอดนิ
บิว - บอลเข้าห้องน้ำง่าพี่เติร์ก   พี่เติร์กคัฟถ้าบิวนั่งเครื่องบินไปหาได้ตอนนี้ก็ดีเนาะ พี่เติร์กคิดถึงบิวไหมคัฟ
เติร์ก - คิดถึงสิครับ ถ้าบิวไม่ดื้อนะ
บิว - ง่าาาาพี่เติร์กง่า……บิวไม่ดื้อสักหน่อย บอลโน่นที่ดื้อ
เติร์ก - ฮ่าๆๆ ขึ้นป.3 แล้วทำตัวดีๆหน่อยนะบิว พี่เองก็เจอไรยุ่งๆหลายอย่าง พี่เลยไม่ได้ติดต่อกลับไปน่ะ
บอล - พี่บิวทำไรอะ  แอบเอาโทรศัพท์แม่มาเล่นเกมเหรอ (จู่ๆเสียงบอลพูดแทรกขึ้นมาจากด้านหลังจนบิวต้องหันไปมอง)  พี่เติร์ก พี่เติร์กใช่มะกัฟฟฟ นี่บอลนะกัฟ
บิว - บอลอย่าแย่งดิ พี่คุยกะพี่เติร์กอยู่  ปล่อยยยย อย่าเพิ่งยุ่ง (บิวพูดพร้อมกะเอามือปัดป้องมือบอลไปมา)
น้าเอม - เอ้า เอ้า สองคนทำไรกันน่ะ หยุดเลยนะหยุดเลยยย บิวนั่นโทรศัพท์แม่ใช่ไหมน่ะ  เดี๋ยวตีเลยย
และจู่ๆวิดีโอคอลก็ตัดไปดื้อๆ ทำเอาเติร์กถึงกับงงงวย ก่อนจะยิ้มส่ายหัวและล้มตัวนอนดูคลิปจาก Tiktok ต่อ เติร์กนอนชิลได้พักใหญ่จนมันเริ่มปวดหลังและง่วงขึ้นมา มันเลยมูฟตัวเองลงไปยังฟูกนอนที่ปูพื้นไว้ด้านล่างยังข้างเตียงมันล้มตัวนอนและก็หลับไป  30 นาทีผ่านไป โดรนกับเดล่าเดินออกมาจากห้องดูหนังชั้นล่างทั้งสองไม่รอช้ารีบดิ่งเข้าครัวหยิบหาไรกินจากตู้เย็น เดล่าคว้าเอาน้ำผึ้งหลอดจากในตู้และเดินตรงไปยังเตาอบที่มีแพนเค้กของแม่ที่ทำไว้ก่อนหน้า มันหยิบใส่จานและเอามานั่งกินยังโต๊ะกลางครัว พร้อมด้วยโดรนที่หยิบเอาถุงสลัดผลไม้รวมมาแกะใส่จานและเดินตามไปนั่งทานพร้อมเดล่าอีกคน “น้อยๆหน่อยเดล่า บีบน้ำผึ้งใส่แพนเค้กเยอะแบบนั้นเดี๋ยวก็เลี่ยนกันพอดี”  โดรนหันมองเดล่าที่บีบน้ำผึ้งจากหลอดราดลงหน้าแพนเค้กจนเกือบท่วม  “ก็หนูอยากให้มันหวานๆงาย จะได้อร่อยขึ้นเยอะๆ พี่โดรนเองก็กินผลไม้ราดน้ำอะไรไม่รู้ลงไปตั้งเยอะ ของพี่นั่นแหละที่จะเลี่ยน”   โดรนยิ้มเบ้ปากและเอาซ่อมจิ้มชิ้นแอปเเปิ้ลเข้าใส่ปาก “ไม่รู้จักของอร่อยและดีต่อร่างกายซะแล้วเดล่า กินแต่แป้งและก็ของหวานๆระวังเหอะ อ้วนเป็นหมูตอนคล้ายพี่ดุ๊กขึ้นมาจะหัวเราะเยาะใส่หน้าเลย”   “เหงาจังเนาะพี่โดรนพวกพี่ดุ๊กกับเพื่อนๆไม่อยู่บ้านแบบนี้”  “นั่นซิเดล่า….เดล่าถามหน่อยระวังพี่แวนกับพี่เติร์กเดล่าชอบใครมากกว่ากัน”  เดล่าทำหน้าครุ่นคิดขณะที่เคี้ยวแพนเค้กในปากไปด้วย “หื้มมมมม หนูก็ชอบทั้งคู่นะ แต่พี่เติร์กดูใจดีกว่าพี่แวนเยอะ พี่แวนไม่ค่อยชอบพูดชอบเล่นกับหนูเท่าไหร่”  โดรนหันมองไปมาก่อนจะเอื้อมปากไปกระซิบข้างหู “แล้วเดล่าคิดว่า จู๋ของพี่แวนกับพี่ดุ๊ก เดล่าชอบของใคร”   เดล่าถึงกับทำหันมองด้วยความสงสัย “หนูไม่รู้อะ พี่แวนกับพี่เติร์กก็เป็นผู้ชายเหมือนๆกับหนู อีกหน่อยเดี๋ยวของหนูกับพี่โดรนก็คงเป็นเหมือนของพี่แวนกับพี่เติร์กตอนนี้ก็ได้”  โดรนได้แต่ยิ้มด้วยความผิดหวังนิดๆกับคำตอบของเดล่า  “พี่โดรนกินเสร็จแล้วเดี๋ยวเล่นไรต่อกันดี หนูเบื่อดูการ์ตูนแล้วอะ”    “เล่นซ่อนหาดีไหม พี่กับเดล่าไม่ได้เล่นกันนานแล้วนะ”   “หืมมแต่เล่นทีไรหนูก็แพ้ทุกที แถมพี่โดรนก็ชอบไปซ่อนในที่หนูหาไม่เจอด้วย”   “เอาน่า ถ้าไม่เล่นงั้นก็ไปดูการ์ตูนกันต่อนะ”   “ไม่เอา  ก็ได้หนูจะเล่น” เมื่อทั้งสองตกลงกันได้ ทั้งสองเลยเริ่มเล่นซ่อนแอบกัน โดยโดรนเป็นผู้หาส่วนเดล่าเป็นผู้แอบ ไม่นานนักเดล่าก็ถูกเจอตัว โดรนเลยต่อให้เดล่าไปแอบอีกครั้ง และครั้งที่สองก็เป็นอีกเช่นเคยที่โดรนหาเดล่าเจอในเวลาไม่เกิน 5 นาที   และแล้วก็ถึงคิวที่เดล่าจะเป็นฝ่ายหาบ้าง ระหว่างที่เดล่ากำลังปิดตานับโดรนรีบดิ่งตรงไปแอบในตู้เก็บของในครัว จนเดล่าเริ่มเดินหาโดรนใจเต้นระทึกทันทีที่เดล่าเดินผ่านตู้ที่มันแอบข้างใน โดรนแอบอยู่ข้างในเกือบ 3 นาทีจนเหงื่อเป็นเม็ดไหลตามใบหน้าและลำตัวมันเลยพาตัวเองคลานออกจากตู้หันมองซ้ายขวาด้วยความหวาดระแวงก่อนจะย่องจะเดินเข้าไปแอบในห้องดูหนัง แต่สายตาของมันก็เห็นเดล่ากำลังก้มมองหาอยู่ด้านในและกำลังจะเดินออกมา โดรนที่เห็นท่าไม่ดีมันเลยรีบย่องพาตัวมันเองขึ้นไปยังชั้นสองขณะที่มันกำลังเดินผ่านหน้าห้องดุ๊ก จู่ๆเท้าซ้ายโดรนสัมผัสถึงไอเย็นของแอร์พัดลอดใต้บานประตูออกมาจากข้างใน  โดรนถึงกับหยุดและยืนมองด้วยความสงสัยมันนึกในใจ “อ้าว ทำไมห้องพี่ดุ๊กถึงเปิดแอร์ล่ะ มีใครอยู่ข้างในเหรอ แต่พี่ดุ๊กกับเพื่อนๆออกไปข้างนอกหมดเลยนิ แปลกจัง” ด้วยความสงสัยมันเลยเอามือไปบิดลูกบิดประตูจนประตูเปิดออกมันก้าวเข้าไปหันมองซ้ายขวาก่อนจะเจอร่างกายชายหนุ่มสูงตัวใหญ่นานห่มผ้าหลับสบายอยู่บนฟูกที่ปูกับพื้นข้างเตียงพี่ชาย โดรนใจหายวาบทันทีที่สมองรู้ว่าชายนอนทอดร่างตรงหน้าคือเติร์ก หนุ่มหน้าหล่อเหลาที่มันชื่นชอบ มันไม่รอช้ารีบหันไปดึงบานประตูให้ปิดลงพร้อมกับพาตัวเองย่องเดินไปยืนอยู่ด้านข้าง โดรนจ้องมองนอนที่นอนหลับสนิทด้วยความพอใจ ความต้องการที่อยากจะสานต่อจากตอนเช้าผุดขึ้นในหัวอีกครั้งอย่างรั้งไม่หยุด มันรีบก้มเอาหูไปชิดใกล้กับใบหน้าเติร์กก่อนที่มันจะได้ยิ้นเสียงลมหายใจพัดผ่านรูจมูกพร้อมด้วยเสียงกรนเบาๆในลำคอ โดรนเลยมั่นใจว่าเติร์กคงหลับสนิทไปแล้ว มันดีใจตัวสั่นริกๆจนไม่สนว่าทำไมเติร์กถึงมานอนอยู่ที่นี่ตรงนี้ ทำไมถึงไม่ออกไปกับพี่ชายและเพื่อนคนอื่น  เพราะตอนนี้มันสนแค่ว่ามันต้องได้แอบสนุกต่อจากตอนเช้าอีกรอบให้ได้ โดรนเลยสอดมือเข้าไปยังเป้ากางเกงและควัดมับกับท่อนลำที่ยังคงอ่อนตัวพาดเป็นลำไปทางซ้าย มันบีบคลายบีบคลายพร้อมหันมองเติร์กเป็นช่วงก่อนจะล้วงมือเข้าไปด้านในและจับชักขึ้นลงแบบเบามือ มันทำอยู่นานจนท่อนลำอ่อนๆเริ่มสู้มือด้วยการพองขยายตัวช้าๆจนเต็มอุ้งมือในที่สุด โดรนจ้องตาไม่กระพริบจากภายนอกอันเป็นภาพดุ้นตุงจนเป็นลำใต้ผ้าห่ม มันเลิกผ้าห่มออกพอให้พ้นเป้ากางเกง ก่อนที่มือจะไปวางทาบยังดุ้นอันใหญ่ยาวโดยยังคงมีกางเกงที่สวมใส่ไว้กดให้แนบชิดหว่างขาพาดไปทางขวา โดรนถึงกับตะลึงตาเพราะความยาวของท่อนลำยาวกว่าอุ้งมือของมันมาก มันใช้มือลูบไล้ถูกไปมาอย่างคลั่งไคล้ “หูยยยตึงแน่นมือดีจัง”  เมื่อไล้จนพอใจแล้ว ก็ลุกคืบต่อด้วยการควักเอาออกมาชื่นชมด้วยตา โดรนควักออกมาด้วยความระมัดระวังที่สุด มันหันมองเติร์กว่ายังหลับและมีเสียงกรนอยู่หรือไม่ จนเจ้าท่อนลำอันใหญ่ยาวหลุดพ้นจากพันธนาการของกางเกงจนมาอยู่ในอุ้งมือขวา โดรนสั่นเทาด้วยความตื่นเต้นจนอยากนอนกลิ้งไปมาให้รู้รอด สายตาคู่อันแวววาวจ้องมาไปยังสิ่งตรงหน้าราวเป็นสิ่งเลอค่า “ลำควยก็ขาว พวงไข่ก็ขาว ขนหมอยที่ขึ้นรอบๆก็อ่อนนุ่มเหมือนผมแม่เลย ไม่น่าเชื่อเลยว่าพี่เติร์กสุดหล่อคนนี้จะเพอร์เฟคไปซะทุกส่วน ทำไมวันนี้ถึงเจอแต่เรื่องโชคดีจังนะ”  โดรนพูดพำๆพร้อมด้วยมือที่เอานิ้วสางขนหมอยเล่นเหมือนสางผม ก่อนที่จะเลื่อนขึ้นจับตรงลำอันครั้งแต่ขยับชักขึ้นลงไปมา หัวเห็ดสีแดงภายในผลุบๆโผล่ๆสลับกับหนังหุ้มสีขาวภายนอก ทำเอาโดรนมองแล้วดูเพลินตาเอามาก กลิ่นอับอ่อนผสมกับกลิ่นฉี่จากปลายหัวที่ลอยโชยขึ้นมาแม้ว่าจะไม่เหม็นมากจนต้องเมินหน้าหนีแต่มันก็เป็นกลิ่นที่โดรนรู้สึกว่ามันทำให้ร่างกายมันกระชุ่มกระโชยเอามากๆ มันยังคงรักษาจังหวะไม่ให้ช้าจนชวนเบื่อหรือเร็วจนอาจปลุกเร้าให้เป้าหมายให้ตื่น  ผ่านไปสักพักปลายหัวเห็ดบานๆก็เริ่มปรากฏน้ำใสๆเหนียวแลดูลื่นๆเอ่อจากภายในออกมาจากรู แรกๆมันเอ่อออกมาไม่มากจนกระทั่งมากเริ่มเยอะขึ้นจนน้ำดังกล่าวไหลเป็นทางยาวลงมาถึงนิ้วมือโดรนที่ยังสาวขึ้นลงด้วยความมันส์ จนโคนและด้านข้างนิ้วชี้และนิ้วโป้งเยิ้มไปด้วยน้ำที่ว่าอยู่เต็ม โดรนถึงกับหยุดและเอามือข้างดังกล่าวขึ้นมาดมกลิ่น “กลิ่นนี่มัน….” มันไม่รอช้ารีบเอาปากเข้าดูดนิ้วชี้และนิ้วโป้งจนเกิดขึ้นจั๊บๆ พร้อมกับเสียกินน้ำที่ติดตามง่วมนิ้ว “คาวไม่มาก อร่อยๆแปลกๆดี” เมื่อเลียกินจากมือจนหมด มันเลยก้มลงไปเลียกลางลำขาวๆที่น้ำไหลลงมาเป็นทางลงไปถึงถุงไข่ และขนหมอยบางจุด หลังเสียกินส่วนล่างหมดแล้วก็ลากลิ้นยาวขึ้นไปยังปลายหัวเห็ดและเลียกินน้ำตามเงี่ยงยัก และปลายหัว แม้ว่าทีแรกรสชาติมันจะเค็มหน่อยแต่พอเลียไปสักพักรสเค็มก็เริ่มจางหายไป โดรนที่ก้มจนรู้สึกเมื่อยคอมันเลยเงยหัวที่ก้มอยู่ขึ้นมาพร้อมบิดคอไปซ้ายทีขวาที สายตามันยังคงชำเลืองมือท่อนลำที่ตั้งตระหง่านพร้อมน้ำรสหนุ่มกลัดที่ยังคงไหลซึมออกจากรูปลายหัวเห็ดแดงๆ โดรนที่เห็นภาพถึงกับคิดในใจ “เลียจนเมื่อยเลย แต่ขอเอาเข้าปากหน่อยเถอะ ถึงหัวจะใหญ่ไปกว่าของพี่แวนแต่ก็นี่แหละใช่เลย เราเกิดมาเพื่อสิ่งนี้”  ขณะที่กำลังคิดเพลินๆเสียงเรียกของยายดังขึ้นมาจากด้านล่าง “โดรนเอ้ย  โดรนอยู่ไหนมาหายายกำ” โดรนถึงกับตกใจงึกพร้อมหันมองเติร์กใหญ่ เมื่อเติร์กยังคงหลับสนิท ทีแรกมันกะว่าจะทำเป็นเงียบและไม่ลงไป แต่เสียงยายก็คงคงเรียกหาจนตามมาด้วยเสียงตา โดรนเลยถอนหายใจด้วยความเซ็งมันเลยตัดสินใจเอาผ้าห่มมาคลุมท่อนลำแข็งๆไว้โดยไม่เอาเข้าเกงกาง เพราะมันกะว่าจะลงไปให้ตายายเห็นหน้าและไถ่ถามเล้กน้อย และก็จะรีบขึ้นมาสานต่อความอร่อยปากให้เสร็จกิจ พอโดรนลงไปถึงก็เจอกะยายนั่งมองหาอยู่นอกตัวบ้าน “อุ้ยมีหยั๋ง เอิ้นดังแต้ดังว่า”  “จะมีหยั๋งแหม ไปตางใดมา ผ่อลุ เอิ้นหาจ๋นปอเสียงดีแหบ”   “ยะหยั๋งอุ้ย ว่ามาเลย”  ซึ่งได้ความว่ายายต้องการให้โดรนออกไปซื้อพริกแกงที่ร้านขายของในหมู่บ้าน ซึ่งแน่นอนว่าโดรนรีบบ่ายเบี่ยงทันที จนโดนยายต่อว่ายกใหญ่แม้ว่ามันจะขอผลัดเวลาไปอีกสัก 20 นาทีก็ตาม  ด้วยความรำคาญเสียงบ่นและคำรบเร้าของยาย โดรนเลยคิดว่าจะรีบไปรีบกลับให้มันจบๆก่อนที่เติร์กจะตื่น  หลังโดรนควบจักรยานออกไป ยายมันเลยเดินไปเอาผ้าที่ซักทิ้งไว้ไปตากหลังบ้าน ไม่นานนักเดล่าเดินเข้ามาไถ่ถามพร้อมตุ๊กตาหมีพูในมือ “ยายพี่โดรนไปไหนอะ”  “ไปซื้อพริกแกงให้ยายน่ะ เดี๋ยวบ่ายสามพวกคนงานขอให้ยายไปช่วยทำแกงเลียงเลี้ยงพวกมัน หนูมีอะไรรึป่าว จะมาช่วยยายตากผ้าเหรอ”  “ม่ายเอาาา หนูอยากรู้ว่าพี่โดรนจะไปนานไหม หนูจะชวนไปดูการ์ตูน”  ยายที่กำลังสะบัดเสื้อตากจู่ๆมีสร้อยคอคริสตัสได้ปลิวออกมาจากเสื้อที่ว่าหล่นไปยังพื้นจนยายกับเดล่าต้องหันไปมอง  “อะหยั๋งน่ะ”   เดล่ารีบเดินไปหยิบสร้อยขึ้นมา “สร้อยของพี่โดรนนี่”  “เฮ้ย ยายบอกกี่ครั้งแล้วให้เอาของออกจากเสื้อก่อนซัก บ่ฮู้จะว่าใดล่ะ”  “เดี๋ยวหนูเอาไปเก็บให้พี่โดรน”  เดล่าไม่รอช้ารีบวิ่งกลับเข้าไปยังตัวบ้านและตรงขึ้นชั้นสองไปห้องนอนของมันกับโดรน หลังเอาสร้อยวางยังโต๊ะเครื่องแป้งแล้วเดล่ารีบเดินออกจากห้องลงชั้นล่าง แต่ในระหว่างทางมันดันสังเกตุประตูห้องพี่ดุ๊กปิดแง้มไว้ พร้อมกับลมแอร์เย็นภายในเล็ดออกมา เดล่าถึงกับต้องหยุดเดินก่อนจะเอาใบหน้าไปแนบกับรอยแง้มบานประตูเพื่อดูข้างใน มันส่องอยู่นานจนมันต้องใช้มือผลักบานประตูเข้าด้านในให้หายสงสัยและเมื่อตัวเดล่าเข้ามาได้ก็เจอกับเติร์กที่นอนอยู่ด้านในทีแรกเดล่ากะจะหันหลังเดินกลับออกไปแต่สายตามันก็ต้องสะดุดเข้ากับอะไรบางสิ่งที่ตั้งโด่ชูชันข้างใต้ผ้าห่มที่คลุมตัวเติร์กไว้ มันเลยเอื้อมือไปดันประตูให้ปิดสนิท และเดินเข้าไปดูด้วยความอยากรู้จนกระทั่งมันได้ไปยืนข้างเติร์กที่ยังคงนอนอยู่ เดล่ายืนมองเติร์กนอนแผ่ร่างกายยาวเยียดซึ่งมองดูแล้วช่างสูงใหญ่กว่าสายตาเวลามองตอนยืนคุยกัน เดล่านั่งขัดสมาธิลงบนฝูกนอน และเอื้อมมือเปิดผ้าห่มที่คลุมวัตถุปริศนาไว้ข้างใต้ออก ทันทีที่ภาพท่อนลำสีขาวหัวบานปลายแดงถอกจนเห็นเงี่ยงปรากฏสู่สายตา เดล่าถึงกับนิ่งไปครู่หนึ่งด้วยความตกใจ เจ้าดุ้นยักษ์ตั้งตระง่านตรงหน้ามันช่างยาวใหญ่แปลกหูแปลกตาเอามากๆ แม้ว่าภาพดังกล่าวนี้มันจะเคยได้เห็นไปเมื่อคืนวานพร้อมกับโดรน แต่พอได้มาเจอระยะใกล้ขนาดนี้สำหรับเดล่าแล้วมันคือความรู้สึกคนละฟิลลิ่งกันเลย เดล่าเอื้อมสองมือเข้าไปจับกำตรงลำยาวๆโดยไม่ลังเลหรือหวาดกลัว มันทั้งแน่นทั้งอุ่นจนเต็มอึ้งมือ และก็รู้สึกถึงเส้นเลือดที่เต้นตุบใต้หนังหุ้มลำยาวๆ เดล่าลองออกแรงบีบมันด้วยอุ้งมือทั้งสองแต่ก็ไม่อาจสู้ความแข็งกล้ามเนื้อท่อนลำที่อัดแน่นอยู่ด้านใน  เดล่าตื่นเต้นเอามากๆสำหรับสิ่งตรงหน้าจริงอยู่ว่ามันเคยเห็นของพี่ชายคนโตอย่างดุ๊กตอนเวลาแข็งตัวอยู่บ้างแต่มันก็ไม่อาจเทียบเท่ากับครั้งนี้ได้แม้แต่น้อย หัวเห็ดบานๆสีแดงเคลือบด้วยน้ำเมือกบางๆจนชุ่มปลายหัวช่างเป็นสีแดงสวยสดเหมือนขนมอมยิ้มที่มันชอบซื้อกินตอนอยู่โรงเรียน ทำให้ยิ่งมองก็ยิ่งหลงไหลจนเดล่าต้องก้มลงไปดมด้วยจมูกจวนจะแนบชิด เดล่าดมได้ไม่ถึง 10 วิ ก็ผละจมูกออกมา มันเป็นกลิ่นจะคลื่นเหียนก็ไม่เชิงแต่ก็แฝงไปด้วยความเย้ายวนแปลกใหม่ที่เดล่าเพิ่งเคยได้ดม มันเลยก้มลงไปดมๆที่ปลายหัวแดงๆอีกรอบและผละออกมามันทำซ้ำไปซ้ำมาอยู่ หลายรอบจนจมูกเริ่มคุ้นชินกับกลิ่น เดล่าเลยเอานิ้วชี้กับนิ้วโป้งข้างซ้ายลองบีบๆไปที่หัวแดงๆดูทีแรกมันกะว่าเจ้าหัวสีแดงบานนี้คงจะแข็งตึงเหมือนตัวท่อนลำที่มันกำลังบีบกำอยู่แต่พอได้บีบลงไปเท่านั้นมันกลับทั้งนิ่มทั้งหยุ่นเหมือนขนมเยลลี่ยังไงอย่างงั้น ด้วยความตื่นเต้นต่อเนื่องเดล่าเลยอยากจะลองเอาหัวสีแดงที่นิ่มเหมือนเยลลี่นี้เข้าปากของมันดูแต่ด้วยขนาดและกลิ่นที่ไม่คุ้นชินมากนักเลยทำให้มันลังเลและไม่กล้าจะเอาเข้าปากไปทั้งแบบนี้ แต่ทันใดนั้นเดล่าได้หันไปเห็นหลอดน้ำผึ้งหลอดใหม่ที่มีน้ำผึ้งเต็มหลอดวางคู่กับถุงขนมปังบนโต๊ะเขียนงานของดุ๊กเดล่าเลยปิ้งไอเดีย มันเลยลุกขึ้นไปหยิบและกลับมานั่งขัดสมาธิท่าเดิมพร้อมทั้งบีบน้ำผึ้งสีเหลืองอ่อนจากหลอดราดลงหัวเห็ดบานๆจนทั่ว เดล่าเอานิ้วชี้มาวนๆทาให้น้ำผึ้งกระจายทั่วปลายหัวเห็ดแดงๆ ก่อนจะก้มลงไปเลียกินน้ำผึ้งที่เคลือบผิวหัวเห็ดบานๆด้วยความเอร็ดอร่อย เดล่าเอาลิ้นเลียกินน้ำผึ้งไปมาต่อเนื่องจนรสหวานน้ำผึ้งเริ่มจางลงมันเลยบีบน้ำผึ้งในหลอดราดใส่ปลายหัวอีกรอบคราวนี้มันครอบปากลงไปอมหัวเห็ดถึงครึ่งหัวพร้อมเอาริมฝีปากดูดกลืนส่วนหัวจนเงี่ยงบานๆค่อยจมเข้าไปในอุ้งปากด้วยความทุลักทุเล เมื่อทั้งหัวเข้าไปในอุ้งปากด้วยขนาดที่มันใหญ่กว่าปากเดล่าจึงทำให้มันทั้งตึงแน่นจนคับปากเอามากๆ เดล่าพยายามดูดเอารสหวานของน้ำผึ้งจากส่วนหัวในอุ้งปากจนหัวเห็ดนั้นยืดหยุ่นตามแรงดูดของกระพุ้งแก้มและลิ้นไปด้วยกัน มันทั้งอ่อนทั้งนุ่มปากอย่างปากไม่ถูกจนเดล่าถึงกับต้องดูดเอาดูดเอาเหมือนดูดจุกขวดนมเป็นว่าเล่น เดล่าบีบน้ำผึ้งจากหลอดราดหัวและก้มปากลงไปดูดและเลียซ้ำแล้วซ้ำเล่า มีบางครั้งน้ำผึ้งที่ราดลงไปได้เลอะไหลลงไปตามลำขนาดที่มันกำลังง่วนกับการดูดหัวอยู่ เดล่าที่เช่นนั้นมันไม่รอช้ารีบก้มปากอมลึกลงไปหวังให้ริมฝีปากไปดูดกินตามลำแต่มันก็ต้องรีบถอนปากออกทันทีที่หัวบานๆในอุ้งปากชนเข้ากับลิ้นไก่จนเดล่าอยากอ้วกขึ้นมา  เดล่าเลยเลือกที่จะดูดเฉพาะที่หัวเน้นๆแทน พอได้ดูดนานเข้ามันก็ยิ่งฟินปากขึ้นเรื่อยๆเสียงจ๊วบๆจากอุ้งปากที่ดูดหัวเล่นพลวันดังต่อๆเนื่อง  ทั้งรสชาติหวานจากน้ำผึ้งและรสชาติคาวที่คลุกเคล้าผสมเข้าด้วยกันทำเดล่าถึงกับประหลาดใจจนมันยอมคายปากออกมาดู มันเห็นน้ำขาวขุ่นไหลเยิ้มจากปลายหัวเห็ดออกมา เดล่ามองด้วยความสงสัยก่อนจะก้มลงไปดมๆแล้วใช้ปลายลิ้นน้อยๆเลียไป 1 ที พอลิ้นได้สัมผัสกับน้ำสีขาวขุ่นดังกล่าวเดล่าถึงกับจำรสชาติได้เลยว่ามันคือรสชาติเดียวกันน้ำสีขาวขุ่นบนพื้นลานอาบน้ำที่มันเอานิ้วไปแตะๆชิมเมื่อวาน  เมื่อความสงสัยถูกไขกระจ่างลงเดล่าเลยบีบน้ำผึ้งจากหลอดราดลงไปต่อและตามด้วยเลียและอุ้งปากลงไปดูดกินอีกเช่นเคย แม้ว่ากรามทั้งสองจะปวดจนตึงแต่ด้วยความสนุกเพลิดเพลินไปกับสิ่งแปลกใหม่ตรงหน้าเลยทำให้เดล่าหลงลืมความรู้สึกทรมาณที่ว่าไปทั้งหมด “ถ้าไอติมแท่งที่ขายร้าน มันเป็นเหมือนไอ้แท่งที่ดูดอยู่ตอนนี้ หนูจะซื้อกินทุกวันเลย”  เดล่านึกในใจพร้อมปากที่ดูดหัวบานๆเหมือนจุกนม จ๊วบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ย้อนไปก่อนหน้านั้น 5  นาทีเติร์กที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่ภาพความฝันที่โลดเล่นในหัวได้ปรากฏตัวเติร์กกำลังอาบน้ำในห้องน้ำพร้อมด้วยมือทั้งสองกำลังถูสบู่ตามตามลำตัวจนเป็นฟองทั่ว ปากของเติร์กที่ฮัมเพลงโน่นนี่นั่นเหมือนทุกครั้ง เติร์กแหงนหน้าหลับตาให้น้ำจากฝักบัวที่พุ่งลงมาเป็นสายกระทบกับใบหน้าและเส้นผม ขณะที่อยู่ในฟิลที่สบายๆอยู่นั้น เติร์กก็สึกสยิวแปล๊บท่อนลำที่อยู่เบื้องล่าง จนมันต้องก้มลงไปมองด้วยความสงสัยมันเห็นท่อนลำยังคงอ่อนตัวนิ่งสงบ  เติร์กเลยเอื้อมมือไปรูดหนังหุ้มปลายลงและเอามือรองน้ำจากฝักบัวราดลงไปหวังล้างทำความสะอาด แต่จู่ๆส่วนปลายหัวก็รู้สึกเสียวสยิวๆขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับขนาดที่พองตัวใหญ่ขึ้นจนเติร์กถึงกับตกใจเอามือไปจับกำท่อนลำไว้ “เอ้ยไรเนี่ยยยย ไมจู่ๆแม่งแข็งขึ้นมาได้ไงวะ เอ้ยๆ” ท่อนลำขยายตัวใหญ่ยาวจนเต็มอุ้งมือพร้อมด้วยเงี่ยนที่ผุดขึ้นในหัว “เชี่ยยยแม่งเงี่ยนวะ”  เติร์กเลยเอามือขวาจับและชักรูดไปมา “แม่งงงเสียวสุดจัดเลยว่ะ นี่เพิ่งเริ่มทำเองนะ อาหหหห”  มือเติร์กจับรูดไปมาช้าๆ พร้อมด้วยความเสียวที่มาเป็นครั้งๆ เสียงของน้ำที่ตกกระทบพื้นซ่าๆ เริ่มเปลี่ยนเป็นเสียง จ๊วบๆๆดังแทรกกับเสียงซ่าๆของน้ำกระทบพื้น จนเติร์กหันมองรอบตัวอย่างสงสัย “เสียงไรวะ” และภาพห้องน้ำก็ค่อยๆเบลอเป็นสีขาวและเปลี่ยนเป็นห้องกว้างใหญ่ภายใต้แสงไฟสลัวจนเกือบมืดอันมีเตียงนุ่มๆตัวใหญ่ตั้งอยู่กลางห้องโดยมีเติร์กนอนหงายหนุนหมอนทอดร่างแผ่สบายอยู่บนนั้น พร้อมด้วยร่างของคนๆหนึ่งที่ไม่สามารถระบุเพศได้ว่าเป็นหญิงหรือชายกำลังทาน้ำมันหอมๆลงบนขาและน่องก่อนจะออกแรงบีบนวดไปมา  “นวดแรงอีกนิดได้ไหมครับ กำลังดีเลย”  เติร์กพูดขณะที่ตายังหลับอยู่ “นั่นแหละครับ แรงแบบนั้นแหละ นวดเก่งใช้ได้เลยนะครับ”  มือของชายคนดังกล่าวค่อยนวดสูงขึ้นสูงขึ้นมาที่ขาอ่อนจนเกือบจะถึงเป้ากางเกงจนเติร์กต้องลืมตาและชันตัวลุกนั่งทันใด “จะทำไรน่ะ”  คนดังกล่าวหันหน้ามามองจนภาพใบหน้าสีดำเปลี่ยนเป็นอาร์ม (คู่บัดดี้ตอนเล่นเกมส์รับน้องวันสุดท้าย) ปรากฏขึ้นพร้อมรอยยิ้มมุมปาก “สบายดีใช่มะเติร์ก”  เติร์กที่เห็นถึงกับทำหน้าตื่นตกใจจนมันจะกระโดดลงเตียง แต่อาร์มก็ยื่นมือคว้าจับแขนเติร์กไว้ ก่อนจะปล่อยพลังงานบางอย่างที่มองไม่เห็นจากฝ่ามืออีกข้างทำให้ร่างของเติร์กลอยกลับไปนอนอยู่ในท่าเดิมจนไม่สามารถลุกขึ้นมาได้อีก “เชี่ยยยอาร์มมึงจะทำไรกูวะ เชี่ยยอาร์ม”  “เติร์ก ตอนนั้นเราอมแปปเดียวเอง ยังไม่หนำใจเราเลย ขอทำต่อนะ ไหนก็ให้ของขวัญวันเกิดเราแล้ว”  “ไม่เอาโว้ยยยเชี่ยยอาร์มมม กูไม่ชอบบบ”  เติร์กดิ้นตัวไปมาอย่างแรงแต่ก็ไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ ส่วนอาร์มได้แต่แสยะยิ้มและเอามือไปดึงกางเกงลงจนท่อนลำเติร์กดีดตัวขึ้นมาตั้งโด่ “นี่ขนาดพูดว่าไม่ชอบนะ ดูซิเนี่ย เล่นแข็งรอเราแบบนี้  ปากไม่ตรงกับใจเลยเพื่อนเติร์ก”  อาร์มเอามือจับยังกระบอกลำและรูดหนังลงให้หัวแดงๆด้านในออกมา “เชี่ยยอาร์มกูเพื่อนมึงงนะ มึงอย่าาาาา  ปล่อยกูเหอะะ อย่าทำงี้ กูขอร้องงง”  อาร์มไม่พูดมันและก้มเอาปากครอบดูดหัวขึ้นลงจนเกือบสุดโคน เติร์กรู้สึกอุ่นวาบทันทีที่ปากอาร์มครอบลงมาพร้อมด้วยความเสียวซีดดดดด เหมือนที่มันเคยเผชิญมาก่อน  “เชี่ยยยยอาร์มมม ไอ้อาร์มมมมมม ไอ้อาร์มมมม อ๊ากกกกก ไอ้อาร์มมมมม ปล่อยยยยย ซีดดดด อาร์มมม” อาร์มยังคงผงกหัวขึ้นลงไปมา “ซีดดดดไอ้อาร์มมม พอออ  พอออ เชี่ยยยในปากมึงแม่งเหนียวเหนอะจังวะ”  อาร์มเลิกผงกหัวขึ้นลงและเปลี่ยนเป็นดูดตรงหัวแบบเน้นๆแทน เติร์กถึงกับกัดฟันเกร็งหน้าด้วยความเสียวววยกใหญ่ “ไอ้สัดดดอาร์มมมกูบอกให้มึงงพอไงงง พออ อาาาาาห์  อาหาาาาา ไอ้อาร์มมมมเสียวววเว้ยยย มึงงหยุดดทำแบบนั้นทีวะ กูเสียววจะตายยยแล้ววว” อาร์มได้หยุดดูดและเปลี่ยนเป็นเลียหัวเห็ดแทน “ไอ้อาร์มมม ซีดดดดดพอกูเสียววววว ซีดดดดดอาหหหห” เติร์กครางและก้มมองอาร์มที่ยังคงจับท่อนลำตั้งใส่ปากพร้อมด้วยลิ้นที่เลียจนหัวบานๆแดงฉ่ำ เติร์กเห็นน้ำลายอาร์มเหนียวยืดเป็นเส้นๆพร้อมด้วยกลิ่นหอมเหมือนน้ำผึ้งลอยโชยขึ้นมา อาร์มลากลิ้นลงไปเลียถุงไข่ กระบอกลำขาวๆและลากขึ้นมายังปลายหัวและย้อนกลับลงไปใหม่ จนน้ำเชื้อสีขาวขุ่นไหลเยิ้มมซึมออกจากรูปลายหัว  อาร์มถึงกับหยุดเลียและเงยหน้าขึ้นสบตาเติร์กที่กำลังก้มมองมัน “ทนอีกนิดนะเติร์ก ของขวัญวันเกิดเราใกล้จะได้ที่แล้ว” พออาร์มพูดจบมันก้มไปเลียกินน้ำเชื้อสีขาวจากปลายหัวเห็ดเข้าปากต่อและตามด้วยการอมและดูดหัวเน้นๆเหมือนที่ทำไปก่อนหน้า “อาร์มมมมซีดดดดด”  เติร์กทำได้แค่ดิ้นตัวไปมาบนเตียงขณะที่อาร์มยังคงดูดหัวเล่นไปพร้อมกับเสียง จ๊วบๆๆๆ “อาหหหห์อาหหหห อือออออ อาาาาาาห์ เติร์กเริ่มขัดขืนน้อยลงและเปลี่ยนเป็นหลับตาพริ้มครางแผ่วเบาจากในลำคอ มือเติร์กบีบกำผ้าปูที่นอนจนผ้าปูเป็นรอยยับตามแรงบีบจากนิ้วมือทั้งสอง จ๊วบๆๆๆๆๆๆๆ เสียงดังกล่าวค่อยดังชัดในหูถี่ขึ้น “อือออออืออออ อาหหหหห” เติร์กเริ่มรู้สึกถึงลมเย็นวาบพัดๆตามตัว จ๊วบๆๆๆๆๆ “อื้มมมมม”  เติร์กที่หลับตาพริ้มหรี่ตามองงงลงไปยังเบื้องล่างอีกครั้ง ภาพอาร์มที่นั่งก้มดูดท่อนลำอันยาวใหญ่อยู่ก่อนหน้า เปลี่ยนเป็นภาพของเด็กน้อยหน้าขาวสวมเสื้อโปโลคอกลมแขนสั้นสีเหลืองอ่อน กำลังนอนคว่ำตัวก้มจับท่อนลำยัดใส่ปากและดูดส่วนหัวเล่นจนเกิดเสียงจ๊วบๆๆๆ แก้มอันอวบอิ่มหดขยายหดขยายตามแรงดูดพร้อมด้วยหัวบานๆที่อยู่ภายใน  เติร์กเห็นทีแรกยังคงนึกว่าเป็นความฝัน มันเลยหลับตาลงอีกครั้ง และเพลิดเพลินกับความเสียวที่พุ่งมาเป็นระลอกตามจังหวะบีบรัดของอุ้งปากและลิ้นที่ขยับไปมาด้านใน  ความเสียววดังกล่าวก่อกระตุ้นความเงี่ยนในภายให้ตื่นเร้าอย่างรวดเร็ว จนมันครางขึ้นมา "อือออออออ" 1 ที เดล่าถึงกับหยุดชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะก้มกลับดูดหัวเล่นต่อไป เติร์กเสียวและรู้สึกดีเอามากๆจนขนลุกซู่ๆไปตามความเสียวที่ไหลผ่านไปตามเรือนร่าง จ๊วบๆๆๆๆ เสียงดูดยังคงดังขึ้นต่อเนื่องจนเติร์กเริ่มเอ๊ะใจขึ้นมานิดๆ  ซึ่งขณะที่เติร์กนอนเพลินกับความเสียวอยู่นั้นหูของมันได้ยินเสียง แป๊ก เหมือนฝาหลอดพลาสติกที่กระทบกันพร้อมด้วยกลิ่นน้ำผึ้งหอมๆลอยขึ้นมา และตามด้วยความรู้สึกเหมือนมีอะไรเหนียวหนืดราดลงมายังปลายหัวท่อนลำ ก่อนจะมีอะไรสากๆนุ่มๆอ่อนๆเคลื่อนเสียดสีปลายหัวไปมาจนเกิดความเสียวแปล๊บๆไม่หยุดหย่อน  ด้วยความแปลกใจว่าใช่ความฝันหรือไม่เติร์กลองขยับนิ้วมือสองข้างและลืมตาทั้งสองขึ้นทันที ซึ่งภาพตรงหน้าก็ยังคงเป็นเด็กหน้าหน้าอวบคนเดิมที่กำลังสาระวนลงลิ้นกับหัวเงี่ยงบานๆจนแดงฉ่ำไปมาไม่รู้เบื่อ สมองเติร์กตระหนักขึ้นทันที “เดล่า!”  เติร์กไม่รอช้ามันดันตัวลุกนั่งทันใดพร้อมทั้งเอามือขวาไปผลักตัวเดล่าที่ก้มดูดท่อนลำจ๊วบๆจนกระเด็นออกไปไม่ไกล “เดล่า  ทำไมถึงทำไรแบบนี้อะ”  เติร์กพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงตื่นตกใจแต่ไม่ดังมาก เดล่าที่ถูกผลักออกมามันทำหน้าตกใจนิดๆแต่ก็ไม่ได้แสดงอาการหวาดวิตกหรือตื่นกลัวกับสิ่งที่เพิ่งกระทำลงไปแต่อย่างใด เติร์กนั่งมองเดล่าที่เอาหลังมือเช็ดปากไปมาและก้มมองหลอดน้ำผึ้งที่เหลือน้ำผึ้งอยู่ก้นหลอดไม่มากวางอยู่ข้างตัวเติร์ก ก่อนจะก้มมองท่อนลำที่แข็งเต็มที่จนตั้งตระง่านกระดกงึกๆพร้อมด้วยน้ำลาย น้ำผึ้งและน้ำเชื้อผสมรวมกับเป็นเมือกเหนียวแฉะเลอะอยู่เต็มปลายหัวลามลงมาจนเกือบกลางท่อนลำ “เดล่า ทำไมถึงทำไงงี้ รู้หรือป่าวว่าสิ่งที่ทำลงไป มันไม่ดีเอามากๆ”   เดล่าคลานเข้ามา ใกล้และพูดตอบ “พี่เติร์ก หนูเห็นมันใหญ่และแปลกดี พอดูดเข้าปากไปหนูชอบมันมากๆเหมือนได้ดูดไอติมเยลลี่นุ่มๆเลย   ขอหนูกินน้ำผึ้งที่ติดตรงหัวแดงๆนี่ได้ไหมอะ”  ด้วยความสับสน ตกใจ ตกตะลึง บวกกับความเงี่ยนที่มีจากก่อนหน้า เติร์กได้แต่นิ่งเงียบ เหม่อ ในหัวของมันตื้อจนคิดไรไม่ออกว่าควรทำไงต่อไป มันเห็นเดล่าคลานตรงเข้ามาที่หว่างขาอีกครั้งพร้อมก้มตัวลงไปจับท่อนลำตั้งขึ้นและเลียกินเมือกเหนียวที่แฉะเลอะตามปลายหัวและกระบอกลำไปมา เติร์กก้มมองกระทำของเดล่าพร้อมนึกในใจ “ทำไมเป็นงี้ไปได้ นี่กูทำไรอยู่วะเนี่ย”  เดล่าเลียไปมา 6-7 ที และอมหัวบานๆเข้าปากไปก่อนจะเริ่มดูดเน้นๆเหมือนที่เพิ่งทำไปเมื่อครู่ ความเสียวพุ่งกระฉูดมาอีกระลอกจากแรงดูดของอุ้งปากนุ่มๆ จนเติร์กต้องกัดฟันเกร็งหน้าข่มความเสียวที่พุ่งเข้ามา มันยังคงมองเดล่านั่งพับขาก้มดูดท่อนลำโดยไม่อายหรือหวาดกลัวเติร์กที่นั่งมองมันแต่อย่างใดจนความเงี่ยนเพิ่มพูนจากเดิม เติร์กที่รู้ว่าปลายทางจะไปสิ้นสุดลงตรงไหน บวกกับความรู้สึกผิดชอบว่านี่คือน้องชายของดุ๊กด้วย เติร์กเลยเอามืองัดดันหัวเดล่าจากการดูดปลายหัวเล่นดั่งผู้หิวโหยก่อนจะลุกยืนและสวมกางเกงกลับเข้าที่ “พอแล้วเดล่า พอแล้ว  เดล่าอย่าทำงี้อีกนะ ไม่ว่ากับใครก็ตาม หากพี่ดุ๊กหรือใครคนอื่นรู้เข้า เดล่าจะโดนตีและกลายเป็นเด็กไม่ดีไปเลย  และก็ไม่ต้องไปบอกใครนะ เข้าใจพี่พูดใช่ไหม”  เติร์กทำหน้าเข้มใส่เดล่าจนเดล่าที่เห็นต้องพยักหน้างึกๆด้วยความจำยอม เติร์กเลยให้เดล่าออกจากห้องไปพร้อมกับปิดประตูล็อก  เติร์กเดินมานั่งเตียงและเอามือทั้งสองลูบใบหน้าและเสยผมเพื่อข่มความเสี้ยนอยากที่เป็นอยู่ แต่ดูท่าความเงี่ยนและท่อนลำที่ยังคงแข็งโด่ใต้กางเกงไม่มีทีท่าจะยอมลงง่ายๆ จนทำเอาใจมันวาบหวิวอยู่นมนาน  จริงอยู่ว่าเติร์กเลือกที่จะยอมให้เดล่าจัดการกับความเงี่ยนนี้ให้หายไปได้ แต่ด้วยความที่ว่าเดล่ายังเด็กมากและหากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปเติร์กอาจเจอเรื่องแย่มากกว่าเรื่องดี เติร์กเลยตัดสินใจจบปัญหานี้ด้วยการพาตัวเองไปห้องน้ำก่อนจะปลดกางเกงออกพร้อมเปิดน้ำจากฝักบัวใส่ท่อนล่างอันเปลือยเปล่าจนเปียกปอน ตามด้วยอุ้งมือขวาเข้าไปจับกำท่อนลำแข็งใหญ่หัวบานถอกแดงชี้โด่ตั้งเอนขึ้นมาจนเกือบถึงหน้าท้องขาวเนียน และเริ่มสาวรูดขึ้นรูดลง   ส่วนเดล่าที่ถูกเติร์กไล่ออกมานอกห้องมันถึงยืนรออยู่หน้าประตูครู่หนึ่งด้วยความรู้สึกที่อยากสนุกกับแท่งเยลลี่นุ่มๆอีกรอบ มันเลยเอามือไปเคาะประตูสองทีโดยหวังว่าเติร์กจะยอมเปิดออกมารับมันให้เข้าไป แต่เมื่อไม่มีเสียงตอบรับใดๆกลับมา เดล่าเลยเอาหูแนบกับบานประตู จนมันได้ยินเสียงน้ำกระทบพื้นซ่าๆจากห้องน้ำภายในพร้อมด้วยเสียงครางดังเล็ดออกมาพอได้ยินหน่อยๆ เดล่ายืนเอาหูแนบบานประตูได้ไม่นาน ทันใดนั้นสียงจักรยานที่ปั่นเข้ามาถึงตัวบ้านพร้อมด้วยเสียงตะโกนเรียกชื่อยายจากโดรนดังขึ้นมาจากชั้นล่าง เดล่ามันเลยวิ่งแจ้นลงไปดูจนเจอเข้ากับดรีมที่กำลังเดินออกห้องครัวพร้อมนมกล่องในมือตรงมายังบันได “บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าวิ่งลงบันไดแบบนั้นน่ะ”  เดล่าที่ได้ยินถึงกับหยุดและยกมือไหว้ขอโทษดรีม จนดรีมเดินผ่านตัวมันไป  เดล่าไม่รอช้ารีบเดินตรงไปหาโดรนที่ยืนคุยกับยายเรื่องตังค์ทอนที่โดรนเอาไปซื้อขนมกินโดยพละการ “พี่โดรนมาแล้วเหรอ หนูรอพี่ตั้งนาน”

ไว้มาต่อครับ  



ดูบันทึกคะแนน
   krool2ziii พลังน้ำใจ +10 Zenny +100 กระทู้นี้ยอดเยี่ยม!
   haohan พลังน้ำใจ +16 Zenny +300 กระทู้นี้ยอดเยี่ยม!
   sevenrains พลังน้ำใจ +15 Zenny +250 เย้ เรื่องของเจ้าเติร์กมาต่อแล้วว ขอบคุณมากครับ ^^

เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
26269
พลังน้ำใจ
111362
Zenny
58228
ออนไลน์
12037 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
4647
พลังน้ำใจ
37048
Zenny
20370
ออนไลน์
2533 ชั่วโมง
หายไปนายเลยนะครับ ยังสนุกเหมือนเดิมเลย ชอบแวนเป็นพิเศษครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
3048
พลังน้ำใจ
29939
Zenny
3914
ออนไลน์
2147 ชั่วโมง
รอนานมากๆ แต่ก็รอเสมอครับ

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
11597
พลังน้ำใจ
65594
Zenny
10053
ออนไลน์
14184 ชั่วโมง
ขอบคุณมากนะครับ

เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
27817
พลังน้ำใจ
153345
Zenny
157005
ออนไลน์
26461 ชั่วโมง
ขอบคุณ

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
16199
พลังน้ำใจ
59030
Zenny
68393
ออนไลน์
4689 ชั่วโมง

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
11215
พลังน้ำใจ
62274
Zenny
35927
ออนไลน์
5182 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1345
พลังน้ำใจ
13818
Zenny
9088
ออนไลน์
1361 ชั่วโมง
สนุกมากๆเลยครับ ลุ้นง่าเติร์กจะเสร็จโดรนไหมม

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1115
พลังน้ำใจ
25550
Zenny
11244
ออนไลน์
4470 ชั่วโมง
เติร์กมาแล้ว คิดถึงมากเลยครับ คอยติดตามเสมอเสียวมากเลยโดยเฉพาะตอนที่เติร์กฝันถึงอาร์ม แต่ก็ลุ้นให้เติร์กกลับมาเจอกับบิวดร็วๆแล้วรำลึกความหลังกันมากกว่า สนุกมาเลยครับ รอดูว่าเติร์กจะเสร็จ จะเสียวกับใครต่อจากไหน ขอบคุณนะครับ รออ่านตอต่อไปเข้ามาดูทุกวันเลย ชอบมาก

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
270
พลังน้ำใจ
11876
Zenny
2127
ออนไลน์
1326 ชั่วโมง
ขอบคุนคับ
 นักศึกษาภาคพิเศษ (M.D.A)
ปริญญากิตติมศักดิ์
ชอบมาก อยากให้มาต่อไวๆครับ

เจ้าพ่อมหาลัย

โพสต์
41944
พลังน้ำใจ
213043
Zenny
84011
ออนไลน์
15259 ชั่วโมง

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
1855
พลังน้ำใจ
17309
Zenny
2952
ออนไลน์
798 ชั่วโมง
ขอบคุณ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
9384
พลังน้ำใจ
46257
Zenny
1930
ออนไลน์
8499 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2961
พลังน้ำใจ
25986
Zenny
22834
ออนไลน์
1504 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

มาเฟียคุมคณะ

โสด สุดดดด

โพสต์
11439
พลังน้ำใจ
66017
Zenny
23813
ออนไลน์
10652 ชั่วโมง
สนุกชอบมากครับ มาต่ออีกนะครับ  ติดใจตลอดเติร์กก  อิอิ
Every cloud has a silver l

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
2110
พลังน้ำใจ
22431
Zenny
11365
ออนไลน์
1378 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

มาเฟียคุมคณะ

โพสต์
10428
พลังน้ำใจ
53566
Zenny
14913
ออนไลน์
2541 ชั่วโมง
ขอบคุณครับ

นายกองค์การนักศึกษา

โพสต์
4629
พลังน้ำใจ
31803
Zenny
27371
ออนไลน์
1579 ชั่วโมง
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รายละเอียดเครดิต

A Touch of Friendship: สังคมจะน่าอยู่ เมื่อมีผู้ให้แบ่งปัน ฝากไวเป็นข้อคิดด้วยนะคะชาวจีโฟกายทุกท่าน
!!!!!โปรดหยุด!!!!! : พฤติกรรมการโพสมั่วๆ / โพสแต่อีโมโดยไม่มีข้อความประกอบการโพส / โพสลากอักษรยาว เช่น ครับบบบบบบบบ, ชอบบบบบบบบ, thxxxxxxxx, และอื่นๆที่ดูแล้วน่ารำคาญสายตา เพราะถ้าท่านไม่หยุดทีมงานจะหยุดท่านเอง
ขอความร่วมมือสมาชิกทุกท่านโปรดโพสตอบอย่างอื่นนอกเหนือจากคำว่า ขอบคุณ, thanks, thank you, หรืออื่นๆที่สื่อความหมายว่าขอบคุณเพียงอย่างเดียวด้วยนะคะ เพื่อสื่อถึงความจริงใจในการโพสตอบกระทู้ และไม่ดูเป็นโพสขยะ
กระทู้ไหนที่ไม่ใช่กระทู้ในลักษณะที่ต้องโพสตอบโดยใช้คำว่าขอบคุณ เช่นกระทู้โพล, กระทู้ถามความเห็น, หรืออื่นๆที่ทีมงานอ่านแล้วเข้าข่ายว่า โพสขอบคุณไร้สาระ ทีมงานขอดำเนินการตัดคะแนน และ/หรือให้ใบเตือนสมาชิกที่โพสขอบคุณทันทีที่เจอนะคะ

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-4-26 17:19 , Processed in 0.139463 second(s), 25 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้