ความซวยของนายโชน 13 ก่อนความจริงจะปรากฏ

chokond

     "มึงฟังดีๆนะ เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับมึง คุณโป้อยู่เบื้องหลัง!!!!"
     "มึงพูดอะไรของมึง กู..งงไปหมดแล้ว"
     "เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับมึง มึงไม่ได้ซวย แต่มันเป็นเพราะอาโป้!!!!"
     "กู กูไม่เข้าใจที่มึงพูด" โชนงงกับสิ่งที่กายพูดเป็นอย่างมาก
     "เอางี้ พรุ่งนี้เดี๋ยวกูไปหา ไม่ไม่ไม่ มึงมาหากู เดี๋ยวกูอธิบายทุกอย่างให้มึงฟังเอง แต่มึงต้องห้ามให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาดโดยเฉพาะคุณโป้"
     "อะไรของมึงวะ เออๆๆ พรุ่งนี้เจอกัน" โชนตัดบทตอบเออออไปกับเพื่อน พอทั้งสามคนกำลังกินข้าว โชนก็มองโป้พลางนึกถึงเรื่องที่กายบอก แต่ก็ยังไม่เข้าใจจนโป้สังเกตเห็น
     "มองอาขนาดนี้ มีอะไรหรือเปล่าโชน?"โป้พูดแซวๆปนขำออกมา
     "ปะ เปล่าครับ ไม่มีอะไรครับ"
     "อ่าว แล้วนี่อีกคน เป็นอะไรฮึเรา" โป้หันไปเห็นลูกชายที่จ้องโชนไปกินไปด้วยความเหม่อลอย เลยถามออกไป
     "เปล่าครับ ก็แค่....สับสนนิดหน่อยครับ"
     
     ปายนั้นจ้องหน้าโชน พลางนึกถึงเรื่องที่บ้านเต้ จะว่าไปคนที่เป็นท่าของเต้ หุ่นคุ้นตามากๆ จะว่าเป็นโชนก็ไม่ติดเลย แต่ก็ไม่นาใช่ และทำไมปายเองถึงไปรับคนอื่นทั้งๆที่เป็นรุก และเคยกับกับธันแค่ครั้งเดียว แถมยังไปนั่งเทียนต่อหน้าเพื่อนอีก แบบนี้จะโดนล้อไหมนะ
     
     และมื้อนั้นก็จบด้วยความกระอักกระอ่วนมีเพียงโป้ที่ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ


     วันต่อมา หลังจากที่โป้ออกไปทำงานและปายออกไปเรียนแล้ว โชนก็ได้เดินทางไปยังบ้านของกายที่อยู่ข้างตลาดสด


     พอโชนไปถึงบ้านของกาย ก็เดินเข้าไปทักทายพ่อกับแม่ของกายและพูดคุยเรื่อยเปื่อยกันครู่หนึ่งก่อนที่กายจะเดินลงมาจากบ้าน พอเจอกับโชนก็รีบดึงตัวโชนขึ้นห้อง
     "มึงมาถึงแล้วทำไมไม่โทรหากูวะ"
     "เอ้าไอ้นี่ ก็แม่มึงชวนกูคุยกูเลยคุย มึงลุกรี้ลุกรนอะไรขนาดนั้นวะ"
     "เออ เดี๋ยวกูเล่าจบจะเ็นมึงเองเหอะ"
     "แล้วสรุปมีเรื่องอะไร อาโป้ทำไมกูยังงงอยู่เลย"
     "มึงตั้งสติก่อนนะ แล้วห้ามถามอะไรจนกว่าจะฟังกูจบ" กายที่รู้นิสัยเพื่อนเก่าดีว่า ว่าโชนนั้นชอบขัดเวลาสงสัยอะไรก็ถามออกไปไม่รอฟัง กายเลยดักทางไว้
     "เออๆ มีไรว่ามา"


     "หลังจากที่มึงไปแคสโฆษณาอะ พี่ฝ้ายที่เป็นคนดูแล เขาสนิทกับกู เขาโทรมาเล่าให้กูฟังว่าไอ้เปียวมันแอบคุยกับมึง"
     "ใครวะ"
     "อย่าพึ่งขัดดิวะ ไอ้เปียวมันจะวนเวียนคอยหาเด็กไปถ่ายกับพวกตากล้องเถื่อน แล้วมันก็ได้ค่านายหน้า ส่วนคนที่มันพาไปด้วยบางคนก็ถูกหลอกไปถ่ายโป๊แล้วโดนแบลคเมล์ บางคนก็ถูกหลอกไปถ่ายรูปแล้วโดนวางยาจับไปขาย พี่ฝ้ายเขากลัวมึงจะโดนหลอกเลยมาบอกกู"
     "...." โชนได้แต่ฟังแล้วนึกถึงเรื่องของตนไปด้วย
     "กูอะ เป็นห่วงมึง กูก็เลยไปเค้นไอ้เปียวว่ามันส่งมึงไปที่ไหน กูเลยตามไป แล้วกูก็........."
     "ก็อะไรสัสเว้นนาน"
     "เออๆ ก็แม่งพูดยากนี่หว่า ที่ๆมึงไปอะ เป็นนายหน้าหาทาสในคลับ แต่พวกแม่งไม่บอกข้อมูลภายใน กูเลยต้องแอบเข้าไปในคลับ แล้ววันนึง กูบังเอิญได้ยินเจ้านายกูคุย........"
     "เชี่ย นี่มึง......ลงทุนขนาดนั้นเลยหรอวะ" โชนอึ้งในความใจกล้าบ้าบิ่นของเพื่อนที่ทำอะไรแบบนั้นเพื่อเขา
     "อะ เออดิ ก็กูเป็นห่วงมึงนี่หว่า"
     "ขอบใจมึงมากนะเว้ย" โชนไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากกล่าวขอบคุณเพื่อนรักของตน
     "เออ แล้วทีนี้ กูได้ยินนายกูคุยกับคนชื่อโป้ ตอนแรกกูก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่พอกูตามสืบเรื่องนายของมึง กูก็เจออะไรแปลกๆหลายอย่าง จนวันที่กูแน่ใจคือ.......วันที่เรา....."
     "ห๊ะ เรา?"
     "ใช่ วันที่กูกับมึงได้มาเจอกัน วันนั้นนายกูพากูไปหมู่กับพวกมึง"
     "อย่าบอกนะว่า มึงคือ...!!!"
     "เออ คนที่ไม่ได้เปิดหน้าอะ กูเอง ตอนนั้นกูทั้งกลัว ทั้งอายเลย"
     "เชี่ย โห แต่ถ้ามึงเปิดมึงได้เพิ่มแสนนึงเลยนะเว้ย"
     "แล้วถ้ามึงเป็นกูมึงจะเปิดป่ะล่ะ ไอ้สัสนอกเรื่องละ วันนั้นอะ กูแอบได้ยินนายกูคุยกับนายมึง ว่ามีแผนอะไรต่อ กูจับใจความได้ว่า นายมึงรับเงินจากคนชื่อโป้ให้มาสอนมึงให้เชื่อง แล้วก็ใกล้จะได้แล้ว กูเลยไปสืบหาคนชื่อโป้ แล้วบังเอิญกูนึกถึงเจ้านายของพ่อมึงอะ กูเลยแอบสะกดรอยตาม แล้วก็รู้ว่าที่กูคิดมันถูก แต่กูไม่รู้จะบอกมึงยังไง"
     "มึงพูดอะไรรู้ตัวไหม กล่าวหาแบบนี้มันแรงมากนะเว้ย อาโป้เค้าดีกับกู ดีกับพ่อกู"
     "เออ อันนี้กูรู้ แต่..."
     "ตอนที่พ่อกูป่วย อาโป้เค้าออกเงินรักษาให้ แถมยังช่วยกูหางาน ทั้งที่บริษัทอาเค้ามีปัญหา"
     "......."
     "......."
     "กู กู กูก็แค่บอกมึงในสิ่งที่กูรู้ กูทำหน้าที่ของกูแล้วในฐานะเพื่อน มึงจะเชื่อไม่เชื่อยังไงก็แล้วแต่มึง" น้ำเสียงของกายเศร้าลงทันทีที่โชนก่าวว่าเขา กายนั้นเหมือนน้อยใจที่ยอมทำอะไรหลลายอย่างลงไป แต่โชนกลับมองไม่เห็น
     "เออ ยังไงกูก็ขอบใจมึงมากนะที่บอกอะ งั้น กูกลับก่อนนะ" โชนว่าจบก็ลุกออกจากเตียงเดินทางกลับบ้านปล่อยให้กายมองตามหลังด้วยสายตาที่สับสน เสียใจ น้อยใจ


     โชนที่ได้ฟังเรื่องจากกายก็กังวลเป็นอย่างมาก พอกลับมาถึงบ้าน โชนก็พยายามเชื่อมโยงมองหาเหตุผลต่างๆ และตอนที่เดินกลุ้มใจอยู่นั้น สายตาโชนก็บังเอิญมองไปยังเพดานห้อง แล้วเจอกับอะไรบางอย่าง โชนเลยไปลากเก้าอี้มาแล้วปีนขึ้นเพื่อหยิบสิ่งที่ตนสงสัย
     โชนเอื้อมมือขึ้นไปปัดหยากไย่บางๆที่เหมือนจะไม่ใช่อยากไย่แต่เป็นผ้าที่เป็นหยากไย่ปลอมที่มุมห้อง และก็เจอเข้ากับกล้องขนาดจิ๋วตัวหนึ่ง พอเห็นดังนั้นเลยรีบดึงมันลงมา
     ก่อนโชนจะค่อยๆนำมันกลับไปไว้ที่เดิม เพื่อไม่ให้เจ้าของกล้องรู้ตัว เพราะอีกใจโชนคิดว่าอาจจะเป็นปายที่ทำก็ได้


     วันต่อมา
     วันนี้ นายโทรมานัดกับโชนแต่โชนปฏิเสธไปบอกว่ามีธุระอื่นที่ต้องทำ นายก็ไม่ได้ว่าอะไร จริงๆวันนี้โชนไม่ได้มีธุระอะไร แต่วันนี้ ป้านวลจะมาทำความสะอาดบ้าน
     พอป้านวลมาถึง โชนก็ได้ทำเป็นช่วยป้านวลทำงานบ้านพลางแอบถามข้อมูลและข้อสงสัยต่างๆ ซึ่งป้านวลบอกได้เพียงว่า ก่อนหน้านี้ ได้มีคนสวนและคนขับรถเข้ามาใหม่ซึ่งทั้งสองคนเป็นพี่น้องกัน  และพ่อของโชนนั้นก็สนิทกับคนสวนเป็นอย่างมากจนป้านวลยังแซว แต่ประมาณ6เดือนก่อน จู่ๆอาโป้ก็ไล่คนสวนและคนขับรถออกบอกว่าทั้งคู่นั้นขโมยของในบ้านไปขาย แล้วก็มีหลักฐานจากกล้องวงจรปิด เห็นว่าคนขับรถเป็นคนขโมยแต่อาโป้ลงโทษทั้งคู่ เชนที่ไม่อยากให้มีเรื่อง เลยไปกูเงินนอกระบบ เพื่อมาใช้หนี้ให้ แต่หลังจากนั้น ทั้งคนขับรถและคนสวนก็หายจากบ้านไป หนี้ก้อนนั้น เชนก็เป็นคนรับผิดชอบเอง สรุปก็คือพ่อของโชนนั้นอยากช่วยสองพี่น้อง แต่กลับเป็นหนี้แล้วทั้งคู่ก็หนีไป พออาโป้รู้เรื่อง ก็เลยเอาเงินให้เชนไปคืนเจ้าหนี้ แต่วันนั้นเองเชนถูกรถชน แล้วเงินนั้นก็หายไป


     "แล้วป้านวลมีเบอร์ติดต่อของคนสวนคนก่อนไหมครับ"
     "ไม่มีเลย ป้าก็ไม่ค่อยได้รู้เรื่องอะไรเท่าไหร่ แค่ฟังๆมา แต่เห็นว่าพวกนั้นไปติดพนันอยู่ปอยเปต คนเลยพูดกันว่าติดพนันเลยมาขโมยของไปใช้หนร้น่ะ อืม"


     โชนช่วยป้านวลเก็บบ้านชั้นล่างเสร็จ ป้านวลก็จะขึ้นไปทำชั้นบนต่อ พอทำความสะอาดห้องน้ำด้านบนเสร็จ โชนเห็นโอกาส


     "เอ่อ ป้านวลครับ แล้วต้องทำที่ไหนต่อหรอครับ ห้องน้องปายไหม?"
     "อ๋อ รายนั้นเขาบอกเขาโตแล้วเดี๋ยวเขาเก็บเอง ชั้นบนก็มีแค่ห้องน้ำกับห้องของคุณโป้เขาน่ะ"
     "หรอครับ งั้นห้องอาโป้เดี๋ยวผมจัดการให้ครับ ป้านวลไปพักก่อนก็ได้  ทำมาแต่เช้าแล้ว"
     "ไม่เป็นไร งานป้าน โชนนั่นแหละ ไปพักเถอะ โชนมาทำงานป้าแบบนี้เดี๋ยวป้าตกงาน ฮ่าๆๆๆๆ"
     "ไม่เป็นไรครับ เอางี้ไหม เดี๋ยวผมทำเสร็จแล้วป้าก็มาตรวจ"
     "จะดีหรอ เอางั้นหรอ"
     "ดีครับ อ้อ พอดีกายมันเอามะม่วงมาฝาก งั้นป้าช่วยทำยำมะม่วงให้ผมกินหน่อยได้ไหมครับ นะ น้า"
     "อะ ก็ได้ๆ" พอป้านวลรับคำก็เดินลงไปชั้นล่าง โชนจึงได้เข้าไปในห้องของโป้ แล้วเริ่มค้นหาสิ่งของและสิ่งที่น่าสงสัยต่างๆ จนโชนไปเจอกับซองเอกสารทึบที่ลิ้นชักในเก๊ะใต้โต๊ะทำงาน โชนเลยแอบเปิดดูที่ละซองๆ จนเจอกับสัญญามากมาย จนโชนเอะใจกับแฟ้มเอกสารที่อยู่ล่างสุด โชนเลยหยิบออกมาดู มันเป็นเอกสารการจ้างงาน และเอกสารของทางโรงพยาบาลที่พ่อโชนไปรักษา โชนเลยเเอบหยิบมันกลับไปห้อง แล้วกลับมาทำความสะอาดห้องโป้ จัดข้าวของให้เหมือนเดิมและลงไปเรียกป้านวลมาตรวจ


     พอป้านวลกลับบ้าน โชนก็เอาเอกสารที่หยิบไปซุกไว้ในเสื้อเพื่อหลบมุมกล้องแล้วเดินเข้าไปอ่านในห้องน้ำ โชนเจอกับเอกสารการเงินจำนวนมากที่โป้โอนให้หมอของเชน และเอกสารโอนเงินให้กับคนอื่นอีกสองสามฉบับ ทั้งที่โป้บอกว่าธุรกิจของตนย่ำแย่แต่ทำไมถึงโอนเงินให้คนพวกนั้นได้เป็นจำนวนมหาศาล


     ตกเย็น ระหว่างทานมื้อเย็น
     "อ้าววันนี้น้องไปไหนหรอครับ" โชนถามโป้ด้วยน้ำเสียงปกติ และคอยลอบมองหน้าของโป้อยู่ตลอด
     "อ๋อ อาลืมบอกไป เห็นว่ามีจัดค่ายอะไรนี่แหละ ค้างที่โรงเรียนสองวันสองคืน เออ แล้ววันนี้โชนไม่ได้ไปไหนหรอ" โชนเอะใจที่โป้รู้ เพราะปกติหลังโป้ไปทำงาน โชนเองก็จะออกจากบ้านไปด้วย
     "อารู้ได้ไงครับ"
     "อ๋อ เปล่า อาก็แค่ถามดู"
     "อ๋อ ผมนึกว่าป้านวลจะบอกซะอีก ฮ่าๆๆ"
     "ใช่ๆ ฮ่าๆๆ ป้านวลบอกมาน่ะ แต่แกบอกว่าห้ามบอกโชน กลัวโชนจะโกรธ ฮ่าๆๆๆ"
     "เออ อาครับ พรุ่งนี้ผมไปเยี่ยมพ่อได้ไหมครับ ไม่ได้เจอนานเลย ผมอยากไปเยี่ยมมครับ"
     "พรุ่งนี้เลยหรอ เอ่อ เดี๋ยวอาโทรถามทางโรงพยาบาลให้ก่อนนะ" โป้ยังคงเก็บทรงอยู่มีแต่โชนที่พอคิดถึงพ่อว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้วจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคตทำให้โชนเริ่มเก็บอาการไม่อยู่ จนกระทั่ง....
     "ผมรู้หมดแล้วครับอา ว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างทำไมอาถึงทำแบบนี้ครับ ผมทำอะไรผิดหรอ อาถึงทำกับผมแบบนี้"โชนพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ เพื่อดูว่าโป้จะตอบโต้ยังไง เพราะเขาเองก็ไม่แน่ใจเลยต้องพูดถามปลายเปิด และมันก็ได้ผล
     
     "โชนรู้หรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่"
     "สักพักแล้วครับ"
     "แล้วจะเอาไงต่อ" พอมาแบบนี้ โชนเริ่มมั่นใจว่า เรื่องที่กายเล่าอาจจะเป็นความจริง ยิ่งทำให้เป็นห่วงพ่อมากกว่าเก่า
     "ผมแค่อยากรู้ความจริง ว่าทำไมอาถึงทำแบบนี้..."โป้วางช้อนข้าวลง
     "อยากรู้หรอ มึงอยากรู้มากนักหรอ" โป้เปลี่ยนคำที่ใช้เรียกตัวเอง และน้ำเสียงกดต่ำทำให้โชนขนลุก แต่โชนทำใจดีสู้เสือ
     "ครับ ผมอยากรู้" แม้ว่าโชนจะฝืนตอบให้เข้มแข็ง แต่ในน้ำเสียงกลับสั่นเล็กน้อย จนโป้นั้นยิ้มเย้ย
     "หึ อยากรู้กูก็จะเล่าให้ฟัง แต่ในเมื่อมึงจะรู้แล้ว กูคงไม่จำเป็นต้องทำตัวเป็นคุณอาที่แสนดีสิแล้วนะ"
     "......"
     "มึงแก้ผ้าออกให้หมด แล้วคลานมาเลียตีนกู แล้วเดี๋ยวกู จะเล่าให้มึงฟัง!!?"

jackkrab

ขอบคุณครับ

anuponm

ขอบคุณครับ

Algae

ขอบคุณคับ

LUCKYPEE

ขอบคุณครับ

manuswin

ขอบคุณครับ

Chaicho

ดีมาดครับ

behind2you

ขอบคุณครับ

sad_sky

ขอบคุณครับ

Jame007009

ขอบคุณครับ

Baikhaow

ขอบคุณครับ

Oic

ขอบคุณครับ

kai009

ขอบคุณครับ

Bassmk

ขอบคุณมากค้าบบบ

Navar

ขอบคุณ​ครับ

Feen

ขอบคุณครับ

ta102

ขอบคุณครับ

Ckdilsptr

ขอบคุณครับ

Myself_12342

เนียนนะ

Tony2

รอลุ้นครับ