ความซวยของนายโชน 3 เพื่อนเก่า

chokond

     ตกเย็นโชนกลับบ้านมาเห็นบ้านเงียบ เลยลงมือเตรียมมื้อเย็น ด้วยการทำอาหารง่ายๆอย่างไข่เจียว และผัดกะเพรา ตอนั้นเองที่ปายเดินเข้ามาในบ้าน
% i* u2 V' |1 Z8 f# t

     "ทำไมกลับบ้านเย็นจัง โรงเรียนเลิกช้าหรอ"
     "เปล่าครับ ปกติพ่อไปรับช้าผมเลยเล่นบาสรอ"
1 t! [' u% s& M/ H     "อ่อ แล้วอาโป้ไปไหนล่ะ" โชนหันมองหาไม่เจอเลยถามปายที่เดินเข้าบ้านเพียงคนเดียว
) V  C0 f! D- H7 m; j  x! p5 E     "พ่อบอกว่ามีธุระเลยมาส่งผมแล้วก็ขับรถไปเลย"
$ W7 f+ {" x3 r     "อ๋อ แล้วนี่ปายกลับเย็นทุกวันเลยหรอ"
( x4 s! H/ a! y     "ครับ เพราะตอนนี้ไม่มีคนขับรถ"
8 Q2 `. p/ @4 i9 \$ X     "อืม งั้นให้พี่ไปรับไหมล่ะ"
     "จะไม่รบกวนพี่หรอ"
     "รบกงรบกวนอะไรกัน ตอนนี้พี่ก็อยู่บ้านเราฟรีๆ แถมค่ารักษาพ่อพี่ พ่อเราก็ออกให้ พี่ไม่อยากอยู่เฉยๆน่ะ ว่าแต่ทำไมบ้านดู...." โชนจะถามปาย แต่ก็นึกเกรงใจที่มาอยู่บ้านเขาแล้วมาว่าบ้านเขาอีก เลยอึกอัก ปายที่เหมือนจะรู้
/ h' Z! N0 L4 m) p7 B( o. ~3 B- ^     "ก็ตั้งแต่พี่ออกไปไม่นาน พ่อก็จ้างคนสวนกับคนขับรถมาใหม่ เพราะเห็นว่าลุงเชนงานยุ่ง แต่ไม่ถึงปี พ่อก็บอกว่าคนสวนกับคนขับรถลาออก แล้วให้ลุงเชนมาขับรถแทน ผมไม่รู้ว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า แต่ตั้งแต่ตอนนั้น พ่อก็ดูเศร้าๆ แต่บางทีก็โกรธ เลือดขึ้นหน้า ผมเคยเห็นพ่อเข้าออกโรงพยาบาลอยู่ช่วงนึง แต่หลังจากนั้นก็ร่าเริงเหมือนเดิม ก่อนพี่จะกลับบ้านมาไม่นานนี้เอง" พอโชนฟังก็จับจุดต่างๆและเดาว่า อาโป้อาจจะมีปัญหาเรื่องเงินก็ได้ เลยไม่ได้เซ้าซี้ถามต่อ
     
* D; f/ T2 w7 b     "อืม พี่ทำกับข้าวอร่อยเหมือนเดิมเลย"
     "เวอร์ แค่ไข่เจียวกับผัดกะเพราะ"
     "เอ้า จริงๆนะ เนี่ยดู" ปายทำท่ากินอย่างมูมมามโชว์ให้ดู
     "โอเค เชื่อแล้วเชื่อแล้ว" พอทั้งคู่กินข้าวเสร็จก็มานั่งดูหนังด้วยกันที่ห้องรับแขก ปายที่รอจังหวะอยู่ พอมีโอกาสเลยฟุบตัวลงนอนบนขาของโชน โชนก็ก้มหน้ามองปายอย่างงงๆ
     "ผมเมื่อยอะ ขอหนุนหน่อยนะ" โชนมองปายด้วยความสับสน แต่ปายกลับยิ้มระรื่น
     "นอนดูแบบนี้จะสนุกหรอ ฮึ"
5 G# U6 J6 F& j. {  D     "สนุกที่สุดเลยอะ"
* K' @, k$ C, c! X/ d

     แต่ดูหนังไปได้สักพัก เป็นปายที่อยู่ไม่นิ่ง มือค่อยๆลูบไล้ท่อนขาของโชน โชนก็ส่ายขาหนี ปายก็เก็บแขนนิ่ง ก่อนจะค่อยๆทำเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าที่หัวของตนถูกบางอย่างกำลังชนอยู่
$ }6 V5 K( u8 t+ a: B     "ปาย อยู่นิ่งๆสิ หนังกำลังมันส์เลย"
# f+ R5 p3 D: @1 f  O     แต่ปายไม่ฟัง แถมยังใช้หัวถูไถสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าด้วยความอ่อนโยน
     "ปาย อย่าซนสิครับ ตอนเด็กๆไม่เห็นพูดยากแบบนี้เลย"
     "ก็นั่นตอนเด็ก ตอนนี้ผมไม่เด็กแล้วนะครับ"
) F7 r* b% _! n; V. X8 Q     "หึ ยังไงก็เด็กกว่าพี่อยู่ดีนั่นแหละ"
+ _  F8 }; R2 q$ h6 W0 A     "พี่โชน....." ปายหยุดการกระทำทุกอย่างนิ่งจนโชนงง
2 P0 k7 d6 `4 B; Q     "......เป็นอะไร ทำมะ....อื้อ จ๊วบ" โชนที่เห็นน้องนิ่งไปเลยถาม แต่ไม่ทันจบประโยค ปายก็ยื่นหน้าขึ้นไปเอาปากจุ๊บที่ปากของโชน ก่อนจะเบือนหน้าไปที่ข้างหูของโชนแล้วกระซิบเบาๆ
     "มีอย่างอื่นที่มันส์! กว่าหนังอีกนะ สนใจมั๊ย"
7 j/ W! ?; m# M, [4 y$ G- H3 y     โชนอึ้งไม่คิดว่าจะถูกเด็กรุกขนาดนี้ แต่ด้วยความที่ตนนั้นก็ไม่เคยถูกหยามแบบนี้ เลยก้มลงไปจูบคืนเด็ก จนปายตั้งตัวไม่ทัน
; v4 `2 K8 T" t. M  b" O$ V" Z     "ม๊วฟ จ๊วบ อืม พะ พี่โชน อืม จ๊วบ ผมหาย หายใจ ไม่ออก แฮกๆ" ปายที่ถูกโชนจู่โจม แล้วสอดลิ้นเข้าไปในปาก ลิ้นของโชนบดเบียดลิ้นของเขา แล้วเหมือนโชนจะเกร็งลิ้นของตัวเอง แล้วหมุนวนลิ้นของปายจนปายเสียอาการ หายใจไม่ทั่วท้อง เป็นครั้งแรกที่ปายเสียอาการขนาดนี้
! m/ d( K8 A  {4 Q( H+ ]- T; P     
     "อืมมมมม บ๊วบ เป็นไงล่ะ มาเล่นกับพี่"
; k/ K1 P* Y; W- H* U# o% U" j& a     "แฮกๆ ผมไม่คิด อึก ว่าพี่ จะเก่งขนาดนี้"
     "ทำมาดูถูกพี่ เด็กน้อยเอ้ย ฮ่าๆๆๆ ไป ไปอาบน้ำทำการบ้านได้แล้ว เดี๋ยวพี่ไปล้างจานก่อน" ปายที่ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับไปไม่เป็น
     "พะ พี่โชน แค่นี้หรอ พี่จะทำแบบนี้จริงๆหรอ" ปายที่อารมณ์ค้าง เพียงแค่ถูกจูบ น้องชายก็ตระหง่ายเตรียมออกศึก แต่โชนมาตัดฉับเท่านี้ ปายถึงกับงง แต่ถึงจะเรียกโชนยังไง โชนก็ไม่สนใจ เขาเลยต้องเดินเข้าห้องอย่างเลือกไม่ได้ แล้วจัดการสำเร็จโทษด้วยเมียทั้ง5 แทน
* o- @. d1 _+ d( Y% z# x

0 z. s% \  [/ r+ W" o+ m     โชนที่ไล่ปายขึ้นห้องได้ก็ถอนใจโล่ง เขาไม่รู้ว่าคิดอะไรถึงทำแบบนั้น สัมผัสที่โหยหา เหมือนอยากจะจูบจนคนน้องขาดอากาสตายไปตรงนั้น แต่ก็กลัวว่ามันอาจจะเลยเถิดไปไกล
8 O) x; {9 x- |7 j, d

     ภาพในหัวย้อนกลับไปตอนที่โชนเข้ามาบ้านหลังนี้ครั้งแรก หลังจากที่แม่เสีย พ่อได้พาเขาเดินทางมายังบ้านหลังนี้ พ่อเขาพาเขาไปแนะนำกับโป้ เจ้าของบ้าน ตอนนั้นเขาอายุเพียง8ขวบ และมองไปยังเด็กน้อยที่ดูซนนั่งเล่นของเล่นอยู่บนพื้นบ้าน ตอนนั้นปายอายุประมาร3ขวบได้ โป้เลยให้โชนเล่นกับน้อง  
0 x$ X, c- ?" g( z9 H2 `  X

     หลังจากนั้น โชนก็กลายเป็นพี่เลี้ยงของปายเรื่อยมา โชนนั้นเอ็นดูและรักปายมาด้วยความเป็นพี่ตั้งแต่นั้น จนวันหนึ่ง พ่อของโชนบอกให้โชน รัก และดูแล ปาย ให้เหมือนลูกน้องที่จะต้องคอยปกป้องเจ้านาย ในตอนนั้นโชนก็ไม่เข้าใจ แต่พอมาถึงวันนี้โชนเข้าใจแล้ว ว่าพ่อเขาหมายถึงอะไร เพราะพ่อเขากลัวว่าความรู้สึกที่เขามีให้ปายนั้น อาจจะก้าวข้ามเส้น พอปายขึ้นมัธยมต้น โชนเลยเริ่มถอยออกห่างจากปาย และตอนนั้นปายได้รู้จักกับเพื่อนใหม่อย่างเต้ ด้วยความเป็นเด็ก พอเริ่มห่างจากโชน ปายเลยติดเพื่อนอย่างเต้แทน
     
     แต่พอโชนย้ายไปอยู่หอหลังจากเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ปายเองกลับคิดถึงแต่โชน คิดถึงตอนที่โชนดูแลเอาใจใส่ และไม่ว่าปายจะดื้อแค่ไหน เป็นโชนที่จัดการทุกอย่างให้ปายตลอด
, g: c' I4 [7 k# L9 n8 H3 ~

! R7 B" t4 g) e' ]) [% F0 a     โชนเลิกคิดฟุ้งซ่าน หลังจากล้างจานเสร็จไม่เห็นโป้กลับบ้านเลยจัดการปิดประตูบ้านปิดไฟ และเตรียมขึ้นห้อง ของตัวเองไป 'มัวแต่คิดอะไรวะไอ้โชน มันใช่เวลามาคิดเรื่องนี้หรอฮะ' โชนสะบัดหัวสลัดความคิดก่อนจะไปอาบน้ำชำระร่างกายแล้วมานั่งมองมือถือบนเตียงข้างตัวเขา


     หลังจากที่โชนตัดสินใจโทรกลับไปหาเบอร์นั้น
* K* v' R" k7 |6 a) E     "สวัสดีครับ ที่โทรมาก่อนหน้านี้ คุณมีธุระอะไรกับเขาหรอครับ"
; w" b8 I" g5 e& A     "เอ๊ะ อ๋อ น้องที่เก็บโทรสัพท์ได้ใช่ไหม เจอเจ้าของหรือยัง"
  ]- S( B3 K9 H, {     "ครับ เจอแล้ว"
     "ผมขอคุยกับมันหน่อยสิ"
     "ตอนนี้ไม่สะดวกครับ มีอะไรคุยกับผมได้เลย"
     "หือ แล้วน้องเป็นใคร จะให้พีี่คุยแทน?"
5 i% L7 X" |7 K! ]0 J     "ผมเป็น.....ลูกชายของเขาครับ!"
     "แหม ของแบบนี้ จะให้เชื่อมันก็กะไรอยู่"
! y. g9 I9 a9 O! Y/ S! M) x     "พี่แค่บอกมาว่ามีธุระอะไรกับพ่อของผม"
+ ]  b1 ?0 p  W7 ]/ ?2 u* _     "เอาง่ายๆเลยนะ พ่อน้องเป็นหนี้พี่อยู่ พี่ก็ไม่ได้อยากจะวุ่นวาย แต่เรามันก็คนทำมาหากินอะนะ ยืมไปมันก็ต้องใช้ แต่พ่อน้องยืมเงินพี่ไปแล้วหาย แถมติดต่อไม่ได้ วันดีคืนดีมีคนมาบอกว่าเป็นลูกของเจ้าหนี้ จะให้พี่เชื่อได้ไง ว่าน้องไม่ใช่สายตำรวจ" โชนที่ไม่ได้คิดว่าเรื่องจะมาถึงขนาดนี้ เขแค่อยากโทรมาคุยเรื่องที่เกิดขึ้นเพียงเท่านั้น
     "งั้นนัดเจอก็ได้ครับ แต่ผมขอเลือกสถานที่เอง"
; S) Q; t) ]) d     "ไม่มีปัญหา" โชนมองไปนอกหน้าต่างก็เห็น ร้านการแฟไม่ไกลโรงพยาบาล เลยนัดที่นั่น
     โชนเลยต้องมานั่งเครียดเพราะพรุ่งนี้ เขาจะต้องไปเจอคนที่อ้างว่าเป็นเจ้าหนี้ของพ่อแล้ว
6 u7 S: R4 ^. W" [$ @

     พอเช้า โชนก็ลุกขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวันของตัวเอง ก่อนจะลงไปชั้นล่าง ก็ยังไม่เห็นว่ามีใครตื่น โชนเลยเปิดตู้เย็นดูว่าจะลงมือทำกับข้าว แต่ของในตู้นั้นเหลือไม่มาก เลยคิดขึ้นได้ว่าโป้คงไม่ได้ซื้อของเข้าบ้าน โชนเลยตัดสินใจไปตลาดสดตอนเช้าที่ห่างไปประมาณครึ่งกิโล เพื่อเลือกซื้อของมาตุนไว้


3 }1 Q( p9 z8 P  P, y+ I     ขณะที่เลือกซื้อของอยู่นั้น โชนก็ได้เจอเพื่อนเก่าที่เรียนมัธยมมาด้วยกัน
; F- w' Q$ a( G5 K- Z* L, q4 _     "โชน ไอ้โชนป่ะ" โชนหันหน้าไปมองตามเสียงเรียก ก็เจอเข้ากับ'กาย'  เพื่อนที่เรียนมัธยมมาด้วยกัน
: K) ?2 f2 _" l, u. E9 X  i: q9 n0 F     "อ้าว ว่าไงมึง ไม่เจอกันนานเลยเป็นไงมั่งวะ"
+ o8 b  P' S/ B/ N& _     "เรื่อยๆอะ แล้วมึงอะ ไม่เจอซะนาน ล่าสุดได้ยินว่าทำงานท่าเรือไม่ใช่หรอ"
     "เออ ตอนนี้ออกแล้ว พอดีพ่อเข้าโรงพยาบาลว่ะ"
     "อ้าว! ลุงเชนเป็นไรวะ"
     "โดนรถชนว่ะ แต่ปลอดภัยแล้ว"
     "เออ แล้วอยู่ที่ไหนเดี๋ยวกูไปเยี่ยม"
     "ไม่เป็นไรมึง อีกเดี๋ยวก็คงออกแล้ว ว่าแต่มึงเหอะ ไม่ได้เป็นวิศวะกรชื่อดังหรอ"
+ {5 Y  b  s  m) D& q     "แม่ง ไม่ใช่ทางของกูว่ะ เจอลูกค้าบรีฟงานยากไม่เท่าไหร่ เจอซินแสเข้าไปกูยอมจ้า ฮ่าๆๆๆๆ"
     "แม่มึงไม่ด่าเอาหรอ เรียนวิศวะแล้วไม่ได้เป็นวิศวะอะ"
# q, o* U4 L/ E" l     "หึ แม่กูไม่สนหรอกแค่กูหาเงินคืนแกได้ก็พอแล้ว" คือแม่ไอ้กายเคร่งมากครับ เรื่องเงินอะ คิดดูขนาดส่งลูกเรียนมหาลัย แกยังคิดเงินเลย แต่ยังดีที่ไม่คิดดอกเบี้ย จริงๆแล้วแม่มันงก แต่พอมันเก็บเงินครบ แม่มันก็เอามาคอยใช้จ่ายให้มันนี่แหละครับ อย่างตอนเรียนมัธยมแม่มันก็คิดค่าเทอมค่าข้าว พอมันว่างมันก็รับจ้างทำรายงาน ทำนู่นทำนี่ พอได้เงินเอามาคืนแม่มัน แต่พอมันติดวิศวะ แม่มันซื้อคอมเครื่องละแสนให้มันบอกว่าของมันต้องใช้
( |2 k' Q1 ]* Y3 R$ A) b      
- d/ G. E% h% @4 ]     "อ้าว แล้วไม่ได้เป็นวิศวะ มึงทำงานอะไรวะ"
9 C* K* }7 p" v     "นี่ไง" กายพูดจบมันก็ยื่นขวดนมเปรี้ยวที่พึ่งดื่มหมดมาให้โชนดู
     "อะไรวะ?"
     "นี่ไง ข้างขวดนี่อะ กูเอง"
     "เชี่ย จริงดิ กูไม่เคยสังเกตเลย"โชนมองดูฉลากขวดนมเห็นพรีเซนเตอร์ที่กำลังถือขวดนมก่อนจะเพ่งดูดีๆเห็นกายทำท่าแบบเดียวกันหลังดาราชายคนนั้น
# S' J7 K0 A  h1 T; J1 M- |     "เออๆ ไม่แปลก เพราะดาราแม่งบังกูหมด"
" X: H9 p4 p/ d& K6 X     "โห แล้วถ่ายแบบนี้ เงินพอใช้หรอวะ"
     "มึงอย่าดูถูก แค่ขึ้นโฆษณานี่ 5หลักนะโว๊ยย"
     "เชรด กูเพิ่งรู้"
     "เออมึงกูไปละ เดี๋ยวแม่กูบ่น ดีใจที่ได้เจอนะเว้ย มึงกลับมาอยู่บ้านเลยใช่ไหม"
     "เออๆ"
     "เค ไว้เดี๋ยวเจอกัน" กายพูดจบก็รีบเดินไปที่ร้านของแม่ ส่วนเชนก็ถือของที่ซื้อขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน

& Q+ g% z, H. H  A8 r
% e/ G. V0 e  p0 k/ W     พอมาถึงบ้านก็ยังไม่เห็นใคร โชนเลยลงมือทำข้าวต้มกับไข่ดาว ซึ่งไม่ได้เข้ากันเลยอต่อยากทำ เพราะเกือบจะสายแล้ว ก่อนจะรีบไปปลุกปาย โดยรอบนี้โชนเคาะประตูห้องก่อน แต่เห็นว่าไม่มีเสียงตอบรับ เลยเปิดประตูเข้าไปเจอกับปายที่นอนอยู่บนพื้นสวมเพียงบอกเซอร์ตัวเดียว โชนเลยไปปลุกปาย
0 X/ S/ m4 V) Z! f     "ปาย ตื่นได้แล้ว สายแล้ว ปาย พี่นับถึงสาม หนึ่ง สอง ..."ปายงัวเงีย งัวเงีย จนโชนนับ แต่ไม่ทันถึงสาม ปายก็รีบสะดุ้งตัวลุกก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำ ที่ปายรีบเพราะตอนเด็กๆนั้น เวลาปายตื่นสาย ถ้าโชนมาปลุกแล้วไม่ลุก ปายจะโดนทำโทษ โดยการที่โชนจะดีดหูจนกว่าจะลุก ถึงแม้จะไม่ได้เจ็บแต่คงฝังใจไปแล้ว ก็โดนตั้งแต่เด็กอะนะ


4 V- q5 C; H0 S6 A0 @     พอปายลุกไปเข้าห้องน้ำโชนก็ลงไปด้านล่างตักข้าวรอ พอโชนเห็นโป้ไม่กลับบ้าน ใจก็อยากจะโทรหาแต่ก็มองว่ามันไม่ใช่เรื่อง แต่ปกติถ้าโป้ไปไหนจะบอกก่อนตลอด โชนเลยลองโทรหาโป้ดู

# C0 w2 x8 }  m# V. C
     ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดด
     "อ้าวโชน โทรมามีอะไรหรอ"
% m) B$ G* s9 u# w3 t8 v     "อ๋อ เปล่าครับ คือเมื่อวานอาไม่ได้กลับบ้าน ผมเลยโทรมาดูครับว่าไม่เป็นอะไรใชไหม" โชนกลัวว่าโป้อาจจะประสบอุบัติเหตุหรือเกิดเรื่องอะไรขึ้น เลยโทรมาเช็ค
     "เปล่าๆ โทษทีนะ พอดีอามีงานด่วนเลยไม่ได้บอก อาว่าวันนี้ก็น่าจะยุ่งอาจจะกลับพรุ่งนี้ อาฝากน้องด้วยนะ"
     "ครับ ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูน้องให้เอง"
/ r( ?7 l; y; g( m     "โอเค ขอบใจมากนะ แล้วก็รถที่บ้าน กุญแจอยู่กระจาดบนโต๊ะหน้าทีวี อาฝากขับไปส่งแล้วก็รับน้องหลังเลิกเรียนด้วยนะ"
     "ครับ อา"
( ^: q8 H! U' l4 |- \
4 X" _5 ?9 F! O+ m  |( b
: k8 y- O" W3 e8 y8 J( ?; m     ตู๊ดดดดด

7 k2 |- C: u' |3 w& t' v2 W% i/ l
# i' \. v3 V5 f9 t% _     พูดจบโป้ก็วางสายทันที ท่าทางคงยุ่งจริงๆนั่นแหละ วางสายไม่นานปายก็เดินลงจากห้องพอดี ทั้งคู่เลยกินข้าวด้วยกัน ขณะทานไป ปายก็จ้องหน้าของโชนไป
$ f  Q: Z0 h' b& t$ H     "มองอะไรบ่อยนัก รีบกิน จะสายแล้ว พี่ไม่อยากขับรถเร็ว"
2 O5 ~: m# j, {     "มองปากพี่อะแหละ ผมคิดอยู่ ว่าจะเอาคืนพี่ยังไงดี"
& w  H% k' a/ Y& V     "เอาคืนอะไร พี่ไม่ได้ทำอะไรให้ซักหน่อย"
; }5 v1 C0 G5 B     "พี่ทำผมค้าง"
. S2 J! r0 r  l! ^     "เราแหละ เริ่มก่อน รู้จักพี่น้อยไปซะแล้ว ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้า"
     "หึ พี่ไม่รู้หรอก ว่าพี่ปลุกมังกรในตัวผมแล้ว มันไม่ลงง่ายๆนะ" พอเห็นแบบนั้น โชนเลยเข้าโหมดจริงๆจัง
     "นี่ เรื่องนี้พี่ว่าเราต้องคุยกันจริงจังแล้วนะ พี่ไม่รู้ว่าปายคิดยังไง แต่พี่ให้ปายมากกว่านี้ไม่ได้นะ"
9 @# {  @3 n* g     "ทำไมครับ" ปายถามด้วยความจริงจังเช่นกัน
     "ก็เราสองคน..."
     "ไม่ต้องพูดครับ ผมไม่สนใจหรอก อนาคตจะเป็นไงไม่รู้ แต่ผมบอกไว้เลยว่าถ้าผมอยากได้ ผม..ก็ ต้อง ได้" โชนที่คิดว่าพุดไปคงไม่ฟังเลยตัดบทด้วยการลุกขึ้นเก็บจาน ปายก็เดินมาเก็บตามๆกัน ก่อนที่โชนจะขับรถพาปายไปส่งที่โรงเรียน บรรยากาศในรถก็อึมครึม ปายได้แต่จ้องหน้าโชน มองเครื่องหน้าของโชนอย่างละเอียด

0 }4 x, O9 @, l( G  g* Y  m
     พอส่งปายเสร็จ โชนก็ขับรถเลยไปยังจุดที่นัดหมาย...

Mayurikuro

ตอนแรกๆโรแมนติกหลังๆไม่รู้เป็นไงนะครับเนี่ย

LUCKYPEE

ขอบคุณครับ

Zono

ขอบคุณมากครับ

kai009

ขอบคุณครับ

manuswin

ขอบคุณครับ

sad_sky

ขอบคุณครับ

Jame007009

ขอบคุณครับ

Baikhaow

ขอบคุณครับ

golf085263

ขอบคุณครับ

TheBest801

ขอบคุณคับ

Bassmk

ขอบคุณมากค้าบบ

หอกหัก

ขอบคุณคับ

frongfrong

ขอบคุณครับ

tonsaa

ขอบคุณครับ

Navar

ขอบคุณครับ

Gggghty

ขอบคุณ

piyapat69

ชอบ

dekchan02

ขอบคุณคับ

Feen

ขอบคุณครับ