แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-3-24 23:15
ติณ ติณลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ลุกขึ้นมานั่งขยี้ตาอย่างงัวเงีย หยิบโทรศัพท์มาเปิดดู วันนี้ติณตื่นก่อนที่นาฬิกาจะปลุกซะอีก ติณกดปิดนาฬิกา ลุกขึ้นจากเตียง ยืดแขนบิดขี้เกียจ เปิดม่านออก แสงแดดอ่อนๆยามเช้าสาดส่องเข้ามาทอดผ่านกล้ามหน้าท้องเป็นลอนของติณ ติณถอดบ๊อกเซอร์สีขาวออกใส่ตะกร้า หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำล้างหน้าให้ตื่น เดินเช็ดผมออกมา นั่งลงที่เตียงเป่าผมให้แห้ง เล่นโทรศัพท์ไปพลาง ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คิดถึงเรื่องบนรถที่เกิดขึ้น ทศนั้นเซ็กซี่มากๆ ปกติแล้วทศจะชอบผู้ชายที่ตัวเล็กน่ารัก ซึ่งทศนั้นตรงข้ามโดยสิ้นเชิง หน้าดุบอกบุญไม่รับ หุ่นล่ำแบบนักกีฬา ขี้โมโหและอารมณ์ร้อน แต่ทศกลับน่ารักที่สุดในสายตาติณแบบไม่มีใครมาเทียบได้ ติณชอบทศจนมองข้ามทุกอย่างทั้งเรื่องสเปคและเรื่องที่เป็นรุกเหมือนกัน ขอแค่เป็นทศก็พอ ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนอะไรเลย ติณเอาชุดนักศึกษาที่แขวนไว้มาใส่ หยิบกุญแจและกระเป๋าเงินลงมาข้างล่าง แวะเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ ซื้อขนมปังและนมให้ทศเหมือนอย่างเคย ติณกลับขึ้นมา เอาถุงของที่ซื้อมาแขวนไว้ที่ลูกบิด หยิบกระดาษโน๊ตขึ้นมาเขียน 'คราวหน้ามาทำบนรถกูบ้างนะ' ติณขำ เอากระดาษนั้นหย่อนลงถุง กลับเข้าไปในห้องตัวเอง หยิบกระเป๋าและกุญแจรถออกมา ลงมาข้างล่างตอนโด ไปที่ลานจอดรถ ขับรถออกไปมหาลัย สักพักติณก็มาถึง ติณจอดรถแล้วเดินไปที่คณะของตัวเอง ติณเดินเข้ามาในคณะ พวกรุ่นน้องรุ่นพี่ที่นั่งอยู่ต่างหันมามองติณ ติณยิ้มให้อย่างเป็นกันเองตามประสาเดือนคณะสุดหล่อ แม้จะมีการเลือกดาวเดือนคนใหม่ไปแล้วแต่ติณกลับดังขึ้นเรื่อยๆ ด้วยหน้าตาที่หล่อเหลาและหุ่นที่ล่ำบึ้ก เรียนเก่งกีฬาเด่น แทบจะไม่มีที่ติอะไรเลย ติณนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งซึ่งว่างอยู่ หยิบโน๊ตบุ๊คขึ้นมาเปิดและหนังสือมาวางข้างๆ อีกไม่นานก็จะถึงช่วงสอบมิดเทอมแล้ว ติณต้องรีบอ่านและทำเลคเชอร์เพราะต้องไปซ้อมบาสตอนเย็นกับเพื่อนๆในทีมที่คณะวิทย์กีฬาด้วย ช่วงที่แข่งก็ใกล้กับช่วงสอบ ติณกลัวจะไม่ทันเวลาจึงอ่านไว้ล่วงหน้าให้มันเสร็จๆไป ติณเป็นคนที่หัวดี ถึงไม่อ่านก็ทำข้อสอบได้เต็มหมดอยู่ดี แต่ติณไม่อยากประมาท เลยอ่านส่วนที่สำคัญนิดหน่อยพอ ''ติณ''
ภาม ภามส่งยิ้มมาให้ ติณยิ้มตอบ ''เอ้าภาม มาทำอะไรหรอ'' ''เราแวะมาหาเพื่อนอะ เดินลงมาแล้วเห็นติณพอดี'' ภามมองไปที่หนังสือและโน๊ตบุ๊คของติณ ''ทำอะไรอยู่หรอ'' "ทำสรุปไว้อ่านตอนสอบน่ะ'' ภามนั่งลงข้างๆ ยื่นหน้ามาดูจนหน้าของทั้งคู่ใกล้กัน ภามคิ้วขมวด ''มีแต่อะไรยากๆเต็มไปหมดเลย'' ติณขำ ''ก็เรียนคนละสายกันนี่นา ให้เราไปทำอาหารก็คงทำไม่ได้หรอก'' ''เราสอนให้ติณได้นะถ้าติณอยากทำอาหาร หรือจะให้เราทำให้กินก็ได้'' ''ไว้มีโอกาสจะใช้บริการนะครับเชฟ'' ติณตอบยิ้มๆ ภามนั้นดูเป็นคนที่น่ารักและไม่มีพิษภัยอะไร ติณไม่ได้สนใจอะไรภามมากนักเลยไม่ได้จับผิดอะไร ก็แค่คนรู้จักอีกคนที่หน้าตาค่อนข้างถูกใจติณแค่นั้น ให้คบผ่านๆคงไม่เป็นไร ''ติณชอบเล่นบาสหรอ'' ภามชวนคุย ''ก็ชอบนะ เราชอบเล่นกีฬามาตั้งแต่เด็กน่ะ แต่ไม่ได้เล่นจริงจังหรอ'' ''ขนาดไม่เล่นจริงจังยังเล่นได้เก่งขนาดนั้นเลยนะ'' ''ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก แค่เล่นมานานน่ะ'' ติณยิ้ม ''วันแข่งอีกไม่นานละนี่'' ''ใช่ ประมาณต้นเดือนหน้า'' ''ซ้อมเหนื่อยแย่เลยดิ'' ''อื้ม ก็ต้องนัดซ้อมกันบ่อยๆ'' ''แล้วติณจะมีเวลาซ้อมหรอ เรียนแพทย์หนักจะตายนี่'' ''ก็คงจะซ้อมเท่าที่ซ้อมได้นั่นแหละ อีกอย่างถ้าจัดสรรเวลาดีๆน่าจะไม่เป็นอะไร'' ''ถ้าเกิดเหนื่อยแล้วอยากให้เราช่วยก็บอกนะ'' ติณเลิกคิ้วแล้วมองมาที่ภาม ''ช่วยอะไรหรอ'' ''ก็...ไม่รู้สิ'' ติณขำแล้วนั่งอ่านหนังสือต่อ ''ติณสนิทกับทะเลหรอ'' อยู่ๆภามก็ถามขึ้น ''สนิทมากเลยแหละ ถามทำไมหรอ'' ''เราเคยเรียนด้วยกันตอนมัธยมน่ะ'' "อ้าว แล้วทำไมวันนั้นที่เจอกันเหมือนไม่รู้จักกันเลยล่ะ'' ภามมีสีหน้าที่อึดอัดใจ ''เราไม่ค่อยได้คุยกันมากหรอก แค่รู้จักผ่านๆน่ะ'' ''อ๋อ'' ภามกำลังจะพูดอะไรสักอย่างต่อ แต่ตณก็ปิดโน๊ตบุ๊คและเอาหนังสือเก็บใส่กระเป๋า ''เราต้องขึ้นเรียนแล้วล่ะ'' ''เอ่อ อ่า โอเค'' ''ไว้คุยกันนะ'' ''อื้ม'' ภามโบกมือให้ติณ ติณยิ้มแล้วเดินขึ้นอาคารไป ภามมีสีหน้าที่หงุดหงิดนิดหน่อยที่ไม่ได้พูดสิ่งที่จะพูด ภามเดินออกมาจากคณะแพทย์ กลับมาที่คณะคหกรรมของตัวเอง นั่งลงที่โต๊ะซึ่งมีกลุ่มของภามนั่งอยู่ ''หน้ามุ่ยมาเชียวนะมึง เป็นไงบ้าง'' ''ไปตามอยู่ทุกวันยังไม่ได้แดกอีกหรอ เดือนแพทย์คนนั้นน่ะ'' เพื่อนคนหนึ่งของภามที่ชื่อไทน์ถาม ''ถ้ากูจะแดกกูอ่อยหน่อยก็ได้กินแล้ว แต่กูบอกไปแล้วไง ว่ากูไมไ่ด้ต้องการแค่นั้น'' ''คนอื่นมีเยอะแยะ ทำไมต้องคนนี้วะ'' ภามยิ้ม ''ติณไม่เหมือนคนอื่น ทั้งหน้าตาดี หุ่นก็ล่ำ นิสัยยังดีอีก ฐานะก็เท่าเทียมกันกับกู มีใครเพอร์เฟคไปมากกว่านี้อีกวะ'' ''แต่กูได้ข่าวว่าเค้ามีคนที่ชอบแล้วไม่ใช่หรอ'' ''เออ เห็นว่าไปตามตื๊อเด็กคณะวิทย์กีฬาทุกวัน'' ภามหงุดหงิดขึ้นมาทันทีที่เพื่อนพูดถึงทศ ''คนแบบนั้นมันไม่เหมาะสมกับติณหรอก'' ภามเอามือเท้าคางแล้วยิ้มออกมา เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ของไทน์ดังขึ้น ไทนดูหน้าจอแล้วยิ้มออกมา ''เจอกันบนห้องนะ'' ''ไปไหนอีกล่ะ'' ''กะหรี่อย่างมันคงจะไปนัดเย็ดกับใครอีกแล้วล่ะสิ'' ภามแซะ ไทน์ยิ้ม ''ก็รู้แล้วจะถามทำไมล่ะ'' ไทน์เดินแยกออกมาจากกลุ่มเพื่อน เดินไปที่ห้องน้ำหลังคณะแพทย์ ไทน์เปิดประตูเข้าไป จู่ๆก็มีมือมาดึงไทน์เข้าไปในห้องด้านในแล้วล็อคประตู ''ตกใจหมดเลย'' ติณขำ ''อีกเดี๋ยวก็ต้องไปขึ้นเรียนแล้ว ต้องรีบหน่อย'' ติณกดหัวของไทน์ลงไปนั่ง จับซุกถูกับเป้าของตัวเอง ไทน์สูดดมกลิ่นควยของติณเข้าไปเต็มปอด ติณถอดกางเกง ควยติณแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงในสีขาว ไทน์ดึงกางเกงในของติณลง ควยใหญ่ยาว14นิ้วเด้งออกมาตีหน้าของไทน์ ไทน์จับควยติณชักขึ้นลง เอาเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดดด'' ไทน์อมควยของติณอย่างหิวกระหาย สอดลิ้นเข้าไปเลียวนใต้หนังหุ้ม ถอกควยของติณลง หัวควยบานสีชมพูโผล่ออกมา ไทน์เลียไปตามแง่งควยของติณ ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควย ติณจิกหัวของไทน์ไว้ เอาควยยัดปากแล้วเด้งเอวเย็ดอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก ออก'' ''อูยยย'' ติณเย็ดปากขอองไทน์เหมือนกำลังเย็ดหี ควยติณใหญ่คับปากไทน์ไปหมด ติณกระแทกควยเข้าไปไม่ยั้ง บีบจมูกของไทน์ไว้ ควยติณเข้ามาลึกจนถึงคอหอยของไทน์ ''ออก อ๊อก'' ติณตอกควยเข้าไปสุดโคน กดหัวของไทน์แช่ค้างไว้ จมูกของไทน์จมกับกองหมอยติณ ''ซี้ดดด อ้าาา'' ไทน์เอามือตีเอวของติณหลายทีเพราะหายใจไม่ออก ควยติณแทงเข้ามาลึกจนไทน์น้ำหูน้ำตาไหล ติณเอาควยตีกระพุ้งแก้มของไทน์รัวๆ ถอนควยออกจากปาก น้ำลายไทน์ไหลเยิ้มติดควยของติณมา ติณจับควยแฉะๆของตัวเองตีหน้าของไทน์รัวๆอย่างแรงจนหน้าสั่น ไทน์ยิ้มพอใจ ติณตบหน้าของไทน์อย่างแรงแล้วเชยคางของไทน์ขึ้นมา ยิ้มมุมปาก ถุยน้ำลายใส่หน้าไทน์ เอาควยละเลงไปมาจนเละไปหมด ติณดึงตัวไทน์ขึ้นมา จับหันหลังเอามือยันกำแพงไว้ ถอดกางเกงของไทน์ลง ถุยน้ำลายส่มือถูที่รูไทน์ ดันควยเข้าไปในหีไทน์จนสุดลำ ''อะ อ๊ะ'' ควยติณใหญ่คับหีไทน์ไปหมด แทงเข้ามาลึกจนไทน์ทั้งจุกทั้งเสียว ติณเด้งเอวเย็ดหีของไทน์เป็นจังหวะทันที "อ๊ะ อ๊ะ อะ อาาา'' ''อูยยย'' หีของไทน์ทั้งแน่นทั้งอุ่น ตอดขมิบควยของติณไม่หยุด จับเอวไทน์ไว้แล้วกระแทกควยเข้าไปไม่ยั้ง ''อะ อาาา'' ติณบีบคอของไทน์ไว้แล้วซอยหีของไทน์อย่างเมามันส์ สอดควยเข้าออกหีของไทน์ ติณดึงแขนของไทน์มาข้างหลัง ติกควยเข้าไปในหีไทน์อย่างเร็วและแรง ''อูยย แรงๆเลย อาาา'' ไทน์คราง สั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของติณ เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่วห้องน้ำ ติณซอยเร็วขึ้นอีก ควยติณแทงเข้ามาลึก กระแทกจุดเสียวของไทน์ย้ำๆจนเสียวแทบขาดใจ ควยไทน์แข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว ไทน์กำควยของตัวเองชักขึ้นลง ''อะ อ๊ะ'' ไทน์น้ำแตกออกมาคามือ ติณกอดไทน์ไว้แน่นเเล้วเด้ารัวๆ ''ซี้ดดด เย็ดแม่ อ้าาา!'' ติณกระแทกควยเข้าไปสุดลำ ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้าไปในหีของไทน์จนอุ่นไปหมด ติณถอนควยออก หีไทน์บานโบ๋เป็นรูร่องควยติณ ขมิบหุบอ้าน้ำควยขาวขุ่นไหลเยิ้มลงมาตามขา ติณดึงกางเกงขึ้นใส่ ''ขอบคุณที่มาช่วยแก้เงี่ยนนะ'' ติณบอกยิ้มๆแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ทิ้งไทน์ไว้ในนั้น ตรงไปยังห้องเรียนบนตึกทันเวลาอาจารย์เข้าคลาสพอดี ![]()
ทศ เสียงนาฬิกาปลุกของทศดังขึ้นทำให้ทศตื่น ทศเอามือควานหาหยิบโทรศัพท์มากดปิดเสียง เอามือเกาพุงลุกขึ้นมานั่งอย่างงัวเงีย กดโทรศัพท์ดูเวลา ลุกจากเตียง ถอดเสื้อผ้าออก เดินเข้าห้องน้ำไป อาบน้ำล้างหน้าให้ตื่น พันผ้าเช็ดตัวไว้รอบเอวแล้วเดินไปที่หน้าห้อง เปิดประตูหยิบถุงอาหารเช้าของติณที่แขวนไว้ที่ลูกบิดกลับเข้ามาในห้อง วางถุงไว้ที่เค้าเตอร์ในครัว เอาชุดนักศึกษาในตู้ออกมาใส่ ทศนั่งลงเปิดถุงเอาขนมปังกับนมออกมากิน กระดาษโน๊ตข้างในติดออกมาด้วย ทศหยิบมาอ่าน 'คราวหน้ามาทำบนรถกูบ้างนะ' ทศรู้สึกเขิน ขยำกระดาษนั้นแล้วโยนไปบนโต๊ะ ไม่รู้ว่าตอนนั้นทศคิดอะไรอยู่ถึงทำแบบนั้นไป หลังจากเรื่องวันนั้นติณก็แซวทศให้อายอยู่ตลอด ทศแค่อยากทำแบบที่ติณทำบ้างก็เท่านั้นเอง เวลาติณทำอะไรทศยังไม่ว่าแล้วทำไมทศจะทำกับติณบ้างไม้ได้ล่ะ ใช่ เพราะอย่างนั้นนั่นแหละ ทศพยายามบอกตัวเอง ใบหน้าของติณตอนนั้นและลมหายใจที่ร้อนผ่าวยังคงติดอยู่ในหัวทศอยู่ ทำให้ทศหงุดหงิดเป็นอย่างมาก ทศยัดขนมปังทั้งก้อนเข้าปากแล้วเคี้ยวอย่างฉุนเฉียว ดูดนมจนหมดกล่องตามลงไป ใส่ถุงเอาไปทิ้ง ทศมองไปที่กระดาษโน๊ตนั้น หยิบมันใส่ถังขยะไปแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าและกุญแจรถ ทศนั่งลงใส่รองเท้า มองไปที่ถังขยะแล้วถอนหายใจออกมา ลุกขึ้นเดินไปหยิบกระดาษโน๊ตที่ถูกขยำมาคลี่ออก เปิดลิ้นชักซึ่งมีโน๊ตของติณทุกใบอยู่แล้วใส่ลงไป ทศออกมาจากห้อง ลงมาข้างล่าง ขับรถออกไปมหาลัย สักพักทศก็ขับมาถึง ทศจอดรถแล้วเดินไปคณะวิทย์กีฬาของตัวเอง ระหว่างทางต้องผ่านคณะแพทย์ และเหมือนทุกครั้งที่ทศมักจะหยุดเพื่อมองดูติณเสมอ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่เป็นเรื่องเคยชินไปแล้ว ทศมองดูก็ไม่เห็นติณ เวลานีติณน่าจะขึ้นเรียนไปแล้ว ไปๆมาๆกลายเป็นว่าทศเองก็รู้ตารางเรียนของติณเหมือนกันซะงั้น เป็นเพราะติณนั่นแหละที่คอยมาหาทศที่คณะจนทศจำเวลาเรียนของติณได้ ทศไม่สนใจแล้วเดินต่อไปที่คณะของตัวเอง นั่งลงที่โต๊ะประจำ เอากระเป๋าวางบนโต๊ะแล้วฟุบนอนลง มองไปที่บอร์ดติดประกาศของคณะ มีคนมุงดูอะไรกันอยู่สักอย่าง ''ไงมึง'' ไททัน เพื่อนในคณะที่เข้ามาคุยกับทศอยู่บ่อยมานั่งข้างๆ ทศเหลือบตามองแต่ไม่ได้ตอบอะไร ไททันวางที่เย็บกระดาษอันใหญ่ลงบนโต๊ะ ''ครั้งนี้คนสนใจการแข่งเยอะขึ้นมาเลยว่ะ'' ทศหันมามอง ''เค้าประกาศการจับคู่แข่งรอบแรกแล้ว กูเพิ่งเอาไปติดมาเนี่ย'' ไททันบอก ทศลุกขึ้นเดินไปดู ผู้คนที่มุงดูอยู่เมื่อเห็นทศเดินมาก็แหวกทางให้เพราะกลัว ทศมองรายชื่อทีมที่จะต้องแข่งกัน ''แก ต้องมาดูพี่ติณให้ได้เลยอะ'' ''เออ อยากเห็นเหมือนกัน พี่ติณใส่ชุดบาส'' พวกผู้หญิงวี้ดว้ายกัน การแข่งนี้เป็นแค่การแข่งกันเองในมอที่จัดขึ้นเป็นประจำ ไม่ค่อยมีคนสนใจมาดูสักเท่าไหร่ยกเว้นคนในคณะวิทย์กีฬาและคนที่สนใจกีฬา แต่การแข่งครั้งนี้เป็นที่พูดถึงมากขึ้นเพราะมีคนดังของมหาลัยอย่างติณและทะเลลงแข่งด้วย ผู้คนเลยตั้งหน้าตั้งตารอดูหนุ่มหล่อจากคณะแพทย์กันทั้งนั้น ทศไม่ได้สนใจนัก กลับไปนั่งที่โต๊ะตามเดิม วันนี้หลังจากเรียนเสร็จ ติณเก็บของออกมายืนรออยู่หน้าห้องเรียน สักพักทะเลก็เดินออกมาพร้อมกับฉลามแฟนตัวใหญ่ของทะเลที่ยืนอยู่ข้างๆ มองติณด้วยสายตาเย็นชาเหมือนเคย ทะเลยิ้มให้ ''ตกลงฉลามจะเล่นด้วยนะ'' ''จริงดิ'' ทะเลพยักหน้า ติณหันไปยิ้มให้ฉลาม ''ดีใจที่ได้เล่นด้วยกันอีกนะ'' ''อืม'' ฉลามตอบ สายตาดูไม่ค่อยไว้ใจติณสักเท่าไหร่ ติณรู้ว่าฉลามนั้นไม่ชอบเวลาทะเลอยู่กับติณ แต่ทำไงได้ ทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกัน จะให้ห่างกันเพราะแฟนขี้หึงก็ไม่ใช่เรื่อง แต่ติณรู้ว่าจริงๆแล้วฉลามไม่ได้มีพิษภัยอะไร แค่หวงแฟนแค่นั้นเอง การแข่งครั้งนี้มีคนถอนตัวไป1คน ทะเลเลยชวนฉลามให้ลงเล่นด้วย ซึ่งฉลามก็ไม่ปฏิเสธ เพราะจะได้คอยดูแลทะเลตอนซ้อมด้วย ''ไปกันเลยมั้ย'' ติณพูดขึ้น ทั้งสามเดินไปที่โรงยิมในคณะวิทย์กีฬา พอติณกับทะเลเดินเข้ามาเพื่อนในทีมก็ทักทายอย่างเป็นกันเอง ฉลามยืนนิ่งอยู่ข้างหลัง ทะเลจับมือของฉ,ามดึงเข้ามาร่วมกลุ่ม ''นี่คนที่เราบอกว่าจะพามาอะ ชื่อฉลาม'' ทะเลเอาศอกชนไหล่ฉลามเบาๆ มองเหมือนบอกว่าให้ทักทาย ฉลามโบกมือให้เพื่อนในทีม ''นี่อะหรอแฟนที่ทะเลบอก'' ''ไม่สู้เลยว่ะ หล่อชิบหาย'' ทะเลเขินที่เพื่อนแซว ฉลามแอบยิ้มดีใจที่ทะเลบอกทุกคนว่าตัวเองเป็นแฟน ติณเองก็ยิ้มให้ฉลามด้วย มองไปที่ทศที่นั่งเหลือบตามองติณอยู่ ติณเดินไปนั่งลงข้างทศ ''พาตัววุ่นวายมาอีกคนละ'' ''มึแหละตัวดีเลย'' ติณดันหัวของทศ ทศต่อยไหล่ของติณ ทศกับติณเดินเข้าไปรวมกลุ่ม เมื่อทศสบตากับฉลามทั้งคู่ก็เขม่นใส่กันทันที ฉลามนั้นยังโกรธทศที่หาเรื่องทะเลตอนเล่นบาสครั้งนั้นอยู่นิดหน่อย แม้ทศจะไม่ได้ตั้งใจปาลูกใส่ทะเลก็ตาม ส่วนทศก็ไม่ชอบฉลามที่โทษว่าตัวเองเป็นคนทำ ติณที่เห็นท่าไม่ค่อยดีเลยรีบเข้ามาแทรก ''มาแบ่งทีมกันเหอะ รีบซ้อมจะได้รีบกลับเนอะ'' ติณพูดขึ้น ทั้งหมดแบ่งทีมกัน โดยติณกับทศได้อยู่ด้วยกัน ส่วนฉลามทะเลอยู่อีกฝั่ง ''กูจะชนะพวกมัน'' ทศบอกติณ สายตาดูจริงจังมาก ทะเลมองกลับมาแล้วยักคิ้วให้ ยิ่งทำให้ทศเครื่องร้อนขึ้นอีก เมื่อได้สัญญาณทุกคนก็เริ่มออกตัวเล่น ที่นัดมาซ้อมวันนี้ก็เพราะต้องการลองเล่นกับฉลามสมาชิกคนใหม่ จะได้เข้าขากัน ฉลามมีลีลาการเล่นที่เร็วมาก ถึงตัวจะสูงใหญ่ดูเทอะทะแต่ก็คล่องแคล่วว่องไว อาจจะไม่ได้เก่งเท่าติณหรือทศแต่ก็เก่งกว่าคนอื่นในทีมอยู่มาก ทศเข้าประกบกับฉลาม ทั้งคู่สกัดกันไปมาเหมือนเล่นกันอยู่สองคน ฉลามรอดจากคนอื่นมาได้และพุ่งตรงไปที่แป้นเตรียมจะชู้ต แต่ทศก็พุ่งเข้ามาด้วยความรวดเร็ว ทั้งคู่สบตากัน ฉลามยิ้มแล้วส่งลูกให้ทะเลที่ไม่รู้ว่ามาอยู่ข้างหลังทศตั้งแต่เมื่อไหร่ ทะเลรับลูกแล้วกระโดดตัวลอยชู้ตลูกลงห่วงอย่างสวยงาม เพื่อนๆส่งเสียงเชียร์กัน ทศหงุดหงิดและหัวเสียมา จะเดินเข้าไปหาฉลาม ติณรีบวิ่งมากอดทศจากด้านหลัง ''ใจเย็นๆนะ ใจเย็น'' ติณขำ เอามือลูบหัวของทศ ทศสะบัดติณออก ทำเสียงฟึดฟัด เมื่อซ้อมเสร็จทุกคนก็มานั่งพักคุยกันเรื่องการแข่ง เพื่อนๆต่างชื่นชมฉลามในเรื่องความสามารถ ''ต้องขอบคุณทะเลนะที่พาคนเก่งมาให้ทีมของเราเพิ่มอีกคน'' ''นั่นสิ ทีนี้ทีมเราก็มีตัวเด็ก4คนละ ติณ ทศ ทะเล แล้วก็ฉลาม'' ฉลามดูไม่ค่อยชินกับการได้รับคำชม นั่งหน้านิ่งไม่แสดงความรู้สึกอะไร ทะเลนั่งมองหน้าฉลาม กุมมือฉลามไว้แล้วบีบเบาๆ ทั้งหมดแยกย้ายกันกลับ ทะเลเดินเข้ามาหาติณ ''ติณ'' ติณหันไปหา ''ว่าไง'' ''พรุ่งนี้ติววิชากายภาพกันมั้ย เราไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่อะ'' ''ได้ดิ พรุ่งนี้หยุดนี่'' ''ใช่ แล้วจะติวที่ไหนดี'' ''มาห้องเรามั้ยล่ะ'' ''ก็ได้นะ'' ''พาฉลามมาด้วยกันสิ'' ''ฉลามนอนตอนกลางวัน กว่าจะตื่นก็เย็นนู่น เดี๋ยวเราไปติวฉลามต่อเอง'' ''งั้นก็ได้'' ทะเลหันไปมองทศที่ฟังอยู่ ''ทศก็มีเรียนตัวนี้ไม่ใช่หรอ ไปติวด้วยกันมั้ย'' ทะเลชวน ''ไม่ต้อง กูเก่งอยู่แล้ว'' ''ทบทวนสักหน่อยก็ไม่เสียหายนี่นา เนอะ'' "อืม ไปเหอะมึง'' ทศมองติณกับทะเล พรุ่งนี้ทั้งคู่จะติวกันสองคนในห้อง ปกติเวลาติณชวนใครไปติวมักจะเป็นการนัดเย็ดอยู่บ่อยๆ ถ้าเป็นคนอื่นทศคงจะไม่สนใจ แต่นี่เป็นทะเล ''ถ้ากูว่างจะไป'' ทะเลยิ้ม ''งั้นเราไปก่อนนะ เจอกัน'' ''เจอกัน'' ติณโบกมือให้ทะเล ทะเลเดินไปหาฉลามที่รออยู่ ติณนั่งยองๆลงข้างๆทศที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋า "มึงจะมาด้วยหรอ'' ''กูบอกว่าถ้าว่างจะไป'' ''พรุ่งนี้มึงไม่มีเรียนก็ต้องว่างสิ นะ เดี๋ยวกูติวให้แบบถึงเนื้อถึงตัวเลย'' ติณเอาตัวมาแนบติดกับทศ ทศผลักออก ''หื่นกาม'' ''คนอย่างมึงกล้าด่าคนอื่นด้วยคำนั้นหรอวะ'' ทศไม่สนใจเดินออกไป ติณขำ ลุกขึ้นหยิบกระเป่าวิ่งตามทศไป ทั้งคู่ยืนอยู่ที่ลานจอดรถ "เจอกันที่คอนโดนะ'' ติณบอก ''เดี๋ยว'' ทศเรียกไว้ ติณหันมา ทศยื่นมือเอาผ้าซับเหงื่อที่ไหลย้อยลงมาข้างหัวของติณ ติณใจเต้นแรงยืนนิ่งมองหน้าของทศที่ตั้งใจเช็ดเหงื่อให้ ทศยื่นมือกลับไป มองตาขวางใส่แล้วเดินขึ้นรถไป ติณหัวใจเต้นแรงเพราะความน่ารักของทศ ทศนั้นไม่ยอมรับใจตัวเองสักทีแต่ทำตัวน่ารักกับติณแบบนี้เป็นประจำ แล้วจไม่ให้ติณรักได้ยังไง กลิ่นอาหารลอยไปทั่วห้องของติณ ติณยืนทอดไข่อยู่ในครัว วันนี้ทะเลจะมาติวหนังสือที่ห้อง อย่างที่รู้กันว่ากองทัพนั้นต้องเดินด้วยท้อง นั่งอ่านหนังสือกันไปคงจะหิวแน่ๆ ติณบอกทะเลว่าไม่ต้องกินข้าวมาเพราะจะทำไว้ให้ ติณทำข้าวผัดโปะไข่ดาวและทอดของกินเล่นหลายอย่างเตรียมเอาไว้ พอทำเสร็จก็เอาเครื่องดูดฝุ่นออกมาทำความสะอาดห้อง ใช้ไม้ถูพื้นชุบน้ำเช็ดจนพื้นไม้เงาแวววาว นี่เป็นครั้งแรกที่ติณพาเพื่อนคนอื่นมาห้องโดยไม่ได้นัดเย็ด ให้พูดตามตรงทะเลนั้นตรงสเปคของติณมาก ทั้งรูปร่างหน้าตา นิสัย แต่พอเจอทศแล้วติณจึงตัดสินใจได้ว่าทั้งคู่ควรจะเป็นเพื่อนกันอย่างนี้นั่นแหละดีที่สุดแล้ว ทะเลกลายเป็นเพื่อนสนิทคนสำคัญของติณไปตอนไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน ปกติติณเป้นคนที่เปิดใจให้คนอื่นยากมาก น้อยคนที่ติณจะนับเป็นเพื่อนจริงๆ ทะเลเป็นคนที่ติณไว้ใจมากที่สุดคนหนึ่ง สามารถปรึกษาและเล่าอะไรให้ฟังได้ทุกอย่าง ทะเลมักจะให้คำแนะนำที่ดีอยู่เสมอ นับเป็นเรื่องดีของชีวิตมหาลัยที่ได้เจอเพื่อนแบบนี้ ติณทำอาหารและทำคามสะอาดห้องจนเสร็จ เดินไปจัดพื้นที่หน้าโซฟาไว้สำหรับการอ่านหนังสือ หยิบอาหารไปวางไว้ที่โต๊ะ สักพักโทรศัพท์ของติณก็ดังขึ้น ติณกดรับ ''ฮัลโหล'' ''ฮัลโหล ติณ เราถึงแล้วนะ'' ''โอเค เดี๋ยวเราลงไปรับ'' ติณวางสาย หยบิบคีย์การ์ดเดินลงไปข้างล่าง ติณออกไปที่หน้าคอนโด ทะเลส่งยิ้มมาให้ เดินเข้ามาหา ''โทษทีนะ มาช้าไปหน่อย รถติดมากเลย'' ''ไม่เป็นไร ไม่รีบ เราก็เพิ่งทำอะไรเสร็จด้วย ปะ'' ติณพาทะเลขึ้นลิฟท์มา เดินตรงไปที่ห้อง ติณชี้ไปที่ห้องฝั่งตรงข้าม ''นั่นอะ ห้องทศ'' "อยู่ตรงข้ามกันเลยเนอะ'' "ใช่ รอวันที่จะได้อยู่ห้องเดียวกันอยู่'' ทะเลตีแขนติณเบาๆ ติณหัวเราะ ทั้งคู่เข้าห้องไป ทะเลเดินมานั่งที่โซฟา ''โห ของกินเต็มเลย'' ''เราทำเอาไว้เผื่อกินกันตอนอ่านน่ะ'' ติณเอาน้ำมาแล้วนั่งลงข้างๆ ''กินข้าวกันก่อนละกัน หิวมั้ย'' ''หิวดิ ก็ติณบอกไม่ให้กินข้าวมาอะ'' ติณหัวเราะ ''มาๆกินๆ'' ทะเลหยิบจานขึ้นมาแล้วตักกิน ทำตาโต ''อร่อยจัง ติณทำกับข้าวเป็นด้วยหรอ'' ''ก็ฝึกทำบ้าง พอกินได้แหละ'' ติณตักของตัวเองกิน ''แล้วทศล่ะ ยังไม่มาหรอ'' ''ยังไม่ตื่นหรอก รายนั้นถ้าไม่มีเรียนก็นอนเหมือนตาย'' ทะเลขำ ''เหมือนฉลามเลย'' ทั้งคู่นั่งกินข้าวไปคุยกันไปเรื่อย ''แล้วช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง ดีขึ้นบ้างมั้ย'' ทะเลถาม ''ก็ดีขึ้นแล้วล่ะมั้ง แต่ก็ยังไม่ชัดเจนอยู่ดี'' ติณถอนหายใจ ทะเลเอามือตบบ่าเบาๆ ''เราว่าทศเองก็พยายามอยู่เหมือนกันนั่นแหละ'' ติณยิ้ม พยักหน้า ''นั่นสิเนอะ'' ทั้งคู่กินข้าวจนเสร็จ ติณหยิบจานเดินไปล้างแล้วกลับมานั่งที่เดิม ''แล้วเราต้องรอทศกันก่อนมั้ย'' ''ไม่ต้องหรอก มันอะรู้เรื่อง เผลอๆมันขี้เกียจมันไม่มาด้วย'' ''อ๋อ'' ทะเลขำ ''มาๆ ทะเลจดตรงไหนไว้บ้าง'' ติณยกจานของกินเล่นลงข้างล่าง เอาหนังสือและชีทเรียนขึ้นมาเปิด ติณนั้นเป็นคนที่เรียนเก่งมาก เรียกว่าอัจฉริยะเลยก็ได้ แค่ตั้งใจเรียนในห้องกับอ่านเองนิดหน่อยก็เข้าใจทะลุปรุโปร่ง ติณไม่ใช่คนที่บ้าเรียนอะไร แต่ก็ไม่ได้ไม่ตั้งใจเรียน ทะเลเองก็เรียนค่อนข้างดีเหมือนกัน แต่ไม่ได้เก่งเท่าติณ ครั้งที่แล้วติณก็จะติวให้แต่กลัวฉลามไม่พอใจเลยล้มเลิก แอบแปลกใจนิดหน่อยที่ครั้งนี้ฉลามยอมให้ทะเลมา จู่ๆประตูห้องของติณก็เปิดออก ทศเดินเกาหัวเข้ามา ตาปรือหัวฟูเหมือนเพิ่งตื่น ทะเลมองแล้วก็หลุดขำออกมา ทศคิ้วขมวดใส่ ติณยิ้มลุกขึ้นเดินไปเอามือลูบผมของทศ ''ตื่นแล้วหรอ'' ''อือ'' ทศนั้นยังไม่ตื่นดี ''แล้วไม่อาบน้ำทำอะไรให้เสร็จก่อนค่อยมาวะ'' ทศมองไปที่ทะเล ''หิว'' ทศชูโน๊ตที่ติณแปะไว้หน้าห้องให้ดู 'มากินข้าวเช้าที่ห้อง' ติณขำ ''ไปนั่งไป เดี๋ยวกูเอาไปให้'' ทศเดินมานั่งลงบนโซฟาข้างทะเล ทั้งคู่ไม่คุยอะไรกันเลย ทศเหล่มองทะเลเป็นระยะก็เจอกับรอยยิ้มสดใสที่ชวนหงุดหงิดของทะเลทุกครั้ง ''ยิ้มห่าอะไรนักหนา เป็นบ้าหรอ'' ''แล้วหน้าบึ้งอะไรทั้งวันล่ะ'' ''มึง'' "อย่ากัดเพื่อนน่า'' ติณเดินกลับมา ส่งจานข้าวในมือให้ทศ ทศรับมาตักกินทันที มองเขม่นทะเลไม่หยุด ทั้งคู่นั่งติวกันต่อโดยมีทศนั่งดูอยู่ ทศไม่ได้ร่วมวงติวด้วยเพราะขี้เกียจ แล้วทศมาทำอะไรที่ห้องติณถ้าไม่ติว ทศถามตัวเอง มากินข้าวไงล่ะ ใช่ มากินข้าว แต่ข้าวก็หมดแล้ว ทศก็ควรจะกลับห้องหรือเปล่า ทศมองติณที่ตั้งใจสอนทะเล ทศเลื่อนตัวลงมานั่งข้างๆติณข้างล่าง ติณหันมามองแวบหนึ่งแล้วยิ้ม ทศนั่งเอาหลังพิงไหล่ของติณแล้วเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกม ติณรู้สึกถึงความอบอุ่นจากแผ่นหลังของทศ ติวไปยิ้มไปอยู่คนเดียว ทะเลมองแล้วก็ยิ้มตาม ติวไปสักพักติณก็เริ่มง่วง ช่วงนี้ติณนั้นยุ่งมาก ทั้งงานมหาลัย ทั้งเตรียมสอบ ทั้งซ้อมบาส หลายๆอย่างประดังเข้ามาจนติณไม่ค่อยจะได้นอน พอจบส่วนที่สำคัญติณก็อ้าปากหาว ''พักก่อนมั้ย'' ''ได้สิ ติณงีบหน่อยดีมั้ย ดูง่วงๆนะ'' ''อืม งีบหน่อยก็ดี'' ติณนอนลงหนุนตักของทศ ทศตกใจเพราะไม่ได้ตั้งตัว ''ก็ไปนอนดีๆสิสัส'' ''นี่แหละ นอนดีๆ'' ทศจะผลักติณออก ''อืออ ขอนอนแปปเดียว'' ติณกอดเอวของทศ ทศมองบนอย่างปลงๆแล้วปล่อยให้ติณนอนไป ทศนั่งเล่นเกมโทรศัพท์ สายตาเหลือบมองหน้าติณที่นอนหลับตาพร้มบนตักของตัวเองเป็นระยะๆ ทศไม่ค่อยอยากยอมรับสักเท่าไหร่ แต่เวลาติณหลับแบบนี้ก็น่ารักดีเหมือนกัน ''มองอย่างนั้นเป็นเราเราตื่นไปแล้วนะ'' ทะเลที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่แซว ทศมองหน้า ''ช่วยเลิกหาเรื่องกูสักทีจะได้มั้ย'' ''เราไม่เคยหาเรื่องทศเลยนะ คิดดูดีๆ เราเคยเริ่มก่อนด้วยหรอ'' ทศคิดตาม ไม่เคยจริงๆด้วย ''แค่มึงโผล่มากูก็หงุดหงิดแล้ว'' ''งั้นคงจะแก้ไม่ได้ละล่ะ'' ทะเลขำ สีหน้าของทะเลเปลี่ยนไป ''ทศ'' ''อะไร'' ''ทศชอบติณมั้ย'' ทศอึ้งกับคำถามที่ไม่ทันตั้งตัวของทะเลนิดหน่อย ''อะไรของมึง'' "ทศรู้นี่ว่าติณชอบทศ'' "แล้วยังไง'' ''แล้วทศล่ะ ไม่ชอบติณบ้างเลยหรอ'' ''แล้วมึงเสือกอะไรด้วย'' ''ถ้าติณไม่ใช่เพื่อนเราเราจะไม่ยุ่งเลย ถ้าทศไม่ชอบติณกลับ เราว่าบอกตรงๆเลยดีกว่านะ ติณจะได้ไม่เสียเวลา'' ทศรู้สึกหัวร้อนขึ้นมา "มึงรอเสียบอยู่หรือไง'' ทะเลยิ้มแล้วส่ายหน้า ''ไม่ใช่เราหรอก'' ทะเลลุกขึ้น หยิบกระเป๋า ''อย่าให้ติณพยายามอยู่ฝ่ายเดียวเลย คิดอะไรก็แสดงออกมาบ้าง เชื่อเราเถอะ'' ทศมองทะเล ทะเลล้วงเข้าไปในกระเป๋า หยิบคุกกี้ออกมาส่งให้ทศ ทศมองอย่างงงๆ ''ใส่ยาพิษหรอ'' ''อืม เราทำเอง'' ทะเลขำ ทศรับมา ''เรากลับก่อนนะ ฝากบอกติณด้วย'' ทะเลเดินออกมา ''ขอบคุณ'' เสียงทศดังขึ้นมาลอยๆ ทะเลยิ้มโดยไม่หันกลับไปมองแล้วเดินออกไปจากห้อง ทศนั่งมองหน้าติณที่นอนตักตัวเองอยู่ นั่นสิ ทศคิดยังไงกับติณกันนะ ชอบมั้ย ชอบสิ ไม่อยากให้หายไปไหนด้วย แล้วตอนนี้ทั้งคู่เป็นอะไรกัน เพื่อนหรอ หรืออะไร หลายๆอย่างมันเกินคำว่าเพื่อนไปมากแล้ว ทศนั้นไม่คุ้นชินกับความรู้สึกแบบนี้เลย ทศไม่ชอบที่ตัวเองสับสนแบบนี้ ทศแกะคุกกี้ของทะเลขึ้นมากินจนหมด มองหน้าติณแล้วถอนหายใจ ในใจคิดขอโทษติณที่ต้องให้มาเหนื่อยเพราะทศที่ไม่รู้ใจและไม่ยอมรับความรู้สึกตัวเองสักที แต่ก็อย่างที่ทะเลบอก อย่างน้อยแสดงออกมาขึ้นก็ยังดี ทศพาติณนอนบนโซฟาดีๆ นั่งลงข้างโซฟาจ้องหน้าติณ ถ้าตัวเองดีกว่านี้ ถ้าทศน่ารักแบบทะเลก็คงจะดี ทศยื่นหน้าเข้าไปใกล้ติณเรื่อย หลับตาลง ริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกัน ความรู้สึกอบอุ่นที่ต่างจากทุกทีไหลผ่านเข้ามาในตัวทศ มันเป็นความรู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้แต่ก็มีความสุข ทศถอนปากออก เอามือลูบหัวของติณ โน้มไปจูบหน้าผากของติณเบาๆ เอามือลูบแก้มของติณ ''กูว่ากูก็เริ่มจะชอบมึงแล้ว มั้งนะ'' ทศขำกับตัวเอง ก้มลงเก็บหนังสือที่วางอยู่ให้เรียบร้อย เอาจานของกินไปล้าง จากนั้นก็กลับไปที่ห้องของตัวเอง ติณที่นอนอยู่ค่อยๆลืมตาขึ้น เอามือจับปากของตัวเอง | 
[คัดลอกลิงก์]
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-3-19 03:06:38
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2022-3-19 08:42:20
โพสต์ 2022-3-19 06:31:18
เจ้าของ
โพสต์ 2022-3-19 04:32:36
