แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-2-21 09:59
'เงินเป็นปัจจัยสำคัญอันดับต้นๆในการใช้ชีวิต อาหาร เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย การศึกษา การรักษาพยาบาล ทุกอย่างต้องใช้เงินทั้งนั้น มีเงินแล้วเราสามารถทำได้ตามที่เราต้องการโดยไม่ต้องมีความกังวลใจใดๆ พวกที่บอกว่าเงินซื้อความสุขไม่ได้น่ะมีแค่พวกคนจนที่ไม่เคยรวยและพวกคนรวยที่ไม่เคยจนเท่านั้นแหละ ต่อให้คนอื่นว่าว่างานที่เราทำมันจะต่ำหรือสกปรกแค่ไหน ถ้าผลตอบแทนมันคุ่มค่าก็ทำไปเถอะ ใช้ความสามารถของเราให้เต็มที่ จำเอาไว้นะ เพื่อเงินเราทำได้ทุกอย่าง และเมื่อมีเงินแล้ว เราจะกลายเป็นผู้ที่ทำได้ทุกอย่าง เข้าใจใช่มั้ยพสุ'
พสุ พสุสะดุ้งตื่นขึ้นมา ตาเบิกโพลง เหงื่อไหลเต็มหน้าผาก พสุลุกขึ้นมานั่งบนเตียง ฝันร้ายอีกแล้ว พสุเอามือขยี้หัว ลุกจากเตียง หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ พสุถอดเสื้อผ้าออก เดินเข้าไปใต้ฝักบัวแล้วเปิดน้ำ ปล่อยให้น้ำไหลผ่านหัวลงไปที่เท้า แช่อยู่อย่างนั้นสักพักแล้วจึงอาบน้ำล้างหน้า เดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ นั่งลงเป่าให้แห้ง เอาชุดนอนชุดเดิมเมื่อคืนมาใส่อีกครั้ง สายตาของพสุเหลือไปเห็นซองอะไรบางอย่างที่สอดเข้ามาผ่านช่องใต้ประตู พสุเดินไปหยิบขึ้นมาดูแล้วก็ถอนหายใจออกมา ''ลืมจ่ายค่าห้องอีกแล้วหรอวะเนี่ย'' พสุบ่นกับตัวเอง วางซองลงที่โต๊ะหน้าทีวี เดินไปที่ระเบียงที่ยื่นออกไปเป็นหน้าต่างบานใหญ่ หยิบบุหรี่มาจุดสูบแล้วพ่นควันออกมา พสุอายุ26ปี อาศัยอยู่คนเดียวที่อพาร์ทเม้นท์เล็กๆราคาถูกในย่านชุมชนแออัดที่ติดกับตลาด แสงแดดสาดส่องเข้ามากระทบกับผิวขาวซีดของพสุ ทอดผ่านรอยสักหลายจุดบนแขน พสุนั่งดูดบุหรี่มองออกไปข้างนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย คิดถึงฝันร้ายที่ผ่านมา มันเป็นคำพูดของแม่ (ในมิตินี้แม่เป็นโอเมก้าผู้ชาย) ที่เคยบอกพสุเอาไว้ตอนที่พสุยังเด็ก แม่ของพสุจากไปนานแล้ว พสุไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้แค่ว่าเย็นวันหนึ่งหลังจากกลับมาจากโรงเรียนก็เจอตำรวจเต็มบ้านไปหมด พสุต้องอยู่กับพ่อแค่2คน แต่พสุหนีออกจากบ้านมาดิ้นรนด้วยตัวเองตั้งแต่อายุ12แล้วไม่เคยกลับไปหาพ่ออีกเลย โทรศัพท์ของพสุดังขึ้น พสุเอาขึ้นมาดู กดรับแบบไม่สนใจนัก ''ฮัลโหล ว่าไงครับ'' ''ว่าไง พสุ เป็นไงบ้าง'' ''พ่อมีอะไรครับ'' พ่อกับพสุนั้นยังติดต่อกันอยู่ จริงๆต้องพูดว่าพ่อยังพยายามติดต่อกับพสุอยู่จะดีกว่า ''คิดจะกลับมาอยู่กับพ่อหรือยัง'' ''ผมบอกพ่อทุกรอบที่โทรมาแล้วนะ ผมไม่กลับไปหรอกครับ'' ''อยู่กับพ่อสบายๆไม่ชอบรึไง ไม่เห็นต้องทำอะไรมากเลย ก็แค่ทำให้พ่อพอใจแค่นั้นเอง'' ''ผมดูแลตัวเองได้ครับขอบคุณ'' ''ดูแลตัวเองได้แล้วจะไปอยู่ในรูหนูแบบนั้นหรอ'' ''แค่นี้นะครับ'' พสุกดวางสาย ดับบุหรี่แล้วลงมาจากระเบียง มองนาฬิกาในโทรศัพท์ ตอนนี้เที่ยงแล้ว ท้องพสุก็เริ่มร้องแล้วด้วย พสุเดินไปที่ครัว เปิดตู้เย็นเอาเข็มฉีดยาที่มีของเหลวสีม่วงอยู่ข้างในออกมา ปักไปที่แขนตัวเองแล้วฉีดสารนั้นเข้าตัวไป เปิดตู้เหนือหัวหยิบแผงยาเม็ดสีชมพูฉูดฉาดมาแกะกิน1เม็ดแล้วกินน้ำตาม การเกิดเป็นโอเมก้านั้นช่างลำบากเสียจริงๆ จะออกไปข้างนอกทีต้องเตรียมตัวหลายอย่างและหลายขั้นตอนเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง พสุเดินออกจากห้องลงมาข้างล่าง เข้าไปที่ตลาด มองดูว่ามีอะไรกินบ้าง ที่นี่มีคนตั้งแผงขายของยาวตลอดทางเดิน พสุเดินไปชนเข้ากับอัลฟ่ากล้ามโตคนหนึ่ง ''เฮ้ย เดินไปดูตาม้าตาเรือเลยหรอวะ'' อัลฟ่าคนนั้นด่า ''ขอโทษด้วยครับ'' ''ไอพวกโอเมก้าชั้นต่ำนี่แม่งซุ่มซ่ามชิบหาย'' ''ไม่เอาน่า ไปเหอะ กูหิวแล้ว'' เพื่อนที่มากับคนนั้นเข้ามาห้ามแล้วเดินออกไปกัน พสุที่นั่งอยู่บนพื้นยิ้มมุมปาก เอากระเป๋าเงินหนังสีดำออกมาโยนเล่นอย่างสบายใจ พสุเดินไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ดับกลิ่นแล้วเปิดประตูเข้าไปในร้าน ''สวัสดีครับ'' พนักงานกล่าวต้อนรับ พสุมองดูเมนู ''เอาเบอร์2 2ที่ครับ'' ''ได้ครับ รอสักครู่นะครับ'' พสุนั่งรอที่โต๊ะ คนที่นั่งอยู่โต๊ะอื่นต่างมองมาที่พสุเป็นระยะๆแล้วซุบซิบกัน แน่นอนว่ามันแปลกที่โอเมก้าอย่างพสุเข้ามาในร้านอาหารราคาแพงแบบนี้ ด้วยความที่โอเมก้าเป็นชนชั้นล่าง ทำให้ได้ทำแต่งานระดับลูกจ้างซะส่วนใหญ่ โอเมก้าที่ประสบความสำเร็จมีตำแหน่งใหญ่โตถ้าไม่โชคดีจริงก็ปิดความลับที่ตัวเองเป็นโอเมก้าได้อย่างแนบเนียน แต่พสุก็ไม่ได้สนใจมากนัก สักพักพนักงานก็เอาอาหารมาให้ พสุเปิดกระเป๋าเงินใบนั้น เอาบัตรเครดิตออกมารูด ''ขอบคุณมากครับ'' พสุเดินออกมา ขณะที่กำลังเดินกลับพสุก็เดินไปเจอกับอัลฟ่าที่ชนกันตอนออกมา ''เฮ้ย! นั่นไง ไอขโมยน่ะ'' พสุออกตัววิ่งอย่างรวดเร็วทันที พวกนั้นวิ่งไล่มาติดๆด้วยความเร็วสูง พสุวิ่งเข้าไปในตรอกเล็กๆที่ซับซ้อน ''เหอะ มึงจะหนีไปไหนได้วะ ไอสัส เอากระเป๋าเงินกูคืนมา'' ''มันหนีไม่ได้หรอก'' พวกอัลฟ่าที่ไล่ตามมาถึงทางตัน ''เฮ้ย มันตันหรอวะ'' ''ถ้ามันตันแล้วไอขโมยมันจะหายไปไหนล่ะวะ'' ''มันเคยมีกำแพงตรงนี้หรอวะ'' พวกนั้นเถียงกันไปมา พสุเดินยิ้มกลับมาถึงอพาร์ทเม้นท์ตัวเองอย่างสบายใจ พสุเข้ามาในห้อง วางถุงลงบนโต๊ะ ถอดเสื้อคลุมออก นั่งลงกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย เปิดกระเป๋าใบนั้นเอาเงินออกมาจนหมด โยนกระเป๋าเงินไปที่กองกระเป๋าเงินอีกหลายใบที่อยู่มุมห้อง พสุยังหางานประจำทำไม่ได้เพราะว่าไม่ได้เรียนจนจบ โปรไฟล์ก็ไม่ค่อยดี เลยต้องทำแบบนี้ประทังชีพไปก่อน พสุรู้ว่ามันผิด แต่มันก็ไม่แฟร์ตั้งแต่การจำกัดการทำงานตามชนชั้นแล้วไม่ใช่หรือไง พสุกินเสร็จก็เอารวมใส่ถุงขยะ ล็อคประตูห้องแล้วเดินลงมาข้างล่างเพื่อทิ้ง พสุกำลังจะกลับขึ้นห้องแต่ก็เห็นคุณตาคนหนึ่งยืนทำหน้ากังวลอยู่หน้าบ้านหลังเล็กๆฝั่งตรงข้าม พสุเดินข้ามไปหา ''เป็นอะไรหรอครับตา'' ''ตาล็อคประตูแต่ลืมเอากุญออกมาด้วย ตาเข้าบ้านไม่ได้'' ''แย่เลย'' พสุคิด ''คุณตาเอากุญแจไว้ตรงไหนหรอครับ'' ''น่าจะอยู่ที่หน้าทีวีตรงห้องนั่งเล่นนั่นแหละ'' ''งั้นคุณตารอแปปนึงนะครับ เดี๋ยวผมเข้าไปเอามาให้'' ตาพยักหน้า พสุเดินอ้อมไปข้างบ้าน แล้วตาก็นึกขึ้นมาได้ว่าถ้าไม่มีกุญแจแล้วจะเข้าไปในบ้านได้ยังไง พสุเดินออกมาพอดี ยื่นกุญแจบ้านมาให้ ''นี่ครับตา'' ตารับมาแบบงงๆ ''ขอบคุณนะหนุ่ม'' พสุยิ้มแล้วเดินกลับมาที่อพาร์ทเม้นท์ ขึ้นมาบนห้อง ทิ้งตัวนอนลงบนเตียงแล้วหลับตาลง ผลอยหลับไป พสุสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงแตรรถ ลุกขึ้นมานั่ง มองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นว่ามืดแล้ว สงสัยพสุจะลืมปิดหน้าต่าง พสุลุกขึ้นเดินไปดึงเข้ามาปิด เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำล้างหน้าแล้วเดินออกมานั่งที่เตียง หยิบโทรศัพท์ออกมาเลื่อนดู อีกไม่กี่วันก็จะถึงวันรวมฝูงแล้ว จริงๆพสุก็ไม่ได้อยากจะรวมฝูงนักหรอก แต่ถ้ามีคนคอยเป็นแบคให้ได้บ้างก็น่าจะดี เพราะพสุใช้ชีวิตค่อนข้างอันตรายเลยทีเดียว ถึงยังงั้นก็ต้องไปเสี่ยงดวงเอาล่ะนะว่าจะได้ฝูงดีหรือเปล่า แต่ถึงไม่ดีพสุก็ไม่ได้อะไรมาก หนีออกมาได้ตลอดเวลาอยู่แล้วล่ะ พสุเดินไปเปิดตู้เหนือหัว เอายาสีชมพูลงมากินอีกเม็ดหนึ่ง ยืนคิดอยู่สักพักแล้วกินเข้าไปอีกเม็ด พสุเริ่มมีเอเนอร์จี้ขึ้นมา รู้สึกตื่นกว่าเดิม เหมือนอุณหภูมิรอบๆตัวจะสูงขึ้นด้วย พสุเอาเสื้อแจ็คเกตหนังมาใส่โดยไม่ใส่อะไรข้างใน โชว์แผงอกขาวๆ พสุมองดูตัวเองในกระจก จัดทรงผมตัวเองให้เข้าที่ เดินออกมาจากห้อง พสุมาที่ย่านบันเทิง ย่านที่ไม่มีวันหลับใหล ที่นี่กลิ่นของอัลฟ่าและโอเมก้าคละคลุ้งไปหมด ที่นี่มีสถานที่บันเทิงและอบายมุขมากมายรวมกันอยู่ที่นี่ เค้าเลยเรียกที่นี่กันว่าย่านโลกีย์นั่นเอง ตามทางมีพวกโอมก้าแต่งตัววับๆแวมยืนกันอยู่ตามหลืบตามมุม บ้างก็ออกมาเรียกแขกกันตรงทางเดินเลย กลิ่นคาวราคะเต็มไปหมด พสุนั่งลงที่มุมเล็กๆมุมหนึ่งของถนนที่มีกล่องวางซ้อนกันอยู่ หยิบบุหรี่ออกมาจุดสูบ มองผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมา ขับรถสปอร์ตราคาแพง เสื้อผ้าแบรนด์เนม มีผู้คนรายล้อม พสุเองก็อยากเป็นแบบคนพวกนั้นเหมือนกัน พสุไม่ได้มาที่นี่เพื่อเที่ยวหรือดื่ม แต่มาทำงานต่างหาก พสุขายตัวเพราะได้เงินดี และได้ความสนุก ช่วงแรกมันอาจจะยาก แต่พอเริ่มชินและเปลี่ยนความคิดเป็นการสนุกและได้เงินพสุก็ทำงานนี้ได้อย่างฉลุย ทั้งมันส์ทั้งได้เงินไม่ดีตรงไหนใช่มั้ยล่ะ มีแต่ได้กับได้ หลายคนคุ้นหน้าพสุดี เพราะพสุเป็นโอเมก้าขายบริการที่ได้รับความนิยมพอสมควร อัลฟ่าคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพสุ
เมท ''สวัสดีครับ'' พสุเหลือบตาขึ้นไปมอง ''สวัสดีครับ'' ''ผมเมทนะ'' ''พสุครับ'' พสุยืนขึ้น ''คิดยังไงแล้วทำอะไรได้บ้างหรอ'' เมทถามอย่างตรงไปตรงมา ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องเสียเวลา ''เรทก็ตามนี้ครับ'' พสุโชว์หน้าจอโทรศัพท์ให้ดู ''คิดแพงเหมือนกันนะเนี่ย'' ''รับรองว่าคุ้มค่าแน่นอนครับ'' พสุยิ้ม ดวงตาสว่างวาบขึ้นชั่วครู่ เมทยิ้มตอบ ''ดีลครับ'' เมทยื่นมือมา พสุยื่นมือไปจับ ''ดีลครับ'' พสุตามเมทไป ''เราจะทำกันที่ไหนหรอครับ'' พสุถาม ''ผมเช่าห้องวีไอพีไว้น่ะ'' เมทพาพสุเดินมาที่บาร์ The Serpent บาร์ที่พวกคนรวยชอบมาใช้บริการกัน ที่นี่มีทั้งเหล้า การพนัน และการค้าประเวณี มีห้อง vip ให้เช่าใช้ทำอะไรก็ได้ ''จองเอาไว้แล้วครับ'' เมทบอกการ์ดตรงทางขึ้นชั้นสอง ทั้งคู่ขึ้นมาข้างบน เข้ามาในห้องที่ข้างในตกแต่งอย่างหรูหรา ''จะดื่มอะไรก่อนมั้ย'' ''ไม่ดีกว่าครับ'' พสุเดินเข้าไปหาเมท เอามือเกี่ยวเนคไทด์ของเมทเล่น เมทยิ้ม ''รีบร้อนจังเลยนะ'' ''เรื่องสนุกๆใครเค้าอยากรอกันล่ะครับ'' เมทถอดเสื้อแจ๊คเกตของพสุออก เผยให้เห็นหุ่นลีนของพสุ เอวบางดูยั่วยวน ผิวขาวซีดเนียนน่าสัมผัส มีรอยสักหลายที่บนตัวดูเซ็กซี่
พสุ เมทยื่นหน้าไปขบกัดที่ติ่งหูของพสุ ''ฮะ'' พสุหลุดร้องออกมา กลิ่นของพสุฟุ้งกระจายไปทั่วห้อง ทำเอาเมทควยแข็งตั้งขึ้นมาทันที ''เงี่ยนขนาดนั้นเลยหรอ'' เมทกระซิบข้างหู ''ใช่ครับ เงี่ยนมากด้วย'' เมทลากลิ้นเลียลงไปตามลำคอ ดูดคอขาวๆของพสุจนเป็นรอยแดง ยื่นหน้ามาใกล้ พสุเอานิ้วดันปากของเมทออกไป ''ไม่จูบครับ'' พสุพูดยิ้มๆ ''เรื่องมากจังนะ จะเก็บไว้ให้ใครรึไง'' ''ผมไม่ชอบจูบน่ะครับ ทำอย่างอื่นสนุกกว่าอีก'' พสเลื่อนตัวลงไป ขยำเป้าที่แข็งเป็นหินของเมท เอาหน้าไปซุดเป้า สูดดมกลิ่นควยของเมทเข้าไปเต็มปอด กลิ่นของอัลฟ่าทำเอาพสุเงี่ยนไปหมด ขยำเป้าของตัวเอง พสุกัดซิปของเมทแล้วรูดลง ถอดกางเกงของเมท ควยเมทแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงในสีแดง พสุขบกัดเบาๆไปตามลำควย เลียกางเกงในของเมทจนเปียกเป็นรูปควย พสุดึงกางเกงในของเมทลง ควยใหญ่ยาว12นิ้วเด้งออกมาตีหน้าของพสุ พสุมองควยตรงหน้าแล้วยิ้มอย่างพอใจ จับเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดดด อาาา'' พสุอมควยของเมทอย่างหิวกระหาย สอดลิ้นเข้าไปวนใต้หนังหุ้มของเมท ถอกควยของเมทลง หัวเห็ดบานแดงโผล่ออกมา เลียไปตามแง่งควยของเมท พสุดูดหัวควยของเมทเน้นๆ ตวัดลิ้นเลียรัวๆตรงหัวควยจนเมทเสียวตัวงอ เมทจิกผมของพสุไว้ เด้งเอวเย็ดปากพสุอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก อ๊อก'' ''อูยยย'' ควยเมทใหญ่คับปากพสุไปหมด เมทกระแทกเข้ามาไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนพสุสำลักน้ำตาเล็ด เมทถอนควยออก น้ำลายพสุไหลเยิ้มติดควยเมทมา พสุจับลำควยของเมทตั้งตรง ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาว เลื่อนลงไปดูดเลียไข่ของเมทจนชุ่ม ''ร่านใช้ได้เลยนี่นา'' เมทจับควยแฉะๆตีหน้าพสุอย่างแรงรัวๆจนหน้าสั่น พสุยิ้มพอใจ ดวงตาของพสุเปลี่ยนเป็นสีม่วงสว่างวาบเล่นกับแสงไฟในห้อง เมทมองตาของพสุแล้วก็เงี่ยนขึ้นมากกว่าเดิม ตัวเริ่มเกร็งแปลก อึดอัดครั่นเนื้อครั่นตัวไปหมด ดวงตาของเมทเปลี่ยนเป็นสีเหลืองอ่อน จิกหัวของพสุขึ้นมาแล้วตบหน้าของพสุ ''วันนี้ก็ช่วยบำเรอควยกูให้คุ้มกับที่จ่ายไปหน่อยละกัน'' พสุยิ้มกว้าง ''ได้สิครับ'' เมทอุ้มพสุโยนไปบนเตียง ถอดกางเกงยีนของพสุออก ยกขาของพสุขึ้นสูง รูหีสีชมพูขมิบไปมาเพราะความเงี่ยน เมทถอดเสื้อตัวเองออก เผยให้เห็นหุ่นล่ำๆของเมท กล้ามแขนเป็นมัดดๆ อกแน่น ซิกแพคเรียงกันเป็นแพ เหงื่อออกเต็มตัวเมทไปหมด เมทรู้สึกเงี่ยนอย่างบอกไม่ถูก ยื่นหน้าไปเลียหีพสุอย่างเมามันส์ ''อ๊ะ อาา'' เมทตวัดลิ้นเลียหีของพสุไปมา ลิ้นอุ่นๆหนาๆของเมทตวัดรัวๆดุนรูของพสุจนเสียวหีไปหมด เมทเลียหีพสุอย่างมูมมามจนแฉะ นั่งขึ้นเอาควยถูไปมาตรงรู ''สัส เงี่ยนชิบหาย ไม่ไหวละ'' ''สอดเข้ามาเลยสิครับ อยากได้ควยจะแย่อยู่แล้ว'' พสุมองมาด้วยดวงตาสีม่วงที่เต็มไปด้วยความเงี่ยน รอยยิ้มร่านๆของพสุยิ่งทำให้อารมณ์ของเมทพุ่งจนขีดสุด พสุไม่ได้เป็นฮีทแต่กลิ่นกลับแรงได้ขนาดนี้ หัวของเมทขาวโพลนไปหมดมีแต่ความเงี่ยนเข้าครอบงำ เมทดันควยเข้ามาในหีพสุจนสุดลำ ''อึก อ๊ะ'' ควยเมทแน่นคับหีของพสุไปหมด แทงเข้ามาลึกจนพสุทั้งจุกทั้งเสียว เมทเด้งเอวเย็ดหีของพสุเป็นจังหวะ ''อ๊ะ อ๊ะ อาาา ซี้ดดด เสียวครับ อูยยย'' ''โอยย แน่นชิบหาย'' หีของพสุนั้นทั้งแน่นทั้งอุ่น ตอดขมิบควยของเมทไม่หยุด แน่นที่สุดเท่าที่เมทเคยเจอมาเลย ถึงจะแน่นแต่ก็ดูดควยของเมทเข้าไป เมทจับเอวของพสุไว้แล้วกระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง ''อืออออ'' เมทดึงแขนของพสุไว้แล้วเด้าอย่างเร็วและแรง ซอยหีของพสุอย่างเมามันส์ ควยเมทกระแทกเข้ามาลึก แทงจุดเสียวของพสุไปมา ควยพสุแข็งกระดกขึ้นลงเพราะความเสียว เมทบีบคอของพสุ เร่งจังหวะซอยขึ้นอีก ยิ่งมองดวงตาสีม่วงนั้นเหมือนยิ่งโดนมนต์สะกด พสจับควยตัวเองสาวขึ้นลง ''อึก อือออ'' พสุน้ำแตกออกมาคามือ เมทเด้าแรงขึ้นอีก ''อาาา ซี้ดดดด!'' เมทดึงควยออก เอามาชักจ่อหน้าของพสุ สาวขึ้นลงเร็วๆ ''โอยยย!'' เมทน้ำแตกพุ่งมาใส่หน้าของพสุ น้ำควยขาวขุ่นของเมทออกมาเยอะมาก เคลือบใบหน้าของพสุจนจมน้ำควย กลิ่นคาวเต็มปากเต็มจมูกของพสุไปหมด พสุกวาดน้ำควยบนหน้าใส่ปากแล้วกลืนกินอย่างเอร็ดอร่อย ''น้ำควยอร่อยมากเลยครับ'' พสุบอกเสียงกระเส่า ควยของเมทยังไม่อ่อนลง เมทอุ้มพสุขึ้นเอาขาเกี่ยวเอวตัวเองไว้ โก้งโค้งแล้วเย็ดหีพสุอีกรอบทันที ''อ๊ะ อ๊ะ อาาาา แรงๆเลย ซี้ดด เสียวว'' ''โอยย ร่านชิบหายเลยสัส'' เมทกระแทกควยเข้ามาในหีพสุอย่างเมามันส์ สอดควยเข้าออกหีของพสุเป็นจังหวะ เมทจะยื่นหน้ามาจูบแต่พสุเอามือกันไว้ เมทเลยเลื่อนไปดูดคอของพสุแทน เอวก็ยังไม่หยุดเด้าหีพสุ ตอกควยเข้ามาในหีพสุอย่างเร็วและแรง ''อะ อาาา'' พสุคราง สั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของเมท เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่วห้อง ควยเมทแทงเข้ามาลึก กระทุ้งจุดเสียวของพสุย้ำๆจนเสียวแทบขาดใจ ควยพสุแข็งขึ้นมาอีกครั้ง เมทเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆ ''อะ อะ อาาาา อือออ'' พสุควยกระตุกน้ำแตกออกมาไม่หยุด เมทกอดเอวของพสุไว้แน่นแล้วกระหน่ำซอยหีของพสุอย่างรุนแรง ''โอยย เย็ดแม่ ไอเหี้้ย อ้าาา!'' เมทตอกควยเข้ามาสุดแรง ควยเมทกางพังผืดยึดติดกับรูของพสุ ปล่อยน้ำควยมากมายกระฉูดเข้ามาจนพสุรู้สึกอุ่นไปหมด ควยพสุแข็งแล้วน้ำแตกออกมาอีกรอบจากความรู้สึกนั้น เมททิ้งตัวนอนลงทับร่างของพสุบนเตียง ''สุดยอด'' เมทไม่เคยเจอโอเมก้าที่ทำให้ตัวเองรัท (อาการติดสัดของอัลฟ่า จะถูกควบคุมด้วยสัญชาตญาณดิบ และต้องการผสมพันธ์ คล้ายกับอาการฮีทของโอเมก้า)และน็อทโดยไม่เป็นฮีทมาก่อนเลย (น็อท คือการที่ควยอัลฟ่าขยายใหญ่ขึ้น เกิดพังผืดยึดติดกับช่องคลอดของโอเมก้าและปล่อยน้ำเชื้อออกมามากกว่าปกติเพื่อสืบพันธ์ จะเกิดเฉพาะตอนที่อัลฟ่ามีอะไรกับโอเมก้าที่กำลังฮีท) หลังจากผ่านไปประมาณชั่วโมงนึงควยของเมทถึงจะหดลงจนเอาออกได้ น้ำควยขาวขุ่นทะลักออกมาจากรูของพสุ พสุยิ้ม ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า เมทรู้สึกถูกใจพสุมาก ''นี่ ไม่สนใจมาเป็นโอเมก้าของผมหรอ'' ''ไม่ล่ะครับ'' ''เมื่อกี๊มันสุดยอดไปเลยไม่ใช่หรือไง'' ''ก็ใช่ครับ'' ''ไม่ติดใจหรอ'' พสุขำ ''มืออาชีพเค้าไม่ตกหลุมรักลูกค้ากันหรอกครับ'' พสุหยิบของเดินออกมาจากห้อง ลงมาที่บาร์ชั้นล่าง ผู้ชายคนหนึ่งที่มีรอยสักเต็มตัวหันมามองด้วยดวงตาสีเหลืองเหมือนกับงู ผู้ชายคนนั้นยิ้มให้ พสุไม่ได้สนใจแล้วเดินออกมาจากบาร์นั้น พสุกลับมาที่อพาร์ทเม้นท์ของตัวเอง นั่งลงข้างหน้าตึก เอากระเป๋าเงินสีน้ำตาลของเมทออกมา หยิบออกไปปเฉพาะเงินสดข้างในแล้วที่เหลือทิ้งไปข้างทาง พสุหยิบแก้วใบหนึ่งออกมาที่มีรอยสลักรูปงูอยู่ที่โคนแก้ว ไม่รู้ว่ามันมีราคาอะไรหรือเปล่า แต่มองแล้วสวยดีเลยเอาติดมือมาด้วย นิ้วของพสุโดนอะไรบางอย่างจากแก้วทิ่ม ''ซี้ดด'' มันแสบมาก แผลเล็กๆของพสุมีควันลอยออกมาเหมือนกำลังโดนเผา แก้วนี่ไม่รู้ว่าเคลือบอะไรมาหรือเปล่า มีผู้ชายตัวเล็กคนหนึ่งเดินมาที่หน้าตึก ทั้งคู่มองตากัน ''มีอะไรหรือเปล่าครับ'' ''ไม่มีอะไรหรอก'' ผู้ชายคนนั้นมองมาที่มือของพสุ เดินมานั่งลงแล้วเอามือพสุไป กำนิ้วของพสุไว้แล้วหลับตา เหมือนคามแสบจะเริ่มหายไปเรื่อยๆ ผู้ชายคนนั้นคลายมือออก แผลมันหายไปแล้ว แต่เหลือรอยแผลเป็นเป็นรูเส้นคดเคี้ยวอันเล็กๆ ''พวกแผลเป็นช้ยาทาเอาก็หายครับ'' ''ขอบคุณนะครับ'' ผู้ชายคนนั้นยิ้มให้แล้วเดินเข้าอพาร์ทเม้นท์ไป พสุไม่เคยเห็นหน้าผู้ชายคนนี้มาก่อนเลย อาจเพราะเวลาออกจากห้องไม่ตรงกันด้วยแหละมั้ง พสุหยิบแก้วใบนั้นขึ้นมาโยนขึ้นแล้วเตะมันเข้าไปในพุ่มไม้ แก้วใบนั้นละลาย พื้นหญ้าตรงนั้นก็ละลายไปด้วย ท่าทางที่บาร์นั้นจะไม่ปลอดภัยจริงๆซะด้วย พสุกลับขึ้นมาบนห้อง เอาเงินทั้งหมดที่ได้จากเมทไปใส่ลงในโหลแก้วที่มีเงินอยู่ในนั้นจนเต็มแล้ว มองไปที่รูปภาพที่แปะติดไว้ เป็นรูปบ้านที่ดูธรรมดาๆหลังหนึ่ง สักวัน พสุจะต้องออกไปจากที่นี่ให้ได้ พสุทิ้งตัวลงนอนอย่างเหน็ดเหนื่อย หลับตาลง สักพักก็หลับไป | 
[คัดลอกลิงก์]
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2022-2-6 00:33:48
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
เจ้าของ
โพสต์ 2022-2-6 03:31:12
โพสต์ 2022-2-6 04:29:20
โพสต์ 2022-2-6 05:49:04
