|
Chapter 4 “อ๊าๆๆๆๆๆ พี่การันต์ เตเสียว ค...ควยพี่การันต์มันใหญ่...อ๊างๆๆๆๆๆ......เย็ดสนุกหีมากเลย....ผัวจ๋ากระแทกแรงๆๆๆๆ” “ใหญ่แล้วชอบไหม ฮึบๆๆๆๆ ใหญ่ๆแบบนี้สิดี เหมาะกับรูหีร่านๆของมึงอ๊าๆๆๆๆ เสียวควย ควยกูๆๆๆๆๆ กูเงี่ยนควย ควยกูร้อนเหมือนจะระเบิดเลย อ๊าๆๆๆๆๆๆ ผมกระแทกควยเข้าออกรูร่านนั้นถี่หยิบ เหมือนหมาในฤดูติดสัตว์รูตูดของเตตอดรัดควยผมจนผมแทบทนไม่ไหว อ่า....ทำไมมันเสียวควยได้ขนาดนี้ “อ๊าๆๆๆ ฮือออออ พี่การันต์ต้องรับผิดชอบเต อ๊างงงงงเตติดใจควยพี่การันต์เหลือเกิน แทงเข้ามาแรงๆๆๆ เอาให้หีฉีกไปเลย” ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ “กูก็รับผิดชอบอยู่นี่ไง ฮึบๆๆๆๆๆๆๆ ควยกูแทงเข้าออกหีมึงอยู่เนี่ยฮึบๆๆๆๆๆ อ๊าสสสสส เสียวควยชิบ” “อ๊าสสๆๆๆๆๆ พี่การันต์ เตจะแตกแล้วๆๆๆๆๆ” “กูก็จะแตกแล้ว น้ำควยกูๆๆๆๆๆ น้ำควยกูแตกแล้ว อ๊าสสสสสสสสสสส” ผมกระแทกควยเข้าไปครั้งสุดท้ายอย่างแรงก่อนที่น้ำจำนวนมากมายจะกระฉูดเข้าไปในตูดเตระลอกแล้วระลอกเล่า ผมก้มหน้าลงไปจูบเตอย่างดูดดื่ม ก่อนที่เกมกามที่สองของเราจะเริ่มขึ้นอีกในใจก็ได้แต่หวังว่าจะไม่มีใครขึ้นมาเจอเราทั้งสองคนบนดาดฟ้าของออฟฟิศแห่งนี้ “วันนี้กูจะเย็ดมึงให้น้ำเงี่ยนหมดกระโปกเลย” ตับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ “อ๊าสสสสสสสสส” “กลับมาแล้วเหรอครับ เหนื่อยไหม” เดย์ถามผมเสียงใสแววตาดูดีใจที่ผมกลับมา ในขณะที่ผมเพิ่งเปิดประตูห้องเข้ามาผมเดินเข้าไปหอมแก้มคนตรงหน้าเบาๆก่อนจะตอบ “อื้ม” “ช่วงนี้งานยุ่งเหรอ เห็นการันต์กลับมาทีไรดูเหนื่อยตลอดเลย ต้องพักผ่อนบ้างนะ” เดย์มองผมด้วยความเป็นห่วง “อืม นิดหน่อยนะ....เดี๋ยวการันต์ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ”’ “อ..โอเค” ผมหยิบผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปทันทีผมรู้สึกผิดกับเดย์เหลือเกินจนแทบไม่กล้าที่จะสบตาเวลาคุยกัน นี่ก็ผ่านมาเป็นเดือนแล้วตั้งแต่ผมเริ่มนอกใจเดย์ไปมีอะไรกับเตผมไม่สามารถหักห้ามใจตัวเองได้เลย ทุกครั้งที่ผมเจอกับเตความเงี่ยนมันจะเข้าครอบงำตลอด ควยผมมันแข็งปวดตุบๆอย่างช่วยไม่ได้ ตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เราสองคนแอบเย็ดกันทุกวันที่ออฟฟิศในช่วงเวลาพักบางทีก็ตรงบันไดหนีไฟ บางทีก็ตรงดาดฟ้า ไม่ก็ลานจอดรถ บางทีก็ปาไปสี่ห้ารอบต่อวันจนตัวผมรู้สึกอ่อนเพลียไปหมด แต่ตอนนี้ผมกลับหยุดไม่ได้เซ็กกับเตมันทำให้ผมได้ปลดปล่อยสัญชาตยานดิบของตัวเองออกมา ผมจะเย็ดมันรุนแรงสบถด่ามันยังไงก็ได้ แต่กับเดย์มันต่างกัน เดย์เป็นคนที่ผมรัก คนที่ผมอยากทะนุถนอมและผมคงไม่มีวันกล้าทำอะไรแบบนั้นกับเดย์เด็ดขาด ผมรู้สึกผิดต่อเดย์เหลือเกิน ผมอยากเลิกทำแบบนี้ แต่พอคิดถึงตอนมีเซ็กกับเตขึ้นมา บ้าเอ้ย!! ตอนนี้ควยของผมเริ่มแข็งตัวขึ้นมา ผมจับแท่งควยใหญ่นั้นรูดเข้าออกอย่างรวดเร็วทันทีภายในหัวก็ได้แต่จินตนาการว่า พรุ่งนี้ผมจะเย็ดเตท่าไหนดี
เดย์ “วันนี้เดย์มีสัมภาษณ์งานใช่ไหม” “ใช่ครับ สองที่แหนะ อาจจะกลับมาเย็นๆเลยนะ....นี่เดย์ทำอาหารเช้าเตรียมไว้ให้แล้ว” ผมพูดในขณะที่กำลังจัดเตรียมวางอาหารไว้ให้การันต์ “แล้วไม่ทานด้วยกันก่อนหรอ” “ไม่เป็นไรอะเดี๋ยวเดย์ต้องรีบไป...เอ้อ...แล้ววันนี้ที่บริษัทการันต์หยุดใช่ไหม” “ใช่....ได้ทำงานจากบ้านหนึ่งวัน ก็ดีเหมือนกันนะจะได้พักผ่อน…แล้ว..”การันต์มองหน้าผมเล็กน้อยอย่างกล้าๆกลัวๆก่อนจะพูดต่อ“เอ่อ.....เดย์จะกลับมาประมาณกี่โมงเหรอ...ที่ว่าเย็นๆ” “อืม น่าจะประมาณ 4-5 โมงนะ ทำไมเหรอ” “ป่าวๆ.....จะได้ทำกับข้าวไว้รอไง” การันต์วยิ้มก่อนจะหอบแก้มผม พร้อมกับดึงผมเข้าไปกอดแน่นๆ “การันต์ปล่อยก่อน เดี๋ยวเดย์ต้องรีบไปแล้ว” ผมค้อนการันต์เบาๆการันต์ได้แต่ยิ้มก่อนจะยอมปล่อยผมแต่โดยดี “ขอให้ได้งานนะครับ คนเก่งของการันต์”
ติ๊ง น๊องงงง อยู่ดีๆเสียงประตูห้องก็ดังขึ้น ผมหันหน้าไปมองการันต์ทันทีเผื่อรู้ว่าใครการันต์ได้แต่ยักไหล่ ผมเห็นดังนั้นจึงรีบเดินออกไปเปิดประตู “อ้าว....” ชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิร์ตที่ผมไม่เคยเห็นหน้าค่าตามาก่อนมองผมด้วยอาการแปลกใจนิดๆ “เต...!” อยู่ดีๆการันต์ก็ตะโกนออกมาจากข้างหลังด้วยความตกใจก่อนจะรีบเดินมาที่หน้าประตูทันที “มาทำอะไรที่นี่” “เอ่อ...ก็มาคุยเรื่องงานที่นัดกันไว้ไง การันต์ลืมแล้วเหรอ” คนตรงหน้าว่าก่อนจะยิ้มให้ผม การันต์มองหน้าเตเหมือนหงุดหงิดใจเล็กๆ มีเรื่องอะไรกันนะ “นี่....เตเอาเอกสารสำคัญมาด้วยนะ ขอเข้าไปคุยหน่อยได้ป้ะ” คนชื่อเตว่าก่อนจะยกแฟ้มในมือขึ้นมาโชว์“เอ้อ....ขอโทษนะครับ ลืมแนะนำตัวเลย เราชื่อเตเป็นรุ่นน้องที่ทำงานของการันต์….ส่วนนี่เดย์แฟนพี่การันต์ใช่ไหม ” “อ๋อ...ใช่ครับ.....สวัสดีครับ” ผมทักทายคนคนนั้นเบาๆ เอ....ทำไมผมรู้สึกว่าบรรยากาศมันครุกกรุ่นแปลกๆนะ “เอ่อ...งั้นเชิญตามสบายนะ...เดี๋ยวเดย์ต้องรีบไปแล้ว” ผมหันไปมองหน้าการันต์ที่กำลังขมวดคิ้วเหมือนคิดอะไรอยู่.....สงสัยคงจะเครียดเรื่องงานมั้ง ผมรีบใส่รองเท้าหยิบเอกสารต่างๆที่สำคัญในการสัมภาษณ์งานก่อนจะเดินออกมาทันทีพร้อมกับที่เตเดินเข้าไปในห้องก่อนจะปิดประตู ผมยืนรอรถมอเตอร์ไซต์หน้าคอนโดจนเกือบสิบห้านาทีก็ยังไม่มีวี่แววว่ารถจะมาสักที เป็นแบบนี้ทุกทีเลยสิน่า ช่วงเช้าที่เร่งด่วน รู้แบบนี้ผมออกมาเช้ากว่านี้ก็ดี ผมใช้เวลาที่ว่างอยู่ตรวจเช็คเอกสารที่เตรียมมาเพื่อความมั่นใจ เพราะถ้าเกิดหลงลืมอะไรจะได้รีบกลับไปเอาทัน โอเค ทุกอย่างอยู่ในนี้ครบหมดแล้ว เห้ย.....เดี๋ยวนะ! ผมพยายามหาดูกระเป๋าตังทั้งในกางเกงและในกระเปาแฟ้มแต่ก็หาไม่เจอแม้แต่ร่องรอยผมคงลืมเอาไว้ในห้องแน่ๆ “เดย์เอ้ยยย ขี้หลงขี้ลืมไม่เปลี่ยนเลย” ผมกร่นด่าตัวเองอย่างอารมณ์เสียก่อนจะรีบหันหลังกลับเพื่อไปที่ห้องทันที
................................
,มาต่อให้แล้วนะครับ อย่าลืมคอมเม้นให้กำลังใจกันด้วยน้าาา ถ้าเสียงตอบรับดีจะรีบมาต่อให้เรื่อยๆเลย ขอบคุณครับ
| 
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-1-25 18:36:01
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2021-1-25 18:41:40
โพสต์ 2021-1-25 18:59:08
โพสต์ 2021-1-25 22:40:06