|
แฝดคนละฝั่ง 14 เผชิญหน้า
“เชิญครับคุณไตร”พนักงานเชิญผมเข้าห้องประชุมนี่เป็นประชุมใหญ่ ของผู้ประกอบธุรกิจโรงแรมในจังหวัด ประจำปี ผมไม่คิดว่าโรงแรมพาร์ค จะได้รับเชิญ เพราะมันเป็นโรงแรมขนาดเล็ก พอเข้าห้องประชุมคนในห้องมากันหนาตาแล้ว ผมนั่งฟังประชุมหน้าเวทีไปเรื่อยทักทายคนรู้จักบ้างตามภาษา ผมเคยมาประชุมในฐานะผู้ติดตามมากับพ่อหลายครั้งเลยทำให้รู้จักพี่ ๆ หลายคนที่ทำโรงแรม เรื่องที่ประชุมส่วนมากจะเป็นเรื่องทั่วไปแต่ก็มีพูดถึงเรื่องการฟื้นตัวของโรงแรมพาร์คด้วยซึ่งทุกคนในกลุ่มธุรกิจรู้ข่าวมาเป็นระยะ “ประชุมเสร็จขอเชิญ ร่วมรับประทานอาหาร กันนะครับ”ประธานการประชุมกล่าวหลังปิดประชุมเราเดินไปที่ ลานรินสระน้ำของโรงแรมเจ้าภาพ เรากินข้าวกันเสร็จก็ยังยืนกินกาแฟคุยทักทายกันอยู่ พ่อสอนว่าจุดนี้เป็นเวลาสำคัญกว่าการประชุมเพราะจะได้คุย ประสานอะไรกับเจ้าของโรงแรมโดยตรง “น้องไตรเก่งนะครับที่กลับมาฟื้นโรงแรมของพ่อได้ แต่ก่อนพี่ยังเสียดายเลย เคยขอซื้อจากนายหัวแต่ท่านไม่ขายบอกจะเก็บไว้ให้ลูกชายคนเล็ก”พี่เจ้าของโรงแรม ริมหาด ท่านหนึ่งคุยกับผม ผมได้แต่ยิ้มรับ ผมเดินทักทายอีกหลายคนส่วนมากจะคุยเรื่องสวนน้ำ ที่กำลังจะเปิดสมบูรณ์ บางคนขอดิว ส่วนลด หรือแพคเกจร่วมซึ่งผมก็รับไว้พิจารณา “ผมว่าคุณไตรน่าจะทำการตลาดเพิ่มนะครับ โรงแรมพาร์คยุคใหม่โตได้อีกเยอะแน่”เจ้าของโรงแรมสามดาวแห่งหนึ่ง คุยกับผม “ขอบคุณครับ”ผมได้แต่ยิ้มรับ “ได้ข่าวว่าอีกฝั่งของโรงแรมก็ทำเหรอ”พี่เขายังถามต่อ “ครับก็ทำเป็นที่พักผ่อนเฉพาะทางน่ะครับ”ผมเลี่ยงตอบ “พี่เข้าใจพี่ก็ว่าดีนะ โรงแรมอย่างเรา ถ้าไม่ติดระดับ ประเทศก็ต้องมีข้างหลังบ้านกันบ้างแหละ” “ครับ” “ถ้าแขกพี่ต้องการให้บริการ พี่จะโทรหานะ” “ได้เลยครับ”ผมยิ้มรับ ผมคุยกับหลายคนหลายโรงแรมพาร์คได้รับการต้อนรับอย่างดีจากกลุ่มธุรกิจโรงแรม จนผมคิดว่าถ้าสวนน้ำเปิดจะเปิดดิวพิเศษกับโรงแรมหลายโรง “ยังไง ก็ขอชมนะว่า ไตรเก่งมากที่สามารถ ทำให้แกรนด์ทรีซีซั่นพาร์ค ที่กำลังจะซบฟื้นขึ้นมาได้อีกครั้ง”คุณธวัช ประธานกลุ่มธุรกิจโรงแรมของจังหวัด เข้ามาคุยกับผม “ครับ ผมเห็นเป็นสิ่งที่พ่อรัก ผมเลยสู้ อยากให้ฟื้นขึ้นมา เพื่อให้พ่อดีใจครับ”ผมตอบไป “ดีแล้วแต่เออ...”คุณธวัช นิ่ง “แล้วกับ ซีวิวล่ะเป็นยังไงกันบ้าง”คุณธวัชถามตรง ๆ เล่นเอาผมไปไม่ถูก “ก็ยังไม่คุยกันครับ”ผมตอบได้แค่นั้น “ยังไงก็ดู ๆ หน่อยนะได้ข่าว ว่าแย่ลงมาก” “เออมันเหมือนเขาไม่อยากให้ผมเข้าไปยุ่งหรอกครับ”ผมตอบไป ได้เท่านั่นจริง ๆ คุณธวัช ไม่พูดอะไรเหมือนหลายคนจะรู้สถานการณ์ของผมสองพี่น้อง ผมคุยสักพักก็ขอตัวกลับโทรสั่งให้ให้ไข่ เตรียมรถ ตอนผมกำลังจะเดินออกมาทางหน้าโรงแรม เดินถึงหน้าโรงแรมคนที่เดินมาอีกฝั่งของบันได ทำให้ผมตัวแข็ง ตรี!!! เรามองสบตากันสายตาตรี ก็ตกใจไม่แพ้ผม ผมพยามจะไม่ทัก กำลังจะเดินผ่านไปที่รถ “ไม่ทักกันหน่อยเหรอพี่ชาย”ตรีพูดตรงหน้าผม “สบายดีนะ”ผมทักไปอย่างนั้น “สบายดีเป็นไงบ้างล่ะ ไอ้โรงแรมเฮงซวยของนาย”ตรีเปิดประเด็นแล้ว “ก็ดี ทำไปเรื่อยๆ”ผมพยามเก็บอารมณ์ “ทำไปก็เท่านั้นมันใกล้จะฉิบหายแล้วแหละ ฮ่า ๆ ๆ”ตรีหัวเราะ ผมพยามไม่ตอบเพราะรู้ว่า ตรีจะยิ่งโวยวาย “ตรีนายจะทำอะไรก็ทำได้นะ แต่ขอให้เล่นในเกมอย่าเล่นสกปรกนักเลย”ผมเหลืออดจากคำถากถางของตรี “สกปรกเหรอแล้วมึงไม่สกปรกเหรอ ที่เอาคนของโรงแรมกูไป”ตรีเสียงดังขึ้น “เขาออกเองแล้วก็มาหางานที่ พาร์ค พี่ก็ต้องรับไว้”ผมอธิบาย “มึงไม่ต้องทำพูดดีไม่ต้องแทนตัวว่าพี่ด้วย มึงไม่ใช่พี่กู”ตรี ยังหัวร้อน “อยากได้โรงแรมก็ได้ไปแล้ว ยังจะเอาอะไรอีก โกรธอะไรหนักหนา”ผมก็เริ่มหมดความอดทนเหมือนกัน “อยากเห็นความฉิบหายพ่ายแพ้ของมึงไงไอ้ไตร”ตรีแผดเสียง “กูไปทำอะไรให้มึงวะมึงถึงไม่เลิกซะที ทุกอย่างมึงก็เอาไปแล้ว ต่างคนต่างอยู่ก็ได้”ผมหมดความอดทน “มึงยังมีหน้ามาถามอีกเหรอว่าทำอะไร มึงแย่งทุกอย่างไปจากกู มึง มีพ่อ กูไม่มี”ไอ้ตรีเสียงเครือมันคงเป็นความรู้สึก ที่เหมือนไม่มีพ่อ เพราะหลัง ๆ พ่อไม่ค่อยอยากจะพูดกับมันเท่าไหร่ พูดทีไรก็ทะเลาะกันทุกที หลัง ๆ พ่อยิ่งเหนื่อย เพื่อขยายกิจการโรงแรมผมได้ใกล้ชิดพ่อ หลังกลับมาเมืองไทย และช่วยงานพ่อ เรื่องส่วนใหญ่ที่ได้คุยกับพ่อก็เป็นแค่เรื่องงาน แต่ตรี หาไปจากเรา ไปอยู่กับเพื่อน กับกลุ่มที่กรุงเทพยิ่งทำให้ขาดการติดต่อไปกันใหญ่ “ก็มึงทำตัวเองงานอะไรของพ่อมึงก็ไม่ทำ เอาแต่เที่ยวเล่น”ผมด่า “ทำก็เป็นหมาสำหรับพ่อกับมึงอยู่ดี”ตรีสวนผม “ช่างแม่งเหอะจำไว้ กูจะหยุดต่อเมื่อ เห็นมึงฉิบหาย มึงจำไว้”ตรีประกาศลั่น ผมตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อตรี “แกร็ก” เสียงจากด้านหลังผม มันเป็นเสียงขึ้นนกปืน ผมหันไปลูกน้องของตรี กำลังยืนอยู่ข้างหลังผม ผมไม่คุ้นหน้า แต่หน้าตาเหมือนไม่ใช่คนไทยผมหันไปมอง มือมันจับด้ามปืนไว้ พร้อมยิง “ปล่อยกู”ตรีคำรามเบาๆ ผมปล่อยมือ ตาเราสองคนจ้องเขม็งกัน “มีอะไรหรือเปล่าครับนาย”ไอ้ไข่เดินมา “นายหัวตรีสวัสดีครับ”ไอ้ขายกมือไหว้ พนมมือ กับปืนในมือ แล้วหันหน้าไปมอง คนของตรี ตรีไม่สนใจหันหลังเดินขึ้นรถรีบออกไป “ไปครับนายกลับกันเถอะ”ไอ้ไข่ชวน ผมยังใจเต้นแรงกับเหตุการณ์ ไม่หาย จนขึ้นรถ “แรงขึ้นทุกวันนะครับนาย”ไอ้ไข่พูดตอนขับรถออกผมไม่รู้จะพูดอะไร “แกพกปืนด้วยเหรอไข่”ผมสงสัยหลังตั้งสติได้ “ครับคุณนุสั่งให้พกไว้”ไข่ตอบ มันเป็นคำสั่งพี่นุนี่เอง “ไปไหนดีครับนาย”ไข่ถาม “กลับบ้านเหนื่อยเหลือเกิน ขอกลับไปพักหน่อยแล้วกัน”ผมสั่ง แล้วเอนตัวนอนปล่อยให้ไอ้ไข่ขับรถไปที่บ้าน “คลายเครียดไหมครับนายผมจัดให้”ไอ้ไข่ เลี้ยวรถเข้าประตูบ้าน “เอาสิเรียกมาแล้วกัน ฉันไปนอนรอนะ มาแล้วก็พาไปที่ห้องแล้วกัน”ผมสั่ง ก่อนลงรถแล้วตรงขึ้นไปที่ห้องนอน ผมล้มตัวลงนอนไม่นานก็หลับไป จนไอ้ไข่ มาเคาะประตู ผมงัวเงียลุกไปเปิด ไอ้ไข่ยืนยิ้ม พร้อมเด็กหนุ่มหน้าตาดี สองคน “มาแล้วครับนาย”ไข่บอกแล้วสั่งให้หนุ่มๆ สองคนเข้าไปในห้อง ผมยังเพลีย ๆ เลยกลับมานอนต่อ “นวดไปบริการไปแล้วกัน”ผมสั่งแล้วนอนคว่ำหลับตา มือสี่มือเริ่มสัมผัสไล้ไปตามตัวผม เสื้อคลุมถูกถอดออก จนเหลือร่างเปลือยเปล่า น้ำมันค่อย ๆชะโลมตัวผม มือกดสัมผัสไปเรื่อยที่ขาทั้งสองข้าง ถึงด้านบนท่อนของเด็กคนหนึ่งเริ่มแข็งแล้วถูอยู่ที่ขาผม อีกคนกำลังนวดหลัง สักพัก ลิ้นอุ่นๆ ก็ก้มลงเลียร่อนก้น ผมจนถึงรูก้น มันเสียว จนเกรง แต่ลิ้นยังไม่หยุด เลยไปต่อที่พวงไข่เด็กอีกคน โอบผมเอามือล้วงไปที่หน้าท้องถึงท่อนผมมันเริ่มแข็งจนคำหน้าท้องผมจนรู้สึกได้ ผมเปลี่ยนท่าเป็นนอนหงาย ปล่อยท่อนให้แข็งโด่เป็นอิสระ “โหพี่ใหญ่เหมือนของฝรั่งเลยนะ” น้องคนหนึ่งพูด ไปชักท่อนผมไป ก่อนให้อีกคนหนึ่งครอบปากลงไปดูดเลียหัวบานๆ ของผมเน้นๆ อีกคนเปลี่ยนจากชักมาดูดเลียพวงไข่หนุ่มสองคนยังใช้ปากวนอยู่ที่ท่อนผม คนนึงดูดท่อน คนนึงเลียพวก สลับกันไปมันเสียวจนตัวเกรง ผ่านไปสักพัก จนผมทนไม่ไหวจับน้องสองคนนอนหงายบนเตียงเด็กสองคนรู้งาน หงายพร้อมกันถ่างขาป้ายเจลรอ ผมจัดการจ่อท่อนกับคนแรกกำลังจะกดเข้าไป แต่...... อารมณ์บางอย่างผมหยุดชะงักทำไมผมเห็นหน้าใครคนหนึ่งลอยมา ผมหยุด ทำต่อไม่ได้ ไม่ได้จริง ๆแม้จะอารมณ์ค้างด้วยกันทั้งสามคน “เป็นอะไรพี่”เด็กถาม “เปล่าไม่มีอะไรหรอก พี่คงไม่สบาย”ผมตอยเด็กไป สุดท้าย ผมให้เด็กสองคนกลับไปเลยเพราะไม่อยากมีอะไรด้วยแล้ว หลังเด็กสองคนกลับไป แบบ งง ๆ(ไอ้ไข่จัดการจ่ายค่าตัวเต็มราคา) ผมมองนาฬิกา เพิ่งจะ หกโมงเย็น ผมหยิบโทรศัพท์เปิดปิด อยู่หลายรอบ ก่อนจะกดโทรศัพท์ “น้องไตรมีอะไรครับ”เสียงจากปลายสาย “เปล่าครับพอดีเพิ่งตื่น” ผมก็ไม่รู้จะคุยอะไรเหมือนกัน “ไม่สบายหรือเปล่าไอ้ไข่มันมารายงานพี่แล้วนะ” “ไม่เป็นไรครับเครียดมากเลยเพลียมั้งครับ”ผมตอบไป “เครียดมากินข้าวกับพี่ก็ได้นะ” “ดีเหมือนกันครับที่บ้านพี่เหรอ”ผมถาม “เปล่าที่บ้านเรา.........”คำตอบของพี่นุ ทำให้ผมยิ้มได้ บ้านเราพี่นุหมายถึงบ้านที่ว่างหลังโรงเรียน ผมแต่งตัวออกขับรถออกจากบ้านไปเองไม่ให้ไอ้ไข่ไปส่งจุดหมายคือ ตรงไป “บ้านเรา” ............................................................................................ @ซีวิว ตรียังอารมณ์ค้างด่าไปทั่ว ทุกคน ทศ ยังเข้าหน้าไม่ติดยิ่งกลับมา มีใบลาออกของคนงานอีกหลายใบ รวมถึงพนักงานในออฟฟิตด้วย ยิ่งทำให้ตรีหัวร้อนไปใหญ่ “เออนายหัวครับ”ทศ รวมความกล้าที่จะแจ้งเรื่องสำคัญ “อะไร”เสียงห้วนดังของตรีทำทศสะดุ้ง “คือตอนนี้ยอดรายได้สุทธิของเราตกเป็นประวัติการณ์เลยครับแล้วถ้าจบไตรมาสนี้ ยังไม่มีแนวโน้มที่ดีขึ้น ผู้ถือหุ้นใหญ่ของเราสองรายจะถอนหุ้นนะครับ” ทศเพิ่งได้ข่าวมา ซึ่งอีกแค่เดือนเดียว จะสิ้นไตรมาสหากถูกถอนหุ้นจริงๆ ซีวิวถึงแข็งแกร่งยังไงก็มีปัญหาแน่นอน “ไอ้สัสพอเกิดปัญหาแล้วเสือกทิ้งกันไป ไหนบอกเป็นเพื่อนรักพ่อยังไง”ตรีด่าเมื่อรู้เรื่องถอนหุ้น ทศ ไม่กล้าตอบอะไรต่อ ได้แต่ออกไปเงียบ ๆ ตรีหุนหันเดินออกมาจากออฟฟิตโดยไม่รู้จุดหมายเดินมาถึงลานจอดรถ มองหารถของตัวเอง ก็ไม่เจอ ยามมารายงานว่า คนขับรถเอารถไปล้าง “ทำไมมึงต้องล้างเวลานี้ด้วยวะ”ตรีไม่ถูกใจสักอย่างตอนนี้ตรีเหมือนคนพล่าน กำลังจะหันหลังกลับเข้าโรงแรม โดยไม่รู้จะไปไหน “น้องตรีนี่”เสียงรถหรูเปิดกระจก มา “พี่ดล”ตรีมองไปที่รถหรู “เพิ่งเลิกงานเหรอครับ”พี่ดลยิ้มอบอุ่นเหมือนเดิม “เออครับ”ตรีตอบ “ไปกับพี่ไหมพี่ว่าจะไปเที่ยวเล่นแถวนี้หน่อย”พี่ดลชวน ตรีขึ้นรถแต่โดยดี คงไม่มีอะไรได้ก็ได้กันแล้ว คงไม่คิดอะไรมากกว่านี้ รถค่อย ๆ แล่นออกจากโรงแรม “ไปไหนเหรอครับ”ตรีสงสัย “พี่จะไปทำบุญ”พี่ดลตอบเล่นเอาตรีคาดไม่ถึง เพราะปกติ ถ้ามาที่นี่ ควรเที่ยวทะเล แหล่งบันเทิงหรือธรรมชาติ แต่พี่ดล ไปทำบุญ รถขับเข้าไปในป่าบนเขาจนถึงวัดกลางป่า ดูสภาพไม่น่าเป็นวัด เพราะ มีแค่โบสถ์เก่า ๆ ศาลาปูนด้านบนศาลาเป็นห้องพักพระสงฆ์ พี่ดลจอดรถ “ไปกันครับ”พี่ดลชวนตรีลงรถแล้วขนของทำบุญเดินขึ้นศาลามีหลวงตาแก่ ๆ รูปหนึ่งกำลังนั่งรออยู่ที่ กลางศาลา “เจ้าดล”หลวงตาคนนั้นทักพี่ดลก้มกราบ ตรีกราบตาม “ครั้งนี้ว่างไวครับเลยมาหาหลวงตา”พี่ดลคุยเหมือนสนิทกับหลวงตา “เออๆ ดีแล้ว” หลวงตาบอก แล้วก็เริ่มทำพิธีถวายสังฆทาน และอาหารเพลที่พี่ดลสั่งมาจากโรงแรม หลังจากทำพิธีเสร็จ “คิดถึงมันนะ”หลวงตาคุยกันพี่ดล โดยตรีนั่งฟังเงียบๆ “ครับคิดถึง ตอนพี่เขาเสีย ผมยังไม่ได้ไปงานเลย”พี่ดลพูดหน้าเศร้า ๆ “มันเป็นอนิจจังน่ะ ดล ไม่มีใครหนีพ้นหรอก”หลวงตาสอน “ครับหลวงตา นี่นะครับ”พี่ดลหยิบซองออกมา “อันนี้ให้หลวงตาใช้ส่วนตัวนะคับเวลาไปหาหมอหรืออะไร” “ส่วนอันนี้ผมสานต่อ ศาลา ที่พี่เขาสร้างไว้ นะครับ” ตรีมองซองหนาออกมาได้ชัด น่าจะเป็นเงินจำนวนมากอยู่ คุยธุระเสร็จ สองคนก็กราบลาหลวงตา “พี่รู้จักวัดนี้ได้ยังไงครับ ผมคนพื้นที่ยังไม่เคยมาเลย”ตรีถาม ตอนเดินกลับมาที่รถ “แต่ก่อนหลวงตาอยู่วัดในตัวเมือง พี่ไปเป็นเด็กวัดให้ท่าน จนหลัง ๆ ได้ข่าวว่าท่านมาช่วยดูแลวัดนี้พี่เลยตามมา”พี่ดลบอก “ผมไม่ได้มาทำบุญนานมากแล้ว”ตรียิ้มมันเป็นความจริง ตั้งแต่กลับมาก็มีแต่เรื่อง เขาไม่ได้พักผ่อนที่เรียกว่าพักผ่อนจริงๆเลยสักที เพราะทั้งหมดมีแต่เรื่องทำลาย พาร์คให้สิ้นแล้วก็มาเรื่องปัญหาที่ซีวิวอีก “ไปไหนกันต่อดี”พี่ดลถาม ตอนขับรถออก “ไม่รู้สิครับ”ตรียิ้ม เพราะมีความรู้สึกว่าอยู่กับพี่ดลแล้วสบายใจ “ไปคลายเครียดแบบวันนั้นไหม”พี่ดลยิ้ม “ได้นะครับจะกลับโรงแรมเหรอ”ตรีงง “ไม่นะ พี่มีที่ดีกว่านั้น” พี่ดลยิ้ม แล้วกลับรถ ขับกลับไปทางวัด แต่เลยวัดขึ้นไปบนภูเขา จนจอดที่ลานสุดทาง “มาสิ”พี่ดลชวนแล้วลงจากรถเดินนำเข้าไปตามทางเดินปูนเก่า ๆ เหมือนป้ายค้างไว้ว่าจุดชมวิวทางเริ่มมีหญ้าขึ้นปกคลุม พี่ดลเดินนำไปสักพัก เข้าไปได้ สองร้อยเมตรแต่เป็นทางโค้งมีพุ่มไม้ ขึ้นสูงมองไม่เห็น จนไปสุด ที่ศาลาเก่า ๆ หลังหนึ่งสภาพยังใช้ได้ แต่เหมือนไม่ค่อยมีคนมาใช้นานแล้ว มองไป เห็นทะเลและวิวเมืองบางส่วน “วิวสวยจังครับ”ตรีบอก “พี่ชอบมาที่นี่นะมันเป็นที่ไม่ค่อยมีคนรู้ เคยมีคนพาพี่มา เลยติดใจ”พี่ดลบอกแล้วเข้ามากอดตรีด้านหลัง “พี่ชอบนายนะ”พี่ดลกระซิบ มันทำความรู้สึกของตรีแปลกจนบอกไม่ถูกใจหนึ่งก็รู้สึกผิดกับมาร์คแต่ใจหนึ่งก็ห้ามใจตัวเองไม่ให้เคลิ้มไปกับเวลานี้ไม่ได้ “เออพี่ดลครับ แต่ผมมีแฟนแล้วนะครับ”ตรีพยามตั้งสติ “เป็นพี่น้องกันได้ตรีเป็นพี่น้องกัน”พี่ดลบอกแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ มันเกินความรู้สึกจะห้ามใจจริง ๆตรีพลิกตัวหันหน้าอยู่ในวงแขนพี่ดล ปากเข้าหากัน แล้วจบลงที่จูบแลกลิ้นกันอยู่เนินนาน บนยอดเขา พี่ดลถอดเสื้อยืดออกไปจากตัวแล้วเริ่มปลกกระดุมเสื้อเชิ้ตของตรี และจัดการกับกางเกงของทั้งสองคน จนสองคนร่างเปลือยเปล่าพี่ดลไซร้ ตรีทุกซอกมุมเหมือนอยากลิ้มรสความรู้สึก ทุกอนุของร่างกายตรี “อ้าพี่”ตรีร้องเบา ๆ เพราะลิ้นพี่ดลกับลำไล่เรื่อยลงไปถึงหน้าท้องและขาอ่อนตรีเอาตัวพิงเขา ศาลา ขายกขึ้นเหยียบแท่นปูนที่นั่งข้างหนึ่งทำให้เน้นท่อนแข็งโด่เด่นชัด ปากพี่ดลไล่งับท่อน ของตรีโดยมือยังโอบเอวตรีอยู่ริมฝีปากถูท่อนบ้าง โดนบ้างจนหัว ค่อยๆ เข้าไปในปากพี่ดล แล้วรูดปากเข้าไปสุดลำ ก่อนรูดปากเข้าออก วนลิ้นในปากพี่ดลบอกเป็นโบทถนัดรุก แต่การดูด ทำให้ตรีเกรง ทั้งตัวสายตามองพี่ดลบ้างมองไปรอบข้าง มันเป็นบรรยากาศเอ้าดอร์ที่สุดยอดมากตรีเริ่มขยับเอว กระแทกปากพี่ดล เป็นจังหวะ ท่อนแข็งพร้อมรบแล้ว พี่ดลชักปากออกแล้วให้ตรีไปนั่งที่ ที่นั่งในศาลา พี่ดลหันหน้าเข้าหาตรี แล้วจับท่อนชุ่มน้ำลายของตรีตรงกับรูค่อย ๆ หย่อนตัวทับลงไป หน้าเหยเก ตรีก้มหน้าดูดหัวนมพี่ดลเป็นการคลายความเจ็บ ท่อนค่อย ๆแทรกตัวพี่ดลตามน้ำหนักตัว จนสุดลำ พอพักพร้อม พี่ดลเริ่มขยับตัวบดท่อนตรีแล้วขย่มอย่างแรง แชนกอดคอตรีไว้แน่น “อ้าแน่นจริง อ้า ตรี พี่เสียวอ้า” พี่ดลร้องดังขึ้น “อ้าผมก็เสียวพี่ อ้า อ้า ๆ ๆ ๆ”ตรีร้องแข่งเหมือนไม่กลัวใครจะมาได้ยิน ตรีเริ่มจับพี่ดลเปลี่ยนท่า มาให้พี่ดลเกาะเสา แอ่นก้นให้ตรีจับกระแทกตามองวิวเมืองอยู่เบื้องหน้า “อ้า ๆ ๆ ๆโอ้ว ๆ ๆ ๆๆ ซีส อ้า”พี่ดลร้องพร้อม ๆจังหวะกระแทกสุด ลำของตรี ท่านี้ได้อารมณ์มากทั้งเป็นการเห็นภาพบรรยากาศเอ้าดอร์ด้วย ยิ่งสร้างความตื่นเต้นให้กับตรี ผ่านเวลาไปเนินนานตรียังติดใจอยู่ในท่านั้น มือตรี ชักท่อนของพี่ดลไปด้วยตลอดซึ่งมันแข็งแทบระเบิดอยู่แล้ว “อ้าๆ ๆ ๆโอ้ว อ้า พี่ ๆ ผมแตกแล้ว อ้า แตกแล้วอ้า......”ตรีลากเสียงยาวก่อนปล่อยน้ำใส่เต็มรู้พี่ดล พี่ดลก็ปล่อนน้ำพุ่งออกมา สุดทุกหยาดหยดเหมือนกัน สงครามกามจบลงสองคนจัดการใส่เสื้อผ้าแล้วเดินกลับมาที่รถ “มีแฟนแล้วก็ไม่เป็นไรนะพี่เป็น พี่ชาย แบบนี้ก็ได้นะ”พี่ดลขับรถไปยิ้มไป “เออคะ ครับ”ตรีรับ แต่ ใจยังคิดถึงมาร์คเพราะตัวเองทำผิดกับแฟน “เออพี่ดลครับ ผมมีอะไรจะบอกอย่างนึงครับ ผมไม่อยากปิดบัง”ตรี พูด “อะไรล่ะ” “คือผมไม่ใช่พนักงานโรงแรมครับ”ตรีกำลังจะสารภาพ “แต่เป็นเจ้าของโรงแรมใช่ไหม”พี่ดลต่อคำแล้วหัวเราะ “พี่รู้” “รู้เรื่องของนาย กับพี่นายดังจะตาย แต่นายอยากบอกอย่างนั้น ก็คืออย่างนั้นพี่ไม่ว่าอยู่แล้ว” พี่ดลยิ้ม มันเป็นมุมมองที่ตรีไม่เคยเจอจริง ๆ พี่ดลขับรถกลับมาถึงโรงแรม ตอนเย็น ๆ และยังชวนตรีไปกินอาหารที่ห้องพัก ก่อนคืนนั้นตรีจะค้างที่ห้องพี่ดล เช้ามาตรีตื่นขึ้นไม่เห็นพี่ดลแล้ว มีอาหารเข้าและกระดาษวางหัวเตียง “พี่ไปธุระนะสาย ๆ กลับมา รอพี่อยู่ห้องนะ น้องรัก”ตรีอ่านแล้วอดอมยิ้มไม่ได้ ตรีกินกาแฟแล้วนอนนึกถึงบทรักเมื่อคืน ทั้งบนยอดเขา และที่เตียงแห่งนี้ อบอุ่น ชื่นฉ่ำเร่าร้อน เกินกว่าจะลืมจริง ๆ .................................(จบตอน14) ............................................................ ............................................................ ............................................................ ............................................................ ............................................................ ............................................................ ............................................................ “พี่ชาญ ครับ ผมเห็นปัญหาแล้ว ผมจะทำทุกทางเพื่อให้ ทุกอย่างเป็นอย่างที่พี่หวังนะ” “ผมขอโทษที่ไม่ได้มางานพี่นะ” “อ่อพี่ หลวงตา บอกว่าคิดถึงพี่นะ ผมจัดการ เรื่องศาลาต่อให้แล้ว” “แต่พี่....” “ผมขอโทษนะครับที่ผมเผลอใจ ไปกับลูกของพี่ ผมขอโทษจริง ๆ”
| 
[คัดลอกลิงก์]
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-7-23 13:39:52
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2020-7-23 14:05:05
โพสต์ 2020-7-23 16:14:19
ขอบคุณนะ