แฟนผมถ่ายหนังอาร์....5.6

mrmanon

ดาว ขดตัวงอนอนหลับบนเบาะที่ผมจัดเอนให้ หายใจเบาๆยาวๆสม่ำเสมอ ผมหย่อนก้นลงนั่งเบาะข้างๆแล้วชะโงกหน้าไปหอมแก้มเธอจุ๊บๆสองที แล้วก็ตะแคงตัวหัวซบไหล่กอดเธอไว้ ไอ้นนท์กับเมีย นั่งเบาะหลังถัดผม หลังสุดเด็กชัยนอนหงายเหยียดยาวบนเบาะ ที่ดูเหมือนหัวจะเลยพนักพิงขึ้นไป...เพราะความตัวยาวของผู้เป็นเจ้าของ ผมหันกลับมานอน เอนหลังลงเบาะลืมตาโพลง ลำดับเหตุการ์ที่ผ่านมาเมื่อครู่ มันเกิดอะไรขึ้น ..มันเกิดขึ้นได้ยังไง..!!!สารพัดคำถาม ..พรุ่งนี้จะมีปัญหาอะไรตามมารึเปล่า ... ยังไม่ทันได้ตอบรถก็จอดในรีสอร์ทแล้ว.......ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเข้าห้อง พัก ผมกับดาวก็ทำธุระส่วนตัวอาบน้ำอาบท่าแล้วก็ขึ้นนอนด้วยความอ่อนเพลีย .....เสียงไอ้นนท์กับแฟนมันคุยกันเบาๆ จับใจความไม่ได้สักสักพักก็เงียบแล้วก็ปิดไฟนอน รู้สึกตัวอีกทีไม่รู้กี่โมงกี่ยาม เพราะปวดฉี่ กำลังคิดว่าจะเปิดไฟเข้าห้อง ได้ยินเสียงหายใจดาวเบา ผมไม่อยากรบกวน คิดว่าจะไปเปิดไฟห้องน้ำเอา อีกอย่างแสงไฟจากข้างนอกที่สาดส่องเข้ามาสลัวๆ ก็พอทำให้เห็นมองเห็นได้บ้าง...กำลังจะก้าวขาลงจากเตียง เสียงอี๊ๆ...อ๊า....ดังเบาๆ ผมค่อยคลำทางในความมืดเอาหูแนบข้างฝาที่ติดห้องไอ้นนท์ อย่างคิด.... มันกี่โมงกี่ยามแล้วว่ะเนี่ย..มันมาคึกอะไรตอนนี้... ไอ้ที่แข็งๆกำลังปวดฉี่เมื่อกี้มันยิ่งดับเบิ้ลแข็งขึ้นไปอีก ผมรีบเข้าห้องเพื่อปลดปล่อย ถ้าขืนปล่อยให้มันแข็งกว่านี้มีหวังฉี่ไม่ออก ออกจากห้องน้ำขึ้นมานอนพักใหญ่เสียงไอ้นนท์กับแฟนมันถึงได้เงียบไป ...............

ผมลืมตาด้วยความงัวเงีย...เหมือนคนมาเขย่าตัว.....ตื่นได้แล้ว..จะสิบโมง แล้ว เสียงดาวนั่นเอง เธออาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย ยืนยิ้มแฉ่ง .... ผมครางอือ...แล้วบิดขี้เกียจยาวๆ ดาวดึงผ้าห่มออกหัวเราะคิก.....แล้วชี้มือ ผมมองตามนิ้วเธอ มังกรผมลุกตั้งโด่ในกางเกง ผมดึงแขนเธอเข้ามาแล้วปล้ำกดนอนลงบนเตียง เธอร้องวี๊ดว๊ายมือไม้พัลวัล เสียงเค๊าะประตูก๊อกๆ ต้นๆ......ไอ้นนท์เรียก ผมปล่อยดาวลุกไปเปิดประตู ....ตื่นสายเลยนะมึง....มันก้าวเข้ามาพร้อมกับเสียงทักทายอันจับจิต เร็วๆ...เดี๋ยวเสร็จไม่ทัน...มันเร่งผมยิกๆ...........หันไปยิ้มให้ดาวนิด หนึ่งแล้วมันก็ออกจากห้องไป ผมมองตามหลังมันแบบงงๆ รถรอ...เสียงมันส่งท้ายก่อนพ้นประตู . เออใช่...ผมพึ่งนึกได้ แฟนมันจะไปถ่ายชุดว่ายน้ำ ผมรีบดีดตัวลุกขึ้นจัดแจงอาบน้ำแต่งตัว ดาวจัดชุดโปรดไว้ให้ เสื้อยืดคอกลม กางเกงขาสั้น........

................................ผมกับดาวยิ้มทักทายทุกคนที่อยู่บนรถ ก่อนส่ายตาหาที่นั่ง ดาวก้าวไปนั่งคู่กับกุ้งเหมือนเดิม ผมสังเกตดู กุ้งเธอก็ปกติ ไม่ได้แสดงอาการหรือสู่พิรุจอะไร เธอยังยิ้มและพูดคุยกัยดาวเป็นปกติ โล่งอกไป....... ไอ้นนท์นั่งกับพี่เท็น สองสาวน้อยมหัศจรรย์คู่กัน เออ....แล้วตูจะนั่งตรงไหนหว่า ที่จริงเบาะว่างก็เหลืออีกแถว.......หลังสุดท้ายเด็กชัยนั่งมองออกไปนอก หน้าต่าง รึจะไปนั่งข้างหน้ากับลุงไหมดี... แล้วขาผมมันก็สั่งงานให้เดินไปนั่งคู่กับเด็กชัย ผมยิ้มให้นิดหน่อยก่อนนั่ง ผมอยากจะดูว่าเด็กมันจะมีปฏิกิริยายังไง กับเรื่องเมื่อคืน ซึ่งก็ไม่คาด
เพราะปกติแล้วเด็กชัยจะเป็นคนร่าเริงยิ้มง่าย พูดเก่ง แต่วันนี้ดูเงียบๆ ไม่ค่อยสู้หน้า...ถึงจะยิ้มก็ยิ้มแบบแหย....ถามคำตอบคำ รถวิ่งได้สักัก ผมชะโงกหน้ามองซ้ายทีขวาทีหาพี่แก้ว แล้วถามเด็กชัย...พี่แก้วล่ะ.........อาแก้วไม่สบายครับ ลุกไม่ขึ้น...เด็กหันมาตอบผม มองหน้าแต่ไม่สบตา....ผมพยายามทำตัวให้ปกติ เพราะไม่อยากให้เด็กรู้ว่าผมรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน....เพราะเรื่อง แบบนี้ตบมือข้างเดียวมันคงไม่ดัง ถึงจะเมาแค่ไหนก็เหอะ....จะว่าไปแล้วมันก็สมยอมกันทั้งคู่แหละ จะว่าเด็กผิดก็ผิด จะว่าเด็กไม่ผิดก็ไม่ผิด เพราะเด็กมันก็โตเป็นหนุ่มแล้วนี่ มันเป็นเรื่องธรรมดาของธรรมชาติ แล้วกุ้งล่ะ....?? กุ้งเองผมก็ไม่รู้ว่าเธอคิดยังไง เดาไม่ออกเพราะเห็นเธอทำตัวเป็นปกติเหมือนเดิม เธอไม่สนใจหรือว่าไม่แคร์ ??? แล้วไอ้นนท์เพื่อนรักของผมอ่ะ...มันระแคะระคายมั่งเปล่า.....แล้วผมเดือด ร้อนทำไมเนี่ย.....!!!!!! บ้าน่า....เกิดกุ้งเกาะติดผมแจล่ะ..ทำไง... โอ๊ยยยย ปวดกะโหลก หันไปมองพินิจพิจารณาเด็กชัยที่กำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง เออ..มันก็ใช่ย่อย รูปร่างหน้าตาก็ได้สัดส่วน กล้ามเนื้อหัวไหล่และแขน ที่อยู่นอกเสื้อยืดคอกลมแขนกุดก็ดูดี ไม่มากไม่น้อย โอเค แบบนี้ที่ไหนก็มี ดีกว่านี้ก็มีเยอะแยะ...แต่ที่แปลกใจก็คือ..ทำไมกล้า..??? ผมมองดูเด็กอย่างครุ่นคิด เหมือนมีคำตอบแต่ไม่มีคำถาม......
สำหรับผมโอเค..ผมค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ โตแล้ว...เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องปกติธรรม ไม่ว่าผม ไอ้นนท์ กุ้ง หรือว่าดาว เราโตพอที่จะตัดสินใจ......กำลังคิดเพลินเสียงร้อยว๊ายยยยยยย ..ดังสะท้านกระทบแก้วหู ยังกับภูเขาไฟถล่ม......รถเบรกเอี๊ยดดดดดด.....หัวคะมำไปทิ่มเบาะข้างหน้า อย่างจัง หมาวิ่งตัดหน้กะทันหัน.....เสียงสาวน้อยสองนางนั่นเอง ดูพวกเธอตกอกตกใจมากกว่าใคในรถ เห็นนั่งตัวตรงสองมือกุมหน้าอก สองตาเบิกโพลง.....แล้วทำหน้าพยักพเยิพให้กัน ..ดาวเป็นไรเปล่า ผมลุกขึ้นถามดาว เปล่าๆ ไม่เป็นไร....แล้วก็หันกลับไปคุยกับกุ้งต่อ.....รถวิ่งมาได้เกือบ 30 นาที....อีกไกลเปล่าหว่า....ผมถามตัวเอง ....อีกไกลเปล่าว่ะนนท์ ผมลุกถามมัน ประมาณสามสิบนาทีถึง.......พี่เท็นหันมาตอบแทน....ไกลนี่หว่า.... ผมนั่งลงกำลังคิดจะสร้างมิตรภาพสัมพันธ์กับเด็กชัย ชัยอายุเท่าไหร่แล้ว......ผมเรียกชื่อเลยจะได้ดูเป็นมิตรและคุ้นเคย 17 ครับ...แล้วก็หันไปนอกหน้าต่างเหมือนเดิม เรียนอยู่เปล่า...ผมถามต่อ.......ม.6 ครับ คราวนี้ตอบแล้วก็มองไปข้างหน้า มีแฟนยัง.....เข้าประเด็นของวัยรุ่นเลย ยังครับ....ตอบอายๆ ทำไมอ่ะ....เด็กยิ้มเขินๆแต่ไม่ตอบ... แล้วมิตรภาพผมกับก็เกิด ผมกับเด็กชัยคุยกันอย่างสนุกสนาน ออกรสออกชาติ เรียกผมพี่ต้นๆทุกคำ เราสองคนพูดคุยหัวเราะเอิ๊กอ๊ากตลอดทาง ข้างหน้าหันมามองกันเป็นแถว...........เด็กชัยบอกผมว่า ที่ที่จะไปถ่ายอยู่ลึกเข้าไปข้างในพอสมควร เพราะตรงนั้นปลอดคน อยู่ไกลนักท่องเที่ยวน้อยมากแทบจะไม่มีหรือไม่มีเลยก็ว่าได้ เพราะค่อนข้างเปลี่ยว ผมถามว่าทำไมไปไกลขนาดนั้น เด็กว่าแหมพี่......ถ่ายรูปแบบนี้มันก็ต้องให้มิดชิดหน่อย....แบบนี้ ?? ผมสงสัยแต่ครึ่งเดียว
ชัยเคยมาเปล่า...ผมถามต่อ มาบ่อยครับ...ถ้าตรงกับวันหยุด อาทิตย์ที่แล้วก็มา ชัยไม่เบื่อเหรอ..ผมถาม เด็กยิ้มอายๆ..แล้วบอกว่า สนุกดี.... อาทิตย์ที่แล้วมีนางแบบหลายคน มีแต่คนสวยๆ ผมหันไปมองแล้วถามแบบงง..อาทิตย์ที่แล้วก็ถ่ายเหรอ...?? ครับ........ ทำไมถ่ายบ่อยจัง ของบริษัทไรอ่ะ...ผมถามด้วยความสงสัย ??
ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมไม่เคยถามพ่อ.... แล้วส่วนมากเขาไปถ่ายที่ไหนกัน..ผมรุกต่อ... ส่วนมากก็จะถ่ายตามป่าหรือไม่ก็น้ำตก นานๆทีจะถ่ายในสตูดิโอสักครั้ง แต่ส่วนมากจะถ่ายตามป่าหรือน้ำตกมากกว่า เพราะไม่ค่อยมีคน ......เด็กชัยอธิบายอย่างยืดยาว.....ถ่ายในป่า ???? ผมนึกในใจเงียบ......ชุดว่ายน้ำไรว่ะถ่ายในป่า....ปกติแล้วเนี่ย ชุดว่ายน้ำเขาจะถ่ายกันตามสระว่ายน้ำของโรงแรงหรือชายหาดหรือสถานที่หรูๆมี ระดับ เพื่ออัพเกรดสินค้า เออชัย....พ่อชัยทำงานที่นี่นานยังอ่ะ ....สามปีแล้วครับ...เด็กบอก แล้วพ่อชัยต้องขับรถมาทุกด้วยเปล่า.....
เปล่าครับ....นานๆทีจะออกมาข้างนอกหรือไม่ก็คนอื่นเขาไม่ว่างพ่อเลยมาแทน ส่วนมากพ่อจะรับส่งในกรุงเทพฯหรือรอบๆที่ไม่ไกลเกินไป.......รับส่ง ?? รับส่ง?? รับส่งไรอ่ะ...คิดยังไงก็ไม่ออก... ผมนิ่งคิดเงียบๆ
เด็กชัยก็เงียบ.... พี่ต้นเคยดูเปล่า....เด็กเอ่ยทำลายความเงียบ เปล่าไม่เคย...เคยดูแต่ในหนังสืออ่ะ..ผมตอบซื่อๆ
จริงอ่ะ...เด็กชัยมองหน้าผม...จริง..จะโกหกไมเล่า....ผมตอบแล้วก็ยิ้มให้ เด็กชัยล้วงเข้าไปในกระเป๋าหลังพนักพิงด้านหน้า....แล้วดึงหนังสือออกมาเล่ม หนึ่งแล้วยื่นให้ผม..........ผมใจหายวาบ
...ฉิบหายล่ะมึง............เห็นแค่ปกผมก็รู้ว่าหนังสืออะไร...มันเป็น หนังสือประเภทปลุกใจเสือป่าของเมืองนอกเล่มหนึ่ง ผมรับมาแบบปกติดูปกหน้าปกหลัง แล้วก็เปิดดูข้างในนิดหน่อย แล้วก็ส่งคืนให้เด็กชัย ทำมือกับปากจุ๊ๆ..........เด็กชัยเอาหนังสือยัดกลับเข้าไปที่เดิม....ทำไม ทำไม ทำไม.....สมองอันปราดเปรื่องของผมตอนนี้มันไม่ทำงาน
....เอาไงดี แล้วนี่ไอ้นนท์มันรู้เปล่า หรือว่ามันรู้ ถ้ามันรู้มันชวนผมมาทำไม ?? มันชวนผมคนเดียวก็ได้ ไม่ต้องให้ดาวมา เรื่องแบบนี้ ผมมันทำให้เกิดอาการหึงหวงขึ้นได้ง่ายๆ มิน่าล่ะ แค่ถ่ายชุดว่ายน้ำไม่กี่ชุดและวันเดียวค่าตัว 4-50000 จริงๆแล้วหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือของเมืองนอก ไม่ได้วางขายในบ้านเรา ก็อาจจะมีบ้างบางเล่มบางฉบับที่หลุดเข้ามา แต่ก็ไม่เยอะ ภาพที่นำลงตีพิมพ์ในเล่มที่ผมเคยเห็น มันก็ไม่ได้โป๊จนสุดโต่งหรือเอ็กส์สบั้นหั่นแหลก ที่ผมเคยดูของเพื่อนๆ มันแค่แว๊บๆแวม แต่ถึงกระนั้นก็เหอะ เธอก็ยังเป็นนักศึกษาอยู่ เรื่องแบบนี้มันไม่เหมาะ ยื่นหน้าไปดูมัน เห็นมันทำหน้าตาแบบซีเรียสคุยกับพี่เท็นอยู่ รถเลี้ยวเขาสู่ทางดินลูกรังที่คดเคี้ยว ผมได้ยินเสียงก๊อกๆ ยื่นไปเห็นพี่เท็นเคาะกระจกหลังคนขับ แล้วทำสัญาณว่าให้หยุดรถ ลุงไหมจดรถข้างทาง ไอ้นนท์ลุกออกมาพูดกับกุ้งสองสามประโยค เห็นกุ้งทำหน้างงแล้วก็เปิดประตูลงไป ย้ายไปนั่งข้างหน้ากับลุงไหม ผมลุกไปนั่งคู่กับดาว ดาวๆมองหน้าแล้วถามผมว่าเกิดอะไรขึ้น ผมส่ายหัวทำทีว่าไม่รู้ มองไปที่ไอ้นนท์กับกุ้ง เห็นแต่ด้านหลัง และบางครั้งลุงไหมก็จะหันมาพูดแล้วก็ขับรถต่อ....ดาวจับมือผมบีบเบาๆ ผมจับหัวเธอมาซบไหล่ผมแล้วเอนหลังลงเบาะพร้อมกัน.......ผมหลับภาวนาให้การ พูดคุยของไอ้นนท์กับกุ้งลงเอยด้วยดี ภาวนาให้ลุงไหมชลอรถแล้วเลี้ยวกลับ ผมกับไอ้นนท์เป็นเพื่อนกันมานานหลายปีดีดัก ทุกข์สุขผมกับมันแบ่งปันกันเสมอ อาจจะมีบ้างบางครั้งที่ความเห็นขัดแย้ง และก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไร เราสามารถตกลงกันได้ ...แล้ววันนี้เพื่อนรักผมคนนี้มันกำลังจะทำอะไร..มันคิดอะไร ......กูแบ่งปันความทุกข์จากมึงได้นะนนท์ มึงหันมามองกูดิ กูจะลุกไปหามึง กูให้คำปรึกษามึงได้ ..เรากลับกันเหอะเพื่อน เงินแค่นี้ไม่ต้องเอาหรอกเพราะมันน้อยมากในอนาคต สิ่งที่เราทำวันนี้อนาคตมันจะตัดสินเรา...กูไม่อยากให้มึงเสียใจทีหลัง .....ผมหลับตานิ่งๆพยายามแชร์ความรู้สึกไปให้มัน ผมเริ่มรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน...เร็วเกินกว่าที่จะทันได้ คิดอะไร ..รถเลี้ยวเข้าจอดใต้ต้นไม้ใหญ่ บนลานดินกว้างที่มีใบไม้หล่นเกลือนประปราย ดูเหมือนว่ามันก็ได้รับการดูแลปัดกวาดบ้าง รอบๆลาน มีซุ้มไม้มุงหญ้าคาผุๆ สามสี่ซุ้ม สองสาวช่างแต่งหน้าหอบหิ้วสัมภาระลงไปยืนบิดขี้เกียจร่วงกราว.....
เราทยอดกันลงไป ผมมองสำรวจรอบๆ ปลอดคนอย่างเด็กชัยว่าจริงๆ เพราะมันปลอดสนิท ได้ยินแต่นกกับเสียงน้ำไหลซ่าๆ ..........นี่ถ้าไม่มีถนนลูกรังบดอัดกับร่องรอยการมาเยือนของผู้คน รับรองได้ว่าผมเผ่นแล้ว.....ไอ้นนท์กับกุ้งเปิดประตูลงมาสีหน้าแววตาปกติ พูดคุยยิ้มๆเหมือนเดิม ผมรี่เข้าไปดึงแขนไอ้นนท์ เดินเลี่ยงออกไป เห็นว่าไกลพอสมควร จึงหยุดมองหน้ามัน กำลังจะอ้าปากถาม...... กุ้งเอาโอเค กูถามแล้ว....มันบอกเบาๆแต่หันมองเข้าไปยังที่มีเสียงน้ำไหลดังออกมา เปลี่ยนใจได้นะเพื่อน..ผมบอกมันเบาๆ เอาน่า..ผู้หญิงไม่แคร์มึงกับกูเป็นผู้ชาย เดือดร้อนอะไร.... มันพูดเหมือนตัดพ้อ อนาคตนะเพื่อน ผมพยายามเตือนสติมัน
มึงกล้าพูดกับกุ้งไหมล่ะ.....มันพูดหันขวับมามองตาผม ..ผมหันไปมองดาวที่กำลังคุยกับกุ้งอยู่อีกมุมหนึ่งของกลุ่ม ดูท่าทางดาวก็เคร่งเครียด......ผมหันมาตบไหล่มันเบาๆ แล้วโอบคอมันเดินกลับมา...ดาวเดินปรี่เข้ามาหาผมแล้วดึงแขนผมย้อนกลับไปที่ ผมกับไอ้นนท์คุยกันอยู่เมื่อกี้..
..ทำไมไม่บอกดาว...เสียงขุ่นตาเขียวปัดมาเลย ต้นก็พึ่งรู้เดี๋ยวเนี๊ยะดาว....เธอจ้องตาผมเหมือนกับจะค้นหาความจริง
ผมยกมือ.....สาบานดาว ต้นไม่รุ้จริงๆ เธอเดินลิ่วๆไปหาพี่เท็นที่กำลังเตรียมสัมภาระ...พูดอะไรกันไม่รู้ เพราะผมยังยืนมึนอยู่ที่เดิม.......เห็นพี่เท็นพยักหน้าแล้วล้วงโทรศัพท์ออก ดู .....แล้วก็ซุกเข้ากระเป๋าตามเดิม...แกเดินเข้าไปพูดกับลุงไหมสองสามประโยค แล้วก็พากันขึ้นรถออกไป...
...ทิ้งพวกผมมองตามหลังอย่างสงสัย......ดาวเดินกลับมาหาผม ลุงไหมกับพี่เท็นไปไหนอ่ะ...ถามดาว.......ดาวบอกพี่เท็นไปหาที่โทรศัพท์ เพราะตรงนี้มันไม่มีสัญาณ...จะทำงานอยู่แล้วยังห่วงโทรศัพท์...ผมนึกในใจ ...นั่งลงขอนไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆ ดาวเข้ามานั่งกอดเอวซบไหล่ผม ต้น....เธอเรียกเบา ผมหันหน้าไปมอง ....ดาวจะถ่ายแบบกับกุ้ง......เธอพูดแล้วมองตาผม.... ผมตกใจทะลึ่งขึ้นทำเอาเธอเกือบหงายร้องว๊าย
แล้วเธอก็อธิบายให้ผมฟัง เธอว่าสงสารกุ้ง ไม่อยากโดดเดี่ยวเธอ นนท์ก็เป็นเพื่อนผม แล้วอีกอย่างหนังสือเล่มนี้ก็ไม่ได้วางขายบ้านเรา ภาพที่ถ่ายก็แค่แว๊บๆแวม ไม่ได้โป๊ะจนน่าเกลียด......และอีกเยอะแยะผมจำได้ไม่หมด ดีที่เธอไม่ได้เป่าปีกับดึงแม่น้ำที่ไหลซ่าๆอยู่ใกล้มาร่วมด้วย....ท้ายๆก็ เธอว่าอย่างน้อยผมกับไอ้นนท์ก็อยู่ด้วย ถ้ามีอะไรจะเสียหาย ก็อยู่ในสายตาพวกผม...แก้ไขได้ทัน..

no_nop

ขอบคุณ​ครับ​

L.wulgee

franklovefluk

ขอบคุณ​ครับ​

tidchoo2

ได้อ่านแล้วชวนให้ติดตามตลอด

anatomis

สนุกมากครับ

hoodphillip

ขอบคุณมากครับผม

no_nop

ขอบคุณครับ

uuuukrubb

เยี่ยมครับ

Kak00321

ขอบคุณครับ

anwat2535

ขอบคุรครับ