"คนโปรดของฉันน่ารักกว่าใคร"
"ฉันอยากจะเก็บคนโปรดไว้แต่ในห้องมิอยากให้ใครได้พบเห็น"
"คนโปรดของฉัน ฉันหวงรู้หรือไม่ ว่าฉันทั้งรักทั้งหวงเธอเสียยิ่งกว่าใคร"
"ในบางครั้งฉันก็อยากจะจับคนโปรดมาใส่ตรวนล่ามโซ่ติดเสาเอาไว้ คนโปรดจะได้ไม่เดินหนีหายไปจากฉัน"
คนโปรด เป็นลูกของบ่าวในวังวรินทร หากแต่ได้รับความรักและความเมตตาจากคุณชายทั้งห้าของวังวรินทร
เสียงไม้เรียวหวดลงที่น่องขาเรียวขาวของเด็กหนุ่มวัยสิบสี่ปีดังเซ่นแซ่ดไปทั่วทั้งบริเวณจนคนที่อยู่โดยรอบอดจะสะดุ้งตามผู้โดนกระทำเสียไม่ได้
เด็กหนุ่มได้แต่ยืนกอดอกเม้มปากแน่นทั้ง ๆ ที่เจ็บจนอยากจะทิ้งกายลงไปนั่งร้องไห้ใจแทบขาดหากก็ทำไม่ได้อย่างใจคิด เสียงด่าทอของป้าชุ่มยังคงดังอย่างต่อเนื่องในขณะที่มือก็หวดไม้เรียวตีเขาไม่ยอมหยุด
'มึงมันเลี้ยงไม่เชื่อง! ตัวแค่นี้ริอาจเป็นโจร!'
'เหมือนแม่มึงไม่มีผิด!'
"โปรดเปล่าขโมยนะจ๊ะป้า.."
'มึงอย่ามาตอแหล! ไพร่แบบมึงจะมีปัญญาไปซื้อของพวกนี้ได้ยังไง!'
คนเป็นป้าไม่พูดเปล่าซ้ำยังจิกผมของผู้ที่ตนกล่าวโทษออกแรงกระชากบีบบังคับให้เดินตามตัวเองไปหยุดที่กองเสื้อผ้า น้ำหอมฝรั่ง เครื่องเรียนชุดใหม่ ไหนจะรองเท้าคู่สวย หญิงกลางคนเหวี่ยงเด็กหนุ่มลงที่พื้นก่อนจะหวดไม้เรียวลงตามตัวอีกครั้ง
เด็กชายได้แต่ยกมือขึ้นปัดป้องพลางสะอึกสะอื้นเอ่ยปฏิเสธคำกล่าวหาที่ไม่เป็นจริง ก่อนที่จะมีคนเจ็บไปมากกว่านี้เสียงคนงานที่ยืนมุงดูก็ดังขึ้นก่อนจะค่อย ๆ เงียบหายราวกับว่าไม่มีใครอยู่บริเวณนี้ก็มิปาน
"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!"สุรเสียงที่ดังกังวานทำเอามือไม้ของหญิงกลางคนอ่อนเปลี้ยทิ้งไม้ในมือลงกับพื้นก่อนจะรีบก้มลงนั่งคุกเข่า
ในขณะที่ฝ่ายผู้มาใหม่นั้นพอเห็นร่างของคนที่คุ้นตานั่งตัวแดงอยู่ที่พื้นก็รีบสาวเท้าเดินเข้ามาหาพลางย่อกายลงตาคมทอดมองไปตามเนื้อตัวของเด็กหนุ่มที่ขึ้นริ้วเป็นรอยไม้ก็ตวัดสายตาไปมองอีกฝ่ายอย่างโกรธาไม่เหลือเคล้าคุณชายใหญ่ของวังวรินทร
"หล่อนกล้าดีเยี่ยงไรถึงได้มาตีคนของฉัน!"
"มันจะไม่อาจหาญเกินไปหรือถึงได้ลงมือกับคนของฉัน"
คุณชายทั้งสองของวังพูดพร้อมกันแทบจะทันที ส่วนคุณชายกลางกับคุณชายเล็กก็ช่วยประคองคนโปรดให้ลุกขึ้น
"โธ่ คนโปรดของฉันเจ็บมากหรือไม่?"
"ถามแปลกเสียจริงน้องเล็ก โปรดมิเจ็บสิแปลก"
กว่าหญิงกลางคนจะหาเสียงเจอคุณชายของวังก็ช่วยกันพาร่างบางของเด็กหนุ่มเดินไปไกลเสียแล้ว แต่ก่อนจะเดินจากไปชายหนุ่มทั้งห้าก็พูดขึ้นมาเป็นเสียงเดียวกัน
"คนโปรดเป็นคนของพวกฉันใครก็ไม่มีสิทธิ์แตะต้อง"
"แล้วอย่ามาหาว่าฉันมิเตือน"
-ขอบคุณที่สละเวลาเข้ามาอ่านนะคะ-
| 
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-7-3 16:00:25
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2020-7-3 17:25:53
โพสต์ 2020-7-3 19:08:08
โพสต์ 2020-7-3 22:44:36
โพสต์ 2020-7-4 21:46:04
