โลกอีกใบของพ่อ2

sharnon

โลกของพ่อ2
"สวัสดีครับ...ครู"เสียงสดใส เอ่ยลาคุณครู ดังไปทั่วลานหน้าเสาธง
ครู...โมทย์ หรือปราโมทย์ อายุ50ปีดิบพอดี เป็นคุณครูประจำโรงเรียนในตำบลหนึ่ง พ่วงด้วยตำแหน่งโค้ชฟุตบอล ซึ่งช่วงนี้ก็เป็นช่วงของกิจกรรมกีฬาประจำกลุ่มการศึกษาของเขตเทศบาลซึ่งจะรวบร่วมเหล่านักเรียน มาแข่งกีฬากระชับความสัมพันธ์กันในกลุ่ม ซึ่งมีทั้งหมด8โรงเรียน หนึ่งในนั้นก็คือ "โรงเรียน บ้านนายางแห่งนี้"
"มาๆ.....ส่งมา"
"ทางนู้น....มึงไปทางนั้นสิ" และเสียงอื่นๆ ดังลั่นมาจากสนามฟุตบอล หลังจากส่งเหล่านักเรียนอื่นๆกลับบ้าน ก็ตรงไปยังสนามบอล ซึ่งบัดนี้เต็มไปด้วยเด็กๆ
"เอ่อ....เบาๆหน่อยโว๊ย ...น้องๆมันเพิ่งประถามนะ"เพราะไม่ได้มีแต่เด็กประถม แต่ทุกๆวัน หลังเลิกเรียน ก็จะมีบรรดาเด็กโต อายุประมาณ 13-18 มาช่วยซ้อมให้ ซึ่งเด็กๆเหล่านี้ก็เป็นลูกๆหลานๆของคนในหมู่บ้านนี้นั้นเอง
"ครับครู"เสียงแตกหนุ่มของ "นายอาร์ม" เป็นเด็กหนุ่มวัย14 แต่เคยเป็นนักกีฬาฟุตบอลของที่นี้และเหมือนว่าตอนนี้ เจ้าตัวก็เป็นนักบอลของโรงเรียนในฝั่งมัธยมเช่นกัน
"ทางๆ นี้.....ดีๆ"เสียงของลูกชายเขา ไผ่ ด้วยโรงเรียนกับบ้านนั้นห่างกันเล็กน้อย ทำให้ทุกๆวันถ้าไม่มีช่วงกีฬาลูกของเขากับเพื่อนๆก็จะมาเล่นบอลกันเป็นปกจิอยู่แล้ว
โมทย์นั่งลงริมสนามมองบรรดาลูกศิษย์ของเขาวิ่งไล่ลูกฟุตบอล บอกก็คอยตะโกนบอกเทคนิคต่างไป ก็เล่นกันอยู่นานท้องฟ้าก็ค่อยๆทอแสงสีแสด ประจวบกันเวลา6โมงเย็ฯพอดี เขาจึงสั่งเลิก เรียกบรรดานักเตะรุ่นจิ๋วมาประชุม ปล่อยพวกเด็กวัยรุ่นขวบบอลกันไปเอง
"อ้าว...พ่อนึกว่ากลับกันแล้ว"ปราโมทย์เดินมายังกลุ่มวัยรุ่นที่นั่งพักกัน เพื่อสลับกับอีกกลุ่มให้ลงไปเล่น
"ยังเลยพ่อ....กำลังติดลมเลย"ไผ่ตอบกลับพ่อ เป็ฯจังหวะที่ทีมไผ่กำลังจะลงสลับกับทีมของเพื่อน
"อ้าว.....ไอ้ตัวแสบ ว่างแล้ว...ไปช่วยครูขนกล่องฟุตหน่อยมึง"ปราโมทย์เรียกใช้นายอาร์มที่กำลังเดินเหยาะออกจากสนามบอล ด้วยความสนิทสนมซึ่งก็เป็นเรื่องปกติของวัยรุ่นที่จะคุ้นชินกับครูปราโมทย์อยู่แล้ว
"ได้เลยครับครู....แต่ของน้ำแปปซี่เย็นสักขวดนะ ดีเลย"อาร์มยังคงคุยเล่นกับครูประถม
"เอ่อๆ...รีบมาช่วยครูก่อนเดียวซื้อให้"
"ผมด้วยนะพ่อ"ไผ่ที่ได้ยินก็ร้องบอก แล้วสองหนุ่มก็เดินไปช่วยกันโยนบอลใส่ตระกร้า
*
*
*
*
"นี้นะน้ำ....เดี๋ยวกูไปคุยกับเด็กกูก่อน"ไอ้อาร์มปุ้ยปากไปทางสนามตระกร้อก็เห็นเด็กหญิงรุ่นราวคราวเดียวกับพวกตน ส่วนน้ำแปปซี่พ่อก็ซื้อมาให้เป็ฯขวดใหญ่พวกลิงทโมนก็ยกดื่มกันไม่สนใจอะไรอีก
"เอ่อ....ไผ่เอานี้กลับบ้านด้วยนะ....พ่อคงจะกลับค่ำๆ"ไผ่หันไปรับซองเอกสารอะไรสักอย่าง คิดว่าพ่อคงเป็นเวรเฝ้าอาคารเรียน พ่อมักจะกลับค่ำๆประมาณ3ทุ่มประจำในวันศุกร์แบบนี้
*
*
*
*
"อ้าวเชี้ยเอ้ย....ลืมของ"ไผ่รีบหันหัวรถมอเตอร์ไซด์เพื่อกลับไปยังสนามบอลซองเอกสารของพ่อ เขาคงลืมมันไว้ที่นั้น
และเมื่อมาถึงยังไม่ทันจะหยิบสายตาของเขาก็หันไปเห็น
พ่อ.......?
ไอ้อาร์ม......?มอเตอร์ไซด์คันใหญ่เข้ามา มันจะไม่ผิดปกติเลยถ้าไอ้อาร์มไม่ซ้อนท้ายพ่อ แถมพ่อของเขานั้นเปลี่ยนเป็นเสื้อบอลกางเกงขาสามส่วนง่ายๆอย่างที่เคยใส่อยู่บ้าน ไวเท่าใจคิด เด็กหนุ่มหมุนตัวกลับด้วยบรรยากาศมันค่อยๆมืดลง พ่อคงไม่เห็นเขาแน่ๆ ไผ่ตามไปติดๆ และเขาก็พบว่าทั้งสองเลี้ยวเข้าไปในตัวอาคารเรียนชั้นล่าง
เขาจอดรถแอบใต้ต้นไม้ใหญ่เมื่อมอเตอร์ไซด์คันนั้นเลี้ยวเข้าไปด้านหลัง บรรยากาศโดยรอบก็เริ่มมืดครึ้ม เด็กหนุ่มสองจิตสองใจ หากสุดท้าย เขาก็ตัดสินใจ แล้วตรงดิ่งไปยังด้านหลังอาคารนั้นที่มีแสงไฟรอดออกมาเพื่อยืนยันให้เขาแน่ใจว่าพ่อกับไอ้อาร์มนั้นยังอยู่ด้านใน
"เอายังไงดีว่ะ"

สุดท้าย ไผ่ก็ตัดสินใจปีนขึ้นโต๊ะไม้ตัวหนึ่งที่วางไว้อยู่มุมอาคาร เพื่อจะได้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างที่ด้านใน ไวเท่าใจคิด เด็กหนุ่มรีบปีนขึ้นโต๊ะนั้น ทว่าเขายังไม่ทันได้มองเห็นอะไร ประตูอาคารที่คนทั้งคู่หายเข้าไปก็เปิดออก เขาแทบหยุดหายใจ โชคดีที่พ่อนั่นไม่ได้แหงนมองขึ้นมา หากก็โชคดีอีกเหมือนกันที่พ่อของเขานั้นไม่ได้สังเกตว่ามีเงาตระครุ้มของใครอยู่เหนือตัวพวกเขา

ไผ่มองตามร่างสูงโปร่งของพ่อจนเขาหายเข้าไปในอาคารเรียนที่ร้างไร้ผู้คนด้วยความสงสัย และรอว่าไอ้อาร์มจะตามออกมาหรือไม่ หากนานหลายนาที ทั้งสองก็ไม่ยอมออกมา เด็กหนุ่มตัดสินใจโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง กระโดดตุบลงจากโต๊ะไม้แล้วพุ่งพรวดเข้าไปในตัวอาคารเรียนอย่างรวดเร็ว ห้องที่พ่อเขาเข้าไปก็คือห้องพักครูแน่ๆ  หน้าต่างปิดไม่สนิท ถึงแม้จะมีม่าน แต่ม่านปิดไม่มิดทั้งบาน เด็กหนุ่มมองผ่านหน้าต่างเข้าไป ภาพที่เห็นทำให้ควยของไผ่ลุกโด่ทันที
พ่อของเขา ยืนแอ่นควยแหงนหน้าเชิดมือทั้งสองขยุ้มที่หัวไอ้อาร์ม ซึ่งตอนนี้มันคุกเข่าอ้าปากกว้างอมหัวควยพ่อของเขาดูคงเข้าไปได้แค่ครึ่งลำ ไผ่มองเพื่อนรุ่งเดียวกันพยายามใช้ปากรูดลำควยพ่อเขาใบหน้าตี๋ๆของมันที่กำลังดูดดุ้นควยนั้นราวกับลูกกวาดรสเยี่ยม  ยิ่งมองไปเขาก็เห็นริมฝีปากของไอ้อาร์มปลิ้นเข้าปลิ้นออกเวลารูดควยท่อนเขื่องนั้น กางเกงขาสาวส่วนของพ่อ กองอยู่ที่ข้อเท้าข้างหนึ่ง ไผ่อดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปยังควยของพ่อตัวเอง ควยท่อนนั้นใหญ่มาก ดูท่าแล้วคงลำอวบขนาดเท่าข้อมือเด็กน้อย มือหนึ่งของไอ้อาร์มกำควยของแกไว้ อีกมือหนึ่งขยำพวงไข่พร้อมกับผงกหัวรูด ห่อปากรูดควยแกอย่างเมามันส์ เสียงของพ่อคราง ซี๊ดดด ซ๊าดดดดดดดด แอ่นตูดกระเด้าอัดควยใส่ปากไอ้อาร์มอยู่เยิบๆ ส่วนไอ้อาร์มเองก็ครางอู้อี้ในลำคอ บางบางก็ตวัดลิ้นเลียวนรอบหัวบานของควยพ่อ หัวควยบานๆนั้นเยิ้มไปด้วยน้ำลาย มันครอบปากดูดดุ้นราวกับของอร่อย พ่อก็ครางเอวกระเด้า ปากร้องซี๊ดซ๊าด
"แตกแล้ว......ครูจะแตกแล้วอาร์มมมม"
"แตกออกมาเลยครู.....แตกเลย ผผมอยากกินมัน"ไอ้อาร์มปล่อยควยพ่ออกจากปากใช้มือนั้นถอกรูดควย แถมลากไปบนใบหน้าของมัน พ่อของเขาก็แอ่นตัวตาม ไผ่จ้องมองอย่างตื่นเต้น เหมือนพ่อละเลงท่อนควยไปทั่วหน้าไอ้อาร์มและครู่เดียว น้ำควยข้นๆก็ราดรดใบหน้าของมัน
"อ๊ากกกก.....อู้วววววววว"
"อร่อย.....น้ำควยครูสุดยอด....อร่อย"ไอ้อาร์มเอาลิ้นเกลี่ยไปที่หัวควยของพ่อ พยายามกวาดเอาน้ำเชื้อที่เปรอะเข้ามากิน มันดูดควยพ่อของเขาจนพอใจ
"อยากทำมากกว่านี้ว่ะ.....แต่ครูว่าเอ็งคงไม่พร้อม"พ่อจับควยมาเช็ดๆด้วยทิชชู
"ผมโตแล้วนะครู....แต่ถ้าจะเย็ดก้นผม....ผมว่าไม่ดีมั้ง"คนที่แอบฟังอย่างๆผ่ถึงกับตัวร้อนวูบ
"ฮ่าๆ.....งั้นวันเสาร์ละ เอ็งอยากมาไหม ครูมีเวร"
"จริงๆนะครู.....ถ้าผมมา...เรามาเย็ดกันนะ"
"เอ่อๆ....วันนี้แยกย้ายก่อน แต่ก็ขอบใจเอ็งนะ...คณูสบายควยละ"เป็นดังนั้นไผ่ก็รีบออกมาก่อน และรอเวลาวันหรุ้งนี้เขาจะมาที่นี้อีกครั้ง

Keyin

ขอบคุณครับ

thaikikung

ขอบคุณนะคับ

redboy

เสียวสุดๆ

หอกหัก

ขอบคุณมาก

istheresomeone

สุดยอดตื่นเต้น

sengjit

ขอบคุณครับ

danzalion

ขอบคุณครับ

Kak00321

ขอบคุณ

anop2521

ขอบคุณครับ

Nukk12

ขอบคุณครับ

phanin

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

tamu

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

Naruto9981

ขอบคุณครับ

apinna

สุดยอดเลย

ROSY712

ขอบคุณครับ

Homealone

สุดยอดเลยขอบคุณครับ

Homealone

สุดยอดเลยขอบคุณครับ