ช่วย กดไลก์ กดแชร์เพจ พี่หมีไบstory ด้วยนะครับ
https://www.facebook.com/%E0%B8% ... ry-110069177374977/**** อ่านทุกเมนต์นะครับ ชอบอย่างไร คิดอย่างไรเมนต์ได้ มากกว่าคำว่าขอบคุณนะครับ******
แฝดคนละฝั่ง5 ด้านมืดของพ่อ “เราจะไปไหนกันครับพี่นุ”ผมสงสัย เรานั่งอยู่ในรถ พี่นุบอกจุดหมายให้ไอ้ไข่ ขับไปเราขับรถออกจากเมืองมาพอสมควร เลาะไปตามถนนเลียบชายหาด “ไปสู่เรื่องบางเรื่องที่คุณไตรไม่เคยรู้ครับ”พี่นุบอกดูสายตาพี่นุกังวล อยู่พอสมควร “ข้างหน้ามีคนโบกครับคุณนุ”ไอ้ไข่บอกเพราะข้างหน้ามีชายร่างกายกำยำ สองคนโบกรถอยู่ “จอด”คุณนุสั่งสั้นๆ เมื่อรถจอดก็เปิดกระจก ชายคนหนึ่งมองเข้ามา “อ้าวคุณนุ เชิญครับ”ชายคนนั้นเปลี่ยนจากท่าทาง เอาเรื่องเป็นนอบน้อมทันทีเขาเดินไปเปิดไม้กั้นข้างทาง ที่ปิดอยู่ แล้วโบกให้รถเราขับเข้าไป “เข้าไป”พี่นุสั่งสั้นๆ แล้วปิดกระจก ไอ้ไข่ทำตาม “ทำไมมันลึกลับอย่างนี้ล่ะพี่”ผมถามพี่นุไม่ตอบอะไร ยังนั่งนิ่ง รถแล่นไปตามทาง สองข้างทางเป็นสวนยางเข้ามาลึกพอสมควร ก็มาถึงบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ซึ่งจริง ๆ ไม่น่าจะมาสร้างกลางสวนยางอย่างนี้ “คุณไตร”พี่นุพูดขึ้นเมื่อรถจอด “สิ่งที่คุณจะรับรู้ต่อไปมันเป็นโลกแห่งความจริงอีกด้าน ถ้าคุณรับไม่ได้พี่ก็คงทำอะไรไม่ได้นะครับ”พี่นุพูด ผมยิ่งงง “ไปครับ”พี่นุให้ผมลงพร้อมกับเขา มีคนมาโบกรถให้ไอ้ไข่เอารถไปจอดที่จอดรถ ผมมองรอบ ๆ มีรถหรูจอดอยู่หลายคันคนขับรถนั่งจับกลุ่มกัน กินกาแฟ ในศาลาไม้ หน้าบ้าน “สวัสดีค่ะคุณนุ”ผู้หญิงสวย แต่งตัวชุดทำงาน ยืนรออยู่หน้าประตู “สวัสดีครับคุณอัง ไม่ได้เจอนานเลยนะครับ”พี่นุดูรู้จัก “ค่ะก็ตั้งแต่นายหัวเสีย ก็ไม่เห็นคุณนุเลย” “ยุ่งๆ น่ะครับ ทุกคนคงรู้เรื่องแล้ว”พี่นุบอก “ค่ะทุกท่านทราบเรื่องหมดแล้ว คุณนุมานี่แสดงว่าพานายหัวคนใหม่มาแล้วใช่ไหมคะ” “ครับนี่คุณไตร ครับ”พี่นุแนะนำผม ผมยกมือไหว้ พี่คนชื่ออัง “คุณไตรอ้าว ทำไมเป็นคุณไตรล่ะคะ”ดูพี่อังประหลาดใจ “เรื่องมันยาวน่ะครับ”พี่นุตัดบทซะก่อน “งั้นเชิญค่ะทุกท่านรออยู่ที่ห้องประชุมแล้ว”คุณอัง ยิ้มแล้วเดินนำไปที่ ห้องประชุม ผมเดินตามไปอย่าง งง ๆ ระคนตื่นเต้น มันคืออะไร มันเกิดอะไรขึ้น “นายหัวคนใหม่มาแล้วค่ะ”คุณอังเข้าไปรายงานก่อนออกมาเชิญผมกับพี่นุเข้าไปในห้อง ห้องประชุมมีคนนั่งอยู่ 4 – 5 คน บางคนผมคุ้นหน้า ว่าเป็นเพื่อนพ่อ แต่บางคน ผมไม่เคยเห็นอายุแต่ละคน ดูเป็นรุ่นราวคราวเดียวกับพ่อผมหมด “สวัสดีทุกท่านครับ”พี่นุไหว้อย่างนอบน้อม ก่อนไปนั่งข้างหลังโต๊ะประชุม ผมไหว้ตาม “นี่เหรอตรี”ชายคนหัวโต๊ะพูดขึ้น “ไม่ใช่ครับผมไตรครับ” ผมตอบ เล่นเอาทุกคนในโต๊ะฮือฮา “มันยังไงกันนุ”อีกคนหนึ่งหันไปถามพี่นุ “คือมันมีปัญหากันนิดหน่อยครับเลยเกิดการตกลงกันว่า จะสลับโรงแรมกัน คุณไตรเลยมาดูแลพาร์คแทนครับ”พี่นุยืนขึ้นอธิบาย “ไตรที่ทำงานที่ซีวิวมาตั้งแต่เรียนน่ะเหรอ”อาคนหนึ่งผมคุ้นว่า เป็นเพื่อนพ่อ มากินเหล้ากับพ่อที่บ้านบ่อย ๆพูดขึ้น “แล้วเขาจะทำ พาร์คได้เหรอ” คนหัวโต๊ะถาม แล้วหันมามองผมแบบสายตาดุ ๆ “เล่นอะไรตัดสินใจอะไรเป็นเด็ก ๆ ไอ้เด็กสมัยนี้ ไม่เคยเชื่อฟังผู้ใหญ่จริง ๆ”คนหนึ่งสายหัวผมได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ มันเกิดอะไรขึ้นวะ “แล้วนุบอกทุกอย่างหรือยัง”คนหัวโต๊ะถามพี่นุอีกครั้ง “ยังครับอยากให้ มารู้ที่นี่ดีกว่า”พี่นุพูด “เออว่าแล้ว”คนหัวโต๊ะพูด “มันอะไรกันครับผมงงไปหมดแล้ว”ผมเหลืออด จนโพล่งถามออกมา “หลานไตรพวกเราเป็นเพื่อนรักพ่อเธอทุกคน”อาคนที่ผมบอกว่าคุ้นหน้าเป็นคนพูด “พวกเราบุกเบิกทำธุรกิจที่จังหวัดนี้มาด้วยกันแล้วก็ติดต่อใกล้ชิดกันมาตลอด”คนหัวโต๊ะ อธิบาย ซึ่งมันก็ไม่แปลก “แต่ธุรกิจอย่างพวกเราจะโตได้ มันก็ต้องมีอะไรสนับสนุน”คนหัวโต๊ะอธิบายต่อ “อะไรครับ”ผมถาม เพราะใจร้อนอยากได้คำตอบ “พวกเราเรียกว่า“หลังร้าน” พวกเรารวมกลุ่ม กัน ทำธุรกิจหลายอย่าง เพื่อสนับสนุนธุรกิจหลักของเรา”อาคนหนึ่ง อธิบาย “ธุรกิจหลายอย่างหมายความว่ายังไงครับ”ผมยิ่งสงสัย “ธุรกิจที่ไม่ถูกกฎหมายไงหลาน”อาเพื่อนพ่อโพล่งออกมา เล่นเอาผม ตกใจอยู่พอสมควร เพราะ ตลอดมาผมคิดว่าพ่อเป็นนักธุรกิจที่ไม่เคยยุ่งกับเรื่องผิดกฎหมายอย่างมากก็จ่ายส่วยบ้างเพื่อการที่เขาจะไม่มารบกวนธุรกิจแต่ อย่างนี้ไม่เคย “พ่อผมทำอะไรครับ”ผมถามความอยากรู้มันเกินกว่าจะรอให้พวกเขาพูดจบแล้ว “ใจร้อนจริงพ่อหนุ่มฮ่า ๆ ๆ”คนหัวโต๊ะหัวเราะ “เอาเป็นว่าพวกเรา 5 คน รวมพ่อเธอ รวมกันเป็นกลุ่ม เรียกกันว่า “กลุ่มนายหัว”ความเข้มแข็งของกลุ่มเรา ทำให้เรารู้จัก คนมาก เราสนับสนุนคนมาก ทั้งพวกข้าราชการและเอกชนในจังหวัด แต่เราไม่ออกหน้าเท่านั้นเอง” คนหัวโต๊ะอธิบาย “งั้นพวกเราแนะนำตัวก่อนนะค่อยรู้ว่าพ่อเธอ ทำอะไร”อีกคนพูด แล้วแนะนำตัวแต่ละคนและธุรกิจของแต่ละคน คนหัวโต๊ะชื่อ นายหัวชิน เป็นเจ้าของสวนยางบนเขาหลายร้อยไล่ และเป็นเจ้าของซุ้มมือปืนซุ้มใหญ่ของฝั่งทะเลอันดามัน คนที่นั่งต่อมาชื่อ เสี่ยจิว รับของเถื่อนหนีภาษา โดยวิธีการเอาเรือ ไปรับของมาจากน่านน้ำสากลเวลาเข้ามา ก็รู้กับตำรวจน้ำ และคนดูแล เลยเข้ามาขึ้นที่ท่าของตัวเองได้ตลอด คนที่สามชื่อ อาก้อง อาก้องคนนี้ที่ผมเห็นมานั่งกินเหล้าคุยกับพ่อบ่อย ๆ อาก้องทำธุรกิจ ด้านขายบริการทางเพศ ทั้งร้านนวดบังหน้า คาราโอเกะ ไปถึงซ่อง ที่เปิดอยู่หลายที่ในเมือง และเป็นเจ้านายของเจ๊วิทย์คนที่ส่งเด็กมาให้ผมบ่อย ๆ คนสุดท้ายดูอายุน้อยสุดในกลุ่ม (40 ต้น ๆ)ชื่อพี่ กิต พี่กิต ทำบ่อนและเรื่องเกี่ยวกับเอกสารปลอม ทั้งหลาย “แล้วพ่อผมล่ะทำอะไร”ผมถาม หลังรู้จักทุกคน “พ่อนายเป็นคนดูแลพวกกลุ่มเด็กหลายกลุ่มในเมือง โรงแรมของพ่อนาย ก็เป็นที่พักพิงของ คนหลายคนรวมทั้ง คนของนายหัวชินด้วย”อาก้อง เป็นคนอธิบาย “หมายถึงพ่อผมเป็นพวกหัวหน้านักเลง เหรอ”ผมงง “ใช่พ่อนายเป็นหัวหน้านักเลง ในจังหวัดหลายกลุ่ม ทั้งพวกคุมซ่อง คุมบ่อนเก็บค่าคุ้มครอง ผับต่าง ๆ ทั้งหมด ก็ลูกน้องพ่อเธอทั้งนั้น”ผมไม่อยากเชื่อหูตัวเอง พ่อดูเป็นคนอ่อนโยน เรียบร้อย ทำงานกับพ่อที่ซีวิวมาไม่เคยเห็นพ่อโกรธใคร ไม่เคยเห็นพ่อว่าลูกน้องสักคน พ่อกลายเป็นหัวหน้านักเลงกลุ่มใหญ่ในจังหวัดไปได้อย่างไร ผมหันหน้ามองพี่นุพี่นุหน้านิ่ง ไม่แสดงความรู้สึกอะไร เป็นอันว่า ผมได้คุยกับ ทุกคนและได้เป็นสมาชิกใหม่ ของกลุ่มนายหัวความจริงอีกอย่างที่อาก้องบอกผมหลับประชุมเสร็จคือ พาร์คเป็นสัญลักษณ์ของพ่อที่อยู่กับกลุ่มนายหัว พ่อเห็นว่า ตรี ใช้ชีวิตแบบนักเลงเลยคิดว่า มันจะดีกว่า ถ้าตรี มาดูแล กลุ่มนายหัว และช่วยเหลือ ซีวิว “ผมคงไม่เหมาะกับโลกของพ่อ”ผมบ่นกับพี่นุ หลังจากขับรถออกมา “มันไม่ทันแล้วครับยังไงคุณไตรก็คงต้องทำ”พี่นุบอก แล้วก็ยื่นสมุดบัญชีเก่า ๆ ให้ผมเล่มหนึ่ง “อะไรพี่”ผมถาม “บัญชีจริงของพาร์คครับ มีผมคนเดียวที่รู้” พี่นุบอก ผมเปิดดูเงินคงเหลือ เป็นหลัก สิบล้าน เงินเข้าเป็นหลักแสนต่อเดือน “เงินมาจากไหนพี่”ผมถาม “มาจากค่าจ้างดูแล ค่าช่วยเหลือคนของนายหัวท่านอื่นและก็ค่าคุ้มครองครับ”พี่นุบอก “ค่าคุ้มครองคือไปรีดกับพวกพ่อค้าแม่ค้าเหรอ”ผมถาม “ก็ไม่เชิงครับมันมีทั้งธุรกิจถูกกฎหมาย แล้วก็ผิดกฎหมายครับ” พี่นุบอกผมแค่รับฟัง เรากลับมาถึงโรงแรมก็เย็นเด็ก ๆ เริ่มมายืนหน้าโรงแรมมากขึ้นแล้ว “สักหน่อยไหมครับนาย”ไอ้ไข่ถาม “ไม่อ่ะกูยังไม่มีอารมณ์” ผมปฏิเสธไป ใจผมยังคิดเรื่อง วันนี้อยู่ ในหัวผมสับสนไปหมดและไม่รู้ด้วยว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไป “ใจเย็นๆ นะครับคุณไตร ค่อย ๆ คิดไป ผมเชื่อในตัวคุณไตร”พี่นุพูดก่อนลงรถ “ขอบคุณครับพี่นุที่อยู่ข้าง ๆ ผมมาตลอด”ผมยืนตรงหน้าพี่นุ เราสบตากัน ในเวลาที่รู้สึกว่ามันยากที่จะก้าวผ่าน ทุกครั้ง ผมจะเจอพี่นุอยู่ตรงนั้นและเป็นตัวช่วยให้ผมได้ผ่านทุกเรื่องมาตั้งแต่ เรารู้จักกัน “ยังไงพี่ก็อยู่ข้างคุณนะไม่ต้องกลัว”พี่นุยิ้ม สายตาคู่นั้น มันเกินกว่า จะบรรยายจริง ๆ มันมันเป็นความรู้สึก สื่อถือความรู้สึก “พี่กลับก่อนนะ”พี่นุจับไหลผมสองข้างบีบเบา ๆ เหมือนที่พี่นุทำบ่อย ๆ แต่ครั้งนี้ทำไมผมรับความรู้สึกที่ไม่เหมือนเดิมได้ก็ไม่รู้ พี่นุขับรถออกไปผมกำลังกลับไปเก็บของที่ห้องทำงาน “นายหัวๆ”พนักงานหน้าตาตื่นวิ่งมา “อะไร”ผมหันไปถาม “นายมานี่เร็วครับพี่กร โดนกระทืบมาครับ” มันร้องลั่น แล้ววิ่งออกไปหน้าโรงแรม ผมรีบวิ่งตามไป สภาพพี่กรดูไม่ได้ เลือดเลอะเต็มตัว เสื้อฉีกขาดเละ ตาปิดไปข้างหนึ่ง แขนซ้ายหักไม่เข้ารูป “พี่กรๆ” ผมเขย่าตัว พี่กรหันมา เอาตาอีกข้างที่เหลือมองผม มันเป็นสติสุดท้ายของพี่กร “เอารถออกไปโรงพยาบาล”ผมตะโกนลั่น .................................................................................. “คนไข้ปลอดภัยแล้วค่ะแต่ต้องพักฟื้นอีกสักระยะนะคะ ยังเยี่ยมไม่ได้”พยาบาลสาว เดินมาบอกอาการผม “พี่กรเป็นยังไงบ้าง”พี่นุรีบตามมาโรงพยาบาล หน้าตาตื่น “ไม่เป็นไรแล้วพี่แต่ยังเยี่ยมไม่ได้”ผมบอก “ไอ้เหี้ยตัวไหนแม่งทำวะ”พี่นุกัดฟัน หน้าโกรธจัด “ก็ไม่รู้พี่ยังไม่ได้คุยเลย” ผมตอบ “ไหนว่าพ่อมีลูกน้องเป็นนักเลงไง ทำไม พี่กรถึงโดนได้”ผมเริ่มตั้งสติได้พี่นุไม่ตอบ หันหลังไปโทรศัพท์ ผมรอด้วยใจกระวนกระวายอยากรู้นักว่าใครเป็นคนทำ “ว่าไงพี่นุ”ผมถามหลังพี่นุวางสาย “เรื่องมันยาวคุณไตร ใจเย็น ๆ”พี่นุ ถอนใจ “ใจเย็นอะไรเล่นกันหนักขนาดนี้”ผมขึ้น “งั้นดูนี่”พี่นุเปิดคลิปจากโทรศัพท์ เป็นตอนที่พี่กร โดนคน 6 คนสวมหมวกไอ้โม่ง รุมกระทืบริมถนน ระหว่างทางมาโรงแรม เมื่อเช้า มันเป็นถนนเปลี่ยน สองข้างทางเป็นสวนยางในคลิปพี่กรได้แต่ปัดป้อง คนกระทืบมีไม้ เป็นอาวุธครบมือผมดูคลิปใจเต้นแรง มันไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร คลิปนาน 15 นาทีกว่า ๆ พี่กรสลบไปแล้ว โดนลากขึ้นท้ายรถกระบะ แล้วขับออกมาคลิปเล่นจนเกือบจบ คนหนึ่ง หยิบกล้องมาถ่ายหน้าตัวเอง แล้วพูดว่า “จำไว้ใครทรยศกู ใครจะไปอยู่ฝั่งตรงข้ามกู มึงต้องโดนแบบนี้” ผมจำเสียงได้ไม่ใช่ใคร .............. ไอ้ตรี..................(จบตอน5) ...................... ...................... ........................ ....................... ...................... ...................... ....................... “ทำไมคุณต้องทำถึงขนาดนี้ล่ะครับ ที่รัก”ชายหนุ่ม กอดตรีจากด้านหลัง ตรงอ่างล้างหน้าตอนที่ตรี กำลังล้างเลือดออกจากมือ “มันเพิ่งเริ่มถ้าไอ้ไตรมันสู้ ผมก็จะตอบกลับอย่างรุนแรงกว่า” ตรีเอาน้ำล้างหน้าแล้วมองตัวเองในกระจก ด้วยสายตาเคียดแค้น “กูต้องชนะมึงไอ้ไตร กูต้องชนะมึง มึงจะได้รู้ว่า กูชนะมึงได้ ไม่ใช่มึงชนะอยู่ฝ่ายเดียว”ตรีเผลอหลุดพูดออกมาเบา ๆ “มึงต้องฉิบหายไปพร้อมกับโรงแรมเฮงซวยนั่น”....................
| 
[คัดลอกลิงก์]
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-6-21 00:00:39
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2020-6-21 00:11:41
โพสต์ 2020-6-21 00:35:57
โพสต์ 2020-6-21 02:07:27
โพสต์ 2020-6-21 03:48:07