[เรื่องราว] - 1 - น้องกาย [No 18/20+]

kew315

เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องเล่า ที่ผมได้เจอกับตัว เนื้อหาแทบไม่มีความ 18+ หรือ 20+ เลย ดังนั้น ผู้ที่ต้องการด้านนั้น ขอให้ผ่านกระทู้นี้ไปเลยได้เลยครับ

แต่ต้องขอขอบคุณเข้ามานะครับ

ผู้ใช้ต้องมีทักษะก่อนหน้าอยู่ 2 สกิล 1 สกิลพื้นฐานระดับ 5 ขึ้นไป 2 สกิลตาไว ระดับ 8 ขึ้นไป
1) สกิลพื้นฐานนี้ (สกิลเริ่มต้น) [ติดตัว] ความสามารถ มีทักษะพิเศษสามารถค้นหาเป้าหมายที่ตนเองชื่นชอบหรือถูกใจ ภายในเวลาอันสั้น แม้ว่าเป้าหมายจะอยู่ในกลุ่มคนจำนวนมากก็ตาม
2) สกิลตาไว (สกิลคราส แรก) [ติดตัว] ความสามารถ มีทักษะพิเศษในการจดจำรายละเอียดของเป้าหมายได้ในระยะเวลาอันสั่น เช่น เวลาเดินผ่านกับเป้าหมายที่ใส่ชุดนักเรียน สามารถมองเห็นและจดจำชื่อรวมไปถึงรหัสนักเรียนได้ในพริบตา
เมื่ออัพทักษะทั้ง 2 ได้ถึงขั้นที่ต้องการแล้วจะ สามารถอัพสกิล ตาเหยี่ยว
สกิลตาเหยี่ยว (สกิลคราส แรก) [ติดตัว] ความสามารถ มีทักษะในการมองเงาสะท้อนของและสามารถแยกได้ว่าคนไหนคือเป้าหมายและยังมีความสามารถเสริมในเรื่องการจดจำลักษณะท่าทางของเป้าหมายได้(ทักษะเสริมนี้มีเงื่อนไขคือ ต้องอยู่ใกล้กับเป้าหมายไม่เกิน 100 เมตร)

ที่กล่าวมาข้างต้น พูดง่ายๆ มันคือความโรคจิตส่วนตัวของผมเองละครับ ไม่รู้ว่า จะมีใครเป็นอย่างผมหรือป่าว ถ้ามีใครเป็นก็แสดงความเสียใจด้วย คุณโรคจิตระดับ 5 แล้ว 5555 (ล้อเล่นครับ เข้าเรื่องกันดีกว่า)

เรื่องนี้พึ่งเกิดขึ้นไม่นานมานี้ (ไม่แน่ใจว่าจะได้อัพเมื่อไหร่) คือมีการตูน เรื่องโปรดเข้าฉากที่โรงภาพยนตร์ ทำให้ผมเดินทางไปที่ห้างแห่งหนึ่งในกรุงเทพ และในตอนที่ผมกำลังจะสแกน QR โค๊ด เพื่อรับตั๋วหนังอยู่ ก็มีกลุ่มเด็กผู้ชายอยู่ประมาณ 14-15 กำลังคุยกันอยู่ว่าจะดูหนังเรื่องอะไรดีผมหันกลับไปมองเล็กน้อย และอยากที่บอกตอนต้นมีผมสกิลติดตัวอยู่แล้วดังนั้น
เป้าหมายของผมเป็นถูกโฟกัสอย่างง่ายดาย น้องเป็นเด็กผู้ชายอายุประมาณ 14 หน้าตาดี น่ารัก ขาว แบบสามารถเป็นนายเป็นได้เลย (คือผมแค่คุ้นๆเท่านั้น) สูงประมาณ 150 น่าจะได้ น้ำหนัก35-40 ผอม ใส่เสื้อแขนยาวไหมพรมสีเขียวคอกลม มีลายดอกจิก สี แดง สลับ ดำ อยู่ด้านหน้ารวมประมาณ 6 ดอก
น้องใส่นาฬิกาสีดำ G-Shock กางเกงยีนสีดำขาเดฟ มีรอยขาด 2 รอยตรงหัวเข่าทั้งสองข้าง ใส่รองเท้าผ้าใบสีดำ และสะพายกระเป๋าเป้สีเทา (พอดีได้ไม่ใช้สายรองเท้าเลยไม่ได้ศึกษา เน้นนาฬิกา 55) จากนั้นผมก็ออกไปหาอะไรทางเพราะยังเหลือเวลาอีก ชั่วโมงกว่า กว่าหนังจะเริ่ม กิจกรรมทุกอย่างก็ผ่านไปจนหนังใกล้เริ่มผมเข้ามาดูหนังตามปกติ
ผมนั่งดูโฆษณาหนังแต่ละเรื่องไม่นานก็ มีเรื่องเด็กผู้ชายกลุ่มนั้นเข้ามาในโรง (ชิโด้) ยิ่งไปกว่านั้นน้องคนนั้นนั่งข้างๆผมอีกด้วย ตอนนั้นก็ได้แค่ดีใจ เพราะ ทำอะไรอย่างอื่นไม่ได้ ผมก็ดูหนังไปเลื่อยๆจนหนังจบลง ที่จริงผมชอบออกจากโรงคนสุดท้าย เพื่อจะได้ไม่ไปแย้งห้องน้ำกับคนอื่น แต่รอบนี้ไม่ใช้ เพราะผมมีเป้าหมาย
เมื่อน้องเขาลุกขึ้นผมก็ลุกตามอย่างติดแต่ก็เว้นระยะห่างบ้างเดียวน้องจะรู้ตัว เมื่อน้องเข้าไปในห้องน้ำผมก็รีบเบียดตัวแทรกคนอื่นๆ ทันนั้นตอนนั้นก็ได้ยินเสียงบ่นๆ แต่ไม่ได้สนใจอะไร เพราะเป้าหมายเข้าไปในจุดสำคัญแล้ว
พอผมเดินเข้าไปในห้องน้ำ ก็มองหาน้องเขาทันทีว่าน้องอยู่โถฉี่หรือ เข้าห้องประตู ใช้เวลาไม่นานผมก็เดินไปยังห้องประตูโชคดีไปอีก ที่ห้องที่น้องเขาเป็นห้องรองสุดท้ายและเป็นห้องที่ถูกติดหลอกไฟไว้เกือบตรงกับห้องของน้อง
ผมจึงรีบเดินเข้าไปยังห้องสุดท้ายอย่างเร่งรีบกว่าไม่ทันได้ใช้สกิลตาเหยี่ยว 55 เมื่อผมเดินเข้าไปก็ประตูแล้วก้ม มองดูเงาสะท้อนทันทีเป็นเห็นเงาตอนที่น้องกำลังปลดกระดุมกางเกงพอดีจากนั้น น้องก็ล่วงเอาเจี๊ยวออกมา คือมันสามารถเห็นเป็นทรงอย่างสวยงาม ผมก็ยืนดูตั้งแต่เริ่มจนจบแล้วผมก็ทำธุระของผมบ้างแล้วออกมา
ผมเห็นน้องกำลังยืนล้างมืออยู่ ผมจงทำตัวปกติ พอเงยหน้าขึ้นมองกระจก ก็สบตากับน้องที่กำลังยิ้มให้อยู่จากนั้นน้องก็เดินออกไป ผมก็ทำหน้างง แล้วยิ้มตอบกลับ เพราะผมเชื่อว่าน้องไม่มีทางรู้ว่าผมกำลังแอบดูน้องอยู่เพราะห้องที่ผมเข้าไปนั้นไม่มีเงาของผมสะท้อนออกไป ผมเดินออกจากห้องน้ำแล้วคิดถึงรอยยิ้มนั้นก็มีความสุขดี เพราะน้องเขาน่ารักพูดง่ายๆสเป๊กเลย 55
ถัดจากนั้นหนึ่งอาทิตย์
ผมก็มีเป้าหมายไปดูการตูนอีกเรื่องที่เข้า (ดูในโฆษณาแล้วน่าสนุกดี 55) ผมยังไปดูหนังเวลาเดิม และหาอะไรทานต่อเหมือนเดิม แต่รอบนี้เก้าอี้วางๆในห้างหาแทบไม่ได้เลย ผมจึงติดสินใจเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อนั่งเล่น 55 (ได้ยินไม่ผิดครับ นั่งเล่น 55 นั่งประมาณ 5-10 นาที แต่ผมมักจะเลือกห้องที่อยู่สุดท้ายเท่านั้น ถ้าไม่วางก็ไม่นั่งเข้าไปทำธุระก็พอ) แต่วันนี้มันวางพอดี
ผมนั่งไป 1-2 ห้องข้างๆก็มีคนเข้ามา ผมไม่ได้สนใจอะไรมา จนตาผมเห็นรองเท้าคู่นั้น ผมก็ตาลุกวาวทันที ถึงแม้รองเท้าแบนนี้จะเป็นที่นิยมกับตาม แต่ด้วยความรู้สึกผมว่า ใช่ ใช่คนที่ผมต้องการเจอแน่นอน (เอ๋ยลืมบอกไป ห้องน้ำนี้มืด ไม่มีแสงเงาให้มอง และพื้นกระเบื้องก็ไม่สามารถสะท้อนเงาได้ด้วย) แต่พอเขานั่งลง แล้วฉีกกระดาษออกมา ผมก็เริ่มตัดใจเรื่องแต่ 50% เพราะคิดว่าอย่างน้องคงไม่มาทำอะไรแบบนี้นอกจากคนทำงานเท่านั้น  
ผมจึงเลิกสนใจ แล้วอยู่ๆก็มีกระดาษโน้ตถูกยื่นรอดผ่านผนังมาข้อความว่า "สวัสดีครับ" ผมนิ่งอ่านแต่ไม่ได้จับกระดาษมา ไม่นานกระดาษก็ถูกถึงกลับไป แล้วมีข้อความใหม่เข้ามา "จะรออยู่ข้างนอกนะครับ" นานไม่ห้องข้างๆก็ถูกเปิดประตูออกไปแล้วมีคนอยู่เข้ามา ผมยังนั่งเล่นโทรศัพท์ไปอีกซักพัก เพราะไม่ได้สนใจข้อความที่ถูกส่งมาเท่าไหร่ เพราะผมเน้นเด็กเป็นหลักไม่ใข่ผู้ใหญ่ และคิดว่าไม่ใช่น้องด้วย และตอนที่เจอน้องเซ้นต์ของผมบอกว่า น้องเป็นผู้ชายทั้งแท่ง ดังนั้นการทำแบบนี้คงเป็นไปได้ยาก
ในห้องน้ำ เริ่มเสียงดังขึ้นเลื่อยๆ ผมจึงตัดสินใจออกเพราะคิดว่าคนเริ่มมากแล้ว เดียวจะมีปัญหาได้ (ทั้งหมดผมนั่งไปประมาณ 5-10 นาทีเท่านั้นนะครับ เพราะมันไม่ได้รู้สึกดีเท่าไหร่ที่ทำแบบนี้)
ผมเดินออกจากห้องน้ำ โดยมีจุดหมายคือร้านไอติม เพราะฆ่าเวลาอีกประมาณ 30 นาที ผมเดินออกจากซอยห้องน้ำได้ไม่นาน ก็มีมือของเด็กผู้ชายคนหนึ่งมาสะกิดตรงหัวไหล่ ผมหันกลับไปมองเด็กชายคนนั้น อ้าวน้องคนนั่น นั้นเองผมนิ่งจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นยิ้มให้ เพราะน้องยิ้มให้ก่อนอยู่แล้ว
ผม : ครับ ว่าไง เจอกันอีกแล้ว (น้อยใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวลายจุดสีดำเล็กๆ  กางเกงสีเหลือไข่ขาสั่น รองเท้าผ้าใบสีดำแต่คนละคู่กับเมื่อวาน ใส่นาฬิกาสีดำ กับกระเป๋าเป้สีเทาเหมือนเดิม ดูดีและน่ารักเหมือนเดิม)
น้อง : ครับ พี่มาเที่ยวหรอ
ผม : พี่มาดูหนังอ่ะ แล้วทำไมอยู่คนเดียว รอเพื่อนหรอ
น้อง : วันนี้ผมมาคนเดียว
ผม : ไปกินไอติมกันไหม แถวนี้ไม่มีที่นั่ง (น้องทำหน้า เหมือน งง ว่ามันเกี่ยวกันยังไง แต่ก็ตอบตกลง)
จากนั้น เราสองคนก็เดินไปยังร้านไอติมที่อยู่ใกล้ๆ
น้อง : พี่มาดูหนังทุกอาทิตย์เลยหรอ
ผม : ป่าว นานๆครั้ง แค่เรื่องที่สนใจเท่านั้นแหละ แล้วทำไมวันนี้มาคนเดียวละ เพื่อนไปไหนหมด
น้อง : มาเที่ยวเผื่อเจอพี่ไง (ผมอึ้งๆ กับคำตอบของน้องเล็กน้อย)
ผม : ใช่สิเรายังไม่รู้จักชื่อกันเลย พี่ชื่อ.....
น้อง : ผมชื่อกาย
ผม : ว่าแต่ทำไมถึงตามหาพี่หรอ
กาย : ผมรู้นะพี่ทำอะไรในห้องน้ำอาทิตย์ก่อน
ผม : ทำอะไร แค่ยิ้มให้นะหรอ
กาย : ป่าวตอนที่ผมเข้าห้องน้ำนั้นไง
ผม : อะไรพี่ก็แค่เข้าไปฉี่ ไม่เห็นจะแปลก
กาย : ผมรู้นะว่าพี่เป็น
ผม : รู้ได้ไง เราเป็นหรอ
กาย : ป่าวผมชายทั้งแท่ง
ผม : เอ้าแสดงว่า มั่วสิงั้น
กาย : ไม่ได้มั่วความรู้สึกมันบอก
ผม : แล้วถ้าพี่เป็นจริงจะทำไมหรอ
กาย : ก็ไม่ทำไม
(จากนั้นก็เกิด เดดแอร์ เฉยเลย)
กาย : พี่ดูหนังเรื่องอะไรหรอ เลี้ยงหน่อยสิ
ผม : ได้สิ โอเครพี่ยอมรับว่า พี่เป็น
กาย : นั้นไงว่าแล้ว (ท่าทางของน้องไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิมเลย [แบบกลัวหรือระวังตัวขึ้น])
หลังจากนั้นผมจองตั๋วผ่านแอปเพิ่มอีก 1 ที่โชคยังดีที่ข้างๆผมยังวางอยู่ จากนั้นเราสองคนก็เตรียมตัวขึ้นไปดูหนัง แวะซื้อน้ำกับขนมเล็กน้อย หลังจากดูหนังจบผมยังทำเหมือนเดิม คือนั่งรอออกเป็นคนท้ายๆ
กาย : พี่ไม่ไปหรอ
ผม : ไปก่อนเลยก็ได้ พี่ขี้เกียจไปแย้งห้องน้ำกับคนอื่นเขา
กาย : อันแหน่ จะแอบดูผมก็ไม่ว่า (ผมหยิบป๊อปคอนที่ยังเหลืออยู่ ขว้างใสน้องกาย น้องกายก็ทำท่าหลบ จากนั้นก็เดินมานั่งข้างผมเหมือนเดิม แล้วน้องกายก็ถามว่า)
กาย : พี่มีพี่น้องไหม (ผมหันหน้ามองน้องกายก่อนตอบ แววตาตอนนั้นถึงแม้จะแค่แป๊บแต่ก็แผ่งด้วยความเศร้า)
ผม : ก็มีนะ แต่ไม่สนิตกันเท่าไหร่ แล้วกายละ
กาย : ผมเป็นลูกคนเดียว
ผม : แล้วกายอยากมีพี่หรือน้องละ (กายหันมองหน้าผมก่อนตอบ)
กาย : ไม่รู้สิ แบบนั้นก็ได้มั้ง
ผม : งั้นหรอ ไม่ บอกพ่อแม่ ละ เพื่อจะได้น้องเพิ่มอีกคน
กาย : แม่บอกว่า มีผมคนเดียวก็พอแล้ว (ตอนนั้นผมคิดว่า แม่น้องกายคงทำหมั่นแล้ว)
ผม : อยู่ๆก็ถามเรื่องนี้ อยากได้พี่เป็นพี่หรอ (กายมองหน้าผม เหมือนตอบว่าใช่)
กาย : แล้วพี่ไม่อยากมีน้องเพิ่มอีกคนหรอ
ผม : อันที่จริงถ้าไม่ใช่แบบร่วมสายเลือดพี่ก็มีอีกหลายคนอยู่นะ ตอนนี้ก็อายุ 20 ได้แล้วมั้ง ถ้ากายเป็นน้องพี่อีกคน คงจะอายุน้อยสุดเลยมั้ง กายอายุเท่าไหร่ละ
กาย : 13
ผม : น้องสุดจริงๆด้วย ไม่ดีกว่ามั้ง (ผมแกล้งแหย่น้องกายเล่น น้องกายหน้าเศร้าทันทีก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง)
กาย : ไปกันเถอะพี่ คนออกไปหมดแล้ว
จากนั้นเราก็ออกจากโรงไปเข้าห้องน้ำกันต่อ โดยไม่ได้พูดอะไรกัน ในตอนที่กำลังล้างมือ
กาย : พี่เดียวผมกลับจะแล้วนะ
ผม : งั้นหรอ ไปทางไหนละ เผื่อไปหางเดียวกัน (ซึ่งคนละทางกับที่ผมอยู่เลย) คนละทางกันสินะ

...

ผม : กาย
กาย : หือ
ผม : พี่เป็นแบบนี้ไม่กลัวหรอ
กาย : ไม่รู้สิ ผมแค่รู้สึกว่า พี่เป็นคนดีและดูใจดี มีเงินเปย์ 555
ผม : งั้นหรอ กายมีสมุดโน้ต ใช่ป่าว
กาย : มี
ผม : ขอยืมหน่อยสิ ปากกาด้วยนะ (จากนั้นผมก็ฉีกกระดาษโน้ตออกมาหนึ่งหน้าแล้ว เขียนข้อความลงไป)
ผม : ปะไปรอรถกัน เดียวพี่ไปส่ง
กาย : พี่เขียนอะไรหรอ
ผม : ไม่มีอะไรหรอก แค่เตือนความจำตัวเองเรื่องซื้อของ

จุดรอรถ

ผม : กาย กาย รถมาแล้ว
กาย : อ้อครับ งั้นผมไปก่อนนะ
ผม : อือ เดินทางปลอยภัยนะ อ่ะ (ผมยื่นกระดาษที่ผมเขียนข้อความไว้ให้น้องกาย) รถบ้านแล้วค่อยเปิดละ ทำได้ไหม (น้องกายทำหน้าสงสัยแต่ก็รับไป)
กาย : (พยักหน้า) แล้วน้องกายก็เก็บใส่กระเป๋าเงินไปและขึ้นรถไป

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ แต่เรื่อวราวยังไม่จบนะครับ

(เรื่องยังมีต่อครับ)

poon1

ชอบคับ อ่านละฟินน

netnet132526

ขอบคุณครับ

skete

แค่เริ่มก็สนุกแล้ว

nuangnut1996

ขอบคุณครับ

thai_boys

ขอบคุณมากๆครับ

65gpy

ขอบคุณครับ

aumking

ขอบคุณน๊า

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

OakyDogie

ชอบครับ  ขอบคุณครับ

lovedekchai

ขอบคุณครับ  

teenoi1745

อ่าาา น่ารักวุ้ย

teenoi1745

รอติดตามต่อนะครับ

bbmmyy333

ขอบคุณครับ

MINGMONG

ขอบคุณครับ

klans_821

ขอบคุณครับ

ninja299

ขอบคุณมากครับ

soulevan

ขอบคุณครับ

teenoi1745

ลุ้น กาย ครับผม

Inkdeath

ขอบคุณครับ