ใครว่าใหญ่แล้วดี 3-4

toon11130

ใครว่าใหญ่แล้วดี (3) : ปมด้อย
เขียนโดย หนึ่ง
ผมสะอึก ไม่นึกว่าสุดาจะรุกผมเร็วขนาดนี้ เรื่องเจ้าน้องชายประจำตัวเป็นปมด้อยของผมตลอดมา เพราะมันใหญ่โตผิดมนุษย์ ผมไม่อยากให้เธอดูเลย สุดาเห็นผมอึกๆอักจึงอ้อนวอน ในที่สุด ด้วยความที่ผมหลงใหลเธอ ไม่อยากขัดใจเธอ ผมจึงยอม

ผมปลดตะขอ รูดซิปกางเกงยีน รูดกางเกงยีนลง จากนั้นค่อยๆรูดกางเกงในลง สุดาจ้องเขม็งที่เป้ากางเกงผม คอยดูเจ้าน้องชายตัวยักษ์ของผม

สิ่งที่เธอเห็นก็คือข้าวหลามลำอ้วนขนาด 8 นิ้ว ตรงปลายเปิดนิดหน่อย เห็นหัวสีชมพูอยู่ภายใน มีน้ำเหนียวๆเยิ้มเต็มหัว! มันกระดกไปมาราวกับผงกหัวทักทายเธอ ตอนนั้นผมรู้สึกอายมากเลยครับ เพราะขนาดเพื่อนผู้ชายผมยังไม่ยอมให้ดู แต่นี่ต้องเปิดให้แฟนสาวดู

สุดาร้องกรี๊ด กระถดตัวไปด้านหลัง ดูเธอจะตกใจมากกับขนาดอันมโหฬารของผม เธอลุกขึ้นยืนเอามือปิดปาก ผมก็ตกใจเช่นกันที่เห็นเธอเสียขวัญและลุกขึ้นยืนบ้าง พยายามจะเก็บเจ้าโลกกลับคืนเข้าไปในกางเกงยีน แต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะมันใหญ่มาก พอออกมาแล้วไม่สามารถใส่กลับเข้าไปได้ ต้องรอให้มันสงบลงเสียก่อน แต่ตอนนี้ยังไงๆมันก็ไม่ยอมสงบ จะเอามือปิดหรือบังก็ไม่มิด ผมจึงอยู่ในภาวะที่ทุลักทุเลมาก เพราะต้องยืนปล่อยให้เจ้าโลกชี้โด่อยู่นอกกางเกงอย่างนั้น มันเป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตเด็กหนุ่มวัย 16 อย่างผม

“ดาไม่ต้องตกใจนะ หนึ่งไม่ทำอะไรดาหรอก” ผมพูด ขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าความตกใจทำให้เจ้าน้องชายของผมค่อยๆอ่อนตัวลง เมื่ออ่อนลงได้ที่ผมจึงรีบเก็บมันใส่กางเกง

ผมเดินไปหาสุดาที่ยืนดูอยู่ เอามือไปจับแขนเธอ สุดาสะบัดมือผมออก

“ดากลัว... ดา... ดา กลัวหนึ่ง”

สุดายังไม่หายช็อคกับขนาดเจ้าโลกของผม เธอคงไม่เคยเห็นของชายใดมาก่อน หรือถึงจะเห็นก็คงไม่เคยเห็นของใครใหญ่ขนาดนี้ เมื่อเห็นเธอขวัญเสียจึงรีบพาเธอออกจากสวนสาธารณะและไปส่งเธอที่บ้าน

วันรุ่งขึ้น ผมกับสุดาไปทำงานที่ร้านอาหารตามปกติ แต่ท่าทางของสุดากลับไม่ปกติ ดูเธอกลัวผมมาก ผมรู้สึกว่าอะไรๆมันไม่เหมือนเดิม วันนั้นสุดาไม่ค่อยคุยกับผม ตอนเย็นผมชวนเธอไปที่สวนสาธารณะอีกเพื่อปรับความเข้าใจ แต่เธอไม่ยอมไป ผมเองก็แปลกใจมากที่เหตุใดสุดาจึงเปลี่ยนไปมากขนาดนี้

เหลืออีกเพียง 3 วันเราก็ต้องแยกย้ายกันไปเรียนหนังสือแล้ว ตลอดเวลา 3 วันที่เหลือ สุดาพยายามทำตัวห่างเหินกับผม จนเย็นวันสุดท้ายของการทำงาน ผมจึงตัดสินใจถามเธอว่าอะไรที่ทำให้เธอเปลี่ยนไปขนาดนั้น

“ดากลัวหนึ่ง กลัวจริงๆ” สุดาบอก

“กลัวไอ้นั่นของเราเหรอ ทำไมต้องกลัวด้วย หนึ่งไม่ได้ทำอะไรดานี่นา” ผมตัดสินใจหักห้ามความอาย ถามตรงๆเลย

“ก็นั่นแหละ...” สุดาอึกอัก “ถ้าเราเป็นแฟนกัน อีกหน่อยก็ต้องมีอะไรกัน ดากลัว ขอให้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันก็แล้วกันนะ ดากลัวจริงๆ”

ในที่สุดผมก็เข้าใจ สุดาคิดไปอีกไกล จึงกลัวกับขนาดเจ้าน้องชายของผม ในขณะที่ผมไม่ประสีประสาเอาเลย หลายวันที่ผ่านมาจึงไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงได้กลัวนักหนา ในที่สุดเธอก็เอ่ยปากตัดรักผม ในความคิดของผมตอนนั้นมันเป็นเหตุผลของการเลิกเป็นแฟนกันที่แปลกและน่าอับอายที่สุด

ผมผิดหวัง เสียใจแทบเป็นบ้า เพราะเป็นรักครั้งแรก (อย่างน้อยตอนนั้นผมก็คิดว่ามันเป็นความรัก) ของผม รวมทั้งยังอับอายด้วย มันยิ่งตอกย้ำปมด้อยของผมเข้าไปอีก ผมอ่อนไหวถึงขนาดคิดอยากตายให้หมดอาย ผมนอนร้องไห้อยู่หลายชั่วโมงจนหลับไป

พอเปิดเทอมวันแรก ผมเข้าชั้นเรียนด้วยความซึมเซา เหมือนหุ่นยนต์เดินได้ จนใครๆก็พากันแปลกใจ ปีนั้น (ม.6) พวกนักเรียนก็ถูกคละชั้นใหม่เช่นเคย แต่โชคดีที่ผมกับก้อยได้อยู่ห้องเดียวกันอีก ก้อยดูคล้ำลง ปิดเทอม 3 เดือนผมไม่ได้พบกับก้อยเลย เพราะผมเข้าไปทำงานในเมือง ส่วนก้อยก็ถูกพ่อแม่ส่งไปพักกับญาติที่กรุงเทพฯ เพื่อไปเรียนกวดวิชา

“เฮ้ย หนึ่ง เป็นไงบ้าง” ก้อยทัก ก้อยยังคงรื่นเริงเหมือนเดิม

“อือ ก้อย” ผมทักก้อยสั้นๆ ไม่ได้ตอบคำถามก้อยด้วยซ้ำ

“เฮ้ย เป็นบ้าอะไรวะ เปิดเทอมวันแรกทำหน้ายังกับ ...” ก้อยหยุดพูด แต่ผมเดาออกว่าคงต้องการจะบอกว่า “ทำหน้ายังกับญาติเสีย” แต่ก็อย่างที่บอก ก้อยสุภาพกับผมเสมอ เลยยั้งปากไว้แค่นั้น

“ไม่มีอะไรหรอกวะก้อย เราไม่ค่อยสบายนิดหน่อยเท่านั้นเอง”

เย็นวันนั้นก้อยชวนผมไปฟังเพลงที่บ้านก้อยอีก ใจจริงผมไม่อยากไปเลย ไม่อยากเจอหน้าใคร ไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น เพราะกำลังอกหักและคับแค้นใจในชีวิตอยู่ แต่ก็ไม่อยากขัดใจก้อย ก็เลยไปในที่สุด

วันนั้นพ่อและแม่ของก้อยยังไม่กลับบ้าน ที่บ้านก้อยมีเพียงเราสองคน ก้อยเป็นน้องคนสุดท้อง (ถึงได้ชื่อก้อย) พี่ๆของก้อยนั้นมีทั้งเรียนอยู่ในกรุงเทพ ฯ และทำงานอยู่จังหวัดอื่น ที่บ้านจึงมีเพียงก้อยอยู่กับพ่อและแม่

ขณะฟังเพลงอยู่ก้อยก็ถามขึ้นมาว่า “เป็นไงหนึ่ง สบายใจขึ้นบ้างไหม”

“ดีขึ้นนิดหน่อย” ผมตอบไปให้พ้นตัว ที่จริงวันนี้ผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย คิดแต่เรื่องสุดา คิดถึงเรื่องปมด้อยของผมทั้งวัน ก้อยคงไม่รู้หรอกว่าขณะที่ก้อยกำลังพูดกับผมนั้น ผมกำลังคิดหาวิธีตายอยู่

---


ใครว่าใหญ่แล้วดี (4) : ประสบการณ์ครั้งแรก
เขียนโดย หนึ่ง
“นายไม่ได้ป่วยเสียหน่อย เรารู้น่า อย่ามาปิดเสียให้ยากเลย หน้านายมันฟ้องว่ะ เหมือนคนอมทุกข์ แบกโลกเอาไว้ทั้งโลก”

ผมเงียบ เมื่อก้อยรู้ทันผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรได้ดีไปกว่านั้น เลยเงียบเสีย

“ปิดเทอมที่ผ่านมานายไปเจอเรื่องร้ายอะไรเข้าเหรอ มีอะไรที่เราพอจะช่วยได้ไหม มีปัญหากับที่บ้านเหรอ” ก้อยพยายามหาสาเหตุ

ผมเงียบ แต่ก็รู้สึกซึ้งในน้ำใจของเพื่อนที่พยายามช่วย ก้อยไม่เหมือนคนอื่น ก้อยไม่เคยสอดรู้สอดเห็นหรือล้อเลียนผมเลย ตรงกันข้าม กลับคอยช่วยเหลือและให้กำลังใจแก่ผมมาตลอด

“ขอโทษว่ะ ไม่ได้ตั้งใจจะหลอกนายว่าเราไม่สบาย แต่นึกไม่ออกว่าจะพูดอะไรดี เราไม่รู้จะเล่ายังไงดีว่ะ ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน อีกอย่าง เราอายด้วย” ผมสารภาพกับก้อยไปตรงๆ

“อายอะไรกันว้า เราเป็นเพื่อนสนิทกันไม่ใช่เหรอ เราเพียงหวังดีอยากช่วยนายน่ะ บางทีนะ คนเราถ้ามีความทุกข์ ได้ระบายออกมาบ้างมันก็ดี ดีกว่าเก็บไว้คนเดียว อีกอย่าง นายก็คงรู้นิสัยเรา”

ใช่ ก้อยไม่เคยล้อผมเลย ผมรู้นิสัยก้อยดี

“ถ้าเราเล่าให้นายฟัง นายห้ามหัวเราะเยาะ แล้วก็ห้ามเอาไปเล่าต่อนะ” ผมคาดคั้นเอาสัญญาจากก้อย

“เออว่ะ เราสัญญาได้ แต่ถ้านายไม่สบายใจ ไม่อยากเล่าก็ไม่ต้องเล่า ถ้าเล่าแล้วไม่ดีขึ้นก็อย่าเล่าดีกว่า”

เมื่อเจอน้ำใจของก้อยเข้าขนาดนี้ ผมก็รู้สึกไว้วางใจก้อย แล้วเล่าเรื่องสุดาให้ก้อยฟังจนหมด

“อือม์ สุดาคิดว่าเมื่อเป็นแฟนกันก็ต้องมีอย่างว่ากัน มันเป็นค่านิยม พอเห็นของนายก็เลยกลัว ตอนเราอยู่กรุงเทพฯ เวลาไปเรียนพิเศษก็รู้จักนักเรียนในกรุงเทพฯหลายคน พวกนั้นก็เล่าว่ามีแฟนแล้วและเคยมีเซ็กซ์กันเหมือนกัน นายอย่าไปคิดมากเลยนะ ผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียว อีกหน่อยนายก็ยังมีโอกาสเจอคนอื่นอีก เพื่อนที่เราคบที่กรุงเทพ ฯ บางคนมันบอกว่าเปลี่ยนแฟนเทอมละคนเลย”

“ถึงมีคนอื่นก็คงเป็นแบบนี้เหมือนกัน” ผมพูด “เราโชคร้ายเหลือเกิน เกิดมาผิดปกติไม่เหมือนมนุษย์มนา มันเป็นปมด้อยของเรามานานแล้ว” พูดไม่พูดเปล่า พูดไปน้ำตาของผมก็ไหลออกมาด้วยความคับแค้นใจ

“เฮ่ย หนึ่ง ทำไมคิดอย่างนั้นล่ะ” ดูก้อยตกใจเมื่อเห็นผมร้องไห้ มันแสดงว่าผมจริงจังกับเรื่องนี้มาก “นายรู้ไหม ผู้ชายคนไหนก็อยากมีไอ้นั่นใหญ่ๆกันทั้งนั้น อย่างนายต้องเรียกว่ามีของดีด้วยซ้ำ น่าจะภูมิใจมากกว่า ทำไมถึงคิดว่าเป็นปมด้อยได้วะ เรายังอยากมีอย่างนายเลย” ก้อยว่า

“มันไม่มีอะไรดีหรอกก้อย นายไม่เคยเห็นของเรานี่ ก็เลยพูดแบบนี้ ผู้หญิงหากินยังไม่กล้านอนกับเราเลย ชาตินี้เราคงไม่มีใครกล้านอนกับเรามั้ง นายจะอยากเป็นอย่างเราไปเพื่ออะไร” ผมพูด ตอนนั้นเด็กๆก็เลยคิดยังงั้นจริงๆ ตอนโตแล้วค่อยมารู้ว่าช่องคลอดของผู้หญิงขยายได้มาก แม้แต่เด็กทารกยังลอดผ่านออกมาได้เลย

“เอ่อ… ว่าแต่ ของนายมันใหญ่ขนาดไหนวะ ผู้หญิงถึงได้กลัวกัน” ก้อยถาม พลางหน้าแดง

ผมเองก็อายเหมือนกันที่จะพูดปมด้อยของตัวเอง แต่เห็นว่าเป็นก้อยถามก็เลยทำมือให้ดูว่าขนาดยาวสักเท่าไร ที่แย่คือมันอ้วนมากด้วย

“โอ้โฮ ทำไมมันถึงได้ใหญ่โตขนาดนั้นวะ” ก้อยอุทาน แล้วหน้าของก้อยก็แดงเข้มยิ่งขึ้นไปอีก พร้อมทั้งอึกอักว่า “เอ้อ ขอเราดูหน่อยได้ไหม เราอยากเห็นของจริงจังเลย”

ผมปฏิเสธด้วยความอาย แต่ก้อยตื๊อ

“น่า หนึ่ง ขอเราดูเป็นขวัญตาสักครั้งเถอะ เราให้นายดูของเราด้วยเอ้า” ก้อยเสนอเงื่อนไขตอบแทน คงจะอยากเห็นมาก ตอนนั้นผมไม่ได้สนใจน้องชายของก้อยเลยสักนิด เลยไม่ยอมตกลง

ก้อยทำหน้าสลด คงจะผิดหวัง แต่ก็ไม่ตื๊อผมอีก

“เราคิดว่านายเห็นเราเป็นเพื่อนสนิทที่สุดเสียอีก” ก้อยตัดพ้อเบาๆ

เมื่อเห็นท่าทางของก้อยแบบนั้นผมก็ใจอ่อน พร้อมทั้งนึกถึงความดีของก้อย ก้อยเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของผมจริงๆด้วย ในที่สุดผมก็ยอมตกลง

“เอ้า เอาก็เอาวะ เราให้นายดูก็ได้”

ก้อยดีใจมาก บอกให้ผมถอดกางเกงให้ดู ผมลังเลเล็กน้อยแล้วก็ถอดกางเกงขาสั้น จากนั้นก็กางเกงใน ให้ก้อยได้ชมเจ้าน้องชายประจำตัว แม้ตอนนั้นผมไม่มีอารมณ์ มันก็เลยไม่แข็งตัว แต่มันก็ยังใหญ่ นอนสงบอยู่ในพงหญ้าสีดำ

“โห ใหญ่จัง” ก้อยว่า

“ถ้าแข็งแล้วมันจะใหญ่ยิ่งกว่านี้อีก” ผมว่า

“งั้นทำให้มันแข็งหน่อยสิ เราจะได้ดู”

ไหนๆก็ไหนๆ มาถึงขนาดนี้แล้วผมก็เลยปล่อยเลยตามเลย เอามือเค้นคลึงน้องชายเบาๆเพื่อให้มันแข็งตัว แต่ตอนนั้นมันไม่มีอารมณ์จริงๆ คลึงอยู่ตั้งนานก็ยังไม่ยอมแข็ง

“ทำไมไม่ชักว่าวล่ะ จะได้แข็ง มัวแต่นวดมันไม่ได้อารมณ์หรอก”ก้อยว่า

“เราไม่เคยทำอ่ะ ทำไม่เป็น” ผมบอกไปตามตรง ดูสิครับ เด็กต่างจังหวัดอย่างผมไม่ประสีประสาขนาดไหน ขนาดจนอายุ 16 ย่าง 17 แล้วก็ยังไม่เคยช่วยตัวเอง เคยแต่ได้ยินพวกเพื่อนๆพูดกัน

ก้อยทำหน้าแปลกใจ คงไม่เชื่อคำพูดผม “แล้วเวลานายหงี่ขึ้นมาทำยังไงล่ะ”

“ก็ไม่ทำยังไง ปล่อยให้มันหดไปเอง แต่ตอนกลางคืนบางทีเราก็ฝันเรื่องเซ็กซ์ๆ ฝันแล้วรู้สึกเสียวมาก ตื่นขึ้นมากางเกงแฉะหมดเลย ก็สบายตัวดี” ผมว่าประสาซื่อ ขนาดฝันเปียกผมก็ยังเรียกชื่อไม่ถูกเลย แล้วก็พูดต่อ “แต่เดี๋ยวนี้บางทีกลางวันมันแข็งแล้วก็ไม่ยอมหดเหมือนกัน รู้สึกหงุดหงิดบอกไม่ถูก”

“โธ่เอ๊ย แล้วริไปเที่ยวซ่อง” ก้อยว่า

“ก็ไอ้พวกนั้นมันบอกว่าไปถึงแล้วเขาจะสอนให้นี่นา ก็นึกว่าจะไปเรียนที่นั่น”

“อะไรวะ ป่านนี้ทำไมถึงชักว่าวไม่เป็น เขาทำเป็นกันทั้งบ้านทั้งเมือง”

“คือ… เราไม่อยากคุยเรื่องเซ็กซ์กับใครน่ะ เพราะเพื่อนๆชอบล้อเรา คุยเรื่องนี้กับพวกมันเดี๋ยวมันก็ล้อเอาอีก ก็เลยไม่ค่อยจะรู้เรื่องเซ็กซ์เท่าไหร่” ผมสารภาพความจริงให้ก้อยรู้ ปมด้อยของผมมันทำให้ผมไม่อยากคุยเรื่องเซ็กซ์กับใคร ก็เลยเสียโอกาสเรียนรู้ประสบการณ์อะไรหลายๆอย่างไปในวัยรุ่น

“ชักว่าวเอาดีกว่า จะได้แข็งเร็วๆ มานี่ จะสอนให้” ว่าแล้วก้อยก็เอามือมาจับเจ้าน้องชายผมที่กำลังหลับอยู่ ผมสะดุ้งแล้วปัดมือก้อยออก แต่แล้วอีกใจหนึ่งก็รู้สึกว่าลองดูหน่อยก็ดีเหมือนกัน ดังนั้นพอก้อยเอื้อมมือมาจับอีกทีผมจึงปล่อยก้อยตามสบาย

ก้อยกำเคผมชักขึ้นชักลงเบาๆ ได้ผลครับ ผมรู้สึกร้อนวูบวาบที่เคเลย แล้วมันก็แข็งตัวอย่างรวดเร็ว พอก้อยเห็นอย่างนั้นก็เลยชักเร็วขึ้น ผมรู้สึกเสียวอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ไม่นานเคของผมก็แข็งเต็มที่คามือก้อย ก้อยปากอ้าตาค้างเลยทีเดียวกับความใหญ่ของมัน มือที่ช่วยชักให้ผมเริ่มชักไม่เป็นจังหวะ

ก้อยหยุดชัก มือกำรอบเคพลางจ้องอย่างเต็มตา มันอ้วนจนก้อยกำเกือบไม่รอบ แถมยังยาวล้นมือออกมาตั้งเยอะ ก้อยกลืนน้ำลายอึกใหญ่จนผมได้ยินเสียงดังอึ้ก แล้วถามผมว่า

“จะสอนนายชักว่าวเอาไหม”

“เอาสิ ชักรู้สึกสบายขึ้นมาแล้วว่ะ” ผมบอก

ก้อยจึงลงมือรูดกางเกงขาสั้นและกางเกงในของผมจนหลุดออกจากขา เมื่อผมอยู่ในสภาพเปลือยโดยก้อยยังใส่เสื้อผ้าอยู่ครบก็รู้สึกอายอยู่เหมือนกัน จึงเหลือบไปที่กางเกงของก้อย เหมือนกับก้อยจะอ่านความคิดของผมออก ก้อยจึงถอดกางเกงของตัวเองออกมาเหมือนกัน ถอดไม่ถอดเปล่า ถอดเสื้อด้วย ก้อยจึงเปลือยเปล่าไปทั้งตัวแล้วบอกว่า

“เอ้า ให้นายดูของเราตามสัญญา จะได้ไม่เอาเปรียบกัน”

จากนั้นก้อยก็จับผมถอดเสื้อออกเช่นกัน ผมดูเคของก้อยและกวาดตาดูเรือนร่างทั้งตัวก้อย ก้อยมีเรือนร่างสูงโปร่ง ผิวขาว กล้ามเนื้อแน่น หุ่นดีทีเดียว โดยเฉพาะเคของก้อยตอนนี้ก็กำลังแข็งอยู่เช่นกัน เคของก้อยขนาดกำลังดี (แน่นอน เล็กกว่าของผมเยอะ) ชี้พุ่งตั้งฉากกับพื้น ส่วนปลายบานเป็นดอกเห็ด สีแดงก่ำ หนังหุ้มปลายร่นไปจนถึงคอหยัก ส่วนหนังหุ้มปลายของผมนั้นยาวมาก เพียงเปิดได้เล็กน้อยตอนแข็งเท่านั้น ส่วนตอนอ่อนตัวนั้นหนังหุ้มจะคลุมปลายเคมิดชิด

“ทำไมหนังของนายมันถึงได้ร่นไปจนเป็นยังงั้นวะ” ผมถามด้วยความสงสัย เพราะตอนเด็กๆแม้จะเล่นน้ำกับเพื่อนๆและแก้ผ้าอวดกันเป็นประจำ แต่ตอนนั้นก็ยังเด็กๆ ไม่มีใครที่หนังหุ้มปลายเปิดได้แบบนี้เลย

“เขาเรียกว่าหัวถอก ถ้าชักว่าวบ่อยๆก็จะเป็นแบบนี้แหละ นายชักไปเรื่อยๆอีกหน่อยก็ถอกได้เหมือนกัน” ก้อยตอบ

ว่าแล้วก้อยก็ลงมือชักว่าวให้ผม โดยให้ผมนอนอยู่บนเตียง แล้วก้อยนั่งชักอยู่ข้างตัวผม แต่เนื่องจากมือของก้อยเล็กกว่าเคของผมมาก รสสัมผัสจึงไม่ดีเท่าที่ควร ผมจึงเสียวไม่มาก

“เสียงจัง” ผมคราง “แต่รู้สึกมันโหวงๆยังไงชอบกลว่ะก้อย” ผมรู้สึกไม่ค่อยถึงใจแต่ก็อธิบายไม่ถูก

แต่ดูเหมือนก้อยจะเข้าใจความรู้สึกของผม จึงจับผมลุกขึ้นยืน ตัวก้อยอ้อมมาด้านหลังผม แล้วเอื้อมมือมาโอบลำตัวผมและชักเคให้ผมจากข้างหลังเพื่อให้ถนัดขึ้น เมื่อได้ท่าที่ถนัด คราวนี้ก้อยใช้ 2 มือต่อกันกำรอบเคผมเหมือนจับดาบซามูไร พลางกระทอกเข้าออก คราวนี้ผมรู้สึกเสียวถึงใจมาก สูดปากลั่นห้องเลย

“โอว ก้อย เสียวเหลือเกิน ดีกว่าเมื่อกี้เยอะเลย”

จากนั้นผมรู้สึกว่ามีอะไรแข็งๆมาทิ่มเอวผม เคของก้อยนั่นเอง ก้อยคงรู้สึกว่ามันเกะกะอยู่บ้างเพราะคอยทิ่มเอวผม จึงยัดมันเข้าไปในร่องก้นของผมเสียเลย คราวนี้ลำตัวเราแนบกันสนิทเลย ผมกำลังอยู่ในอารมณ์อยากเต็มที่จึงไม่ว่าอะไร

ก้อยหยุดชักชั่วคราว พลางใช้สองมือเค้นลำเคของผมเหมือนกำลังรีดหลอดยาสีฟัน เมื่อรีดมาจนถึงปลาย ก็เห็นที่ปลายเคของผมมีหยดน้ำใสๆเกาะอยู่ จากนั้นก้อยชักมือเข้า พยายามจะร่นหนังหุ้มปลายของผมให้ไปกองที่คอคอด แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะหนังของผมรัดมาก ร่นไปได้แค่หัวโผล่เพียงครึ่งหัวเท่านั้นเอง ก้อยเอามือละเลงน้ำใสๆที่ปลายดอกเห็ดนั้นบริเวณที่หัวเปิด มันทำให้ผมเสียวมาก ถึงกับดิ้นพราดเลย

“โอ๊ย เสียวฉิบ…” ผมอุทาน

“เฮ้ย อย่าดิ้นมากดิ” ก้อยว่า

จากนั้นก้อยก็กระทอกเคให้ผมด้วยท่ากำสองมือแบบซามูไร สลับกับการละเลงน้ำเมือกใสๆที่หัวเคของผม ขณะที่กำลังชักให้ผมนั้นเอง ร่างของก้อยที่ประกบกับลำตัวของผมก็กระแทกกับตัวผมในจังหวะเดียวกัน ผมรับรู้ได้ถึงแท่งร้อนๆที่กำลังถูไถไปมากับร่องก้นของผมตามจังหวะมือของก้อย มันยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านให้แก่ผมเป็นทวีคูณ

เพียงครู่เดียวผมเริ่มรู้สึกเสียวที่ท้องน้อยและปวดฉี่อย่างเต็มกลั้นเหมือนฉี่จะแตก มันคล้ายๆความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนผมฝันแล้วมีน้ำแตกออกมาเลอะกางเกงนอน แต่คราวนี้มันเกิดขึ้นรวดเร็วมาก เร็วจนผมบอกให้ก้อยหยุดไม่ทัน

ทันใดนั้นเอง ผมรู้สึกเกร็งไปทั้งตัว เจ้าน้องชายยักษ์ของผมกระตุกอย่างแรงและพ่นน้ำสีขาวขุ่นออกมาเป็นจังหวะราว 5-6 ครั้ง มันออกมาเยอะมากและพุ่งกระจายไปบนเตียงจนผ้าปูที่นอนของก้อยเลอะเทอะไปหมด เมื่อเคของผมพ่นพิษจนซาลงแล้ว ผมก็รู้สึกได้ว่าเคของก้อยที่กำลังเสียดสีอยู่ที่ร่องก้นของผมก็กำลังกระตุกอยู่เช่นกัน จากนั้นก็รู้สึกว่ามีของเหลวอุ่นๆหลั่งอยู่ในร่องก้นของผม และย้อยลงมาตามขาอ่อน สังเกตว่ามันเป็นของเหลวสีขาวขุ่นเช่นกัน

“นี่แหละ ที่เขาเรียกว่าชักว่าวล่ะ” ก้อยพูด ร่างของก้อยยังประกบตัวผมอยู่ มือก็ยังกำอยู่ที่เคของผม “ไอ้ขาวๆที่ออกมาทั้งของนายและของเราเรียกว่าน้ำว่าวไงล่ะ รู้หรือยัง”

blue-106

ชอบใหญ่ ใครไม่สนผมเอาอะ

ธรรม

ขอบคุณมาก ๆ เลยครับผม

zombi

ขอบคุณครับ

kimkibomwarm

ขอบคุณมากมายคับ

Kicker

ขอบคุณมากค๊าบ

natthaphat.sam

ขอบคุนมากๆคราบ

mmo2523

ขอบคุณมากครับ

hoodphillip

อ่านแล้วแข็งเลยครับ ขอบคุณนะสำหรับเรื่องราวเสียวๆ อิอิ

moccalatae

ขอบคุณครับ

LUCKYPEE

ขอบคุณมากครับ

bird0211

ขอบคุณครับ

win2win

ขอบคุณครับ

Doramonkung

สุดยอดเลย ขอบคุณครับ

wai43y

ขอบคุณครับ

mihorus

ขอบคุณครับ

pantip1234

ขอบคุณ

tapangnarak

ขอบคุณนะฮะ

ton5132

ขอบคุณครับ

nan_anan

ขอบคุณครับ