กลางขุนเขาอันแห้งแล้งปรากฎภาพกองทัพทหารราวสมาร้อยนายจากอนาจักรนิโคดล กองกำลังเหล่านี้กำลังถูกรอบโจมตีจากโจรภูเขาซึ่งได้ใช้ช่วงเวลาที่พวกเขาพ่ายแพ้สงครามรุกต้อนแย่งชิงสะเบียงที่เหลืออยุ่น้อยนิด. รวมถึงปล้นสะดมเอาชุดเกาะและอาวุธยุทโธปกรณ์. แม่ทัพอาร์มันโด้บุรุษวัยสามสิบห้าผู้มีร่างกายราวกับเทพเจ้าสายฟ้า. นัยน์ตาดุดัน. ใบหน้าคมคาย. กำลังทุ่มเทกำลังปกป้องอาแจ็กซ์เจ้าชายลำดับที่สามเจ้าราชวงศ์. ผู้ซึ่งออกรบครั้งแรกเด็กหนุ่มวัยสิบแปดปีกรำ่ศึกจนแทบจะไม่มีแรงกายเหลือ. ครั้งแรงใจยิ่งถดถอยเพราะแพ้สงครามแต่กระนั้นเขาก็ยังพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่เป็นภาระของแม่ทัพอารีมันโก้ “พระองค์รีบหนีไปกับทหารก่อนะข้าจะต้านพวกมันไว้”. เขาฟาดดาบลงบนศีรษะของโจร
“ไม่”. เด็กหนุ่มปฏิเสธเสียงกร้าว. “ร่วมรบกันมาขนาดนี้จะตายก็ตายด้วยกัน. ข้าไม่ทิ้งท่าน”
“พระองค์ต้องไป. เราถึงจะมีโอกาสชนะ”. อาร์มันโด้เล็งเห็นแล้วว่าทหารฝั่งตนเสียเปรียบ. ตอนนี้น่าจะเหลือไม่ถึงร้อยนายแล้ว
“แต่...”
“ไม่มีแต่. ไป!!!” อาร์มันโด้ตวาด. ก่อนจะอุ้มเจ้าชายขึ้นบนหลังม้าและตบก้นม้าอย่างแรงเพื่อเร่ง
“เจ้าห้ามตายนะ”. อาแจ็กซ์ร้องลั่น.
อาร์มันโด้โหมบุกตะลุยสู้จนเอาชนะโจรภูเขาได้สำเร็จ. แต่ตัวเขาเองก็หมดแรงแถมยังโดนลูกดอกของพวกมันเข้าอีก
ขณะที่นั่งหมดอาลัยตายอยากอยู่ท่ามกลางศพของลูกน้องตัวเองอยู่นั้นเสียงกีบเท้าก็ตรงดิ่งเข้ามา. สัญซาตญาณระวังภัยก็ตื่นตัว. เขาใช้พลังเฮือกสุดท้ายเตรียมรับศึก. แต่เป็นอาแจ็กซ์ที่ควบม้าเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด. เมื่อเห็นว่าแม่ทัพยังมีชีวิตอยู่ก็เผยแววตาสดใสออกมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง
อาร์มันโด้ถูกดึงขึ้นหลังม้า. ครั้นแรกเขาจะเป็นคนควบเองแต่ทว่าหมดแรงจึงปล่อยให้อาแจ็กซ์เป็นคนนำ. เจ้าชายอยู่ข้างหน้าแม่ทัพซ้อนหลัง. รอบกายเงียบเชียบได้ยินเพียงเสียงลมหายใจทั้งสอง. ผ่านไปสองชั่วยามอาร์มันโด้รู้สึกผิดปกติกับร่างกาย. มันค่อยๆแผ่ขยายขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้. แม่ทัพวัยฉกรรจ์มีอาการสะลึมสะลือ. คล้ายเหนื่อยคล้ายฝัน. เขาได้ยินเสียงอาแจ็กซ์ร้องเรียก. แต่เสียงนั้นช่างห่างไกล
อาแจ็กซ์ประคองร่างกายอันใหญ่โตของผู้เป็นแม่ทัพลงมานอนบนพื้นดิน. เขารีบวิ่งไปที่ลำธารใช้ผ้าชุบน้ำบิดหมาดๆ. มาเช็คหน้าให้อาร์มันโด้ก่อนจะค่อยๆถาดชุดเกาะแม่ทัพออก. “ท่านอย่าเป็นอะไรนะ”. อาแจ็กซ์ร้องอย่าร้อนใจ. มือขาวปลดผ้าเตี่ยวเขาออกจนเผยให้เห็นท่อนลำอันใหญ่โตราวเก้านิ้ว. เจ้าชายชะงักหน้าตาแดงกร่ำ. นี่เจ้าจะตายแล้วยังมีอารมณ์อีกรึ. อาแจ็กซ์ล่ะสายตามองรูปร่างแม่ทัพให่หาร่องรอยผิดปกติจนไปพบกับรอยเข็มเล็กตรงช่วงลำคอ. รอยเข็มมีเอกลักษณ์สามแฉกเช่นนี้. รึว่าจะเป็นเข็มกำหนัด!!!
อาแจ็กซ์สบกอย่างรุนแรง. เขาเคยได้ข่าวว่ายาพิษชนิดนี้ร้ายแรงนัก. หากไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้องอาจสิ้นชีพได้. หากการรักษานั้นแน่นอนว่าง่ายแสนง่ายเพียงปรนเปรอความกำหนัดจนกว่ายาจะหมดฤทธิ์เท่านั้น. เพียงแต่...ตอนนี้มิมีสตรี. อาแจ็กซ์เหลือบตาหมดอาร์มันโด้อย่างกระอักกระอ่วน. เขาเองก็มิมีประสบการณ์กับชายเสียด้วย. แต่หากเพื่อช่วยชีวิตอาร์มันโด้แล้ว
หลังตัดสินใจได้เจ้าชายอาแจ็กซ์จึงเดินไปหยุดระหว่างขาของอาร์มันโด้ก่อนจะค่อยๆแยกเรียวขาแกร่งออก. เขายื่นมือไปสัมผัสท่อนลำอันใหญ่นั้นก็ขยับขึ้นลงช้าๆ. เสียงลมหายใจดังขาดห่วงของท่านแม่ทัพสะท้านราวกับพอใจ. อาแจ็กซ์ขยับมือเร็วขึ้นอีกมือก็เค้นคลึงลูกกลมๆเพื่อเพิ่มความกระสัน. อาร์มันโด้ครางฮือออกมาเขาจะมืออาแจ็กซ์แล้วชักเร็วขึ้นราวกับไม่พอใจในความชักช้า. ไม่นานน้ำรักก็กระเซ็นออกมาเปื้อนตามหน้าท้องและหน้าอกแกร่ง. มันขาวขุ่นยิ่งนักและมีสีเขียวปนมาด้วย. อาแจ็กซ์รู้ว่าจะต้องทำให้น้ำรักนั่นไม่มีมีเขียวปนออกมาจึงเป็นสัญาณว่าพิษหมดไปแล้ว
องค์ชายนั่งพิงต้นไม้แล้วจับอาร์มันโด้นั่งพิงเขาอีกที. มือนึงรูดรั้งบดขยี้ท่อนลำใหญ่โต. อีกมือเค้นคลึงกล้ามหน้าอกและกล้ามท้อง. เมื่อเริ่มไปซักพักเขาก็มีอารมณ์. ปากบางจึงยื่นไปขบเม้มลำคอหนา. กัดบริเวณหัวไหล่แกร่ง. ลิ้มรสกลิ่นกายชาตินักรบอย่างหื่นกระหาย. ลืมเลือนจุดประสงค์ที่แท้จริงไป.
“อือ. อา”. อาร์มันโด้ครางกระเส่า. เขาล็อคคอองค์ชายเข้ามาจบอย่างไม่รู้ตัว. สองลิ้นเกี่ยวรัดกันอย่างเมามัน
“เจ้าทำข้ามีอารมณ์เหลือเกินแม่ทัพข้า”. อาแจ็กซ์ครางก่อนผลักร่างใหญ่โตราวกับเทพเจ้าสายฟ้าลงบนพื้น. ลิ้นร้อนลากเลียเม้มไปตามหน้าอก. หัวนม. สีข้างจนทำให้อาร์มันโด้บิดรัดเร่าอย่างเสียวซ่าน. อาแจ็กซ์ลากลิ้นไปบริเวณหัวเหน่า. ลิ้นร้อนหยอกล้อกับหัวบานสวย
“อา”. อาร์มันโด้ครางกระเส่าราวกับโดนสายฟ้าฟาดเข้าเต็มรัก. ความรู้สึกแปลกใหม่ไม่เคยลิ้มลองช่างยั่วยวนให้หลงใหลนี้คืออะไรกัน. สติของแม่ทัพไม่สามารถประคองตนให้รับรู้ได้. มีพียงประสาทสัมผัสทางกายเท่านั้นที่ตอบสนองไปอย่างธรรมชาติ. อาแจ็กซ์ใช้ริมฝีปากและลิ้นเกี่ยวตวัดแท่งเนื้อราวกับของโปรดปราณ.
“อา. ใครทำอะไรข้า. มันดีเหลือเกิน”. อาร์มันโด้ครวนคราง. อาแจ็กซ์ฉวยโอกาสจับแท่งเนื้อของตัวเองยัดเข้าปากอีกฝ่าย. “อื้อ. อ็อก. จ๊วบจ๊าบ”. แม่ทัพใหญ่ใช้เวลาไม่นานก็เรียนรู้ว่าควรจัดการกับสิ่งแปลกปลอมในปากยังไง. เขาดูดรูดรั้งแท่งเนื้ออย่างดุดันจนทำให้เจ้าชายอาแจ็กซ์สั่นสะท้าน
“ซี๊ดดดดดดพโอยยยยยยท่านปม่ทัพข้าเสียวยิ่งนัก. ดูดแรงๆ”. อาแจ็กซ์กระทกกระทั้นท่อนลำเข้าออก
“ข้าทนไม่ไหวแล้ว”. อาแจ็กซ์จับขาแกร่งแยกออก. ก่อนจะเลียรอบๆรอยจีบสีเข้ม
“ฮ้าเสึยวยิ่งนักใครทำมนต์ใส่ข้า. เจ้าเป็นใคร”. อาร์มันโด้ปล่อยปากออกมาร้องครวญกระเส่าก่อนจะปล่อยน้ำรักออกมากอีกรอบ. อาแจ็กซ์นิ่งคิดซักครู่ก่อนจะค่อยจับท่านแม่ทัพนอนคว่ำ. เขาคิดว่าการร่วมรักกับบุรุษก็คงไม่ต่างจากสตรี. เจ้าชายวัยสิบแปดปีจึงค่อยๆกดแท่งเนื้อเข้าไปในร่องสวาทแม่ทัพของเขา
“อย่าข้าเจ็บ”. อาร์มันโด้ดิ้นรน.
แต่แล้วก็เกิดเรื่องพิศดาร. เมื่ออาร์มันโด้สะดุ้งตื่นขึ้นมาบนเตียงคนไข้. เขาเหลือบมองรอบกายด้วยความงุนงง. คนพวกนี้สวดชุดอะไร. แล้วสายระโยงระยางที่เจาะเข้าร่างกายเขานี่อีกล่ะ
“เป็นยังไงบ้างครับ”. เสียงนุ่มทุ่มของชายหนุ่มดังขึ้น. เขามองคนตรงหน้าด้วยความตกตะลึง. ชายตรงหน้ารูปร่างหล่อเหลาสูงประมาณหัวไหล่ของอาร์มันโด้ ผิวขาวเนียนมีน้ำมีนวล. แว่นตาทรงกลมทำให้ดูสุขุม. แต่ใบหน้านี้ช่างคุ้นตานัก
“เจ้าชาย?”
| 
[คัดลอกลิงก์]
Every cloud has a silver l
ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-9-16 19:39:04
บุ๊คมาร์ก
แชร์
Twitter
แชร์
แจ้งลบโพสนี้
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
เน้นสีกระทู้
โพสต์ 2019-9-16 19:59:17
โพสต์ 2019-9-16 20:33:20
โพสต์ 2019-9-16 22:17:02