ผมเกิดมาในครอบครัวที่แวดล้อมไปด้วยผู้หญิงครับ เกิดมาก็ถูกเลี้ยงด้วยแม่กับยายมาตลอดส่วนพ่อผมท่านเสียไปตั้งแต่ผมยังเล็กมากๆด้วยอุบัติเหตุ สังคมที่ผมถูกเลี้ยงมาคือ สังคมแบบปิด เพราะแม่ไม่ยอมให้ผมไปเล่นใหนไกลบ้าน มีเพียง แม่ ยาย น้าสาวและน้าชายเท่านั้นที่ผมคุ้นเคย น้าชายดูเหมือนจะเป็นมนุษย์เพศชายคนเดียวที่ผมรู้จักในขณะนั้น จนกระทั่งเข้าโรงเรียน ผมจึงเจอเพื่อนๆวัยเดียวกัน ด้วยเหตุที่ไม่ค่อยเจอคนแปลกหน้า ผมจึงเป็นคนเก็บตัวเงียบ ไม่ค่อยสุงสิงกับเพื่อนในห้องเรียนนัก และมักโดนเพื่อนผู้ชายแกล้งประจำ เพื่อนที่ผมคบจึงมีแต่เพื่อนผู้หญิงด้วยความที่ติดความคุ้นเคยจากที่บ้านที่มีแต่ผู้หญิง
ในสายตาคนอื่นๆ ผมจึงดูเป็นเด็กนุ่มนิ่ม คล้ายเด็กผู้หญิง เพื่อนๆก็ล้อว่าเป็นตุ๊ด แต่ผมก็ไม่มีปัญญาไปตอบโต้อะไร
เหตุเกิดในวันหนึ่งตอนผมอายุซัก7-8ขวบ วันนั้น ผมไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะที่โรงเรียนปิดอบรมครูอะไรซักอย่าง ผมจึงได้หยุดอยู่บ้านสบายๆสามวัน บ้านเราตั้งอยู่ห่างไกลผู้คนไปทางชายทุ่งติดหนองน้ำ วันนั้นแม่ผมไปสอนหนังสือตามปกติ(แม่ผมเป็นครู แต่ไม่ได้สอนโรงเรียนที่ผมอยู่ แม่สอนโรงเรียนประชาบาล ไกลออกไปจากอำเภอเมือง ส่วนผมเรียนโรงเรียนประจำจังหวัด) น้าสาวไปโรงเรียน ม.ปลาย น้าชายไปเรียนที่วิทยาลัยเทคนิค ผมเลยต้องอยู่กับยายสองคนที่บ้าน วันนั้น ผมเล่นนั่นเล่นนี่แถวบ้านจนเบื่อ เลยขอยายไปเดินเล่นแถวๆหนองน้ำหลังบ้าน ยายแกก็มัวแต่ยุ่งๆเจียนหมากแก่ที่เก็บมาจนเต็มกระจาด ตอนแรกท่านก็ไม่อยากให้ผมไปเล่นใกล้น้ำหรอก แต่เห็น มีพี่ชายคนหาปลาอยู่ตรงนั้น สองสามคน จึงร้องฝากให้คอยดูผมผ่านๆไปเพื่อให้ช่วยดูว่า เผื่อผมตกน้ำตกท่าไป ผมก็เลยไปเดินๆเล่นๆเรียบชายหนองน้ำไปเรื่อยๆโดยมีพี่ๆเค้าเฝ้ามองห่างๆ พอเล่นบ้าเล่นบอจนผมเหนื่อย ผมก็ไปสนใจกับพี่ชายคนที่เหวี่ยงแหอยู่ใกล้ๆแทน พอดีแกเอาแหขึ้นมาเก็บปลาบนบก พี่ชายคนนี้ผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลยในชีวิต อายุคงราวๆ20-21ปี แกตัวดำปี๋เลย แต่นั่นคงเป็นเพราะกรำแดดมากไป แต่หน้าแกหล่อคมแบบบ้านๆ มันกล้ามเนื้อก็ชัดเจน หน้าท้องเป็นลอนแกร่ง มีขนลามลงไปจนหายเข้าไปในขอบกางเกงในสีมอๆเยินๆที่แกใส่อยู่ ตรงเป้ากางเกงเป็นกระเปาะตุง ยิ่งเปียกน้ำยิ่งเห็นเป็นรูปร่างชัดเจน
แกนั่งยองๆเก็บปลาอยู่ตรงหน้าผมห่างไปไม่ถึงเมตร ผมเองก็เข้าไปนั่งมองเป้าแกที่เบียดอัดทะลักกางเกงในออกมาด้วยความสนใจในแบบของเด็กที่ไม่เคยเห็นผู้ชายวัยหนุ่มฉกรรจ์ในแบบเปลีอยเปล่า ใกล้ชิดขนาดนี้มาก่อน แกมองหน้าผมไปเก็บปลาออกจากแหไป ผมก็มองหน้าแกไปสลับกับมองเป้าตุงๆของแกไปอย่างไม่เก้อเขินไม่มีจริต เพราะผมเองก็เด็กแค่นั้น ยังไม่คิดอะไรอื่นไกล นอกจากคิดว่า สิ่งที่มันอัดแน่นที่เป้ากางเกงในของพี่เค้า มันช่างดูใหญ่จัง แกมองหน้าผมยิ้มๆแล้วถามว่า”ดูอะไร” ผมไม่ตอบ ได้แต่ยิ้มแฉ่งกลับไป แล้วก็ตั้งใจมองเป้ากางเกงในแกอย่างไม่ลดละ แกคงสังเกตเห็น ก็ผมเล่นจ้องไม่วางตาขนาดนั้น แกมองหน้าผมยิ้มๆ แล้วขยับขากางออกจนกว้าง จนผมสามารถเห็นเป้าแกได้ถนัดเต็มตา แล้วแกก็ทำทีเก็บปลาต่อไปไม่สนใจผม ซักพัก เป้ากางเกงในหย่อนของพี่แกก็ตึงขึ้น คับขึ้น บางอย่างที่อัดแน่นในนั้นค่อยๆเหยียดยาวเป็นลำแน่นพาดเป็นแนวเฉียงขึ้นไปตามขอบกางเกงในของแก ผมมองไม่วางตา แต่พี่แกก็ไม่ปกปิดแต่อย่างใด กลับพยายามจงใจโชว์อวดให้ผมดูมากขึ้นกว่าเดิม ผมมองหน้าแกอีก แกยิ้มอวดฟันขาว ถามย้ำกับผมอีกว่าดูอะไร ผมยิ้มอายๆชี้ไปที่เป้ากางเกงของแก แกเลยบอกว่า”อ๋อ!ปลาชะโด” ผมงงมากมันจะเป็นปลาชะโดได้ยังไง “ไม่จริงหรอก”ผมแย้ง “จริงจริ๊งๆ” พี่แกย้ำ กลั้วหัวเราะไปด้วย พลางหันซ้ายแลขวา แล้วเอามือลูบลำใหญ่ๆที่พาดขวางกางเกงในแกพื่อน้นรูปร่างให้ผมดู ผมกลืนน้ำลายอย่างลำบาก บอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไง จู่ๆแกก็ถามผมขึ้นว่า”อยากดูชัดๆใหมล่ะ”พลางลูบเจ้าท่อนลำนั้นเน้นๆ ผมยิ้มแป้นพยักหน้าหงึกๆ แกเหลียวซ้ายแลขวา แล้วบอกให้ผมเดินตามแกไป ผมก็เดินตามหลังแกไปอย่างว่าง่าย แกบอกว่าให้ผมเดินตามห่างๆ ผมก็ทำตาม แม้ว่าจะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำอย่างนั้น แกพาผมเดินเข้าไปในท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ ที่ใช้ระบายน้ำออกเวลาน้ำล้น ท่อน้ำนั้นสูงใหญ่ พอให้พี่แกก้มหัวเดินลอดเข้าไปอย่างที่ไม่อึดอัดนัก ทั้งๆที่พี่แกรูปร่างสูงใหญ่มากทีเดียว แถวๆปากท่อ มีต้นไมยราพ และสาปเสือขึ้นปกคลุมมิดชิด มองจากภายนอกแทบจะไม่รู้ว่านี่คือปากท่อระบายน้ำ แกเหลียวซ้ายแลขวาดูข้างนอกอีกครั้งก่อนจะพยักหน้าให้ผมเดินตามแกเข้าไปในท่อภายในท่อเย็นสบายและเงียบ เงียบจนได้ยินเสียงหายใจพี่ชายแปลกหน้าที่ดังฟืดฟัดชัดเจน แกยินพิงขอบท่อด้านหนึ่งนิ่ง พยักหน้าเป็นเชิงเรียกผมให้เข้าไปหาใกล้ๆ ผมเดินเข้าไปยืนอยู่ ตรงกลางหว่างขาแกอย่างว่าง่าย พี่ชายแปลกหน้า แอ่นส่วนกึ่งกลางลำตัวของแกที่เป็นลำแข็งพาดยาว มาใกล้ๆใบหน้าผม กลิ่นหอมปนฉุดที่เรียกว่า”สาปหนุ่ม”โชยขึ้นมาปะทะจมูกผมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จะว่าหอมก็หอม จะว่าเหม็นก็เหม็น มันบอกไม่ถูก ตอนนี้ท่อนแข็งที่เป็นลำพาดกลางกางเกงในของพี่ชายแปลกหน้า อยุ่ห่างจากใบหน้าผมไม่ถึงหนึ่งฝ่ามือ ไออุ่นๆลอยพุ่งจากเป้ากางเกงในแกมาปะทะใบหน้าผม มันทำให้รู้สึกวูบวาบพิกล ผมเอื้อมมือน้อยๆของผมขึ้นไปลูบไล้ดูอย่างลังเล ตาก็จ้องเขม็งไปที่เจ้าสิ่งที่มือผมกำลังสัมผัสอยู่ พี่ชาย แปลกหน้าแหงนหน้าหลับตาพริ้ม หายใจฟืดฟาด ตัวแกก็แอ่นให้ผมเล่น”ปลาชะโด”ของแกอย่างไม่หวง ผมลูบไล้ภายนอกอยู่ซักพัก ก็ละมือ ออกไป เพราะไม่กล้าทำอะไรมากกว่านั้น รู้แต่ว่าขณะที่ลูบปลาชะดดของพี่แก ปลาซิวน้อนในกางเกงของผมก็เข็งไปกับของพี่แกด้วย พี่ชายจึงก้มลงมามองหน้าผมอย่างแปลกใจแล้วถามว่า “ไม่ชอบเหรอ” ผมยิ้มแฉ่ง บอกกลับไปว่า”ชอบ” แกเลยบอกว่า”ถ้าชอบ ก็เอาออกมาเล่นซิ” ผมลังเลนิดหน่อย ก่อนจะทำตามที่พี่ชายแปลกหน้าบอก ค่อยๆงัดเอาปลาชะโดของแกออกมาจากขอบขากางเกงในของแก มันดีดผึงโงนเงนออกมาอยู่ข้างนอก ผมหัวเราะคิก กำมันเล่นอย่างพึงพอใจ “ไม่เห็นมีปลาชะโดเลย”ผมตัดพ้อ “นี่แหละปลาชะโด” พี่แกบอกยิ้มๆ ผมงงๆปลาชะโดอะไรขนเยอะแท้ แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรยังคงสนุกและตื่นเต้นกับสิ่งที่เห็นอยู่ข้างหน้า มันเหมือนของที่ผมมีเปี้ยบเลย แต่มันใหญ่และยาวกว่ามาก แข็งโป๊กจนรู้สึกว่าคงฟาดหัวผมแตกแน่ เส้นเอ็นบิดเกลียวอัดแน่นไปทั้งลำ หัวบานทะโล่จนรู้สึกว่ามันเหมือนดอกเห็ดมากกว่า ลำสีดำมะเมื่อมนั้น ส่งกลิ่นหอมแปลกๆมายังจมูก จนผมอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปดมดูใกล้ๆ ตรงปลายดอกเห็ด มีน้ำใสๆปริ่มอยู่ พี่ชายบอกผมว่า”เลียกินดูซิ” ผมถามกลับว่า “กินได้เหรอ” แกบอกว่ากินได้ ผมเลยทำตามที่แกบอก มันไม่มีรสชาติอะไรประหลาดนัก เพียงแต่มันเหนียวๆลื่นๆบอกไม่ถูก พอเลียครั้งแรกก็ติดใจ มันสนุกดี ผมเลยเลียไปเรื่อยๆ พอน้ำปริ่มอีกผมก็เลียอีก หัวเราะคิกคักทุกครั้งที่เห็นพี่ชายแปลกหน้าแอ่นตัวเกร็ง แหงนหน้าสูดปาก ดูท่าทางแกจะเจ็บปวดทรมาน ผมนึกสนุกที่แกล้งแกให้ทรมานได้ ยิ่งผมเลียแรงแกยิ่งร้องโอยหนักขึ้นๆ พักหนึ่งพี่แกก็บอกให้ผมถอกหัวบานให้สุด หัวที่ใหญ่บานอยู่แล้วก็เบ่งบานเข้าไปอีก แกถามผมว่า “ชอบใหม” ผมก็ตอบว่าชอบ แกก็ถามผมอีกว่าชอบตรงใหน ผมก็ตอบแกว่า ชอบตอนที่แกเจ็บแล้วร้องโอยๆ แกเลยยิ้ม ถามผมว่า อยากให้แกเจ็บแล้วร้องโอยเยอะๆใหม ผมก็พยักหน้า แกเลยบอกว่างั้นให้อมปลาชะโดของแกเข้าปากแล้วดูดแรงๆ ยิ่งดูดแรงแค่ใหนแกก็จะทรมานมากแค่นั้น ผมเลยอ้าปากงับปลาชะโดแกลงไปได้ค่อนลำแล้วดูดซะดังจ๊วบ.บ.บ พี่ชายแปลกหน้าสะดุ้งโหยง สูดปากเสียงดัง ผมได้ใจดูดของแกใหญ่เลย ดูท่าทางแกจะทรมานมาก เพราะแหงนหน้าตัวเกร็ง รองโอดโอยกว่าคราวแรกที่ผทดูดเลียตรงน้ำปริ่มหัวดอกเห็ดของแกอีก แต่แปลก ยิ่งแกทรมานมากแค่ใหน แกก็ยิ่งสั่งผมให้”ดูดแรงๆ”มากขึ้นเท่านั้น ผมดูดจ๊วบจ๊วบจนเมื่อยปาก บางทีก็โดนฟันของผมครูดบ้าง แต่แกก็ไม่ว่าอะไร ได้แต่พร่ำว่า”ปากเด็กนี่มันนุ่มดีจริงๆ” ดูดได้พักใหญ่ผมก็เริ่มเมื่อยปาก “พี่เมื่อยปากแล้วนะ เมื่อไหร่จะพอซักที” ผมตัดพ้อ แกก็บอกผมว่า “ยังไม่พอ ดูดอีก” ผมก็ดูดให้แกอีก ชักเริ่มรู้สึกอร่อยและเพลิน หัวบานๆของแกเวลาพองคับปากมันเป็นความรู้สึกที่จั๊กจี้ยังไงไม่รู้ ผมดูดเล่นอย่างพออกพอใจ ดูดได้แค่หัวบานๆกับท่อนลำส่วนหัวอีกเล็กน้อย แค่นั้นก็ทำให้พี่ชายแปลกหน้าสูดปากราวกับกินของเผ็ด พอผมเมื่อยจะเลิกดูดแกก็หาแรงจูงใจให้ผมใหม่ “ดูดอีกซิ เดี๋ยวมีน้ำมะพร้าวอ่อนออกมาด้วยนะ อร่อยมากด้วย” “จริงเหรอ”ผมตื่นเต้นมาก “จริงซิ หวานมากเลยล่ะแต่ต้องดูดแรงๆแล้วก็ดูดแบบไม่ให้โดนฟันนะ” แกสำทับ ด้วยความอยากกินน้ำมะพร้าวอ่อนหอมมัน ผมเลยตั้งหน้าตั้งตาดูดท่อนลำของพี่แกต่ออย่างสุดฝีปากไม่ให้โดนฟันแม้แต่น้อย โดยมีพี่แกเกร็งแอ่นท่อนลำให้ผมดูดอย่างเต็มใจ ผมดูดต่อได้พักใหญ่ เสียงหายใจพี่แกก็หอบขึ้น ถี่ขึ้น ต้นขาเกร็งแน่นหลับตาปี๋ครางซี๊ดซ๊าดราวจะขาดใจ ผมเดาว่าพี่แกคงทรมานมาก ทำให้ผมได้ใจดูดของแกแรงขึ้นอีกเร็วขึ้นอีก ตัวพี่แกสั่นเทิ้มราวกับจับไข้ “จะออกแล้ว จะออกแล้ว! โอยๆดูดแรงๆ”แกสั่งผม ผมก็เอาใหญ่พยายามรูดรีดน้ำมะพร้าวที่พี่แกว่ามันจะอร่อยนักอร่อยหนาให้มันออกมาให้ได้ ถึงตอนนี้พี่ชายแปลกหน้าแกร็งตัวแน่นแอ่นหัวหน่าวอัดชิดติดกับปากผมในขณะที่ริมฝีปากน้อยๆของผมถูกเบียดกระทั้นอัดท่อนลำแข็งแกร่งของแกจนจมมิดอัดกับฐานที่มีหญ้าแข็งๆสีดำขึ้นดกจนแยงจมูกแยงปากผมเต็มไปหมด ผมตาเหลือก ส่วนพี่ชายหลับตาปี๋แหงนหน้านิ่ง ตัวแกกระตุกหงึก หงึก ท่อนลำแกกระฉูดน้ำพุ่งอัดเข้าสู่คอผมพรวดๆ ผมยังไม่ทันได้รู้รสชาติที่ว่ามันหอมหวานมากนั่นด้วยซ้ำ ก็ลงคอผมหมดแล้ว พี่แกตัวเกร็งกระตุกอยู่6-7ครั้งพร้อมกระฉูดน้ำลงคอผมทุกครั้ง จนค่อยๆกระตุกห่างออกไป ห่างออกไป จนรีดออกมาหมดทุกหยาดหยดจึงปล่อยให้หัวผมเป็นอิสระ ผมอ้วกแตกสำลักน้ำตาไหลพราก โดยมีพี่แกหอบแฮ่กๆตัวโยนอยู่ไม่ไกล พี่แกยิ้มระโหย มองมาที่ผมพรางหัวเราะ “เป็นไงอร่อยใหม?” พี่ชายแปลกหน้าถาม ผมหน้าเบ้ ยอมรับว่ามันไม่อร่อย แต่ก็ติดใจอย่างบอกไม่ถูก ผมเข้าไปคว้าท่อนลำที่ยังผงาดง้ำของพี่ชายแปลกหน้ามาใส่ปากดูดเล่นอีกครั้ง อย่างยังไม่หายสนุก พี่ชายพยายามลุนหัวผมออกแต่ไม่สำเร็จ เพราะผมงับเข้าปากไปแล้ว แกจึงปล่อยเลยตามเลย “ชอบละสิ” แกถาม ผมพยักหน้าทั้งๆที่ปากยังดูดหมวกเห็ดบานของแกอยู่ “ชอบก็อย่าบอกใครนะ เดี๋ยววันหลังจะให้กินอีก แต่ถ้าไปบอกคนอื่น พี่จะไม่มาให้ดูดอีกเลย” แกกำชับ ผมก็รับคำอย่างว่าง่าย ไอ้ทรมานเพราะโดนกระฉูดอัดปากมันก็ทรมานอยู่ แต่ความตื่นเต้นที่ได้เล่นปลาชะโดของแกมันมีมากกว่า และผมยังไม่หมดสนุกที่จะเล่นกับมัน ผมจึงพยายามเก็บมันเป็นความลับเท่าชีวิตของผม เพราะกลัวพี่แกจะไม่ให้ผมดูดอีก ผมยังคงสนุกปากดูดหมวกเห็ดของพี่ชายแปลกหน้าเล่นไปมา จนมันอ่อนแล้ว พี่ชายจึงงัดหน้าผมออก แล้วเก็บมันเข้าที่ ก่อนจะแยกย้ายกัน พี่ชายแปลกหน้าบอกว่าจะมาอีกหาปลาแถวนี้อีก แกไม่ใช่คนหมู่บ้านนี้ ผมกลัวว่าจะไม่ได้เจอแกอีกจึงคาดคั้นวันที่แกจะมา แกบอกว่าให้คอยมาดูแกตอนบ่ายๆเย็นๆแกมาอาทิตย์ละสองสามครั้ง แล้วเราก็แยกย้ายกันไป โดยรสชาติอร่อยปากแบบประหลาดยังคงติดตรึงผมอยู่ พอดียายก็มาตามผม
| 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
