เรื่อง เด็กช่างรักจิง ตอน 10

โอ๊ต

ตอนที่ 10 : กูเป็นตัวอะไรสำหรับมึง

แม็กค่อย ๆ เดินขึ้นไปโดยมีผมเดินตามไปจนมาถึงหน้าประตูห้องดูผึ้งยิ้มแย็มเป็นพิเศษ
“แม็กไปไหนมาเหรอ เรามารอตั้งนานแล้วนะ”
“ไปรับเพื่อนมานะ” ทีกับแฟนเก่าละพูดเพราะเชียวทีกูละไม่เคยเลย
“ผึ้งมีอะไรเปล่า”
“เปล่าแค่แวะมาหาแม็กนะ” มาหาทำไม กลับไป กลับไป
“จะไม่เปิดประตูให้เราเข้าไปข้างในเหรอ” แม็กเปิดประตู ผึ้งเดินเข้าไปนั่งบนเตียง
“ห้องแม็กสะอาดขึ้นนะ เป็นคนขยันทำความสะอาดห้องตั้งแต่เมื่อไร” กูต่างหากละที่ทำนะ
“เปล่าหรอก”
“เปล่าแล้วใครมาทำให้ละ”
“แฟนเรานะ”
“ฮะ แม็กมีแฟนใหม่แล้วเหรอทำไมเราไม่รู้เลยละ”
“เพิ่งมีนะ”
“ไม่เห็นแนะนำให้เรารู้จักเลย”
“อือ เอาไว้วันหลังนะ” นี้ ๆ พวกคุณเธอทั้งหลายลืมไปแล้วหรือไงว่ามีคนอีกคนอยู่ในห้องนี้ ผมหันหน้าไปมองแม็ก
“ลืมแนะนำนี้เพื่อนเราชื่อเจต”
“สวัสดีคะ เรียนกับแม็กเหรอคะ”
“เปล่าครับผมเรียนคอมครับ”
“เหรอคะ” ทำไมกูจะเรียนคอมทำไม
“แม็กเราไปทานข้าวกันไหม”
“เรากินมาแล้ว”
“งั้นก็ไปเป็นเพื่อนเราหน่อยสินะ” นี้หูแตกรึงัยไม่ได้ยินที่แม็กพูดเหรอว่ากินแล้ว
“ก็ได้” ผมหันหน้าไปมองแม็กอีกครั้ง แต่เหมือนว่าจะไม่สามารถสร้างความสนใจให้กับแม็กได้
“ไปกินแถว ๆ นี้นะ เจตไปด้วยกันไหม” ขอบใจที่ยังหันมาถามนะ แต่จะไปหรือไม่ไปดีนะ ถ้าไปก็จะได้ขัดขวางเขาได้งัย เผื่อถ่านจะคุ แต่ถ้าไม่ไปก็ดีจะได้ไม่ต้องเห็นอะไรที่มันไม่อยากเห็น คิดสิคิดสิไอ้เจต
“ไม่ไปดีกว่า แม็กไปเถอะ”
“แน่ใจนะ” แม็กหันมาถามผมอีกครั้ง
“ไปเถอะ เราจะกลับละนะ” มึงคิดอะไรของมึงหะไอ้เจต ไอ้โง่ทำไมมึงไม่ตามไปเล่า แล้วนี้จะกลับจะทิ้งให้แม็กอยู่กับผึ้งเหรอ เดี๋ยวมันคาบไปแดกมานั่งร้องไห้หรอกมึงนะ
“ใครให้กลับ” แม็กตะคอกผม
“อยู่รอในห้องนี้แหละ เดี๋ยวมา อีกอย่างมึงจะกลับยังไงมึงมากับกู” เออ จริงแฮะ แล้วแม็กก็เดินลงไปกับผึ้ง ผมแอบมองผ่านบานกระจก เฮ้อ จริง ๆ นะออกจะเหมาะสมกันจัง สงสัยตอนเป็นแฟนกันคงรักกันมากนะสิ ผู้ชายก็หล่อ ผู้หญิงก็สวย ไปเข้าข้างเขาอีกละ ผมกลับมานั่งดูทีวีจนเวลาผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมง แม็กก็ยังไม่มาผมเริ่มหงุดหงิด เมื่อกี้ตามไปก็สิ้นเรื่อง ไอ้โง่เอ๊ย ไม่รู้จะทำยังไงผมก็กดรีโมททีวีเปลี่ยนช่องไปเปลี่ยนช่องมา ซักพักก็ได้ยินเสียงมอไซด์ของแม็กดังมาผมรีบกระโดดไปที่กระจกแอบมองลงไปผึ้งไม่ได้เข
้ามาด้วยนี้ ไปไหนนะ ช่างเถอะ ผมรีบกลับมานอนแกล้งทำเป็นหลับ ประตูห้องก็ถูกไขออก แม็กเข้ามาในห้อง แล้วปิดทีวี ปิดไฟล้มตัวลงนอนและก็หลับไป (อ้าว เอากูมานอนอีกละ) จนรุ่งเช้าผมตื่นขึ้นมาก่อนแม็ก ในหัวสมองของผมก็คิดถึงเรื่องผึ้งว่าแม็กจะเปลี่ยนใจรึเปล่าสังเกตจากเมื่อคืน ผมค่อย เขยิบเข้าไปกอดแม็ก แม็กลืมตามองดูผม แล้วก็หลับต่อ (แปลกประหลาด) ผมก็เลยนอนรอจนแม็กตื่น แม็กเข้าไปอาบน้ำแล้วพาผมมาส่งคอนโดไม่มีคำพูดไดไดหลุดออกมาจากปากแม็กเลย หมายความว่างัยนะ ผมเก็บงำคำถามนี้ไว้ในใจตลอดเวลาในการเรียนวันนี้ผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย จนเลิกเรียนผมเลยโทรไปหาแม็ก
“แม็กอยู่ไหน”
“เอ่อ....กูอยู่....กับเพื่อนนะ”
“ที่ไหน”
“แถวนี้แหละมึงมีไร”
“ไม่มีอะไรแค่อยากรู้ แม็กจะมาหาเราไหม”
“วันนี้คงไม่เข้าไปหานะ กูมีธุระ”
“ไม่เป็นไร”
“มึงเป็นอะไรเปล่า” ที่จริงกูต้องถามมึงนะว่ามึงเป็นอะไรไป
“เปล่า เดี๋ยวเราจะกลับละ” ผมก็กดวางสายทันที ความเหงามันมาจากไหนก็ไม่ทราบแต่ที่ทราบคือมันครอบคลุมหัวใจของผมไว้ทั้งหมด เป็นครั้งแรกที่ผมคบกับแม็กมาแล้วแม็กมีอาการแบบนี้ ยังไม่อยากกลับคอนโดเลย กริ๊ง ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น ค้องเป็นแม็กแน่ ๆ เลย ไอ้วัดโทรมาทำไมวะเมื่อกี้ก็เจอกัน
“ไอ้เจตมึงมีไหน”
“ยังอยู่วิทยาลัยมึงมีไรคนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ด้วย”
“ นี้มึงมาหากูหน่อยสิ”
“มึงมีอะไร”
“เออ น่ามึงมาหากูหน่อยที่......................นะ”
“เอ่อ เดี๋ยวกูไปหา ดีเหมือนกัน วันนี้กูรู้สึกเบื่อ ๆ ”
ผมเดินทางมาหาไอ้วัดที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง จนเจอไอ้วัดยืนรออยู่แล้ว
“มึงมีอะไรเปล่า”
“กูมีอะไรจะให้มึงดู แต่มึงต้องสัญญากับกูก่อนนะว่ามึงจะไม่เป็นอะไร”
“อะไรของมึงว่ะ”
“เฮอะน่ามึงสัญญากับกูก่อน”
“เอ่อ มึงจะให้กูดูอะไรมึงก็พากูไปเร็ว ๆ อย่าให้มีน้ำโหเดี๋ยวมีเจ็บตัว”
“ไอ้ห่า เดี๋ยวกูไม่พาไปเลย” ไอ้วัดพาผมเดินลัดเลาะจนมาถึงหน้าร้านสุกี้
“มึงจะกินสุกี้เหรอ เนี๊ยะนะที่มึงจะให้กูดู”
“เปล่ามึงมองเข้าไปข้างในสิ” ผมมองไปตามนิ้วของไอ้วัด และแล้วสิ่งที่ปรากฏต่อผมก็คือชายหนุ่มที่หล่อเหลาเอาการกับสุภาพสตรีแสนสวยนั่งทานส
ุกี้ด้วยกันที่สำคัญมันคือแม็กกับผึ้ง ตอนนี้ตาของผมไม่ต้องปรับเลนส์อะไรทั้งสิ้นมันชัดยิ่งกว่าชัด ทำไมถึงทำกับฉันได้ โกรธเคืองใครแล้วใยเธอไม่แก้แค้นนั้นคืนกับเขา แม็กใจร้ายที่สุด ผมตกอยู่ในภวังค์นานเท่าไรไม่ทราบ
“ไอ้เจต ๆๆๆ” ไอ้วัดเรียกผม
“อือ อะไร”
“มึงเห็นยัง” ผมไม่ตอบแต่ยกโทรศัพท์ขึ้นโทรหาแม็ก ตู๊ด ๆ ๆ
“มึงมีอะไร”
“แม็กอยู่ไหน”
“กูยังอยู่กับเพื่อนมึงพูดไม่รู้เรื่องเหรอ”
“รู้เรื่อง ก็แค่อยากได้ยินเสียงแม็ก”
“มึงท่าจะบ้าแค่นะ” สัญาณก็ถูกตัดไปผมมองเข้าไปในร้านอีกครั้ง นั้นนะเหรอเพื่อนได้เราจะได้เห็นดีกัน*******

โอ๊ต

ความรักมี มันอยู่ที่ความเชื่อใจกัน และเหตุผล ถ้าทั้งสองฝ่าย ใช้เหตุผลในการคุยกัน ทุกอย่างก้อจะดีขึ้น ผมเคยทำผิดมากมาย กับคนที่รัก ทั้งโกหก ไม่เชื่อใจ บ้างครั้ง ก้อระแวงมากเกินไป แต่ ที่อยู่ด้วยกันได้เพราะ ความรัก ที่ผูกพัน

อิอิ

BETS

ขอบคุณมากครับ อยากอ่านตอน 11 ครับ

xmmx

ขอบคุณครับ

mario401

อยากอ่านต่ออีกอ่ะคับ แล้วมันเป็นยังไงอีก

ka-oru

ขอบคุณครับ สนุกทุกตอนเลย

yellow2550

ต้นฉบับโพสต์โดย โอ๊ต เมื่อ 2011-5-3 01:50
ความรักมี มันอยู่ที่ความเชื่อใจกัน และเหตุผล ถ้าทั้ ...

ความรักมี มันอยู่ที่ความเชื่อใจกัน และเหตุผล ถ้าทั้งสองฝ่าย ใช้เหตุผลในการคุยกัน

ชอบครับ คนเราต้องมีความมั่นใจ และเชื่อใจกันครับ

Shuto

ขอบคุณคับบ

llsjAr

ขอบจังเจ้าของคงไม่อยู่ละ

minone

ขอบคุนคับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

peekay

ขอบคุณครับ

dan_dan

ขอบคุณมากครับ

Alongkorn173

ขอบคุนคับ

Intra

ขอบคุณครับ

js38

ขอบคุณ

pt200

ขอบคุณครับ

taira

ขอบคุน

poui

ขอบคุณมาก

l2ookmoo

ขอบคุณครับ