เรื่อง เด็กช่างรักจิง ตอน 6

โอ๊ต

บทที่ 6 : หายไปไหน

ยังไงก็คงตามไม่ทันผมกลับเข้ามานั่งในห้องมองไปรอบ ห้อง ก็ห้องผู้ชายอะนะ รกรุงรังเป็นที่สุด ผ้าที่ไม่ได้ซักจานข้าวที่ยังไม่ได้ล้าง ขอทำตัวเป็นแฟนที่ดีหน่อยเถอะ เริ่มต้นจากล้างจานก่อนแล้วกัน จากนั้นก็ซักผ้า(เยอะจังปีไหนซักทีหรือไง) ล้างห้องน้ำ เช็ดห้อง รีดผ้า เหนื่อยสุด ๆ กว่าจะเสร็จใช้เวลาไป กว่า 3ชั่วโมง แม็กยังไม่มาเลยเป็นห่วงจังโทรไปหาดีกว่า
ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ไม่รับ นอนดีกว่า กรี๊ง ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น แม็กโทรมาละสงสัยเมื่อกี้ไม่ว่าง
“มึงมารับกูหน่อย” จะให้กูเอารถที่ไหนไปรับมึงเอากูมาทิ้งไว้ที่นี้
“ที่ไหน”
“โรงบาล.......”
“หา.......โรงพยาบาล”
“แม็กเป็นอะไร”
“มึงไม่ต้องถาม มาไวไว” แล้วกูจะไปหารถที่ไหนไปวะ ผมเดินออกจากหอแม็กมาถึงถนนใหญ่กว่าจะได้รถก็นานพอสมควร อีกไม่นานนักผมก็มาถึงโรงพยาบาล ผมรีบตรงดิ่งไปที่แผนกฉุกเฉินแม็กยืนอยู่หน้าห้อง พร้อมกับเพื่อน ๆ
“แม็กเป็นอะไร” ผมยิงคำถาม ไปแต่จากการประมินคงไปตีกันอีกละสิ หน้าตาดูไม่ได้เลย มีแต่รอยฟกช้ำดำเขียว แต่ก็ไม่เป็นอะไรมากนี้แล้วมาโรงพยาบาลกันทำไม
“กูไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่ไอ้หนึ่งนะสิมันโดนไม้ตีหัวแตก กูเลยพามันมาโรงพยาบาลนี้แหละ กูหลบทันเก่งไหม มึงไม่ต้องเป็นห่วงกูหรอก” เออ ขอให้หลบได้ทุกครั้งเถอะพ่อคุณ ทำมาเป็นเก่ง แล้วให้กูมาทำไมเนี๊ยะ ตกอกตกใจหมด แล้วใครว่าเป็นห่วง เข้าข้างตัวเอง
“ไม่เป็นไรแล้วแล้วให้มาทำไม”
“จ่ายตัง”
“อือ พวกกูไม่มีตังแล้ว เดี๋ยวไอ้หนึ่งออกมามึงจ่ายไปก่อนนะ” อะไรเห็นกูเป็นเอทีเอ็มรึยังไง หนึ่งออกมาแล้วก็พาไปจ่ายตังรับยาผมนี้แหละ
สรุปแล้วตอนนี้กูเป็นผู้ปกครองพวกมึงใช่ไหม หลังจากเสร็จกิจธุระ(ของคนอื่น)แม็กก็พาผมกลับหอ
“แม็ก ทำไมต้องชอบไปมีเรื่องด้วย”
“กูไม่ได้ชอบ แต่พวกมันมาหาเรื่อง”
“ใครบอก”
“ก็พวกไอ้หนึ่งบอกงัย”
“พวกมันบอกก็เชื่ออย่างนั้นเหรอ”
“อ้าวมึงนี้ก็เพื่อนกู กูก็ต้องเชื่อสิวะ”
“แล้วถ้าขออะไรหรือบอกอะไรแม็กจะเชื่อเราไหม”
“ก็ต้องดูก่อน ว่ามึงจะทำให้กูเชื่อได้ขนาดไหน”
“ได้อย่าลืมละซักวันเราจะขอแม็ก”
“มึงจะขออะไรกู”
“ยังไม่บอกตอนนี้หรอก ไปอาบน้ำก่อนไป” ผมไล่แม็กไปอาบน้ำ
“นี้มึงทำอะไรห้องกู” อ้าวบาบอดรึงัย ก็ทำความสะอาดห้องไง
“ก็เก็บกวาดเช็ดถูไงจะได้สะอาด ๆ “
แม็กหันมามองผมด้วยสาตาอันเยือกเย็น กูผิดอีก
“ทีหลังมึงไม่ต้องทำก็ได้เดี๋ยวจะเหนื่อย” จากสายตาอันเยือกเย็นกลายเป็นสายตาที่อบอุ่น แล้วแม็กก็เดินเข้าไปอาบน้ำ ผมนั่งรออยู่ที่เตียงจนแม็กอาบน้ำเสร็จ
“อ้าวมึงยังไม่นอนเหรอ”
“ยัง รอนอนพร้อมแม็ก”
“อยากให้กูเอาละสิ” ได้ยินคำนี้ผมละน่าแดงขึ้นมาทันที
“ลามก ใครจะไปคิด” ผมลุกขึ้นเดินไปดึงแขนแม็กให้มานั่งข้าง ๆ เตียง ผมเช็ดผมให้แม็กจนแห้งไปหากางเกงมาใส่ให้
“มึงอย่าดีกับกูมากเกินนะ”
“ทำไมแม็กไม่ชอบเหรอ”
“เดี๋ยวกูเหลิง” แม็กมองหน้าจากนั้นก็ก้มมาจูบปาก วันนี้ช่างนุ่มนวลเหลือเกินช่างต่างจากวันนั้น ลิ้นของแม็กกวาดไปทั่วลิ้นของผม มันช่างหวานและดูดดื่มที่สุด ผมเลื่อนตัวลงมาเพื่อสัมผัสกับจุ๊ของแม็กลีลาชิวหาพาเพลินของผมก็บรรเลง
ไปเรื่อย ๆ จนแม็กแตกเข้ามาในปากผม จริง ๆ แล้วผมเร่งให้แม็กเสร็จเร็ว ๆ กลัวแม็กขอข้างหลังยังไม่อยากให้ช่วงล่างพังรอไปก่อนนะแม็ก ผมนอนหลับในอ้อมกอดของแม็กจนเช้าตื่นมา หายไปอีกละ มันจะนอนกับกูจนกูตื่นซักวันมีไหมเนี๊ยะ แล้วกูจะกลับยังไงดีเนี๊ยะก่อนที่ผมจะโวยวายไปมากกว่านั้นประตูห้องก็ถูกเปิดออก แม็กมาแล้ว
“แม็กไปไหนมา”
“ไปซื้อน้ำเต้าหู้มาให้มึงกินไง กินก่อนแล้วมึงค่อยกลับ “
“อือ” จะว่าไปแม็กก็น่ารักนะ แม็กพามาส่งทีคอนโด ผมขึ้นไปทำธุระส่วนตัวแล้ว มาเรียนเจอไอ้วัดกันคุยกันไปตามประสาหลังจากเรียนเสร็จวันนี้แม็กไปไหนนะไม่โทรมา แล้วก็ไม่เจอที่โรงอาหารสงสัยมีธุระช่างเถอะกลับคอนโดดีกว่า ตื่นเช้ามาอีกวันคิดถึงแม็กจัง แล้ววันนี้ก็ผ่านไปยังไม่เจอแม็กและอีกวัน 3 วันเข้าไปแล้วที่ไม่เจอแม็กโทรก็ไม่โทรมา ชักยังไงอยู่นะ ******