|
สวัสดีครับ ผมชื่อ นภา ชื่อเล่นว่านพ ผมอายุ 18 ปี สูง 175 หนัก 50 หน้าตาก็เหมือนเด็กบ้านนอกทั่วไป ผมเป็นเกย์ครับ ผมรู้ตัวว่าชอบผู้ชาย ตั้งแต่ ผมอยู่ ม.1 ผมแอบชอบรุ่นพี่ ม. 6 อยู่คนหนึ่ง เขาเป็นเพื่อนสนิทพี่ชายผม เขาชื่อ พี่กร พี่กรหล่อมาก หุ่นดี เพราะเป็นนักกีฬา ที่สำคัญพี่เขาเรียนเก่งมาก แต่พี่เขาเจ้าชู้ พี่ชายผมบอก ว่าโชคดี ที่ผมเป็นผู้ชาย ถ้าเป็นผู้หญิงพี่ชายผมไม่มีทางให้พี่กรมาเที่ยวที่บ้านแน่ เพื่อนพี่ชายผมชอบมาที่บ้าน เพราะ บ้านของเรามีทุกอย่าง ที่วัยรุ่นชอบ บ้านผมรวยที่สุดในจังหวัด พ่อผมเป็นกำนันมีที่ดินหลายร้อยไร่ มีโรงสี ร้านอุปกรณ์ทางเกษตร ที่ขายตั้งแต่เมล็ดผักไปจนถึงรถแทรกเตอร์ สรุปก็คือทุกอย่างที่เกี่ยวกับการเกษตร พ่อผมเป็นเจ้าของธุรกิจทั้งหมด ทุกครั้งที่พี่กร มาบ้าน ผมจะดีใจมากและชอบแอบมองพี่เขาตลอด จนพี่เขาจบ มอหก แล้วไปเรียนต่อในมหาลัย ผมก็ไม่ได้ข่าวพี่เขาอีกเลย เพราะพี่กรเรียนคนละที่กับพี่ชายผม พี่กร กับ พี่ชายผม ก็ยังติดต่อกันอยู่ แต่ผมไม่กล้าถามพี่ชายเรื่องพี่กรเพราะกลัวว่าพี่ชายจะจับได้ว่าผมแอบชอบพี่กร จนกระทั่งผมขึ้น มอหก พี่กร กลับมาเป็นครูที่โรงเรียนของผมตอนแรกที่พี่กรมาทักผม ผมดีใจมากที่พี่กรจำผมได้ ผมกับพี่กรแอบคุยโทรศัพท์กันทุกวัน จนผมจบมอ หก พี่กรขอผมเป็นแฟน พวกเราสองคนแอบคบกันโดยที่ไม่มีใครรู้แม้แต่เพื่อนสนิทของผม ผมมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่ง ชื่อ คีตา ผมกับคีตา มีลักษณะรูปร่างนิสัยเหมือนกันหมดทุกอย่าง ต่างกันแค่เรื่องฐานะ กับการเรียน คีตาเรียนเก่งมากจนสอบได้ทุนไปเรียนต่อ ในระดับมหาวิทยาลัย ส่วนผมเรียนไม่ค่อยเก่งแต่ อาศัยว่าขยัน ก็เลยสอบติดมหาวิทยาลัยเดียวกับคีตา ผมกับคีตาเดินทางเข้ากรุงเทพพร้อมกัน แต่คีตาขอไปหาพี่สาวก่อน ผมติดต่อคีตาไม่ได้เลย จนกระทั่งมาพบคีตา ในห้าง ที่ผมนัดกับพี่กรไว้ คีตามากับผู้ชายท่าทางน่ากลัว แล้วตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่เจอคีตาอีกเลย จนกระทั่งมหาวิทยาลัยเปิด ผมดีใจมาก เมื่อได้เจอคีตา เพราะผมคิดว่า จะไม่ได้เจอคีตาเสียแล้ว แต่ที่ทำให้ผมตกใจคือ คีตา มีแฟนเป็นผู้ชาย ผมไม่คิดเลยว่า ผม กับคีตาจะเหมือนกันขนาดนั้น ตอนนี้ผมกำลังทุกข์ใจเพราะเพื่อนในห้องผมคนหนี่ง เขาชื่อว่า เหนือตะวัน เหนือเป็นหลานของมาเฟีย มีบอดีการ์ด ด้วย เพื่อนในห้องเล่าให้ฟังว่าถ้าใครไปขัดใจเขาจะโดนอุ้มไปฆ่า ผมก็เลยกลัวเขามาก แต่เหนือกลับชอบมาวุ่นวายกับพวกผม วันนี้ผม กับ คีตา ดันไปรับปากว่าจะเลี้ยงข้าวเหนือแต่ผมไม่ว่าง ผมต้องกลับบ้านทุกอาทิตย์เพราะอยากเจอพี่กร และอาทิตย์นี้พี่กรบอกผมว่ามีธุระสำคัญที่จะคุยกับผมด้วย ผมโดนลากขึ้นรถของเหนือไป สุดท้ายผมต้องนอนค้างที่คอนโด ของเหนือ วันเสาร์ ผมพยายามติดต่อหาพี่กร แต่พี่กรไม่ยอมรับโทรศัพท์ผม จนกระทั่งวันอาทิตย์พี่กรโทรมาหาผม ขอยืมเงินผม สองแสน พี่กรบอกว่าพี่กรไปค้ำประกันเงินกู้ให้เพื่อน แล้วเพื่อนพี่กรหนีไป พี่กรโดนเจ้าหนี้โทรตามด่าทุกวัน จนพี่กรต้องทิ้งโทรศัพท์ไว้บนรถ ทำให้พี่กรไม่ได้รับโทรศัพท์ของผม พี่กร บอกว่าเจ้าหนี้จะไปแจ้งที่เขต ถ้าพี่กรไม่ใช้หนี้ภายในอาทิตย์นี้ ถ้าเรื่องถึงเขต พี่กรจะโดนไล่ออก ผมรีบตกลงให้พี่กรยืมเงินทันที พี่กรบอกผมว่าพรุ่งนี้เช้าพี่กรจะมาหาผมที่กรุงเทพ พี่กรบอกว่าคิดถึงผม ผมก็เลยต้องโดดเรียนในภาคเช้า โชคดีที่วันจันทร์ ผมมีเรียนแค่ครึ่งวัน ผมไปเบิกเงินให้พี่กร พอพี่กรได้เงิน ก็มาส่งผมที่หอ ก่อนจะรีบกลับไป ตอนเย็นต้าร์เพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกับผม และ คีตา มานั่งคุยที่ห้องผม “ อาทิตย์ นี้เรากลับบ้าน เราได้ข่าวไม่ค่อยดีมาด้วย “ต้าร์เล่าพร้อมกับมองหน้าผม “ ครูกร ทำนักเรียนท้อง “ ผมได้ยินก็ตกใจมาก ครูกรก็คือ พี่กร แฟนผมนะครับ “ ไม่จริงใช่ไหมต้าร์ “ ต้าร์กอดผมแน่น ผมร้องไห้จนหลับไป ต้าร์รู้เรื่องของผม กับพี่กร เพราะต้าร์เคยได้ยินผมคุยโทรศัพท์กับพี่กร แต่ต้าร์ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะต้าร์ ก็มีแฟนเป็นผู้ชายเหมือนกัน ผมตื่นมาเพราะได้ยินเสียงโครมครามหน้าห้อง ผมเลยเปิดประตูออกไปดู เหนือตะวัน กำลังบีบคอต้าร์อยู่ ผมตกใจมากเข้าไปห้าม เหนือปล่อยต้าร์ไป แต่ไม่ยอมปล่อยผม เหนือตะวันข่มขืนผม ทั้งๆ ที่ครั้งแรกของผม ผมตั้งใจจะมอบให้พี่กร ชายที่ผมแอบรักมาตลอดเกือบสิบปี แต่ต้องมาเสียให้กับเพื่อนในห้องที่ผมไม่ชอบ ผมโดนเหนือข่มขืนทั้งคืนผมตื่นมาตอนเช้าด้วยสภาพอิดโรย ผมโทรหาต้าร์ ต้าร์พาผมไปโรงพยาบาล หมอให้ผมนอนโรงพยาบาล ผมโทรหาพี่เบญ พี่สาวของคีตา เพราะผมไม่มีผู้ปกครองมาเซ็นต์อนุญาตให้หมอรักษา พี่เบญใจดีมากมาอยู่เป็นเพื่อนผม พี่เบญโทรหาคีตา คุณภูผา กับ คีตา มาเยี่ยมผมตอนเกือบสามทุ่ม ผมขอร้องคีตา ไม่ให้บอกกับเหนือตะวัน ผมโทรหาพี่กร แต่มีผู้หญิงมารับโทรศัพท์ เธอบอกว่าเธอเป็นเมียพี่กร ผมเสียใจมาก จนช๊อค ผมนอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลหลายวัน แต่ที่ไม่น่าเชื่อคือวันที่ผมออกจากโรงพยาบาล เหนือจะเป็นคนมารับผม แต่ด้วยความที่ผมยังเสียใจเรื่องพี่กรอยู่ ผมก็เลยมามีแรงที่จะตอบโต้อะไรเหนือ แต่เหนือก็ทำให้ผมตกใจอีกครั้งที่อยู่ดี ๆเหนือก็หยุดไม่ปล้ำผมต่อ ผมก็เลยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย แต่อย่างว่าเหนือก็คือเหนือเขาไม่ปล่อยผมไว้หรอกครับ เราสองคนมีอะไรกันทั้งคืน ในที่สุดผมก็ตัดสินใจลองคบกับเหนือดู ผมมีความสุขมาก เราสองคนอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ไม่น่าเชื่อว่าคำโบราณที่กล่าวไว้ วันใดที่เรามีความสุขมาก ๆ ให้ตั้งสติไว้ เพราะถ้าความทุกข์มาเยือนเราจะรับมือไม่ได้ ผมไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกับตัวผมเอง หลังจากคืนนั้นที่ผมกับเหนือมีความสุขด้วยกันทั้งคืนเพราะตอนเช้าผมจะกลับบ้าน ผมตั้งใจจะไปบอกพ่อเรื่อง เหนือ แต่พอผมตื่นมาตอนเช้าผมกลับพบ บุคคลที่ผมไม่รู้จัก เขาบอกว่า เขาเป็นปู่ของเหนือ เขาบอกให้ผมออกไปจากชีวิตของหลานชายเขา ถ้าไม่ไป เขาจะทำร้ายผม กับ คนในครอบครัว ผมกลัวมาก ได้แต่เก็บของแล้วก็ออกไป โดยที่ผมไม่มีโอกาสได้พูดกับเหนือเลยสักครับ ตอนนี้ผมอยากกลับบ้านมาก ผมจ้างรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัดทันที ตอนนี้น้ำตาผมกำลังไหล ไม่รู้ว่าคนขับรถตั้งใจ หรือ ไม่เจตนาที่อยู่ดี ๆ ก็เปิดเพลงนี้ขึ้นมา ( เนื้อเพลง ยอมจำนนฟ้าดิน ของ หญิง ธิติกานต์ ) อยากต่อว่าฟ้าดิน ที่ให้เราพบเจอ แต่ไม่ยอมจับเราคู่กัน ฟ้าดินจงใจแกล้งเรา เธอว่าหรือเปล่า ทำไมนะต้องห้ามรักกัน ความเหมาะสมน่ะหรือ ที่ยืนยาว ถึงในใจ มันค้าน สุดท้ายต้องยอมจำนน ก่อนถนนของเราแยกกัน ก่อนความฝันของเราสิ้นลง แค่อยากพบกับเธอสักหน สบตาอีกครั้ง แค่ให้ฉันได้บอกเธอ สักคำ พูดในวันที่จำ ต้องจาก อยากให้รู้ว่ารักเธอมาก และจะรัก รักตลอดไป เกิดชาตินี้แค่ได้พบเจอ เกิดชาติหน้าค่อยฝันกันใหม่ วันนี้ใจสลาย ยอมจำนนให้ฟ้าดิน แยกเราไกลกัน พอใจแล้วใช่ไหมฟ้าดิน ที่ได้เห็นว่าคนต้อยต่ำ มันต้องเจ็บ ต้องช้ำ ต้องน้ำตาตก โลกใบนี้มีคนมากมาย ทำไมต้องเป็นเราสองคน ยอมจำนน ให้แล้วหวังว่าคงพอใจ ก่อนถนนของเราแยกกัน ก่อนความฝันของเราสิ้นลง แค่อยากพบกับเธอสักหน สบตาอีกครั้ง แค่ให้ฉันได้บอกเธอ สักคำ พูดในวันที่จำ ต้องจาก อยากให้รู้ว่ารักเธอมาก และจะรัก รักตลอดไป เกิดชาตินี้แค่ได้พบเจอ เกิดชาติหน้าค่อยฝันกันใหม่ วันนี้ใจสลาย ยอมจำนนให้ฟ้าดิน แยกเราไกลกัน แค่ให้ฉันได้บอกเธอ สักคำ พูดในวันที่จำ ต้องจาก อยากให้รู้ว่ารักเธอมาก และจะรักรักตลอดไป เกิดชาตินี้แค่ได้พบเจอ เกิดชาติหน้าค่อยฝันกันใหม่ วันนี้ใจสลาย ยอมจำนนให้ฟ้าดิน แยกเราไกลกัน คนรักกันใยฟ้าดินถึงไม่เข้าใจ ผมเห็นคนขับรถหันมามองผม ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมา “ น้องถ้าอยากร้องไห้ น้องร้องได้เต็มที่เลยนะ แต่พอถึงบ้านแล้ว น้องต้องยิ้มนะ ไม่งั้นคนที่รักน้องที่สุดเขาจะเสียใจ “ผมหยุดร้องไห้แล้วมองหน้าพี่เขาทันที “น้อง อายุ ยังน้อย หน้าตาก็ดี ไม่ต้องเสียใจไปหรอก พรุ่งนี้ก็หาแฟนใหม่ได้แล้ว ดูอย่างพี่นี่ หน้าตาไม่ดี จนก็จนแต่ขอโทษนะครับ ผู้หญิงเข้าแถวเรียงสอง “ ผมฟังพี่เขาพูดไปตลอดทางจนลืมเรื่องที่ตนเสียใจอยู่ จนกระทั่งถึงบ้าน “ ขอบคุณมากครับพี่ ผมกลับไปเรียนตามปกติ แอบมีร้องไห้บ้าง ตอนที่คิดถึงเหนือ ผมไม่ได้ข่าวของเหนือเลย ผมพยายามถามคีตา แต่คีตาก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะคุณภูผาไม่เคยพูดถึงเหนือเลย คีตาก็ไม่กล้าถาม เพราะกลัวคุณภูผาจะโกรธ ตอนนี้ก็ผ่านมา ห้าปีแล้ว หลังจากที่ผมเก็บของออกมาจากคอนโดของเหนือ ผมไม่เคยได้ข่าวของเหนือเลย ตอนนี้ผมเรียนจบมาได้เกือบสองปีแล้ว ผมกลับไปช่วยครอบครัวดูแลกิจการของตนเอง ส่วนคีตา หลังจากยายของคีตาเสียไปตอนที่คีตาเรียนอยู่ปีสาม คีตา กับ พี่เบญตัดสินใจขายที่ของตัวเองให้กับพ่อผม เพราะทั้งสองไม่คิดจะกลับมาอยู่ที่นี่อีกแล้ว ผมกับคีตาก็ยังคงติดต่อกันเหมือนเดิม ตอนที่ผมกลับมาอยู่บ้านใหม่ ๆ คีตาเคยบอกผมว่าปู่ ของ คุณภูผา เสียชีวิตแล้ว ผมก็ได้แต่แสดงความเสียใจผ่านคีตาไปถึงคุณภูผา โดยที่ผมลืมไปว่าปู่ของคุณภูผา ก็คือ คนที่ขู่จะทำร้ายผมกับครอบครัวนั่นเอง “ นพ เรียนก็จบแล้ว ไม่คิดจะแต่งงานเหรอ“ พ่อผมถามขึ้นในวันหนึ่งตอนที่ผมกำลังอ่านหนังสืออยู่ “ ผม จะแต่งกับใครละครับ ก็ผมไม่มีแฟน “พ่อผมรีบเดินมาจับบ่าผมทันที “ ก็ หนูแก้วตาไง เขาชอบนพมากเลยนะ “ ผมมองหน้าพ่อด้วยความสงสัย แก้วตา เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับผมตอนนี้เรียนจบแล้วกลับมาเป็นครูสอนโรงเรียนประถมแถวบ้าน แก้วตาเป็นคนสวย มารยาทดี เรียบร้อย ผมเห็นมีคนมาจีบต้องหลายคน “พ่อครับ ผมกับแก้วตา เป็นแค่เพื่อนกัน “ พ่อผมทำหน้าไม่พอใจ “ ไม่รู้ละ พ่อไปสู่ขอหนูแก้วตาให้แกแล้ว แม่เขาก็ยกให้แล้วด้วย“ ผมมองหน้าพ่อด้วยความตกใจ “พ่อทำแบบนี้ทำไม พ่อก็รู้นี่ครับว่าผมเป็นอะไร “ พ่อผมร้องไห้ครับ “ พ่อรู้ว่านพ ไม่ชอบผู้หญิง แต่นพก็ไม่ได้ชอบผู้ชายคนไหน พ่อว่านพลองคบกับหนูแก้วตาดีไหม เผื่อนพจะเข้าใจผิดว่านพชอบผู้ชาย แต่อันที่จริงนพอาจจะชอบผู้หญิงก็ได้ “ผมมองหน้าพ่อด้วยความเสียใจ “ พ่อครับ ผมรักผู้ชายครับ ผมมีคนที่ผมรักมากอยู่แล้ว ผมไม่มีวันรักคนอื่นได้หรอกครับ “พ่อผมตบหน้าผมครับ ทั้ง ๆที่ตั้งแต่เกิดมาพ่อไม่เคยตีผมเลยสักครั้ง “ ไอ้ผู้ชายเลว ๆ ที่มันทิ้งแกไปตั้งห้าปี แกคิดว่ามันรักแกเหรอ มันก็เห็นแกเป็นที่ระบายอารมณ์เท่านั้นแหละ ไม่รู้ละ เดือนหน้าแกเตรียมตัวแต่งงานกับหนูแก้วตาได้เลย “ พ่อพูดจบก็เดินหนีไปปล่อยให้ผมนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว จนมีคนมากอดผมไว้ ผมเงยหน้าขึ้นมอง พี่ชายผมทั้งห้าคนยืนอยู่ ส่วนคนที่กำลังกอดผมก็คือ พี่สาวคนโตที่เป็นคนเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็ก “ นพพ่อเขารักนพมากนะ ถึงได้อยากให้นพแต่งงาน “ ผมหันไปมองพี่ชายทั้งห้าคน “ แล้วทำไมพ่อไม่บังคับให้พวกพี่แต่งงานบ้างละ “อันที่จริงพี่น้องผม ยังไม่มีใครแต่งงานสักคน แต่ทุกคนมีแฟนกันหมดแล้ว เหลือผมกับ พี่ นัดที่แก่กว่าผมสองปี “ก็พ่อเขารู้ว่าพวกพี่มีแฟนแล้ว ก็เลยไม่ห่วงไง “ พี่หนึ่งพี่ชายคนโตพูดขึ้นมา “พี่นัดก็ไม่มีแฟนเหมือนกัน “ พวกพี่ชายผมพากันหัวเราะ “ นพ พี่ไม่มีแฟน แต่พี่มีคนมานอนด้วยทุกคืนนะครับ “ พี่นัด เป็นคนเจ้าชู้ มีผู้หญิงมาหาไม่ซ้ำหน้าแต่ยังไม่คบใครเป็นแฟน “ แต่ผมเป็นเกย์นะ แล้วผมจะแต่งงานกับผู้หญิงได้ไง “ ผมเริ่มร้องไห้อีกครั้ง พี่สาวกอดผมแน่น ส่วนพวกพี่ชายก็ไม่พูดอะไรทุกคนยืนเงียบกันไปหมด ข่าวเรื่องงานแต่งของผมดังมาก เพราะพ่อผมเป็นผู้มีอิทธิพล ของจังหวัด และงานนี้ถือเป็นงานมงคลงานแรกของครอบครัวผม มีข่าวลงหนังสือพิมพ์ผมไม่เคยรู้เลยว่าพ่อผมจะมีอิทธิพลมากขนาดนี้ ในที่สุดก็ถึงวันแต่งงาน งานเลี้ยงจัดที่โรงแรมชื่อดังของจังหวัด แล้วจะมีพิธีสงฆ์ ในอีกสองวันที่บ้านเจ้าสาว ตอนนี้ผมกำลังนั่งพักอยู่ในห้อง รอเจ้าสาวแต่งตัวอยู่ ตอนนี้ผมกำลังนั่งร้องไห้ เพราะเมื่อสักพักเพื่อนที่เคยเรียนสมัยมหาวิทยาลัย เข้ามาแสดงความยินดีกับผม ทุกคนมากันครบ เว้นคนเดียวที่ผมไม่เคยเจอเขามาห้าปีแล้ว กันกับ เต็ม เพื่อนสนิทของเหนือ บอกว่า เหนือกลับมาอยู่ไทยแล้ว ตั้งแต่ปู่ตาย แล้วเหนือก็บอกว่าวันนี้จะมาร่วมแสดงความยินดีกับผมด้วย ผมนั่งรองไห้อยู่สักพัก อยู่ดี ๆผมก็รู้สึกง่วง แล้วผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย ผมตื่นขึ้นมาตอนเช้าในสถานที่ ที่ผมไม่คุ้นเคย ตอนนี้ผมใส่แค่กางเกงบ๊อกเซอร์ กับเสื้อยืดแค่นั้น ผมเปิดประตูห้องออกไป ทะเลอยู่เบื้องหน้า ผมเดินดูรอบ ๆ ไม่เห็นมีใครสักพักมีมือเข้ามากอดผมจากด้านหลัง ผมยืนนิ่ง เพราะผมจำรสสัมผัส และกลิ่นของคนที่กอดผมได้ดี ใครก็ได้ช่วยบอกผมที ว่าผมไม่ได้ฝันไป น้ำตาของผมอยู่ดีๆ มันก็ไหลออกมา “ร้องไห้ทำไม ไม่ดีใจที่เจอเหนือเหรอ “ผมรีบหันกลับไปกอดร่างหนา ที่อยู่ข้างหลังผมทันที “ เหนือ เหนือ จริง ๆ ใช่ไหม เราไม่ได้ฝันไปใช่ไหม “ คนข้างหลังไม่พูดอะไรแต่ช้อนตัวผมขึ้นไปอยู่บนอ้อมแขน แล้วพากลับเข้าไปในห้อง เราสองคนจูบกันอย่างดูดดื่ม ผมคิดถึงรสจูบของเหนือ ที่มันทำให้ผมเหมือนคนหมดแรงเหนือไล่จูบผมไปทั่วร่างกาย ตอนนี้เสื้อผ้าของผม กับ เหนือ ไม่เหลือเลยสักชิ้น ผมแอ่นร่างกายที่เปลือยเปล่าของผมขึ้นไปรับกับสัมผัสที่เหนือมอบให้“ เหนือ เราไม่ไหวแล้ว เราต้องการเหนือ “เหนือไม่ปล่อยให้ผมรอช้า รีบแทรกแก่นกายที่แข็งแกร่งเข้ามาในตัวผมทันที เนื่องจากไม่ได้ใช้งานมาห้าปี ช่องทางก็เลยตีบตัน จนเหนือไม่สามารถสอดแทรกเข้าไปได้ เหนือรีบลุกขึ้นไปคว้านหาของในโต๊ะเครื่องแป้งมาก่อน จะบีบโลชั่นใส่มือ ชะโลมไปที่แก่นกายแข็งแกร่ง “ นพ ทนหน่อยนะ เหนือจะทำให้เบาที่สุด “เหนือพูดจบ ก็ ค่อย ๆ สอดแก่นกายเข้ามา “เหนือ ใส่เข้ามาเถอะ เราทนได้ “ เหนือมองหน้าผม ก่อนจะตัดสินใจกระแทกเข้าไป ตอนนี้เหนือเข้ามาอยู่ในตัวผมหมดแล้ว “ซี๊ดดดดดส์ เจ็บไหม นพ “ ผมยิ้มให้กับเหนือพร้อมกับส่ายหน้า “ เร็ว เถอะเหนือ เราไม่ไหวแล้ว “ เหนือเร่งกระแทกผมเต็มแรงในที่สุดผมก็ทนไม่ไหว ปล่อยน้ำว่าวออกมาเต็มหน้าท้องตัวเอง เหนือเห็นผมเสร็จแล้ว ก็จับขาผมขึ้นพาดบ่าแล้วก็กระแทกผมเต็มแรง ผมกับเหนือมีเซ็กส์ กันตลอดทั้งวัน โดยไม่มีการหยุดพัก ผมไม่นึกถึงอะไรเลย ตลอดเวลาที่นอนถ่างขา รอให้เหนือสอดแทรกเข้ามาไม่ว่าเหนือจะจับผมพลิกตัวไปทางไหน ผมรู้แต่ว่าตอนนี้ ผมมีความสุขมาก ผมไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ผมลืมไปแล้วว่าผมกำลังจะแต่งงาน แล้วผมก็ไม่คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นในงานแต่งงานที่เจ้าบ่าวหายไป พ่อผมจะเสียหน้าขนาดไหน เจ้าสาวที่เสียใจมากไหม คนในครอบครัวผมจะเป็นห่วงผมหรือเปล่า แล้วพวกเพื่อนที่มาร่วมงานจะตกใจกันขนาดไหน ตอนนี้ผมสนใจอย่างเดียว ผมกำลังมีความสุข และผมก็ได้อยู่กับคนที่ผมรัก ก็พอแล้ว สำหรับผม
1 k r, |( p5 U* }0 B | 
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
