สมัครเข้าเรียน ลงชื่อเข้าใช้
จีโฟกาย.คอม หน้าแรก

HaiOngโปรไฟล์ของ http://www.g4guys.com/?128492 [บุ๊คมาร์ก] [คัดลอก] [RSS]

บล็อก

[นิยายแปลง] ไอ้หุ่นเง... ตอนที่ 2

ความนิยม 10เข้าชม/อ่าน 2505 ครั้ง2019-8-11 15:49 |เลือกหมวดหมู่:นิยายแปลง| ASFR, นิยายแปลง, หุ่นเงิน, สะกดจิต

It's all in the mind

Original by Retho

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ฝากติดตาม นิยายแปลง แนว ASFR ด้วยนะคร้าบ จะขอบพระคุณยิ่งหากท่านระบุด้วยว่าชอบ ช่วงไหน เพราะอะไรครับ

ฝากอีกอย่างสำหรับคนที่ชอบ ASFR ถ้าสนใจแอดเป็นเพื่อนมาคุยกันได้ครับ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

เรื่องราวบนโลกอินเทอร์เน็ต เมื่อเด็กหนุ่มถูกสะกดจิตให้กลายเป็นหุ่น

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

PART 2
ผมตื่นขึ้นในตอนเช้า พบว่าเนื้อตัวเต็มไปด้วยคราบน้ำขาวข้น และคิดถึงความฝันว่ากลายเป็นหุ่นไปเมื่อคืนก่อน
ผมรีบกระโจนลุกขึ้นจากเตียง ทำความสะอาดห้องนอน ก่อนจะรีบไปอาบน้ำชำระล้างร่างกาย เพราะผมไม่อยากให้ใครรู้ว่า ผมทำภารกิจอะไรอยู่จนดึกดื่น

ผมอาบน้ำอุ่น ให้น้ำชำระร่างกาย ที่ยังรู้สึกแข็งทื่อและล้างคราบน้ำขาวข้นออกไม่ให้เหลือร่องรอยไว้
ผมรีบจัดการเสื้อผ้าที่ไม่ระวังเปรอะเปื้อน ปั่นในเครื่องซักผ้าโดยทันที เหลือแต่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว

ในช่วงเวลาที่ได้คุยกับ master_X รูปร่างของผมได้เปลี่ยนแปลงจากปีก่อนอย่างมาก
ดูเหมือน master_X ทำให้ผมเริ่มสนใจออกกำลังกาย ทั้งยังเปลี่ยนพฤติกรรมการรับประทานอาหาร
ทำหใ้ผมดูแลตัวเองมากขึ้น ร่างกายของผมตอนนี้ทั้งแข็งแรง บึกบึน อุดมไปด้วยมัดกล้ามกว่าแต่ก่อน

ผมกลับมาที่ห้อง ก่อนจะลงกลอนและแกะผ้าขนหนูออก
การไม่ใส่เสื้อผ้า ทำให้ผมยิ่งรู้สึกว่าตัวเองได้ใกล้ความเป็นหุ่นไปอีกขั้นหนึ่ง แม้ร่างกายของผมจะไม่ได้ทำจากเงิน แต่ในไม่ช้า ผมต้องกลายเป็น ไอ้หุ่นเง… อย่างแน่นอน

ผมสำรวจร่างกายตัวเองอย่างละเอียด
ทุกซอกทุกมุม พิจารณาว่ามีเส้นขนบริเวณไหนโผล่ให้เห็นบ้าง
ผมพยายามกำจัดขนตามร่างกายอยู่ตลอดเวลา เพราะหลังจากได้พบกับ master_X
เขาบอกว่า หุ่นต้องไม่มีขนตามร่างกายเลย มันยิ่งทำให้ผมต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเขา
เขาช่วยให้ผมฝึกฝนและเปลี่ยนแปลงร่างกายนี้ ผมอยากให้เขาเห็นผลสำเร็จที่น่าชื่นชมนี้

ผมยังแต่งตัวและไปเรียนตามปกติ และพยายามทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่จนกว่าจะถึงวันที่นัดหมาย มันทำให้ผมยิ่งตื่นเต้นกับการจะได้กลายเป็น ไอ้หุ่นเง …
ของ master_X

มาถึงตอนนี้ ผมพึ่งนึกได้ว่า ผมไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับ master_X มากนัก
ผมรู้แค่ว่าเขาอายุสามสิบกว่าๆ  และอาศัยอยู่ในแหล่งช้อปปิ้งกลางใจเมือง
ผมเคยได้ยินเสียงของเขาเพียงแค่สองครั้ง เสียงของเขามีความทุ่มลุ่มลึก นุ่มนวล แต่เต็มไปด้วยอำนาจทรงพลังอยู่ในที

เป็นเวลากว่าสัปดาห์ ผมใช้เวลานานยิ่งขึ้นในโรงยิม เพื่อเตรียมร่างกายให้สมบูรณ์สำหรับการเป็นไอ้หุ่นเง… ครั้งแรกต่อหน้า master_X ผมยิ่งใส่ใจเป็นพิเศษสำหรับการกิน เพื่อให้แน่ใจว่าน้ำหนักจะไม่เพิ่มขึ้น

ถึงเช้าวันเสาร์ คนที่บ้านได้ออกไปข้างนอกแล้ว ผมรีบจัดแจงเก็บห้องนอนให้เรียบร้อย
วันนี้ผมไม่ทานมื้อเช้า หลังจากทานมื้อเย็นเมื่อวาน
เพราะกังวลตอนที่ผมกลายเป็นไอ้หุ่นเง… ผมจะปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำเสียก่อน
หวังว่า master_X คงใช้เวลาทำให้ผมกลายเป็นไอ้หุ่นเง… ไม่นาน
ผมใช้เวลาในห้องน้ำ พักใหญ่เพื่ออาบน้ำและทำความสะอาดร่างกาย วันก่อนผมได้ซื้อเครื่องดื่มดีท็อกซ์จากร้านสะดวกซื้อ เพื่อให้มั่นใจว่าท้องไส้ผมจะปลอดโปร่งโล่งสบาย
ผมใช้มีดโกนเล่มใหม่ กำจัดขนตามร่างกายทุกซอกทุกมุม ก่อนจะล้างห้องน้ำให้สะอาดเพื่อไม่ให้คนที่บ้านกลับมาพบเส้นขน หรือแม้แต่เครื่องดื่มดีท็อกซ์

ผมกลับไปที่ห้อง เพื่อหวีผมและใส่เจลแต่งผมให้ดูดีที่สุด แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าหลวมๆ  และร้องเท้าลำลองสบายๆ ไม่สวมเครื่องประดับ หรือพกสิ่งของมีค่าเป็นพิเศษ เพราะผมรู้เมื่อไปถึงคงต้องถอดทุกอย่างออกหมดเมื่อจะกลายเป็นไอ้หุ่นเง...
ผมจึงพกเงินติดตัวไปพอสำหรับค่าเดินทางไปกลับเท่านั้น

ผมพบว่าแผนการเดินทางจากบ้านของผม ไปที่พักของ master_X เป็นเรื่องง่ายดาย ถึงแม้ผมไม่เคยไปที่นั่นมาก่อน แต่ดูเหมือนผมจะรู้จักที่นั้น มันเหมือนเส้นทางได้บันทึกอยู่ในจิตใจของผมแล้ว

ผมมาถึงที่พักของ master_X ก่อนจะหยุดตรงหน้าลิฟท์ ผมไม่รู้ว่าต้องไปชั้นไหน จนกระทั่งปุ่มสำหรับคุยติดต่อเจ้าของห้อง หมายเลขห้องที่พักของเขาผุดขึ้นในใจผม ก่อนที่ผมจะกดปุ่มเพื่อติดต่อ master_X

"สวัสดีครับ" ผมจำเสียงนั้น

"หวัดดี ครับพี่ ผม..." ผมบอกไม่รู้จะพูดอะไรต่อไป สำหรับการมาเพื่อเป็นหุ่น มันดูเป็นเรื่องที่ไม่ควรพูดออกไปในที่สาธารณะ ถึงแม้จะไม่มีใครอยู่ตรงนั้น แต่ผมคิดว่ายังไงก็คงมีบันทึกไว้ระบบเข้าออกแน่นอน

"เฮ้ย มาถึงแล้วเหรอ เข้ามาในลิฟท์ได้เลย เดี๋ยวมันจะพาเอ็งมาถึงห้องพี่"

ผมไม่รู้จะบอก master_X ยังไง ว่าผมไม่เห็นปุ่มสำหรับเปิดลิฟท์ ทันใดนั้น ประตูลิฟท์ก็เปิดออก

"มาเข้าเลย"

"ครับพี่"

ลิฟท์ข้างในดูโอ่อ่าน่ามอง แต่ผมกลับรู้สึกประหม่าเมื่อนึกถึงเวลาที่จะได้พบกับ master_X
ผมมาถึงหน้าห้องของเขา มีมุมล๊อบบี้เล็กๆ อยู่ข้างหน้า ผมพยายามสูดหายใจลึกๆ และกดปุ่มกระดิ่งสัญญาณประตูเพื่อเรียกเขา

ประตูเปิดออก ผมพบว่าหนุ่มใหญ่สูงประมาณตัวผม แต่เขาดูล่ำสันกว่า แถมดูมีเสน่ห์น่ามอง
เขาอยู่ในชุดเสื้อกล้ามและบ๊อกเซอร์เข้ารูป แสดงร่างกายที่ผ่านการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี เขาดูเหมือนนายแบบที่เคยขึ้นปกตามนิตยสารที่ผมเคยเห็น แต่บุคลิกกลับดูอบอุ่น เป็นมิตร ประกอบกับรอยยิ้มที่น่าหลงใหลประทับบนใบหน้า ทำให้ผมรู้สึกประหม่าน้อยลงไปได้หลายส่วน

"ไอ้น้อง เป็นไง เข้ามาก่อนสิ" เขาตรงมาโอบไหล่ผม น้ำเสียงเหมือนกับที่ผมจำได้ตอนคุยออนไลน์กัน

"ครับ พี่" ผมก้าวเข้ามาในที่พักของ master_X มันเป็นห้องนั่งเล่นเรียบง่ายสบายๆ แม้ห้องจะดูเล็กกว่าที่ผมคิดไว้ เมื่อเทียบกับตัวชั้น

"ผมยังไม่รู้จักชื่อพี่เลย พี่ชื่ออะไรครับ?" ผมถาม ระหว่างที่ master_X พาผมมานั่งลงที่โซฟา

"พี่ชื่อ X ไงละ ไม่เห็นจะยาก ดูจากชื่อแอคเคาท์พี่ก็ได้"

"ผมนึกว่าเป็นแค่ชื่อที่พี่ตั้งเล่นๆ ไม่นึกว่าพี่จะใช้ชื่อจริง"

พี่ X หัวเราะ "ถูกต้อง เอ็งดูไม่ค่อยผ่อนคลายนะ ทำไม ไม่ทำตัวสบายๆ ล่ะ?"

"ยังไง พี่...?" โดยไม่รู้ตัว ผมยืนขึ้น และเริ่มถอดเสื้อผ้าออก แม้แต่กางเกงชั้นใน
ในเวลาไม่นาน ผมก็อยู่ในสภาพเปล่าเปลือย โดยเสื้อผ้ากองอยู่เป็นพื้นและโต๊ะรับแขก

"เอ็งดูดีมากเลย" พี่ X กระซิบที่ข้างหูผมเบาๆ ตอนนี้เขายืนอยู่ข้างผม กำลังลูบคลำร่างกายของผม
มันทำให้ผมรู้สึกดี จนอยากจะครางออกมา

"อ้าาาาาา… รู้สึกดีจังเลยพี่" ผมสูดลมหายใจ เพื่อซึมซับความรู้สึกจากปลายนิ้วของเขาที่กำลังลูบไล้ไปบนแผงอกของผม

"แน่นอน ไอ้น้อง" ผมรู้สึกถึงมือของพี่ X ที่วางอยู่บนบ่าของผม เขาโน้มตัวผมให้นั่งลงบนโซฟาอีกครั้ง "นั่งให้สบาย ทำตัวให้เหมือนอยู่กับบ้าน เดี๋ยวพี่หาอะไรมาให้เอ็ง ดืมก่อน"

"ครับ พี่"

พี่ X หายไปสักพัก ผมนั่งเอนบนโซฟา รู้สึกผ่อนคลายเหมือนอยู่กับบ้านตัวเอง ไม่มีความรู้สึกแปลกที่หรือเขินอายเลย ทั้งที่กำลังเปลือยเปล่าต่อหน้าพี่ X
ผมเริ่มลูบไล้ตัวเอง และท่อนเอ็นทีกำลังแข็งขึ้น ในขณะที่กำลังรอพี่ X

พี่ X กลับมากับน้ำแก้วหนึ่ง และยิ้มให้ผม ขณะที่ผมกำลังชักของผมอยู่

"ดูเหมือน เอ็งจะทำเหมือนที่เคยทำที่บ้านตลอดเลยนะ" เขาพูดขณะที่นั่งลงข้างๆ ผม พร้อมกับวางแก้วน้ำบนโต๊ะรับแขก เขาวางมือบนตัวผมและเริ่มลูบไล้ไปตามลำตัว

"ครับ พี่!" ผมตอบอย่างหนักแน่น ไม่มีอาการเขินอาย ขณะที่ผมช่วยตัวเองตรงหน้าเขา ถึงแม้เขาจะเป็นคนแปลกหน้า ที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนก็ตาม

"เอานี่ ดื่มซะ" พี่ พี่ X ยกแก้วน้ำมาให้ผมดื่ม

"ครับ พี่" ผมรับแก้วน้ำมาถือสองมือ และเริ่มจิบ ระหว่างนั้น ผมรู้สึกได้ถึงมือของพี่ X
ที่กำรอบท่อนลำของผม ผมเกือบจะทำแก้วน้ำหลุดมือ ดีที่พี่ X คว้าแก้วน้ำไว้ได้ทัน
น้ำส่วนหนึ่งกระฉอกออกรดบนลำตัวของผม

"เย็นไว้ ไอ้น้อง เดี๋ยวเอ็งจะรู้สึกผ่อนคลายและพร้อมสำหรับวันนี้"

ผมยิ่งรู้สึกดี เมื่อพี่ X เริ่มชักให้ผม ผมดื่มน้ำจนหมด รู้สึกดีขึ้นและอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
พี่ X คว้าแก้วจากผมไป หลังจากดื่มเสร็จ

"รู้สึกดีไหม ไอ้น้อง?"

"ครับ พี่ ผมรู้สึกดีสุดๆ" ผมตอบจากใจจริง ในขณะที่มองนิ้วหัวแม่มือพี่ X
ที่กำลังวนอยู่รอบท่อนหัวของผม ผมอยากใช้มือตัวเอง ลูบไล้ไปตามร่างกายด้วยความอยาก
แค่พี่ X กุมมือที่ผมกำลังจะยกขึ้นไว้

"อย่าครับ ให้พี่สำรวจร่างกายของน้อง ก็พอ" พี่ X วางมือของผมลงข้างลำตัว ผมได้แต่ทำตามที่เขาบอก

"เอาล่ะมาดูกัน ว่าเอ็งจะเป็นยังไงต่อ หลังอยู่ในแกลลอรี่คราวที่แล้ว"

"ครับ พี่"

"ไม่ว่าอะไรนะ ถ้าพี่จะเอาเอ็งกลับไปตั้งที่เดิมอีกครั้ง"

"ไม่ครับ ทำตามที่พี่ต้องการเลย"

"ดีครับ ว่าแต่น้องนี่เยื่ยมจริงๆ ผิวเกลี้ยงเกลาตลอดทั้งตัวเลย"
พี่ X ชม ขณะที่พลิกท่อนลำและพวงของผมเพื่อสำรวจร่างกาย

"ครับ พี่ หุ่นจริงๆ มันไม่มีขน ผมเลยทำให้ตัวเองเกลี้ยงเกลาที่สุดจะได้เป็นเหมือนหุ่นตามที่พี่บอกไง"

"ดีครับ" พี่ X ยิ้ม ระหว่างนวดคลึงหัวลำของผมเบาๆ ผมได้แต่สูดปากสุดลมหายใจซึมซับกับความสุขนี้

เราสนทนากันอีกครู่หนึ่ง แต่ผมไม่สามารถตั้งสมาธิกับบทสนทนาได้เลย ผมรู้แค่เพียงรู้สึกดีและผ่อนคลายยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายผมอ่อนระทวยเป็นอย่างมาก ไม่สามารถขยับร่างกายตามที่ต้องการได้ ผมไม่แปลกใจเลยว่าผมจะรู้สึกสบายขนาดนี้เมื่ออยู่กับ พี่ X ทุกสัมผัสของพี่เขาเป็นธรรมชาติ เป็นสิ่งที่เป็นอย่างที่มันควรจะเป็น สำหรับผมอย่างไร้ข้อสงสัย

"เอาล่ะ พี่ว่า เอ็งพร้อมแล้วสำหรับตอนนี้" พี่ X พูด ทั้งที่ยังหัวลำผมอย่างแผ่วเบา ในขณะที่มืออีกข้างหน้ากับลูบไปมาบนหน้าท้องของผม "เอ็งพร้อม กลายเป็นหุ่นเพื่อพี่ไหม?"

"ครับ พี่" ผมตอบเบาๆ มันยากที่จะเปล่งเสียงออกมาตอนนี้ เหมือนเขารู้ว่าต้องทำอะไรกับผม ให้ผมรู้สึกผ่อนคลายและพร้อมเปิดรับทุกอย่างที่เขากำลังจะบอกให้ทำต่อไปนี้
"ผมพร้อมแล้ว ครับ พี่อยากให้ผมเป็นหุ่นนานกี่ชั่วโมงครับ?"

"เอ็งตรงกลับบ้านกี่โมงล่ะ?"

"ก่อนสองทุ่มครับ"

"ตอนนี้บ่ายสามโมงแล้ว" พี่ X หันมองนาฬิกา
"พี่ว่าจะเปลี่ยนเอ็งเป็นหุ่นสักสี่ชั่วโมง เอ็งจะได้เหลือเวลาเดินทางกลับบ้าน ดีไหม?"

"ขอบคุณครับ พี่"
"เอาล่ะ ตอนนี้เอ็งรู้สึกผ่อนคลายสุดๆ การกลายเป็นหุ่นจะเกิดไม่นาน แต่จำไว้ ทุกอย่างเกิดขึ้นต่อจากนี้ เกิดขึ้นภายในจิตใจของเอ็งเท่านั้น มันอาจจะเหมือนผ่านไปนาน แต่จริงๆ มันเกิดขึ้นไม่กี่นาทีเท่านั้น เข้าใจไหม?"

"ครับ พี่"

"ดีมาก"

พี่ X ดีดนิ้ว หลังจากนั้น ผมก็ได้ยินเสียงบางอย่างสัญญาณดังขึ้นในหัว สิ่งที่แสนคุ้ยเคยได้เกิดขึ้น ผมค่อยๆ รู้สึกสูญเสียตัวตน และดำดิ่งไปสู่อีกสภาวะหนึ่ง

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

"ตื่นเถอะ มีอีกหลายอย่างที่ต้องทำ เพื่อสร้างหุ่นตัวใหม่"

นายท่านลุกขึ้นจากโซฟาพร้อมกับ ช่วยให้ผมยืนขึ้น ในมือเขากำท่อนเอ็นของผมอยู่

"อืมมมมมมม ดีจังเลยครับ นายท่าน" ผมลุกขึ้นยืน รู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งกายด้วยความสุข

"ดีใช่ไหม?"

"ครับ นายท่าน" ผมตอบ ในขณะที่ท่อนลำผงึกในอุ้งมือของนายท่าน

"เอาล่ะก่อนที่ กูจะเปลี่ยนมึงกลายเป็นหุ่น กูอยากให้มึงเห็นอะไรบางอย่าง ตามกูมา"

"ครับ นายท่าน"

นายท่านจูงท่อนลำของผม นำผมไปยังอีกที่หนึ่ง

"ตอนนี้ กูได้หุ่นมาใหม่สองตัว"

หุ่นสีเงินสองตัวตั้งตระหง่านอยู่ระหว่างทางเดิน ที่นายท่านพาผมผ่านไปอีกห้องหนึ่ง
พวกมันมีรูปร่างที่กำยำ ประกอบกล้ามเนื้อวัยหนุ่มที่เต็มไปด้วยพละพลัง ทั้งหน้าตาคมคาย ดูคมเข้ม
ยืนนิ่งชูชันแข็งทื่อ ไม่ไหวติงอยู่กับที่
 
"พวกมันเป็นฝาแฝด ที่กูพึ่งได้มาจากมหาวิทยาลัยใกล้ๆ แถวนี้ มึงรู้จักกับพวกมันไหม?"

ผมมองไปที่ ร่างของหุ่นทั้งสอง
"ครับ นายท่าน ผมคิดว่ามันเป็นนักกีฬาทีมมหาวิทยาลัยครับ ผมไม่รู้เลยว่านายท่าน จะได้พวกมันมาอยู่ในของสะสมด้วย

"ใช่แล้ว พวกมันก็ไม่รู้ ว่ามึงจะมาเป็นของสะสมของกูเหมือนกัน"
นายท่านหยักไหล่ "แต่ตอนนี้ มึงรู้แล้ว"

"พวกมันดูดีมากเลยครับ นายท่าน มันสองตัวมาอยู่ที่นี่ นานหรือยังครับ?"

"สักพัก แล้วล่ะ มันอยู่ที่นี่นานสามเดือนแล้ว มึงคิดว่าพวกมันเป็นไง?"

"มันดูสวยงามมากเลยครับ นายท่าน"

พวกมันดูเหมือนกันทั้งรูปร่างหน้าตา มันหันหน้าเข้ากัน แสดงสรีระและท่าท่างขึงขัง สมเป็นนักกีฬา ในขณะที่ท่อนลำผงาดตั้งลำเต็มที่ ผิวของมันทั้งสองเป็นสีเงินสะท้อนกับแสงไฟตามทางเดิน แม้กระทั่งดวงตาที่เปิดอยู่ก็เป็นทรงกลมสีเงินมันวาว เหมือนกำลังจ้องมองอะไรบางอย่างข้างหน้า
ผมสงสัยว่านายท่าน ทำอย่างไรถึงได้หุ่นที่มีดวงตาแบบนี้

"พวกมันเหมาะกับทางเดินนี้มาก ผมคิดว่าทุกคนที่มาเห็นคงชอบกับของสะสมของนายท่านสองชิ้นนี้"

"กูก็คิดแบบมึง ใครผ่านไปผ่านมาคงชอบพวกมันแบบมึง"
นายท่านละมือจากท่อนลำของผมไป ก่อนจะไปลูบไล้ เรือนร่างของหุ่นทั้งสอง ทั้งยังเน้นอุ้งมือตรงหัวแข็งของพวกมันอีกด้วย

ตอนนี้ ผมรู้สึกอิจฉาพวกมันจริงๆ ผมอยากให้นายท่านลูบไล้ผม และวางผมบนฐานแสดง

"เอาล่ะ มึงอยากเป็นแบบพวกมันไหม?"

"ครับ นายท่าน" ของผมผงึกทันทีเมื่อนายท่านถาม

"ผมอยากเป็นส่วนหนึ่งของของสะสมของท่านตลอดไป นายท่านพอจะรับผมไว้ได้ไหมครับ?"

"มันก็ขึ้นอยู่กับว่ามึงมีความปรารถนามากแค่ไหน" นายท่าน กลับมาเล่นท่อนลำของผมอีกครั้ง
"อ้าาาาาาาาาาาาาา แน่นอน ครับ นายท่าน!" ผมตอบด้วยความกระหายอยาก

"ผมพร้อมแล้วครับ ที่จะเป็นหุ่นของท่านตลอดไป!"

"นี่ล่ะสิ่งที่กูต้องการจะฟังจากปากมึง"

ไม่รอช้า นายท่านจูงท่อนแข็งของผมเลยผ่านไปอีกห้องทันที ห้องนี้มีขนาดใหญ่กับห้องข้างนอกมาก มันดูเหมือนห้องจัดแสดงงานศิลป์ มีพรมสักหลาดปูราด กั้นกลางระหว่างหุ่นสีเงิน ที่ตั้งตระหง่านเรียงรายอยู่สองข้างทางเดิน แสงไฟฉายไปที่หุ่นแต่ละตัว ดูสมจริง มันยิ่งกระตุ้นให้ผมกระสันสุด จนแทบจะแตกทันที แต่เหมือนมีอะไรบางอย่าง ควบคุมไม่ให้ผมทำอย่างนั้นได้

"ที่นี่เป็นห้องของสะสมส่วนตัวของกู กูสะสมหุ่นมากมายไว้ในที่แห่งนี้ และตอนนี้ กูกำลังจะได้หุ่นตัวใหม่มาวาง ตรงนั้นไง ที่มึงจะยืนแสดงความแข็งแกร่งของร่างสีเงินของมึง"

นายท่านพูด ขณะชี้ไปฐานแสดงหุ่นที่ตั้งอยู่เกือบกึ่งกลางห้อง มันเป็นตำแหน่งที่ดีมาก เมื่อมองเข้ามาในห้องแสดงผลงาน

"สุดยอดเลยครับ นายท่าน แล้วผมจะกลายเป็นหุ่นเมื่อไหร่ครับ?"

"กูจะเตรียมการให้มึงกลายเป็นหุ่นเดี๋ยวนี้ล่ะ ตามกูมา"

นายท่านจูงท่อนลำผม ผ่านไปอีกห้องหนึ่ง ห้องนี้ดูเล็กกว่า แต่มีอุปกรณ์หลายอย่างวางเรียงราย ทั้งฐานหุ่น พรมแดงและสปอร์ตไลท์

นายท่านจูงผมมายืนกลางห้อง ที่ตรงนี้ มีตู้กระจกกลมมองเห็นได้รอบทิศ บนเพดานมีรูเล็กๆ หลายรู ซึ่งผมคิดว่าคงเป็นช่องฝักบัวให้น้ำไหลผ่าน

"เอาล่ะก่อนอื่น กูคงต้องทำความสะอาดมึงก่อน"
นายท่าน ละจากท่อนลำของผมไป มันทำให้ผมรู้สึกว้าเหว่ จากสัมผัสของนายท่าน

นายท่านกดปุ่มบางอย่างข้างผนัง มีน้ำอุ่น ไหลผ่านลงบนตัวผม
ผมทำการขัดถูไปตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย ก่อนที่จะรู้สึกถึงมือของนายท่านที่กำลังลูบไล้แผ่นหลังและร่องก้นของผม
ผมรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ทุกครั้งที่เขาลูบไล้และถูไถไปตามส่วนต่างๆ

ผมพยายามสังเกตว่า นายท่านกำลังล้างเจลที่ผมใส่มาเพื่อจัดทรงผมบนหัว ที่เหลืออยู่เพียงส่วนเดียวของเส้นขนทั้งหมด

"เอาล่ะ กูจะจัดทรงผมให้มึงใหม่ จะได้ดูเหมือนหุ่นจริงๆ"

นายท่านปิดน้ำ ก่อนจะมีลมเป่ามาปะทะเส้นผมกับร่างที่เปล่าเปลือยของผม
นายท่านจัดการใส่เจลบางอย่างและจัดทรงผมให้ผมใหม่ ผมรู้สึกถึงเส้นผมที่แข็งขึ้นเรื่อยๆ

"เอาล่ะ ต่อไป มึงรู้ใช่ไหมว่าหุ่นของกู ต้องเป็นยังไง"

ผมมองหน้านายท่าน อยู่ครู่หนึ่ง

นายท่านยกท่อนลำของผมที่ยังไม่ผงาดเต็มที่
"เราต้องทำให้มันตั้งชูชันเสียก่อน หุ่นของกูมันไม่มีวันอ่อน มีแต่แข็งผงาดตลอดไป."

"ครับ นายท่าน"

"เอาล่ะ ไอ้หุ่น ถึงเวลานี้ จงตั้งลำแข็งเดี๋ยวนี้!"

สิ้นเสียงของนายท่าน ท่อนลำของผมก็กระตุกขึ้นลงอย่างฉับพลัน ก็ความเสียวซ่านที่ถาโถมของสู่ร่างกายผมอย่างไม่ทันตั้งตัวอีกครั้ง

"อ้าาาาาาาาาา อ้าาาาาาาา" ผมได้แต่ยืนร้องเสียว

"จงแข็ง จงแข็ง แข็งปานหิน!!!"

นายท่านสั่งอย่างหนักแน่น แต่ค่อยเป็นค่อยไป และนุ่มนวล
ผมไม่เคยรู้สึกถึงความแข็งของท่อนลำตัวเองขนาดนี้มาก่อน
ผมยิ่งรู้สึกอยากและอยากปลดปล่อยความรู้สึกนี้ ที่มันอัดแน่นในตัวผม
ผมอยากสัมผัสท่อนหินของผม ที่มันเริ่มมีหยดน้ำออกมา

"ดีมาก ไอ้หุ่น มึงเป็นงานศิลป์ที่สมบูรณ์แบบมาก"

นายท่านเอื้อมมาสัมผัสท่อนหินของผม ผมรู้สึกเสียวอย่างบอกไม่ถูก

"ขอบ บ บ คุ ณ ณ ณ ค ค รั บ น า า า ย ท่ า า า น"

ผมรู้สึกโคตรเสียวซ่านแทบยืนไม่อยู่ เมื่อเขาเล่นท่อนหินของผม

"ท่อนลำของมึงจะแข็งไปแบบนี้ จนกว่ากูจะสั่งให้หยุด เข้าใจใช่ไหม?"

"ค ค รั บ น า า า ย ท่ า า า น"

"ทีนี้ มึงอยู่นิ่งๆ ให้กูจัดท่ามึง"

"ค ค รั บ น า า า ย ท่ า า า น"

ผมตอบนายท่าน ระหว่างที่นายท่านพยายามจัดท่าให้ผมในแบบต่างๆ อยู่พักใหญ่
ในที่สุด นายท่านก็พอใจแล้วถอยออกมายืนตรงหน้าของผม

"เอาล่ะ นอกจากของของมึงต้องแข็งปานหินแล้ว ร่างกายของมึงก็ต้องกลายเป็นหุ่นไปด้วย
จงแข็งเป็นหุ่นเดี๋ยวนี้"

เหมือนเดิมอีกครั้ง ที่สิ้นเสียง นายท่าน ผมรู้สึกถึงพลังอะไรบางอย่างไหลพุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย
กล้ามเนื้อของผมเริ่มแข็งขึ้นตามคำสั่ง ผมรู้สึกว่าทุกส่วนกำลังค่อยๆ เปลี่ยนไปจากร่างกายมนุษย์ ไปเป็นวัถตุที่แข็งเกร็ง

"จงแข็ง แข็งขึ้น แข็งขึ้นอีก"

ขณะที่นายท่านสั่ง นายท่านก็ลูบไล้ร่างกายผมไปด้วย ผมรู้สึกภูมิใจที่ได้รับใช้นายท่าน

"จงแข็ง จงแข็ง แข็งขึ้น แข็งขึ้น ปานหิน!!!"

กล้ามเนื้อของผมแข็งขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับความรู้สึกที่มันดีสุดสุด

"จงแข็ง จงแข็ง แข็งเป็นหุ่น ………..!!!"

ตอนนี้ ผมยืนแข็งทื่อ ทั้งท่อนลำผงาดไม่ไหวติง เหมือนถูกหยุดเวลาไว้กับที่ ร่างกายไม่ขยับเขยื้อน
ดวงตาเบิกกว้างไม่กระพริบเลยแม้แต่น้อย ผมไม่สามารถก้มเงย หรือหันหัวได้ ได้แต่มองเห็นเฉพาะด้านหน้าของผมเท่านั้น
 
"มึงกำลังจะกลายเป็นหุ่นแล้ว"

"ค..   ค..   รั..   บ..   น..   า..   า..   า..   ย..   ท่..   า..   า..   า..   น.."
ครั้งนี้ ผมพบว่า ผมตอบนายท่านได้ยากกว่าเดิม แสนแผ่วเบา แทบไม่มีเสียงเล็ดลอดออกไป

"เอาล่ะ เรามาดำเนินการขั้นต่อไป"

นายท่านหายไปจากตรงหน้าผมสักพัก ก่อนกลับมาพร้อมเข็มฉีดยา
"เอาล่ะ ต่อไป กูจะฉีดยาทำให้ ระบบการทำงานของร่างกายมึงจะลดต่ำลง มึงจะยืนเป็นหุ่นได้นานขึ้นมันอาจจะส่งผลต่อสมองมึง ทำให้ไม่รู้สึกเบื่อ เวลากลายเป็นหุ่นนานๆ"

"ค..   ค..   รั..   บ..   น..   า..   า..   า..   ย..   ท่..   า..   า..   า..   น.."
ผมพยายามตอบรับ ระหว่างที่นายท่านฉีดยาเข้าไปในร่างกายของผม

ผมไม่รู้สึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเลยเหมือนผิวของผมกลายเป็นหุ่นไปจริงๆ

"มึงไม่เจ็บใช่ไหม?"

"ค..   ค..   รั..   บ..   น..   า..   า..   า..   ย..   ท่..   า..   า..   า..   น.."

เหมือนนายท่านรับรู้ ถึงคำตอบของผม นายท่านสัมผัสและลูบไล้ผมตรงหน้าอยู่สักพัก
มันเป็นเรื่องแปลกที่ผมไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดจากเข็มฉีดยาเมื่อครู่นี้เลย กลับกันทุกส่วนของผมที่แข็งปานหินตอนนี้ กลับไวต่อการสัมผัสของนายท่านมาก

นายท่านพยายามเขี่ยและลูบไล้ไปทุกส่วนในร่างกายของผมที่ไวต่อความรู้สึก
ทั้งหัวนม รักแร้ หัวหยัก หว่างขา ผมรู้สึกเสียวที่สุดในชีวิต แต่ร่างกายไม่สามารถขยับ หรือแม้สั่นสะท้านเพื่อตอบสนอง ความต้องการของผมได้

ในเวลาไม่นาน นายท่านก็หลบหายไปจากมุมมองตรงหน้าของผม
ผมรู้สึกกังวลนิดๆ จนกระทั่ง รู้สึกถึงอ้อมกอดของนายท่านจากด้านหลัง

นายท่านพยายามยกตัวผมไปอีกทีหนึ่ง ที่ตรงนั้น มีผ้าใบขนาดใหญ่ปูอยู่บนพื้น
บนผ้าใบมีฐานแป้นหมุนขนาดใหญ่ แบบที่ใช้ในงานศิลปะวางอยู่

เหมือนนายท่านจะกลั่นแกล้งกัน นายท่านวางผมลงตำแหน่งหนึ่ง ก่อนจะชี้ไปที่แป้นหมุนนั้น

"มึงไปยืนตรงนั้น!"

"ค..   ค..   รั..   บ..   น..   า..   า..   า..   ย..   ท่..   า..   า..   า..   น.."

สิ้นคำสั่ง ผมพยายามออกแรงเคลื่อนไหว ตามที่นายท่านต้องการ แต่ร่างกายกลับไม่ขยับเขยื่้อนแม้แต่น้อย

นายท่าน กระหยิ่มยิ้มต่อหน้าผม

"เอาล่ะ ร่างกายมึงจงแข็งน้อยลง น้อยลง"

นายท่านสั่ง คราวนี้ ผมเริ่มเคลื่อนที่ออกจากตำแหน่งได้ชักช้า เหมือนหุ่นยนต์ แต่ผมกลับรู้สึกมีความสุขและเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก ผมเดินทั้งที่ท่อนลำยังแข็งผงาดไปข้างหน้า ได้สักพัก ก่อนจะยกขาก้าวต่อไป

"มึงจงกลับเป็นหุ่นแข็งเดี๋ยวนี้!"

โดยฉับพลัน ร่างของผมเหมือนถูกหยุดเวลาไว้ แขนขายังตรึงอยู่กับที่ เหมือนกิ่งไม้ที่แผ่ก้านล้มลง ร่างของผมเกือบร่วงไปด้านหน้า ดีที่นายท่านเข้ามารับผมไว้

"ข..   ข..   ข..   อ..   บ..   คุ..   ค..   ณ..   ค..   ค..   รั..   บ..   น..   า..   า..   ย..   ท่..   า..   า..   า..   น.."

ผมพยายามบอกนายท่าน นายท่านยกร่างของผมมาตั้งบนแป้นหมุนที่นายท่านกำหนดตอนแรก

"มึงจงโพสต์ท่าเดิมก่อนกูสั่งให้มีงมายืนตรงนี้ซิ!"

ร่างกายผมปฏิบัติตามคำสั่งอีกครั้ง กลับมาโพสต์ท่าที่นายท่านกำหนด เหมือนร่างกายจดจำได้

"ดี คราวนี้ โพสต์ท่านี้ จนกว่ากูจะสั่งให้เปลี่ยน"

"ค..   ค..   รั..   บ..   น..   า..   า..   า..   ย..   ท่..   า..   า..   า..   น.."

นายท่านลองปรับท่าทางของผม แต่ร่างกายของผมยังคงรักษาตำแหน่งเดิมของมันไว้
ร่างผมแข็งเกร็งอยู่กับที่ ได้แต่มองไปข้างหน้า ผมไม่สามารถก้มลงมองท่อนล่างของผมได้ แต่คิดว่าท่อนล่างคงทำงาน ชูชันตระหง่านตามหน้าที่ของมัน อยู่เช่นกัน

นายท่าน เริ่มถอดเสื้อผ้าออก ทำให้ผมประหลาดใจปนรู้สึกเสียวอยู่ไม่น้อย นายท่านมีรูปร่างที่แข็งแรงล่ำสันกว่าที่ผมคิด ผิวของนายท่านดูสะอาดเรียบเนียน
นายท่านยืดตัว ระหว่างนั้นท่อนลำและพวงของนายท่านก็แกว่งไปมา ของนายท่านจะมีขนาดเขื่องกว่าของผม และกำลังชูชันขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
นายท่านคงกำลังรู้สึกกระสันกับการกลายร่างของผม ผมเองก็รู้สึกว่าท่อนลำของผมกำลังพยายามผงกเพราะความอยากของตัวเอง

"ชอบกูไหม ไอ้หุ่น?" นายท่านถาม เพราะอาจสังเกตุสีหน้า หรือท่อนลำของผมที่กระตุกอยู่

"ค..   ค..   รั..   บ..   น..   า..   า..   า..   ย..   ท่..   า..   า..   า..   น.."

นายท่านยิ้ม ไม่พูดอะไร ก่อนจะลูบไล้ ใบหน้าของผมที่ตอนนี้ แทบจะไม่กระดุกกระดิก

"ต่อไป กูจะลงสีมึงให้เป็นสีเงิน กูถอดเสื้อผ้าออกจะได้ไม่เปื้อน มึงคงชอบที่ได้เห็นร่างของกู ร่างของคนที่จะเป็นเจ้าของมึงจากนี้ต่อไป"

"ค..   ค..   รั..   บ..   น..   า..   า..   า..   ย..   ท่..   า..   า..   า..   น.."
นายท่านมีร่างที่กายที่สมบูรณ์แบบ อย่างที่ผมต้องการ ไม่มีใครทำให้ผมอยากได้ถึงขนาดนี้

"เอาล่ะมาดูกันซิ ว่ามึงจะดูเป็นยังไงต่อไป"

นายท่านถือกล่องเล็กๆ ไว้ในมือ มันเป็นกล่องใส่เลนส์ทั่วๆ ไป แต่เป็นสีเงิน ทำให้ผมหายสงสัยทันที ว่าทำไม หุ่นตัวอื่นของนายท่าน ถึงได้มีดวงตาสีเงินทรงกลมแวววาว นายท่านค่อยๆ สวมเลนส์สีเงินบนดวงตาให้ผมทั้งสองข้าง

"มึงรู้สึกดีไหม ไอ้หุ่น?"

"ค..   ค..   รั..   บ..   น..   า..   า..   า..   ย..   ท่..   า..   า..   า..   น.."

"เอาล่ะ เริ่มกระบวนการต่อไป มึงอย่าขยับนะ คราวนี้มึงจงอย่าขยับ จงแข็งเป็นหุ่น"

ผมปฏิบัติคำสั่ง ยืนนิ่งไม่ขยับเขยื้อน ไม่แม้แต่จะตอบคำถามตามที่นายท่านต้องการ

นายท่านยิ้มให้ผม เดินหายไปจากหน้า ก่อนกลับมาพร้อมถังที่มีของเหลวสีเงินอยู่ข้างใน นายท่านเริ่มจุ่มท่อบางอย่างลงไปในของเหลว ก่อนจะใช้ปืนพ่นสีไปตามตัวของผม

นายท่านไล่เรียงพ่นสีร่างเนื้อของผม ให้กลายเป็นสีเงิน ไล่ตั้งแต่แขน ลำตัว ไปจรดขา
นายท่านหมุนแป้นที่ตั้งผมอยู่ไปรอบ เพื่อพ่นตัวผมให้ครบหมดทุกส่วน

นายท่านพ่นสีบนตัวผมเกือบทุกส่วน จนกระทั่งเหลือไว้แต่เพียงใบหน้า คราวนี้นายท่านบอกให้ผมกลั้นหายใจไว้ ก่อนจะพ่นสเปรย์ลงทั่วไปหน้าของผม

นายท่านหยุดพ่นสีบนผมเป็นพักๆ เพื่อให้สีแทรกซึมไปบนทุกส่วนของร่างกาย
ก่อนจะทำกระบวนการเดิมซ้ำๆ วนไป

ผ่านไปในครั้งที่สาม นายท่านก็พ่นสเปรย์เก็บรายละเอียดไปยังส่วนที่เหลือบนตัวผม
นายท่านให้ความสนใจกับท่อนแข็งและพวงไข่ตรงหว่างขาของผมบนพิเศษ
หลายครั้ง นายท่านแกล้งพยายามง้างท่อนลำที่ชูชันของผมลง แต่ดูเหมือนร่างกายของผมจะปฏิบัติคำสั่งของนายท่านเป็นอย่างดีเคร่งครัด มันได้แต่ตั้งชูชันไม่ล้มเลย

นายท่านเก็บรายละเอียดที่เหลือโดยใช้พู่กันจุ่มสี ทาไปบริเวณที่ต้องใช้ความละเอียดในการเข้าถึง
รวมทั้งจัดทรงผมที่แต่งเจลไว้ก่อนหน้า

"เอาล่ะ ทุกส่วนของมึงกลายเป็นสีเงินแล้ว แต่คงต้องรออีกหน่อยกว่าสีจะแห้ง เดี๋ยวกูจะเอามึงไปตั้งที่ฐานล่ะนะ"

ผมไม่ตอบ ได้แต่ยืนนิ่งแข็งเป็นหุ่นตามคำสั่งของนายท่าน ถ้านายท่านไม่อนุญาต ผมยังคงต้อง
ยืนเป็นหุ่นต่อไป

นายท่านหายไปจากตรงหน้าผมอีกครั้ง ผมได้ยินเสียงดังแต่ผมไม่ได้ถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้น
อันที่จริงผมไม่สามารถถามหรือขยับเขยื้อน ได้แต่ยืนนิ่งเป็นหุ่นรอสีแห้ง

นานกว่านายท่านจะกลับมา ตอนนี้ นายท่านได้เปลี่ยนชุดเป็นเสื้อเชิ้ตกางเกงขายาว หวีผมเรียบร้อย เขายิ่งดูดีมีเสน่ห์มากกว่าตอนที่เจอกันครั้งแรก นายท่านยื่นมือออกมาจับตัวผม และลูบไล้ไปบนตัวผมอีกครั้ง

"เอาล่ะ สีแห้งแล้ว มึงจงขยับได้"

"ขอบ บ บ คุ ณ ณ ณ ค ค รั บ น า า า ย ท่ า า า น"
ผมพบว่าตัวเองกลับมาขยับได้อีกครั้ง แม้จะไม่รวดเร็วเท่ากับตอนยังไม่ลงสี ผมเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้า ก้มมองไปทั่วร่างใหม่ ผิวของผมได้เปลี่ยนเป็นสีเงินอย่างสมบูรณ์ มันทำให้ผมรู้สึกเง…

สีของนายท่านไม่เหมือนที่ไหน เป็นมันเงาจนผมสามารถมองเห็นภาพสะท้อน ใบหน้าของผมบนกล้ามท้องได้ ผมสัมผัสท่อนลำที่ชูชันอย่างแผ่วเบา มันยังคงชูชัน ในขณะที่พวงไข่เรียบเนียนเหมือนลูกเหล็กเงิน ทั้งมันวาวและสวยงาม

"อยากเห็นตัวเองไหม ไอ้หุ่น?" นายท่านถาม

"ค ค รั บ น า า า ย ท่ า า า น ไ ไ ด้ ด้ โ ป ป ป ร ด"

"เอ้า มึงดูซะ ไอ้หุ่น" นายท่านเดินไปที่ผนังข้างหลัง ก่อนจะดึงผ้าคลุมกระจกเงาบานใหญ่ออก

แม้จะเตรียมใจไว้แล้วก็ตาม ผมก็ยังรู้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อย ตอนเห็นตัวเองในกระจก ตอนนี้ร่างกายของผมกลายเป็นสีเงินไปหมดตั้งแต่ผมจรดเท้า แม้แต่ดวงตาก็กลายเป็นทรงกลมสีเงินอย่างสมบูรณ์แบบ
สีเงินเคลือบไปบนมัดกล้ามของผมแสดงถึงริ้วลายอย่างชัดเจน
ท่อนลำของผมยังชูชันอย่างเต็มที่ แม้แต่รายละเอียดบนใบหน้าก็ถูกแทนที่ไปด้วยสีเงินไปจนหมดแล้ว

ตอนนี้ผมรู้สึกว่าใบหน้าของผม ดูมีเสน่ห์มากกว่าเดิม ทั้งทรงผมทรงใหม่ที่ดูเหมือนหุ่นมากกว่าเส้นผมของมนุษย์ และทำให้ดูดีกว่าเดิม

"ชอบไหม ไอ้หุ่น?"

"ค ค รั บ น า า า ย ท่ า า า น"

"ดี ทีนี้ มึงตามกูไปที่ฐานของมึงได้แล้ว!"

นายท่านสั่ง ผมพยายามตามนายท่านกลับไปที่ห้องแกลลอรี่ ผมขยับได้อย่างเชื่องช้า เพราะโปรแกรมที่นายท่านตั้งไว้ และประกอบกับสีพิเศษที่ทาบนตัวผม ซึ่งเหมือนนายท่านเข้าใจ และไม่เร่งให้ผมรีบเคลื่อนที่ตามไป

ผมเดินไปเหมือนหุ่นยนต์ ก่อนจะไปยืนยังตำแหน่งที่นายท่านกำหนดไว้ มันเป็นที่เฉพาะของผม สร้างไว้เพื่อผม ที่ที่ผมจะกลายเป็นหุ่น กลายเป็นไอ้หุ่นเง… นับจากนี้

"ตรงนี้เป็นที่ของมึง หลังจากที่มึงไปยืนแล้ว มึงจะไม่สามารถกลับเป็นคนได้อีก มึงจะกลายเป็นหุ่นไปตลอดกาล มึงแน่ใจใช่ไหม?"

""ค ค รั บ น า า า ย ท่ า า า น" ผมตอบอย่างไม่ลังเล

"ดี มึงขึ้นยืนไปตรงนั้นสิ"


ผมขยับร่างกายไปข้างหน้าอย่างเชื่องช้า ก่อนจะวางเท้าลงเป็นฐานที่กำหนดเป็นที่ตั้งของผม ผมค่อยหันหลังกลับมามองนายท่าน ที่กำลังจะเปลี่ยนให้กลายเป็นชิ้นงานของนายท่าน

ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนได้กลับมาในที่ที่คุ้นเคย ผมหมายถึง ผมรู้สึกว่าเคยอยู่ที่นี้ เป็นไอ้หุ่นเง… ของนายท่าน เหมือนท่านสร้างผมขึ้นมา เป็นหุ่นของนายท่านตลอดไป

นายท่านมองหน้าผม มองร่างผมโดยรวม

"มึงกลับจงโพสต์ท่าเดิมที่กูจัดไว้ให้มึงเดี๋ยวนี้!"

ร่างของผมค่อยๆ กลับไปโพสต์ท่าที่นายต้องการทันที

"มึงจงแข็งเป็นหุ่น แข็งขึ้น แข็งขึ้น"

กล้ามเนื้อของผมค่อยๆ แข็งขึ้นตามคำสั่ง ไม่มีร่างเนื้ออีกต่อไป มันจะกลายเป็นหุ่นแข็งแล้ว

"จงแข็ง แม้แต่ท่อนลำของมึง ก็จงแข็ง แข็งขึ้น แข็งขึ้น"

ท่อนลำของผมจากเดิมที่แข็งอยู่แล้ว ยิ่งแข็งไปอีก

"จงแข็งปานหิน แข็งปานหิน แข็งปานหิน ทุกส่วนของมึงจงกลายเป็นหุ่นตลอดไป…."

นายท่านเข้ามาลูบไล้ร่างกายของผม ผมรู้สึกดีจริงๆ

"อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาา……………......." ผมครางในใจ

นายท่านกำท่อนหินของผมไว้ เริ่มชักอย่างเน้นๆ และรวดเร็ว
ผมแทบอยากจะร้องออกมาดังๆ ด้วยความเสียวที่สุดในชีวิต แต่ร่างกายของผมกลับนิ่งอยู่ที่
ไม่มีแม้แต่อาการเสียวสะท้านให้เห็น

นายท่านรุกไล่ไปบริเวณหัวของท่อนหินอย่างหนัก จนผมแทบบ้าคลั่ง ผมคงทนไม่ไหวแล้ว

"อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาา……………......." ผมครางมาออกอย่างสุดเสียง

"อ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา…………………..........!!!!"  


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ผม… ไอ้หุ่นเง... ผมรู้สึกได้ถึงท่อนลำที่กำลังผงึกและดวงตาที่กระพริบช้าๆ อยู่ในส่วนลึกๆ ของผมตอนนี้ ผมจำได้อย่างเลือนลาง ว่าครั้งหนึ่ง เคยใช้ชีวิตอยู่ในโลกออนไลน์
ผมกลับมาที่นี่อีกครั้งหนึ่ง แกลลอรี่ที่ซึ่งผมกลับมารับใช้นายท่าน

นายท่านกำลังเล่นกับท่อนลำของผม มันช่างดีจริงๆ เหมือนเรื่องที่เคยเกิดขึ้นจริง
ผมรู้สึกได้ ถึงความแข็งของร่างกาย ทุกส่วนของผมเหมือนกลายเป็นหุ่นไปจริงๆ ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากมือของนายท่าน ตวามเย็นเยียบของฐานที่ผมยืนอยู่
ผมไม่อยากเชื่อว่าทุกอย่างเป็นเพียงเรื่องที่เกิดขึ้นภายในจิตใจของผมเองเท่านั้น

ผมสร้างเรื่องทั้งหมดนี้ตามที่พี่ X บอกเท่านั้น ตอนนี้ผมคงยังนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นกับพี่ X
แต่ผมไม่อยากปฏิเสธสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า มันเหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ  แต่ทำไมผมต้องคิดว่าไม่จริงด้วยล่ะ ในเมื่อผมมาพี่ X ให้เขาเปลี่ยนผมกลายเป็นหุ่น

อีกไม่นานเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นจะจบลงแล้ว
เขาได้ทำในสิ่งเหล่านี้ที่เคยเกิดขึ้นในโลกออนไลน์
เกิดขึ้นอีกครั้งในขณะที่ผมอยู่ตรงหน้าเขาในโลกแห่งความจริง

ผมไม่อยากให้เวลาล่วงเลยไปจนถึงหนึ่งทุ่มเลย หากโลกตรงหน้าผมนี้จะสิ้นสุดลง
ผมคิดขอบคุณพี่ X ที่ทำให้ผมมีความสุข ทำให้โลกในจินตนาการได้กลายเป็นจริง

นายท่านเล่นท่อนลำของผมอีกครั้ง …

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

...  เขาแทบไม่จะรู้ว่า ไม่ได้ลูบไล้มันจนทำให้มันรู้สึกเกิดความอยากมากเหมือนแต่ก่อนอีกต่อไป
ไอ้หุ่นเง… คงไม่ต้องได้รับการดูแลใดๆ เป็นพิเศษอีกแล้ว
ในความเป็นจริง ไอ้หุ่นเง… ไม่ต้องการสิ่งใด ทั้งอาหาร น้ำ หรือแม้แต่อากาศ

การดำรงอยู่ของ ไอ้หุ่นเง… เพียงแค่สร้างสำราญให้ผู้คน ได้มองและชื่นชมเท่านั้น
ไอ้หุ่นเง… ไม่ต้องมีทั้งความคิด ความอยาก ความปรารถนา มันไม่ต้องการสิ่งใดอีกต่อไป

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

สำนึกของผมยิ่งเจือจางกว่าเดิม ยิ่งว่างเปล่า และ หายไปอย่างช้าๆ อย่างที่ผมให้มันเกิดขึ้น
ตอนนี้ผมเป็นเพียงไอ้หุ่นเง… ไม่ใช่สิ่งใด แต่เป็นเพียงวัตถุ เป็นงานสะสมชิ้นหนึ่งของนายท่าน
ยิ่งผ่านไปนานเท่าไหร่ ผมยิ่งห่างไกลจากสิ่งที่ผมเคยเป็นมากเท่านั้น

ไม่มีอะไรที่ผมต้องการ นายท่านได้เอาความต้องการของผมไป ตั้งแต่วันที่สร้างผมให้เป็นในสิ่งที่ผมเป็นอยู่ในตอนนี้ และผมยินดีสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น
ไม่มีอะไรต้องยึดมั่น ไม่มีอะไรในอดึตที่มีค่าให้จดจำ

นายท่านนำผ้าผืนเล็กๆ มาเช็ดบนตัวผม เขาเริ่มบรรจงขัดผมด้วยความใส่ใจตั้งใจ ขัดผิวสีเงินให้เป็นเงาแวววับ นายท่านบรรจงทำให้ผมดูดีที่สุดก่อนจะทิ้งผมไว้เพียงลำพังกับหุ่น ตัวอื่นๆ ก่อนที่ความคิดของผมว่างเปล่าไปกว่านี้...

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

เจ้านายมาอีกแล้ว แม้จะไม่บ่อยเหมือนเมื่อก่อน แต่ผมคงไม่เหงาอีกต่อไป
ความโดดเดี่ยวหรือความรู้สึกว้าเหว่ ไม่มีผลกับผม ไอ้หุ่นเง… อีกแล้ว
ตอนนี้มีหุ่นตัวอื่นๆ มาอยู่ในคอลเลคชั่นของเจ้านายเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะหุ่นอีกตัวที่ตั้งอยู่ตรงกันข้ามข้างหน้าผม ผมสัมผัสได้เลยถึงเขารู้สึกดีแค่ไหนที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในงานสะสมของเจ้านาย
อย่างน้อย เมื่อได้มาเห็นผลงานชิ้นอื่นๆ ในเบื้องหน้า

เขาช่างดูดีมากๆ เหมือนกับผม แม้เราไม่สามารถพูดคุยหรือสื่อสารกันได้ แต่ไม่จำเป็นต้องมีสิ่งใดระหว่างพวกเรา ไอ้หุ่นเง… ของเจ้านาย แค่การดำรงอยู่ของพวกเราแต่ละชิ้น ก็ถือเป็นเรื่องน่ายินดียิ่ง

อย่างไรก็ดี ผมมักเฝ้ารอคอยการมาเยี่ยมของเจ้านายเสมอ
เขาชอบมาสัมผัสและพูดคุยกับพวกเรา ผมรู้สึกได้ถึงสัมผัสที่นุ่มอุ่น ของสิ่งมีชีวิตอื่นบนผิวที่เย็นเฉียบของผม ที่ทั้งแข็งเกร็ง เป็นโลหะแข็งทุกส่วน

บางครั้ง ผมนึกถึงช่วงเวลาก่อนที่ผมจะได้เพิ่มเข้ามาในห้องแกลลอรี่แห่งนี้ ผมเคยสงสัยว่าหุ่นตัวอื่น มีที่มาที่ไปยังไง พวกเขาถูกทำให้กลายร่างเป็นหุ่นแบบเดียวกับผมไหม และพวกเขาเคยเป็นใครมาก่อนที่จะกลายเป็นหุ่น ผมคิดว่าผมคงไม่มีวันได้รู้ และมันก็กลายเป็นเรื่องที่สำคัญน้อยลง น้อยลงจนกระทั่งผมลืมมันไปจนหมดสิ้น

หลายสิ่งในห้องแกลลอรี่แห่งนี้ ดูซับซ้อน ยุ่งเหยิง และแสนแปลกประหลาด มันทำให้ผมก้าวสู่โลกอีกใบ ได้พบกับหุ่นตัวอื่นๆ และเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่ บุคคลที่นำพวกเรามาที่นี่ คือเจ้านาย ผู้ทั้งเป็นผู้สร้างและเจ้าของผลงานทุกชิ้นที่นี่ และนั้นเป็นสิ่งที่ผมเข้าใจ หรือต้องการจะเข้าใจ

บางครั้งเจ้านายก็พาแขกคนอื่นๆ มาดูพวกเรา พวกเขามีรูปร่างหน้าตาเหมือนผม และหุ่นตัวอื่นๆ ที่มาอยู่ก่อนหน้าผม แต่พวกเขายังเคลื่อนไหวได้ ทั้งพื้นผิวก็ยังไม่เป็นสีเงินเหมือนพวกเรา ดังนั้นพวกเขาจึงดูผิดแผกแตกต่างไปจากพวกเรา  

ในเวลาไม่นาน เจ้านายก็นำผลงานชิ้นใหม่มาตั้งเป็นของสะสมเพิ่มเติม ผมรู้สึกยินดีเจ้านายยังนำหุ่นตัวใหม่ๆ เข้ามาในแกลลอรี่
ผมยังตั้งใจคอยเจ้านายให้มาหาอยู่ทุกวัน จะมีอะไรดีมากกว่าการได้รับชื่มชม และสัมผัสจากผู้สร้างและเจ้าของสำหรับ ไอ้หุ่นเง … อย่างผมอีกเล่า

ฝากติดตาม นิยายแปลง แนว ASFR ด้วยนะคร้าบ จะขอบพระคุณยิ่งหากท่านระบุด้วยว่าชอบ ช่วงไหน เพราะอะไรครับ
ฝากอีกอย่างสำหรับคนที่ชอบ ASFR ถ้าสนใจแอดเป็นเพื่อนมาคุยกันได้ครับ
3

อืม..ดีๆ ใช้ได้

อะไรก็ไม่รู้

เห็นด้วยๆ

ซึ้งจังเลย

ขำฮาตรึม

มีผู้แสดงความรู้สึก (3 คน)

ความคิดเห็น ความคิดเห็น (9 ความคิดเห็น)

ตอบกลับ หอกหัก 2019-8-12 20:52
ขอบคุณคับ
ตอบกลับ tjkung 2019-8-18 15:53
ข อ บ คุ ณ ค รั บ
ตอบกลับ PapaerGolem 2019-8-20 06:27
ขอบคุณคับ
ตอบกลับ duckkonoha 2019-9-5 14:07
ขอบคุณครับ
ตอบกลับ phumb 2019-9-17 08:23
สนุกครับ
ตอบกลับ Alexbiggy 2019-9-30 03:47
ขอบคุณครับ
ตอบกลับ Dawloy 2019-10-26 21:25
ขอบคุณคับผม
ตอบกลับ Kritthanan 2020-7-25 21:10
อยากเป็นหุ่นตัวต่อไปในห้องนั้นเลยครับ
ตอบกลับ supawa 2020-8-13 09:36
ขอบคุณครับ

facelist doodle วาดรูป

คุณต้องลงชื่อเข้าใช้ก่อนจึงจะสามารถแสดงความคิดเห็นได้ ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-3-29 01:24 , Processed in 0.066301 second(s), 16 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ขึ้นไปด้านบน