ผมชื่อชาญ ถ้ายังจำกันได้ ผมทำงานเป็นหุ่นโชว์ที่บาร์ของพี่เล็กได้หลายปีแล้ว  ครับ คุณฟังไม่ผิด หรอก หุ่นโชว์

เรื่องของผมเป็นอย่างไร ไม่สำคัญ มาดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้ ดีกว่า

"อ๋อ หุ่นตัวนี้เหรอ พึ่งได้มาเย็นนี้เอง" พี่เล็กขยิบตาให้หุ่นโชว์อย่างผมที่ยืนแข็งทื่อตรงทางเดิน

หุ่นตัวใหม่ที่แขกถามหา ไม่ใช่ผม แต่เป็นตัวไฮไลท์ของคืนนี้

------------------------------------------------------------------------------------
ย้อนกลับไปเมื่อช่วงเย็นที่ผ่านมา

คืนนี้เป็นคืนพิเศษ เพราะเป็นคืนแรกที่กิจการ กลับมาเปิดให้บริการอีกครั้ง หลังจากมาตรการผ่อนปรน
แม้จะต้องปิดเร็วขึ้นและงดการขายเครื่องดื่มมึนเมา  

"ขอบใจมากนะ ชาญ ที่กลับมา เจ้าแมกซ์กับเจ้าเจมส์ ยังกลับมาไม่ได้ เพราะที่บ้านน้ำท่วม
นายแบบคนอื่นๆ รวมกับเราก็ได้ประมาณ 3-4 คน"

พี่เล็กรีบเข้ามาจูงมือผม เข้ามาในห้องสตูดิโอ เหมือนกลัวผมจะเปลี่ยนใจ

"ครับพี่ ผมก็ลำบากอยู่เหมือนกัน รอพี่เปิดบาร์มานานหลายเดือน กล้ามผมลีบหมดล่ะ 55"
ผมเริ่มถอดเสื้อเพื่อจะเริ่มงานหุ่นโชว์เหมือนที่เคยเป็นมา

"แล้วสรุปกับนนท์ แฟนใหม่เป็นไง เขายังไม่รู้ใช่ไหมว่า เธอทำงานอะไร"
ผมสังเกตถึงความกังวลบนสีหน้าของพี่เล็กอย่างเห็นได้ชัด

การแสดงหุ่นโชว์ของบาร์ที่นี่ ดูเหมือนจะกลายเป็นเอกลักษณ์ของที่นี่ไปเสียแล้ว
ถือว่าเป็นส่วนสำคัญที่จะขาดไม่ได้เลย

"ไม่น่าจะมีปัญหานะครับ แต่ผมก็ออกจากเกรงใจน้องมัน ช่วงไม่ได้ทำงาน"
"จริงๆ ถ้าเธอจะบอกนนท์ก็ได้นะ ว่าเธอมารับงานอะไร พี่ไม่ว่า เพราะเราทำงานด้วยกันมานาน"

"ตอนนี้ คงยังไม่ต้องบอกดีกว่าครับ เดี๋ยวมันหวงผมไม่ให้มาทำงานนะครับ พี่เล็ก 55"



ผมแก้ผ้าเสร็จ ดูสรีระตัวเองในกระจก โอเค คงต้องกลับไปฟิตใหม่ หลังจากห่างหายไปนาน
ผมยืนสำรวจตัวเอง เบ่งกล้ามหน้ากระจก อยู่สักพัก

"ถือว่าดูแลตัวเองดีนะเรา ยังหุ่นดีเหมือนเดิม ว่าแต่พวกเอ็งไม่มีงานการทำหรือไง!"

พี่เล็กหันไปดุ พนักงานใหม่ 2-3 คน ที่เข้ามาในห้องสตูดิโอ จ้องมองผมตาไม่กระพริบ

"วันนี้ จะให้โพสต์ท่าไหนครับ" ผมถามพี่เล็ก



"ปล่อย.. ปล่อยกู!" เสียงดังมาจากด้านนอก พี่เล็กละจากผม ออกไปดูด้านนอกว่าเกิดอะไรขึ้น

"ปล่อย กูบอกให้ปล่อยไง!" พี่เล็กกลับเข้ามา พร้อมการ์ดสองคน หิ้วปีกชายหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาด้วย

"เจตน์!" ผมตกใจเมื่อเห็นเจตน์ เพื่อนที่ทำงานของนนท์ ถูกจับตัวเข้ามา

"รู้จักเหรอ ชาญ?" พี่เล็กยักคิ้วถามผม

"เอ่อ ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวหรอกครับ ดูเหมือนจะเป็นเพื่อนร่วมงานของนนท์ครับ แต่ระยะหลังๆ มันชอบสะกดรอยตามผม ไม่รู้ทำไปทำไม"

"กูจะฟ้องไอ้นนท์ ว่ามึงทำงานอะไรที่นี่ ปล่อย" เด็กหนุ่มพยายามดิ้นรนจากการ์ดร่างใหญ่ประจำร้าน

"สงสัยต้องสั่งสอน ซักหน่อย น้องๆ จับมันแก้ผ้าสิ"

ผมกำลังพยายามจะห้าม แต่พี่เล็กกันผมไว้



"ปล่อย.. อย่า.. ปล่อยกู... ไอ้เชี้ย... กูจะฟ้องพวกมึงให้หมดเลย"

"ฤทธิ์เยอะมากนะพ่อคุณ รู้จักฤทธิ์เฮียเล็กน้อยไปเสียแล้ว เอาที่ปิดปากมาอุดปากมันหน่อยเร็ว"

"อย่าาาาาาา อย่าาาาา อื้อ... อื้อ..." เจตน์ถือว่าหุ่นดีไม่น้อย แม้จะไม่ล่ำเท่าผม แต่ดูล่ำสันกว่าเจ้าเจมส์มาก

"อ่ออออย อู...." ไอ้เจตน์ โดนล๊อกแขนขา พี่เล็กเริ่มสเปรย์ที่ปิดปากไอ้เจตน์

"อู้... อู้....  ... ... ... " ที่ปิดปากผนึกปากไอ้เจตน์แน่น ยิ่งกว่าตอนที่พี่เล็กฉีดโพลีเมอร์ให้ผมอย่างเดียว

"... ... ... ... ... ... "  "อยู่นิ่งๆ จะดีกว่านะ ไอ้คุณเจตน์ เปลืองแรงเสียเปล่าๆ" พี่เล็กจ้องหน้าไอ้เจตน์

"วางเท้ามันบนแผ่นอะคลิลิกสิ" พนักงานอีก 2 คน เข้ามาช่วยจับเท้าไอ้เจตน์วางบนแผ่นอะคลิลิก

พี่เล็กเริ่มไล่ฉีดสารลงแผ่นเท้าของไอ้เจตน์ ไล่ขึ้นไปเรื่อยๆ

"... ... ... ... ... ... " เจตน์พยายามสะบัดขา แต่สู้แรงพนักงานทั้งสี่คนไม่ไหว

"... ... ... ... ... ... "  ผมสังเกตแววตาของไอ้เจตน์มันได้ชัด ดิ้นรนจะหนี แต่ขามันได้ถูกล๊อคจากโพลีเมอร์ไปแล้ว



"เอาล่ะ หันหน้ามันอีกทางสิ" การ์ดจับไอ้เจตน์หันหลัง พี่เล็กไม่รอช้าฉีดสารที่บั้นท้ายและร่องก้น ผนึกอย่างสมบูรณ์
ไอ้เจตน์คงมีความรู้สึกเดียวกันกับครั้งแรกที่ผมโดนทำหุ่นโชว์ ท่อนลำของไอ้เจตน์กระดกตั้งตระหง่านโดยทันที อย่างเห็นได้ชัด

"... ... ... ... ... ... " "อ่ะ หมุนตัวมันกลับมา อู้ว์ ใหญ่ไม่เบานะพ่อหนุ่ม"

"... ... ... ... ... ... " ไอ้เจตน์ดูท่าจะเป็นคนบ้าพลังเอาเรื่อง ยังไม่ยอมหยุดดิ้นรนจากการจับกุม

แต่ผมคิดว่ามันคงเริ่มรู้สึกได้ถึงฤทธิ์ของสารโพลีเมอร์พิเศษของพี่เล็ก


พี่เล็กยังคงสร้างสรรค์ผลงานต่อไป
ภาพที่ผมเห็นคือ ท่อนลำที่กระดกอยู่ 1... 2... 3... หลังจากโดนสารแล้วก็หยุดแข็งอยู่กับที่เหมือนกับโดนหยุดเวลาไว้

"... ... ... ... ... ... " ไอ้เจตน์เลิ่กตาขึ้น คงรู้สึกได้ไม่น้อย
"เอา เด็กๆ ไปเอาสเปรย์มาคนละกระป๋องเร็ว" พนักงานที่จับขาไอ้เจตน์ปล่อยมือ เหลือแค่การ์ดล๊อคปีกไอ้เจตน์ไว้

"... ... ... ... ... ... " ไอ้เจตน์ดูเหมือนนักโทษในร่างเปลือยเปล่า
"... ... ... ... ... ... " "จับแขนมันไพล่หลัง มัดมันหน่อยสิ" พี่เล็กสั่ง พนักงานและการ์ดพยายามจับร่างไอ้เจตน์มัดท่อนบน

ไอ้เจตน์ได้แต่ยืนเฉยๆ เป็นนักโทษให้ทุกคนจับกุม
พนักงานของพี่เล็กได้รับการฝึกฝนเทคนิคการมัดเป็นอย่างดี เพราะบางครั้งช่วงก่อนปิดกิจการชั่วคราว ก็เคยมีจัดงานแนว
พันธนาการร่วมรักมาบ้าง เรือนร่างท่อนบนของไอ้เจตน์ ถูกมัดไว้อย่างแน่นหนา เชือกสีแดงตัดกับผิวขาวของนายแบบสมัครเล่น

"... ... ... ... ... ... " ไอ้เจตน์พยายามจะดิ้น
"เหนื่อยไหม ไอ้คุณเจตน์ สุดท้ายแล้ว เอ้า เขี่ยหัวนมมันหน่อย" พนักงานพี่เล็กเหมือนจะชอบระดมนิ้วเล่นหัวนมไอ้เจตน์ไม่หยุด


"เอ้า! ฉีดเลย " พี่เล็กให้คนอื่นถอยออกมา ส่วนคนที่เหลือก็ระดมฉีดสารจับแข็งบนเรือนร่างของไอ้เจตน์


"เอ้า หยุดกันได้ น้องๆ ถอยออกมาเร็ว"

ผมไม่รู้จะสงสารไอ้เจตน์ หรือชื่นชมฝีมือพี่เล็กดี

ไอ้เจตน์กลายเป็นหุ่นโชว์ไปโดยสมบูรณ์แบบ
มันถูกจัดท่ายืนกางขา ท่อนลำตั้งชูชัน เต็มที่ ในขณะที่แขนถูกพันธนาการมัดไพล่หลัง
เรือนร่างและใบหน้าของมันถูกจับแข็งไว้ตอนที่ตัวเกร็งด้วยความเสียวสุดสุด ดวงตาที่ถูกผนึกไว้ตอนเหลือบขึ้นด้านบน

------------------------------------------------------------------------------------

"ชอบเหรอ ถ้าเรายกให้เอาไหม" พี่เล็กถามแขก

"55 ให้แล้ว อย่าทวงคืนแล้วกัน" แขกคนนั้นวางเงินให้บริกร

"ล้อเล่น วันนี้ดึกแล้ว ผมรีบกลับ เดี๋ยวไว้แวะมาใช้บริการใหม่"

"ขอบคุณครับ เจอกันโอกาสหน้า"

พี่เล็กส่งแขกคนสุดท้ายของคืนนี้ ก่อนพาหุ่นโชว์ทุกตัวกลับเข้าด้านในห้องแต่งตัว

------------------------------------------------------------------------------------

"เธอว่าจะเอายังไงกับมันดี" พี่เล็กถามผม ต่อหน้าไอ้เจตน์ ที่ยังเป็นหุ่นโชว์อยู่

"เอ่อ ปล่อยมันไปเถอะพี่ เดี๋ยวผมไปเคลียร์กับนนท์เอง"

พี่เล็กเบ๊ะปาก ก่อนจะคิดอะไรบางอย่างออก

"ถ้างั้น คืนนี้ พี่ขอสนุกกับมันก่อนปล่อยกลับล่ะกัน น้องๆ พี่เห็นนะ น้องใหม่เข้ามากันให้หมด"

ไอ้เจตน์ยืนแข็งทื่อไม่กระดุกกระดิกเพราะสารโพลีเมอร์
หลังจากได้ฟังที่พี่เล็กพูด พนักงานบางส่วนที่ชื่นชอบเรือนร่างชายหนุ่มเริ่มเข้ารุมลูบไล้ไปทุกส่วนของไอ้เจตน์

"... ... ... ... ... ... " แม้ไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมา แต่ผมเดาได้ไม่ยาก ว่ามันคงทรมานด้วยความเสียวสุดสุด
พนักงานลูบไล้ร่างหุ่นเจตน์แผ่วเบา แต่เน้นๆ โดนเฉพาะจุดที่อ่อนไหว ทั่วร่างของไอ้เจตน์

ไม่นานผมก็สังเกตเห็นจุดขาวตรงหัวท่อนลำของหุ่นโชว์ตัวเด่นของคืนนี้

"เอาสารละลายมา" พี่เล็กเริ่มฉีดสเปรย์ที่ท่อนลำของไอ้เจตน์ก่อน
หลังจากปลดผนึกท่อนแข็ง มันก็พ่นน้ำออกมาระลอกใหญ่ ก่อนจะหดตัวลงสงบนิ่งอย่างรวดเร็ว

"ไปเอาที่ล๊อคมาเร็วเข้า" พี่เล็กรอน้องชายของไอ้เจตน์สงบสักพัก ก่อนล๊อคมันโดยสมบูรณ์

พี่เล็กฉีดสารละลายทั่วร่างไอ้เจตน์ ก่อนปลดที่ปิดปากให้

ไอ้เจตน์ทรุดตัวนั่งทันที มันเหนื่อยหอบด้วยความใช้แรงกับการถูกกระตุ้นและดิ้นรนจากพันธนาการทั้งคืน



พี่เล็กช้อนคางมันขึ้นมา "มีอะไรจะบอกไหม พ่อหนุ่ม ตามพี่เขามาทำไม"

เจตน์เงยหน้า มองมาทางผม แล้วก็ก้มหน้านิ่งเงียบ
"ก็ดี เมื่อไม่มีอะไรจะพูด น้องๆ แก้มัดให้มันหน่อย"

พนักงานเริ่มแก้เชือกให้ไอ้เจตน์ ไอ้เจตน์เป็นอิสระ มันรีบหยิบเสื้อผ้ากลับมาใส่

"ปลดให้ที่ล๊อคบ้านี่ให้กูด้วย" ไอ้เจตน์สั่ง

"หือ อะไรนะ จะให้ปลดให้ เขาพูดจากันแบบนี้เหรอครับ" พี่เล็กยิ้มกริ่ม

"เอ่อ โปรดปลด... ให้ผมด้วยครับ..." ไอ้เจตน์กัดฟันพูดด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด

"อือ เอางี้ กลับมาทำงานให้ครบ 2 สัปดาห์ก่อน ถือว่าชดเชยที่บุกรุกที่นี่โดยพละการ"

"ว่าไงนะ" ไอ้เจตน์ถลึงตาจะเอาเรื่อง แต่การ์ดสองคนเข้าประกบด้านหลังไอ้เจตน์โดยทันที
 
ไอ้เจตน์เย็นสันหลังวาบ เพราะรู้ฤทธิ์การ์ดของที่นีแล้ว

"งั้นก็ได้ อย่าผิดสัญญาก็แล้วกัน" ไอ้เจตน์วิ่งหอบผ้า มาแต่งตัวใกล้ทางออก  ก่อนวิ่งแน่บหนีไป

"ไอ้นี่ คงมาทางจับผิดชาญนะ พี่ว่า สงสัยคงแอบชอบนนท์อยู่" พี่เล็กตบไหล่ผมเบาๆ
 "อยากเห็นหน้าแฟนเธอจริงๆ ว่าเป็นอย่างไง ถึงมีคนมาตามแอบชอบเยอะนัก"
 
 ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆ ก่อนสวัสดีพี่เล็ก และลาเพื่อนร่วมงานทุกคนกลับบ้าน