ต้นหญ้า....เสี่่ยงทาย

meng2533

ครั้งหนึ่งมีลูกศิษย์กับอาจารย์ท่านหนึ่ง ลูกศิษย์เอ่ยถามอาจารย์ว่า เมื่อไหร่ที่ผมจะมีรักแท้เสียที

อาจารย์ท่านนี้ เลยใช้ไวพริบ บอกลุกศิษย์ออกไปว่า เจ้าลองเดินเข้าไปที่สนามอยู่พื้นนี้น่ะ

มีข้อแม้อยู่อย่างเดียวว่า ให้เจ้าคิดเสียว่าต้นหญ้านี้เป็นรักแท้ของเจ้า แล้วเด็ดมันออกมาแต่

มีข้อแม้ที่ว่า ถ้าเจ้าเด็ดแล้วให้เดินหน้าไปอย่างเดียวห้ามถอยกลับมาเด็ดซ้ำเป็นอันขาด

ลูกศิษย์เลยมุ่งหน้าในการเด็ด ต้นหญ้ามาให้อาจารย์ เวลาผ่านไปเกือบ 1ชั่วโมง

ลูกศิษย์เดินมาหาอาจารย์ ว่าผมได้แล้วครับท่านอาจารย์ อาจารย์เลยเอ่ยปากถามไปว่า

นี่คือต้นที่เจ้าคิดว่าดีที่สุดแล้วหรือ ลูกศิษย์ก็บอกว่าไม่ครับ พอผมเจอต้นที่สวย ผมก็ยังไม่เด็ด

เพราะคิดแค่ว่าทางข้างหน้าต้องเจอต้นที่สวยกว่า พอเดินมากลางทางเจอต้นที่ดี ก็ต้องโยนทิ้ง

เพราะคิดว่าทางข้างหน้าจะมีต้นที่ดีกว่านี้ จนมาเกือบสุด สนามแล้วครับ ผมเลยได้ต้นนี้มา

อาจารย์เลยสอนว่า ความรักก็เช่นกัน เวลาเรามีความรัก เรามักไม่รู้จักคำว่าพอดี พอมีอยู่

ก็มักจะคิดว่าข้างหน้าจะมีคนที่ดีกว่า พอไปเจอคนข้างหน้า ก็นึกเสียดาย ว่าคนเก่าก็ดีกว่า

ความรักก้เช่นกัน ถ้ารู้สึกดีก็อย่าปล่อยให้หลุดมือไปเพียงเพราะว่า คนข้างหน้าอาจจะเป็นรักแท้