กลับมาถึงที่พักด้วยความผิดหวัง แต่ไม่มีทางเลือก เพราะอย่างไรเขาก็พลาดโอกาสในมือไปแล้ว สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ คือการพักฟื้นร่างกาย เพราะหลังจากเวลาผ่านมาแค่ไม่ถึงชั่วโมง ความรู้สึกหน่วงที่ช่องทางด้านหลังได้ทวีคูณขึ้นมาก
เพราะไม่คิดว่าจะโดน เลยไม่ทันได้เตรียมตัว ไม่รู้ว่าต้องรับมือยังไง สุดท้ายก็มาทิ้งตัวงีบอยู่บนห้อง โชคดีที่พี่อู๋ไม่อยู่ ไม่งั้นอายพี่มันแย่
"อ๊ะ!"
อยู่ ๆ ก็รู้สึกเจ็บแปลบ ๆ ที่ก้นตอนขยับตัวเปลี่ยนท่า นีโอค่อย ๆ พยุงตัวเองลุกขึ้นนั่ง ทว่ากลับไม่สามารถทำได้ เพียงแค่โค้งตัวงอเพราะเจ็บจี๊ดที่ช่องทางหลัง
"เป็นไรวะ ร้องซะ…"
‘ฉิบหายแล้วไง’
ไอ้พี่อู๋มันกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เห็นมันกำลังนั่งกดมือถืออยู่บนเตียงไม่สนใจอะไร เลยปล่อยผ่าน ค่อย ๆ ขยับตัวเตรียมจะลุกขึ้น
ตุ๊บ
"เชี่ย! ซี๊ดดดด"
"เห้ย เป็นไรวะ"
ยังไม่ทันยืนเต็มความสูง ร่างของนีโอก็ร่วงหล่นตุ๊บลงพื้นจนคนที่อยู่บนเตียงอีกฟากละหน้าจากจอมือถือขึ้นมามอง
สุดท้ายก็ต้องพ่ายต่อสังขาร ยอมเล่าความจริงให้พี่มันฟังอย่างเสียมิได้
"มึงพูดจริงป่ะเนี่ย!"
พี่อู๋อ้าปากเหวอไม่คิดว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้
นีโอไม่ตอบแต่พยักหน้าบอกช้า ๆ อายก็อายแต่ทำไงได้ ถ้าไม่บอกพี่มัน ยังไงก็คงรู้อยู่ดี
"หยุดเลยพี่ ห้ามล้อนะเว้ย ผมอาย"
หันเป็นเห็นใบหน้ากลั้นขำพร้อมจะปล่อยก๊ากก็ต้องรีบปรามเอาไว้ คนที่โดนรู้ทันได้แต่กลั้นขำในใจ
"เออ ๆ กูไม่ล้อก็ได้ แต่มึงต้องเล่าให้กูฟังนะ….เชี่ย ไม่คิดว่ามึงจะโดนเอา รู้งี้นะ…"
"อะไร รู้งี้อะไร"
"ก็กูกับพี่เวย์คุยกันไว้ ว่าถ้าวันไหนมึงพลาดขึ้นมา พวกกูจะสอยตูดมึง…"
"เห้ย!!"
"พวกกูแค่แซวกันขำ ๆ ไม่คิดว่ามึงจะรับด้วยไง"
"นี่พวกพี่จ้องตูดผมงั้นหรอฟะ"
"ทีมึงยังเอาเลย ของแบบนี้มันต้องสลับกันป่ะวะ"
"..."
"ไหน เอาแผลมาดูหน่อยดิ"
อู๋จับตัวนีโอพลิก ด้วยความตกใจรีบค้าน บิดตัวหนี แต่การทำแบบนั้นยิ่งส่งผลต่อแผลที่ร่องลึก จนสุดท้ายตกลงไปดิ้นอยู่ที่พื้น
"ไอ้ห่านี่ กูจะดูแผลว่ามันหนักขนาดไหน จะได้ไปซื้อยาถูก"
นิ่งเขินไปครู่ก็ปริปากพูด
"พี่ไม่บอกแต่ทีแรกวะ"
"เอ้า…กูผิดอีก"
ถึงจะบ่นจะล้อ แต่ยังไง อู๋ก็ตรวจดูบาดแผลให้รุ่นน้องด้วยความเป็นห่วง เพราะเข้าใจดีว่าการโดนเอาครั้งแรกความรู้สึกมันเป็นยังไง
นิ้วมืออุ่นค่อย ๆ จับแตะไปยังเนื้อแน่นทีละน้อย แต่ไม่ว่ามือเบาแค่ไหน นีโอยังคงรู้สึกเจ็บอยู่ดี ทว่าฝั่งของอู๋กลับแปลกใจ
"นี่มึงโดนจนแตกเองจริงหรอวะ?"
อู๋ถามอย่างไม่เชื่อสายตา
"ไหนจะไม่ล้อไง"
"กูไม่ได้ล้อ กูถามจริง!"
จากที่อู๋ฟังความ นีโอเล่าว่าโดนนิ้วทะลวงต่อด้วยของเล่นที่เย็นจนแตกเอง แถมยังโดนเอาจนแตกเองอีกครั้ง ทำให้คิดว่าคนที่ทำต้องเชี่ยวชาญเป็นอย่างดีแน่ เพราะอู๋เองเคยได้ยินแต่ไม่เคยสัมผัส
"กูว่ามึงโม้ละ ไม่ก็ของคนที่เอามึงมันเล็ก"
"ไม่พี่ โคตรใหญ่"
นีโอย้ำ แต่อู๋ยังคงไม่เชื่อ มือจิ้มสำรวจแผลดูอีกครั้ง มีเพียงเนื้อหูรูดที่บานปลิ้นออกมา แต่ร่องรอยบาดแผลนั้นแทบไม่มี ไม่มีเลือด ไม่มีรอยฉีกขาดของกล้ามเนื้อ ไม่มีบาดแผลที่เกิดจากการเสียดสี หากถูกกระทำจริง ของมันต้องเล็กมาก หรือไม่…คนที่ทำต้องชำนาญเป็นอย่างมาก
"กูว่ามึงอาจจะคิดไปเอง เพราะมึงว่าตอนโดนปิดตาด้วยหนิ พอมองไม่เห็นเลยจินตนาการ"
"ผมทั้งชักทั้งอม เต็มปากผมเลย ผมจำได้"
"เออ ๆ ช่างมัน"
อู๋ไม่อยากเดาต่อ เดินถือกะละมังพลาสติกไปรองน้ำจากห้องน้ำมาวางไว้ข้างเตียง
"เช็ดตัวรอเลย เดี๋ยวกูลงไปซื้อข้าวซื้อยาให้"
"แต๊งพี่ ไว้ผมตอบแทน"
"เออ เรื่องนั้นชั่งเถอะ เช็ดตัวเองได้ใช่ป่ะ"
"ครับ"
เมื่ออู๋เดินออกจากห้องไป นีโอทำการถอดชุดออกจนหมดแล้วทำการเช็ดตัวจนทั่ว ยกเว้นช่องทางด้านหลังที่รู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ ไม่กล้าแตะ
"อูยยย"
แค่ใช่นิ้วมือลูบผ่าน ความรู้สึกหนักก็ปะดังปะเดเข้ามา มันทั้งเจ็บทั้งเสียวแปลบ ๆ สลับกันไปหมด ทำให้นึกถึงอารมณ์ความรู้สึกในจังหวะที่มีของแข็งกระทุ้งเข้ามา
"เชี่ย…ใหญ่ขนาดนั้น เข้าไปได้ไงวะ"
นีโอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาจะต้องมาเจอสภาพแบบนี้ ในตอนที่มีอะไรกับใคร เพียงแต่ทำตามเกมไป ไม่เคยคิดเลยว่า การที่ท่อนเนื้อแท่งหนึ่งจะแหย่ทะลวงเข้าไปในตัวของใครอีกคนมันจะต้องผ่านอะไรบ้าง ในตอนนี้เขารู้สึกถึงมันดี
จินตนาการตอนที่กำลังกระเด้าเอวร่อนไส่ตัวม่อน ก็ยิ่งตกใจที่เห็นน้องชายของตนสอดใส่ไปในรูเล็กนั้นได้
"หยึ๋ย"
คิดแล้วก็ขนลุก ทว่าความรู้สึกแปลกพิกลที่แว๊บเข้ามา มันกลับทำให้ใจแบ่งเป็นฝักฝ่าย ใจนึงก็กลัว ไม่อยากที่จะโดนเอาอีกแล้วเพราะรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดหลังเกมกาม แต่อีกใจกลับอยากที่จะลองดูอีกครั้ง เพราะเซ็กที่เกิดขึ้นมานั้น มันเสียวไม่น้อย ยิ่งการถูกกระแทกเข้าที่จุดเสียว ตอนนั้นรู้สึกเหมือนตัวเขากำลังลอยอยู่บนอากาศ มันทั้งโล่งสบาย ทั้งสนุก ทั้งเสียว อารมณ์ที่มีถูกเค้นไปในจุดที่ว่า ที่สุดของความเสียว
"เชี่ย! ทำไมเป็นแบบนี้วะเนี่ย"
นีโอถึงกับร้องอุทานเมื่อจินตนาการถึงภาพนั้น แต่น้องชายกลับขยายพองขึ้นมาเต็มสูบ แม้จะเจ็บรูเล็ก แต่ด้านหน้าก็แข็งกระดกไปพร้อมกัน
หลังจากเช็ดตัวไม่นาน พี่อู๋ก็กลับเข้าห้องมาพร้อมถุงเต็มมือ จากนั้นก็ยกโจ้กในถ้วยพลาสติกออกจากถุงมาให้นีโอตักกิน พลางก้ม ๆ เงย ๆ จัดการกับซองยา
ทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไปทีละนิด เพราะทำอะไรไม่คล่องตัวนัก
"กินเสร็จแล้วก็กินยา กูจะได้ทายาให้"
"ห๊ะ! มียาทาด้วยหรอ?"
"เออ ยาทาทำให้แผลหายเร็ว หรือถ้ามึงไม่ทาก็ได้แต่คงเดินไม่ได้เป็นอาทิตย์อะ"
สุดท้ายก็ต้องยอม ทำทุกอย่างเสร็จก็มานอนหงายก้นรอให้พี่อู๋ทายาให้
"ซี๊ด ตึงว่ะพี่"
"เออ ทนหน่อย"
อู๋จัดท่านีโอให้แอ่นก้นขึ้น สายตาอู๋ยังไม่เชื่อที่ร่องรอยขนาดนี้แต่แผลแทบไม่มี
"พร้อมนะ"
นิ้วป้ายยาทาขึ้นมา พร้อมแตะลงไปบนผิวเนื้อ
"ซี๊ดดด อูยยยย"
"เชี่ย ครางซะ"
"ก็มันเสียวอะพี่ มันเย็น ๆ ตูดอะ"
ภาพประกอบเบื้องหน้า บวกกับเสียงร้องกระเส่าของรุ่นน้อง แถมท่อนเนื้อที่กระตุกทุกครั้งเมื่อยามนิ้วแตะลง ทำให้อู๋น้อยไม่ทน มันแข็งผงาดอยู่ในกางเกง
"ซี๊ดดดด"
อู๋ข่มใจตัวเองไว้จนถึงที่สุด ช่วยทายาให้รุ่นน้องจนเสร็จไปหนึ่งจุด
"ต่อไปกูจะทาด้านในนะ เจ็บนิดนึง"
"เชี่ยพี่ ยังไม่หมดอีกหรอ"
ในตอนนี้นีโอคิดผิด เขาโคตรทรมาณกับมันเลย แม้จะมีความสยิวแทรกมาบ้างก็ตาม
นิ้วเคลือบยาเย็นแทงเข้าไปภายใน ไม่รู้ว่าอู๋ช่วยจริงหรือแกล้ง แต่เขาควานนิ้วไปรอบภายในโพลงถ้ำ ร่างนีโอเกร็งกระตุกบิดไปมา นึกถึงตอนที่โดนควานนิ้ว แต่ในตอนนั้นเสียวกว่าตอนนี้มาก
"ไอ้พี่อู๋ ทาเสร็จไม่เอานิ้วออกวะ อ่าส์"
เมื่อรู้สึกว่านิ้วรุ่นพี่ค้างนานเกินไปจึงต้องร้องถาม อู๋ที่ตกใจดึงนิ้วออกมารวดเดียว
พรวด!
"อ๊าาส์"
"เห้ย โทษที"
นีโอร้องซี๊ดเพราะอู๋ดึงออกมาเร็วเกินไป แต่ไม่นานก็โล่งเพราะอู๋บอกว่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว
"ขอบคุณนะพี่"
"นี่…มึงช่วยกูบ้างดิ"
"ห๊ะ? ช่วยอะไร"
อู๋ไม่ตอบ กรอกตาลงไปยังด้านล่าง นีโอรู้ได้ในทันที
"เห็นของคนป่วยก็ขึ้นหรอวะพี่ โรคจิตว่ะ"
"ไอ้สัส กูอุตส่าช่วยมึงแล้วนะ ไหนว่าจะตอบแทน"
"เออก็ได้พี่ มา…"
ในคืนนั้น อู๋ก็เสร็จคามือนีโอไปยกหนึ่ง วันหยุดสุดสัปดาห์ อู๋ดูแลคอยป้อนข้าวป้อนน้ำนีโอเป็นอย่างดี แม้จะรู้สึกดีขึ้นแต่ยังคงหลงเหลือบาดแผล นีโอที่ตอบแทนอู๋ด้วยการชักให้ตลอด บางวันขี้เกียจชักก็ยอมให้อู๋กระเด้าปากบนที่นอนของตัวเองจนน้ำแตกลงคอ ซึ่งนีโอไม่ได้อคติและรู้สึกชาชินกับมันไปแล้ว
นีโออ่านเงื่อนไขจากทางทีมงาน ซึ่งได้ระบุเอาไว้ชัดว่าให้เก็บน้ำให้มากที่สุดห้ามแตกเลยทั้งสัปดาห์ยิ่งดี ในตอนนี้เขามีคอนแทคกับพี่ซีแล้ว เลยทักส่วนตัวไปถาม พี่ซีไม่อยากจะบอกแต่ทนลูกตื้อไม่ไหวจึงยอมปริปาก
"คิวหน้ามีควบคุมการหลั่ง"
"อะไรนะพี่ แบบ…Cumcontrol งี้หรอ"
"ใช่"
"ขอบคุณครับ เอ่อ…พี่ซี ผมขอถามอย่างนึงดิ"
"?"
"คนที่ชื่ออัคคีอะ ผมจะเจอเขาได้ที่ไหนหรอ?"
"ทำไม เห็นถามหาหลายครั้งแล้ว?"
"ผมมีเรื่องจะคุยกับเขาครับ"
"..."
พี่ซีเงียบหายไปพักใหญ่ ไม่นานก็กลับมาพร้อมคำตอบ
"อาทิตย์หน้าคุณอัคคีมีคิว สนใจไหม ถ้าสนพี่จะสลับคิวให้"
"ได้หรอพี่!"
นีโอตกปากรับคำ แต่ซีขอส่วนแบ่งรายได้ นีโอที่ไม่ได้สนใจเรื่องเงินมากนักจึงตกปากรับคำในทันที
ในวันพฤหัส ก่อนที่จะถึงวันนัด นีโอแผลเริ่มสมานจึงเดินเหินได้ตามปกติ พอกลับมาถึงห้องก็เอาผ้าลงไปซักที่ชั้นล่าง โดยผ้าที่ซักก็มีของพี่อู๋ด้วยเพราะอยากตอบแทนพี่มัน ระหว่างซักก็สังเกตว่าหอในมันเงียบผิดปกติ
"ไอ้น้อง!! ไมมาอยู่นี่ ไม่ไปร่วมกิจกรรมวะ!"
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
