แค่เพื่อนสนิท 7 (เข้าค่ายแข่งฟุตซอล)

Bassguitar

   *ตอนนี้เป็นตอนอธิบายเรื่องราวเพิ่มเติม อาจจะยาวหน่อยเพื่อปูเรื่องไม่ให้ผู้อ่านงง ยังไม่มีเรื่องเสียวในตอนนี้นะครับ

   ในวันนั้นที่พี่แต้ม ( หรือครูแต้มที่เป็นโค้ชพวกไอ้ต้นอ่ะแหละ บ้านแกอยู่ใกล้ ๆ แล้วสนิทกันกับผม ตอนผมอยู่ประถมแกก็มาเป็นคนสอนฟุตบอลช่วยครูที่ประจำโรงเรียนเก่าผม แล้วเคยพาพวกผมไปแข่งด้วย พอผมย้ายเข้า ม.1 แกก็ได้มาเป็นครูสอนที่นี่พอดี เผื่อคนอ่านจะสับสันผมใช้คำเรียกแทนแกว่าครูนะครับ)  
   ผม : อ้าว สวัสดีครับพี่ มาไงอ่ะครับ
   ครูแต้ม : ไงเบส ทำไรอยู่อ่ะว่างป่าว
   ผม : ครับว่างแล้วครับ พึ่งเก็บห้องเสร็จ มีอะไรหรอครับ
   ครูแต้ม : พอดีพี่ว่าจะขอยืมตัวเบสไปแข่งฟุตซอลด้วยสักนัด 2 นัดได้มั้ย พอดีไอ้ A(จำชื่อไม่ได้) มันรถล้มแล้วต้องพักฟื้นอีกยาว พี่เลยมาลองมาขอคุยกับเราเห็นว่าตอนประถมเราเล่นดี "พอผมฟังแกบอกแล้วจับใจความได้ แน่นอนว่าความคิดผมมันจะต้องหาทางปฏิเสธอย่างแน่นอน ผมคิดว่าผมไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นละอีกอย่างในทีมนั้นก็มีทั้งไอ้ต้นและไอ้พีอีก
   ผม : เอ่ออ พอดีผมมีซ้อมดนตรีอยู่นะครับพี่ เลยคิดว่าไม่น่าจะสะดวก
   ครูแต้ม : อ้อ พี่ไปคุยกับครูชัยมาเรียบร้อยละ (ครูที่สอนดนตรี) แกบอกว่าให้เอาเอ็งมาใช้งานได้ตามสะดวก ห้ามหนีซ้อมบอลด้วย (.... เจอคำนี้ไปผมอึ้งเลย โดนขอตอนกินเหล้ากันแหง ๆ  อีกอย่างผมขัดครูชัยไม่ได้ด้วยไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ) ระหว่างนั้นแม่ผมก็เดินออกมาดูว่าใครมาด้วยพอดี
   แม่ : อ้าวแต้ม ว้าไงจ๊ะ มาหาเจ้าเบสมันหรอ
   ครูแต้ม : สวัสดีครับแม่ พอดีจะมายื้มตัวเบสไปซ้อมแข่งฟุตซอลชั่วคราวน่ะครับ
   แม่ : เอ้อดีเลย แม่อนุญาต ตอนอยู่ประถมละชอบไปเตะบอลทุกวัน แต้มก็พามันไปแข่งตั้งบ่อย พอขึ้นมัธยมมาไหงอยากเล่นดนตรีซะงั้น เดี๋ยวยังไงแม่ฝากดูแลมันหน่อยละกัน
   ครูแต้ม : ได้ครับแม่
   ผม : เอ่ออออ  ... (อ้าปากค้าง) ... ครับ (ไม่ถามความเห็นผมเล้ย)
   ครูแต้ม : พรุ่งนี้วันจันทร์ ตอนเย็นก็เตรียมของไปซ้อมด้วย ก็คล้าย ๆ ตอนไปแข่งฟุตบอลตอนประถมแหล่ะไม่ต่างกัน ฝากด้วยนะเบส เดี๋ยวพี่กลับละ ลาแล้วครับแม่
   ผม : ครับ . . . " ผมคิดคำตอบนอกเหนือจากคำนี้ไม่ได้แล้วจริง ๆ จนแกกลับไปผมก็ต้องมาคิดมากว่าจะทำยังไงดี ทั้งเรื่องไอ้ต้นรู้เรื่องนี้มั้ย ไอ้พีจะทำตัวยังไงถ้ามีผมอยู่ด้วย แล้วผมจะทำตัวยังไงไม่ให้คนอื่น ๆ รู้ว่าผมคบกับไอ้ต้นแล้วมีปัญหากันกับไอ้พี ผมคิดมากจนนอนไม่หลับทั้งคืนแต่ผมก็ยังไม่ได้บอกเรื่องที่ครูแต้มมาหาให้กับไอ้ต้นรู้
    พอวันเปิดเรียน ผมก็เตรียมชุดสำหรับซ้อมมาเก็บไว้ที่ห้องดนตรีและซ้อมดนตรีเฉพาะตอนเช้าจนกว่าจะแข่งเสร็จเพราะตอนเย็นต้องแบ่งเวลาไปซ้อมบอล ทั้งวันนั้นใจผมแทบจะอยู่ไม่สุข กลัวนู่นกลัวนี่ไปหมด แต่ก็ได้แค่ทำใจไหน ๆ พี่แต้มเขาก็เลือกเราแล้ว จนหมดเวลาคาบสุดท้านของวัน ผมเคลียร์งานเสร็จเลยไปเตรียมตัวซ้อมรอที่ห้องพละกับช่วยงานครูแต้ม ก็มีทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้อง คละ ๆ กันอยู่ในห้อง ส่วนไอ้พีกับไอ้ต้นยังไม่มาน่าจะเรียนไม่เสร็จไม่ก็เห็นว่ายังไม่ถีงเวลาเลยยังไม่มา ครูแต้มก็ได้แนะนำผมให้รู้จักกับทุกคนในห้อง ทุกคนอัธยาศัยดีมากต่างจากที่ผมคิดไว้ว่าชุมนุมนี้มีแต่คนเถื่อน ๆ  (ชุมนุมฟุตบอลก็มีครับ แต่อันนั้นคนเถื่อนจริง และมีครูคนอื่นดูแลต่างหาก พวกนั้นจะมีตึกเป็นของตัวเองข้างสนามบอล ส่วนฟุตซอลก็ใช้ห้องพละไว้รวมตัว) ซึ่งผมก็ได้ไปรู้จักกับน้อง ม.1 คนนึง ชื่อแน็ค น้องมันเข้ามาทักผมตอนที่กำลังช่วยครูแต้มพิมพ์รายชื่อ แน็คเป็นหน้าตาดีจนผมสะดุดตา ตัวขาวมาก ถึงตัวจะเล็กพอ ๆ กับผมแต่มีกล้าม พอเรารู้จักกันแล้วน้องมันก็ชวนผมคุยไปเรื่อย
   แน็ค : ผมจำพี่ได้ ผมเห็นพี่ออกมาเล่นเพลงชาติตอนเช้าด้วยแหล่ะ
   ผม : หรอ ๆ ๆ จำผิดรึป่าว
   แน็ค : จำได้ดิพี่ พี่เล่นขลุ่ยฝรั่งยืนข้างหน้าตรงแถวผมเลย
   ผม : 555 เขาเรียกว่าฟลูตโว้ยไอ้นี่
   แน็ค :  นั่นแหล่ะพี่ ๆ ผมฟังพี่เล่นแล้วพี่เล่นเก่งจัง
   ผม : ป่าว พี่ลิปซิ้ง (การทำท่าเป่า) ไม่ได้เป่าเลย โม้แล้วอ่ะเรา (ที่จริงก็เป่าจริง ๆ นั่นแหละ แค่แกล้งน้องมัน )
   แน็ค : ลิปซิ้งคือไรอ่ะ
   ผม : ก็คือการทำท่าว่าทำ แต่ไม่ได้ทำจริง ๆ มั้ง
   ครูแต้ม : เฮ้ยไอ้แน็ค มึงอย่าไปกวนพี่เขา ไปเปลี่ยนชุดไปมึง " ครูแต้มที่นั่งข้าง ๆ โต๊ะทำงานผมบ่นน้องแน็ค (รอลุ้นกันนะครับว่าจะมีเรื่องของแน็คต่อมั้ย555)         
     จนใกล้ถึงเวลาซ้อม ผมมองเห็นไอ้พีผ่านกระจกมาแต่ไกล ( ถึงจะบอกว่าไม่ได้คิดอะไรแล้วก็บอกได้ไม่เต็มปาก เพราะมันก็ยังมีเรื่องที่ให้คิดถึงอยู่ตลอด ) พีถอดรองเท้าแล้วเดินเข้าห้องมา โต๊ะคอมที่ผมทำงานก็อยู่ด้านหน้าประตูเลย ผมทำเป็นไม่มองมันตรง ๆ แต่ก็พอรู้ว่าหลังจากมันเข้าห้องมาแล้วมันยืนชะงักเหมือนกำลังตกใจผมอยู่ แต่ก็เข้ามาวางกระเป๋านักเรียนแล้วเดินออกไป ผมก็ทำเป็นว่ากำลังทำงานอยู่ แต่ก็นั่งนิ่งเหมือนกัน พิมพ์อะไรไม่ออก แต่พอผมเห็นไอ้ต้นเข้ามาก็อยากเซอร์ไพร้มัน ผมหมอบที่โต๊ะแล้วใช้หน้าจอคอมฯ บัง ต้นม้นเข้ามาก็สวัสดีครูแต้มพร้อมเดินไปทักทายทุกคน จนเดินมาถึงโต๊ะคอมที่ผมทำงานอยู่
   ต้น : เห้ย มาไงเนี่ย " ต้นมันตกใจแต่ก็ทำท่าดีใจต่อ
   ผม : มาช่วยพี่แต้มพิมพ์งานเฉย ๆ เดี๋ยวก็ไปละ
   ต้น : โห่ววว ไรว้า 'นึกว่ามาเชียร์แฟน' "ต้นมันมากอดคอแล้วกระซิบข้างหูผม
   ผม : 'มึงนี่เดี๋ยวคนอื่นก็รู้หรอก'
   ต้น : รู้ไรวะ ผช กอดคอกันมันแปลกยังไง
   ผม  : เออ ๆ ขอทำงานก่อนนะ " ผมบอกมันแต่มันยังไม่หยุดกวน จนครูแต้มไล่มันไปเปลี่ยนชุด
   ถึงเวลาครูแต้มก็เรียกนักกีฬามานั่งรวมกัน มีประมาณ 14- 15 คน ( ครูแต้มแกลงแข่ง 2 รายการ รุ่นอายุไม่เกิน14 กับไม่เกิน 16 ) แล้วเรียกผมไปยืนข้างหน้ากับแก
   ครูแต้ม : อ่ะนี่ วันนี้เรามีนักกีฬาใหม่ ชื่อไอ้เบส จะมาแทนไอ้ A ชั่วคราว คนนี้นะเว้ยเป็นเด็กปั้นกุตั้งแต่มันอยู่ประถม (พูดไรต่ออย่างยาวจำไม่ได้ แต่พอแกพูดว่าผมจะมาเข้าทีม ผมจับสีหน้าได้อยู่ 2 คน ไอ้พีมันทำหน้าตกใจมาก ๆ ส่วนไอ้ต้นนี่ยิ้มปากจะฉีกถึงหูอยู่ละ555)
   ครูแต้ม : อ่ะ วันนี้เบสยังไม่ต้องทำไร ทำงานต่อให้เสร็จ ส่วนพวกมึงไปวิ่งรอ เดี๋ยวกุออกไป  (ผมอุตส่าเตรียมชุดมานะ)
     พูดเสร็จทุกคนก็พากันออกไปวิ่งแล้วไปหยุดซ้อมที่สนามฟุตซอล ผมก็ทำงานอยู่ในห้องนั้นคนเดียว จนทุกคนซ้อมเสร็จแล้วกลับมา พัก ๆ แล้วก็แยกย้ายกันกลับ ผมก็เตรียมตัวจะกลับแล้วเหมือนกัน
   ต้น : โห่ว ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่เห็นเคยบอกเลยว่าเตะบอลเป็น " ต้นโผล่มาด้านหลังแล้วเอามือบีบหลังคอผมเบา ๆ
   ผม : ก็ไม่เห็นเคยถามอ่า
   ต้น : เดี๋ยว ๆ แล้วกลับไงอ่ะ ค่ำแล้วนะ
   ผม : ทันรถรอบสุดท้ายอยู่มั้ง
   ต้น : งั้นเดี๋ยวไปส่ง
   ผม : ไม่อ่ะ กลับเองได้อยู่ "ระหว่างผมคุยกับต้นในห้อง หางตาผมมันก็ชำเรืองไปเห็นไอ้พีผ่านกระจกกำลังนั่งมองเราคุยกันอยู่ที่ม้าหินอ่อนข้างนอกห้อง
   ต้น : ก็อยากไปส่งอะ รอกุปิดห้องก่อนนะ
   ผม : ไม่เป็นไร มันไกล
   ครูแต้ม : ป่ะเบส กลับกัน " พี่แต้มเดินเข้ามาพอดี
   ต้น : อ้าวครูจะไปส่งไอ้เบสมันหรอครับ
   ครูแต้ม : เออดิ ขอยืมตัวลูกเขามาซ้อม บ้านเดียวกันด้วยก็ต้องไปส่งด้วยสิวะ
   ต้น : ทีผมละไม่เห็นไปส่งบ้างเลย
   ครูแต้ม : มึงเอารถมานิไอ้นี่ ปิดห้องให้ด้วย ' พี่แต้มเขาจะขับรถยนต์ไปส่งนักเรียนที่มาซ้อมตอนเย็นทุกวันถ้าไม่มีรถกลับ ส่วนไอ้พีหายไปตอนไหนแล้วก็ไม่รู้
     วันต่อ ๆ มา ตอนเช้าซ้อมดนตรี ตอนเย็นก็ไปซ้อมฟุตซอล พี่แต้มจะให้วิ่งรอบโรงเรียนวันละ 4 รอบ ถ้ามีคนมาสายก็เพิ่มรอบละ 1/คน กับซ้อมวิ่งสลับกรวย เป็นช่วงฟิตร่างกายมากกว่าและเป็นอะไรที่เหนื่อยมากกกก! สำหรับผม เพราะไม่ได้วิ่งทีละมาก ๆ แบบนี้ จนถึงวันศุกร์เป็นวันที่ต้องซ้อมลงสนาม ต้นกับผมก็สนิทกันแต่ก็ไม่มีใครสงสัยอะไร พีมันยังไม่คุยกับผมเลยสักคำ ส่วนคนที่สนิทกับผมอีกคนคือน้องแน็ค  ตอนลงสนามครูแต้มแกอยากให้ผมเป็นตัวจริง เล่นแทนไอ้  A เลย  (แข่งฟุตซอลจะมีนักกีฬา 5 คน( ต้น เอิท พี แซม A กับตัวสำรอง 4 คน ( เป็น ม.1 ทั้งหมด น้องแน็คกับเพื่อน ๆ อีก 3 )) แต่ผมมองว่าผมมาทีหลังน้อง ๆ อีก เลยขอแกว่าจะเป็นตัวสำรองให้ได้ แกเลยขอให้ผมเลือกเลยว่าจะให้ใครไปแทน 555 แน่นอนว่าผมต้องเลือกน้องแน็คอยู่แล้ว น้องมันก็ไม่ขัด คนอื่น ๆ ก็เห็นด้วยเพราะน้องมันเล่นเก่งจริง ตอนซ้อมครูแต้มก็ซ้อมวางแผน เกมรุก - รับ ถ้าซ้อมเตะก็จะดึงตัวรุ่นพี่มาลงซ้อมกันด้วย ตัวสำรองเองก็ต้องซ้อมหนักเหมือนกัน
     พอหลังซ้อมเสร็จทุกคนเก็บของจะแยกย้ายกันกลับบ้าน เหมือนเดิมที่ผมจะต้องกลับกับครูแต้ม แต่ก็มีอีกคนมาขอกลับด้วย
   พี : ครู วันนี้ผมไปนอนบ้านยายนะ ไปส่งผมด้วย
   ครูแต้ม : เออ ๆ เดี๋ยวไปส่ง แต่รอที่ห้องกันสักแปปได้มั้ยครูไปประชุมเรื่องแข่งนี่แหละ ไม่ถึงชั่วโมงหรอกเล่นคอมอะไรรอได้นะ " ครูแต้มแกหันมาบอกผมด้วย ผมก็ตอบตกลงไป จนนักเรียนกลับหมด เหลือคนนั่งอยู่ในห้อง 3 คน ผม ไอ้พี และพนักงานปิดห้อง (ไอ้ต้น) ต่างคนต่างเงียบไม่ยอมมีใครชวนใครคุย ผมเองก็นั่งแข็งทื่ออยู่ จนมีคนชวนคุย
   พี : เห้ยต้น กว่าครูแต้มจะมาเดี๋ยววันนี้กุปิดห้องให้เอง มึงกลับไปก่อนก็ได้นะ
   ต้น : ไม่ว่ะ กุยังไม่อยากกลับ อยากอยู่เฝ้าของ
   พี : เฝ้าไรวะ พวกกุไม่ขโมยอะไรหรอกกุก็อยู่คนเดียวตั้งบ่อย
   ต้น : กุไม่ได้หมายถึงของแบบนั้น " ในใจผม เอาแล้วววววววววว ซวยแล้วกุ้วว" ผมทำตัวไม่ถูก ถ้าลุกหนีดื้อ ๆ แล้วมีใครสักคนตามออกไปแล้วจะเป็นเรื่องแน่ ๆ เลยเลือกเปิดเพลงผ่านคอมแล้วเพิ่มเสียงดัง เวลามันเหมือนจะผ่านไปนานมากกกกก แต่ไม่ถึงชั่วโมงครูแต้มก็กลับมา ปิดห้องเสร็จผมกับพีก็ขึ้นรถ พวกเรานั่งเบาะหลังกัน ต้นมันก็มองดูผมแทบจะทุกการกระทำก่อนที่จะเดินไปที่รถมอไซมัน จนขับรถออกมาหน้าโรงเรียนครูแต้มอยู่ดี ๆ แกนึกไงไม่รู้เห็นว่ามันดึกกว่าทุกวัน แกเลยชวนแวะเลี้ยงข้าวมันไก่พวกผม ผมกับพีก็ไม่ได้ขัดอะไร พอถึงร้านแกก็สั่งให้แล้วออกไปสูบบุหรี่ ทิ้งผมกับไอ้พีให้นั่งที่โต๊ะแบบเงียบ ๆ ผ่านไปสักพักไอ้พีก็เป็นฝ่ายเริ่ม
   พี : ไม่เห็นเคยบอกเลยว่าเตะบอลได้ "( ถามคำถามเดียวกับไอ้ต้นเลย)
   ผม : ก็พอเล่นได้นิดหน่อย "ผมตอบไปแต่ยังก้มหน้าอยู่
   พี : แล้วดนตรีละยังได้ไปซ้อมอยู่ป่าว
   ผม :  ก็ซ้อมแค่ตอนเช้าเหมือนเดิม
   พี : ตั้งแต่เลื่อนชั้นมา แล้วมีเพื่อนใหม่บ้างยัง
   ผม : มีแต่ยังไม่สนิท
   พี : แล้วคิดไงอยู่ดี ๆ อยากมาเล่นฟุตซอล รึเข้ามาเพื่ออะไรกะนแน่
   ผม : อ้าว อะไรวะ กูก็ไม่ได้อยากเล่นแต่พี่แต้มแกขอให้ช่วยกูถึงมา มึงไม่ต้องห่วงกูไม่ได้เข้ามาเพื่อพูดเรื่องของมึงกับกูรึเรื่องอะไรทั้งนั้น มึงสบายใจได้" ผมเริ่มอารมณ์ขึ้น แต่อยู่ ๆ ก็สังเกตเห็นผู้ชายใส่ชุดบอลที่ดูคุ้น ๆ เดินมาที่โต๊ะแล้วทำหน้าบูด
   ผม : อ้าวต้น มาไงวะ
   ต้น : ครูแต้มโทรชวน แล้วไม่คิดจะชวนกันเลยเนอะดีจัง
   ผม : ขอโทษ ๆ นี่มาถึงยังไม่ได้แตะโทรศัพท์เลยเนี่ย สั่งยังเดี๋ยวสั่งให้
   ต้น : สั่งกับครูแต้มไว้ละ แล้วคุยไรกันอ่ะ
   ผม : ป่าวหรอก ไม่มีไร"ผมสังเกตไอ้พีมันหันหน้าหนียาวเลยรอบนี้ แต่ไม่นานข้าวมันไก่ก็มาเสิร์ฟ ครูแต้มก็กลับมานั่งกิน เสร็จเรียบร้อยแกก็ไปส่งผมกับพีที่บ้าน ดีที่ไม่มีประเด็นต่อ ศ. ส อา. พีมันมักจะไปนอนบ้านยายมันเลยให้ครูแต้มไปส่ง
     (ขออนุญาตรวบรัด) ผมก็ไปซ้อมทุก ๆ วันเป็นเดือนกว่า ๆ เพราะถ้าผมได้จริงจังกับอะไรสักอย่างผมก็จะทำอยู่อย่างนั้น ผมสนิทกับทุก ๆ คนไม่ว่าจะรุ่นพี่รุ่นน้องรึรุ่นเดียวกัน โดยเฉพาะน้องแน็ค ถึงขึ้นที่ว่ากอดคอขี่หลัง ผมเองก็ชอบไปลูบหัวน้องแล้วมันก็จะทำหน้าฟินใส่ ต้นมันก็มองแต่เพราะน้องมันก็ทำตัวสนิทกับทุกคนมันเลยไม่น่าคิดไร (แต่ผมคิด555) แต่ก็ยังไม่สนิทกับคนนึง (ไอ้นั่นแหล่ะ) แต่พีมันก็ทำตัวปกติ สนุกสนานร่าเริงเวลาอยู่กับเพื่อน จนถึงวันเข้าค่ายเก็บตัว  1 สัปดาห์ก่อนแข่งฟุตซอลเฉพาะรุ่นอายุไม่เกิน 14 พวกผมต้องมานอนโรงเรียนตรงที่พวกไอ้พีเคยนอนแหล่ะ ครั้งนี้ครูแต้มแกพาโค้ชมาช่วยดูแลการฝึกซ้อมแบบเอาเป็นเอาตาย แค่วันแรกกก็ว่าเหนื่อยกว่าซ้อมทุก ๆ วันแล้ว จนถึงเวลาเข้านอนแน่นอนว่าผมต้องเลือกที่ ๆ ติดผนังไว้เพราะไม่ชอบนอนระหว่างกลาง พอเลือกที่ได้แล้ว ไอ้น้องแน็คมันก็หอบข้าวของมาข้าง ๆ ผม
   แน็ค : พี่เบส ผมนอนข้าง ๆ พี่นะ
   ผม : เอ้อ ได้ ๆ เอาเลย
     น้องกับเพื่อนน้องก็หอบของมานอนเรียงกันด้านข้างผม ส่วนไอ้พีนอนอยู่ฝั่งตรงข้าม ไม่นานไอ้ต้นก็เข้ามา ( ผมเน้นย้ำกับต้นแล้วว่าระหว่างเข้าค่ายเราจะไม่แอบไปทำอะไรกันเด็ดขาด มันก็ดูเหมือนจะไม่ยอมแต่ก็ต้องยอม )
   ต้น : อ้าว ไหนที่กุล่ะ
   ผม : เต็มแล้วอ่ะ ไปนอนต่อน้อง ๆ ดิ
   ต้น : หึ กุจะนอนข้างมึง แน็คขยับที่ไปดิ้
   แน็ค : โห่วไรพี่ มาทีหลังอ่ะมาแย่งทำไม งั้นคนอื่นก็ต้องขยับต่อ ๆ ไปดิ
   ผม : น้องมันมาก่อนก็ได้ที่ก่อน อย่างอแงดินอนที่อื่นจะเป็นไร
   ต้น : เออได้ " พูดจบมันก็หยิบหมอน ผ้าห่มแล้วมาแทรกตรงกลางระหว่างผมกับแน็ค
   ต้น : ที่นอนก็กว้างกุขอนอนตรงนี้ละกัน " ต้นมันพูดจบก็ห่มผ้าคุมโปง ผมก็ตามใจ แล้วลุกไปอาบน้ำแบบไม่ชวนมัน ผมไปอาบห้องน้ำหลังเล็กริมสุด (ที่ ๆ เคยมีความหลัง 555) คนอื่น ๆ ก็พากันอาบหลังใกล้ ๆ โรงนอนแต่ผมชอบที่นี่มันเงียบดี อาบเสร็จก็ออกมาเห็นแน็คมันมายืนรอหน้าห้องน้ำ
   ผม : อ้าว อาบเสร็จแล้วหรอ
   แน็ค : อาบเสร็จแล้ว มาอาบคนเดียวไม่กลัวผีหรอ
   ผม : ไม่อ่ะ เคยนอนตอนซ้อมดนตรีก็ชอบมาอาบหลังนี้ มันเงียบดี
   แน็ค : พี่ไม่กลัวผีจริงอ่ะ คืนนี้พวกผมว่าจะไปเดินเล่นรอบ รร พี่ไปด้วยกันป่าว
   ผม : โห ขี้เกียจอ่ะ เดี๋ยวครูแต้มมาแล้วไม่เจอจะเป็นเรื่องนะ
   แน็ค : คืนแรกถ้ามีคนมาแกก็ไปกินเหล้ากันจนเมาตลอดอ่ะ รึจริง ๆ แล้วพี่กลัวผี
   ผม : กลัวอะไรล่ะ งั้นไปก็ได้ " โดนเด็กมันท้าเลยกลัวเสียหน้า555
     ผมเอาของกลับไปเก็บก็เห็นไอ้ต้นนอนคุมโปง (แบบยังไม่อาบน้ำ) ผมก็ไม่อยากปลุก เลยเดินไปกับพวกน้อง ๆ มันเลย เส้นทางที่เดินก็เป็นถนนปกติ แต่มันผ่านป่าของโรงเรียนและไม่มีไฟ แต่ก็มีน้องคนนึงเอาไฟฉายไปด้วย ระหว่างเดินก็พูดคุยกันเรื่องต่าง ๆ นา ๆ จนถึงเรื่องแฟน ผมกลัวมันจะถามลึกเกินเลยตอบว่ายังไม่มี น้องมันก็ทำหน้ายิ้มแปลก ๆ รึยังไงมันมืดมาก เลยถามแน็คกลับมันก็บอกยังไม่มีเหมือนกัน จนเดินกลับมาโรงนอน ต้นมันหายไปแล้ว คนอื่น ๆที่เหลือก็พากันเล่นไพ่รวมถึงไอ้พีด้วย แต่ผมขอตัวมานอนเล่นบนที่นอนข้าง ๆ น้องแน็ค ไม่นานต้นมันก็โผล่มาในสภาพนุ่งแค่ผ้าขนหนูพึ่งอาบน้ำเสร็จ
   ต้น : ไปไหนมา
   ผม : ไปเดินเล่นกับน้อง ๆ ในโรงเรียนนี่แหละ
   ต้น : แล้วทำไมไม่บอก
   ผม : ก็เห็นนอนอยู่ แล้วทำไมต้องบอกอ่ะ
   ต้น : ก็เรา .... ( พวกน้องก็กำลังฟังมันอยู่ ) ป่าวว " ต้นมันก็ใส่เสื้อผ้าแล้วลงมานอนเล่นโทรศัพท์คั่นตรงกลางระหว่างผมกับแน็ค แล้วมันก็เผลอหลับไปซะดื้อ ๆ พอ 5 ทุ่มก็พากันปิดไฟนอน ก่อนนอนผมก็แอบจับของไอ้ต้นไปหลายรอบเพราะมันไม่ได้ใส่กางเกงในนอน แต่ก็กลัวตัวเองจะผิดคำพูดเองเลยข่มใจนอน แล้วตื่นอีกทีประมาณตี 2 กว่า ๆ อยากลุกไปเข้าห้องน้ำเลยไปแบบงัวเงียไม่ได้ชวนใคร ต้นมันก็นอนแผ่ตัวกินที่สบายใจ ก็แกล้งลูบจับของมันแต่รอบนี้ควยมันค่อย ๆ ตื่นตัวกึ่งแข็งกึ่งอ่อน กลัวมันตื่นละจะเป็นเรื่องเลยลุกไปเข้าห้องน้ำห้องประจำแหล่ะ แต่ด้วยบรรยากาศพาไปมันเลยทำให้นึกถึงครั้งที่ผมทำกับไอ้พีตรงนี้แล้วเกิดมีอารมณ์ขึ้นมาเลยเลือกห้องน้ำด้านหลังห้องท้ายสุด ปิดประตูเปิดน้ำกลบเสียงแล้วเปิดหนังโป้ ช - ช พร้อมชักว่าว ผมได้อารมณ์ตั้งหน้าตั้งตาทำเลยไม่ได้ระวัง จนผมใกล้จะเสร็จเลยครางเบา ๆ พร้อมเงยหน้าขึ้น เห็นเงาคนแว้บ ๆ (ด้านบนห้องน้ำ ร.ร. มันก็ไม่ได้สูงมาก ปีนดูกันได้แทบทุกห้อง ) ผมค่อนข้างมั่นใจว่าไม่ใช่ผี เลยใส่กางเกงแล้วเปิดประตูออกไป เห็นห้องน้ำที่อยู่ติด ๆ กันล้อคประตูอยู่
  ผม : เห้ย รู้นะว่าแอบดู ออกมาซะดี ๆ
        : 'ไม่มีเสียงตอบ' ผมแอบคิดในใจและมั่นใจว่าคงเป็นไอ้ต้นแหละ เพราะผมจับควยมันเมื่อกี้มันน่าจะตื่น เพราะคนอื่นคงไม่มาปีนดูกันหรอก
   ผม : ถ้านับ 1-3 แล้วไม่เปิดประตูออกมานี่จะไม่อมควยให้นะ    1 " แทบจะทันทีมันก็เปิดประตูออกมา แต่ว่ามันไม่ใช่อย่างที่ผมคิด
   แน็ค : เมื่อกี้พี่พูดว่าอะไรนะครับ

***มีต่อคร้าบบบ ขอบคุณที่ติดตาม เรื่องมันนานจนอาจจะระลึกชาตินานหน่อย คอมเม้นต์ให้กำลังใจกันได้นะครับ***

astray_r

ขอบคุณครับ

ฮารุ

ขอบคุณครับ

obchoeitoh

ขอบคุณครับ

voicein

ปากไวเผ็นเหตุ

joryu

ขอบคุณครับ

Thai_x_guy

หุหุ...เก็บไม้ใหม่

bolero

ขอบคุณครับ

Zono

ขอบคุณมากครับ

Gimer

ขอบคุณครับ

axxo

ขอบคุณครับ

lovelovena

ขอบคุณครับ

fulloption01

ขอบคุณคับ

golf085263

ขอบคุณครับ

coffee3171

555 ขอบคุณครับ

new95

ขอบคุณครับ

hanami1

ขอบคุณครับ

theera

น้องเบสพลาดซะแล้ว

joryu

ขอบคุณครับ

0848952005

ขอบคุณครับ

Peebame

น้องมันนึกว่ายังโสดไง เนี่ยทำให้เข้าใจผิด
เดี๋ยวต้นก็งอนอีกสิ

llxkpak

น้องมันร้าย