ผู้กองดุร้าย กับนายหมอจอมแก่น ตอนที่ 1

Maximam

"ชล ตื่นนอนยังลูกเดี๋ยวไปค่ายทหารกับพ่อไม่ทันนะ"
"เสร็จเเฃ้วครับแม่" ชลธี หนุ่มน้อยวัย 24 ที่เพิ่งเรียนจบแพทย์มาหมาดๆ เอ่ยขานรับเสียงเรียก
ของเจ๊น้ำ คุณแม่ของเขาพร้อมลงบันได้บ้านมาแบบหน้าบึ้งๆ จนมาถึงโต๊ะอาหาร
"เป็นไรเจ้าชล" ท่านายพลสมุทร คุณพ่อของชลเอ่ยถาม
"คุณพ่อยังจะถามอีก"
"เอ้าไอ้ลูกคนนี้ ให้มาช่วยงานพ่อแค่นี้ไม่ได้...."
"แล้วพ่อไม่ใช้พี่นทีมมาช่วยอ่ะ"
"เอ้าไอ้นี่ เจ้านทีมันจบครู งานพ่อต้องการแพทย์สนามไว้ดูแลเหล่าพลทหารหรือชาวบ้านตาม
ชายแดน"
"แต่พ่อครับ โรงพยาบาลเอกชนในตัวเมืองกำลังเรียกตัวผม แล้วพ่อก็ไปสละสิทธิ์ผมพ่อไม่เข้าใจ

ชลเลยอ่ะ"
"ตาชล แม่กับพ่อเลี้ยงลูกมาสบายเกินไปไหม ลูกรู้ไหมว่าชาวบ้านกับทหารที่อยู่ชายแดนน่าสงสาร
ขนาดไหน"
"งบประมาณก็ได้เยอะทุกปี ทำไม...."
"ฮึ้มม.... เอาเป็นว่าลูกตกลงไปทำงานให้พ่อตามนี้"
"แต่พ่อครับ ผมเรียน รด.ให้พ่อมา 5 ปีแล้วนะ พ่อยังไม่พึงพอใจอีกหรือ"
"พ่ออยากให้ลูกคนเล็กมียศ ว่าที่ รต.นพ.ชลธี จบไหม"
"ทีพี่นที"
"นที เขาคบตำรวจแฟนเขามียศ"
"แม่อะ บังคับแต่ชล"
"บังคับอะไร ลืมแล้วหรือไงพี่เราก็เรียน รด."
"ใช่ครับแม่" นทีลงจากห้องมาหาพ่อกับแม่และน้องชายที่กำลังทานมื้อเช้า แม่น้ำเลยเบรกล้อฟรีนที
"อือ แต่มันโดนดอไปก่อนไม่รอ เลยเรียนแค่ 3 ปี ยศนายสิบนี่ใช่ไหม"
"จำแม่นนะแม่ แล้วนี้ชลต้องไปทำงานกับพ่อตามข้อบังงคับหมวด 1 ใช่ไหม"
"ครับพี่นที เอ่อพี่นทีพี่พอร์ชมีเพื่อนไหมชลจะจีบ จะได้ไม่ต้องไปเป็นแพทย์สนาม"
"ก็มีนะ"
"ตาชล ตา.นที ข้อบังคับคือข้อบังคับ รีบกินได้รีบไป ของเราโรงเรียนเอกชนไปช้าเดี๋ยวโดนหักเงินนะ"
"ครับพ่อ" สองหนุ่มพูดขึ้นพร้อมกันก่อนกินข้าวและออกไปทำงานโดยนทีมีตำรวจหนุ่มอย่างผู้กอง
พอร์ช ขัยรถมารับถึงหน้าบ้าน ส่วนชลก็ไปกับพ่อตามระเบียน


ที่ค่ายทหาร
"รอที่ห้องทำงานพ่อก่อนเดี๋ยวให้ผู้กองพนาพาไปที่ทำงาน"
"ครับท่านนายพล พลเอกสมุทร ก้องเกียรติกังวาฬ ชิ"
ก๊อก ๆ ๆ ขออนุญาตครับท่าน
"เชิญ" ทันทีที่ประตูเปิดชลก็เจอกับโจทย์เก่าสมัยเรียน รด.
"อ้าวคุณหนูบอบบาง"
"ตาจ่าปากหมา"
"ดูบ่าผมด้วย ตาคุณหนู อุ้ยขอโทษครับท่าน ผมร้อยเอกพนา วีกิจไพโรจน์รายงานครับ"
"พนา ผมมจะให้คุณพาเจ้าชล หมอชลธีไปรายงานตัวที่หน่วยพยาบาลแพทย์สนามของค่ายที"
"หือ ท่านครับนั่นเป็นสถานพยาบาลประจำค่านะครับ ให้หมอผีมาทำงาน ส่งไปบ้านหมอปลาดีกว่าไหม"
"นี่ไว้ทำคดีนาย ผมจะรีบไปสัมผัสกับดวงวิญญาณก่อนเลย"
"เอาหละพอๆ ทะเลาะกันเป็นเด็ก หมอชล ผู้กองยศสูงกว่าเราซึ่งเป็นเเค่หมวด ฉะนั้นเวลางานควรให้
ความเคารพผู้กองด้วย"
"ครับท่าน"
"ผู้กอง"
"ครับท่าน"
"555โดนแน่" ชลพูดพร้อมยักคิ้วใส่พนา
"ฝากดูแลลูกผมด้วย ดื้อมากๆ ทำโทษได้ผมอนุญาต"
"พ่อ... เอ๊ย ท่านครับ"
"ขอบคุณครับท่าน"


ชลธีกับพนาเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตั้งแต่สมัยที่ชลเรียน รด.และตอนนั้นพนาก็เป็นครูฝึกให้กับชลธี
แต่ตอนนั้นยศยังเป็นเพียงหมู่
"ขึ้นรถ"
"ไหนอ่ะรถ"
"นี่ไง"
"มอไซต์เนี่ยนะ"
"อ่ะ เห็นเป็นม้าศึกหรือไง ขึ้นมาผมมีงาน"
"เดี๋ยวได้ป่ะหละ ก็ไม่เคยขึ้น"
"ทานโทษครับผมไม่มีรถเก๋ง ลำบากนิดนะครับคุณหนู"
"ก็ผู้กองจนๆ มีMXSขับก็ดีแล้วหละ ดีกว่าเดิน" พนาจึงแกล้งกระตุกรถจนชลกอดเอวแน่น
"เฮ้ย นี่ขับดีดีได้ไหมร้ายมาตั้งแต่เป็นครูฝึกจนป่านนี้ยังไม่เลิกดุร้ายอีก"
"นั่งเงียบๆได้ป่ะ พูดมากจัง ใครได้ไปทำเมียนี่ซวยรูหูน่าดู"
"ใครได้ผู้กองเป็นผัวก็คงโชคร้ายทั้งชาติเหมือนกันแหละ ....โอ๊ยยย เบาๆ " พนาบิดเต็มที่จยชลต้องเกาะ
เอวอย่างแน่น จนมาถึงน่วยแพทย์สนามภายในค่าย
"ลงสิ กอดอะไรซะแน่นเชียว"
"เฮ้ย........ยังไงว่ะพนาเพื่อน ไหนบอกไม่คิดอะไรทำไมลูกท่านนายพลกอดซะ" อ้นเพื่อนของพนาพูดขึ้น
"เดี๋ยวครับพี่ เพื่อนพี่ขับรถอย่างกับจะรีบไปตายเกาะไม่แน่นผมก็ร่วงดิ"
"ร่วงก็ปลูกใหม่สิ ไม่เห็นยาก" พนาตอบกลับชลธีแบบกวน ๆ
"อีตาร็อตไวเลอร์"


เมื่อเข้ามาในหน่วย ก็พบว่าหน่วยนี้รักาาทั้งพลทหาร และชาวบ้านระแวงใกล้เคียงด้วย ชลจึงถามพนาว่า
"นี่ ตาร็อตไวเลอร์ ที่นี่รับรักาาคนนอกด้วยเหรอ"
"คนนอกที่ไหน ชาวบ้านพวกนี้ก็เหมือนครอบครัวพวกเรา สิทธิการเข้าถึงต้องไปโรงพยาบาลอำเภอนู้น
ไกล เสียค่ารถมาก ทางหน่วยเลยเปิดให้บริการประชาชนด้วย ไปท่าน ผอ.รออยู่"
"ขออนุญาตครับท่าน ผม ร.อ.พนา วีกิจไพโรจน์พาแพทย์สนามคนใหม่มารายงานตัวครับ"
"ผม ว่าที่ ร.ต. นพ.ชลธี ก้องเกียรติกังวาฬ มารายงานตัวต่อท่าน ผ.อ.หน่วยครับ"
"เชิญนั่งครับ ผม ร.อ. นพ.วีกิจ สมุทรสุนทร เป็นผู้อำนวยการประจำหน่วยแพทย์สนามยินดีต้อนรับ
หมวดชลเข้าร่วมงานนะครับ เรียผมหมอวีก็ได้นะครับ"
"ครับคุณหมอวี"
"เปลี่ยนเสียงไวเลยนะ"
"นี่คุยกับหมอ ไม่ได้คุยกับร็อต ไวเลอร์อย่างคุณ"
"เอาหละครับเจอที่ไรทะเลาะกันตลอด เดี๋ยวผมจะให้หมอชลร่วมงานกับผู้กองพนานะครับ"
"เดี๋ยว ไอ้หมอเพื่อน คิดใหม่ คิดดีดี แบบดีดีเลย"
"นั่นสิครับ ร่วมงานกับตานี่ ปวดหัว"
"ไม่ได้ครับ เพราะคุณหญิงท่านระบุในคำขอมาแล้วว่าให้หมอชลกับผู้กองทำงานร่วมกัน"
"เดี๋ยวนะครับ คุณหญิงที่ว่านี่ คุณหญิงชลธาร ก้องเกียรติกังวาฬไหมครับ"
"ใช่ครับ"
"แม่เล่นตรูอีกเเล้ว ....."
"ไม่อยากร่วมงานกับผมเปลี่ยนหน่วยก็ได้นะผมไม่ว่า หมอ เดี๋ยวให้หมอกุ๊กไก่มาร่วมงานกับผม
ก็ได้นะครับ"
"ไม่ต้อง ผมมีวุฒิภาวะพอ ตามที่คุณหญิงขอก็ได้ครับ"
"มีวุฒิภาวะ หรือว่า....."
"อะไร แค่ไม่อยากขัดใจคุณหญิงจบมะ"
"ดีครับ ผมหวังว่าคุณสองคนจะร่วมงานกันได้อย่างราบรื่นนะครับ"

iHNONG

ขอบคุณครับ