ซีรี่ย์ไอ้โจรน่ารักกับตำรวจนักล่า ตอนที่ 9 ความหลังของคุณพ่อ(1)...เราเเละนาย

Maximam

       ความเดิมตอนที่ 6 ที่พ่อพูดทิ้งท้ายประชดแม่ไว้ว่า หาเมียน้อย เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไปเรามาตามอ่านกันดีกว่านะคับ ขอบคุณที่มีคนท้วงเพราะคนเขียนลืมต่อให้จริงๆคับ

       หลังจากที่ฟิวส์ขับรถออกไปไม่นานพ่อก็เดินออกไปที่รถ
แม่> คุณจะไปไหน
พ่อ> หาเมียน้อย ....
แม่> รังรักเก่าคุณหรือไง
พ่อ> เด็ดกว่านั้นอีกคุณ ..หึ หึ... และเเล้วพ่อก็ขับรถออกไปแม่รู้กสึกอารมย์เสียมากและคิดว่าพ่อมีเมียน้อยจริงๆ
เมื่อพ่อขับรถมาถึงบริษัทอสังหาของเขา พ่อก็ขึ้นไปที่ห้องทำงานโดยทันที แน่นอนคับอย่างที่ฟิวส์ได้คุยกับแน็คว่า
ที่โต๊ะทำงานจะมีรูปนายตำรวจสองนายที่ถ่ายด้วยกันนั้นก็คือคุณพ่อของฟิวส์และคุณพ่อของแน็ค พ่อนั่งลงที่เก้าอี้
พร้อมพูดกับรูปนั้นว่า "นายใจร้ายมานะหมู่นุที่ยอมให้ฉันแต่งงานอรธิดา ฉันอยากสับนายเป็นชิ้นๆมากเลยรู้ไหมหมู่นุ"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้น
พ่อ> เชิญ ประตูไม่ได้ล็อค
เลขา> ท่านครับเช้านี้รับกาแฟหรือชาดีคับ // พ่อนึกถึงเมนูที่หมู่นุเคยสั่งให้ตลอด
พ่อ> เอาชาเขียวก็เเล้วกันไม่ใส่นมสดหวานปกติ แล้วก็น้ำเปล่าแก้วนึง
เลขา> ครับท่าน
พ่อ> เอ่อ...กิตติ
เลขา> ครับท่าน
พ่อ> เที่ยงฉันจะออกไปกินข้าว แล้วว่าจะไม่เข้ามามีเอกสารอะไรที่ต้องเซ็นอนุมัติด่วนเอามาได้เลยนะ เเล้วถ้ามี
คนถามว่าฉัยนไปไหนคำตอบคือ
เลขา> ไม่ทราบครับท่านไม่ได้บอก
พ่อ> ขอบใจนายมากที่ยังจำคำนี้ได้ขึ้นใจ
เลขา> ท่านคับผมเป็นลูกน้องท่านตั้งเเต่ท่านยังดำรงตำแหน่งผู้การ จนตอนนี้ผมก็ยังมาเป็นลูกน้องท่านอยูทำไม
ผมจะไม่รู้หละคับว่าท่านคิดอะไรในใจ
พ่อ> ดีมากหมู่กิต ฉันไม่ลืมน้ำใจพวกนายเลยจริงๆ ดีที่ไอ้จ่าปื๊ดกับไอ้หมวดบั๊มพ์มันไม่โดนหางเลขกับพวกเราด้วย
ไม่งั้นลูกชายฉันทำงานลำบากแน่ในวงการตำรวจ ลูกน้องที่ภัคดีกับฉันมีแค่พวกนายจริงๆ
เลขา> สบายใจคับท่านพวกผมไม่ลืมบุญคุณท่านแน่นอน
พ่อ> ใช่มีแค่คนเดียวที่ทิ้งฉัน // พ่อพูดพร้อมหันไปมองที่รูป
เลขา> ถ้านับอายุคุณหนูก็ 20 กว่าปี แล้วนะคับท่าน ท่านยังไม่ได้เคียร์ปัญหากับหมู่นุเหรอคับ ผมว่าไอ้หมู่มันมีเหตุผล
ที่อยากบอกท่านแต่หลังจากที่ท่านแต่งงานกับคุณอร งานสุดท้ายที่ได้พูดและร่วมงานกันก็คือคดีล้างบางเสี่ยยาเสพติด
ผมว่าหมู่นุคงมีเรื่องอยากบอกท่านเหมือนกันนะคับ
พ่อ> บอกเหรอ .... บอกให้ฉันมาแต่งงานกับอร บอกให้ฉันไปสร้างครอบครัว บอกให้ฉันทำตามหน้าที่ โดยที่ไม่คิดเลยว่า
ความรู้สึกฉันเป็นอย่างไร ฉันคิดอะไรอยู่
เลขา> ท่านคับ
พ่อ> ไปทำตามที่สั่งเถอะหมู่กิต
เลขา> ครับท่าน

       เวลาเที่ยงตรงท่านอดีตผู้การก็ขับรถออกจากบริษัทไป โดยสั่งงานไว้กับหมู่กิตเลขาคู่บุญที่ร่วมงานกันมาตั้งแต่สมัย
หนุ่มๆเมื่อครั้งเป็นตำรวจ คุณอรภรรยาของท่านก็มาพร้อมกับบิงโกถึงที่ทำงาน คุณอรเดินเข้าไปในห้องทำงานโดยทันที
แต่ดีที่หมู่กิตไหวตัวทันเก็บรูปลงไว้ในลิ้นชักพร้อมล็อคกุญแจและเก็บกุญแจไว้ที่ตัวเอง
คุณอร> คุณกวีไปไหน
เลขา> ไม่ทราบครับท่านไม่ได้บอก
คุณอร> นี่เธอเป็นเลขาประสาอะไรเจ้านายไปไหนถึงไม่รู้เรื่อง
เลขา> คุณอรคับ คุณอรเป็นภรรยาที่นอนกับท่านทุกคืนยังไม่ทราบทุกเรื่องแล้วผมเป็นเลขาที่ทำงาน 8 โมงเช้าถึง 5 โมงเย็น
จะทราบทุกเรื่องก็คงไม่ใช่นะคับ
บิงโก> นี่คุณเป็นใครมีสิทธิ์อะไรมาย้อนคุณหญิงแม่อย่างนี้
เลขา> ก็ขี้ข้าเดินตามหลังเหมือนคุณนั้นเเหละคับ
คุณอร> นี่แกอย่าคิดว่าคุณกวีให้ท้ายแล้วจะมาตีฝีปากกับฉันนะ นี่คุณบิงโกอนาคตของตาฟิวส์ระวังไว้เถอะหมดสิ้นคุณกวี
แล้วแกจะตกงาน
เลขา> เอาไว้ให้คุณกวินดำรงตำแหน่งแทนท่านประธานก่อนนะคับ ผมยินดีตกงานแต่ตอนนี้ผมขอทำงานกับเจ้านายที่ชื่อ
กวีก่อนนะคับ เชิญคุณหญิงกับหมาพุดเดิ้ลคับ
บิงโก> นี่แก
เลขา> โทษทีคับเห็นคุณน่ารักเลยเปรียบเทียบ
คุณอร> ตาบิงเช็คโลเคชั่นให้แม่ทีลูก
บิงโก> เขาปิดโลทั้งคู่เลยคับคุณหญิงแม่ทั้งคุณพ่อและพี่ฟิวส์
คุณอร> โอ๊ย.......กลับ
      
       ส่วนคุณกวีตอนนี้ก็ขับรถมาถึงร้านอาหารของหมู่นุพ่อของแน็ค ด้วยความที่ไม่ทันมองนุจึงคิดว่าลูกค้ามา
นุ> ทานอะไรดีคับลูกค้า
วี> นายก็น่าจะรู้นะว่าฉันชอบกินอะไร // นุรู้สึกคุ้นกับเสียงนี้มากจึงเงยหน้าขึ้นมาพบว่า......
นุ> ท่านผู้การ .... สวัสดีครับท่าน
วี> หึ...คุณก็ยังห่างเหินกับผมเหมือนเดิม
พรรณ> อ้าวสวัสดีคะท่าน วันนี้มาถึงที่นี่เลย
วี> ครับไม่ได้มานานมากเลยวันนี้นึกถึงฝีมือเลยเเวะมาเยี่ยม
นุ> มาหยอดแบบนี้เดี๋ยวคุณหญิงอรก็มาอารวาทเมียสุดที่รักของผมหรอกครับท่าน
วี> 555 คุณนี้รักเมียมากนะคับหมู่นุ
นุ> ธรรมดาคับมีเมียก็ต้องรักเมียจะให้ทิ้งเมียไปรักคนอื่นได้ไงคับท่าน
พรรณ> เอาหละพอพอเจอกันทีไรทะเลาะตลอดเดี๋ยวแม่ไปบ้านพี่พรก่อนนะพ่อเห็นว่าจะคุยเรื่องงานแต่งเจ้าปาร์ค
กับหนูลูกท้อ
นุ> อ้าวแล้วแม่ไปไงให้พ่อไปส่งไหม
พรรณ> เอ๊...พ่อนี่ท่านผู้การอุตส่ามาเยี่ยมถึงที่จะทิ้งท่านได้ไง อ้าวนั้นตาปาร์คมารับพอดี
วี> ใช้คับพรรณพูดถูก เจอหน้าไม่ทันไรก็จะทิ้งกันซะเเล้ว
ปาร์ค> สวัสดีคับน้าพรรณ น้านุ สวัสดีคับท่านผู้การ ไอ้แน็คไม่อยู่เหรอน้า
พรรณ> สวัสดีลูกเจ้านั้นเขาไปเที่ยวกะเเฟนหลายวัน555 ป่ะแล้วนี่ว่าที่เจ้าสาวมาด้วยเปล่า
ปาร์ค> เปล่าคับน้าพอดีติดงานที่บริษัทผมเลยมารับน้าก่อนคับ ถึงวาดิคับวันนี้ไม่มีเดลิร้านน้าเลย น้านุคับผมขอพา
น้าพรรณไปก่อนนะคับ
นุ> ดูแลดีดีนะปาร์ค รักมากนะคนนี้ // กวียื่นนิ่งพร้อมกลั้นน้ำตา แล้วเดินไปทางห้องน้ำ
ปาร์ค> คับน้าดูแลให้อย่างดี แม่ก็สั่งมาว่าขับรถช้าๆ 555 // หลังจากที่ปาร์คพาพรรณออกไป นุรู้แล้วหละว่าเขาได้
พูดแทงใจดำออกไปหลายช็อต
นุ> เป็นอะไรไปครับท่าน มายื่นหลบตรงนี้ทำไม
วี> ฉันสั่งน้ำตาไม่ได้นี่ จะให้ฉันยื่นใช้มุกฝุ่นเข้าตาก็คงไม่ใช่
นุ> นี่คับผ้าเช็ดหน้าซับน้ำตาก่อนคับท่าน ท่านไปรอที่โต๊ะก่อนนะคับเดี๋ยวผมเอาอาหารไปเสิร์ฟให้
วี> ขอบคุณครับ // หลังจากนั้นไม่นานนุก็เอาอาหารมาเสิร์ฟล้วนแต่เป็นของผู้การกวีทั้งสิ้น
นุ> มาแล้วคับท่าน มัสมั่นไก่ ปลาทับทิมซอสสามรส และก็ไข่..ลูกเขย
วี> ผมเลิกกินเมนูสุดท้ายไปนานแล้วคับเพราะไข่ลูกเขยมันไปเป็นลูกเขยบ้านอื่นไปแล้ว
นุ> ถ้านับอายุคุณฟิวส์ก็ 27 ปีเเล้วนะคับท่าน ท่านยังไม่ลืม
วี> ใช่จะกี่ร้อยกี่พันปีผมก็ไม่ลืม โดยเฉพาะจูบเเรกที่สมัยเรียนนายร้อย กอดเเรกสมัยรับราชการ และก็กอดสุดท้าย
วันที่นายพลักไสให้ฉันไปแต่งงานกับคนอื่น
นุ> อายุเราก็เข้าเลข 5 กันเเล้วนะคับท่าน
วี> จะเลขไหนผมก็ไม่สน ถ้าเป็นเรื่องราวของนายกับฉันถึงตายฉันก็ไม่ลืม แล้วนี่จะไม่มากินข้าวกับผมสักมื้อเหรอ
นุ> ผมขอเตรียมของให้ลูกค้าก่อนนะคับ เดี๋ยวเขามารับของตอนบ่ายโมง // นุก็เตรียมข้าวกล่องตามจำนวน และลูกค้า
ก็มารับของก่อนเวลา นุจึงมานั่งที่โต๊ะของวี
วี> ลูกค้ามาเอาของเเล้วเหรอ
นุ> ครับท่าน
วี> ตอนนี้ผมไม่มียศฐาบรรดาศักดิ์อะไรเรียกผมตามเดิมก็ได้นะ
นุ> ผมยังให้เกียรติท่านเหมือนเดิมคับ
วี> แต่สิ่งที่ผมต้องการไม่ใช่เกียรติ ผมต้องการ
นุ> อย่าพูดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลยคับท่าน ทุกอย่างมันผ่านมาเกินแก้ไข
วี> เพราะอะไรทำไมคุณถึง
นุ> เพราะผมรักคุณไงคับวี ผมไม่อยากให้คุณหมดอนาคตเป็นเเค่ผู้กอง ผมอยากให้ฝันยศ พล.ต.ต.ของคุณเป็นจริง
ผมอยากให้คุณมีชีวิตที่คุณต้องการ
วี> แต่ชีวิตที่ผมต้องการมันต้องมีคุณไม่ใช่แบบนี้
นุ> แต่มันก็มีสิ่งที่มาทดแทนกันเเล้วไม่ใช่เหรอคับ
วี> นุ ยศพลตำรวจถ้าฉันอยากได้ต้องได้ด้วยความสามารถของฉันเองไม่ใช่การแต่งงานกับอรธิดา
นุ> แล้วเมื่อไหรร่หละคับ คุณก็รู้ว่าพ่อเขาเป็นใคร ถ้าคุณคิดใช้ความสามารถคุณคิดว่ามันจะได้ไหม 20 กว่าปีพี่ปื๊ด
ยังอยู่เเค่จ่า บั๊มพ์ยังอยู่แค่หมวด ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับพี่ถ้าไม่โดนบีบให้ออกก็ยศเท่าเดิมทั้งที่มีผลงาน
วี> คุณก็ยอมอยู่กับกับยศหมู่ไม่ขอสอบเลื่อนขั้นทั้งที่คุณสอบได้ คุณยอมให้ผมต้องเเต่งงานกับเขาเพราะพ่อเขาสามารถ
ให้ผมติดยศนายพลได้ คุณยอมตัดความสัมพันธ์กับผมทุกอย่างเพื่อเริ่มต้นกับพรรณทั้งๆที่คุณก็เป็นเกย์ และสุดท้าย
คุณก็ยอมทิ้งชีวิตในการทำคดีสุดท้ายที่เขาต้องการเก็บคุณ นุทำไมนายมันโง่ โง่แบบนี้ นายทำแบบนี้เพื่ออะไร
นุ> ผมไม่รู้ ผมไม่รู้ว่าผมทำอย่างนั้นทำไม ผมไม่รู้ว่าทำไมผมต้องยอมคุณอร เพียงเเค่เขาเอาเรื่องชีวิตคุณมาข่มขู่
วี> แล้วชีวิตลูกของเราหละนายจะให้เป็นอย่างไร
นุ> ท่านก็เห็นแล้วนี่คับว่าผมยอมให้เเน็คคบกับลูกท่าน และผมสัญญานะคับว่าจะให้เเน็คดูแลฟิวส์ให้ดีที่สุด มันคง
เป็นสิ่งที่ผมจะสามารถชดเชยสิ่งที่ผู้การต้องการเมื่อ 20 กว่าปีที่เเล้วได้

เรื่องราวความหลังนี้ยังไม่จบตามต่อในซีรี่ย์ไอ้โจรน่ารักกับตำรวจนักล่า ตอนที่ 9 ความหลังของคุณพ่อ(2)...เราเเละนาย
ขอบคุณทุกการติดตามเนื้อเรื่องแต่งสดถ้าไม่สนุกหรือเรื่องไม่เป็นตามที่คนอ่านลุ้นก็ต้องขออภัยด้วยนะคับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​