แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย dacha2708 เมื่อ 2020-6-21 18:41
**** อ่านทุกเมนต์นะครับ ชอบอย่างไร คิดอย่างไรเมนต์ได้ มากกว่าคำว่าขอบคุณนะครับ*****
แฝดคนละฝั่ง2กูคือตรี “เรื่องที่สั่งจัดการให้เรียบร้อยแล้วครับนายหัว”เลขาหน้าห้องรายงานตรี “เออดี”ตรีนั่งเล่นโทรศัพท์ในห้องทำงานของพ่อ ตอนนี้ตรีเป็นเจ้าของที่นี่โดยสมบูรณ์ “นายหัวครับ”นายทศผู้ช่วยเลขาของพ่อ แต่ตอนนี้ทำงานให้กับตรี ในตำแหน่งเลขาประธานกรรมการ แทน นุตรีละตาจากโทรศัพท์ มามอง “พนักงานหลายคนคุยกันว่าจะลาออก เพราะ คุณไตรนะครับ” “ไอ้ไตร”ตรีวางโทรศัพท์ “พนักงานหลายคนรักคุณไตรครับเพราะทำงานกันมานาน พอรู้ว่าคุณไตรไม่ทำที่นี่แล้ว พวกเขาก็คิดจะออกครับ”เลขารายงาน “ปล่อยแม่งไปเอารายชื่อมา หมดสัญญา ก็เลิกจ้างมันเลย มันไม่ออก กูก็ไม่เอาและรับสมัครพนักงานใหม่เลย” ตรีหัวเสีย จนเลขา ต้องหลบออกไป ตรีหัวเสียภาพเก่า ๆ ย้อนอยู่ในหัวไม่เคยจางหายไป “เอ้านี่รางวัลของคนเก่ง ที่หนึ่งของชั้น ม.3”พ่อยื่นกล่องเครื่อง PS1ให้กับไตรตรีมองกล่องเครื่องเกมในมือไตรไม่วางตา จนไตรเดินออกไปจากห้อง “ตรี”พ่อเรียก “ตั้งใจเรียนอย่างไตรสักหน่อย จะดีมากเลย”พ่อเสียงต่ำ ถือสมุดพกของตรีอยู่ในมือ “วันๆ เอาแต่เที่ยว เล่น รวมกลุ่มกับเพื่อน การบ้าน หนังสือไม่จับ”พ่อเริ่มบ่น “พ่อไม่ได้ให้แข่งกัน แต่ตรีทำอย่างนี้ก็ไม่ไหวนะ”ตรี ก้มหน้าน้ำตาซึม ตรีอยู่ในห้องทำงานพ่ออยู่นาน จนพ่อปล่อยให้ออกมา ตรีปาดน้ำตา ก่อนออกจากประตูห้อง มันไม่แปลกหรอกที่ถูกเปรียบเทียบจากใคร “แฝดจริงเหรอทำไม เหมือนคนกับควาย” “ไตรเขาเก่งน้องมันสิ เหอะ ๆ” “มึงไม่เอาอย่างพี่มันบ้างวะ” “มึงไม่น่าเกิดมาเป็นแฝดกันเลย” “เหมือนแต่หน้าตาสันดานคนละเรื่องเลย” “คนเป็นแฝดกับควายได้ด้วยเหรอวะ” มันเป็นคำที่ตรีได้ยินมาตลอดชีวิตถึงแม้พยามทำเท่าไหร่ ก็ไม่เคย ถูกใจพ่อ ไม่เคย ทำให้ใครพอใจสักคน ในสายตาคนอื่นตรีเหมือนเศษเนื้อที่ ติดมากับชีวิตไตรซะมากกว่า ไตรชนะตรีในทุกเรื่อง เรียน กีฬา ดนตรี หรือแม้แต่เล่นเกม เหมือนพระเจ้าสร้างตรีขึ้นมา เพื่อ เป็นส่วนเกิน “เล่นเกมกันตรีพี่ต่อเสร็จแล้ว”ไตรหันหน้ามาเรียก พร้อมps1 เครื่องใหม่ “ไม่เล่นมันของมึง ไม่ใช่ของกู”ตรี เสียงดัง “กลัวแพ้กูล่ะสิฮ่า ๆ ๆ”ไตรหัวเราะ ยั่ว แต่ไม่รู้หรอก ว่าคำนี้ เป็นมีดกรีดแทงหัวใจตรีตรีเดินหนีขึ้นห้องนอน คืนนั้น ตรีไม่ได้นอน เพราะร้องไห้ทั้งคืน ........................................................................... “กูต้องชนะมึงกูจะทำทุกวิถีทาง ให้มึงฉิบหาย ไปพร้อมกับโรงแรมของพ่อมึง ทุกคนต้องเห็นว่า กูเป็นผู้ชนะ”ตรีพูดคนเดียวมองออกไปนอกหน้าต่างห้องทำงาน “เป็นอะไรครับเห็นคนข้างนอกเขาบอกว่า พี่ตรีอาละวาด”เสียงดังมาจากประตูตรีหันไป ชายหนุ่ม รุ่นน้อง ยืนยิ้มพร้อม ดอกไม้ช่อใหญ่ “มาร์ค”ตรียิ้มเพราะชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า คงเป็นคนที่เขาอยากเจอหน้าที่สุดตอนนี้ “ยินดีกับธุรกิจใหม่ด้วยครับที่รัก”มาร์คยื่นดอกไม้ให้ตรี แล้วเข้ามากอดหอมแก้ม “ขอบคุณนะมาได้ยังไงเนี่ย”ตรี คลายตัวจาก “ที่รัก” “เคลียร์งานได้เลยรีบมาหา”มาร์ค ยิ้ม มาร์คเป็นนักแสดง นายแบบหนุ่ม ที่กำลังมีผลงานแทบทุกสื่อ เขาเพิ่งอายุแค่ 22 ปียังเรียนอยู่ปี 4 ของมหาลัยแห่งหนึ่ง มาร์คเจอตรีที่ ผับแห่งหนึ่งที่ทองหล่อ มันจบลงที่ เตียงในคืนนั้นแต่ยังแลกไลน์ติดต่อกันอยู่ เรื่อย ๆ ครึ่งปี ตรี กับมาร์ค ก็ตกลงเป็นแฟนกันแม้จะไม่ออกสื่อ แต่ก็ไม่ปิดบังอะไร เรื่องความรักของตรี “คิดถึงจัง”มาร์คเข้ามากอดตรีอีกทีที่โต๊ะทำงาน “พี่ก็คิดถึง”ตรีหอมแก้ม “เป็นอะไรเหรอพี่เครียดเชียว”มาร์คถามหลังจากนั่งลงที่โซฟา “เปล่าหรอกแค่เรื่องคนเก่า ๆ มีปัญหา”ตรียิ้มเอนหัวซบอกแน่น ๆ ของมาร์ค “อย่าเครียดนะครับที่รัก”มาร์คเอามือลูบหน้าตรี ตรีหลับตาปล่อยใจผ่อนคลาย แม้เพียงชั่วครู่ก็ยังดี มาร์คก้มลงจูบหน้าผากตรี แผ่วเบา มันเป็นการผ่อนคลายจาก เรื่องหนัก ๆ ที่ผ่านมาทั้งวัน “ไปรอผมที่ห้องนะผมขอทำงานก่อน”ตรี หลุดจากวงแขน กดสั่งเลขา เปิดห้องสูท วีไอพี ให้มาร์ค ไปพักก่อน ....................................................... ตรีมองมาร์คปิดประตูห้องไป เลขาคนเดิมก็เข้ามา “นายหัวครับนักสืบที่นายให้ไปสืบมาขอพบครับ” “ให้เข้ามาเลย”ตรีสั่งพร้อมรับเอกสารรายชื่อพนักงานที่กำลังจะลาออก “สวัสดีครับคุณตรี”ชายอายุ 30 ปลาย ๆ หน้าตาเจ้าเล่ห์ รูปร่างสันทัด เดินเข้ามาในห้อง “เป็นยังไง”ตรีวางเอกสารแล้วนั่งตัวตรง ตั้งใจฟัง “คุณไตรเข้าไปทำงานที่พาร์คแล้วครับ ยังเรียกเด็กบริการหน้าโรงแรม ไปเอาอีกคน” นักสืบที่ตรีจ้างตรงมาจากกรุงเทพ รายงาน “เออดีๆ แล้วที่โรงแรมนั้นเป็นไงบ้าง คุณราม”ตรีถามต่อ “คุณไตรเริ่มปรับปรุงโรงแรมแล้วครับ ให้คนเก่าแก่ ของโรงแรม ชื่อกร เป็นแม่งาน” ราม รายงาน พร้อมรูปแอบถ่ายกรเข้าไปติดต่อกับบริษัทรับเหมาก่อสร้าง ตรีดูรูปแล้ว “ทศเข้ามา หาเดี๋ยวนี้”ตรีกดโทรศัพท์เรียกเลขา “ครับนายหัว”ทศเลขาตรีเข้ามาในห้อง “นายกระจายข่าวไป ว่าร้านรับเหมาก่อสร้างหรือร้านอะไรก็ตาม ที่ไปติดต่องานกับ ที่พาร์คเราจะตัด ออกจาก ผู้ติดต่อของซีวิว”ตรีสั่ง “แต่.... มันทั้งจังหวัดเลยนะครับ”ทศแย้ง “ก็ทั้งจังหวัดสิวะมันจะทำ ก็ทำไป แต่กูไม่ให้ หาคนในจังหวัด”ตรี คำราม “ถ้าทำในจังหวัดไม่ได้ก็ทำไม่ได้หรอกครับ เพราะ เขาก็ไม่กล้าข้ามมาทำในจังหวัดเราเหมือนกัน”ทศดูลังเลที่จะทำ “ดีสิทำไม มึงจะไม่ทำตามกูสั่งเหรอ ไม่ทำก็ได้ มึงก็ไสหัวไปอยู่กับไอ้นุ ไอ้ไตรเลย” ตรีโกรธ ขึ้นเสียงเสียงดังลั่น “คะครับ เดี๋ยวผมจัดการให้เลย”ดูทศหน้าซีด ๆ “มึงไม่พอใจก็ไสหัวไปสิ ไป!!!”ตรียังอารมณ์ค้าง “ผมไม่ไปหรอกครับผมได้นายหัว ให้โอกาสผม มาเป็นเลขา ประธานใหญ่ หลุดพ้นเบอร์ 2 ของ ไอ้นุผมไม่ไปหรอกครับ ผมจะอยู่รับใช้นายหัวครับ ขอให้นายหัวสั่ง ผมยอมทำทุกอย่าง” ทศน้ำตาคลอพรั่งพรูคำพูดออกมา ทศเข้ามาทำงานตำแหน่งผู้ช่วยเลขามาตลอด แม้จะทำงานดีเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถ ดีขึ้นมากว่านุชา ที่เป็นเลขา ประธานใหญ่ แม้จะทำงาน มาเกือบ เจ็ดปีแล้วก็ตาม ทุกคนในโรงแรม ก็จะรู้อย่างเดียวว่า ทศ คือเบอร์สอง ของนุชา ชีวิตคนเบอร์สอง มันเหมือนเงา เหมือนแต่ตัวช่วย ไม่ได้มีความสำคัญอะไร กับใครทั้งสิ้น “ใช่มึงน่ะเหมือนกู คนเป็นเบอร์ 2 เบอร์ 2 ของไอ้ไตร”ตรีเสียงแข็ง “ผมขอถวายชีวิตให้นายหัวครับ”ทศ มองหน้านายหัว สายตามุ่งมั่น “ดีถ้ามึงอยากเป็นเบอร์หนึ่ง เราต้องทำลาย โรงแรมนั้น ให้สิ้นซาก”ตรีหัวเราะน่ากลัว “ครับนายหัว”ทศ รับคำแล้วออกไปดำเนินการ ตามที่ตรีสั่ง ......................................................................................................... กว่าจะจัดการอะไรต่อมิอะไรเสร็จในวันนี้ก็เล่นเอาเกือบสองทุ่ม ตรี ลุกจากเก้าอี้นั่ง ใส่สูท แล้วกำลังจะเดินไปหามาร์คที่ห้องสูท ไลน์ดัง (ที่รักกินข้าวหรือยังครับ) มาร์ค ส่งไลน์มา (ยังเลยเพิ่งเสร็จงาน กำลังจะไปที่ห้อง) (อย่าโหมงานหนักมากนะผมเป็นห่วง) (จ้าที่รัก เดี๋ยวเจอกัน) (มาหาผมที่หาดชมคลื่นนะครับ ผมรอที่นั่น) มาร์ค ส่งข้อความมา หาดชมคลื่นเป็นหาดที่เราเรียกกัน เองในโรงแรม มันเป็นเหมือนหาดส่วนตัว เพราะ ตรงตัวหาดมันอยู่สุดที่ของโรงแรม เลยไปกว่านี้ จะเป็นหน้าผา ยื่นไปในทะเล ส่วนอีกฝั่งมีก้อนหินใหญ่ ที่มีตามธรรมชาติ บังสายตาทั้งหมด มันเป็นหาดเล็ก ๆ ที่มีความเป็นส่วนตัว ทางโรงแรมสร้าง ร้านอาหารปิดหน้าหาด เพื่อให้แขกที่มานั่งกินข้าวกลางวัน และข้าวเย็น ชมหาด และเกลียวคลื่น จากหาดที่เงียบสงบ แต่ร้านอาหารนี้จะปิดตอน สองทุ่ม หลังสองทุ่ม หาดนี้ ก็ปิดไม่ให้คนเข้าโดยปริยาย ตรียิ้มกับโทรศัพท์ยื่นสูทให้ ทศเอาไปส่งซัก แล้วเดิน เลาะอาคารสำนักงานไปที่ร้านอาหารหาดชมคลื่นประตูร้านอาหารเปิดอยู่ แต่ไฟปิดหมดแล้ว ตรี เดินผ่าน หน้าร้านไปถึงบันไดลงหาด มาร์คยืนยิ้ม ในกางเกงวายน้ำแบบบีกินนี่ เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวบาง ๆ คลุมไว้ไม่ติดกระดุมเผยซิกแพ็คแน่ ๆ อยู่หน้าโต๊ะอาหาร สีขาว จุดเทียน และตะเกียงไฟรอบ ๆบริเวณ “ชอบไหมครับ”มาร์คเดินเข้ามากอดตรีตรีพยักหน้า “กินข้าวกันก่อนนะ”มาร์คประคองตรี ไปที่โต๊ะ เสียงคลื่นกระทบหาด แทรกกับเสียงลมทะเลเบา ๆ คลอ รสชาติอาหาร ที่มาร์คสั่งของที่ตรีชอบวางอยู่เต็มโต๊ะ “อาหารที่นี่อร่อยดีนะครับ”มาร์คยิ้มสบตา ตรี หลังแสงเทียนกลางโต๊ะ ตรีได้แต่ยิ้ม อาหารมื้อนั้นมันสุดแสนประทับใจ สำหรับทั้งสองคน หลังจากอิ่มแล้ว มาร์ค ชวน ตรีไปนั่งดื่มวิสกี้ที่ เบาะสีขาว ปูกลางหาดทราย ตรีเอนหลังนอนหนุนหมอน อิงบนเบาะ ฟังมาร์คเล่นกีตาร์ คลอเพลงเบา ๆ จิบวิสกี้ชั้นดี ไปเรื่อยๆ มันเหมือนหาดชมคลื่น เป็นอีกโลก ที่ร่มเย็น อบอุ่นใต้แสงจันทร์ หลบลี้จากโลกร้าย ๆ “อยู่อย่างนี้ไปนานๆ นะ”ตรี ขยับตัวมากอดมาร์ค หลังจากวางกีตาร์ “ครับผมรักพี่นะ”มาร์คบอกรัก แล้วก้มลงจูบที่หน้าผากตรี “พี่ก็รักนายนะ”ตรีกอดแน่นขึ้น “พี่ตรีผมไม่อยากให้ พี่ไปยุ่งกับโรงแรมนั้นเลย ปล่อยเขาไปต่างคนต่างอยู่ไม่ได้เหรอ”มาร์ค เปลี่ยนเรื่อง ตรีก็เปลี่ยนสีหน้าเหมือนกัน ความเงียบเข้าครอบงำคนทั้งคู่อยู่นาน “มาร์คคนที่เป็นเบอร์สอง มาตลอดชีวิต มันไม่เหมือนคนนะ มันเหมือนเศษคน” ตรี พูดเสียงนิ่ง “ทุกคนต้องเปรียบเทียบทุกคนต้องถาม ว่า ทำไม ถึงเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ ทำไมไม่เหมือนกัน” “ถึงเราทำดีเท่าไหร่คนเบอร์สอง มันก็ไม่มีใครเห็นอยู่ดี”ตรีน้ำตาคลอ “แต่พี่ก็ได้ทุกอย่างแล้วไม่ใช่เหรอ”มาร์คแย่ง “ได้แค่ที่เห็นแต่คำว่า เบอร์สอง มันก็ยังอยู่เสมอ” “ไม่มีใครรักเบอร์สองหรอกมาร์ค แม้แต่พ่อ”ตรีน้ำตาซึมเสียงเครือ มาร์คเอามือปาดน้ำตาตรี “ถ้ามันเป็นการตัดสินใจของพี่ผมก็คงว่าอะไรไม่ได้ แต่พี่รู้ไว้อย่างนะครับ พี่เป็นเบอร์หนึ่งของผมนะ ไม่มีใครรักพี่แต่ผมรัก”มาร์คพูดไม่ทันจบประโยค ตรีโน้มคอมาร์คลงมาจูบ ลิ้นสองคนพันเกี่ยวสัมผัสกันในปากทั้งคู่ เสื้อผ้าชุดทำงานของตรี ถูกปลดเปลื้องไปทีละชิ้น ๆ สองคนกอดแนบแน่นบนที่นอนกลางพื้นทราย จูบยังไม่หยุด ปล่อยอยู่เนินนาน ตรีพลิกตัวอยู่ด้านบนมาร์คสองคนสบตากัน ท่อนสองคน ถูแนบกัน ระหว่างกางเกงว่ายน้ำและกางเกงใน “ผมรักพี่นะครับ”มาร์คพูดอีกครั้ง มือมาร์คโอบคอตรีอยู่ ตรียิ้มแล้วก้มหน้ามาจูบกันอีกทีสองคนกลิ้งเกลือกกันอยู่บนที่นอน มาร์คขึ้นมาอยู่ข้างบน ตัวตรีบ้าง แต่คราวนี้มาร์คเริ่มไซร้คอ อย่างแผ่วเบา ตรีเงยหน้ามองดาว ที่ระยิบเต็มฟ้า ปากมาร์คไล่ลงมาถึงหน้าอกตรี ดูดหัวนมแผ่วเบาสองข้าง สลับกับลิ้นตวัดเลีย วนไปทั่วกางเกงใน ของสองหนุ่ม ถอดออกไปแล้ว ปล่อยท่อนแข็งตั้ง อวดสายตาเม็ดทราย และแสงดาว “อ้า ที่รัก อ้า”ตรีครางเบา ๆ แล้วหลับตาพริ้มลิ้นของมาร์ค ยังวนเวียนอยู่ที่หน้าอกแล้วหัวนมตรี มือเอื้อมไปจับที่ท่อนของตรีชักช้า ๆ แผ่ว ๆ รูดหนังหุ้มปิดถึงหัว แล้วรูดลงสุดโคน ช้า ๆ เน้น ๆ ปากมาร์คไล่เรื่อยลงมาถึงหน้าท้อง กล้าม ซิกแพ็ค ลิ้นไล่ไปตามรอย ซิกแพ็คของตรี ช้า ๆแต่ตวัดลิ้นอย่างเร็ว ตรีเกรงหน้าท้องแน่น เพราะความเสียวที่มาร์คมอบให้ด้วยลิ้นถึงแม้นมันจะคุ้นเคยมาหลายครั้ง แต่มันก็ยังเสียวสะท้านใจอยู่เหมือนเดิม มาร์คเลื่อนปากลงไปถึงเนินขนดกดำ และก้าน โคน จูบท่อนของตรีอย่างแผ่วเบา แล้วเริ่มเลีย ไปทั่วก้านถึงหัวหยัก อยู่เนินนาน ตรีแอ่นเอวร้องลั่น มาร์คไม่ยอมขาดจังหวะอ้าปากครอบท่อนของมาร์คเข้าไปเต็มปาก ค่อย ๆ เอาริมฝีปากรูดท่อนของตรี จากปลายจนสุดโคน ถึงมันจะชนคอหอย แต่มาร์ค ก็ไม่มีอาการ ยังอมรูดดูดท่อนของตรี อย่างอร่อยทั้งรูดปาก ใช้ฟันโดนบ้างสร้างความตื่นเต้น ดูดเน้น ๆ ที่หัวลิ้นตวัดทั่วรัวแรงอยู่ในปาก “โอ้ววววอ้า ที่รัก อ้า โอ้วววว อ้า ผมเสียวอ้า.....”ตรีร้องดังขึ้น มือจับหัวมาร์คไว้ ลูบเส้นผมสีดำ ของมาร์คอย่างลืมตัว “ไม่ไหวแล้วอ้า มาร์ค”ตรีร้อง จับตัวมาร์ค ออกจากท่อน แล้วให้นอนหงายบนที่นอน ท่อนตรี แข็งหัวบาน ชุ่มน้ำลายของมาร์ค กำลังจ่อที่รูของมาร์ค แล้วกดเข้าไปช้า ๆ มาร์คกัดฟันแน่นมือโอบเอว ตรีไว้ ตรีกดจนสุด มันก็ยังแน่นอยู่ดี มาร์คตั้งแต่คบกับตรีก็ไม่ได้มีอะไรกับใคร นอกจากตรี ตรีก็เหมือนกัน แรงตอดรัดจากรูมาร์คเบาลงแล้วตรีก้มไปจูบ หอมแก้ม แล้วกระซิบข้างหูว่า “ผมรักคุณนะ” มาร์คหลับตาจูบปากกับตรีอีกรอบ เอวตรีเริ่มทำงาน ขยับเข้าออกช้า ๆ เป็นจังหวะแล้วเร่งเร็วขึ้น แรงขึ้น “อ้าๆ ๆ ๆ โอ้วว แรงๆ ตามใจก็ได้นะครับผมไม่เจ็บแล้ว อ้า”มาร์คร้องบอกตรี ตรีเร่งจังหวะ เร็วแรงขึ้นอีก สองคนไม่เปลี่ยนท่าเพราะอยากเห็นหน้ากันและกัน เวลา มีความสุขด้วยกัน จังหวะเร็วแรงขึ้น กอดกันแนบชิดขึ้น “อ้าๆ ๆ ๆ โอ้ว ๆ ๆ ๆ มีความสุขไหม ที่รัก”มาร์ค ยิ้ม ตาเยิ้ม “อ้ามี ๆ ๆ ผมรักคุณ ที่รัก ผมรักคุณ อ้า”ตรีร้องไปเร่งกระแทกรูมาร์คไปท่อนมาร์คแนบถูอยู่ระหว่างหน้าท้องของสองคน มันเสียวแทบแตกแล้วเหมือนกัน “อ้าโอ้ว ๆ ๆๆ ๆ อ้า ผมจะแตกแล้ว อ้า แตกแล้ว อ้า แตก อ้า ๆ ๆ ๆๆๆ”ตรีร้องลั่น แล้วปล่อยน้ำใส่เต็มรู มาร์ค “ผมแตกเหมือนกันที่รักแตกเหมือนกันอ้า”มาร์ค แตกแทบจะพร้อมกับตรี ปล่อยน้ำ ระหว่างหน้าท้องของสองคน ตรีกับมาร์ค ยังกอดกันแนบแน่น ถึงเสร็จกันแล้ว แต่ก็ยัง จูบ หอมแก้ม กอดกันอยู่นาน “ไปล้างตัวกันครับ”มาร์คชวนในอ้อมแขนตรี “ไปสิ”ตรีลุกอุ้มมาร์ค เดินลงทะเล สองหนุ่ม เปลือยเปล่าเล่นน้ำทะเล กันใต้แสงดาว คืนนี้ พักทุกเรื่องร้ายแล้วมีเพียงเราสองคน.... ................................................................................................................... “ไอ้ทศมึงทำอีท่าไหนวะ มันถึงหาคนมาทำโรงแรมได้”ตรีหัวเสียหลังได้คลิปแอบถ่ายความเคลื่อนไหวของโรงแรม จากราม นักสืบ “มันดังไปเอาบริษัทจาก กทม ครับ แล้วเสือกมาเปิดสาขาที่หาดใหญ่พอดี” ทศหน้าเสีย “สัสกูไม่จบแค่นี้แน่”ตรีกัดฟัน “แล้วนี่อะไร”ตรีมองเอกสารบนโต๊ะกองใหญ่มีเกือบ 30 แผ่น “เออใบลาออกของพนักงานครับ พอพวกนั้นรู้ว่า คุณไตร กำลังจะขยายที่พาร์คพวกมันจะไปทำงานที่นั่นครับ”ทศเสียงอ่อย “ไอ้เหี้ยไตร”ตรียิ่งหัวเสียไปใหญ่ถึงขึ้นกวาดแฟ้มเอกสารทั้งหมด กระจายทั่วพื้น ทศหลบแทบไม่ทัน “มันต้องเจ็บตัวสักคนพวกมันถึงจะรู้สึก”ตรีกัดฟันคำราม “นายหัวจะทำนายหัวไตรเหรอครับ” ทศตกใจ “ยังไม่ทำมันหรอก เล่นคนของแม่งดีกว่า”ตรีแสยะยิ้ม “นายหมายถึงใคร”ทศงง “ไอ้กรไอ้ตัวที่ กำลังจะทำโรงแรมใหม่”ตรียิ้มมุมปากจนทศมองหน้าตรี ยังนึกกลัวในใจ “มึงหาคนกระทืบมันได้ไหมเอาแบบ ไม่ตาย มีไหมวะ”ตรีหันไปถามทศ “เออผมไม่รู้เลยครับ เรื่องพวกนี้ ปกติ ต้องถามพี่นุ”ทศตอบเสียงอ่อย “แล้วมึงไปถามไอ้เหี้ยนุได้ไหมล่ะไอ้ควาย”ตรีระเบิดอารมณ์ใส่ ทศก้มหน้านิ่ง “เอาพวกยามของโรงแรมก็ได้ครับพวกกะกลางคืน ไม่ค่อยคุ้นหน้ากันแน่”ทศคิดได้ “คุ้นหน้าก็ใส่หน้ากากสิวะไอ้ควาย”ตรีด่า อีก “ได้ครับเดี๋ยวผมไปจัดการให้”ทศ รับคำสั่งหันหลังออกจากห้อง “ไอ้ทศมึงติดต่อ นายรามที่เป็นนักสืบ ให้วางแผนหาช่วงเวลา แล้วมารายงานกู” ตรีสั่ง “ได้ครับนายหัว” “ได้เมื่อไหร่แล้วบอก” “กูจะไปด้วย!!!!”...............................................(จบตอน6) ..................................................... ..................................................... ..................................................... ..................................................... ...................................................... ...................................................... ...................................................... “พี่กร โหย ยังไม่หายดี ทำไมไม่พักก่อนล่ะ”ผมรีบเข้าไปประคองพี่กร ที่แขนเข้าเผือก ร่างกายยังมีผ้าพันแผลอยู่หลายจุด “งานเลี้ยงคืนชีพโรงแรมทั้งที ผมพลาดได้ยังไง”พี่กรยิ้ม เห็นฟันหน้าที่หายไป 1 ซี่ “ไปนั่งเลยอย่าเพิ่งกินเหล้าหนักนะ”ผมบอกให้เด็ก ๆ พาพี่กรไปนั่ง “นายหัวใจกว้างมากเลยนะครับ” พี่นุมายืนข้าง ๆ “พี่คุยกันสองคน เรียกผมว่ายังไง”ผมกันไปยิ้ม “น้องไตรขอโทษครับ”พี่นุยิ้มเขิน ๆ “ไหนๆ ก็ทำแล้วพี่ ทำให้สุด”ผมตอบพี่นุยิ้ม ๆ “ใครจะคิดว่าน้องไตร จะให้พวกเด็กที่ยืนข้างนอกมากินเลี้ยงด้วย” พี่นุพูดมอง เด็กหนุ่มที่เคยยืนอยู่ริมรั้วโรงแรม มานั่งกิน โต๊ะจีน ที่พี่ฤทธิ์ลงมือคุมงานเอง และได้คนงานจาก ซีวิวที่ลาออกมา ขออยู่กับพาร์ค เป็นลูกมือ “หลายปีมานี่ โรงแรมเราได้เด็กพวกนี้ ทำให้เรามีลูกค้าอยู่ ถ้าโรงแรมดีขึ้นแล้วเขายังอยู่ในสายตาเรา เราจะได้ไม่ทิ้งกันไง”ผมอธิบาย สำหรับเด็ก ๆ เหล่านี้พี่นุยิ้ม “แล้วเรื่องพี่กรล่ะ”ผมถาม “ตำรวจคงไม่ยุ่งหรอกครับ ไม่คุ้มกับพวกเขา เราคงต้องระวังกันเอง”พี่นุเปลี่ยนสีหน้า “มันยังไม่จบแน่”ผมถอนใจ “ใช่ครับมันไม่จบแน่” “เครียดจังเลยสนุกกับงานเลี้ยงดีกว่านาย”ไอ้ไข่เดินเอาเหล้ามาให้ ใช่วันนี้ต้องสนุกกับงานเลี้ยง ที่มีหนุ่ม ๆ เต็มงาน...........
| 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
