|
เพื่อนเมิงมันร่าน
ว่าน วัยรุ่นหนุ่มน่าตาแสนจะธรรมดากำลังเตรียมเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยชื่อดังของภาคอีสานหลังจากเหน็ดเหนื่อยมานานกับการอ่านหนังสือ ว่านมองไปยังกองหนังสือ ความคิดมันผุดขึ้นมาแทบอยากจะเอาไปเผาทิ้ง
“พอกันทีกุทำได้ละเว่ย” ว่านสบถออกมาเบาๆกับตัวเอง ว่างอีกเดือนเลยกว่าจะได้ไปเรียนมหาวิทยาลัยที่ใฝ่ฝันไว้สมัยมัธยมคิดละก็น่าเบื่อเหลือเกิน จะทำไรดีวะ อยู่บ้านก็เบื่อโคตรๆ “ติด ตี่ ดี่ ดี้ ติดๆตี ดี่ ดี้ ติดๆ ตี ดี ดี๊ ตีดๆ” เสียงมือถือดังขึ้นจังหวะ โคตรรรรรซิทคอมเลย “ว่า”ว่านรับสายน้ำเสียงเรียบๆเฉื่อยๆ “เมิงอยู่บ้านปะ กุรุว่าเมิงเบื่อแน่ๆ จะโทรมาชวนไปดูหอแถวๆมอว่ะ” น้ำเสียงตื่นเต้นจากเพื่อนสมัยประถมชื่อเดี่ยว ไอ่เดี่ยวเป็นคนหน้าตาสไตล์หนุ่มใต้ ก่อนหน้านี้เรียนโรงเรียนเดียวกันพอเข้าชั้นมัธยมก็แยกไปเรียนในตัวเมืองจึงไม่ค่อยได้เจอกัน แต่พอรู้ข่าวจากในเฟสว่าสอบติดที่เดียวกันมันเลยติดต่อมาเมื่อก่อนไอ่เดี่ยวชอบแย่งขนมว่านกิน ชอบเอารองเท้าไปซ่อน ตัวแห้งสูงๆว่านเลยเรียกมันว่าไอ่เปรตมาตั้งแต่นั้น “อ่าวไม่อยู่หอในหรอเมิง” “ก็อยู่แหละแต่กุอยากไปเที่ยวไปดูว่าที่นู่นเป็นไง เรียกว่าไปเซอเวย์ไง” “ไอ่เปรตเมิงจะตื่นเต้นไปไหน” “สัส เรียกกุเปรตเมิงอ่าไอ่เต่า เออๆๆเอาน่า มีเพื่อนกุไปนู่นก่อนละ มันบอกโคตรดีเลยอาหารตาเยอะฉิบหาย อาหารจริงก็อร่อยนะเมิง เมิงต้องไปๆๆๆๆๆๆ ”ไอ่เดี่ยวพยายามสะกดจิตเพื่อนมันผ่านทางมือถือ “โอ่ยกุไปขอแม่ก่อนละกัน” ว่านได้ยินฉายาเก่าตัวเองก็ได้แต่พ่นลมออกทางจมูกเพราะเมื่อก่อนใครๆก็เรียกไอ่เต่าๆๆๆ เพราะว่าว่านเป็นคนทำอะไรเชื่องช้า ว่านขออนุญาตแม่ไปมอ 2-3 วัน แม่ก็ยอมให้ไปแต่มีข้อแม้ว่าห้ามแอบไปเที่ยวกลางคืนเด็ดขาดว่านรับคำแบบขอไปที ว่านโทรไปบอกว่าทางสะดวกละ ไอ่เดี่ยวเลยนัดวันพรุ่งนี้ตอน 8โมงเช้ามันอาสาจะมารับที่บ้าน
เมื่อถึงเวลาที่นัดกันไว้ว่านสะพายกระเป๋าเป้ใบเดียวมารอหน้าบ้าน รถเก๋งคันหนึ่งขับมาพร้อมบีบแตรเบาๆเป็นสัญญาณให้คนขับลดกระจกลงกวักมือให้เข้ามานั่งคู่กัน ไอ่เดี่ยวนี่หว่าทำไมไม่เหมือนเดิมเลยหน้าตาต่างจากรูปในเฟส ตัวจริงคือจมูกโด่ง ปากกระจับ ผิวออกแทนๆ สูง ยิ้มทีฟันเรียงสวยหน้ามันหวานๆตัดกับสีผิวและรูปร่างนักกีฬาในตอนนี้ ว่านเข้าไปนั่งในรถแบบอึ้งๆระหว่างทางไอ่เดี่ยวเป็นฝ่ายชวนคุยซะส่วนมาก ว่านได้แต่มองมันถามไรก็ได้แต่พยักหน้าๆ
“ใกล้ถึงละเมิงไปแดกข้าวกันก่อน เพื่อนกุจะมากินด้วย” “ใครบ้างวะ” “1234”ไอ่เดี่ยวนับนิ้ววนไปมา “เอาดีๆอย่ากวนตีน” “กุก็เอาดีเมิงไม่รู้หรอ” “ห่าสรุปมากี่คน” “ทั้งหมด4รวมเราสองคนด้วย” ไอ่เดี่ยวเลี้ยวรถเข้าไปจอดร้านอาหารท้องถิ่นเพื่อนมันอีก2คนนั่งรออยู่แล้ว “เห้ยยยหวัดดีเพื่อนเดี่ยว” เจ้าของเสียงร้องดังทัก คนนี้ชื่อกอล์ฟ หน้าตาเข้าขั้นว่าหล่อแต่สูงไม่เท่าไอ่เดี่ยว ตัวลีนๆกว่า แต่ขาวมาก ส่วนอีกคนชื่อออโต้ พยักหน้ายิ้มให้ทั้งสองหน้าตามันคมๆเท่ๆ แต่ตัวเล็ก มองมาไกลๆนึกว่าคู่ผัวเมีย มันต้องเป็นผัวเมียกันแน่ว่านฟันธงว่าใช่ เห็นจากการตักอาหารให้กัน เซอร์วิสกันดีฉิบหายสายตาเวลาพวกมันมองกันมันฟ้อง “กุจะพาไปดูหอพักถ้าไม่โอเคค่อยไปหาหอนอกอยู่ แต่ก่อนอื่นกุจะพาไปชมในเมืองกันก่อน” ด้วยความที่เป็นเจ้าถิ่นไอ่กอล์ฟอาสาพาไปทำความรู้จักดินแดนบ้านเกิดมัน กว่าจะกลับไปดูหอพักก็ช่วงบ่ายๆพอไปถึงหอพักชายนี้มี 4 ชั้น มันพาเดินขึ้นไปที่ชั้น 3 ไม่ไกลจากหอมีโรงอาหารขนาดใหญ่มีเซเว่นและศูนย์ออกกำลังกายครบวงจร บรรยากาศดีสมคำคุยไอ่เดี่ยวเปิดเข้าไปในห้องนอน มีเตียงอยู่ 3 เตียงหลอดไฟยาวสำหรับอ่านหนังสือถูกติดตั้งไว้หลายหลอด ลมโกรกเข้ามาจากระเบียงด้านหลังระเบียงใช้ร่วมกันกับห้องด้านข้าง ว่านเดินออกไปสำรวจ ตกใจมีคนยืนตากผ้าอยู่ระเบียงห้องด้านข้างในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวสายตาโฟกัสที่หุ่นแม่งดีโคตร สายตาเหลือบมองเข้าไปในห้องด้านข้าง จังหวะม่านหลังห้องปลิวเห็นคน2คนกำลังนัวเนียกันอยู่ ว่านตกใจรีบกลับเข้าห้องโดยไม่ได้ยินเสียงทักทายจากหนุ่มตากผ้า
ว่านเดินเข้ามาใจเต้นแรงมากไม่เป็นจังหวะเมื่อกี้แม่งเหมือนฝันไป หรือเราหลอนไปเองวะ ใครจะมากล้าทำไรงี้ในหอพักแต่คนตากผ้าน่าจะเป็นคนจริงๆ คิดแล้วน้องชายมันตื่นเต็มที่เลยรีบมานั่งบนเตียง “ห้องน้ำรวมซะด้วย”เสียงไอ่เดี่ยวขัดจังหวะความคิด ว่านไม่ทันได้สังเกตว่าไอ่เดี่ยวมานั่งลงข้างๆสายตามองมาที่เป้าของว่านละยิ้มอยู่คนเดียว ว่านอดตื่นเต้นไม่ได้เพราะเคยคิดว่ามันคงจะคล้ายๆกับในหนังที่เคยดูแหละมั้งฉากอาบน้ำเอย แย่งกันเข้าห้องน้ำเอย และอีกหลายๆอย่าง “คิดไรอยู่วะเมิงว่าไง” ไอ่เดี่ยวเอ่ยปากถาม “ก็ดีอยู่ได้เลย ว่าแต่มี 3 เตียง อีกคนใครจะมาอยู่วะ” “ไม่รู้ว่ะ”ไอ่กอล์ฟตอบแบบงงๆ “ไว้ลุ้นดิวะ อาทิตย์หน้าเดี๋ยวรู้เองเราต้องมาทำกิจกรรมรับน้องก่อนไม่ใช่หรอ” “เออๆขอให้เป็นคนดีนะเมิงสาธุ” ว่านพูดลอยๆ แต่ทุกคนกลับขำมัน “ไอ่ว่านเมิงอยู่นี่แปปนะพวกกุ3คน ไปทำธุระก่อน ไปขนของแปปเดี๋ยวมา” “เดี๋ยวทำไมไม่ไปกันหมด” “เฝ้าห้องดิวะแปปเดียวเว่ย” ว่าเสร็จพวกมัน3คนก็ออกไปจากห้องอย่างไว
(ขอโทษทุกคนที่หายไปนานนะครับ คืนนี้มาต่อตอนต่อไป)
| 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
