My magic world โลกแห่งกามารมณ์ ปฐมบท 2

kanakom

My magic world โลกแห่งกามารมณ์ ปฐมบท 3



ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะครับผมชื่อกาฟิวแต่งเรื่องนี้แต่ไม่กล้าให้ใครอ่านเลยลองเอาลงให้อ่านกันอาจเรียบเรียงไม่ดีนักต้องขอโทษด้วยเพิ่งหัดแต่งจริงๆครับเป็นเรื่องแนวสะกดจิตจากจินตนาการล้วนๆครับ



My magic world โลกแห่งกามารมณ์ ปฐมบท 2

“ช๊าฟลูกเห็นดาวดวงนั้นใหม” คุณแม่เอ่ยถามช๊าฟ

“ดวงใหนหรอครับคุณแม่’ช๊าฟถามด้วยความสงสัย

“ดาวสามดวงที่อยู่ตรงนั้นไงลูก” คุณแม่เอ่ยตอบ

“ดวงที่คล้ายๆรูปหัวใจนั้นใช่หรือป่าวครับ” ช๊าฟถามต่อ

“ใช่แล้วลูก ดวงตรงกลางด้านล่างนั้นคือลูกนะช๊าฟ” คุณแม่เอ่ยต่อ

“แล้วดวงด้านบนสองดวงนั้นละครับคุณแม่” ช๊าฟถามอย่างสงสัย

“คือพ่อและแม่ที่คอยดูแลลูกและคอยมองดูลูกอยู่ด้านบนไงครับ” คุณแม่เอ่ยตอบ

ช๊าฟขยับหัวขึ้นไปอีกนิดขณะที่เขาหนุนตักคุณแม่อยู่เพื่อจับมือคุณแม่มากอดไว้แล้วก็เคลิ้มหลับไปในอ้อมแขน

ของคุณแม่

ภาพนั้นเริ่มจางๆหายไป  ช๊าฟลืมตาขึ้นด้วยตาที่พลามัวมองอะไรไม่ค่อยชัดเนื่องจากแสงไฟแยงตาเขาอยู่

เมื่อช๊าฟปรับสภาพของการมองเห็นสักพักเขาก็เริ่มชินกับแสงและมองได้ชัดเจน

“ที่นี้ที่ใหน” เสียงของช๊าฟดังขึ้น

“คุณช๊าฟคุณช๊าฟฟื้นแล้วมะขินตามคุณหมอเร็วสิคุณช๊าฟฟื้นแล้ว”เสียงคุณป้านวลพูดขึ้นด้วยอาการดีใจและตื่นเต้น

พร้อมหันไปบอกมะขินสาวใช้อีกคนของบ้านให้ไปตามคุณหมอ

“คุณช๊าฟคุณช๊าฟฟื้นแล้วป้าดีใจเหลือเกิน”ป้านวลเดินไปจับมือช๊าฟพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้นออกมาเพราะด้วยความที่ป้า

รักคุณช๊าฟมากๆและเห็นช๊าฟเป็นลูกเป็นหลานของป้าคนหนึ่งเลย

“ป้าครับผมเป็นอะไรแล้วมาอยู่ที่โรงพยาบาลได้ยังไง” ช๊าฟพูดพลางเอื่อมมือไปเช็ดน้ำตาให้ป้านวล

“คุณช๊าฟเดินตกบันไดแล้วไปโดนปลักไฟที่เปียกน้ำไฟมันรั้วคุณช๊าฟเลยถูกไฟช็อตคุณช๊าฟหมดสติไปสามวันแล้ว”

ป้านวลตอบพร้อมจับมือทั้งสองของข้างช๊าฟไว้ที่แก้มด้วยความรักและความเอ็นดู

{คุณผู้ชายคุณผู้หญิงทำไมไม่มาดูคุณช๊าฟบ้างเลยโชคดีที่คุณช๊าฟมีประชีวิต}

“คุณป้าพูดอะไรนะครับ”ช๊าฟถามป้านวลเพราะเหมือนป้านวลพูดอะไรบางอย่าง

“ป่าวนิคะคุณช๊าฟป้าไม่ได้พูดอะไร”ป้านวลตอบอย่างสงสัยในคำพูดที่คุณช๊าฟถาม

{คุณช๊าฟเป็นอะไรหรือป่าวนะทำไมถามแปลกๆ}

ช๊าฟตกใจเมื่อเขาได้ยินเสียงของป้านวลขณะที่ป้ามองหน้าเขาแล้วยิ้มก่อนออกจากห้องไป

“เมื่อกี้ป้านวลไม่ได้ขยับปากนิแล้วเสียงมาจากใหนกัน”ช๊าฟพรึมพรำกับตัวเอง

สักพักช๊าฟก็ได้ยินเสียงของคุณหมอเดินมาอยู่ข้างหน้าห้องพร้อมบอกคุณป้านวลและมะขินว่า

“คุณทั้งสองรออยู่ข้างนอกห้องก่อนนะครับขอผมตรวจคนไข้สักครุ่”คุณหมอบอกกับป้านวลและมะขิน

คุณหมอเดินเข้ามาในห้องแล้วเดินมายังเตียงของช๊าฟ

“เป็นยังไงบ้างครับคุณช๊าฟ”คุณหมอเอ่ยถาม

{เมื่อไหร่จะได้เปลี่ยนเวรสักทีทำมาทั้งวันยังไม่ได้กินข้าวเลย//หมอ}

“ผมโอเคขึ้นแล้วครับคุณหมอ”ช๊าฟเอ่ยตอบ

{หิวน้ำจังเลย//ช๊าฟ}

“น้ำครับคุณช๊าฟ”หมอหยิบแก้วน้ำยื่นให้ช๊าฟ

“ขอบคุณครับ”ช๊าฟรับมาอย่างมึนงงและคิดในใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเขาทำไมเวลาเขามองไปที่ตาใคร

เขาจะได้ยินเสียงบางอย่างจากคนๆนั้นแล้วเมื่อครู่เขามองตาหมอแล้วแค่คิดว่าหิวน้ำยังไม่ได้ทันพูด

หมอก็หยิบน้ำยื่นมาให้

“วันนี้ก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วนะครับ”หมอตอบออกไปพร้อมรอยยิ้ม

{ผมอยากเข้าห้องน้ำผมลุกไม่ไหว//ช๊าฟ}

“เดียวผมช่วยประคองครับลุกดีๆนะครับ”หมอพูดหลังจากที่ช๊าฟมองตาแล้วคิด

“ขอบคุณครับหมอ”ช๊าฟตอบด้วยความงง งวย//นี้เราคิดไปเองหรือป่าวเราบังคับคนได้หรอ

ช๊าฟพริมพรำในใจหลังจากเขาลองทดสอบเพื่อให้คุณหมอพาเขาไปเข้าห้องน้ำ

เมื่อเข้าห้องน้ำเสร็จคุณหมอก็พาช๊าฟมายังเตียงพร้อมเอ่ยคำลาแต่ช๊าฟเขาอยากทดสอบสิ่งที่เขาสงสัย

ว่าเป็นจริงหรือแค่ความบังเอิญช๊าฟจึงมองไปที่ตาของหมอ

{เดินไปใส่กลอนประตูห้องแล้วมายืนนิ่งๆข้างเตียงผม//ช๊าฟ}

คุณหมอเดินไปใส่กลอนประตูและเดินมายืนนิ่งๆข้างเตียงของช๊าฟ

//นี้มันเรื่องจริงเราบังคับคนได้เรามีพลังจิตช๊าฟพรึมพรำในใจ

{คุณหมอถอดเสื้อผ้าออกให้หมด//ช๊าฟ}

คุณหมอรูปหล่อผิวเข้มหน้าคมค่อยๆถอดเสื้อด้านนอกออกตามด้วยถอดเน็กไทด์ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตแขนยาวจนหมดแล้วถอดเสื้อเชิ้ตตัวนั้นไว้ที่พื้น

เผยแผงอกที่แน่นหัวนมดำเมี่ยมรูปร่างเหมือนนักมวยเลยมีรอยสักที่หน้าอกซ้ายแบบสักแฟชั่นดูแล้วยั่วอารมณ์ตัณหาของช๊าฟเป็นอย่างมาก

คุณหมอเริ่มปลดเข็มขัดแล้วค่อยๆถอดกางเกงออกจนตอนนี้คุณหมอสุดหล่อเหลือเพียงแค่กางเกงในตัวเดียวและเป็นด่านสุดท้าย

คุณหมอใช้นิ้วมือทั้งสองข้างสอดเข้าไปยังขอบกางเกงในแล้วค่อยๆถอดมันออกมาเผยให้เห็นก้อนเนื้อสีเข้มที่กำลังหลับใหลอยู่

{คุณหมอหันหลังครับ//ช๊าฟ}

แน่นอนไอดุ้นนั้นช๊าฟมีอยู่แล้วเขาไม่ต้องการ  สิ่งที่ช๊าฟปรารถนามาตลอดคือก้นที่มีรูตูดแน่นๆให้เขาชำแหลกมันออก

ช๊าฟมองไปยังแก้มก้นที่แน่นๆนั้นด้วยความพึงพอใจ

{คุณหมอหันหน้ามาต่อจากนี้คุณหมอจะอยู่ในภวังค์ใต้การควบคุมของผมคุณหมอต้องทำตามสิ่งที่ผมบอกทุกอย่างแล้วเมื่อผมดีดนิ้วคุณหมอจะลืมหมดทุกเรื่องจำได้เพียงเรื่องที่มาตรวจผมเท่านั้น//ช๊าฟ}

“คุณหมอช่วยถอดเสื้อผ้าให้ผมที”ช๊าฟพูดสั่งคุณหมอออกไปหลังจากเขาได้ใส่ความคิดลงไปยังจิตใต้สำนึกของคุณหมอ

คุณหมอถอดเสื้อผ้าของช๊าฟออกจนหมดเผยให้เห็นท่อนซุงขนาดเก้านิ้วดีดพึงออกมาจากกางเกงตอนนี้มันแข็งตัวเต็มที่แล้ว

“คุณหมอเอาปากมาดูดหน่อยสิครับ”ช๊าฟสั่งต่อ

ตอนนี้คุณหมอสุดเข้มกำลังดูดปากกับคนไข้ของเขาอย่างดูดดื่มเล้าร้อน

ช๊าฟจับคุณหมอลงไปยังเตียงนอน

“เดียวผมทำเอง”ช๊าฟเอ่ย

ช๊าฟเริ่มจากไซร้ต้นคอของคุณหมอลามลงมายังแผงอกแล้วไปดูดเม้มที่หัวนมจนคุณหมอสั่นระริกเพราะเขาคงไม่เคยโดดดูดในจุดนี้มาก่อนช๊าฟใช้ลิ้นตวัดรัวๆไปยังก้อนเม็ดก้อนนั้นจนคุณหมอครางออกมา

“คุณหมอห้ามมีเสียงเล็ดลอดออกมานะครับเดียวมีคนได้ยิน”ช๊าฟกำชับ

ช๊าฟเลื้อยลงมาจนถึงหน้าท้องที่ประกอบไปด้วยกล้ามหน้าท้องที่เป็นลอนสวยงามช๊าฟละเลงลิ้นไปยังแผงกล้ามที่แข็งแกร่งราวกับลูกระนาดนั้นสลับกับการขบกัด

จนหมอบิดตัวไปมา แล้วเพลออ้าปากขึ้นแต่เพราะช๊าฟกำชับไว้แล้วว่าห้ามส่งเสียงช๊าฟจึงยัดท่อนซุงของเขาเข้าปากหมอจนหมอสำลัก

“ดูดแบบไอติมครับหมอห้ามกัดใช้ลิ้นมาดุนๆอยู่บริเวณหัวครับ” ช๊าฟสั่ง

คุณหมอดูดเหมือนเด็กดูดไอศกรีมและใช้ลิ้นดุนๆที่หัวควยของช๊าฟช๊าฟเสียวจนตัวบิดงอ

“หยุด”ช๊าฟสั่งเพราะกลัวจะแตกก่อนคุณหมอดูดดีเกินคาดแต่ช๊าฟไม่ยอมแตกแน่ๆเพราะเขาต้องเผด็จศึกหมอให้ได้เสียก่อน

คุณหมอหยุดชะงักในขณะที่ควยขนาด9นิ้วยังคาอยู่ในปาก

ช๊าฟค่อยๆดึงควยออกจากปากแล้วลงไปยังขอบเตียงยกขาของคุณหมอขึ้น

“คุณหมอครับจับขาไว้”ช๊าฟสั่งให้คุณหมอจับขาทั้งสองข้างของตัวเองยกขึ้น

ช๊าฟค่อยๆแหวกแก้มก้นทั้งสองข้างของคุณหมอออกจากกันเผยให้เห็นรูสวาทสีดำเข้มที่ปิดสนิทเหมือนกับว่ามันไม่เคยผ่านอะไรมา

“คุณหมอมีเมียมีลูกยังครับ”ช๊าฟถามคุณหมอ

“มีแล้วครับ”คุณหมอตอบ

ช๊าฟยิ้มอย่างเพิ่งพอใจเพราะรูที่อยู่ตรงหน้าไม่เคยผ่านดุ้นของใครมาแน่นอน  ช๊าฟค่อยๆใช้นิ้วชี้ดันแทงเข้าไปยังรูสวาทของคุณหมอ

แรงกดของหูรูดรูของคุณหมอบีบรัดนิ้วของช๊าฟอย่างรุนแรงจนช๊าฟรู้สึกได้เมื่อหูรูดเริ่มคลายช๊าฟจึงใส่นิ้วที่สองลงไป

ช๊าฟเล่นอยู่อย่างนั้นจนตอนนี้รูของคุณหมอสามารถรับนิ้วของช๊าฟได้สี่นิ้วเป็นการเปิดทางก่อนที่จะได้รับท่อนซุงของช๊าฟเข้าไป

“คุณหมอมีถุงยางหรืออป่าว”ช๊าฟถามคุณหมอ

“ไม่มีครับ”หมอตอบกลับ

เมื่อช๊าฟได้ยินเช่นนั้นจึงตัดสินใจเสียบสด(ไม่ควรทำตามนะครับ)จากนั้นช๊าฟก็หยิบวาสลีนในกะเป๋าของพี่มะขินเพราะพี่มะขินเป็นคนชอบทาผิวบำรุงผิวเป็นประจำ

ช๊าฟชโลมวาสลีนไปยังรูตูดของคุณหมอและควยของตัวเขาเอง  จากนั้นช๊าฟก็ค่อยๆแหวกแก้มก้นของคุณหมอ ออกแล้วดันควยขนาด9นิ้วของเขาเข้าไปทีละนิด

มันเข้ายากมากเพราะคุณหมอเกร็งอยู่ตลอด

{คุณหมออย่ากร็งครับค่อยๆผ่อนคลายแล้วเบ่งช่วยผมหน่อยนะครับ//ช๊าฟ}

เมื่อช๊าฟป้อนข้อมูลเข้าไปหมอก็ไม่เกร็งและพยายามเบ่งเพื่อช่วยช๊าฟช๊าฟค่อยๆดันท่อนซุงของเขาเข้าไปที่ละนิดจนหัวควยผลุบเข้าไปแล้ว ช๊าฟถอนหายใจเพราะหูรูดของคุณหมอบีบรัดแรงมากช้าฟจึงก้มลงไปดูดหัวนมคุณหมอจนเคลิ้มช๊าฟใช้ช่วงที่คุณหมอเพลอดันควยเข้าไปที่เดียวมิดด้ามคุณหมอตาเบิกโพรงน้ำตาไหลพรากแต่ไม่ร้องออกมาเพราะช๊าฟสั่งไว้อยู่จึงไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมาหลังจากนั้นช๊าฟก็เริ่มซอยช้าๆเนิบๆเพื่อให้คุณหมอเคลิ้ม  ไปกับลีลาการเย็ดของเขา

ตอนนี้คุณหมอเหมือนไม่รับรู้อะไรอีกแล้วเหมือนเหม่อลอยอยู่ในภวังค์ช๊าฟจึงได้ใจเริ่มซอยเร็วขึ้นเรื่อยๆสลับกับก้มลงไปดูดปากกับคุณหมอไปด้วย

“เชี้ยยยมันชิบหายไม่คิดว่าฝันจะเป็นจริงตูดชายแท้ๆนี้แม่งมันสุดๆ’ช๊าฟพรึมพรำในใจ

อื้มมม อึกกก เอือกกกก เสียงครางจากลำคอของหมอและของช๊าฟสลับกันไปมาเพราะกลัวว่าคนจากด้านนอกจะได้ยิน

ช๊าฟซอยสักพักก็เหมือนกับกำลังถึงจุดสูงสุดของเขาจึงจับคุณหมอเล่นท่าใหม่โดยให้คุณหมอก้มหน้าจับขอบเตียงแล้วโก้งโค้งก้นขึ้นท่านี้มันเข้าได้ลึกจริงๆ

ช๊าฟซอยแรงๆอีกไม่นานก็เหมือนน้ำแห่งความปรารถนามาจ่ออยู่ที่หัวควยของเขาแล้วจากนั้นจากนั้นนน อ๊าๆๆๆๆๆๆน้ำแห่งแรงปารถนาสีขาวข้นก็ถูกฉีดผ่านไปยังลำใส้ใหญ่ของคุณหมอเป็นที่เรียบร้อยช๊าฟซบลงไปที่หลังจากนั้นช๊าฟก็ค่อยๆดึงท่อนซุงของเขาออกจากรูสวาทของคุณหมอ “บล็อก”เสียงก้องกังวานหลังจากที่ท่อนซุงของช๊าฟได้ออกมาจากรูสวาทหมอจนหมดมันตามมาด้วยน้ำเงี่ยนสีขาวปนแดงไหลย้อนออกมาตามง้ามขาแสดงถึงความบริสุทของผู้ชายแท้ๆที่ได้ถูกพรากไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“คุณหมอไปอาบน้ำล้างตูดให้สะอาดแล้วกลับมาแต่งตัวให้เรียบร้อย”ช๊าฟสั่งพร้อมกับเข้าไปชำระร่างกายกับคุณหมอในห้องน้ำ

เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจช๊าฟก็แต่งตัวเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านส่วนคุณหมอก็แต่งตัวจนเสร็จก่อนหน้าช๊าฟเป็นที่เรียบร้อยแล้วยืนรออยู่ข้างเตียง

ช๊าฟนั้งลงทีเตียงแล้ว “ดีดนิ้ว”

“เอาคุณเปลี่ยนชุดตั้งแต่เมื่อไร”หมอถามแบบงงๆ

“ได้ครู่หนึ่งแล้ว’ ช๊าฟตอบไปยิ้มไป

“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” หมอตอบก่อนเดินออกไป

{กูเป็นอะไรวะเนี้ยทำไม่รู้สึกเจ็บๆแสบๆที่ก้นวะ#หมอ}

ช๊าฟมองหมอเดินออกไปจากห้องพร้อมรอยยิ้มแห่งการเริ่มชีวิตใหม่

“คุณช๊าฟเป็นยังไงบ้างคะป้าจะมาช่วยเก็บของกลับบ้านกันนะคะ”ป้านวลพูดพร้อมเดินเข้ามาเก็บข้าวของเพื่อพาช๊าฟกลับบ้าน

ช๊าฟนั้งอยู่บนแท็กซี่ชิ้ดขอบประตูมองแสงไฟตามท้องถนนยามค่ำคืนของมหานครที่ไม่เคยหลับ

“ชีวิตใหม่โลกใหม่ของช๊าฟเกิดขึ้นแล้วนะครับไม่ต้องห่วงลูกแม่คนนี้แล้วนะครับ…..”ช๊าฟพลึมพลำในใจดั่งขนนกที่เพิ่งร่วงหล่น

Restart……