แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ChuckNguyen เมื่อ 2023-9-1 00:12
เนื้อเรื่องเหตุการณ์สถานที่หน่วยงานวิชาชีพภายในเรื่องเป็นแค่เนื้อหาสมมุติเกิดจากจินตนาการความบ้ากามของผู้แต่งเพียงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาชี้นำ ชักจูงการกระทำใด ๆ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ‘เป็นอย่างสูง’
ไม่อนุญาตให้ก๊อปปี้! หากต้องการดัดแปลงเนื้อเรื่องหรือนำเนื้อเรื่องไปใช้กรุณาทักแชทมาจะพิจารณาเป็นเคสๆไป#ใจเขาใจเรานะพี่ ผลงานใครใครก็ห่วง ใครไม่ห่วงตะผมห่วงง่ะะะ ｡ﾟ･ (>﹏<) ･ﾟ｡
เหนือสิ่งอื่นใดทุดคนสามารถติชมได้ยังไงผมก็ยังอ่อนประสบการณ์มากกกในการเขียนเรื่อง ใครอ่านแล้วสะดุดตรงไหน หรือขาดช่วงขาดอารมณ์จุดใดฝากเพื่อน ๆ พี่ ๆ ทั้งหลายแนะนำชี้แนะด้วย ผมถือว่าเป็นเกียรติอย่างสูง ที่ได้เติมน้ำลงแก้ว
ด้วยรักจาก
ChuckNguyen
เรื่อง สองโจรปล้นใจ กับ คุณพ่อดุ้นใหญ่
ตอนที่ 1 พ่อไปทำงานเป็นเหตุ
กร อดีตทหารเกณฑ์ที่ถูกเมียทิ้งพร้อมกับมอบลูกชายวัยไม่กี่ขวบให้ดูแล ด้วยเหตุนี้เลยทำให้เขาจำต้องเลือกทำงานตามเวลาสะดวกโดยผันตัวมาทำงานแบบเวิร์คฟรอมโฮมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เพื่อง่ายต่อการเลี้ยงลูกและหาเงินเลี้ยงชีพไปพร้อม ๆ กัน ตัวเขานั้นได้ตัดสินใจย้ายมาอยู่บ้านบริเวณชานเมืองอันเป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายของพ่อแม่ยกให้กับตนก่อนพวกท่านจะลาลับโลกไป และอย่างที่เรารู้กันว่าการทำงานอยู่บ้านนั้นอาจต้องมีเข้าประชุมบ้างเดือนละครั้งสองครั้ง วันนี้เองก็เป็นวันนั้น คุณพ่อมือใหม่เลยนอนซุกลูกวัยใสอยู่บนเตียง
“อือ” เสียงขัดใจดังขึ้นแทบจะในทันที่เมื่อกรไหลสันจมูกไปตามซอกคอของคนนอนตะแคงในอ้อมกอดก้มตัวสูดดมกลิ่นหอมอ่อน ๆ เกลี่ยหน้าลงท้ายทอยอย่างหลงใหล ก่อนจะลืมตามองผิวขาวเนียนราวกระดาษจนเผลอเอ่ยความในใจ “จะขาวอะไรขนาดนั้นครับลูกพ่อ น่ารักอย่างเดียวไม่พอหรือไง หือ” ในขณะที่กรกำลังพิจารณาเด็กน้อยที่นอนหนุนแขนอยู่จู่ ๆ เขาก็พลิกกายคว่ำตัวนอนหงายออกจากอกไปอีกด้าน เหมือนกับเอือมระอาเสียงลบกวนเวลานอนเสียจริง กรอดขำความน่ารักของเด็กตัวเล็กไม่ไหว ก่อนจะยันกายลุกขึ้นมาคล่อมตัวพยายามจับขาทั้งสองข้างให้คล้องกับเอว แล้วค่อยวางมือไว้ข้างศีรษะผู้เป็นลูก เด็กน้อยได้แต่ถูกคุณพ่อหอมแก้มฟอดใหญ่ สลับซ้ายที่ขวาที่อย่างจำนน เรียกเสียงหัวเราะแรกในเที่ยงวันเลยก็ว่าได้
“ฮ่า ๆ ป๊าเอกจั๊กจี้ หยุดด”
“หืม เดี๋ยวนี้ห่วงตัวเหรอเรา ป๊าแตะนิดแตะหน่อยไม่ได้ เดี๋ยวจะหอมจนกว่าแก้มจะแดงเลย”
ไม่พูดเปล่ากรยังกดจมูกสูดหายใจหอมแก้มอีกฟอดใหญ่ เม้นปากบนผิวกายจนเกิดรอยแดงจาง ๆ ขึ้นจริง ๆ
“เด็กดื้อ ต้องโดนทำโทษ” เขาเอ่ยพลางสอดแขนจับเอวน้องเอกให้ลุกขึ้นทั้งที่ยันเข่าอยู่ เด็กน้อยตกใจตาโตรีบยกแขนโอบคอพ่อทันที ผู้เห็นเหตุการณ์กลับยิ้มแฉ่งดวงตาเหลือกไปมาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ‘ป๊าไม่รู้ไม่ชี้’ น้องเอกสะบัดหน้าหนีคร้านจะเจรจา ‘ป๊าไม่สนใจผมก็ไม่สนใจ’ กรเริ่มขยับหน้าเข้าใกล้อีกคนเอาแต่เอียงไปทิศตรงกันข้าม เขาเลยต้องคิดแผนอ้อน
“จุ๊บกับพ่อหน่อยนะเอก”
“เอกไม่เห็นในทีวีเหรอ ถ้าเด็กเจอเรื่องตกใจเขาจะจุ๊บกัน”
คนบนตักเอียงคอสงสัยในตาเป็นประกาย เป็นเชิงว่า ‘เหรอ’ น้องเอกก็เกิดความรู้สึกอยากจุ๊บ
“ใช่ ใคร ๆ เขาก็ทำกัน”
“งั้นน้องเอกอยากจุ๊บ” น้องเอกอยากจุ๊บเองหรือเป็นแผ่นผู้ใหญ่แอบเนียนจุ๊บเด็กกันแน่ กรเมื่อได้โอกาสก็รีบนาบปากลงกับลูกอย่างไม่ลังเล เมื่อเจ้าตัวรู้ว่าถูกลอกเข้าให้ก็รีบขยับหนี
“ป๊าอะ โกหกน้องเอก” มือเล็กพยายามปัดป่ายพลักอกผมให้ออกห่าง
ทว่าการขยับตัวของลูกชาย ทำให้บั้นท้ายเสียดสีกับควยผู้เป็นพ่อไม่รู้ตัว ร่องตูดของน้องเอกถูไถพอดิบพอดีกรอดใจไม่ไหวเผลอสวนเอวตอบโต้เบาเบา ก็ให้เกิดความเสียวอยากกระแทกแรง ๆ กลับไป ถ้าไม่ติดที่สวมกางเกงบอลเพียงผืนเดียวเดียวอยู่ ปานนี้ควยเขาคงชี้โด่ทิ่มเข้าร้องก้นลูกแล้วแน่ ๆ ‘ไม่ได้ จะมาตื่นตอนนี้ทำเหี้ยอะไร’ กรรีบกัดฟันขมอารมณ์ความเงี่ยนเอาไว้ จนลูกชายถามด้วยความแปลกใจ
“พ่อเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” กรที่ได้ยินคำถามก็พอจะดึงสติกลับมา
“เปล่าครับ ตื่นแล้วก็ไปล้างหน้าแปรงฟันนะครับ” เด็กไม่รู้ประสีประสาพยักหน้ารับงึก ๆ แล้วก้าวลงจากตักของพ่อกระโดดลงจากเตียงไป โดยไม่ทันสังเกตว่าอวัยวะส่วนล่างของกรพองตัวพร้อมสู้รบแล้ว ยิ่งเห็นก้นขาวเนียนงอน ๆ เสียดสีกันเดินไปอารมณ์เงี่ยนง่ามก็ปะทุ อยากกระฉากกางเกงออกแล้วกระแทกควยแรง ๆ ใส่ตูดนั้นให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยจริง ๆ เรื่องทะลึ่งตึงตังผุดวนขึ้นมาภายในหัว จนตัวต้นปัญหาหายวับไปในห้องน้ำ อาการหื่นกามจึงบรรเทาลงบ้าง สายตากรจ้องมองน้องชายผ่านกางเกงอยู่นาน ‘น้ำกามเลอะหมดละกู’ เขาหันซ้ายหันขวามองหาที่คาดว่าจะพอมีอยู่แต่กลับไม่เจอเลยสักตัว 'อยู่ไหนหมดวะ' กรหัวเสียเดินไปยังตู้เสื้อผ้า ยังไม่ทันได้เปิดเข้าก็เจอเสื้อผ้าในตะกร้าก้องใหญ่ตอนแรกไม่เอะใจเท่าไหร่ แต่พอเปิดตู้ก็พบว่าเหลือเพียงสูทไปทำงานไม่กี่ชุด เมื่อวานลูกไม่มีกางเกงใส่นอนก็เป็นเพราะตัวเขาเอง กรนึกเจ็บใจไม่รู้จะโทษลูกหรือตัวเองดีที่ไม่ยอมสักผ้าจนนำมาซึ่งควยที่แข็งโป๊กอยู่อย่างงี้ อยากเย็ดโว้ยยย เงี่ยนจะตายห่าอยู่แล้ว
ผ่านมาถึงเที่ยงวันแล้ว ผมเพิ่งทำอะไร ๆ เสร็จ แต่ที่ไม่เสร็จก็เอาน้ำออกหนิแหละ ต้องรีบมาทำกับข้าวให้ลูก กะว่าจะกลับไปชักต่อสักแป๊บ แม่งก็ใกล้เวลาที่รถบริษัทจะออกมารับ ผมจำใจใส่เสื้อผ้า เดินออกมารอรถโดยที่อุ้มน้องเอกให้มาส่ง บังเอิญเจอพี่ ‘พง’ รุ่นพี่ทหารอยู่ข้างบ้านเดินสวนกันพอดี
“จะออกไปแล้วเหรอวะ”
“อือ รถจะมารับแล้ว ผมฝากลูกด้วยนะพี่”
“เอ่อ กูถึงได้มานี่ไง โทรปลุกกูแต่เช้า จริง ๆ เลยนะมึง” พงกล่าวด้วยรอยยิ้มกับความเป็นห่วงลูกของรุ่นน้อง
“ขอโทษวะพี่ ผมกลัวไม่มีใครดูลูกให้”
“ไม่เป็นไรถึงไม่บอกกูก็มา มะเอก อยู่กับลุงดีกว่า” คนถูกถามมีท่าทีงงเล็กน้อย ทว่าเป็นผู้เป็นพ่อกลับอดใจไม่ได้ที่จะหอมแก้มลูก ก่อนจะยื่นน้องเอกให้พงที่เอาแขนรอรับไว้อยู่แล้ว
“อยู่กับลุงพงก่อนนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าพ่อจะรีบกลับมา”
“เอ่อ ๆ ไปได้ละ กูจะแดกเบียร์” พงพูดพลางยกมืออีกข้างโชว์ของที่ซื้อมา
“แต่บ่ายเลยนะพี่”
“มันแน่อยู่แล้วยันเช้าเลยกูบอก ไอ้นี่ไปได้ละมั้งนั้นรถมาละนะ”
“บ๊าย บาย” น้องเอกโบกมือลาผู้เป็นพ่อเมื่อรถเคลื่อนตัว กรอยู่บนรถพลางหันหลังมองรุ่นพี่ทหารเดินไปยังโต๊ะหินอ่อนใต้ต้นไม้ข้างบ้านที่มีเพื่อนแกสองสามคนนั่งรออยู่แล้ว หวังว่าจะไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นนะ
“ทำไมไอ้กรมันเห่อลูกจังวะ”
“เหมือนพ่อมันขนาดนั้นจะไม่ให้เห่อได้ไง”
“นี่” คำพูดพร้อมกับสายตาทั้งสองจับจ้องไปยังบุคคลที่กำลังเดินอุ้มเด็กเข้ามา ครั้นเมือรู้ว่ามีคนมองก็ขยับปาก
“อะไร” พงเอ่ยอย่างงุนงงก่อนจะก้าวขานั่งลงตรงข้ามเพื่อนของตน
“มึงก็มีลูก แต่ทำไมไม่กอดไม่หอมอย่างไอ้กรบ้างวะกูสงสัย”
“กูว่านะ” เพื่อนอีกคนยกขาขึ้นม้าหินอ่อนแล้วสั่นมืออย่างกับคนคิดอะไรออก
“ไอ้พงมันเอาแต่ตอกสาวจนลืมลูกมันแน่เลยวะ” น้ำเสียงที่เอ่ยติดตลก
“เอ่อ วะ เมื่อคืนกูเห็นได้เต็มไม้เต็มมือด้วยนะโว้ย ฮิ้ววว” อีกคนเสริมตามระเบิดเสียงหัวเราะออกมาพร้อมกัน
“ตอกเหี้ยไร แดกเบียร์ไปสัตว์พูดมาก” เขาพูดพลางลากสิ่งมึนเมาที่ซื้อมาวางบนโต๊ะ
“ลุงพงครับ น้องเอกไปดูการ์ตูนได้ไหมครับ”
“อืม เอาสิ” ยังไงซะอยู่ไปก็ไม่ได้ทำอะไรรั้งจะได้ยินสิ่งหยาบคายแล่นเข้าหัว พงจึงอุ้มเด็กลงจากตักก่อนเจ้าตัวเล็กจะเดินดุ๊กดิ๊กเข้าไปในบ้าน
“ขาวจั๊วะน่าเย็ดสัตว์วว ไอ้กรไม่ใส่กางเกงให้ลูกมันไมว๊ะะ”
“ขี้เกียจมั้ง เมื่อเช้ามันโทรมา กูได้ยินเสียงเครื่องซัก” พงยกขวดเบียร์มากระดก แล้วเอ่ยต่อ “อย่าว่าแต่มันเลยขนาดกูยังบอกให้ลูกมาใช้เครื่องซักผ้าบ้านมันแทบทุกวัน”
“มา ๆ เอ๊าซน!”
เสียงพูดคุยดังเซ็งแซ่อึกทึกครึกครึ้นผู้คนเดินผ่านไปเดินผ่านมาก็เข้ามาจอย บรรยากาศยิ่งดึกยิ่งคึก พรรคพวกยิ่งเยอะยิ่งสนุก เสียงยามมืดเริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ จนเด็กที่นอนหลับรู้สึกตัว ทว่ากลับไม่ใช่เสียงพูดคุยที่ทำให้เขาตื่น หากลองเอียงหูตั้งใจฟังดูดีดีจะได้ยินเสียง ก๊อกแก๊ก ๆ ดังขึ้นเป็นบางจังหวะ ‘เอ๊ะเสียงอะไร’ เด็กน้อยคิดอยู่ในใจ ด้วยความสงสัยทำน้องเอกลุกไปหาต้นเสียงตามประสาวัยอยากรู้อยากเห็น เพียงไม่กี่ก้าว เด็กน้อยก็เห็นหน้าต่างบานปิดเปิดแง้มไว้ เจ้าตัวเล็กเกิดความคลางแคลงใจ ‘ลุงพงเปิดไว้เหรอ’ เพราะเป็นคนสุดท้ายที่มาส่งเข้านอน ในขณะที่กำลังจะหมุนตัวลงไปถามเพื่อนของพ่อให้กระจ่างอยู่นั้นไฟบ้านชั้นสองก็ดับลงพร้อมกับน้องเอกที่ซนอะไรเข้าอย่างจัง
“ว่าไงจ๊ะ หนูน้อย”
เด็กน้อยจับหน้าผากแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองช้า ๆ ผ่านเป้ากางเกงแล้วค่อยค่อยลามไปหาลำตัวแผนอกใบหน้าที่สวมหมวกดำคุ้มทั้งหัว
“พี่เป็นโจรเหรอครับ ทำไมแต่งตัวเหมือนในทีวีที่น้องเอกดูเมื่อเช้าเลย” เด็กน้อยเอ่ยถามด้วยความใสซื่อตามที่เมื่อเช้าเปิดโทรทัศน์ดูบังเอิญเปิดเจอช่องข่าวเขาเตือนช่วงนี้มีขโมยขึ้นบ้านบ่อย แต่มันยากเกินกว่าเด็กที่จะเข้าใจ คนตัวโตได้ยินก็ย่อเข่าลดตัวมาอยู่ในระดับเดียวกันพลางไล่มือจับต้นขาของเด็กแล้วตอบ
“แล้วน้องเอกคิดว่าใช่หรือเปล่า” เขาคิดอยากจะสัมผัสมันด้วยมือเปล่าซะแล้ว
“น้องเอกจำภาพคนในทีวีได้ เอ๊ะแต่ไปถามลุงพงก่อนดีกว่า”
โจรร้ายรีบจับแขนของเด็กไว้แล้วเอ่ยโกหกในทันที
“ลุงพงเหรอ ก็ลุงพงไงที่บอกให้พี่มาเล่นกับน้องเอก” ผู้ร้ายกุเรื่องพูดโป้ปดให้เด็กหลงเชื่อ
“เหรอครับ” น้องเอกถามด้วยแววตาเป็นประกาย ทั้งวันไม่มีคนเล่นด้วยเลยคอยเชื่ออย่างง่ายดาย
“ครับงั้นเรามาเล่นกันเลยดีกว่า” เขากล่าวพลางรั้งเอวซุกไซร้ซอกคอขาวของเด็กเล็กอย่างหื่นกระหาย เลื่อนมือถอดเสื้อผ้าผื่นเดียวที่ปกปิดร่างกายของน้องเอกออก แล้วตามมาด้วยการถอดถุงมือถอดหมวกตัวเองเผยให้เห็นใบหน้าอันหล่อเหลาแผงความเจ้าชู้เอาการไว้ เขารีบถอดเสื้อต่อด้วยกางเกงออกอย่างไม่ลังเล โอ้อวดร่างกำยำเป็นมัดกล้ามให้ได้เห็น น้องเอกที่มองทุกการกระทำอย่างมึนงงว่า เรากำลังจะเล่นอะไรกันนะ โจรร้ายถกกางเกงในโชว์น้องชายขนาดใหญ่ดีดตัวออกมาจากใต้ร่มผ้าผงะตัวงึกงึกต่อหน้าเด็ก แล้วขยับตัวเข้าใกล้บริเวณปากเล็ก
“อมซิครับน้องเอก อร่อยมากเลยนะ”
“แต่น้องเอกไม่อยากเล่น”
“ถ้าน้องเอกเล่นอมควยพี่แล้วมันจะมีน้ำไอติมออกมาด้วย น้องเอกไม่อยากทานเหรอครับ”
“จู๋มีน้ำไอติมด้วยเหรอครับ น้องเอกอยากกิน แต่ทำไมจู๋พี่มันใหญ่อะ น้องเอกไม่รู้ทำ”
เขาจับลำส่งหัวควยเข้าริมปากอย่างอดใจไม่ไหวกดข่มอารมณ์ไว้
“ทำเหมือนตอนน้องเอกเลียไอติมนั้นแหละครับ แค่อย่าให้โดนฟัน” ปากเล็กพยายามอมปายหัวควยอย่างทุลักทุเลจนน้ำเยิ้มเลอะปากเพิ่มความเสียวซ่านให้กับคนมองเด้งเอวยัดควยเข้าปาก
“อือ!”
“อ๊าา…อย่างงั้นแหละครับน้องเอกเก่งมาก อมลึก ๆ อีกครับ ชี๊ดด โอ้ยเสียวเชี้ยเชี้ยเลย” ปากสบถมือก็จับหัวเด็กกดอมควยจนมิด เขาทดต่อความเงี่ยนไม่ไหวตัดสิ้นใจอุ้มน้องเอกขึ้นมาดูดปาก แทรกลิ้นตามเรียวฟันตักตวงเอาความหวาน เดินอุ้มแตงทั้งอย่างนั้นไปที่เตียง ควยก็ถูร่องก้นเพิ่มความเงี่ยนเข้าไปอีก เขาวางเด็กเล็กไว้บนเตียงไซร้ซอกคอลงมาเรื่อย ๆ แล้วมาหยุดลงที่หัวนมอมชมพูออกแรงกัดจนเป็นรอยแดง
“อ๊ะ อ๊ะ เจ็บ พี่ครับ น้อง อะ เอก รู้สึกแปลก ๆ ”
“เสียวเหรอครับ” เขาพูดพลางลากลิ้นลงไปส่วนแกนกายเด็กที่แข็งชูชันก่อนจะครอบปากอมเลีย
“อ๊ะ อ๊า อ๊ะ อ๊ะ พี่ครับ น้องเอกปวดฉี่ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาา” น้ำขาวขุ่นแตกในโพรงปาก ‘หวานโคตร’ โจรร้ายรีบก้มประกบแลกน้ำให้น้องเอกลิ้มรสน้ำกามเป็นครั้งแรก
“อือ…อ๊า”
เขายกขาทั้งสองของเด็กชี้ฟ้าแหย่ลิ้นเข้ารูตูดอย่างหื่นกระหาย ปล่อยให้น้ำกามที่หลงเหลือภายในปากหล่อลื่นสอดนิ้วหยาบกร้านขยายรู โลมเลียทั่วร่างกายปุกเล้าอารมณ์อย่างต่อเนื่อง มืออีกข้างก็แหย่เข้ารูเบิกทาง มือเล็กพยายามแปะป่ายให้ออกห่างเพราะต้านทานกับความรู้สึกวาบวับไม่ไหว มือหนาเลยรวบแขนทั้งสองไว้เหนือศีรษะ ป้อนรสจูบอันดูดดื่มให้หยุดขัดขืน
“อือ อ๊ะ อ๊า”
มือด้านล่างก็เพิ่มจากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้วจากสามนิ้วเป็นสี่นิ้ว! แท่งเข้าแท่งออกระรั่ว และเมื่อรับรู้ได้ถึงรูที่ขยายพร้อมแล้ว เขาก็จับแกนกายขนาดใหญ่ฟาดกับรูเล็กแดงระเรื่อถูไถกับร่องก้นปากก็ประกบเล้าโลมไม่ให้เด็กตกใจ ค่อย ๆ เสือกหัวควยบานเยิ้มแทรกผ่านรูทวารอย่างเชื่องช้าช่วงชิงเอาความบริสุทธิ์มาเป็นของตัวเอา
“อือ อื้อ น้องเอกไม่เล่นแล้วไม่สนุกเจ็บ” เด็กน้อยพรากปากออกจากโจรพูดกระท่อนกระแท่นน้ำมูกน้ำตาไหล ผู้ใหญ่เลยอาศัยจังหวะนี้ดันควยพรวดเดียวสุดโคน
“อ๊า…อือ” แล้วรีบประกบปากปิดเสียงร้องคราง
เขาแช่อวัยวะค้างไว้ข้างในให้ได้ปรับตัว ควยก็เต้นตุบตุบอยู่ในรูทวาร
“ชี๊ด อ๊าสส ไม่ร้องไห้นะครับ เดี๋ยวน้องเอกก็จะสนุกจนขึ้นสวรรค์ ถึงตอนนั้นจะไม่มีแรงร้องครางข้าง ๆ หูพี่เอานะ” เขาพูดพลางเริ่มขยับเอวอย่างเนิบช้า ทำรอยจ้ำจี้ไปทั่วร่างมือก็จับขาพาดบ่า ก่อนจะรั้งเอวกระแทกควยกลับจนเกือบหลุดแล้วกระแทกเข้าไปใหม่
“งือ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า”
“ชี๊ด อ๊าส…แน่นสัตว์เลย ตอดดีฉิบหาย” เขาสวนเอวกับค่อยค่อยกระแทกเร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า” น้องเอกได้แต่ครางไม่เป็นภาษา รับความเสียวซ่านที่โจรหื่นกามมอบให้
“เมื่อกี้ มึงบอกว่าไม่สนุกเหรอ ห๊ะ” เขาเอ่ยพร้อมกับโหมกระหน่ำกระแทกเอวเข้าแรง ๆ
“อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า”
“เสียวหีไหมครับน้องเอก” โจรชั่วค่อย ๆ เผยสันดานดิบออกมาพลางส่งควยเข้ารูเย็ดไม่ขาดตกบกพร่อง ก่อนจะอุ้มน้องเอกขึ้นในท่าลิงอุ้มแตงแทงควยเข้ารั่วรั่ว
“อ๊า ๆ อ๊ะ” เด็กน้อยถูกกระแทกจนร่างกายโยกไปตามความแรง มือก็โอบคอผู้ใหญ่ตามธรรมชาติเพื่อรั้งร่างไม่ให้ร่วงลงไป
“เสียวควย สัตว์ ๆ ”
“อื้อ อือ” ปากเล็กถูกบดขยี้ได้แต่ร้องคราง อือ อ๊า ในลำคอ ส่วนล่างก็โดนควยขนาดใหญ่เสียดสีรูทวาร
โจรร้ายเริ่มไซร้ซอกคอ เลื่อนหน้ามากัดยอดอกที่แข็งชูชันเพื่อระบายความเสียวซ่านจากผนังลำไส้ที่บีบรัดควย
“นะ น้องเอก ปวดฉี่อีกแล้ว”
“ผัวก็จะแตกแล้ว” เขาจับต้นขาน้องเอกให้คล้องเอวแล้วก้มตัวลงเล็กน้อย ส่งท่อนควยเข้ารูเย็ดถี่ขึ้นเรื่อย ๆ
“อ๊ะ อ๊า จะแตกแล้ว ๆ ”
สองเสียงร้องครางประสานกันไปทั่วห้องพร้อมกับเสียงน่องตั่บตั่บ ๆ ๆ ๆ ดังระงม “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าสสสส อืม” โจรชั่วระเบิดน้ำควยเข้ารูเล็กจนมันเออล้นไหล่ลงตามง่ามขา น้องเอกก็แตกเองโดยที่ไม่ได้แตะอีกครั้ง นอนหายใจรวยรินอกกระเพื่อมในอ้อมกอดของผู้ใหญ่ โจรร้ายยังคงแช่ควยตุบตุบไว้อย่างงั้นปล่อยให้น้ำเงี่ยนไหล่เข้าสู่ตัวน้องเอกไม่หยุด เมื่อเห็นปากเล็กอ้าพะงาบ ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะทำเม้าท์ทูเม้าท์ช่วยหายใจ เขาหย่อนก้นลงกับพื้นส่งรสจูบอันดูดดื่มให้เด็กได้หายเหนื่อย ควยก็ยังไม่ยอมเอาออก ประคองให้น้องเอกนั่งอ้ารับควยอยู่อย่างนั้น เขาเกลี่ยจมูกหลังสันกรามอย่างหลงใหล
“ข้างในตัวน้องเอก แน่นควยพี่มากนะรู้ไหมหืม” พลางเอ่ยกระซิบเสียงกระเซ้าข้างหูกดจมูกห้อมแก้มเด็กที่กึ่งหลับกึ่งตื่นในอ้อมแขน
“นึกว่ามีเงินเยอะจนแบกใส่กระเป๋าไม่หมดที่ไหนได้ แม่งเย็ดเด็กอยู่นี้เอง” เสียงราบใครบางคนดังขึ้น จนโจรขึ้นบ้านต้องหันไปมอง
“ไอ้เมฆมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง”
“ทำไม กลัวจนควยหดหรือไง” พลางเหลือบมองไปยังส่วนที่ตัวเองไม่ยอมถอดออก
“ตามึงบอดหรือไงวะ ก็เห็นอยู่ว่าแข็งคารูขนาดนี้” ไม่พูดเปล่าเขายังส่วนเอวขึ้นไปหนึ่งที เสียงครางอือในลำคอเด็กก็ดังขึ้นทันที
“โอ๋ ๆ พี่แค่แท่งไว้เฉย ๆ ไม่ทำแล้ว” คำพูดพร้อมกับการกระชับคนในอ้อมกอดก่อนจูบหลังสันกรามเป็นการปลอบขวัญ
การกระทำที่เคืองลูกกะตากับน้ำเสียงอันฟาดหู ทำให้เขาอยากไปอยู่ตรงนั้นแทนไม่ใช่เพราะท่าทางเพื่อนห่วยแตกแต่เป็นเด็กในอ้อมแขนนั้นต่างหากที่ทำให้เขาอยากเย็ด “ไหนของ” สายตาเมฆยังจ้องมองคนในอ้อมกอดเพื่อน
“ไม่มี”
“งั้นก็ถึงส่วนแบ่งของกูแล้วซิ”
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ยังไม่ได้ตรวจคำผิด เพียงก๊อบปี้มาวางเท่านั้น อาจมีคำตกหล่นไปต้องขออภัย
แอบกระซิบ ขอขอบคุณ คุณญิงอบเชย มากนะครับที่ลบโพสต์ครั้งก่อนให้
| 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
