สมัครเข้าเรียน ลงชื่อเข้าใช้
จีโฟกาย.คอม หน้าแรก

surhatamitโปรไฟล์ของ http://www.g4guys.com/?69711 [บุ๊คมาร์ก] [คัดลอก] [RSS]

บล็อก

หลังจาก "เจอสิ่งที่อยากได้มานานในงานแฟร์"

ความนิยม 9เข้าชม/อ่าน 788 ครั้ง2022-12-7 12:03

ความจริง ที่จริงที่สุด ทำไมต้องมาพร้อมกับความเจ็บปวดด้วยนะ อุตส่าห์มีเวลาเตรียมใจตั้งนาน

เรื่องมันค่อนข้างเศร้า ก็เลยไม่อยากโพสในกระทู้ แต่ถ้าใครแวะมาอ่านแล้ว แสดงความคิดเห็นกันได้ตามอัธยาศัยเลยนะครับ ยินดีต้อนรับทุกความคิดเห็น อันที่จริง บ่อยครั้งที่ผมเขียนเล่า ก็เพื่อบำบัดตัวเอง เพราะเรื่องที่ได้เล่าออกไปมันจะลืม หรือเลือนลางลง 

เจอสิ่งที่อยากได้มานานในงานแฟร์ >>> (http://www.g4guys.com/thread-133477-1-1.html)

หลังจากนั้น ...

หลังจากที่ผมได้เจอ 'โก้' อีกครั้งที่งานเกษตรแฟร์เมื่อหลายปีก่อน ผมต้องข่มจิตใจและยับยั้งมือของตัวเองไม่ให้กดโพสความในใจออกไปบนโลกโซเชียลราวคนบ้าเสียสติ ทั้ง ๆ ที่ผมเพิ่งจะได้โมกให้ผู้ชายคนแรก ๆ ในชีวิตที่แอบชอบ และแอบเก็บเข้าเอาไว้ในหัวใจมาตลอดหลายปี ผมแปลกใจมากเลยนะที่ตัวเองยังคงครองสติ ดำเนินชีวิตเหมือนปกติสุขต่อมาได้ ภายในหัวใจของผมร้อนรุ่มราวดวงอาทิตย์ ที่มีการระเบิดฟิวชันทางอารมณ์เกิดขึ้นทุก ๆ วินาที เพราะสำหรับผม โก้ไม่ใช่แค่ ความใคร่ หรือ ความสนุกเพียงชั่วครู่ แต่เขาคือทุกอย่างในช่วงชีวิต ม.ปลาย ของผมเลย เมื่อนึกถึงช่วงชีวิต ม.ปลาย มันมีภาพโก้อยู่เคียงข้างผมตรงนั้นเสมอ ความทรงจำดีๆ ร้ายๆ นับร้อยนับพันผุดขึ้นมาจนแทบจะหลั่งน้ำตา ผมไม่เคยลืมคำพูดของโก้ในช่วงเวลานั้นเลย ที่เขายอมให้เพื่อนกระเทยในโรงเรียนมาแกล้งเล่นแกล้งกอด ยกเว้นผม "เพราะกูรู้ไงว่ามึงคิดจริงจังกับกู กูเลยให้ไม่ได้นะ" ผมตกหลุมรักความสุภาพบุรุษของมันอย่างหัวปักหัวปำ และเมื่อเราอยู่ ม.6 ใกล้เวลาที่ต้องแยกจากกัน โก้ถึงจะเริ่มยอมให้ผมได้กอดมันบ้าง นั่นยิ่งตอกย้ำให้ผมรู้สึกว่าตนเองพิเศษ โก้เคยพูดปกป้องผมด้วยซ้ำ ในตอนที่เพื่อนคนอื่นเพิ่งจะมารู้ว่าผมชอบโก้ ก็เลยล้อผมด้วยเสียงดังเวลาโก้เดินผ่านมา แล้วโก้ก็หันกลับมาพูดตอบว่า "เออ แล้วไงวะ กูรู้ก่อนพวกมึงอีก บิ๊กมันชอบกู..ตั้งแต่ ม.1 แล้ว" 

ชื่อ 'โก้' ที่ใครๆใช้เรียกมัน ผมก็เป็นคนตั้งให้ด้วยซ้ำ ตามภาษาเด็กมัธยมที่ชอบเรียกเพื่อนด้วยฉายา และที่มันทำให้ผมประทับใจมากขึ้นไปอีก คือ นับตั้งแต่นั้น โก้แนะนำตัวเองด้วยชื่อ โก้ ทุกครั้ง จนเหลือแต่คนที่บ้าน เพื่อนที่รู้จักมันก่อน ม.1 และแฟน เท่านั้น ที่รู้ว่าชื่อเล่นจริงๆของมันคืออะไร

ผมเพิ่งมาตระหนักได้ในเช้าวันถัดมาว่าสิ่งที่โก้ขอเมื่อคืน มันเหี้ย เหลือจะพรรณา การทำให้แบบไม่ต้องคิดอะไร มันเป็นไปไม่ได้เลย แต่เพราะเขาขอผมอย่างตรงไปตรงมา และมันเป็นผมเองที่ยอมรับข้อเสนอนั้น ผมจึงต้องกลับมาตกอยู่ในหลุมที่เคยคิดว่าถมไปแล้วอย่างจำใจ แถมคราวนี้มันลึกขึ้นด้วยซ้ำ 

และผม ไม่สามารถคิดเข้าข้างตัวเองได้เลย ไม่เคยเลย เพราะโก้ชัดเจนในจุดที่เขายืนอยู่เสมอ นับตั้งแต่ตอนมัธยม นั่นคือ "เพื่อนสนิท" เขาไม่เคยยอมรับการกระทำที่มันออกมาจากความรู้สึกอันเกินเลยของผมสักครั้ง เช่นเรื่องกอด จะด้วย แคร์ ความรู้สึกของผม หรือ แค่ไม่อยากให้สิ่งที่ตัวเองต้องแบกรับความรู้สึกที่หนักเกินไปก็ตามที แต่นั่นทำให้ผมตกหลุมรักโก้มากขึ้น ทั้ง ๆ ที่ไม่สามารถเขยิบเข้าไปใกล้ได้มากกว่านั้นเลย

ในที่สุด ผ่านไปสองสามเดือนที่ผมนิ่งสยบความคุ้มคลั่งในใจ ผมก็ได้รับสิ่งตอบแทน

"ไงมึง เงียบหายไปเลยนะ" เสียงของโก้ที่สดใสร่าเริงส่งผ่านสัญญาณโทรศัพท์มา หัวใจผมฟูและเต้นรัวทันที

"ก็เปล่าหนิ" เนื้อเต้นจนคิดคำดีๆกว่านี้ไม่ออกเลย

"ไง กี่รอบแล้ว ควยช้ำหมดแล้วมั้ง" โก้แซว เหี้ยยย เพื่อนเหี้ยอะไร จะมาแซวถามแบบนี้ว่ะ 

"บ้า ไม่..ไม่ขนาดนั้น" เสียงผมแสดงออกชัดเจนว่าเขิน โก้หัวเราะและแซวอีกหลายอย่าง จนผมต้องบิดไปมาอยู่นานเลยทีเดียว แต่มีประโยคหนึ่งที่โก้หลุดพูดมาซึ่งทำให้ผมจับใจความได้ถึงสาเหตุที่เขาโทรกลับมา โก้พูดว่า "เออดีแล้วที่มึงไม่ได้คิดมากอะไร กูค่อยสบายใจหน่อย" หลังจากคุยต่ออีกหลายนาที โก้ขอนัดเจอผมอีกครั้ง พอถามว่าที่ไหน เขาหัวเราะกลบเกลื่อนว่าที่เดิมดีไหมหล่ะ ฮ่าๆๆ แน่นอนว่าเหยื่ออย่างผมรีบตอบรับว่า ได้นะ โก้ชวนคุยเฉไฉไปอีกสักพัก ก่อนจะหาช่องวางสายและย้ำว่า งั้นก็ที่เดิมแล้วกัน โดยที่ไม่ได้เอ่ยปากพูดถึงเรื่องแบบนั้นสักนิด

หัวใจต้องเต้นแรงขนาดนี้ไหมเมื่อผมมาหยุดยืนอยู่ที่หน้าบ้านหลังนั้น ผมจงใจมาสายกว่าเวลานัดยี่สิบนาที เพราะกลัวว่าถ้ามาถึงก่อนแล้วต้องยืนรอหน้าบ้านร้างคนเดียวด้วยวัตถุประสงค์ในใจแบบนี้ มันคงดูง่ายไม่น้อยเลย โก้เปิดประตูออกมาต้อนรับ คราวนี้ไม่ได้พาผมขึ้นชั้นสองแล้ว เพราะเราต่างรู้ดีว่าบ้านหลังนี้ไม่มีใครอยู่ โก้ดูไม่เคอะเขินเลย เป็นผมต่างหากที่แทบทรงตัวไม่ไหว มือชุ่มเหงือไปหมด 

โก้มองผมแล้วยิ้มด้วยแววตาประหลาด ก่อนจะแซวถามว่า "ล้างมารึยัง ??"

อึ้งไปชั่วขณะ หัวใจเต้นรัวอย่างที่ไม่ได้เป็นบ่อยๆ

"บ บ้าา หมายความว่าไรเนี้ย" ผมตอบ ตัวสั่นไปหมด

"อาย อายย ฮ่าๆๆ" เขาแซวไม่หยุด "ทำเป็นไม่รู้จริงหรอออ ไม่ใช่ว่าล้างมาแล้วไง" โก้ทำหน้าทะเล้นใส่

"เออออ ล้างมาแล้ว" ผมไม่เคยทนไหวกับหน้าทะเล้นของโก้เลยสักครั้ง

"แหน่ นั่นไงกูยังไม่ได้พูดสักคำเลยน้าว่าวันนี้ชวนมาทำอะไร" โก้ยิ้มอย่างผู้มีชัย ผมวูบไปชั่วขณะ เพราะรอยยิ้มและคำพูดนั้น ผมแทบไม่รู้จักเลยว่าเขาคือใคร "ได้อมที่เดียวก็หลงควยกู ติดใจกูเลยอ่าดิ๊" คำแซวของเขามันถาโถมเกินไป จนผมชักจะ ไม่ไหว

"มึง ... ทะเลแห่งใจกู เป็นของมึงเสมอ มึงลืมหรอ" ดูเหมือนว่าคำตอบอันจริงใจ บวกกับน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยอารมณ์ขุ่นมัวของผมฉุดสติของโก้ได้ แววตาสำนึกผิด และใบหน้าซื่อใสของโก้ที่ผมรู้จักกลับคืนมา

"เออ จำได้สิ ทะเลมีมากกว่าแผ่นดินสามต่อหนึ่ง ... มึงยกหัวใจให้กูถึงสามห้องเลย ใครจะไปลืมว่ะ"

... คำตอบนั้นแม้งโคตรโรแมนติก แต่บรรยากาศในห้องกลับอึมครึมไปด้วยความอึดอันที่หาสาเหตุไม่ได้ จนเรานั่งอยู่เงียบๆกันสักพักเลย ... อื่มม ผมเริ่มจะเข้าใจพฤติกรรมของโก้เมื่อสักครู่แล้ว ผมขอลองคิดเข้าข้างตัวเองนะ คือถ้าโก้ไม่ทำตัวกวนใส่แบบนั้น เราต่างก็คง ทำตัวไม่ถูกแบบตอนนี้ > < เพื่อนสนิท ที่เผลอล้ำเส้นกันไปแล้ว แม้จะด้วยความตั้งใจแบบเหี้ยๆก็เถอะ แต่คำว่าเพื่อนสนิท และทุกอย่างที่สานเราอยู่ ก็ไม่ได้จะตัดให้ขาดได้ไง

"เออมึง กินไรมายัง หิวรึเปล่า" ผมตัดสินใจเริ่มบทสนทนาอีกครั้ง

"กู กินมาแล้ว มึงหล่ะ"

"ยังอะ เพราะกู ตั้งใจมากินมึงนี่แหละ" ผมกลั้นใจตอบ คำว่ากลั้นใจ ไม่เกินจริงเลยครับ เพราะถ้า มันไม่ได้เป็นแบบที่ผมคิด ก็แย่เลยอะ ... โชคดีที่ มันก็เป็นแบบที่ผมคิดนั่นแหละ โก้ยิ้ม และความสดใสร่าเริงก็กลับคืนมา

"แหน่ ใครว่ามึงจะได้กินกู ไม่มีทางซ่ะหรอก"

"งั้นมึงจะได้ฝ่ายเดียวเลยรึไง" ผมถามคืนหน้างอนใส่

"หรือมึงจะให้กูสองน้ำหล่ะ ในปากน้ำหนึ่ง ข้างหลังอีกน้ำ" โก้ถามตอบ ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ และไม่มีความอายในสิ่งที่พูดเลยแม้แต่น้อย ผมสิที่อายไปเลย และตื่นตลึง จ จะได้ทำ ให้โก้ สองน้ำเลยงั้นหรอ ??!!!

นี่ผมไม่ใช่แค่เด็ก ม.ปลายแล้วนะ แต่ทำไมกลับหลงเขาราวกับเพิ่งรู้จักคำว่าความรักเมื่อเช้านี้

"อ ... อื้อ ก ก็ได้ นะ" เสียงผมสั่น

"จริงนะ" โก้ถามย้ำ ไม่ใช่ด้วยอาการตื่นเต้น แต่กลับเป็นสีหน้าริงจัง  "มึงรู้ใช่ไหม ว่ามึงคิดเข้าข้างอะไรตัวเองไม่ได้เลยนะ กู...แค่อยากสนุก มึงโอเคจริงไหม" โอยยย ผมยิ่งตกหลุมรักมันเลยย จะห่วงอะไรความรู้สึกผมนักหนาาาา 

"อื้อ .. จริง โอเคดิ ไม่คิดไรอยู่แล้ว" ผมจ้องตาตอบ หลอกตัวเองเก่งที่สุด ถ้ามีวิชานี้เปิดสอนในหมาฯลัย ผมคงจบปริญญาเอก แถมยศศาสตราจารย์ชำนานการพิเศษสัสๆประดับไว้พร้อมกัน

ในที่สุด ผมก็เอาตัวเองเข้าถลำลึกเข้าไปอีกขั้น ... โดยไม่ยับยั้งชั่งใจอะไรเลย แม้รู้ถึงผลของปลายทาง
1

อืม..ดีๆ ใช้ได้

อะไรก็ไม่รู้
1

เห็นด้วยๆ
6

ซึ้งจังเลย

ขำฮาตรึม

มีผู้แสดงความรู้สึก (8 คน)

ความคิดเห็น ความคิดเห็น (2 ความคิดเห็น)

ตอบกลับ auntot 2023-1-3 07:15
ก็ดีน่ะครับ
ตอบกลับ toppot96 2023-1-29 08:41
ขอบคุณครับ

facelist doodle วาดรูป

คุณต้องลงชื่อเข้าใช้ก่อนจึงจะสามารถแสดงความคิดเห็นได้ ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-3-28 12:58 , Processed in 0.035451 second(s), 15 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ขึ้นไปด้านบน