มึงนี้น่าจะเกิดเป็นผู้หญิงวะ(แต่กูก็รักมึง) (copy)

zantiga

ตอนที่ 1
(การพบกันครั้งแรก)
---------------------------------------------- [ ตะวัน ] -----------------------------------------------
วันนี้ เป็นวันแรกของชีวิตนักศึกษามหาลัยคับ   ผมกำลังกัมหน้าก้มตารีบเดินเพื่อนที่จะไปเข้าเรียนอยู่นั้นก็มีรถBMW สีดำสุดหรู้ขับผ่านไปอย่างรสดเร็วจนแทบจะชนผมเลยคับ “แม่งมันจะรีบไปไหนของมันว่ะ"
   วิชาแรกของวันนี้ไม่มีไรมากคับอาจารย์ เข้ามาแล้วก็ให้พวกเราแนะนำตัวกันคับอาจารย์บอกรายละเอียดเกี่ยวกับการเรียน วิชานนี้นิดหน่อยก็ให้พวกเราทำความรู้จักกันอยู่ในห้องกันไปก่อน “นี้นักศึกษา...ทำความรู้จักกันไปก่อนนะเดี๋ยวอาจารย์จะกลับมาเซกชื่อ ...อืมเกือบลืมจับกลุ่ม 7 คนด้วยนะเดี๋ยวอารย์จะให้พวกเราทำรายงาน”
(โห่วันแรกก็จะสั่งรายงานเลย)
“เฮ่ยๆนาย....ชื่อไรว่ะเราชื่อเลย์”(จู่ๆก็มีคนเดินเข้ามาทักผมคับ)
“ออ...เราชื่อตะวัน”
“กูว่าเราพูดกูมึงดีกว่า...แม่งกูไม่ค่อยถนัดเท่าไรว่ะ...พูดเพาะๆว่ะ   555 ”
“อืมกูก็ไม่ค่อยจะชินเหมือนกันว่ะ”
“นี้ เพื่อนกลุ่มกู...นี้ไอ้มาย  นั้นไอ้เสือ ไอ้บี้ ไอ้น้ำ และก็มีไอ้ไปร์ด้วยแต่มันยังไม่มาว่ะ..ไม่รู้ไปหมุ่ดหัวอยู่ที่ไหน ”(ผมก็ยิ้มๆ   เพื่อทำความรู้จักทุกคน)
“เฮ่ยมึงมาจากโรงเรียนไรว่ะ”(ไอ้น้ำมันถามผมคับ)
“กูจากโรงเรียน!@#$%@##%$#อ่ะ”(พวกมันทำหน้างงๆกันใหญ่)
“ทำไมกูไม่เคยได้ยินชื่อโรงเรียนที่มึงเคยเรียนเลยว่ะ???”(ไอ้เสือมันถามด้วยหน้าตาสงสัย)
“กูจบมากจากรียนที่เชียงใหม่อ่ะ”
“ถึงว่าดิชื่อแม่งไม่คุ้นว่ะ5555”
“งั้นมึงก็อยู๋หออ่ะดิ...อยู่หอแถวไหนว่ะ”
“กูอยู่หอแถว@#%@$%^#^&vvอ่ะชื่อหอ!@#$%#@^%^”“อ้าวหอเดี๋ยวกับไอ้เชียไปร์เลยดิ”
อัน ที่จริงหอผมอยู่จะเรียนหอก็ไม่ถูกนะเพราะจริงๆแล้วมันคือคอนโด   ไม่ใช่ผมรวยถึงมีคอนโดได้หรอกนะเช่าเขาคับเจ้าของห้องเป็นลูกชายเพื่อนแม่ รู้จักกันคับพี่เขาเรียนจบไปแล้วเขาเลยให้ผมเช่าอ่ะคับเช่าในราคาที่ถูก ด้วย...เขาบอกว่าห้องถ้าปล่อยไว่เฉยๆมันจะโทรมให้ผมเช่าดีกว่า...ให้คนอื่น เช่าเดี๋ยวเขาจะดูแลห้องไม่ดี   ผมก็เลยสบายไปได้อยู่ห้องหรูๆในราคาที่ถูกๆ 5555  ก็งี้แหละคับคนมันหล่อ(เกี่ยวม่ะเนี้ย)
“แล้วพวกมึงอ่ะวะจบมาจากที่เดียวกันหมอเลยหรอว่ะ”(ผมสงสัยคับก็แม่งรู้จักกันหมดเลย...แล้วท่าทางจะสนิดกันด้วย)
“เปล่าหรอ” (อ้าวแล้วทำไมพวกมึงดูสนิดกันนักว่ะ)
“แต่บ้านพวกกูอยู่ใกล้กันอ่ะ”
“มีแต่กูกับไอ้ไปร์2คนนี้แหละที่จบมากจากที่เดียวกัน” (ไอ้น้ำพูดขึ้นคับ)
แล้วโทรสับไอ้มายมันดังขึ้นคับ
“ไงมึงไอ้ไปร์”
“..........................”
“กูอยู่ห้อง 2314 แล้วมึงอยู่ไหนแล้วว่ะ”
“.........................”
“เออๆ...รีบมานะมึงเดี๋ยวอาจารย์เขาจะกลับมาเซ็กชื่อแล้วโว้ย!!!!!”
“..........................”
“เออๆ...”(แล้วไอ้มายมันก็ว่างสายไป)
แล้ว พวกเราก็คุยเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปกันเลือยคับ...ผมกับพวกมันสนิดกันเร็วมาก ก็เพราะพวกมันคุยสนุกอ่ะคับเป็นกันเองดีรู้จักกันไม่นานแต่พวกมันทำเหมือน ว่ารู้จักผมมาเป็นปี
“เฮ่ยๆ...ไอ้เชียไปร์มาแล้วโว้ย”(ไอ้เสือตะโกดขึ้น)
ผม มองไปยังไอ้คนเจ้าของชื่อ...แม่งยังกับนายแบบผู้หญิงในห้องถึงกับมองมันเป็น สายตาเดียว...ก็แม่งทั้งสูงทั้งหล่อใครบ้างที่จะไม่มองมัน
“วันแรกก็มาสายเลยนะมึงไอ้เชียไปร์”
“อะไรกูมาถึงตั้งนานแล้วโว้ย!!!!”(ไอ้ไปร์มันพูดแก้ตัว)
“แล้วทำไมมึงพึงจะมาถึงล่ะว่ะห่ะไอ้ไปร์”
“กูมาแล้วและกูก็กลับไปอีก”
“ยังไงว่ะแล้วมึงจะกลับไปทำไส้ไรวะ?????”(ไอ้เลย์ถามอย่างสงสัย *-*อย่าว่าแต่ไอ้เลย์สงสัยผมกันคนอื่นๆก็สงสัย...ทำไมว่ะ????)
“พวก มึงก็ช่วยหัดฟังให้มันจบก่อนสิว่ะค่อยถาม....ก็กูอ่ะดิดันลืมว่านัดกับฟ้า ไว้ว่าจะไปรับกูเลยต้องรีบขับรถกลับไปรับฟ้าเพื่อที่จะได้มาเรียนพร้อมกัน ไง”
“อะไรว่ะบ้านฟ้าอยู๋แค่นี้เองทำไมมึงใช่เวลาขับรถไปหาฟ้า2ชัวโมงเลยหรอว่ะ”(ไอ้เลย์ยกนาฬากิข้อมือขึ้นดู)
“เปล่าหรอกพอกูไปส่งฟ้าที่ตึกอักษรเสร็จกูก็ไปเห่สาวอักษรต่อว่ะ..5555~”(แล้วไอ้ไปร์มันะเบิดหัวเราะ)
“โถ่ไอ้เวร”(ทุกคนพูดพร้อมกันโดยที่ไม่ได้นัดหมาย)
“แล้วทำมั้ยมึงไม่ชวนกูมั่งว่ะ....จำไว้เลยนะมึง”(ไอ้เลยพูดแล้วทำหน้าเซง)
“อืมนี้โว้ยเพื่อนใหม่จะมาอยู่กลุ่มเราโว้ย...ชื่อตะวัน”(มันแนะนำผมให้ไอ้ไปร์รู้จัก)
“อ้าว...สวัสดี คับคนสวยยินดีที่รู้จักขอตอนรับเข้ากลุ่มนะคับ*-*”(ไอ้ไปร์ก้มหัวแถมยังส่ง ยิ้มบาดใจมาให้ผม..นาทีนี้ทุกคนถึงกับทำหน้าเอ๋อไปเลยคับผมO[]O)
“เฮ่ย!!!!ไอ้เชียไปร์”
“ทำไมกูผิดตรงไหนว่ะก็ตะวันเขาน่ารักจริงๆนี้หว่า” (มันหันมาทำหน้าสงสัย)
“ผมเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง” (ผมพูดไปด้วยนะเสียงเซงๆคับ)
“เออๆ..เข้า ใจแล้ว เป็นทอมสินะ...แต่น่าเสียดายจังเลยสวยๆอย่างนี้ไม่น่าเป็นทอมเลยนะคับคนสวย” (มันเข้าใจยังไงของมันฟ่ะ...มันบ้ารึเปล่าว่ะ)
“ไอ้เชียไปร์...มึงจะบ้า หรอว่ะไอ้ตะวันมันเป้นผู้ชายโว้ย...ไม่ใช่ผู้หญิง...แล้วก็ไม่ใช่ทอมอย่าง ที่มึงเข้าใจด้วย.....ไอ้ควายไปร์” =_= (ส่วนผมล่ะได้แต่ทำหน้าเซงคับผู้ไม่ออกจริงๆ)



--------------------------------------------- [ ไปร์ ] ----------------------------------------------
   พอ ไอ้เลย์มันแนะนำเพื่อนใหม่ให้ผมรู้จัก  ผมล่ะถึงกับอึงเลยคับคนอะไรน่ารักซะ ตัวขาว ปากอมชมพูผมซอยสั้น กระชากใจผมมากเลยคับผมล่ะอย่างได้มาเป็นแฟนจริงๆ...ผมเลยถือโอกาศหลีซะหน่อย แต่แล้วผมก็ปล่อยไก่ตัวใหญ่เลยคับพี่น้อง  ดันไปชมเขาว่าสวยและยังคิดว่าเขาเป็นทอมซะอีก ที่ไหนได้ล่ะเป็นผู้ชาย  O[]Oโอ้ว...ผมล่ะยากจะบ้าตายสาวสวยในฝันดันกลายเป็นผู้ชายซะได้  ผมหน้าแตกกระจุยกรจายเลยคับ
“เฮ่ย....จิงหรอว่ะไงก็ขอโทษด้วยแล้วกันนะโว้ย..กูไม่รู้จิงว่ะแม่งก็เล่นหน้าเหมือนผู้หญิงซะใครมันจะไม่มองออกว่ะ”
“เออ..ไม่เป็นไรกูเข้าใจ =_=”







---------------------------------------------- [ ตะวัน ] -----------------------------------------------
ผม อ่ะเริ่มชินแล้วคับมีคนคิดว่าผมเป็นผู้หญิงหรือไม่ก็คิดว่าผมเป็นทอม บ่อย...จะทำไงได้อ่ะคับก็ผมเล่นหน้าหน้าหนาวซะปวดจิตจังคับโตมาตั้งแต่เด็ก จนโต...เฮ่อ~   กูล่ะอยากบ้าตายจริงๆ
“เฮ่ยไปกินข้าวกันหิววะ แม่ง...เดี๋ยวกูเลี้ยงเองตอนรับเพื่อนใหม่โว้ย....แล้วจะไปที่ร้านไร ว่ะ...รึจะไปร้านพี่กูมั้ยอ่ะ"(ไอ้ไปร์มันชวนคับ)
“แล้วจะยังไงกันหมดว่าเนี้ย”(ไอ้บีมมันพูดขึ้น)
“ก็รถกูกับรถไอ้ไปร์ไง...งั้นไอ้บีม ไอ้น้ำ ไอ้เลย์ไปรถกู  ส่วนมึงไอ้มาย กับไอ้ตะวันไปรถไอ้ไปร์โอเคมั้ย”
(ไอ้เสือแม่งจัดสั่ง)
   “ไม่...กู ไม่ไปรถไอ้เชียไปร์หรอแม่ง...ไอ้เชียไปร์แม่งขับรถโคตรเร็ววันกูไปกับมัน หัวใจกุจะว้ายตาย”(ไอ้มายพูดขึ้นพร้อมกับเดินไปทางรถไอ้เสือ)
   “มึงก็ พูดเกินไปวันนั้นกูแค่แกล้งมึงเล่น...มึงพูดงี้แล้วถ้าสาวๆแถวนี้เขาได้ยิน เขาก็ไม่อย่ามานั่งรถกูซะว่ะ..จริงมั้ยว่ะไอ้ตะวัน...งั้นกูไปกับไอ้ ตะวัน2คนก็ได้ว่ะ”(อืมๆ...ผมก็ได้แต่ผยักหน้ารับไปเพราะผมเองยังไงก็ได้อยู่ แล้วคับ)
และผมก็เดินไปขึ้นรถไอ้ไปร์ที่อยู่อีกฝังนึงของตึก....และสิ่ง ที่ผมเห็นก็คือรถBMWสีดำคันเดียวกับเมื่อเช้านี้ที่เกือบจะขับชนผมแล้วผลก้ถ ึงบางอ้อเลยคับว่าทำไมไอ้มายมันถึงไม่ยอมมารถไอ้ไปร์...เพราะแม่งคับรถโคตร จะเร็วจริงๆอย่างที่ไอ้มายมันบอกทำมั้ยกรรมมันต้องตกมาที่ผมด้วยล่ะเนี้ย

บนรถระหว่างทาง
   “เฮ่ย...ตะวันกูขอโทษมึงจริงนะโว้ยที่เข้าใจผิดอะคิดว่ามึงเป็นผู้หญิงอ่ะ”
   “เออๆ   ไม่เป็นไรกูอ่ะชินแล้วว่ะ   แต่....กูว่านะ   มึงขับรถช้าหน่อยกูจะขอบคุณมาก”
   “อ้าว...เคๆกูลืมตัวว่ะ”
และเราก็คุยนู้นนี้ไปเรือยและมันก็กลับมาขับเร็วเหมือนเดิม     เฮ่อ~~~ กูจะมีชีวิตถึงร้านข้าวมั้ยเนี้ยกู

zantiga

ตอนที่ 2
รับน้อง
---------------------------------------------- [ ตะวัน ] ----------------------------------------------
วันนี้ มีประชุมรุ่นพี่รุ่นน้องตอนเย็นซึ่งพวกผมก็ต้องไปเข้าร่วมด้วยคับ   ไอ้ไปรกายเป็นหัวใจรุ่นพี่เลยคับ              มีรุ่นพี่เดินเข้ามาทักทายมันกันใหญ่มีแต่คนอยากได้มันไปเป็นน้องรหัสผมเห็น แล้วก็อิฉาจมันคับ...แต่ผมก็ไม่น้องหน้ามันหรอกนะเพราะผมก็มีรุ่นพี่เข้ามา แซวเข้ามาจีบมั่งเหมือนกันแต่ก็ยังน้อยกว่ามัน
และรุ่นพี่ก็พูดถึงกำหนด การ การรับน้อง ประกวดดาวเดือน ซึ่งอาทิตหน้าก็จะมีการจัดรับน้องคับแต่ก่อนจะมีการรับน้องจะมีการจับฉลาก พี่รหัสก่อนและผมก็ได้จัดเป็นคนแรกเลยคับ
“อ่ะน้องตะวันสุดสวย...เฮ่ย !สุดหล่อของพี่แมวออกมาจับเป็นคนแรกเลยแล้วกันนะจ๊ะ”(พี่แมวเป็นรุ่นพี่ปี 2  ท่าทางแกเป็นคนฮาๆคับอ้วนนิดตัวไม่สูงมากเป็นคนประกาศให้ผมออกจับฉลากและพี่ แกก็ทำท่ายกมือไหว้เหมือนกับว่าจะเล่นของ)
“สาธุ....ขอให้น้องตะวันที่น่ารักของพี่ได้พี่เป็นพี่รหัสนะจ๊ะ...”
และ ผมก็ยื่นมือเข้าไปในกล่องและยินกระดาษขึ้นมา 1 แผ่นในกระดาษนั้นเขียนเลข 29    ต่อไปก็เป็นไปร์เป็นคนเดินออกมาจับฉลากต่อจากผมพี่รุ่นพี่กริ๊ดเชียวกันใหญ่ เลยและ  ไอ้ไปร์มันจับได้เลข 15 ไอ้เลย์ 23 ไอ้มาย 50 ไอ้บีม 2
ไอ้น้ำ 39   และรุ่นพี่ก็ให้เราไปตามหาว่าใครเป็นพี่รหัสของเรา ผลปรากฎว่าผมได้พี่แมวเป็นพี่รหัสจริงๆอย่างที่พี่แมวขอไว้จริงๆ   ไม่รู้ว่าพี่แกล็อกเลขรึว่าพระแกดี....?     กลุ่งผมมีแต่ผมกับไอ้ไปร์ที่ได้พี่รหัสเป็นผู้หญิงส่วนอื่นๆก็ได้พี่รหัส เป็นผู้ชาย  แต่พี่รหัสไอ้ไปรนี้สิครับสวยโคตรเลยแม่งโคตรโชคดี
    “เฮ่ย...ไอ้ เชียไปร์แม่งโคตรโชคดีว่ะ   พี่แก้วแม่งโคตรน่ารัก”(นั้นไม่ใช่เสียงผมคับแต่เป็นเสียงไอ้เลย์ที่ตอนนี้ ทำหน้าตาแต่ว่าอิฉาจไอ้ไปร์แบบสุดๆ)
“55555....ก็กูมันหล่อนี้หว่า....555คนหล่อก็ต้องคู่กับคนสวยสิฟ่ะ”(ไอ้ไปร์ทำหน้ายิ้มเยะไอ้เลย์)
   “กูจะอ้วกว่ะ...”(ทุกคนพูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย555)




   และ แล้วก็ถึงวันรับน้อง   รุ่นพี่เขาให่พวกเราแขวนป้ายชื่อของตั้งเองและให้เราไปยังฐานต่างๆที่พี่ๆ เขาเตรียมไว้   คำว่ารับน้องแปลง่ายๆนั้นก็คือแกล้งน้องนั้นเองก็ไม่มีไรมากคับส่วนใหญ่จะ ให่เอาไปเต้น   เอาของเค็มๆมาให้เรากินกันเกลือบ้างกะปิบ้างมีแต่ของเค็มๆทั้งนั้น (เดี๋ยวกูก็เป็นโรคไตกันพอ) คุกโคนบ้าง แต่ก็สนุกดีคับ สภาพแต่ละคนดูไม่ได้เลยคับ อยากรู้มั้ยสภาพผมเป็นไง จะมีคำที่จะเหมาะกับสภาพผมตอนนี้ก็คงจะเป็นคำว่า เปือย เน่า เล่ะ เกินคำบรรยายจริงๆ  จะมีดีๆก็ไอ้ไปร์แหละคับแม่งยังเป็นที่กริ๊ดของสาวๆผมล่ะอิฉาจมันจริงคับ ขนาดโดนแป้งท่าโดนแต่หน้าซะเละก็ยังดูหล่ออยู่เลย(นี้เราจะไปชมมันทำไม เนี้ย?...)และพวกเราก็เล่นกันไปจนถึงฐานสุดท้ายนี้แหละสุดเลย
“อ่ะน้องๆ ค่ะเดี๋ยวพี่ๆจะให้น้องกันดีมั้ยค่ะ”(แล้วพวกเราก็เย้กันใหญ่เลยจะไม่เย้ได้ ไงก็วันนี้ทั้งวันตั้งแต่ฐานแรกเราก็กินกันแต่ของเค็มๆจนจะเป็นโรคไตกันอยู่ แล้วมาฐานสุดท้ายจะได้กินปีโป้หวานๆก็ต้องดีใจกันเป็นธรรมดา)
“ค่ะน้อง พี่ไม่ได้มีแต่แค่ปีโป้อย่างเดียวนะค่ะแต่พี่ยังมี ลูกอม น้ำแข็ง และก็ขนมอีกเยอะเลยนะค่ะน้อง”(โห้...ใจดีจริงๆคับ...แต่ทำไมถึงได้ใจดีขนาด นี้ล่ะก็อย่างที่บอกรับน้องก็คือแกล้งน้องทำไมถึงให้เรากินขนมล่ะ)
“อ่ะ...น้องๆค่ะก่อนที่เราจะมากินขนมกันนั้นพี่จะให้น้องๆจับฉลากนะค่ะว่าใครจะได้คู่กับใคร”
และผมก็จับฉลากได้คู่กับไอ้ไปร์คับโชคดีคับได้คู่กับเพื่อนในกลุ่ม     คับแล้วลางสังหอนของผมก็เป็นจริงๆคับ
“เนื่อง จากงบของเราน้อยนะค่ะพวกพี่ๆก็เลยลงมัดติกันว่าจะให้พวกน้องแบ่งกันกินปีโป้ กับคู่ของตัวเอง   แต่มีของแม้ว่าห้ามใช้มือนะค่ะให้ใช้ได้แต่ปากเท่านั้นเข้าใจมั้ยค่ะน้อง”
พวก เราถึงกับหน้าเอ๋อไปเลยคับ     พอพี่ดาพี่ที่เป็นสตาบก็ถือปีโป้ที่เปิดฝาแล้วส่งมาให้ผมรับมาแล้วหันไปดู หน้าไอ้ไปร์ที่ตอนนี้หน้ามันอึ่ง+เอ๋อมากมาย
“เริ่มเลยนะค่ะน้องๆถ้าคู่ไหนไม่ทำพี่สตาบจะจับให้ขั้นมาทำบนเวทีนะค่ะ”
แล้วไอ้ไปร์มันก็ยิบปีโป้จากมือผมไป

---------------------------------------------- [ ไปร์ ] ----------------------------------------------
พอ รุ่นพี่เขาพูดเสร็จผมยิบปีโป้จากมือไอ้ตะวันมันมาแล้วก็คาบเอาไวในใจก็คิด ว่าผู้ชายด้วยกันคงไม่เป็นไรหรอกว่ะ....แต่ไอ้ใจเจ้ากรรมทำมันมันถึงได้เต้น แรงแบบไม่เป็นจังหวะเป็นนี้ว่ะ    ขนาดว่าผมก็ผ่านเรื่องอะไรแบบนี้มาเยอะแล้ว  จูบผู้หญิงมาก็มากแต่ยังไม่มีใครทำไห้หัวใจของผมเต้นแรงขนาดนี้เลย   ผมหันไปสบตากับไอ้ตะวันรูสึกเหมือนว่าหน้าไอ้ตะวันมันแดงนิดๆ   และผมก็ค่อยๆเอาหน้าเข้าไปใกล้หน้ามัน  O[]O โอ้ว~~~ผมอยากจะบ้าคับนี้ผมเป้นไรไปเนี้ยแม้งโคตรจะน่ารักขนาดหน้ามันเต็มไป ด้วยแป้งนะเนี้ยทำไมมันถึงได้น่ารักขนาดนี้วะเนี้ย....น่ารักของนี้ไม่ใช่คน แล้วมั่งเนี้ยปากมันนี้อมชมพูเชียวมันเป็นผู้หญิงปลอมตัวมารึเปล่าว่ะเนี้ย  ทำไม่มันไม่เกิดมาเป็นผู้หญิงว่ะ ถ้ามันเป็นผู้หญิงผมม่บ่อยมันไว้แน่
   แล้ว ไอ้ตะวันมันก็ค่อยๆอ้าปากงับปีโป้จากปากผม  ผมรู้สึกเหมือนว่าปากผมกับปากไอ้ตะวันจะโดนกันนิดๆด้วยอ่ะแล้วมันก็รีบงับปี โป้แล้วก็เอาหน้าออกไป    เป็นอันว่าจบเกมที่ 1]

zantiga

---------------------------------------------- [ ตะวัน ] ----------------------------------------------
เกมที่2
   เมื่อกี้ ปากผมโดนปากไอ้ไปร์มันด้วยอ่ะ  ทำไมใจหัวใจผมมันถึงได้เต้นแรงอย่างนี้อ่ะ  หน้าหล่อๆตาคมๆคิ้วเข้มๆ     ของมันมองแล้วอย่างจะคั่งคับถึงว่าทำไมสาวๆถึงได้กริ๊ดมันจังอย่างนี่นี้ เอง.....แต่เอ่ะผมเป็นผู้ชายนะจะไปกริ๊ดมันทำไมล่ะบ้าไม่แล้วมั่งเนี้ยกู O.O    ทำไมๆๆทำไมนะทำไมต้องใจเต้นแรงเวลาที่สบตามันด้วยว่ะตอนนี้ผมไม่อย่าจะสบตา กับมันเลยเขินอย่างบอกไม่ถูกส่วนไอ้ไปร์ก่อนทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หวานเอาซะ เลย    มันจะรู้มั้นเนี้ยว่าผมกำลังจะคั่งตายอยู่แล้วนะ
   “อ่ะน้องๆค่ะ เรามากินขนมชิ้นต่อไปเลยนะค่ะ    ต่อไปก็เป็นอมยิ้มนะ    กติกาก็คือให้น้องๆช่วยกันอมลูกอมให้หมดนะค่ะ  ...พวกพี่สตาบแจกอมยิ้มให้น้องๆเลยนะค่ะ........อ่ะเกือบลืมไม่เลยน้องห้าม กัดอมยิ้มนะค่ะให้ค่อย อมให้หมด   ใครอมหมดช้าพี่ๆจะให้ขึ้นมาอมกันบนเวทีนะค่ะ (ขู่อีกแล้วแม่ง...)   เริ่มกันเลยค่ะน้อง”
   พอพี่เขาส่งลูกอมมาผมก็ค่อยโลงใจหน่อยอย่างน้อยๆ(น้อยมาก)ก็มีปลายไม้ให้แค่จับเราก็ผัดๆกันอม
“เฮ่ย...มึง...มึง อมก่อนเลย”(ไอ้ปร์มันสั่งผมคับ....แต่ฟังดูแล้วมันเสียวจังว่ะเนี้ย!!!!!)  --//////--
“มะ....มึง.....มึงอ่ะอมก่อน”
“ไม่ โว้ย....กูให้เกียจผู้ชายหน้าสวยๆอย่างมึงนะเนี้ยมึงเร็วๆเลยมึงอยากออกไปอม บนเวทีไงเร็วดิว่ะแม่ง”(ดูๆมันคับมันเร่งผมแล้วยังมาผู้ว่าผมหน้าสวยอีก แล้ว......มึงพูดอย่างนี้กู......กูเขินนะโว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!ก็มันอ่ะเล่น จ้องหน้าผมซะจะไม่ให้ผมเขินได้ไง)
“อืมๆ...ก็ได้ว่ะเร่งจังนะมึง...แม่ง   --_--”
และผมก็ค่อยเอาลูกอมเข้าไปในปากอมอยู่แปปนึงแล้วก็เอาออกมาส่งให้มัน
“แม่ง....มีน้ำลายยืดติดมาด้วยอ่ะ....แถมปาก็เหม็นอีกว่ะ”(มันรับลูกอมแล้วเอามาทำท่าดมแล้วทำหน้าอี๊แบบว่ารังเกียด)
“เชียแม่งกวนตีน”
“โอ้ๆ...คนสวยอย่างงอนสิคับ...กูล้อเล่น”( และมันก็เอาลูกอมใสปากแล้วก็ทำท่ากวนๆใส่ผม....เอาอีกแล้วคับมันบอกว่าผมสวยอีกแล้ว...)
“มึงอมไปนานๆเลยจะได้หมดเร็วๆ”
“มึงก็อมเองดิ”(มันเลิกอมส่งมาให้ผม)

“ปากมึงมึงเหม็นอ่ะกูไม่ อ........”(ผมยังพูดไม่ทันจบเลยมันก็ยัดลูกอมใส่ปากผมเลย...ผมเอาลูกอมออกมาแล้วด่ามันไป)
“ไอ้เชียนี้แม่ง”
“5555555”(มันหัวเระชอบใจใหญ่เลย....มันโรคจิตเปล่าว่ะเนี้ย)
แล้วเราก็ผัดกันอมอยู่หลายรอบจนลูกอมหมดด่ากันบ้างเล่นกันบ้างเฮ่อ......เหนือยใจจัง
“ค่ะน้องกินปีโป้แล้วลูกอมก็อมกันแล้วงันเรามาพักดื่มน้ำล้างปากกันหน่อยนะค่ะ”(เอาอีกแล้วจะแกล้งอะไรพวกกูกันอ่ะล่ะ)
“อ่ะพวกพี่ๆเอาน้ำให้น้องดื่มหน่อยนะค่ะ   คู่ล่ะแก้วนะค่ะ”(คอ่ยยังชัวหน่อยแค่ดื่มน้ำแก้วเดียวกัน)



“ดื่ม กันเสร็จแล้วรึยังค่ะน้อง    ถ้าเสร็จแล้วเรามาเล่นเกมต่อไปเลยนะค่ะ   น้องลองดูในแก้วนะค่ะว่าจะมีน้ำแข็งอยู่1ก้อนยิบขึ้นมาแล้วให้น้องทั้ง2คน ช่วยกันคาบไว้จนกว่าน้ำแข็งจะละลายหมดนะค่ะ(เอาล่ะคับที่แรกนึกว่าจะหมดแล้ว ซะอีกนะเนี้ย)แล้วก็เอากระดาษลองไว้ด้วยนะค่ะถ้าน้ำคู่ไหนหยดลงกระดาษมากที่ สุดพี่จะทำโทษให้ขึ้นมาบนเวที”
(ห่ะอะไรนะห้ามน้ำหยด...ช่วยกัยคาบน้ำแข็งไม่ให้น้ำหยอ......จะบ้าหรอคับ O[]O)
“เร็วดิว่ะ.......”(ผมหับไปตามเสียงก็เห็นว่าไอ้ไปร์แม่งคาบน้ำแข็งไว้แล้ว...เร็วจิงนะมึง)
ผม ก็ค่อยๆเอาหน้าเข้าไปใกล้มันและก็เอาปากแตะที่น้ำแข็งที่อยู่ที่ปากมันอยู่ๆ มันก้เอามือมันมาล็อกคอผมไว้ตอนนั้นเลยกลายเป็นว่าตอนนี้ผมจูบมันเต็มๆแล้ว น้ำแข็งที่ก้อนแม่งโคตรจะใหญ่ก็เข้ามาอยู่ในปากผมทั้งก้อน  ผมเลยพยายามใช้ลิ้นดันน้ำแข็งกลับไปแต่ก็ไม่สำเร็จเพราะไอ้ไปร์แม่งเอาลิ้น ดันไว้จนผมเริ่มเอามือตีแขนมัน มันเลยถึงยอมให้ผมดันกลับไปและมันก็ดันกลับมาให้ผมกลับไปมาอยู่หลายรอบจนรอบ สุดท้ายรู้สึกเหมือนว่าจะไม่ใช่น้ำแข็งแล้วแต่เป็นลิ้นเย็นๆของมันแทน มันตวัดลิ้นมาที่ลิ้นของผม  ผมรู้สึกร้อนๆหัวใจเต้นแรงและก็เริ่มเคลิ้มๆไปกับรสจูบหวานของมันจนผมเริ่ม สติกลับจึงผลักมันออกและก็เอามือเช็ดปากและด่ามันไป....
“มึงจูบกูทำไมว่ะ”
“......................................”
แต่ อันที่จริงผมก้ไม่ได้รู้สึกรังเกียดแต่อย่างไรกลับรู้สึกดีซะอีก     เขินจังหัวใจเต้นแรงมากๆทั้งที่นี้ก็ไม่ใช่จูบแรกผมก็เคยมีแฟน(ถึงจะมีแค่ คนเดียวก็เหละ)เคยจูบกับแฟนผมแต่ทำไมครั้งนี้ถึงรู้สึกดีขนาดนี้และก็ ตื่นเต้นมากๆ   แล้วการจูบครั้งนี้ก็เป็นการจูบกับผู้ชายด้วยกันซะอีก    เอ้ววววผมกำลังจะชอบผู้ชายด้วยกันหรอเนี้ย.......

zantiga

Re: มึงนี้น่าจะเกิดเป็นผู้หญิงว่ะ(แต่กูก็รักมึงว่ะ)
« ตอบ #23 :: 24 เมษายน 2010, 10:42:35 pm »
       
---------------------------------------------- [ ไปร์ ] ----------------------------------------------
   “มึงจูบกูทำไมว่ะเนี้ย....”
   “..................................”
อืม นั้นสินะผมจูบมันทำไม? ผมก็สงสัยตัวเองเหมือนกัน  ไม่รู้สินะทุกครั้งที่มองหน้ามันสบตากับมันผมก็มักจะนึกถึงคนๆนึงซึ่งเป็น เด็กผู้หญิงที่ผมเคยชอบมากเมื่อสมัยผมเด็กๆและเด็กผู้คนนั้นก็เป็นจูบแรกของ ผม...........พอผมได้เห็นน่ามันใกล้แล้วใจของผมก็รู้สึกสั่นๆหัวใจเต้นไม่ เป็นจังหวะเหมือนกับตอนที่ผมเห็นหน้าเด็กผู้หญิงคนนั้น.....และอยู่ๆผมก็ รู้สึกอยากจะจูบมันขึ้นมา......ผมก็เลยจูบมันไปและมันก็ดันตัวผมออกแล้วก็ ด่าผมเลยสติกลับคืนมาผมก็ไม่รู้จะตอบไม่ไปว่าไงดีเพราะตอนนี้นั้นผมเองก็ รู้สึกอึ่งๆก็เลยเงียบ..............................





---------------------------------------------- [ ตะวัน ] ----------------------------------------------
“อ่ะ น้องๆพอกันได้แล้วแล้วนะค่ะ    แหมจูบกันเพลินเลยนะค่ะเนี้ย  5555  อ่ะค่ะเดี๋ยวพี่จะปล่อยให้น้องไปทานข้าวนะค่ะแล้วอีก1ชัวโมงมาร่วมตัวกันเรา จะได้ทำพิธีปิดการรับน้องกันนะค่ะ”
“ไอ้ตะวันมึงดูไอ้เชียเลย์แม่งน้ำลายยืดด้วยอ่ะกูจะติดหมาบ้ามาจากเปล่าว่าเนี้ย”(ไอ้มายเดินมาพูดกับผมพร้อมกับหันหน้าไปด่าไอ้เลย์)
“มึงก็ว่าแต่กูน้ำลายมึกก็ไหลว่ะแม่งหยดลงมือกูด้วยเนี้ย     เฮ่ยไอ้ไปร์มึงไปล้างมือเป็นเพื่อนกูหน่อยดิ”
“เออๆ”(ไอ้ไปร์มันหันหน้ามามองผมแปปนึงแล้วก็เดินไปกับไอ้เลย์)
ใน ขณะที่ไอ้ไปร์กำลังเดินไปเข้าห้องน้ำกับไอ้เลย์นั้นก็มีผู้หญิงคนนึงเดินมา เรียกไอ้ไปร์พอมันหันไปเห็นผู้หญิงคนนั้นมันก็รีบวิ่งไปหาเลยทิ้งให้ไอ้เลย์ ไปเข้าห้องน้ำคนเดียว   ไอ้ไปร์ทำท่าดีใจมากๆ  มันทำท่าเหมือนหมาเวลาเจอเจ้าของอย่างงั้ยแหละ....หึ   เห็นน่าหมั่นใส่ซะมัด
“ตะวัน  ไอ้ตะวัน  ไอ้ตะวันโว้ย ไอ้เชียนี้เรียกไม่หันนะมึง”
“โอ้ย...มึงตบหัวกูทำไมว่าเนี้ยกูเจ็บนะโว้ย  เรียกดีไม่ได้ไงว่ะ”(อยู่ๆไอ้มายมันก็ตบหัวผม)
“อ้าวก็กูเรียกมึงดีๆแล้วมึงก็ไม่หันให้กูเรียกตั้งหลายรอบ  แล้วมึงอ่ะมัวแต่มองอะไรอยู่ว่ะ”
“เปล่าๆ”
“เปล่าอะไรว่ะกูเห็นนะมึงอ่ะมองไอ้ไปร์กับแฟนมันตาขะเม่งเลย”
“.........................”
แฟน ไอ้ไปร์..........คนนี้สินะที่ชื่อฟ้าที่ทุกคนชอบบอกว่าสวยนักสวยหนา   แต่ก็สวยจริงๆแหละคับทั้งรูปร่างยังกับนางแบบหน้าหน้าก็สวย ผมยาว สมกับไอ้ไปร์มันจริงๆคับ  แต่เฮ่อ......ทำไมอยู่ๆผมก็รู้สึกเคร้าจัง................

“ป่ะไปหาไรกินกินกันดีกว่า....อ้าวไอ้ไปร์ไปไหนอ่ะ”(เสือมันหันไปถามไอ้เลย์ที่กำลังเดินมา)
“ออ  มันเดินไปกับฟ้าอ่ะเดี๋ยวก็คงมามั่งไปกินข้าวกันเถอะ”
พอเราซื้อข้าวเสร็จก็เดินมานั่งกันที่โต๊ะไอ้เสือมันพูดท่าทางตื่นเต้น
“อ้าวนั้น...ไอ้ไปร์มานู้นแล้วไงพาฟ้ามาด้วยว่ะ”


“ขอฟ้านั่งด้วยคนนะค่ะ”
“โอ๊ะๆนั่งๆเลยคับคนสวยพวกเรายินดีอยู่แล้ว”(ไอ้น้ำพูดพร้องทำท่าจะเข้าไปประคอง)
“พอๆเลยมึงไอ้น้ำฟ้าแฟนกู”
“อ่ะฟ้านั่งตรงนี้นะเดี๋ยวไปร์ไปซื้อข้าวมาให้ฟ้าจะกินไรอ่ะ”
“เอาเหมือนไปร์ก็ได้ง่ายดี”
“เฮ่ย..เดี๋ยวกูมาอย่าทะลึงใส่ฟ้านะมึง”
   พวกเราก็กินกันไปคุยกันไป  ฟ้าเป็นคนที่น่ารักจริงๆทั้งสวยทั้งเป็นกันเอง


“น้อง มานั่งให้เป็นแถวนะนั่งกับคู่ของตัวเองด้วยล่ะ”(นี้จะให้กูทำไรอีกแล้วล่ะ ว่ะเนี้ย    นี้ยังจะไม่เลิกใช่มั้ยจะให้พวกกูเป็นผัวเมียกันเลยรึไงว่ะ......)
“พวก พี่ๆก็ต้องขอโทษน้องๆทุกคนด้วยนะค่ะที่แกล้งพวกน้องและก็ยังให้ทำอะไรแปลกๆ อีกที่พี่ทำไปก็เพราะอยากจะให้น้องสนิดกันนะค่ะ  พี่ก็อยากให้น้องบลาๆๆๆๆๆๆๆ ”


“เฮ่ย...ตะวันมึงจะกลับพร้องกูเลยมั้ยจะได้ไม่ต้องขึ้นรถไปเอง.....ถ้ามึงกลับสภาพนี้คนเขาต้องคิดว่ามึงเป็นคนบ้าแน่น”
“อืม....เค”

zantiga

เอารูปนางเองของเรื่องมาฝากจ้า

คนนี้อ่ะเขาหน้าสวยจริงๆ

ผู้หญิงอายเลย

เดี๋ยวไงจะหารูปพระเองมาให้

zantiga

เอารูปพระเอกมาฝากจ้า

zantiga

“เฮ่ย...ตะวันมึงจะกลับพร้องกูเลยมั้ยจะได้ไม่ต้องขึ้นรถไปเอง.....ถ้ามึงกลับสภาพนี้คนเขาต้องคิดว่ามึงเป็นคนบ้าแน่น”
“อืม....เค อ้าวแล้วมึงไม่ต้องไปส่งฟ้าหรอวะ”
“ฟ้าเขากลับกับเพื่อนเขาน่ะ”
ผม ก็เดินตามไอ้ไปร์ไปขึ้น   ระหว่าทางเราก็ไม่ค่อยได้คุยไรกันเท่าไร  พอมาถึงคอนโดเราก็เดินไปที่ลิฟกันแล้วผมก็เอามือล้วงกระเป๋าเพื่อหากุญแจ ห้อง....”หายไปไหนว่ะ...อยู่ไหนว่ะเนี้ย”ผมบ่นกับตัวเองเบาๆ
“มึงหาไรว่ะ”
“ก็หากุญแจห้องอ่ะดิแม่งไม่รู้หายไปไหน......กูว่ากูใส่ไว้ในกระเป๋าแล้วนะเนี้ย”
ทำไม ถึงได้ซวยอย่างนี้ว่ะ.....ผมว่าผมเอาใส่กระเป๋ามาแล้วแท้ๆนะเนี้ย....ทำไม ถึงได้ซวยอย่างนี้ว่ะ....เหนียวตัวอยากจะอาบน้ำจะแย่อยู่แล้วกุญแจก็หาไม่ เจอจะทำไงดีว่ะเนี้ย...สงสัยต้องไปขอที่พนักงานแล้วมั่งเนี้ย...แล้วถ้าไป สถาพแบบนี้เขาจะคิดว่าเราเป็นคนบ้าเปล่าว่ะเนี้ยแม่ง...พนักงานเขาต้องไม่ ให้แน่นเลยทำไงดีว่ะเนี้ยกู
“ตะวัน....กูว่ามึงคงหาไม่เจอแล้วล่ะมึงไป อาบน้ำที่ห้องกูก่อนแล้วกันแล้วมึงค่อยไปขอกุญแจที่พนักงานเขาถ้ามึงไปสภาพ แบบนี้เขาไม่ให้มึงแน่น”
“เออๆดีๆกูก็เหนียวตัวจะแย่แล้วเหมือนกัน”
ประ ตูลิฟเปิดที่ชั้นที่30คือชั้นสุดท้ายของคอนโดที่นี้แล้วก็เป็นชั้นที่แพงที่ สุดด้วยชั้นที่ผมอยู่คือชั้น8เป็นห้องราคาปกติไม่แพงแต่ก็ไม่ถูกชั้นที่ผม อยู่อ่ะชั้นนึงมีประมาณ10ห้องได้แต่ชั้นที่ไอ้ไปร์มันอยู่มีแค่4ห้องเองพอ เปิดประตูเข้าไปในห้องก็ถึงกับตะลึงเลยอะไรมันจะหรูขนาดนี้แม่ง..ขนาดห้อง ที่ผมอยู่ว่าหรูแล้วนะยังไม่ได้ครึ่งของห้องไอ้ไปร์มันเลย ห้องมันใหญ่มากเลยห้องมันตกแต่งไปในโทนสีสว่างดูมีชีวิตชีวาดีผมก็เดินสำรวจ ไปเรือยๆห้องมันมีระเบียนด้วยพอผมเปิดประกระจกออกไปก็รู้สึกไปได้ถึงลมที่ พัดเย็นวิวที่มันนี้ดีจริงๆเลยคับมองออกไปเห็นโค้งของแม่น้ำเจ้าพระยาด้วย   สุดยอดจริงๆ
“อ้าวเฮ่ย...จะสำรวจห้องกูอีกนานมั้ยเหนียวตัวไม่ใช่หรอาบมึงอ่ะ....รีบไปอาบน้ำดิว่ะกูจะได้อาบมั่ง...”
“อืมๆ...แค่นี้มึงก็มาต้องเร่งกูด้วย”
“อ้าวเชีย....กูก็เหนียวตัวเหมือนกันนี้หว่า”
“งั้ยมึงอาบก่อนเลยกูอาบที่หลังก็ว่ะ”
“มางั้ยอาบพร้อมกันไปเลย”มันไม่พูดเปล่าแถวยังดึงแขนผมเขาห้องน้ำอีก
“ไม่โว้ย”ผมพยายามรั้งตัวไว้ไอ้ไปร์
“เร็วดิว่ะอาบพร้อมกันเลยเป็นไรไปว่ะ”
“ไม่ๆกูบอกว่าไม่ไง”
“พอก็ได้ว่ะแกล้งนิดแกล้งหน่อยทำโว้ยวายนะมึงอ่ะ.....รีบอาบนะมึง”
“ก็มึงอ่ะชอบกวนตีนกู”
พอผมเข้าไปในห้องน้ำยังไม่ทันถอนเสื้อผ้าเลยไอ้ไปร์มันก็แหกปากตะโกดเร่งผมอีกแล้ว
“อาบให้มันเร็วๆหน่อยดิวะ….”
“มึงนี้จะเร่งกูไปถึงไหนวะเนี้ยห่ะ”
“กูก็เหนียวตัวเป็นนะโว้ย”
“อ้าวไอ้นี้แล้วมึงจะให้กูอาบก่อนทำไมวะเนี้ยห่ะ”
“อ้าวเขาเรียนมารยาทโว้ย...เคยได้ยินไม”
“หรอ...ไอ้คนมีมารยาทแล้วที่มึงตะโกนเร่งกูเนี้ยมีมากเลยมั้ง”
“ปากดีจังเลยนะมึงอ่ะ”
“อ้าวก็จริงมั้ยอ่ะ”
“อาบเร็วๆ เข้าเหอะมึง  ถ้าช้ากูรอไปไหวกูจะไขกุญแจเข้าไปอาบพร้อมกับมึง”
“ เฮ่ย!!!!อย่านะโว้ย”
“แหมหวงตัวจังเลยนะมึง  เป็นไรไปวะผู้ชายด้วยกัน...รึว่ามึงไม่ใช่ผู้ชายวะ”
“ไอ้เชี้ยไปร์เมื่อไรมึงจะเลิกปากหมาซะที่วะ”
“ทำไม...รึมึงเป็นผู้หญิงปลอมตัวมา  เพื่อมาใกล้ชิดกับกู...ถึงว่าดิหน้ามึงถึงได้สวยยังกับผู้หญิง”
“ไอ้นี้แม่ง...มึงดูละครมากไปเปล่าวะ    กูผู้ชายแท้โว้ย แล้วมึงจะชวกตะโกดคุยกันอีกนานมั้ย”
“เออๆ    เร็วเข้าเหอะกูชักจะปวดเยี่ยวแล้ว”
“งั้นมึงก็เชิญเยี่ยวแตกไปเลยเพราะกูจะยังไม่ออกไปหรอก”
“ได้ๆมึงไม่ออกก็ได้....เดี๋ยวกูจะไขกุญแจเข้าไปเองก็ได้”
“เฮ่ยๆ...เดี๋ยวจะเสร็จแล้ว......แม่ง”
   
   พอ ผมเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำไอ้ไปร์มันก็รีบวิ่งสวนผมเข้าไปในห้องน้ำเลย สงสัยมันจะปวดจริงไอ้นี้มันก็เหมือนผีเข้าผีออกคับบ้างทีก็ดูเป็นคนดี๊ดีบา ทีก็โคตรจะกวนตีนพอบทจะขึมก็ขึมซะจะหลายบุคลิกไปไหน.......หันซ้ายหันขวาตาย ห่าแล้วผมจะเอาเสื้อผ้าที่ไหนใส่ว่ะเนี้ย..จะใส่ชุดเก่าก็แม่เจ้าเปือนขี้ โคนเต็มไปหมดถ้าเอาใส่อีกจะอาบน้ำทำเพื่อ....จะเอายังไงดีว่ะเนี้ยกู   ตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวมีผ้าขนหนูพันเอวอยู่ผืนเดียวหนาวซะมัดเลยไอ้ไปร์ แม่งก็เล่นเปิดแอร์ซะเย็นเชียวไอ้ตัวก่อให้เกิดภาวะโลกร้อนสงสัยมันจะไม่ รู้จักคำว่าเปิดแอร์25องศาลดภาวะโลกร้อน  แล้วที่เบาแอร์มันอยู่ตรงไหนว่ะเนี้ย.....ชังแม่งเอาผ้าไปซักก่อนแล้ว กัน......และผมก็เดินหาเครื่องซักผ้าซะทั่วห้องก็หาเครื่องซักผ้าไม่เจอ   ไอ้ไปร์มันเอาเครื่องซักผ้าไปไว้ที่ไหนของมัน....ไอ้นี้แม่งก็อาบน้ำนาน .ซิบทีกูล่ะเร่งจัง




“อ้าวเฮ่ย.......ทำไมมึงถึงยังไม่ ใส่เสื้อผ้าว่ะคิดจะยั่วกูหรอวะ....ถึงมึงจะหน้าตาเหมือนผู้หญิงก็เถอะ  แต่ไงมึงก็เป็นผู้ชายกูไม่มีอารมณ์ร่วมกับมึงหรอกนะ    มึงไม่ต้องมาโชว์หน้าอกแฟบๆใหกูดูหรอกสำหรับกูต้องอกบึ่มๆเท่านั้นโว้ย”
“ไอ้ ไปร์เมื่อไรมึงจะเลิกกวนตีนซะทีว่ะ    ก็กูจะเอาเสื้อผ้าที่ไหนใส่ล่ะวะห้องกูกูก็เข้าไม่ได้และกูก็รอจะถามมึงว่า เครื่องซักผ้าอยู่ไหนวะกูเดินหาวะทั่วก็ไม่เจอ”
“อ้าวหรอ”
“ว่าเต่เครื่องซักผ้าอยู่ไหนว่ะ”
“ห้องกูไม่มีหรอกเครื่องซักผ้าอ่ะ....กูจ่างเขาซักว่ะ”
“แล้วจะเอาไงดีวะเนี้ย”
“งั้นเดียวเอางี้มึงเอาเสื้อผ้ากูไปใส่ก่อนแล้วกัน”
มันพูดพร้อมเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อไปหาให้ผมใส่
“โห่...งมึงตัวเล็กซะเล่นกูจะเอาตัวไหนให้มึงใส่ว่ะเนี้ย”
แล้วมันก็หาไปบ่นไป  สักพักมันก็โยนเสื้อผ้ามาให้
“อ่ะนี้เล็กที่สุดเท่าที่กูมีแล้วนะเนี้ย......หนาวหรอมึงตัวสั่นเชียว”
“ก็หนาวอ่ะดิแม่งมึงเปิดแอร์ซะเย็น   กี่องศาว่ะเนี้ยรู้จักคำว่า25องศาลดโลกร้อนมั้ย”
“มึงเนี้ยก้บ่นจังเลยรีบไปใส่เสื้อห่ะ  บ่นเป็นผู้หญิงไปได้นะมึงเนี้ย”
“ไอ้ไปร์”
“ไปๆรีบไปแต่งตัวเลย  เดี๋ยวกูจะได้แต่งตัวบ้าง”
และ ผมก็เข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำ....คิดๆแล้วก็แค้นคับชอบพูดว่าผมเหมือนผู้หญิง ผมออกจะหล่อเกาหลีซะ.....แต่จะว่าไปผมก็เหมือนผู้หญิงจริงๆอยาที่มันว่าอ่ะ แหละ  เพราะแฟนของผมทุกคนที่ขอเลิกไปก็เหตุผมเพราะผมหน้าสวยจนทำให้เธอไม่มั่นใจพอ เวลาที่เดินไปไหนมาไหนด้วยกันคนส่วนใหญ่ก็จะคิดว่าผมเป็นผู้หญิงคิดว่าเป็น ทอม  มีอยู่ครั้งนึงตอนที่ผมยังอยู่ที่เชียงใหม่ตอนนั้นผมเรียนอยู่ม.5  ผมไปเดินเที่ยวกับแฟนที่ห้างดังของเชียงใหม่อยู่ๆมีกลุ่มผู้ชายคนเดินมาแซว ว่าหน้าตาน่ารักมีแฟนยังที่แรกผมก็คิดว่ามันแซวแฟนผมแต่ที่ไหนได้แม่งแซวผม แถมตามตื้อจะขอเบอร์ผมให้ได้ผมบอกว่าผมเป็นผู้ชายพวกมันก็ไม่เชื่อกันมัน ก้เดินตามผมจนมาถึงที่ลานจอดรถผมหันซ้ายหันขวาเห็นว่าไม่มีคนเลยเปิดเสื้อ ให้มันดูซะเลยว่าผมอ่ะไม่มีหน้าอกมันจะได้รุ้ไปว่าผมเป้นผู้ชายจิงๆพวกมัน หน้าเอ๋อกันไปตามๆกัน.....ส่วนหน้าแฟนผมสิบอกบุญไม่รับตั้งแต่เธอรู้ว่าพวก มันมาขอเบอร์ผมแล้ว    พอไม่นานเธอก้ขอเลิกผมไป   เศร้าคับเศร้าผิดหรอที่ผมหน้าหวาน

กลับเข้าเรื่องของเรากันดีกว่า   พอผมออกจากห้องน้ำมาไอ้ไปร์มันก็เตรียมเสื้อผ้าจะเอาไปซัก
“เดี่ยวกูมาจะลงบอกให้คนรับจ่างซักผ้ามาเอาผ้าและก็จะไปหาซื้อไรกินมึงจะกินไรเดี๋ยวกูซื้อมาให้”
“ไรก็ได้แล้วแต่มึงเหอะ  กูกินได้หมด”
“เออๆ    พอคนเขามาเอาผ้ามึงก็หยิบผ้าตะกร้าผ้าให้เข้าด้วยแล้วกันกูวางไว้หน้าห้องครัวอ่ะ.......ไปนะ”
“เฮ่ยๆ....ไปร์”
“มีไร”
“ขอบใจมึงมากนะโว้ย”
“เออๆ    ไม่เป็นไรเพื่อนกัน.....แต่กูว่าเก็บคำขอบคุรของมึงเป็นมึงเลิกเถียงกูดีกว่า”
“มึงก็เลิกกวนตีนกูก่อนดิ”
“5555    ก็กูชอบเวลามึงทำหน้างอนกูอ่ะ   น่ารักดี”
“ไอ้เชียไปร์กวนตีนอีกแล้วนะมึง”

zantiga

----------------------------------------ไปร์--------------------------------------------
   ตอน นี้ผมกำลังจะลงไปบอกแม่บ้านให้ไปเอาผ้าไปซักและก็จะออกไปหาของกินด้วย    อะๆอย่าพึ่งมองว่าผมเป็นคนปากหมานะคับผมเองก็ไม่รู้ทำไมถึงได้ชอบที่จะแกล้ง ไอ้ตะวันมันนักแล้วยิ่งเวลาเห็นหน้ามันตอนอารมณ์เสียแล้วมันดูตลกดีคับและ ถ้าผมพูดว่ามันเหมือนผู้หญิงด้วยแล้วมันก็จะยิ่งเดือดใหญ่แต่มันอ่ะน่ารัก จริงๆคับหน้าหวานๆตาใสๆเห็นแล้วก็น่าแกล้ง   นี้ถ้ามันเป็นผู้หญิงผู้ชายคงติดมันกันเต็ม   คิดๆแล้วก็น่าเสียดายความน่ารักของมันคับ
   

   


   จะ ซื้ออะไรไปให้มันดีกินดีวะ เนี้ยผมเองก็ไม่ค่อยรู้ซะด้วยว่ามันชอบกินอะไรเห็นมันกินแทบทุกอย่างเลย  ซื้อไปสัก3-4อย่างแล้วกัน   ไอ้ตะวัน เนี้ยเห็นมันตัวเล็กแต่มันอะกินเก่งมากๆเลย กินได้ทั้งวัน เดี่ยวข้าวเดี๋ยวขนมโดยเฉพาะขนมหวานเนี้ยดูจะชอบเป็นพิเศษแต่ที่เห็นมันกิน บ่อยกินแทบจะทุกวัน  ก็คือไอติมกับขนมเค้กนี้แหละพอเห็นร้านไอติมหรือร้านเค้กที่ไหนไอ้ตะวันมัน จะรีบเข้าไปซื้อเลยท่าทางเหมือนเด็กๆไม่มีผิดและก็ชอบพูดว่าตัวเองอะแมนเข้ม แข็งพอผมแกล้มมันมากเข้าก็ท้าผมต่อยตัวแค่นี้คงจะสู้ผมไหวหรอกตัวมันอ่ะน่า จะสูงแค่175ได้มัน ส่วนผมอ่ะหรอ185คับ       ว่าแล้วแวะซื้อขนมเค้กกับไอตีมให้มันซะหน่อยดีกว่าวันนี้ผมแกล้งมันไว้ เยอะ




   พอผมมาถึงห้องไขกุญแจเข้าไปในห้องก็เห็นไฟใน ห้องปิดไว้ทำไมไอ้ตะวันมันไม่เปิดไฟนะและผมก็เลยเดินไปเปิดไฟ  ก็เห็นมันนอนขดตัวอยู่ที่โซฟา   
“อ้าวเฮ่ยทำไมมานอนตรงนี้ว่ะ..... ตะวัน....ตะวัน”  พอผมเอามือไปเตะตัวมันตัวมันร้องมากเลยเรียกมัน  มันก็ไม่ยอมตื่น   เอาไงดีว่ะเนี้ย     อุ้มก็อุ้มวะผมเลยอุ้มมันไปนอนที่ที่เตียงก่อนแล้วกัน.......     ตัวมันเบามากๆเลยตัวมันนุ่มนิ้มยังกับผู้หญิงพออุ้นไปวางลงที่เตียงและผมก็ ยืนคืดอยู่แปปนึงว่าจะเอาไงดี   จะให้มันกินยาเลยเดี๋ยวยาก็กัดกระเพาะต้องให้มันกินอะไรซะก่อน  ไอ้กับข้าวที่ซื้อมาก็ไม่เหมาะกับคนป่วยเอาซะเลย    สงสัยต้องลงไปซื้อมาให้มันใหม่ผมก็เลยลงไปซื้อโจ๊กมาให้มัน    พอกับมาถึงก็ผมก็ไปปลุกมันให้มันกินโจ๊กแล้วจะได้กินยา
“ตะวัน.....ตะวัน....ตะวันโว้ยตื่นขึ้นมากินโจ๊กก่อนจะได้กินยา”
“หืม...หื้ม...ไม่เอาอ่ะไม่หิวไม่อยากกินจะนอนปวดหัว”   มันคางอยู่ในคอไม่ยอมจะกิน
“อืม…...กูรู้แล้วว่ามึงปวดหัวแต่ก็ต้องกินจะได้หาย”
“ไม่เอาอ่ะ.......ไม่อยากกินยาไม่ชอบข่ม”  อ้าวไอ้นี้ชักจะเริ่มงอแงเหมือนเด็กๆแล้ว
“ไม่กินไม่ได้ต้องกิน”
“โถ่ๆ.......กินก็ได้....แต่...กินยาอย่างเดียวได้ป่ะไม่อยากกินโจ๊กอ่ะไม่หิวอยากนอนแล้วอ่ะ”
“ไม่ได้ต้องกิน”
“ไม่อ่ะไม่หิวไงไม่เข้าใจหรอ”   ไอ้นี้ไม่สบายแล้วยังดื้ออีก
“มึงจะกินดีๆรึจะให้กูป้อน”
“เออๆ...กินก็ได้ว่ะ”    วะไอ้นี้ต้องให้โหดพูดดีๆไม่มีจะฟังแล้วมันกินไปแค่3-4คำมันก็วางช้อนส่งถ้วยโจ๊กคืนให้ผม
“อะอิ่มแล้ว.....เอายามาจะง่วงแล้วจะนอน”   มันแบมือขอยา
“กินให้หมด”
“ไม่กินแล้วอิ่ม”   มันเมินหน้าหนี
“บอกให้กิน......อ้าปาก”   ผมตักโจ๊กมาจะป้อนมัน
“ทำไมถึงชอบสั่งชอบบังคับจังว่ะ”
“กูบอกว่าให้มึกอ้าปากไม่ได้ยินไง”
“มึงเป็นพ่อกูไงสั่งจัง”
“กู ไม่พ่อของเด็กดื้ออย่างมึงหรอก................กินซะ”  มันทำหน้างอนๆใส่ผมแต่ก็ยอมกินโดยดีจนเกือบจะหมด  และผมก็เอายาให้มันกินยาเสร็จแล้วมันก็ล้มตัวลงนอน  และผมก็เดินเอาจานไปเก็บและก็ไปกินข้าว   เหนื่อยกับไอ้เด็กดื้นจริงๆขนาดไม่สบายมันยังจะมีแรงมาเถียงผมอีก  พอกินข้าวเสร็จผมก็ไปเพื่อให้สดชื่นซะหน่อยเพราะคืนนี้ว่าจะอยู่ดูบอลคู่ โปรดซะหน่อย    พอบอลจบผมก็เตรียมตัวจะไปนอนก็  พอเดินเข้าไปเลยเดินไปแตะหน้าผากมันหน่อยตัวมันยังร้อนอยู่เลย.....เช็ดตัว ซะหน่อยน่าจะดีขึ้น ผมไปเอาผ้าไปชุบน้ำมาเช็คหน้าให้มันหน้ามันสวยขาวเนียนใสมากเลยปากอมชมพู่ นิดๆ  ผมค่อยเลือนมาเช็คที่แขนผิวมันเนียนมากจริงแล้วก็นิ้มมากด้วยเนียนกว่า ผู้หญิงบางคนที่ผมเคยเจอมาซะอีก    พอแสงสลัวๆจากไฟที่หัวเตียงส่องมายังหน้ามันผมรู้สึกใบหน้ามันชังน่าหลงใหล ซะมัดเลยสัดจมูก  ริมฝีปากที่อมชมพู่  ขนตาที่งอนยาวเป็นแพ  ดึงดูดมากๆเลย อยู่ผมก็โน้วต้วไปหอมแก้วมัน  พอผมเริ่มรู้สึกตัวก็รีบเอาผ้ากับกะละมังใส่น้ำไปเก็บและก็เดินไปนอนอีกฝัง นึ่งของเตียง   ในใจก็นึกว่าทำไม.....ทำไมผมเป็นบ้าไรไปเนี้ยอยู่ๆก็ไปหอมมันทำไมกัน ทำไม.........พอๆเลิกคิดดีกว่านอนดีกว่าเราเลิกฟุ้งซ้าน

zantiga

Re: มึงนี้น่าจะเกิดเป็นผู้หญิงวะ(แต่กูก็รักมึง)
« ตอบ #124 :: 26 พฤษภาคม 2010, 09:39:28 pm »
       
กลับมาแล้วจ้าวันนี้ได้คอมมาแล้วเมื่อกลางวันปุ้นก็รีบพิมพ์มาห้อ่านกัน    ดีใจจังเลยที่ยังมีคนมารออยู่นึกว่าจะไม่มีซะแล้ว

ขอโทษจริงที่หายไปนานไม่ได้เข้ามาเลย   ครั้งนี้จะดูแลรักษาคอมเป็นอย่างดี

และ ต้องขอบคุณร้านซ่อมมากๆๆๆๆๆๆที่การซ่อมครั้งนี้ไม่เสียตังซักบาทเพราะเขา บอกว่าเขาเห็นใจเพราะเมื่อคค้าวที่แล้วก็พึงจะเปลี่ยนหน้าจอไป

และก็ พึงหมดประกันไปไม่นานเขาเลยเอาหน้าจอมือสองมาเปลี่ยนให้เราแทนโดยไม่คิดตัง และคงเป็นเพราะปุ้นมาเส้นอยู่ที่นั้นด้วยมั้ง  ก็เพื่อนปุ้นที่งานที่

ร้านซ่อมนั้นแหละเลยโชคดีที่แรกนึกว่าจะเสียตังอีก4600แล้วนะเนี้ยขอบคุณทุกคนจริงๆ gay_0115 gay_0115 gay_0115


ปล.ถ้าพิมผิดอย่าว่ากันนะเพราะภาษาไทยไม่แข็งแรง  อันที่จริงก็ไม่แข็งแรงทุกภาษาแหละ 55555





















อึด อับจังรู้สึกเหมือยหายใจไม่ออกช่วยด้วยทำไงดีผมโดนผีอำต้องใช่แน่นๆขยับตัว ไม่ได้เลย.....อ้าวเฮ้ย!!!!!ไม่ใช้ผีอำแต่ไอ้ไปร์อ่ะสิแม่งมานอนกอดผมซะแน่น เลยแทบจะสิงผมได้อยู่แล้ว
“เฮ้ย...ไอ้ไปร์ตื่นดิว่ะกูอึดอัดนะโว้ย...... ไอ้ไปร์.....กูอึดอัด......ปล่อยดิว่ะ.....เฮ้ย....ปล่อยกูจะหายใจไม่ ออกอยู่แล้ว”   ผมทั้งพลักทั้งดันเรียกก็แล้วมันก็ไม่ยอมตื่น มือมันยังกับหนวดปลาหมึงแกะก็ไม่...แม่งจะหลับลึกอะไรขนาดนี้แม่ง!!!!เมื่อ คืนมันก็แอบหอมแก้มผม ตอนเช้ายังจะมานอนกอดผมอีก
“ไอ้ไปร์จะตื่นไม่ตื่น....ถ้าไม่ตื่นกูถีบนะโว้ย”
“..........................”
“หนึ่ง...... สอง......สาม....ไอ้ไปร์โว้ย” ผมรวบร่วมพลังตะโกนใช่หูมัน...คิดว่าผมจะถีบมันหรอคับไม่หลอกก็เพราะเมื่อ คืนผมไม่สบายมันก็ดูแลผมถึงจะชอบดุชอบขู่ผมก็ถะอย่างน้อยมันก็เป็นเพื่อนที่ ดีคนหนึ่งแถมมันยังให้ผมมานอนห้องมันอีก
“เฮ่ย...ตะโกนทำไม่วะหูจะแตกอยู่แล้ว” มันรีบลุกขึ้นมานั่งทำหน้ามุ่ย
“ก็มึงอ่ะ...เรียกไม่ยอมตื่น”
“เอา แล้วนี้หายปวดหัวแล้วหรอ...กระหม่อนบางจังนะมึงอ่ะนิดหน่อยก็ไม่สบายล่ะ.... แต่ดูท่าน่าจะหายแล้วไม่งั้นคงไม่แหกปากเรียกกูซะลั่นห้อง”
“กูไม่ได้กระหม่อนบางซะหน่อย....”
“มึงนี้มันจะไม่เถียงกูมั่งจะได้มั้ยเนี้ยห่ะ”
“แชะ....”
“55555”
“หัวเราะไร -_-? ” อยู่ๆมันก็หัวเราะซะลั่นเชียว
“ก็หัวเราะมึงอ่ะดิ...555”
“ทำไมกูทำไม”
“ก็มึงอ่ะงอนกูซะน่ารักเชียว......ฟอด”
“เฮ่ย!!!!!!! ไอ้เชียไปร์” เอาอีกแล้วมันเอาอีกแล้วชอบทำไรแบบนี้อยู่เลือยเลย แม่งไอ้ไปร์ดิคับแม่งพอมันพูดเสร็จมันก็มาหอมผมแล้วมันก็รีบวิ่งไปยิบผ้าขน หนูเข้าห้องน้ำไปเลย   
สักพักมันก็ออกมาจากห้องน้ำและก็เดินไปแต่งตัว
“มึงไปอาบน้ำป่ะเดี๋ยวกูไปเอาเสื้อผ้าที่ร้านซักแห้งมาให้แล้วมึงหิวยัง......จะกินไรเดี๋ยวก็ซื้อมาให้กิน”
“....................”  ผมไม่ตอบมันงอนมันคับเบื่อท่าทางกวนตีนของมันชอบแกล้งผมนัก
“อ้าว...ไม่ ตอบโกรธกูหรอ....อะกูให้หอมคืน”  มันยื่นแก้มมันมาทางผม  ผมก็ทำเป็นไม่สนใจเดินเข้าห้องน้ำไปผผมอาบบน้ำเสร็จก็ใส่ชุดเดิม   พอผมออกมามันก็ออกไปข้างนอกแล้ว และผมก็เดินไปเก็บที่นอนให้มันเดี๋ยวมันจะหาว่ามันนอนแล้วยังไม่ช่วยมัน เก็บ  และก็เดินไปเปิดทีวีดูสักพักมันก็กลับมาพร้องกับตะกล้าเสื้อกับข้าวมันไก่ 2 กล่อง
“อะนี้เสื้อผ้ามึง....เสร็จแล้วมากินข้าวกันกูซื้อข้าวมันไก่มาเผื่อมึงอะ” มันยื่นเสื้อผ้ามาให้ผม
“...............”
กริ๊ง~~~~กริ๊ง~~~~เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น  ที่หน้าจอขึ้นชื่อ  เลย์
“อืมว่าไงเลย์”
“เฮ่ยตะวันมึงลืมกุญแจไว้ที่กุเนี้ย...มึงเข้าห้องยังไงวะ”
“อ้าวอยู่ที่มึงหรอกูก็นึกว่ากูทำหายซะแล้ว”
“แล้วมึงอยู่ไหนเนี้ย...เดี๋ยวกูเอากุญแจไปให้”
“กูอยู่ที่ห้องไปร์”
“อืมๆ..แล้วมึงอยู่ไหนอ่ะเดี๋ยวกูไปเอาเองก็ได้”
“เฮ่ยไม่เป็นไร...เดี๋ยวกูเอาไปให้กูว่างๆไม่มีไรทำอยู่แล้ว”
“อืมๆขอบใจมากนะโว้ย”


พอเลย์วางสายไปผมก็หันไปมองไอ้ไปร์แปปนึ่งมันทำหน้าสงสัยผมเลยบอกมันไปว่า
“เดี๋ยวเลย์มา   เอากุญแจห้องมาให้กูลืมไว้ที่มัน”

แล้วผมก็เดินไปแต่งตัวในห้องน้ำพอผมเดินออกมาจากห้องนอนมันไอ้ไปร์ก็เรียกผมไปกินข้าว
“เฮ่ย...ตะวันมากินข้าวดิกูซื้อข้าวมันไก่มาผื่นมึงอ่ะมากินดิอร่อยนะโว้ยเจ้านี้อ่ะ”
“ไม่อ่ะยังไม่หิว”  แชะที่นี้ล่ะมาทำพูดดี
“โกรธกูไง...โถ่แหย้นิดแกล้งหน่อยไม่ได้รึไง นี้ก็จะเที่ยงแล้วไม่หิวได้ไง”
“..............”  ผมไม่ตอบมันเดินไปนั่งที่โซฟา
“อืมๆกูขอโทษก็ได้....ขอโทษครับบบบบบบไอ้คุณเพื่อน”
ติ๊งนิง~~~~ติ๊งนิง~~~~  เสียงกดอ๊อด
“เดี๋ยวกูไปเปิดเองมึงกินข้าวไปเถอะ”  ผมลุกขึ้นไปเปิดประตู
“ตะวัน...เฮ่ยกูขอโทษนะที่กุญแจมึงติดมาที่กูอ่ะ”
“เฮ่ยจะขอโทษทำไมกูสิต้องขอโทษที่ให้มึงต้องลำบากเอากุญแจมาให้กูที่นี้เนี้ย....แถมกูเองซะอีกที่เป็นคนฝากมึงไว้แล้วดันลืม”
“อืม...กูก็พึ่งจะเปิดกระเป๋าเมื่อเช้านี้เห็นที่แรกก็งงว่าเป็นกุญแจใคร...พอนึกได้ว่าเป็นขอมึงก็เลยโทรมานี้แหละ....”
“ดีนะที่อยู่ที่มึงอ่ะไม่งั้นนะตายแน่นจะไปขอที่แม่บ้านก็ท่าจะยากเพราะชื่อเจ้าของห้องก็ไม่ใช่ชื่อกูซะด้วย”
“อ้าว...แล้วใครเป็นเจ้าของห้องอ่ะ”
“พี่ข้างบ้านกูที่เชียงใหม่อ่ะเขาซื้อไว้แล้วไม่ได้อยู่...ก็เลยกะจะปล่อยใช่เช่าพอดีกูมาเรียนที่นี้เขาก็เลยให้กูมาอยู่”
“เออ...ดีว่ะ”
“อ้าว...แล้วเมื่อคืนมึงนอนที่ไหนว่ะ”
“นอนนี้”
“ห้องไอ้ไปร์อ่ะ”
“อืม..มั้ยหรอ”
“ก็ แปลกปกติไอ้ไปร์มันไม่ค่อยให้ใครมานอนที่ห้องมัน...ไอ้นี้แม่งโลกส่วนตัว สูง...ขนาดกูนะแม่งเป็นเพื่อนกับมันตั้งนานเคยเข้าไปในห้องนอนมันแค่ 2-3 ครั้งเอง ไม่รู้ว่ามันจะหวงไรนักหนาสงสัยไม่ซ่องหญิงก็ซ่องศพคนไว้”
“แหมคุยกันลืมกูเลยนะมึงอยู่กันแค่ 2 คนในห้องไง...นินทากูระยะเผาขนเลยนะมึงไอ้เลย์”
“ก็กูเห็นมึงกำลังกินข้าวอยู่ก็เลยไม่อยากกวน”
“งั้น กูกลับห้องก่อนนะ.......ขอบใจมากนะ...เลย์.....ไปล่ะ”  ที่แรกผมก็กะว่าจะขอบคุณไอ้ไปร์มันแหละคับ...แต่มันใส้มันพอจะหันไปขอบคุณ มัน มันดันทำหน้ากวนๆใส่ผมผมเลยเปลี่ยนไปขอบคุณไอ้เลย์แทน
“อืมๆ..ไม่เป็นไร”
“แล้วไม่คิดจะขอบคุณกูมั่งเลยไง”  มีถ่วงด้วยนะไอ้นี้
“อืมขอบคุณ”
“เดี๋ยว...เอาข้าวมันไก่มึงไปด้วยกูซื้อมาให้เนี้ย”
“ไม่เป็นไร....ขอบคุณมากบังเอิญกูแพ้ไก่”
“หิวว่ะ...ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินไรเลยนี้ก็จะเที่ยงแล้วไปหาไรกินกันมั้ยตะวัน....ไปมั้ยไอ้ไปร์”
“ไม่อ่ะกูอิ่มแล้ว”
“ไปดิหิวอยู่พอดีแต่แวะเอาของไปเก้บที่ห้องก่อนนะ....”
“อืมๆได้ๆ”
“อืมเกือบลืมไปร์เดี๋ยวเสื้อผ้านี้กูซักมาคืน”












ณ. ห้างสรรพสินค้า
“กิน ไรดีอ่ะตะวัน”  เลย์หันมาถามท่าทางสดใส จะว่าไปแล้วเลย์ก็จัดว่าเป็นคนที่หน้าตาดีเหมือนกันถึงจะไม่ได้หล่อเวิอร์ๆ อย่างไอ้ไปร์แต่ก็ถือว่าหล่อมากหน้าตาตี๋ๆของมันบอกกับที่มันเป็นคนที่รูป ร่างสูงโป่รหุ่นนักกีฬาก็ทำให้สาวกริ๊ดได้เหมือนกัน
“กินไรก็ได้กินได้หมดแหละ...อันที่จริงไม่ต้องมากินที่ห้างก็ได้นะเนี้ยแพงจะตาย”
“ไม่เป็นไรเสี่ยเลย์เลี้ยงเองไม่อั้นกินให้เต็มที่”  มันพูดยิ้มๆพร้อมเอามือตีที่อกตัวเองทำท่าภาคภูมิซะ
“เฮ่ยกูไม่ได้หมายความว่าอยากนั้น”
“ไม่เป็นไรนานๆที่.....อืมนี้ไม่ยั้กรู้ว่าตะวันแพ้ไก้”
“คงงั้นอ่ะนะ”  ผมก็ได้แต่ยิ้มเพราะอันที่จริงแล้วอ่ะผมไม่ได้แพ้ไก้หรอกแค่ไม่อยากกินข้าวมันไก่ของไอ้ไปร์มันก็เท่านั้น
“ไปกินอาหารญี่ปุ่นมั้ย ?  รึจะกินMK  รึพิซ่าดี ซีฟู๊ดมั้ย  รึเราจะกินทุกอย่างเลยดีห่ะตะวันกินไรกันดีกูให้มึงเลือก  ”
“ให้กูเลือกจริงอ่ะ...อย่าบ่นนะ”
“อืมไม่บ่นหรอกบอกแล้วไงว่าเสี่ยเลย์เลี้ยงเองไม่อั้น”
“งั้น~~~”ผมหันไปเห็นศูนย์อาหารพอดี “ไปกินก๋วยเตียวที่ศูนย์อาหารตรงนั้นแล้วกันเนอะ”
“โถ่~~ไอ้เราก็คิดว่าจะมีเมนูเด็ดๆที่ไหนได้” เลย์ที่หน้าเซ็งๆ
“อ้าว...ไหนบอกว่าจะไม่บ่นไง”
“อืมๆป่ะๆ”
พอผมกับเลย์กินกันเสร็จเลย์เราก็เราดูนู้นนี้อยู่พักนึงซื้อของบ้างขนมบ้างไรบ้างไปเลือยเลย์ก็ขับรถมาส่งผมที่คอนโด
   “ขอบใจมากนะที่มาส่ง...วันจันทร์เจอกันนะ”
   “เดี๋ยวๆ....”พอผมกำลังจะปิดประตูรถไอ้เลย์มันก็เรียกไว้ก่อน
   “ห่ะมีไรอ่ะ”
   “คือว่าพรุ่งนี้มึงว่างอยู่ห้องป่ะ.....คือถ้ากูว่างๆกูมาหามึงที่ห้องได้ป่ะ”
   “อืมได้ดิ...กูก็ว่างอยู่แล้วไม่ค่อยออกไปไหนหรอก”
   “อืมๆบายนะ”
กลับมาถึงห้องผมเก็บเช็ดถูห้องซักผ้าพอเสร็จก็เล่นคอมแปปนึ่งแล้วรู้สึกปวกหัวนิดหน่อยก็เลยพักสายตาซะหน่อยแต่ก็นะหลับเลยจนถึงหัวค่ำ
ก๊อกๆ~~~ก๊อกๆ
ใครมาเคะว่ะเนี้ยผมเดินไปดูตรงตาแมวเป็นไอ้ไปร์คับมันที่มาเคะประตูห้องเหมือนมันจะถืออะไรอยู่ในมือด้วยและผมเปิดประตูให้มัน
“มีไร
“ก็ไม่มีไรหรอกเอานี้มาให้อ่ะ”  มันยืนถุงในมือมันมาให้ผม
“คือไร...ให้ทำไม”
“กู ซื้อมาเมื่อวานซื้อมาให้มึงอ่ะแหละกูเห็นมึงชอบคิดว่ามึงน่าจะกินได้คงไม่ แพ้เห็นชอบกินบังเอิญผ่านร้านคนขายเขาจะเปิดร้านแล้วเลยช่วยซื้อมาถ้ามึงไม่ กินก็เอาไปทิ้งซะเพราะจะกินเองกูก็ไม่ชอบกินของหวานซะด้วย...อะแล้วนี้ยากิน ซะก่อนที่จะกลับมาเป็นไข้อีก...แค่นี้แหละไปล่ะ”  มันพูดซะยาวพอมันพูดเสร็จมันก็เดินไปเลยปล่อยให้ผมยืนงงอยู่คนเดียว
หลับ จากหายงงก็เดินกลับเข้ามาในห้องกล่องดูเป็นขนมเค้กซ็อกโกแลดน่ากินเชียว   ไอ้ไปร์นี้มันก็เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายบ้างทีก็กวนตีนซะจนหน้าโมโห แตะจะว่าไปมันก็เป็นคนดีเหมือนกันถ้าลดความกวนลงหน่อยก็คงจะดีและไอ้อารมณ์ ขึ้นๆลงๆนี้อีก  เค้กนี้ก็อร่อยมากๆเลยนะเนี้ย ผมล่ะชอบกินเค้กซ็อกโกแลดที่สุดเลย   แล้วทำไมผมต้องกินไปยิ้มไปด้วยล่ะนี้  อยู่ก็นึกถึงเรื่องที่มันหอมแกล้มผมรู้สึกเขินๆจะเขินทำเพื่อ โอ๊ย!!จะกายพันซะแล้วมั่งเรารึว่าผมจะชอบไอ้ไปร์  โอ๊ย!!!!เครียดๆแล้วคืนนั้นทั้งคืนผมก็นอนไม่หลับ

zantiga

ตอนที่ 3 ความรู้สึกที่เริ่มจะเปลี่ยนไป

คืน นั้นทั้งคืนผมก็นอนไม่หลับ ก็เพราะมัวแต่คิดเรื่องของไอ้ไปร์กับใจตัวเอง  รึว่าผมจะชอบมัน  ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ม่ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงโถ่โว้ย!!!!!!!!!ยังดีนะ เนี้ยที่เป็นคืนวันเสาถ้าเป็นคืนวันอาทิตผมคงไม่เรียนไม่ไหวแน่เลย
ก๊อกๆ~~~ก๊อกๆ เสียงเคะประตูทำไห้ผมหลุดจากเรื่องที่นั่งคิดมาตลอดถึงคืน  “ใครมาหาเราแต่เช้ากี่โมงแล้วว่ะเนี้ย” ผมหันไปยิบนาฬิกามาดูเวลา “8 โมงเช้า ห่ะ นี้เรานั่งคิดเรื่องไอ้บ้าไปร์ตั้งแต่หัวค่ำจนถึงเช้าเลยหรอว่ะ”
ก๊อกๆ~~~ก๊อกๆ  “ครับบบบบบ ครับบบบบบบบบบจะไปเปิดเดี๋ยวนี้แหละครับบบบบบบบ”  ใครว่ะเคะอยู่ได้มาซะตั้งแต่เช้าไม่รู้บ้างเลยไงว่ะว่าคนเข้ายังไม่ได้นอน เลยนะเนี้ย พอผมเปิดประตูไปก็เจอกับ  !!!!!!!!   หน้าผม>>> o_O?
หน้าไอ้ไปร์>>> -_-  เจอกับไอ้ไปร์อ่ะสิคับไม่รู้ว่ามันมาหาผมแต่เช้าทำไม
“อะนี้ซื้อโจ๊กมาฝาก  และก็แวะมาถ้าว่าการบ้านวิชาคณิตเสร็จยัง”
“ยะ..ยัง  ยังไม่เสร็จ...ยังไม่ได้ทำเลย”
“แล้ว เมื่อไรจะทำ  แล้วเมื่อไรจะเสร็จ  รีบทำนะเดี๋ยวตอนเย็นจะมาเอาไปลอก” o_O??????พอมันมาสั่งเสร็จแล้วมันก็เดินไปทิ้งผมไว้กับความงงกับโจ๊กอีก1ถุง ผมยื่นงงที่หน้าประตูต่อีก10วิ แล้วก็กลับมานั่งงงต่อที่เตียงอีก งงสิคับงงไม่ให้งงได้ไงเอาโจ๊กมาให้แล้วก็บอกให้ผมรีบทำการบ้านเดี๋ยวตอน เย็นมันจะมาเอาไปลอก  ไอ้นี้มันอะไรของมันฟะ พอๆชังแม่งไปแกะโจ๊กกินแก้งงดีกว่า  หลังจากที่ผมกินโจ๊กเสร็จก็ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็รีบมานั่งทำการบ้านคณิต เสร็จจนเสร็จแม่ง ง่วงชะมัด หันไปดูนาฬิกาอีกที่จะเที่ยงแล้ว  เห่ย~~~ไปนอนดีกว่าเราพอผมล้มตัวลงนอนเท่านั้นแหละ
ก๊อกๆ~~~ก๊อกๆ  โถ่โว้ยใครว่ะเนี้ย เปิดประตูมาก็เจอกับไอ้ไปร์อีกแล้ว
“อะเอาข้าวกับขนมซื้อมาให้กิน...แล้วการบ้านอ่ะเสร็จยัง”
“เสร็จแล้วเดี๋ยวไปยิบมาให้...ไหนบอกว่าจะมาเอาตอนเย็นไง”
“กูไม่ได้มาทวงการบ้านมึงซะหน่อยกูแค่มาถาม...ว่าแต่มึงหายโกรธกูเรื่องเมื่อวานรึยังอ่ะ”
“ห่ะ.....หายแล้ว......อ้าวแล้วไหนมึงบอกว่าเดี๋ยวมึงจะเอาของกูไปลอกไง”
“อืมๆใจมากนะ...อย่าลืมกินข้าวกับขนมที่กูซื้อมาให้ด้วยล่ะ....ไปล่ะ”
เอาอีกแล้วมันมาสั่งๆแล้วก็ไป    มึงเห็นกูเป็นไรว่ะเนี้ยสั่งๆแล้วก็ไปกูไม่ใช่ร้านอาหารตามสั่งนะที่สั่งๆแล้วก็ไปนั่งรอในร้าน
แล้วทำไมผมต้องมาตั้งหน้าตั้งตากินข้าวกับขนมที่มันซื้อมาด้วยเนี้ย โถ่โว้ย รู้ตัวอีกที่ก็ตอนกินซะจนหมดไปแล้ว
เหย~~~คงจะได้นอนสมใจแล้วนะกูไปนอนดีกว่าง่วงมากเลย












พอหลับไปได้สักพักก็   ก๊อกๆ~~~ก๊อกๆ   โถ่โว้ย!!!!!ผมชักจะเริ่มโมโหแล้วนะ  ผมเดินตรงดิ่งไปที่ประตูแล้วก็
“จะ เคาะทำมั้ยนักหนาว่ะเนี้ย...หะรู้มั้ยว่ากูง่วงยังไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อเลย นะ....เกรงใจกันมักดิวะ....กูอิ่มจนท้องจะแตกแล้วเนี้ยค้าวนี้จะเอาไรมาให้ กูกินอีกล่ะ...กูไม่ใช้หมูนะโว้ยถึงกูจะกินเก่งก็เถอะ”
“ออ...คือกูขอโทษ นะตะวัน...คือกูไม่รู้จริงว่ามึงยังไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืน..แล้วข้าวกับ ขนมที่ซื้อมาให้เนี้ยกูก็ไม่รู้ว่ามึงจะกินอิ่มแล้วกูขอโทษจิงๆกูกลับ ล่ะ...มึงนอนต่อเถอะ”
ตายห่าแล้วล่ะผมด่าไปซะเต็มแม็กดันไม่ใช้ไอ้ไปร์แต่เป็นไอ้เลย์ที่มาเคะประตูมันโดนผมด่าซะหน้าเสียเลย
“อ้าว...เฮ่ย...โทษที...ไม่คิดว่าจะเป็นเลย์นึกว่าไอ้ไปร์...มึงเข้ามาก่อนดิ”
“ไม่เป็นไรหรอก...มึงนอนต่อเถอะกูไม่กวนแล้ว  ไปนะบาย”
“เฮ่ย..เข้ามาก่อนก็ได้กูไม่นอนแล้วมึงเข้ามาก่อนดิ...กูขอโทษกูไม่รู้”  รู้สึกผิดมากเลยคับไอ้เลย์มันอุส่ามาหา
“ไม่เป็นไร...บายนะ เจอกันวันจันนะโว้ย”
“อืมๆก็ได้บายนะขอโทษจิงๆว่ะ”



และผมก็ได้นอนยาวจนถึงเช้าวันจันเลย
กริ๊ง~~~~กริ๊ง~~~~ ผมยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูไอ้เลย์มันโทรมา อ้าวไอ้เลย์มันโทรมาทำไมแต่เช้านะ
“ อืมว่าไงเลย์ ”
“ตะวันมึงอยู่ไหนอ่ะ...มามหาลัยยัง”
“ยังเลย...กูพึ่งจะแต่งตัวเสร็จกำลังเตรียงของจะไป มึงมีไรหรอ”
“เฮ่ย..งั้นดีเลยมึงรอก่อนนะเดี๋ยวกูแวะไปรับที่คอนโด”
“อืมๆ  แล้วมึงถึงไหนแล้วเนี้ย”
“กูใกล้ถึงแล้วมึงลงมารอที่ข้างล่างเลย...แค่นี้นะ”
“อืมๆ”



ผมก็ลงมารอเลย์มันที่ล๊อบบี้ของคอนโด....
“อ้าวตะวันมึงมารอใครอยู่ตรงนี้ว่ะ    ไปมหาลัยพร้อมกูเลยมั้ย”  ไปร์มันเดิมมาทักผมคับ
“ ออ..ออ...ไม่อ่ะ  กูมายื่นรอไอ้เลย์อ่ะ   เมื่อกี้มันโทรมายอกว่าเดี๋ยวมันจะมารับ”
“อืมๆงั้นกูไปก่อนนะ...เจอกันที่มหาลัย”
“อืม..”
เฮ่อ~~~แค่ไอ้ไปร์มันเดิมมาทักแค่นี้ทำไมผมต้องใจเต้นแรงด้วยนะ   
“ตะวัน...ตะวัน” ไอ้เลย์มันเดินมาหาผมตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
“หะ...ห่ะ..”
“ป่ะ...เร็วไปขึ้นรถดิ...ยื่นคิดไรอยู่ว่ะ”
“ออ...ปะ..เปล่าไม่มีไร”

คาบเช้าวันนี้ผมรู้สึกไม่ค่อยมีสมาธิที่จะเรียนเท่าไรเลย...นั่งมองแต่ไอ้ไปร์มัน...พอมันเดินมาคุยด้วยก็เขินๆ...
จน ถึงคาบพักกลางวัน ขณะที่กลุ่มพวกผมกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ ก็ มีสาวสวยเซกซี่  กระโปรงที่สั้นแค่คืบเสื้อที่รัดแน่นซะจนกระดุมเม็ดที่สองแทบจะกระเด้น เนื่องจากว่าหน้าอกหน้าใจของเธอที่ขนาดไม่ธรรมดาเอาซะเลย เดินมาที่กลุ่มพวกเราและก็พูดขึ้นว่า
“ไปร์...ไปร์คือใช่ไปร์รึเปล่า”
“ใช่คับ...คุณคือ?”
“เกตไงค่ะ...ที่เราเจอกันที่ผับเมื่อคืนวันเสาไง...จำไม่ได้แล้วหรอน่าน้อยใจจัง”
“ออคับ...ขอโทษทีพอดีไม่คิดว่าพี่เกตจะเรียนที่นี้อ่ะคับ...มีไรรึเปล่าคับ”
“เปล่า หรอกจ้า.....ก็แค่จะมาถามว่าคืนนี้จะไปที่ผับนั้นอีกรึเปล่า....ถ้าไปร์ไป เราจะได้ไปเจอกันอีกไงเพราะเกตยัง...ติด...ค้าง...ไปร์อยู่เลย”
“ก็ยังไม่รู้เหมือนกันคับ...เดี๋ยวดูก่อนว่าจะมีอารมณ์ไปไหม” ท่าทีของเธอชังยัวยวนซะ
“เกตอยากให้ไปร์มีอารมณ์.....ไปจัง....เราจะได้ไปเจอกัน...อีก....เกตไปก่อนนะเกตหวังว่าเราจะได้เจอกันคืนนี้นะ..บายจ่ะ”

พอเธอคนนั้นเดินไปทุกคนก็มองไปที่ไอ้ไปร์เป็นสายตาเดียวกัน     
“แม่งสุดยอดว่ะ...มึงทำได้ไงว่ะไปร์...เอ็กซ์ซิบ”  ไอ้น้ำพูดขึ้นเป็นคนแรกด้วยท่าทีสนใจ
“เฮ่ย!!แล้วไอ้ที่เขาบอกว่าเขาติด....ค้างมึงอะ...ติดค้างอะไรว่ะ....แม่งเจ๊งว่ะ” “มึงไปเจอที่ไหนว่ะแบบนี้เนี้ยสุดยอดเลยว่ะ”
“ไม่ไรหรอกหน่า”ไอ้ไปร์ตอบหน้าตาธรรมดาแล้วก็กินข้าวต่ออย่างไม่ใส่ใจ
“มึงไปรู้จักเขาได้ไงว่ะ....เล่ามาเลยนะโว้ย”ไอ้น้ำถามต่อ
“ที่ผับเมื่อคืนก่อน”
“แล้วไงอีกล่ะวะ....เล่าให้หมดดิ...แล้วเรื่องติด....ค้างอ่ะ”
“ก็ไม่มีไร..พอกูเซงเลยไปหาเหล้ากินแล้วเจอกันคุยกันถูกคอ...กูก็เลยไปส่งเขาที่ห้องก็เท่านั้น”
“ไม่จริงอ่ะคนอย่างมึงอ่ะนะจะแค่ส่งอย่างเดียว...เป็นไงบ้างว่ะสุดยอดไหมว่ะ”
“พวกมึงก็บ้า...เห็นกูเป็นคนยังไงว่ะ...พอเถอะกูจะกินข้าว”
“อ้าวมึงไปกินหล้าที่ผับหรอว่ะ..ทำไมไม่ชวนกูมั่งเลยว่ะกูก็กำลังเซงๆอยู่  แล้วคืนนี้มึงจะไปเปล่าว่ะถ้าไปโทรบอกกูด้วยนะ”  ไอ้บี้พูด
“น้อยๆหน่อยไอ้บี้เดี๋ยวจะโดน...อยากโดนอีกไงเมื่อคืนไม่พอหรอ”
“ไอ้ -เอี้ย-เสือมึงพูด-เอี้ย-ไรของมึง...ไอ้สัด”  อยู่ๆไอ้เสื้อกับไอ้บี้มันก็ทะเละกันแล้วไอ้บี้ก็เดินลุกออกไปไอ้เสือก็รีบ วิ่งไปตามเลย  งงเลยสิที่นี้ แต่ก็แปลกแหะปกติไอ้เสือกับไอ้บี้มันดูจะสนิทกันแต่วันนี้ตั้งแต่เช้ายังไม่ เห็นมันคุยกันสักคำ
“อ้าว..ไอ้บี้กับไอ้เสือมันเป็นไอ้ไรของมันว่ะตะวัน”  ไอ้ไปร์มันหันมาถามผม
“กูจะรู้มั้ยล่ะ...แชะ”  หมั่นใส้มันจังเสน่ห์แรงจิงๆ ไอ้คนเจ้าชู้มีฟ้าอยู่แล้วทั่งคนยังจะไปมั่วหญิงอื่นอีก...แชะ
“อ้าว!!!อะไรว่ะ”
และคาบสุดท้ายไอ้เสือกับไอ้บี้ก็ไม่ได้เข้าเรียน
“พวก มึงานวิชาอาจานชาติอ่ะที่แบ่งไปทำอ่ะเสร็จยัง  กูจะรวบร่วมส่งเมลมาให้กูด้วยนะอีก2วันก็ต้องส่งแล้วนะโว้ย อืมแล้วกูก็จะได้ทำใส่ฟิวเจอร์บอร์เดี๋ยวพรุ่งกูจะได้แจกตัวอย่างที่ ต้องเตรียมเสนอหน้าห้องให้พวกมึง”
“ตะวันเดี๋วกูขับรถไปส่งที่คอนโดนะ” ไอ้เลย์มันเดินมาชวนผม
“อ้าวทำไมอ่ะบ้านมึงไม่ไดไปทางเดี๋ยวกับกูนี้...เดี๋ยวกูกลับเอง”
“ไม่เป็นไรกูจะไปทำธุระแถวนั้นพอดี”
“มึงไปทำธุระของมึงเหอะเดี๋ยวให้ตะวันมันกลับกับกูก็ได้”  ไอ้ไปร์มันพูดแซกขึ้นมา
“แล้วมึงไม่ต้องแวะไปส่งสาวที่ไหนหรอ...แต่กูว่ามึงไปส่งสาวๆขอมึงเหอะ...เดี๋ยวตะวันกูไปส่งเอง”

และ ไอ้ไปร์มันก็หันมามองหน้าผมทีนึ่งแล้วก็เดินไปโดยไม่พูดต่อ............. ก่อนที่เลย์จะพาผมมาส่งที่คอนโดเราก็แวะหาข้าวกับขนมกินก่อน.........พอตอน ทุ่มกว่าๆไอ้มันก็มาหาที่ห้องซึ่งผมก็กำลังนั่งรวบร่วมงานเพื่อที่จะทำลงใส่ ฟิวเจอร์บอร์
“เอางานมาให้อ่ะ....แล้วก็จะมาช่วยทำ”
“ทำไร”
“ก็ ฟิวเจอร์บอดร์ไงกูมาช่วยเห็นมึงต้องทำตั้งหลายอย่างไหนจะงานส่วนที่แบ่งกัน แล้วยังฟิวเจอร์บอดร์ที่ต้องเสนออีกมึงเล่นเหมางานมาทำเองหมดเลยคนเดียวจะทำ คนเดียวเสร็จได้ไง”
“แล้วถ้ากูไม่เอามาทำแล้วใครจะทำล่ะ...งานก็ไม่เสร็จกันพอดี”
“คับบบบบบบบบบบผม...ขยันจังนะมึง...น่ารักซะ”  แล้วมันก็หยิกแก้มผมไปทีนึ่ง
“ไอ้ไปร์”   ผมเรียกชื่อมันแบบเสียงเขียวเพราะว่ามันหยิกแก้มเลยทำให้ผมต้อง...เขิน  +////+
“อ้าวๆ...ยืน งอนอยู่ได้มาทำงานต่อดิ...มึงรวบร่วมงานแล้วก็ดูว่าในส่วนไหนจะปริ้นให้พวก มันไปท่องส่วนไหนจะเอาลงใส่ในฟิวเจอร์บอดร์...เดี๋ยวกูจะได้ช่วยทำจะได้ เสร็จๆไป”
ผมล่ะตามอารมณ์มันไม่ถูกจริงๆเดี๋ยวก็ดีเดี๋ยวก็กวนตีนและที่ สำศัญชอบทำให้ผมเขินอยู่เลือยเลยขณะทำไปก็เถียงกันไปว่าจะเอาหัวข้อไหนดีรูป แบบไหนดี..อันนั้นเยอะไปอันนี้น้อยไปไม่รู้ว่ามันจะมาช่วยผมทำงานให้ไวขึ้น รึช้าลงก็ไม่รู้และคืนนั้นเราก็ช่วยกันทำในส่วนรูปเล่มเอกสารเสร็จกับส่วน ที่จะปริ้นไปสำหรับท่องเพื่อที่จะนำเสนอเหลือแต่ส่วนของฟิวเจอร์บอดร์ที่ยัง ไม่เสร็จเพราะเรายังไม่ได้ซื้ออุปกรณ์มาทำเดี๋ยวพรุ่งนี้เราค่อยไปซื้อ กระดาษสีและก็อุปกรณ์อื่นมาตกแต่งพอวันรุ่งขึ้นตอนเย็นหลังจากเลิกเรียนไอ้ ไปร์ก็ขับรถพาผมไปเดินซื้ออุปกรณ์เพื่อทำบอดร์กัน...วันนั้นสนุกกันจิงๆไป เดินกันตั้งแต่4โมงเย็นจนเกือบทุ่มนึ่งไปซื้อนู้นซื้อนี้ไปกันหลายที่มากเลย อันที่จริงแล้วอุปกรณ์ที่เราจะเอามาทำบอดร์เราซื้อกันเสร็จตั้งแต่ร้านแรกๆ แล้วแต่ไอ้ไปร์อะสิชวนไปกินนู้นกินนี้แล้วก็มีแวะซื้อลองเท้าบ้างและผมก็ พึ่งจะรู้นะเนี้ยว่าไอ้ไปร์มันเป็นคนที่แต่งตัวเก่งและก็บ้าลองเท้ามากๆและ ก็บ้าแบนเนมซะด้วยแต่ละร้านที่มันเข้าอะแพงๆทั้งนั้นอย่างว่าบ้านมันรวยมัน ได้ลองเท้ามาคู่นึ่งราคาโอ้โห้สุดยอดมาก(ลองเท้าแบบที่ดาราเกาหลีเข้าชอบใส่ กันอ่ะที่หุ้มข้อ) พอเรากลับมาไอ้ไปร์มันเอาของขึ้นไปเก็บที่ห้องมันและก็ลงมาช่วยผมทำบอดร์กัน ขณะที่ทำเราก็คุยกันไปเล่นกันไปอยู่ๆไอ้ไปร์มันก็พูดขึ้นว่า
“ตะวันกู ชอบเวลามึงยิ้มวะรู้ปะกูรู้สึกถูกชะตากับมึงมากเลยอะ...ที่แรกกูนึกว่ามึง เป็นผู้หญิงซะอีกน่าเสียดาย...ถ้ามึงเป็นผู้หญิงคงดี”
“กูเป็นผู้ชายแล้วมันน่าเสียดายยังไง”
“อ้าว...ก็มึงอ่ะหน้าตาน่ารักซะยิ่งกว่าผู้หญิงอีก...ถ้ามึงเป็นผู้หญิงนะปานนี้มึงคงกายเป็นเมียกูไปแล้ว”เขินซิคับพูดซะขนาดนี้
“ แชะ ”
“โอ้ๆงอนกูอีกแล้ว...อย่างอนกูนะ....อะๆดูยอมให้มึงมาเป็นเมียกูทั้งๆที่มึงเป็นผู้ชายอย่างนี้ก็ได้โอเคป่ะ 5555”
“ไอ้เชียไปร์มึงหุบปากซะเถอะก่อนที่กูจะโมโห...มึงนี้ทำไมชอบกวนตีนกูจังวะ”
“ 5555 โอ้ๆกูล้อเล่นแหละแหมจริงจังไปได้...ก็มึงมันน่าแกล้งนี้หว่า...กูชอบเวลามึงงอนกูน่ารักดีว่ะ”
“ไอ้ไปร์มึงโรคจิตรึไง...ถึงได้ชอบเวลากูงอน”
“เออ...วะสงสัยกูจะโรคจิต  5555”
“ไอ้นี้ท่าจะบ้า”
“อย่าทำหน้ามุ่ยดิวะยิ้มหน่อยดิ...กูอ่ะชอบแวตากับรอยยิ้มมึงมากเลยนะเพราะมันเหมือนผู้หญิงคนนึ่งที่กูกำลังรอเขาอยู่อ่ะ”
“ฟ้าอ่ะหรอ”
“ไม่ใช่ฟ้าหรอก”
“อ้าวแล้วใครล่ะ...เจ้าชู้จิงนะมึงคนนู้นคนนี้หลายคนจังระวังจะเป็นเอดส์ตายนะมึง”
“โถ่กูป้องกันโว้ย....คนอย่างกูรักที่จะสนุกก็ต้องป้องกันโว้ย”
“มึงรีบๆทำเข้าเหอะเดี๋ยวจะไม่เสร็จพรุ่งนี้ก็ต้องส่งอาจานแล้วมัวแต่โม้และก็กวนตีนกูอยู่ได้”
“โถ่ๆ...หึงซะและเมียกู 55555”
“ไอ้เชียไปร์ใครเมียมึงแล้วใครหึงพูดกวนตีนนะมึง”
“คับๆบบบบบบบ”
กว่า เราจะทำบอดร์กันเสร็จก็เกือบจะตี2 และมันก็ช่วยเก็บเศษขยะไปทิ้งอีกนิดหน่อยพอเสร็จไปร์มันก้กลับไปนอนห้องมัน ผมก็เตรียมของที่จะเอาไปส่งอาจานอีกนิดหน่อยแล้วก็เข้านอนแต่ก็นอนไม่หลับใน สมองผมวนเวียนแต่คิดเรื่องของมัน หลับตาก็เห็นหน้ามันผมคงชอบมันไปแล้วแน่เลยทำไมถึงได้ใจง่ายอย่างนี้วะรู้ก็ รู้อยู่ว่าสิ่งที่มันพูดก็ล้อเล่นกับผมทั้งนั้น แล้วไอ้ที่มันบอกว่าชอบรอยยิ้มกับแวตาของผมก็เพราะเหมือนกันผู้หญิงที่มัน ชอบแล้วทำไมนะทำไมต้องดีใจด้วย  ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก คนเจ้าชู้เสือผู้หญิงอย่างไอ้ไปร์จะมาชอบคนอย่างเรา  หาเรื่องให้ตัวเองเจ็บปวดจริงๆเลยกูจะทำไงดีกับหัวใจตัวเองนี้แค่เริ่มก็ รู้สึกเจ็บปวดซะแล้ว

MEEN

ขอบคุณคับ

totora

สุดยอดคัฟ

Ohm2521

ชอบคับ

FUjiKO

ขอบคุนคับ

m@M

ขอดูหน่อยนะครับ

ky_kung

ขอบคุณคราบบผม:)

come0202

Private s : Men Exposed

arzugima

ดีดีชอบๆ

iaun

sdgsdgasdgs

vios2010

ขอบคุณคับ