บทนำ
ขนมเปียกปูน
"ซื้อขนมหน่อยจ้า"
เสียงหญิงวัยกลางคนตะโกนเรียกคนในร้าน ก่อนจะตามมาด้วยเสียงโหวกเหวกโวยวายของผู้เป็นแม่ ที่เอาแต่ก่นด่าลูกชายตัวเองแบบไม่อายสายตาคนในตลาด จนกลายเป็นความเคยชินไปเสียแล้ว
"รอเดี๋ยวจ่ะ...อ้าวเว่ย! เด็กพวกนี้มันหายหัวไปไหนกันหมด ไม่ช่วยกันทำมาหากินเล้ย วันๆดีแต่เที่ยวเล่น"
: : :
ผมเป็นลูกแม่ค้าขนมหวานในตลาด 'ขนมเปียกปูน' ไม่สิ 'เปียกปูน'ต่างหากคือชื่อเรียกของผม ส่วนคำว่า 'ขนม' นั่นชื่อของพี่ชายฝาแฝดที่แม่ชอบเอามันมาเปรียบเทียบว่าดีอย่างนั้นดีอย่างนี้ แต่มีเหรอที่ผมจะเก็บเอามาคิดให้รกสมอง อย่างมากก็แค่เบ้ปากมองบนแล้วเดินหนีไปแบบไม่ใส่ใจ
"ขนม ขายของให้ลูกค้าหน่อยเร็ว"
"ฉันอ่านหนังสืออยู่จ้ะแม่"
"งั้นไอ้เปียกก็ได้ เร็วเข้าลูกค้ารออยู่"
"โหยแม่ เปียกปูน เรียกให้มันเต็มๆ หน่อย"ผมเดินทำหน้ามุ้ยออกไปรับลูกค้า ปากบ่นพึมพำเบาๆ ‘อะไรๆ ก็ไอ้เปียก แม่คงลืมไปว่ามีลูกสองคน ใช้กูไม่ต่างจากขี้ข้าเลยนะ’
“อะไร ไอ้เปียก ข้าได้ยินที่เอ็งพูดนะ” ทีอย่างนี้ทำเป็นมาได้ยิน คิดไปปากก็มุบมิบไปด้วย ก่อนจะก้าวฉับๆมาหยิบตังค์ในเก๊ะไปทอนให้ลูกค้าหน้าร้าน
“พูดอะไรแม่ แก่แล้วหูไม่ดีรึเปล่า” ผมเลยแกล้งตอบกลับไป กะจะยั่วโมโหคนแก่เล่น
“ไอ้ลูกเวร เอ็งว่าข้าแก่หรอ” ก็ไม่รู้ว่าทำไมนะ แค่พูดคำว่า ‘แก่’ ทีไรของขึ้นทุกที สงสัยคงไปสะกิดต่อมอะไรของแกสักอย่าง
“แล้วมันจริงมั้ยจ๊ะแม่!” แล้วยังไงต่อน่ะหรอ ก็ตัวใครตัวมันสิครับ จะรอให้สากกระเบือมันลอยมาหารึไง ได้ทีผมก็โกยอ้าวหนีอย่างรวดเร็วแบบไม่ทันเห็นฝุ่น
: : :
แฮ่กๆ ...แอบเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย วิ่งมาซะตั้งไกล รู้อย่างนี้หยิบน้ำติดมือมาด้วยดีกว่า คิดว่าวันนี้คงได้กลับเข้าบ้านตอนค่ำๆเป็นแน่ รอให้แกลืมๆไปก่อน จะว่าไปเราก็หัวดีเหมือนกันนะเนี่ย
เคร้ง!
ยังไม่ทันจะได้นั่งชื่นชมในความหัวดีของตัวเอง ถาดเจ้ากรรมก็หล่นมาจากทางไหนไม่รู้ แถมยังลอยเฉียดหัวไปนิดเดียว ทำเอาไอ้เปียกใจแทบตกไปอยู่ตาตุ่ม
"อ้าว ไอ้เปียกกูก็คิดว่าใคร"เสียงทักทายนั้นคุ้นหูเป็นอย่างดี "ไปไงมาไงเนี่ยมึง มาถึงนี่ได้"
"อือ กูมีเรื่องกับที่บ้านนิดหน่อย ไอ้เวรตั้งกี้เกือบโดนหัวกูละ"
"เออ กูขอโทษกูมือไวไปหน่อย คิดว่าขโมยขโจรมาขึ้นบ้าน"
"ขโมยพ่อง..." ผมทำหน้ายักษ์ใส่มันโทษฐานที่ทำให้ตกใจ ก่อนจะเอ่ยถามประโยคสุดคลาสสิคที่พอเวลาเจอหน้ามันทีไรก็ต้องถามประโยคนี้กับมันทุกที "ไอ้ตาล มึงว่ากูหล่อมั้ย"
"มึงมาบ้านกูเพื่อถามกูแค่เนี่ย?!"
"กูถามมึงก็ตอบมาสิวะ"ทำหน้าจริงจัง
"เออ หล่อ"
"หล่อกว่าไอ้ขนมใช่มะ"
"เอ้า ไอ้นี่มึงก็พูดแปลก พวกมึงสองคนเป็นแฝดกันนะโว้ย ก็ต้องหล่อเท่ากันดิ หน้าเหมือนกันอย่างกับแกะ หัดส่องกระจกดูบ้าง"
"แต่กระจกที่บ้านกูมันบอกว่ากูหล่อกว่าว่ะ"
"เรื่องของมึงเถอะ"มันส่ายหัวเหมือนเอือมระอากับคำพูดของผม อย่างว่าแหละคนมันจะหล่ออะไรก็ห้ามไว้ไม่ได้
"ว่าแต่มึงกับอีตะไคร้ไปถึงไหนกันแล้ววะ ได้กันยัง"
"มาถึงก็เซ้าซี้เรื่องกูเลยนะมึง"
"เออน่า กูอยากรู้มึงจะอุบอิบไว้คนเดียวทำไมวะ เรื่องแบบนี้มันต้องแบ่งปันกันโว้ย"
"ได้ห่าอะไรล่ะ แค่ขาอ่อนกูยังไม่ได้เห็นเลย มึงเคยได้ยินประโยคนี้มะ เสียเป็นแสนแขนยังไม่ได้จับ นี่กูไม่ได้เสียสักสลึงเดียว มึงว่ากูควรจะหวังต่อไปดีมั้ย"
"ฟังนะเพื่อน" ยื่นปากเข้าไปกระซิบที่ข้างหู "ฉุดเข้าป่าแม่งเลย ง่ายๆปล่อยในสักทีสองทีรู้เรื่อง"
"ท้อง"
"ฮึ โดนตำรวจจับนอนคุกสบายใจเลยมึงข้อหาพรากผู้เยาว์" พอพูดจบผมก็อดกลั้นขำไม่ได้เมื่อเห็นหน้าตาที่จริงจังของไอ้ตาล "กูล้อเล่น"
"กูจริงจังนะโว้ย มึงทำเป็นเล่นไป"
"ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก"
"เข้! พูดดีว่ะเพื่อน"
"อืม ไม่ต้องชมมาก กูไปจำมาจากในละคร"
"พี่ตาลจ๊ะ มะพร้าวเอาน้ำฝนเย็นๆมาให้พี่กับเพื่อนพี่จ๊ะ"เสียงเล็กแหลมของเด็กสาวที่ทำให้ไอ้เปียกถึงกับอ้าปากค้างด้วยความตะลึง
"สวย"ถึงกับหลุดปากชมคนตรงหน้า ทำให้อีกฝ่ายบิดตัวม้วนไปมาด้วยความเขิน
"ไม่คิดจะแนะนำให้เพื่อนรู้จักหน่อยหรอวะ"
"เออ…เนี่ยอีนังมะพร้าวลูกสาวของน้ากูเอง มันมาพักอยู่ที่นี่ช่วงปิดเทอม ส่วนนี่เพื่อนพี่ชื่อไอ้เปียก"
"ไอ้เวรเรียกให้มันเต็มหน่อยๆ เปียกปูนจ๊ะ"
ดูเหมือนว่าไอ้เปียกจะหลงเสน่ห์นังมะพร้าวเข้าเต็มเปา ถึงกับเอ่ยปากพูดจ๊ะจ๋า แสดงออกถึงอาการเกี้ยวพาราศีเต็มที่ จนตะวันคล้อยและลาลับไปในที่สุด
"เออไอ้ตาลกูกลับก่อน ว่างๆจะแวะมาใหม่"ว่าแล้วก็ส่งสายตาหวานฉ่ำไปให้นังมะพร้าว
"ไอ้เปียก มึงอย่าคิดทำไรมิดีมิร้ายกับน้องกูนะโว้ย มันยังเด็ก"
"กูว่าไม่เด็กแล้วนะ ใช้ได้เลยว่ะ"
"ไอ้เชี่ย! ทะลึ่งแล้วนะมึง รีบกลับบ้านไปเลย"
"ไล่กู!?"
"เป็นห่วงมึงหรอกเว้ย มืดแล้วอันตราย"
"หมาที่ไหนมันจะกล้ามาทำอะไรกู แค่เจอกูด่าก็พากันหนีกระเจิงหมดแล้ว"
: : :
เฮือกก...ตัดภาพมาที่เหตุการณ์ตอนนี้
"ปล่อยกูนะไอ้เหี้ย! ไอ้ชาติหมา เลว ระยำ"
"มึงช่วยหุบปาก แล้วเปลี่ยนจากคำด่ามาเป็นเสียงครางเพราะๆให้กูได้ยินดีกว่ามั้ย"
"ม่ายยยยยย....."
------------------------------------------------------------
ฝากกดติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะงับ
ถ้าชอบก็กดหัวใจหรือคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วยนะ ขอบคุณงับ
| 
ค้นหาสมาชิก
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
ขอบคุณมากครับ ชอบมาก ๆ